Επισημάνσεις...

Persona non grata. Εκ του μη όντος δημιουργήθηκε μείζον θέμα, τόσο σε επικοινωνιακό –δημοσιογραφικό επίπεδο , αλλά και σε ουσιαστικό επίπεδο για κάποιες κοινωνίες. Αφορμή η δημοσιοποίηση απόψεων συνδικαλιστικών προσώπων της περιοχής σχετικά με την εντοπιότητα.
Το γιατί τα συγκεκριμένα πρόσωπα προέβησαν στις δηλώσεις αυτές είναι πράγματι ένα ερώτημα που χρίζει ουσιαστικής απάντησης. Ποιος δηλαδή ήταν ο σκοπός και ο στόχος των δηλώσεων αυτών; Συντρέχουν κάποιοι λόγοι αυτό το χρονικό διάστημα; Ευνοούνται παρανόμως κάποιοι και αδικούνται κάποιοι άλλοι; Υπάρχει σκανδαλώδης μεταχείριση θετική για κάποιους και αρνητική για κάποιους άλλους; Υπάρχουν κάποια μη σύννομα ή παράλογα αντισταθμίσματα σε κάποιες κοινωνίες;
Γνώριζαν πως μια τέτοια τοποθέτηση θα προκαλούσε την οργή κάποιων κοινωνιών, αλλά προφανώς το κέρδος από αυτές τις δηλώσεις – προτάσεις είναι μεγαλύτερο από την οργή. Οι άνθρωποι όμως αυτών των περιοχών είπαν για αυτούς. Persona non grata, όπερ σημαίνει πρόσωπα ανεπιθύμητα στην περιοχή.
Άπειρο μελάνι έχει χυθεί και χιλιάδες λέξεις έχουν ειπωθεί, για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και τα προβλήματα υγείας που δημιουργεί η δραστηριότητα της ΔΕΗ σε κοινωνίες που όχι απλά γειτνιάζουν με τις δραστηριότητες αυτές, αλλά βρίσκονται μέσα στην καρδιά των δραστηριοτήτων αυτών!
Πέραν των απόψεων - θέσεων και επιχειρημάτων, θετικών για την μία πλευρά και αρνητικών από την άλλη, υπάρχει και το σύνταγμα όπου ο νομοθέτης είναι σαφής και απόλυτος. Ορίζει λοιπόν ο νομοθέτης. Σε περιπτώσεις αναγκαστικών απαλλοτριώσεων η πολιτεία οφείλει να αποζημιώσει εκτάσεις και κτίσματα και οφείλει επίσης να αποκαταστήσει εργασιακά, τους ανθρώπους των κοινωνιών που η εργασία τους διεκόπη και διερρήχθη ένεκα των απαλλοτριώσεων.
Συνεπώς οι προσλήψεις ανθρώπων, που υπέστησαν τις απαλλοτριώσεις, στην ΔΕΗ δεν οφείλετε ούτε στην μεγαλοψυχία των κυβερνήσεων, ούτε στην μεγαλοψυχία της ΔΕΗ, ούτε στην μεγαλοψυχία πολιτικών παραγόντων και άλλων. Απλά εφαρμόστηκε το γράμμα του Συντάγματος. Αν στην πορεία ή σε κάποιες φάσεις δεν εφαρμόζεται το Σύνταγμα, είναι απόλυτη ευθύνη των τριακοσίων της βουλής, κάθε φορά. Γιατί αυτοί έχουν την απόλυτη ευθύνη της τήρησης ή μη της συνταγματικής διακυβέρνησης.
Είναι γεγονός ότι οι περιοχές αυτές ήταν γεωργοκτηνοτροφικές με κύριο και αποκλειστικό εισόδημα το γεωργικό και κτηνοτροφικό προϊόν. Με την μείωση των χωραφιών ένεκα απαλλοτριώσεων, και όλες τις παρελκόμενες επιπτώσεις, είναι σαφές ότι οι άνθρωποι των κοινωνιών δεν μπορούσαν να στηριχτούν πλέον οικονομικά σε αυτές τις δραστηριότητες. Πρέπει να υπογραμμιστεί πως η αποζημίωση ήταν εφάπαξ, ( το ρευστό εξανεμίζεται ενώ το ακίνητο παραμένει: οικονομικός όρος και αξίωμα) ενώ το εισόδημα από την παραγωγή των γεωργικών καλλιεργειών ήταν ανελλιπώς ετήσιο.
Επιπρόσθετα η συνεχής δραστηριότητα της ΔΕΗ έχει υποβαθμίσει πλήρως τις περιοχές αυτές και έχει μηδενίσει τις αξίες των ακινήτων. Όσο για την υγεία και την ποιότητα ζωής, δεν χρειάζεται να ειπωθεί τίποτε. Την απάντηση την δίνει η επιστήμη και η αναλογία των θανάτων από συγκεκριμένες αιτίες, σε συγκεκριμένες περιοχές.
Η παραβολή που ακολουθεί είναι ενδεικτική: Στην δεκαετία του 60 και 70 τα χωριατόπαιδα που συνέχιζαν τις σπουδές, ήταν υποχρεωμένα να νοικιάσουν στην πόλη της Κοζάνης. Ένας μαθητής νοίκιασε σε ένα χαμόσπιτο της πόλης. Συνηθισμένος καθώς ήταν στο χωριό να βγαίνει το βράδυ και να κοιτάει τον ουρανό με τα αστέρια, το έπραξε και στην πόλη. Δεν έβλεπε όμως ολάκερο τον ουρανό, παρά μονάχα ένα κομμάτι. Τον υπόλοιπο ουρανό τον έκρυβαν οι πολυκατοικίες που ορθώνονταν γύρω από το χαμόσπιτο. Αυθόρμητα τότε σκέφτηκε. Αυτό το σπίτι για να δει ολάκερο τον ουρανό πρέπει να ψηλώσει ίσαμε τα άλλα. Από τότε καρφώθηκε στο μυαλό του η φράση. Πρέπει να ψηλώσω….πρέπει να ψηλώσω….
Δυστυχώς όμως για κάποιες κοινωνίες, που μοιάζουν με χαμόσπιτα ανάμεσα σε πολυκατοικίες, κάποιοι αντί να βοηθήσουν και να συμβάλουν να ψηλώσουν κι αυτές, τις κονταίνουν ακόμα περισσότερο!!!!
Όσες κοινωνίες ζουν μέσα σε περιοχές που δραστηριοποιείται η ΔΕΗ πλήττονται 24 ώρες το 24ωρο επί χρόνια. Πληττόμενοι από το παρελθόν, πληττόμενοι στο παρών και πληττόμενοι και στο μέλλον. Ποια θα πρέπει συνεπώς να είναι η συμπεριφορά και η στάση της πολιτείας αλλά και ολάκερης της υπόλοιπης κοινωνίας της χώρας, προς αυτές τις κοινωνίες!!
Υ.Γ Κυρία Μπιρπίλη, ωραία τα πάνινα παπούτσια, ωραίο και το σακίδιο στην πλάτη. Όλα μαζί συγκροτούν ένα όμορφο προσωπικό image και prestige. Επί του θέματος όμως, ως ειδική και κυρίως ως αρμόδια έχετε να απαντήσετε κάτι; Χρέος σας να πάρετε θέση και να δημοσιοποιήσετε τις απόψεις σας.

Του Πασχάλη Τσολάκη