Η ιστορία του εμφιαλωμένου νερού...

Διαβάστε περισσότερα...

Πως το εμφιαλωμένο νερό μολύνει το περιβάλλον...

Είναι δυνατόν; Ναι, είναι! Το εμφιαλωμένο νερό μολύνει το περιβάλλον! Πως γίνεται αυτό; Όχι άμεσα, αλλά έμμεσα, διαβάστε πως! Το εμφιαλωμένο νερό, μολύνει το περιβάλλον, όχι άμεσα, αλλά έμμεσα, με το μπουκάλι του. Ακόμα και να ανακυκλωθεί, πάλι η διαδικασία της συγκεκριμένης ανακύκλωσης, μολύνει το περιβάλλον! Ας ξεκινήσουμε λοιπόν! Η βιομηχανία εμφιαλωμένου νερού έχει τρομερή ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια. Αυτή η τάση άρχισε τώρα να αλλάζει λόγω της οικονομικής κατάστασης, αλλά και λόγω των αναρίθμητων κινημάτων διαμαρτυρίας που έχουν αναπτυχθεί εναντίον της, αφού κατά πολλές απόψεις είναι μια οικολογική και κοινωνική ανωμαλία. Η παγκόσμια κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού έχει αυξηθεί σχεδόν κατά 60% απ’το 1999. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το εμφιαλωμένο νερό χρησιμοποιείται περίπου 200 φορές περισσότερο από το νερό βρύσης. Οι Αμερικανοί καταναλώνουν κατά μέσω όρο 145 λίτρα εμφιαλωμένου νερού κατ΄ άτομο κάθε χρόνο. Τα πλαστικά μπουκάλια κατασκευάζονται από τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο, ένα παράγωγο του αργού πετρελαίου. Σε παγκόσμιο επίπεδο, απαιτούνται πάνω από 2.7 εκατομύρια τόνοι πλαστικού για το 40% του εμφιαλωμένου νερού που διανέμεται στον κόσμο. Πολύ απ’αυτό είναι στην πραγματικότητα νερό βρύσης στο οποίο έχουν προσθέσει μέταλλα. Γι’αυτόν το λόγο,συνιστάται να αλλάζουμε τακτικά τον τύπο εμφιαλωμένου νερού που καταναλώνουμε, για να μην απορροφήσουμε υπερβολικές ποσότητες των ίδιων μετάλλων! Η αύξηση στην κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού δεν εξηγείται λογικά και είναι ζημιογόνος για το περιβάλλον. Παρόλο που τις περισσότερες φορές δεν είναι καλύτερο απ’το νερό βρύσης των ανεπτυγμένων χωρών, μπορεί να κοστίσει μέχρι και 10.000 φορές περισσότερο, αν υπολογίσουμε την ενέργεια που χρειάζεται για εμφιάλωση, μεταφορά και ανακύκλωση! Στα περίπου $2.50 το λίτρο εμφιαλωμένου νερού, τελικά κοστίζει σχεδόν όσο η βενζίνη! Ένα μπουκάλι νερό, απ’τη στιγμή που θα φτάσει στα χέρια του καταναλωτή έχει μικρή διάρκεια ζωής... Πραγματικά, το περιεχόμενό του πίνεται γρήγορα και σύντομα το μπουκάλι καταλήγει στον σκουπιδοντενεκέ, στο 88% των περιπτώσεων ή μερικές φορές στον κάδο ανακύκλωσης. Η ανακύκλωση όμως μπουκαλιών συχνά σημαίνει αποτέφρωση, η οποία απελευθερώνει πολύ τοξικά αέρια στην ατμόσφαιρα!! Το πλαστικό μπουκάλι δέν διασπάται φυσιολογικά. Υπολογίζεται ότι θα χρειαστεί 1000 χρόνια να διασπαστεί στη φύση! Δυστυχώς,τα μπουκάλια καταλήγουν πολλές φορές σε χωματερές, κυρίως σε υπανάπτυκτες χώρες και έτσι θάβονται ή καταλήγουν στον ωκεανό. Τα μπουκάλια στη θάλασσα θα διασπαστούν γρηγορότερα σε μικρά κομμάτια, που θα τα καταπιούν πουλιά,ψάρια κ.α., μολύνοντας έτσι ολόκληρη την τροφική αλυσίδα! Οπότε φανταστείτε τα μπουκάλια του εμφιαλωμένου νερού, τι μόλυνση δημιουργούν στο περιβάλλον! Υπάρχουν μερικές εναλλακτικές που μπορείτε να εξετάσετε, εάν δέν θέλετε να συμβάλλετε άλλο στην καταστροφή του περιβάλλοντος πίνοντας εμφιαλωμένο νερό. Ο ευκολότερος και φθηνότερος τρόπος είναι να χρησιμοποιείσετε νερό βρύσης. Χρησιμοποιείστε νερό βρύσης με φίλτρο νερού. Έτσι και πιο οικονομικά θα σας βγει, και δεν θα μολύνετε τόσο το περιβάλλον! Πηγή: coolweb.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Πώς οι πολυεθνικές απαξιώνουν το νερό της βρύσης...

Τις τελευταίες δεκαετίες το νερό, από ένα φυσικό και ευρέως διαθέσιμο αγαθό, έχει μετατραπεί σε ένα εμπορεύσιμο και συχνά ιδιαίτερα ακριβό προϊόν. Σήμερα στον πλανήτη 1.4 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε πηγές καθαρού νερού και η υπερκατανάλωση του δυτικού κόσμου οξύνει το πρόβλημα ακόμα περισσότερο. Η κρίση του νερού κι η μόλυνση του περιβάλλοντος είναι και ένας από τους λόγους που οι καταναλωτές στρέφονται όλο και περισσότερο στο εμφιαλωμένο νερό, οι πωλήσεις του οποίου έχουν τετραπλασιαστεί την τελευταία εικοσαετία.
Υπολογίζεται πως...
200 δισεκατομμύρια μπουκάλια εμφιαλωμένου νερού το χρόνο πωλούνται παγκοσμίως ενώ μόνο στις ΗΠΑ οι πωλήσει αυτές φτάνουν τα 50 δισεκατομμύρια μπουκάλια ετησίως. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση η μέση κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού είναι 109 λίτρα ανά άτομο ενώ σε παγκόσμια κλίμακα καταναλώνονται 115.000.000 κυβικά μέτρα. Τα κέρδη της βιομηχανίας μεταλλικού νερού αγγίζουν τα 60 δισεκατομμύρια ενώ τη μερίδα του λέοντος κατέχουν εταιρείες κολοσσοί όπως η Nestle, η Coca Cola και η Pepsi.
Το 2008 η Παγκόσμια Ομάδας Εργασίας για το Περιβάλλον ανακοίνωσε, ύστερα από πολυετή έρευνα, πως το εμφιαλωμένο νερό δεν διαφοροποιείται ως προς την σύσταση και την καθαρότητα από το νερό της βρύσης. Και όμως, σήμερα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ καταναλώνουμε 2 φορές περισσότερο εμφιαλωμένο νερό από ότι πριν δέκα χρόνια.
Δυσφήμιση δημόσιου συστήματος ύδρευσης
Πως δικαιολογείται λοιπόν αυτή η αύξηση όταν το 90% των πολιτών της ΕΕ και των ΗΠΑ έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό; Σύμφωνα με την έκθεση της οργάνωσης Corporate Accountability International η Nestle, η Coca Cola και η Pepsi κατάφεραν τα τελευταία 20 χρόνια να χτίσουν μια αγορά εμφιαλωμένου νερού αξίας 15 δισεκατομμυρίων μέσω μια μεθοδικής και πολύ αποτελεσματικής δυσφήμησης του δημοσίου συστήματος ύδρευσης.
Σκορπίζοντας αμφιβολίες στους καταναλωτές για την ποιότητα του κρατικού δικτύου ύδρευσης και με τη βοήθεια μιας επιθετικής διαφημιστικής εκστρατείας έστρεψαν τους καταναλωτές προς την αγορά του νερού αυξάνοντας τα κέρδη τους κατακόρυφα.
Στις ΗΠΑ η διαφημιστική αυτή καμπάνια στόχευε αποκλειστικά τις μητέρες και τις μειονότητες των ισπανόφωνων και των αφροαμερικανών. Η Nestle North America προωθούσε το Nestle Pure Life ως το ιδανικό νερό για έγκυες και μητέρες σε γαλουχία λόγω της προέλευσης του από «ορεινές αγνές πηγές».
Στην πραγματικότητα το νερό προερχόταν από το δημόσιο δίκτυο ύδρευσης, το οποίο είχε υποστεί περεταίρω επεξεργασία. Στην ουσία, αγοράζοντας το μεταλλικό νερό της εταιρείας, ο καταναλωτής αγόραζε το νερό της βρύσης, που πλέον είχε υποστεί περισσότερη χημική επεξεργασία και στοίχιζε 1900 φορές ακριβότερα από την τιμή του δικτύου.
Σοβαρές παραλήψεις
Μπορεί η περίπτωση αυτή να είναι σχετικά ανώδυνη, η βιομηχανία όμως είναι υπόλογη για σοβαρές παραλείψεις που θέτουν σε κίνδυνο την δημόσια υγεία. Το 2008, το μεταλλικό νερό της εταιρείας Wall mart , Sam’s choice, με χιλιάδες πωλήσεις στις ΗΠΑ, βρέθηκε σε έλεγχο να περιέχει τριαλομεθάνιο, ένα καρκινογόνο υποπροϊόν του χλωρίου, σε ποσότητες πολύ ανώτερες από τα επιτρεπτά όρια. Έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο της Αϊόβα σε 10 γνωστές μάρκες μεταλλικού νερού (τα ονόματα των οποίων δεν αποκαλύφθηκαν) έδειξε ότι το νερό περιείχε τις ίδιες ρυπογόνες ουσίες με το νερό της βρύσης καθώς και μεγάλη ποσότητα βαρέων μετάλλων και ραδιενεργών ισοτόπων.
Το 2004 σε έλεγχο που διενεργήθηκε στη Μεγάλη Βρετανία το εμφιαλωμένο νερό Dasani της Coca Cola, βρέθηκε να περιέχει υψηλές συγκεντρώσεις βρωμίου. Η Coca Cola, ευθύνεται επίσης για την καταστροφή και την αποξήρανση των πηγαδιών της επαρχίας Kerala στην Νότια Ινδία, όπου και διατηρεί 52 εργοστάσια εμφιαλώσεως. Ειρωνεία, για μια εταιρεία που έχει ως σλόγκαν των διαφημίσεων της την έκφραση «άκου τη δίψα σου».
Το 2007 έλεγχοι που πραγματοποιήθηκαν στην Ιρλανδία σε 3 γνωστές μάρκες εμφιαλωμένου νερού, έδειξαν πως τα δείγματα ήταν μολυσμένα με επικίνδυνα βακτήρια, μεταξύ των οποίων και το E. Coli. Τα αποτελέσματα των ελέγχων κρατήθηκαν μυστικά για πάνω από ένα χρόνο και τα ονόματα των εταιρειών δεν αποκαλύφθηκαν ποτέ. Στο μεταξύ, η κατανάλωση μεταλλικού νερού στην Ιρλανδία αγγίζει ετησίως τα 193 εκατομμύρια λίτρα ανά άτομο.
Η κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού κρύβει ακόμα έναν περιβαλλοντικό και κοινωνικό κίνδυνο. Η εμπορική εκμετάλλευση των πηγών και των ποταμών από τις εταιρείες στερεί πολύτιμο νερό που θα μπορούσε να διανεμηθεί δωρεάν μέσα από το δημόσιο δίκτυο.
Το νερό ιδιωτικοποιείται, γίνεται εμπορεύσιμο αγαθό και κοστολογείται ενώ τα αποθέματα μειώνονται παγκοσμίως. Οι μόνοι κερδισμένοι είναι οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες για το κέρδος των οποίων γινόμαστε όλοι τα εξιλαστήρια θύματα.

Πηγή:http://www.patrinorama.com - Από τη Φραγκίσκα Μεγαλούδη

Διαβάστε περισσότερα...

Επιμένετε στο εμφιαλωμένο νερό;;;Ξανασκεφθείτε το...

Σε έναν κόσμο όπου βασιλεύει ο υπερκαταναλωτισμός, η υπερβολή και το πλαστικό, είναι απόλυτα φυσικό να δημιουργούνται συνεχώς πλαστικές ανάγκες.
Η πιο συνηθισμένη σήμερα παγκοσμίως, είναι το γνωστό εμφιαλωμένο νερό! Η μόδα του εμφιαλωμένου νερού έχει επηρεάσει και τον Έλληνα πολίτη που το έχει εντάξει στην καθημερινότητά του.
Ας προσπαθήσουμε να δουμε όμως να απαντησουμε σε μερικα ερωτηματα. Εχουμε πραγματι την αναγκη του εμφιαλωμενου νερου; Τι νομιζουμε ότι αυτό μας προσφερει που δεν το εχει το νερο της βρυσης; Και τελος, τι κακο προξενουμε στην τσεπη μας και επισης στο περιβαλλον;

Τι είναι το νερο και ποια η αξια του;
Το νερο, ειτε της βρυσης ή οποιοδηποτε άλλο νερο είναι η χημικη ενωση οξειδιο του υδρογονου.
Είναι ένα αγαθο ανεκτιμητης αξιας αφου η ζωη στον Πλανητη θα ηταν αδιανοητη χωρις αυτό. Το σώμα μας αποτελείται από νερό κατά 70%. Το νερό μας διατηρεί στη ζωή.
Υπαρχουν τεραστιες ποσοτητες στη φυση και γι’ αυτό δεν θα επρεπε να εχει ανταλλακτικη αξια αλλα να παρεχεται δωρεαν. Δυστυχως δεν ξεφυγε κι’ αυτό από την εμπορευματοποιηση που εχει καταλαβει ολες τις αξιες σημερα.

Από τι εξαρταται η ποιοτητα του νερου;
Η ποιοτητα εξαρταται οχι από το ιδιο το νερο, που είναι η παραπανω χημικη ενωση, αλλα από τις προσθετες ουσιες που περιεχει σε διαλυση ή αιωρηση. Ένα υγιεινο ποσιμο νερο περιεχει σε διαλυση μερικα φυσικα αλατα που του δινουν γευση και καποια θρεπτικη αξια. Επισης περιεχει διαλυμενο οξυγονο που το κρατα ζωντανο και γευστικο. Όταν το νερο μεινει ακινητο σε ένα μπουκαλι για μερικες ημερες, τοτε χανει το οξυγονο του και μπορει να προσβληθει από μικροβια και να γινει επικινδυνο για την υγεια.
Πολύ συχνα το νερο πηγης ή του δικτυου περιεχει αλατα σε μεγαλη συγκεντρωση και τοτε εχει ασχημη γευση, είναι γλυφο. Όμως αυτό δεν σημαινει ότι είναι επικινδυνο.

Από πού προερχεται η λεξη «νερο»;
Εχει τη σημασια του να δουμε την ετοιμολογια της. Η αρχαια λεξη ηταν «υδωρ». Στα βυζαντινα χρονια ο νερουλας, περιφερονταν στις γειτονιες της πολης και φωναζε «νεαρον υδωρ», δηλαδη φρεσκο υδωρ, για να κατεβουν οι νοικοκυρες να γεμισουν την κανατα. Αργοτερα για συντομευση, φωναζε μονο «νεαρο» και σιγα σιγα εφτασε η λεξη νερο να σημαινει υδωρ. Από την ετοιμολογια της λεξης καταλαβαινουμε ότι το ποσιμο νερο πρεπει να είναι φρεσκο, δηλαδη προσφατα μαζεμενο από την πηγη.

Τι είναι το εμφιαλωμενο νερο;
Τιποτε περισσοτερο από το κοινο νερο της βρυσης. Η διαφορα του είναι ότι εμφιαλωνεται και αποθηκευεται σε πλαστικα μπουκαλια.

Είναι υγιεινο το εμφιαλωμένο νερό;
Το νερο της πηγης και της βρυσης βρισκεται στη φυσικη του κατασταση δηλαδη σε ροη ή υπο πιεση μεσα στους σωληνες. Κατω από αυτές τις συνθηκες το νερο διατηρει το οξυγονο του και ετσι δεν προσβαλεται απο τοξικους μικροοργανισμους, δηλαδη το νερο δεν σαπιζει. Όταν όμως αυτό λιμναζει, πχ μεσα σε ένα πλαστικο μπουκαλι εκτεθειμενο στον ηλιο, τοτε χανει το οξυγονο του και προσβαλεται από παθογονα μικροβια και βακτήρια.
Επειδη το εμφιαλωμενο νερο δεν βρισκεται στη φυσικη του κατασταση και κινδυνευει να προσβληθει από μικροβια και να σαπισει, υφισταται μια επεξεργασια απολυμανσης κατά την παραγωγη του. Ετσι αποφευγεται ο κινδυνος να προσβληθει από μικροβια, εφ’ οσον βεβαια τηρηθουν οι σωστες συνθηκες μεταφορας και αποθηκευσης.
Στους αποθηκευτικούς χώρους δεν τηρείται η θερμοκρασία των κάτω των 18°C, όπως ορίζει σαφώς η νομοθεσία. Αποθηκεύονται σε θερμοκρασίες περιβάλλοντος 30°C και 38 °C οπότε τελικά το νερό που πίνουμε μεταβάλλεται από π.χ. ασβεστούχο σε «μικροβιούχο». Η ανυπαρξία συνεχών και αυστηρών ελέγχων βάζει σε κίνδυνο την υγεία των καταναλωτών Σύμφωνα με έρευνες, μεγάλο ποσοστό των δειγμάτων εμφιαλωμένου νερού που ελέγχθηκαν, δεν πληρούσε τις προδιαγραφές της νομοθεσίας. Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι κύριοι «ένοχοι» για τη μικροβιολογική μόλυνση (κολοβακτηρίδια, ψευδομονάδες και άλλα μικρόβια) των εμφιαλωμένων νερών είναι ο εξοπλισμός της εμφιάλωσης και κυρίως η θερμοκρασία αποθήκευσης των εμφιαλωμένων νερών.

Είναι υγιεινο το νερο της βρυσης;
Το νερό της βρύσης, βρίσκεται πάντα υπό πίεση 3 - 5 ατμοσφαιρών και περιέχει διαλυμένο φυσικό οξυγόνο, είναι δηλαδή ζωντανό. Αυτο φαινεται όταν αφησουμε νερο βρυσης σε ένα ποτηρι. Σε μερικα λεπτα θα δουμε να σχηματιζονται φυσαλλιδες από το οξυγονο που απομακρυνεται απο το νερο. Υπό τέτοιες συνθήκες είναι αυτόματα και προφυλαγμένο από παθογόνους μικροοργανισμούς. Το νερό που παρέχεται από τα συστήματα υδροδότησης τυγχάνει επεξεργασίας και παρακολούθησης με στόχο να είναι όσο το δυνατό περισσότερο ασφαλές για ανθρώπινη χρήση.
Οι οργανισμοι υδρευσης είναι υποχρεωμενοι να παρεχουν υγιεινο ποσιμο νερο. Σε περιπτωσεις που το νερο δεν είναι γευστικο, αλλα γλυφο, σημαινει ότι περιεχει πολλα αλατα και πρεπει να φιλτραριστει πριν το πιουμε.

Ποσο ακριβο είναι το εμφιαλωμένο νερό;
Πληρώνουμε 1.000 φορές ακριβότερο ένα προϊόν που υπάρχει άφθονο στο σπίτι και στη φύση…. Έχει φθάσει το 1 λίτρο εμφιαλωμένο νερό να κοστίζει όσο και ένα λίτρο βενζίνης.
Το νερό βρύσης κοστίζει 1,00 € το 1 κυβικό μέτρο (δηλαδή τα 1000 λίτρα). Το εμφιαλωμένο κοστίζει από 0,5 έως 2 € το λίτρο δηλαδή πάνω από 1.000€ το ένα κυβικό μέτρο!
Στην πραγματικοτητα δεν πληρωνουμε το νερο, αφου αυτό δεν στοιχιζει τιποτε στον βιομηχανο αλλα αγοραζουμε την αξια του πλαστικου μπουκαλιου, που θα πεταξουμε μολις καταναλωσουμε το περιεχομενο του! Δηλαδη πληρωνουμε το σκουπιδι!

Τι γίνεται με τα πλαστικά μπουκάλια;
Η μεγαλυτερη όμως ζημια γινεται στο περιβαλλον.
Κάθε πλαστικό μπουκάλι νερό για να κατασκευαστεί χρησιμοποιεί πετρέλαιο. Καταναλώνουμε σ’ όλη τη γη 154.000.000.000 λίτρα εμφιαλωμένο νερό. Αυτό για να συσκευαστεί χρειάζεται 100.000.000 λίτρα πετρέλαιο.
Για να μεταφερθεί το μπουκάλι στον τελικό καταναλωτή (μέσω πλοίων, φορτηγών κτλ.) καταναλώνει πάλι πετρέλαιο.
Όταν ο τελικός καταναλωτής πιει το νεράκι του, το μπουκαλάκι καταλήγει συνήθως στα σκουπίδια και όχι στην ανακύκλωση και χρειάζεται τουλάχιστον 300 χρόνια για να λειώσει. Τα πλαστικά μπουκάλια αντιπροσωπεύουν το 20% των απορριμμάτων.
Αν αποτεφρωθούν εκλύουν χλωρίνη σε αέριο και τοξικά βαρέα μέταλλα.
Αν ανακυκλωθούν, μεταφέρονται σε άλλες χώρες για να διασπαστούν (επιπλέον πετρέλαιο για μεταφορά).

Ποιες είναι, κατα τη νομοθεσία οι κατηγορίες των επιτραπέζιων νερών και ποια τα χαρακτηριστικά τους;
Επιτραπέζιο νερό: Επιτρέπεται να είναι οποιασδήποτε προέλευσης (π.χ. από γεώτρηση, από πηγή, από λίμνη, από ποτάμι, ) και ενδέχεται να έχει υποβληθεί σε απολύμανση. Πρακτικά, η σύσταση του είναι ίδια με το νερό της βρύσης.
Φυσικό μεταλλικό νερό: Έχει υπόγεια προέλευση και αντλείται από φυσικές πηγές, ενώ δεν επιτρέπεται να υποστεί απολύμανση. Περιέχει περισσότερα ανόργανα άλατα, ιχνοστοιχεία ή άλλα συστατικά.
Νερό πηγής: Έχει οπωσδήποτε υπόγεια προέλευση, χωρίς να είναι πλούσιο σε κάποιο μεταλλικό στοιχείο.

Ποιες ενδείξεις πρέπει υποχρεωτικά να αναγράφονται στη συσκευασία;
Ονομασία πώλησης του προϊόντος πηγή και τόπος υδροληψίας.
Χημική ανάλυση της σύνθεσης.
Κατεργασίες που ενδεχομένως πραγματοποιούνται κατά τη διαδικασία εμφιάλωσης.
Ημερομηνία εμφιάλωσης και λήξης
Συνθήκες συντήρησης και χρήσης του προϊόντος.
Ποσότητα, όνομα ή εμπορική επωνυμία παρασκευαστή.

Ποιες ενδείξεις απαγορεύεται να αναγράφονται στη συσκευασία;
Όσες αποδίδουν στο νερό θεραπευτικές ιδιότητες (π.χ. θεραπευτικό, ιαματικό).
Φράσεις σχετικές με την επίδραση του νερού στις λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού, όπως 'Ενισχύει την πέψη' ή 'Βοηθά στο αδυνάτισμα'.
Εκφράσεις που υπαινίσσονται ένα χαρακτηριστικό που δεν υπάρχει, αποσκοπώντας στην παραπλάνηση μας.
Τι προβλήματα υπάρχουν στο νερό των πηγών; Στη περιοχή μας υπάρχουν εκατοντάδες πηγές από τις οποίες προμηθευόμαστε νερό σε πλαστικά μπουκάλια. Οι πηγές αυτές σπάνια ελέγχονται και ακόμη πιο σπάνια σφραγίζονται, όταν υπάρχουν προβλήματα. Συνήθως εκδίδεται μια ανακοίνωση που ελάχιστοι την διαβάζουν Το υλικό από το οποίο κατασκευάζονται τα πλαστικά μπουκάλια εμπεριέχει εν δυνάμει καρκινογόνα στοιχεία τα οποία απελευθερώνονται με το επαναλαμβανόμενο ξέπλυμα του μπουκαλιού. Επίσης, μετά από αλλεπάλληλες χρήσεις αναπτύσσονται βακτήρια στα τοιχώματα Για την αποθήκευση νερού, προτιμούμε τα γυάλινα μπουκάλια και όχι τα πλαστικά.

ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΔΡΑΣΟΥΜΕ
1. Επειδή όλοι οι καταναλωτές έχουμε δικαίωμα σε καθαρό νερό καλούμε τις επιχειρήσεις ύδρευσης:
να εγκαταστήσουν φίλτρα καθαρισμού στο κεντρικό σύστημα.
να αντικαταστήσουν το σύστημα χλωρίωσης με σύστημα απολύμανσης με όζον (Ο3).
να γίνεται μέτρηση, αξιολόγηση και συστηματική παρακολούθηση της ποιότητας του νερού και των ρυπαντών που περιέχει και να δημοσιοποιούνται τα στοιχεία σε συνδυασμό με τα επιτρεπόμενα όρια, ώστε να επανακτηθεί η εμπιστοσύνη των καταναλωτών

2. Προσοχη στα φίλτρα νερού.
Οι ειδικοί επιστήμονες συνιστούν ότι ο πιο ασφαλής τρόπος για να έχουμε καθαρό, υγιεινό νερό είναι να έχουμε σπίτι μας ένα καλό σύστημα καθαρισμού του νερού (π.χ ενεργού άνθρακα)
Βεβαίως και στα φίλτρα νερού χρειάζεται προσοχή. Τα αντικαθιστούμε στο χρονικό διάστημα που ορίζει ο κατασκευαστής. Αν δεν χρησιμοποιήσουμε το φίλτρο για κάποιες ώρες π.χ τη νύχτα, αφήνουμε το πρωί το νερό να τρέξει για λίγο.

3. Αποφευγουμε το εμφιαλωμένο νερό. Δεν είναι είδος πρώτης ανάγκης. Είναι αναγκαίο όταν είσαστε σε μια περιοχή όπου δεν υπάρχει πόσιμο νερό. Σε κάθε άλλη περίπτωση η κατανάλωση του είναι σπατάλη, τελείως αντιοικολογική και πιθανόν επικίνδυνη για την υγεία μας

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΝΟΠΟΥΛΟΥ

Διαβάστε περισσότερα...