Η δύναμη της αγέλης...

Για να μπορέσεις να φτάσεις στο εμείς, πάντα ξεκινάς απ᾽ το εγώ! Αυτή είναι η σειρά. Έτσι είναι τα γράμματα. Αυτό το εγώ είναι που σε κάνει ξεχωριστό από τους άλλους. Ακόμη και αν δεν είσαι, βρίσκεις τρόπο να γίνεις. Και ποιος σε βοηθά σ᾽ αυτό; Η εποχή της γνώσης, αυτή που τώρα διανύουμε, αυτή που δολοφόνησε στυγνά το άσπρο - μαύρο. Η ελαστικοποίηση των κοινωνικών στεγανών και ο εκφυλισμός των μέχρι πρότινος δεδομένων σου έδωσε το περιθώριο και τη δυνατότητα (ορθώς) να αμφισβητείς το κάθετι, να διαφοροποιείσαι μερικώς, ειδικώς, γενικώς και αορίστως...
Ποια τα στηρίγματα της (-)διαφοροποίησης; Πέρα από το ουσιαστικό γεγονός ότι καμία ανθρώπινη σκέψη δε μπορεί να ταυτιστεί με μία άλλη, εύκολα θα μπορούσες να χρεώσεις τον ανθρώπινο εγωκεντρισμό και την εγωμανία σε θεμέλιους λίθους της διαφοροποίησης. Δε χρειάζεται, όμως, να φτάσεις μέχρι εκεί. Υπάρχει κάτι πιο ρηχό και άβαθο μα σίγουρα καλύπτει μεγαλύτερο εμβαδό. Είναι η αίσθηση της μοναδικότητας.
Αν κάνουμε ένα πείραμα και δημιούργησουμε μία ομάδα χαρισματικών ανθρώπων, στους οποίους θα θέσουμε μία αποστολή να διασχίσουν μία αχανή και δύσβατη έρημο, μοιραζόμενοι τη γνώση μέσα από ομαδικές πνευματικές διεργασίες για να πετύχουν και θέτοντας ως όρο την απόσχισή τους από την ομάδα σε περίπτωση που διαφωνήσουν με την πλειοψηφία της ομάδας στα επιμέρους ζητήματα που θα ανακύπτουν...στο τέλος θα περπατά ο καθένας μόνος. Έτσι, η άποψη του καθενός από μόνη της δε θα φτάσει χιλιομετρικά την απαιτούμενη γνώση που θα τον βοηθούσε να πετύχει το στόχο. Αν δεις κανείς ως παρατηρητής και μακριά από κάθε λογής συναισθηματισμό την όλη σιτουάτσια της κάθε επίτευξης, δεν τίθεται καν θέμα συμβιβασμού αλλά αποδοχής της διαφορετικότητας και δια της ιεράρχησης των στόχων, δημιουργείται μία κοινή συνισταμένη από ζυμωμένες απόψεις που χρειάζεται ομοφωνία τούτως ώστε να μην κοντύνει ή τυχόν παραμορφωθεί τη δεδομένη χρονική στιγμή!
Δεν είναι μαγκιά η διαφοροποίηση, ούτε σε κάνει τον "εκλεκτό"! Δεν είσαι "πρόβατο" αν δε διαφοροποιηθείς, ούτε ο άνθρωπος της γραμμής. Αρκεί να έχεις αποφασίσει τι θέλεις, γιατί το κάνεις, ποιος ο λόγος...Αρκεί να είσαι κατασταλαγμένος, συνειδητοποιημένος, έτοιμος! Αφού λοιπόν ζήσεις με τους κανόνες του κοπαδιού και έπειτα κάνεις την επανάστασή σου λέγοντας τα δικά σου, περνάς στο τρίτο επίπεδο, κάνεις την υπέρβαση, ξαναγυρίζεις στο κοπάδι...Όχι για να αποδείξεις πλέον ότι υπάρχεις εσύ αλλά για να αποδείξεις ότι αξίζει να υπάρχει κοπάδι. Αποδεσμεύεσαι από κάθε άρρωστο εγώ και μετατρέπεσαι σε θιασώτη της συλλογικότητας. Δε χρειάζεται να σε αποθεώσει κανείς...άδικα θα ξοδεύεται...να φτάσει στο εγώ σου...που προς στιγμή (έστω προς στιγμή και ας είναι μόνο μία) θα ᾽χει γίνει εκείνη η άφταστη τελεία που καλοστέκει άχαρη και μοναχή στην άκρη του ορίζοντα!

Πηγή: www.epikairo.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Η αγέλη...

Τελείωσαν πλέον οι εποχές της Ιδεολογίας και της κομματικής ταυτότητας. Οι εποχή των δεινοσαύρων έφυγε ανεπιστρεπτί, οι οικονομικές και πολιτικές θεωρίες κλείστηκαν για πάντα σε τόμους βιβλίων που σε 100 χρόνια θα λέγονται «Τα Απάνθρωπα Οικονομοπολιτικοθρησκευτικά Συστήματα». Για όλους πλέον είναι κατανοητό ότι κανένα σύστημα δεν αντιπροσωπεύει αυτό το οποίο γίνεται από την μια πλευρά του πλανήτη ως την απέναντι. Ό,τι δημιουργήθηκε ως Σύστημα μέσα στις χιλιετίες και πάνω σε αυτό στηρίχθηκαν οι αυτοκρατορίες της Δύσης και της Ανατολής εκμηδενίζεται κάθε λεπτό που περνάει. Και η αιτία δεν είναι αυτή η Κρίση που θέλουν όλοι να μας κάνουν να πιστεύουμε. Αυτή η Κρίση ήταν το εξάνθημα που βγήκε στο κορμί της ανθρωπότητας από έναν ιό που μεταλλασσόταν και εν τέλει έχει καταλάβει όλον τον οργανισμό που λέγεται ανθρώπινο είδος.
Ο άνθρωπος ζούσε και ζει σε αγέλες για να νιώθει ασφάλεια, για κανέναν άλλο λόγο. Να μπορεί να αποκρούει τις επιθέσεις των εχθρών όταν απειλούνταν το φαγητό του, το νερό του και η ζωή του. Οι αγέλες μεγάλωσαν έβαλαν και ως τοτέμ τη φάτσα του κάθε φιλοσόφου που έφτιαχνε έναν μύθο πίσω από τον οποίο μεγάλωνε η δύναμη της αγέλης. Επίσης δημιούργησαν τεχνολογικά επιτεύγματα που θα έκαναν πιο εύκολη την κάθε εισβολή στον χώρο της αντίπαλης αγέλης για χρήμα, ιδιοκτησία και λιγότερη εργασία για τους ίδιους. Μέσα όμως σε αυτόν τον μικρόκοσμο το ένστικτο της αυτοσυντήρησης λειτούργησε ως καταλύτης στους πιο δυνατούς οι οποίοι δημιούργησαν αγέλες μέσα στην ίδια την αγέλη τους. Οι κυρίαρχες αγέλες έφτιαξαν καινούργιες φιλοσοφίες και συστήματα ώστε να κρατούν σε ύπνωση τους πολλούς. Οι εμφύλιοι πόλεμοι που όλοι υποστηρίζουν ότι είναι οι χειρότεροι, αν τους δούμε από την γωνία του δικαίου είναι οι πιο σημαντικοί και οι πιο καθαροί. Ξεκαθαρίζει η κάθε αγέλη τα σάπια κομμάτια που την κάνουν ασθενέστερη απέναντι στις αγέλες που είναι εκτός των συνόρων τους.
Επειδή όμως και αυτοί οι εμφύλιοι πόλεμοι γίνονται είδος προς εκμετάλλευση από άτομα της ίδιας αγέλης, που πάντα βρίσκουν ευκαιρία για την δική τους καλύτερη επιβίωση, έμειναν στην ιστορία ως οι χειρότεροι πόλεμοι της ανθρωπότητας. Το ανθρώπινο είδος δοκίμασε όλες τις μεθόδους που θα το έκανε σχεδόν θεϊκό. Όμως πια τα άτομα που απαρτίζουν τις αγέλες έχουν εντελώς διαφορετικές ανάγκες μεταξύ τους. Στην ίδια σπηλιά που ένας τρώει ο άλλος δεν τρώει και στην ίδια καλύβα που ένας έχει προβιά να σκεπαστεί ο άλλος δεν έχει. Τότε λοιπόν αυτός που ΔΕΝ έχει δεν συζητάει για το αν θα έχει μερίδα από το φαγητό του συνανθρώπου του, απλά παίρνει μία πέτρα σπάει το κεφάλι του δίπλα και τρώει. Αυτό είναι το ένστικτο το οποίο κοσμοθεωρίες ολόκληρες δημιουργήθηκαν για να το εξαλείψουν. Προσπαθώντας όμως να εξαλείψουν τη ζωώδη κατάσταση του ανθρώπου το πείραμα είχε επιπτώσεις. Δημιουργήθηκαν κτηνώδη ένστικτα. Ο άνθρωπος πλέον δεν σκοτώνει για να καλύψει τις ανάγκες του, σκοτώνει για να καλύψει τα συναισθήματα που του έχει γεννήσει η κατάσταση μέσα στην αγέλη: Την ανισότητα, την προδοσία, την αλαζονεία, την αδικία.
Έτσι από είδος της αγέλης ο άνθρωπος έγινε το πλέον μοναχικό είδος στον Πλανήτη. Οι αγέλες δεν καλύπτουν τις ανάγκες του και ακόμη η οποιαδήποτε κίνηση που μπορεί να λέγεται ανθρωπιστική φαίνεται για τον ίδιο εκ του πονηρού. Ο 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει και δεν είναι τίποτε άλλο από τον κυνηγό που βγαίνει από την σπηλιά του κάθε μέρα που δεν θα διανύσει χιλιόμετρα για να βρει τροφή απλά θα πάει στην σπηλιά του γείτονα. Ασφάλεια δεν υπάρχει στην αγέλη γιατί ο καθένας πλέον είναι για τον εαυτό του.
Οι Ηθικοί Κανόνες που ακόμη υπάρχουν σε κάποιους από την αγέλη θα γκρεμιστούν με την μία όταν δουν ότι το ρόπαλο δεν έρχεται μόνο από την πλευρά του νηστικού αλλά και από την πλευρά του χορτάτου. Το λάθος των Συστημάτων ήταν ένα. Καταστρατηγήθηκε ο πρώτος κανόνας της υγιούς αγέλης: Ποτέ δεν βάζεις αρχηγό τον μέτριο, διανομέα τροφής τον τεμπέλη, φύλακα τον δειλό, νομοθέτη τον ευθυνόφοβο και διαπραγματευτή τον «πουλημένο».

Πηγή: Simpleman

Διαβάστε περισσότερα...