Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα οικονομία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα οικονομία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 16 Οκτωβρίου 2017

Η οικονομική κατάσταση της ΔΕΗ...

Η οικονομική κατάσταση της ΔΕΗ by Σύλλογος Περιβάλλοντος και Ποιότητας Ζωής Δημητρίου Υψηλάντη on Scribd

Η οικονομική κατάσταση της ΔΕΗ είναι ΤΡΑΓΙΚΗ!
Αυτό προκύπτει από την Κατάσταση Ταμιακών Ροών (Cash Flows) η οποία δείχνει την πραγματική "κατρακύλα" της ΔΕΗ.
Σύμφωνα με αυτά μεταξύ των πρώτων Εξαμήνων 2016 και 2017 μειώθηκαν οι εισροές από Λειτουργικές Δραστηριότητες σχεδόν κατά 700 εκατ. € .
"Σωσίβιο" η πώληση του ΑΔΜΗΕ ! βλ. σελ 46 Οικονομικά αποτελέσματα Α΄εξαμήνου 2017.
(του Νίκου Στεφανή)

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 28 Μαΐου 2016

Πώς θα ήταν η Δυτική Μακεδονία χωρίς τους λιγνίτες;

Εδώ και εξήντα περίπου χρόνια, η εκμετάλλευση των λιγνιτικών κοιτασμάτων διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό τον οικονομικό, παραγωγικό και κοινωνικό ιστό της Δυτικής Μακεδονίας. Η λιγνιτική βιομηχανία δημιούργησε σημαντικό πλούτο και παράπλευρα οφέλη στην περιοχή μας και μάλιστα, σε σταθερή βάση και με συνεχώς αυξανόμενη τάση μέχρι το 2002. Παράλληλα όμως, συρρίκνωσε παραδοσιακούς οικονομικούς κλάδους, ανέδειξε συνθήκες μονοκαλλιέργειας και βεβαίως, έθεσε κάτω από ισχυρή πίεση τόσο το φυσικό όσο και το ανθρωπογενές περιβάλλον.
Κατά συνέπεια, εύλογα αναδύεται το ερώτημα για το πώς θα είχε διαμορφωθεί το οικονομικό περιβάλλον της Δυτικής Μακεδονίας και ιδιαίτερα αυτό του ενεργειακού άξονα Φλώρινας-Αμυνταίου-Πτολεμαΐδας-Κοζάνης, χωρίς την αξιοποίηση των λιγνιτικών κοιτασμάτων. Με άλλα λόγια, ποια θα ήταν η κατάσταση στην περιοχή μας εάν το περιφερειακό μας αναπτυξιακό μοντέλο ακολουθούσε τη διαδρομή ομόλογων περιοχών της υπόλοιπης Ελλάδας και δεν στηριζόταν σε μεγάλο βαθμό στην ενεργειακή αξιοποίηση των λιγνιτών.
Προφανώς, η αναπτυξιακή πορεία της Δυτικής Μακεδονίας χωρίς τη συνεισφορά των λιγνιτών δεν μπορεί να αναπαραχθεί με απόλυτη πιστότητα. Μπορεί όμως να προσεγγισθεί μέσω μαθηματικών μοντέλων και με τη βοήθεια λογικών παραδοχών.
Χωρίς τους λιγνίτες, προφανώς και δεν είχαμε τα δίκτυα τηλεθερμάνσεων ή μία από τις υψηλότερες συγκεντρώσεις μηχανικών σε επίπεδο χώρας για παράδειγμα. Ενδεχομένως, η πόλη της Πτολεμαΐδας να είχε σήμερα τον μισό ενεργό πληθυσμό. Ενδεχομένως, λέω ενδεχομένως, να μην είχαμε τεκμηριώσει επαρκώς την αναγκαιότητα ίδρυσης του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, συγκεκριμένων τμημάτων του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας ή της τοπικής δομής του Εθνικού Κέντρου Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ). Σίγουρα όμως δεν θα είχαμε διαμορφώσει μια ξεκάθαρη, αναγνωρίσιμη και ισχυρή Περιφερειακή Ταυτότητα.
Όλα τα παραπάνω και σίγουρα πολλά ακόμη, αποτελούν συζητήσιμα και μαχητά επιχειρήματα υπέρ του λιγνίτη, αλλά δεν αποτυπώνονται εύκολα στα ζητούμενα μιας τεχνοοικονομικής προσέγγισης. Τα ευρήματα μιας οικονομικής προσέγγισης είναι ως συνήθως ποσοτικοί δείκτες. Μερικοί εξ αυτών, σύμφωνα με τα ευρήματα μελέτης που εκπονήσαμε στο ΤΕΕ/ΤΔΜ, παρατίθενται ακολούθως:
-Η μονοκαλλιέργεια του λιγνίτη στη Δυτική Μακεδονία, σε βάρος των υπόλοιπων οικονομικών κλάδων, στέρησε την περιοχή μας ένα επιπλέον εισόδημα της τάξης των 2,6 δις εκατομμυρίων ευρώ, μόνο για τη δεκαετία 1999-2009. Με άλλα λόγια, η πολύχρονη «υποχρέωση» της Δυτικής Μακεδονίας να τροφοδοτεί με φθηνή ηλεκτρική ενέργεια το σύνολο της χώρας, μας κοστίζει ως Περιφέρεια περίπου 260 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Αυτό είναι το μετρήσιμο τίμημα της μονοδιάστατης ανάπτυξης και της ισχυρής εξάρτησής μας από τη βιομηχανία λιγνίτη.
-Στην τοπική κοινωνία, το τίμημα των 260 εκ. ευρώ ετησίως, η διαβόητη μονοκαλλιέργεια του λιγνίτη, μεταφράζεται ευθέως στα πολύ υψηλά ποσοστά ανεργίας των τελευταίων δεκαετιών κυρίως μεταξύ των γυναικών και των νέων συμπολιτών μας. Ας μην ξεχνάμε ότι ακόμη και στις αρχές της δεκαετίας του 2000, με τα φαραωνικού μεγέθους Εθνικά Προγράμματα Δημοσίων Επενδύσεων της τάξης των δεκάδων δις ευρώ και με το λιγνίτη πανίσχυρο, τα ποσοστά ανεργίας στην Περιφέρειά μας άγγιξαν το 17%, πολύ πιο πάνω από τον εθνικό μέσο όρο. Πληρώνουμε αδρά το «περιφερειακό ρίσκο» που αναλάβαμε, ή αν θέλετε μας ανατέθηκε από το 1956 και εντεύθεν, βάζοντας «όλα τα αυγά σε ένα καλάθι».
-Από το μοντέλο εισροών-εκροών που χρησιμοποιήθηκε στη μελέτη, αποτυπώθηκε ξεκάθαρα ότι ο σημαντικός πλούτος που δημιουργήθηκε στην περιοχή μας λόγω ακριβώς της λιγνιτικής βιομηχανίας, οδηγήθηκε πρωτίστως στην κατανάλωση, ενώ σημαντικό μέρος του πλούτου επενδύθηκε εκτός Δυτικής Μακεδονίας. Εάν λάβει κανείς υπόψη ότι ετησίως και σύμφωνα με ανακοινώσεις της ίδιας της ΔΕΗ, μόνον το 25% περίπου των αναγκών της σε προϊόντα, αγαθά και υπηρεσίες καλύπτονται από την τοπική αγορά, η περιλάλητη «δορυφορική επιχειρηματικότητα» με επίκεντρο τη ΔΕΗ, παραμένει ζητούμενο για την περιοχή μας από το 1956.
-Από την άλλη πλευρά, με βάση τη μελέτη μας, ενώ το διάστημα 1999-2009 ο συνολικός πολλαπλασιαστής όλων των οικονομικών κλάδων μειώθηκε σε εθνικό επίπεδο κατά 6%, μειώθηκε κατά μόλις 1% σε επίπεδο Δυτικής Μακεδονία. Η ισχυρή εξάρτηση της Δυτικής Μακεδονίας από την καθετοποιημένη δραστηριότητα της λιγνιτικής βιομηχανίας, μας στέρησε έναν επιπλέον πλούτο αλλά, η περιοχή μας εμφανίστηκε λιγότερο ευάλωτη απέναντι στη γενικευμένη οικονομική ύφεση κυρίως μετά το 2007.
Λαμβάνοντας όμως υπόψη τις εξελίξεις στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, τα διογκούμενα προβλήματα της ΔΕΗ, την νομοτελειακή εξάντληση των λιγνιτικών κοιτασμάτων και πρωτίστως το υστέρημα αναπτυξιακής δυναμικής που δημιούργησε η μονοκαλλιέργεια λιγνίτη, η εμφανιζόμενη ως «αντοχή» της Δυτικής Μακεδονίας απέναντι στη γενικευμένη ύφεση είναι κυρίως αποτέλεσμα «οικονομικής αδράνειας» και μπορεί να μετατραπεί τα αμέσως επόμενα χρόνια σε μια βίαια κλιμακούμενη οικονομική ύφεση για την περιοχή μας.
Μιλώντας για την πραγματικά «βαριά φανέλα» της ΔΕΗ. Οι μεγάλες ομάδες, όπως και οι μεγάλες εταιρείες, δοκιμάζονται στο «γήπεδο». Στα δύσκολα αλώνια του λυτρωτικού ανταγωνισμού και λιγότερο στη διαβρωτική ασφάλεια των μονοπωλίων, παίζοντας για χρόνια χωρίς αντίπαλο και πάντοτε «εντός έδρας». Εξυπηρετώντας κοντόφθαλμες πολιτικές σκοπιμότητες, ευνουχίζοντας μια πραγματικά μεγάλη επιχείρηση. Το γήπεδο βγάζει τις μεγάλες ομάδες και τις ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ. Εκεί δοκιμάζονται οι παίκτες και ο προπονητής, τα οράματα και οι στρατηγικές. Εκεί θα δοκιμαστεί πλέον το πραγματικό απόθεμα δυναμικής της ΔΕΗ να υποστηρίξει τις προοπτικές της Δυτικής Μακεδονίας.
Σε κάθε περίπτωση, η μελέτη με τίτλο «Αποτύπωση και αξιολόγηση των παραγωγικών και οικονομικών κλάδων της Δυτικής Μακεδονίας αναφορικά με την εξέλιξη της λιγνιτικής παραγωγής» είναι διαθέσιμη για κάθε ενδιαφερόμενο στην ιστοσελίδα του ΤΕΕ/ΤΔΜ και παρουσιάζει μια ολοκληρωμένη εικόνα για όλους τους οικονομικούς κλάδους σε επίπεδο Δυτικής Μακεδονίας, αναφορικά με την επίδραση της λιγνιτικής δραστηριότητας.

Ευάγγελος Καρλόπουλος
Χημικός Μηχανικός

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2015

Η ρύπανση έχει μεγάλο οικονομικό κόστος...

Οι επιπτώσεις της ρύπανσης στην Ευρώπη δεν πλήττουν μόνο το περιβάλλον. Προκαλούν μεγάλες οικονομικές ζημιές, που υπολογίζονται από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος σε τουλάχιστον 59 δισ. ευρώ για το 2012.
Το Λονδίνο τυλιγμένο την ομίχλη; Φουγάρα που καπνίζουν στην περιοχή του Ρουρ; Όλα αυτά αποτελούν πλέον παρελθόν. Οι εκπομπές ρύπων μειώνονται συνεχώς τις τελευταίες δεκαετίες, με αποτέλεσμα την βελτίωση της ποιότητας του αέρα στην Ευρώπη. Ωστόσο τα προβλήματα παραμένουν. Έρευνα της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος (EΕA) δείχνει ότι η συγκέντρωση ρύπων είναι τόσο μεγάλη, που εξακολουθεί να απειλεί την υγεία του πληθυσμού. Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος έβαλε στο μικροσκόπιο 14.000 βιομηχανικές εγκαταστάσεις, μονάδες παραγωγής ενέργειας και μεγάλες αγροτικές μονάδες για να υπολογίσει το οικονομικό κόστος της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Για το 2012 κατέληξε σε ένα ποσό μεταξύ 59 και 189 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Η μεγάλη διαφορά στο κόστος οφείλεται σε διαφορετικά μοντέλα υπολογισμού της οικονομικής ζημίας, τα οποία λαμβάνουν υπόψη υποκειμενικά στοιχεία για την αξιολόγηση. Ιδίως σε μητροπόλεις, όπου ζει το μεγαλύτερο ποσοστό του ευρωπαϊκού πληθυσμού, παραβιάζονται πολύ συχνά τα όρια όζοντος, διοξειδίου του αζώτου, καθώς και της συγκέντρωσης μικροσωματιδίων. «Το τρομακτικό είναι ότι το 50% της οικονομικής ζημιάς προκαλείται από μόλις 1% των βιομηχανικών μονάδων», λέει ο διευθυντής της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος Χανς Μπρίνιξ. Το δεύτερο συμπέρασμα της έρευνας είναι ότι από τους 30 μεγαλύτερους ρυπαντές της ατμόσφαιρας οι 26 είναι μονάδες παραγωγής ρεύματος, που λειτουργούν με άνθρακα. Εντοπίζονται κυρίως στη Γερμανία, την Πολωνία, την Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Ιδιαίτερα ρυπογόνες είναι και οι μονάδες χάλυβα και χημικής βιομηχανίας.

Ζητούμενο μια νέα περιβαλλοντική πολιτική
Στο πλαίσιο της έρευνας η ΕΕΑ κατέγραψε τις εκπομπές ρύπων, αλλά και τις επιπτώσεις τους σε διάστημα 5 ετών. Στην περίοδο 2008-2012 το κόστος ανήλθε από 329 δισεκατομμύρια ευρώ μέχρι τα 1,05 τρισεκατομμύρια. Στις κατοικημένες περιοχές γύρω από τις βιομηχανικές μονάδες καταγράφηκαν οι θάνατοι, το κόστος καρδιακών ή αναπνευστικών παθήσεων, καθώς και οι φθορές σε κτίρια.
«Μέρος των ευρωπαϊκών κονδυλίων θα μπορούσε να διατεθεί σε βιομηχανικές και αγροτικές μονάδες για να μειωθούν οι εκπομπές ρύπων. Μέχρι στιγμής όμως η ΕΕ δεν κάνει και πολλά πράγματα», τονίζει ο Αρνε Φέλερ από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος. Άγνωστο αν κάποτε στο μέλλον οι Βρυξέλλες αλλάξουν πολιτική. Πάντως η νέα Κομισιόν υπό τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ συζητά το ενδεχόμενο να επανεξετάσει τις ισχύουσες περιβαλλοντικές ρυθμίσεις που έχουν ως γνώμονα την ανταγωνιστικότητα και όχι την προστασία του περιβάλλοντος. Οι δέκα κορυφαίες περιβαλλοντικές ομοσπονδίες έχουν ζητήσει συνάντηση με τον πρόεδρο της Κομισιόν, έτσι ώστε να έχουν και εκείνες λόγο και ρόλο στην διαμόρφωση της ευρωπαϊκής περιβαλλοντικής πολιτικής. Ελπίζουν πως η έρευνα της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος θα καταφέρει να πείσει τα μέλη της Κομισιόν ότι μια αλλαγή πορείας είναι επιβεβλημένη.

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 17 Ιουλίου 2014

Ε, εσείς. Προσαρμοστείτε!...

Πριν από λίγες ημέρες μάθαμε, από τα πιο επίσημα χείλη και με τον πιο στομφώδη τρόπο, ότι «όποιος δεν προσαρμόζεται πεθαίνει». Η οικονομία και η κοινωνία, αντιστοιχίσθηκαν με το περιβάλλον και τη ζωή. Τα είδη για να επιβιώνουν, πρέπει να προσαρμόζονται. Οπότε, σύμφωνα με αυτά που ειπώθηκαν, αυτά που γίνονται - τα ονομάζουν μεταρρυθμίσεις και θεσμικές αλλαγές - είναι βασικό τμήμα ενός καλά σχεδιασμένου πλαισίου, όπου κάποιοι συγκεκριμένοι ανέλαβαν τη διαιώνιση του είδους μας, μέσω της προσαρμογής.
Ο όρος προσαρμογή παραπέμπει στη βιολογία, με τον οποίον περιγράφεται μια διαδικασία, όπου ένας οργανισμός αποκτά μεγαλύτερη αρμοστικότητα στο περιβάλλον, μέσα από συγκεκριμένες αλλαγές στη δομή και τη λειτουργία του . Ως προσαρμογή εννοείται το οποιοδήποτε συμπεριφοριστικό, ανατομικό ή φυσιολογικό χαρακτηριστικό που ευνοεί τις δυνατότητες επιβίωσης και αναπαραγωγής του οργανισμού. Η προσαρμογή είναι το αποτέλεσμα μιας ορισμένης φυσικής επιλογής.
Όπως είχε καταγράψει ο Δαρβίνος, «δεν είναι τα πιο δυνατά είδη που επιβιώνουν ή τα πιο έξυπνα, αλλά αυτά που ανταποκρίνονται καλύτερα στις αλλαγές». Η προσαρμογή συνεισφέρει στην καλή υγεία και στην επιβίωση των ατόμων. Επίσης, η αναπτυξιακή συνθήκη αντίδρασης για κάθε συγκεκριμένο συμπεριφοριστικό χαρακτηριστικό είναι μια βασική προϋπόθεση για τη διόρθωση της προσαρμογής, καθώς αυτή παρέχει μια μορφή βιολογικής ασφάλειας ή ανθεκτικότητας σε διαφορετικά περιβάλλοντα.
Τώρα πώς αυτά τα βιολογικά και συμπεριφοριστικά ζητήματα, μεταφράζονται σε πολιτικά και οικονομικά, δεν έχουμε παρά να διαβάσουμε τη ρήση του Ινδού φιλοσόφου Κρισναμούρτι: «Δεν είναι δείγμα υγείας να είσαι καλά προσαρμοσμένος σε μια βαθιά άρρωστη κοινωνία». Αν αυτοί που ανέλαβαν την προσαρμογή μας θεωρούν ότι δεν τους «αγγίζει» η παραπάνω αναφορά, τότε μήπως πρέπει να ρίξουν μια ματιά στον Κομφούκιο; «Η συνεχής προσαρμογή με σκοπό να ταιριάζουμε στις επιθυμίες των άλλων, σκοτώνει την τελειότητα».
Βέβαια, ποιός ενδιαφέρεται για την τελειότητα όταν η μετριότητα επιβραβεύεται και θεωρείται ότι «αξιοσέβαστοι είναι οι άνθρωποι που κάνουν ό,τι όλοι οι άλλοι» (Ανατόλ Φρανς); Είμαστε και θέλουμε να γίνουμε και να πράξουμε, ό,τι «βλέπουμε» στον καθρέπτη μας. Ο καθένας, ασφαλώς και ο πολιτικός, «υφίσταται μια μορφή φαντασιακής αιχμαλωσίας σε μια εξωτερική εικόνα. Είναι η φάση του καθρέπτη» (Ζακ Λακάν). Κάτι σαν αυτό που συνέβαινε με την κακιά βασίλισσα στην Χιονάτη.
Και επειδή ζούμε σε εποχή κυριαρχίας του νεοφιλελευθερισμού και παντοκρατορίας του εγώ και του ατόμου, είναι αναμενόμενο να θεωρείται ότι με την προσαρμογή, όλα διορθώνονται και κατ’ αυτό τον τρόπο, διασφαλίζεται η αναπαραγωγή και η διαιώνισή μας. Ποιών όμως δεν μας το διευκρινίζουν. Των ανθρώπων, των τραπεζών, των πολλών ή των ολίγων; Ελάτε όμως, που μια τέτοια πολιτική στάση, επιβεβαιώνει τη διαπίστωση του πατριάρχη των σύγχρονων θιασωτών της πολιτικής και οικονομικής προσαρμογής, του Τζον Λοκ: «Είμαστε σαν χαμαιλέοντες. Παίρνουμε τον τόνο και το χρώμα του ηθικού μας χαρακτήρα από αυτούς που μας περιστοιχίζουν». Ας δουν οι επαΐοντες , τι είδους τόνο και χρώμα έχουν πάρει…
Ως Έλληνες, δεν είναι σωστό να μην κοιτάξουμε πίσω στην ιστορία μας. Γι’ αυτό ο Θουκυδίδης μάς θυμίζει ότι «προς έκαστα δει εχθρόν ή φίλον μετά καιρού γίγνεσθαι» (σε όλα τα πράγματα πρέπει να γίνεται κανείς εχθρός ή φίλος, ανάλογα με τις περιστάσεις). Κάπως έτσι τα είπε και ο Καραϊσκάκης: «όταν θέλω γίνομαι άγγελος, και όταν θέλω πάλε, γίνομαι διάβολος». Ως επί το πλείστον όμως, τα πιο διαβολικά πράγματα, γίνονται με αγγελικά προσωπεία.
Κλείνοντας την αναφορά στην προσαρμογή και στη θέση που ειπώθηκε δημοσίως και με τη δέουσα επισημότητα στην οικονομική ημερίδα, «λογικοί είναι αυτοί που προσπαθούν να προσαρμόσουν τον εαυτό τους στον κόσμο. Παράλογοι, αυτοί που προσπαθούν να προσαρμόσουν τον κόσμο στον εαυτό τους. Γι’ αυτό, το μέλλον της ανθρωπότητας εξαρτάται από τους παράλογους» (Τζορτζ Μπέρναρντ Σω). Τελικά, να ευχηθούμε, καλή μας προσαρμογή;

Πηγή: http://tvxs.gr/- του Γιάννη Μάρκοβιτς

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 14 Ιουνίου 2013

Η πλάνη του σπασμένου παράθυρου...


Η πλάνη του σπασμένου παράθυρου πρωτοαναφέρεται το 1850 από τον Γάλλο οικονομολόγο Φρεντερίκ Μπαστιά (Frédéric Bastiat) στο δοκίμιό του «Αυτό που φαίνεται και αυτό που δεν φαίνεται». Ο Μπαστιά με την «πλάνη του τζαμά», όπως αλλιώς λέγεται, μας δείχνει ότι η καταστροφή δεν συνδέεται με την ανάπτυξη. Και αυτό γιατί οι πόροι, η ενέργεια, οι δυνάμεις και ο χρόνος που δαπανώνται για την αποκατάσταση των ζημιών μιας σκόπιμης, προκαλούμενης από τον άνθρωπο καταστροφής (πχ πόλεμος), θα μπορούσαν να διατεθούν για άλλες ανάγκες της κοινωνίας. Υπάρχουν όμως και κάποια κατεστημένα συμφέροντα που ωφελούνται από τέτοιου είδους καταστροφές και είναι αυτά που φροντίζουν να διατηρούν την πλάνη ζωντανή, αποκρύπτοντας την άλλη όψη, την δημιουργική εναλλακτική που έχουμε στην διάθεσή μας χωρίς να χρειάζεται να καταστρέψουμε. Στο βίντεο η πλάνη του σπασμένου παράθυρου εξηγείται από τον καθηγητή Art Carden του Rhodes College.

Πηγή: http://antikleidi.com 

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

Η οικονομία της ευτυχίας...

Ο βασιλιάς του Μπουτάν θέλει να μας κάνει όλους πιο ευτυχισμένους. Οι κυβερνήσεις, λέει, πρέπει να επιδιώξουν να μεγιστοποιήσουν την Ακαθάριστη Εθνική Ευτυχία των ανθρώπων και όχι το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν τους. Αυτή η νέα έμφαση στην ευτυχία αντιπροσωπεύει μια στροφή ή απλά μια μόδα που θα περάσει; Ο καθηγητής πολιτικής οικονομίας Robert Skidelsky, γνωστός για την ανθρωπιστική του προσέγγιση σε οικονομικά θέματα, παραθέτει την άποψή του. Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί οι κυβερνήσεις θα πρέπει να μη δίνουν τόση σημασία στην οικονομική ανάπτυξη, όταν αποδεικνύεται τόσο φευγαλέα. Στην ευρωζώνη δεν αναμένεται ανάπτυξη όλο αυτό το χρόνο. Η βρετανική οικονομία βρίσκεται σε ύφεση. Η ελληνική οικονομία έχει συρρικνώνεται εδώ και χρόνια. Ακόμη και στην Κίνα αναμένεται επιβράδυνση. Γιατί να μην εγκαταλείψουμε την ανάπτυξη και να απολαύσουμε ό,τι έχουμε; Χωρίς αμφιβολία, αυτή η διάθεση θα περάσει όταν αναζωπυρωθεί η ανάπτυξη, καθώς είναι βέβαιο ότι θα γίνει κι αυτό. Παρ’ όλα αυτά, έχει συμβεί μια βαθύτερη αλλαγή στη στάση απέναντι στην ανάπτυξη, η οποία είναι πιθανό να την κάνει λιγότερο σημαντική στο μέλλον -ειδικά στις πλούσιες χώρες. Ο πρώτος παράγοντας που υπονομεύει την επιδίωξη της ανάπτυξης ήταν η ανησυχία για τη βιωσιμότητά της. Μπορούμε να συνεχίσουμε να αναπτυσσόμαστε με τον παλιό ρυθμό, χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο το μέλλον μας; Όταν οι άνθρωποι άρχισαν να μιλούν για τα «φυσικά» όρια της οικονομικής ανάπτυξης στη δεκαετία του 1970, εννοούσαν την επικείμενη εξάντληση των τροφίμων και των μη ανανεώσιμων φυσικών πόρων. Πρόσφατα η συζήτηση έχει μετατοπιστεί προς τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Όπως τόνισε και η Έκθεση Στερν του 2006, θα πρέπει να θυσιάσουμε κάποια αύξηση σήμερα για να διασφαλίσουμε ότι δεν θα ψηθούμε όλοι αύριο. Περιέργως, ένα ταμπού σε αυτό τον τομέα είναι ο πληθυσμός. Όσο λιγότεροι άνθρωποι υπάρχουν, τόσο λιγότερο κίνδυνο αντιμετωπίζουμε από την υπερθέρμανση του πλανήτη. Αλλά, αντί να αποδεχθούν την φυσική μείωση του πληθυσμού τους, οι κυβερνήσεις των πλούσιων χωρών απορροφούν όλο και περισσότερους ανθρώπους για να κρατήσουν χαμηλούς τους μισθούς και έτσι να αναπτυχθούν ταχύτερα. Μια πιο πρόσφατη ανησυχία επικεντρώνεται στα απογοητευτικά αποτελέσματα της ανάπτυξης. Γίνεται όλο και περισσότερο κατανοητό ότι η ανάπτυξη δεν αυξάνει αναγκαστικά την αίσθηση της ευημερίας. Γιατί λοιπόν να συνεχίσει να αυξάνεται; Οι βάσεις για το ζήτημα αυτό τέθηκαν πριν από αρκετά χρόνια. Το 1974, ο οικονομολόγος Robert Easterlin δημοσίευσε μια περίφημη εργασία με τίτλο «Η οικονομική ανάπτυξη βελτιώνει την ανθρώπινη κατάσταση; Κάποια εμπειρικά στοιχεία». Αφού συσχέτισε το κατά κεφαλήν εισόδημα και τα αυτοαναφερόμενα επίπεδα ευτυχίας σε διάφορες χώρες, έφτασε σ’ ένα αναπάντεχο συμπέρασμα: ίσως όχι. Πέρα από ένα μάλλον χαμηλό επίπεδο εισοδήματος (αρκετό για να ικανοποιήσει τις βασικές ανάγκες), ο Easterlin δεν βρήκε καμία συσχέτιση μεταξύ της ευτυχίας και του κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Με άλλα λόγια, το ΑΕΠ είναι ένα φτωχό μέτρο ικανοποίησης από τη ζωή. Το συμπέρασμα ενίσχυσε τις προσπάθειες για την εκπόνηση εναλλακτικών δεικτών. Το 1972, οι οικονομολόγοι William Nordhaus και James Tobin, εισήγαγαν ένα μέτρο που ονομάζεται «Καθαρή Οικονομική Ευημερία», αφαιρώντας από το ΑΕΠ τις «κακές» αποδόσεις, όπως η ρύπανση, και προσθέτοντας μη εμπορικές δραστηριότητες, όπως η αναψυχή. Έδειξαν ότι μια κοινωνία με περισσότερο ελεύθερο χρόνο και λιγότερη εργασία θα μπορούσε να έχει τόση ευημερία όση και μία με περισσότερη δουλειά – και επομένως μεγαλύτερο ΑΕΠ- και λιγότερο ελεύθερο χρόνο. Πιο πρόσφατες μετρήσεις έχουν προσπαθήσει να ενσωματώσουν ένα ευρύτερο φάσμα δεικτών «ποιότητας ζωής». Το πρόβλημα είναι ότι μπορείς να μετρήσεις την ποσότητα των πραγμάτων, αλλά όχι την ποιότητα της ζωής. Το πώς μπορεί κανείς να συνδυάσει την ποσότητα και την ποιότητα σε κάποιο δείκτη «ικανοποίησης από τη ζωή» είναι μάλλον ένα ζήτημα ηθικής και όχι οικονομικό. Έτσι, δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι οι περισσότεροι οικονομολόγοι κολλάνε σε ποσοτικά μέτρα της «ευημερίας». Κι ένα άλλο εύρημα έχει επίσης αρχίσει να επηρεάζει την τρέχουσα συζήτηση για την ανάπτυξη: οι φτωχοί άνθρωποι σε μια χώρα είναι λιγότερο ευτυχισμένοι από ό,τι οι πλούσιοι. Με άλλα λόγια, πάνω από ένα χαμηλό επίπεδο επάρκειας, τα επίπεδα ευτυχίας των ανθρώπων καθορίζονται πολύ λιγότερο από το απόλυτο εισόδημά τους από ό,τι σε σύγκριση με το εισόδημά τους σε σχέση με κάποια ομάδα αναφοράς. Συγκρίνουμε συνεχώς τα αγαθά μας με εκείνα των άλλων και αισθανόμαστε είτε ανώτεροι είτε κατώτεροι, ανεξάρτητα από το επίπεδο του εισοδήματος μας: η ευημερία εξαρτάται περισσότερο από το πώς οι καρποί της ανάπτυξης διανέμονται και όχι από το απόλυτο ποσό τους. Για να το θέσουμε διαφορετικά, αυτό που έχει σημασία για την ικανοποίηση από τη ζωή δεν είναι η ανάπτυξη του μικρού εισοδήματος αλλά του μεσαίου εισοδήματος –του εισοδήματος του τυπικού ατόμου. Σκεφτείτε έναν πληθυσμό με δέκα ανθρώπους (ας πούμε, ένα εργοστάσιο), στον οποίο ο διευθύνων σύμβουλος κερδίζει 150.000 δολάρια το χρόνο και οι άλλοι εννέα εργαζόμενοι 10.000 δολάρια ο καθένας. Ο αριθμητικός μέσος όρος των εισοδημάτων τους είναι 25.000 δολάρια, αλλά το 90% κερδίζει 10.000 δολάρια. Με αυτή την κατανομή εισοδήματος, θα ήταν έκπληξη αν η οικονομική ανάπτυξη αύξανε την αίσθηση ευημερίας του τυπικού ατόμου. Αυτό δεν είναι ένα κενό παράδειγμα. Στις πλούσιες κοινωνίες κατά τη διάρκεια των τελευταίων τριών δεκαετιών, τα χαμηλά εισοδήματα έχουν αυξηθεί σταθερά, αλλά τα τυπικά εισοδήματα έχουν παραμείνει στάσιμα ή έχουν μειωθεί. Με άλλα λόγια, μια μειοψηφία – μια πολύ μικρή μειοψηφία σε χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Βρετανία – έχει καρπωθεί τα περισσότερα από τα κέρδη της ανάπτυξης. Σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν χρειαζόμαστε περισσότερη ανάπτυξη, αλλά περισσότερη ισότητα. Η μεγαλύτερη ισότητα δεν θα προκαλούσε μόνο την ικανοποίηση που πηγάζει από την περισσότερη ασφάλεια και την καλύτερη υγεία, αλλά και την ικανοποίηση που πηγάζει από τον περισσότερο ελεύθερο χρόνο, τον περισσότερο χρόνο με την οικογένεια και τους φίλους, τον περισσότερο σεβασμό από τους συνανθρώπους και τις περισσότερες επιλογές στον τρόπο ζωής. Η μεγάλη ανισότητα μας κάνει πιο πεινασμένους για τα αγαθά, υπενθυμίζοντάς μας συνεχώς ότι έχουμε λιγότερο από όσα ο διπλανός μας. Ζούμε σε μια κοινωνία τυχοδιωκτική με υπερφορτωμένους πατέρες και «τίγρεις» μητέρες, που φωνάζουν συνεχώς στους εαυτούς τους και στα παιδιά τους να «πάνε μπροστά». Ο φιλόσοφος του 19ου αιώνα, John Stuart Mill, είχε μια πιο πολιτισμένη άποψη: «Ομολογώ ότι δεν με γοητεύει το ιδανικό της ζωής που προέκυψε από εκείνους που πιστεύουν… ότι το ποδοπάτημα, η σύνθλιψη και ο παραγκωνισμός που συνιστούν την υπάρχουσα κοινωνική ζωή, είναι τα πιο επιθυμητά αγαθά για το ανθρώπινο είδος… Η καλύτερη κατάσταση για την ανθρώπινη φύση είναι εκείνη κατά την οποία, ενώ κανείς δεν είναι φτωχός, κανείς δεν επιθυμεί να είναι πιο πλούσιος, ούτε έχει κανένα λόγο να φοβάται ότι θα υποβιβαστεί από τις προσπάθειες των άλλων να προχωρήσουν». Αυτό μάθημα έχει χαθεί για τους περισσότερους οικονομολόγους σήμερα, αλλά όχι για τον βασιλιά του Μπουτάν – ή για τους πολλούς ανθρώπους που έχουν αναγνωρίσει τα όρια του ποσοτικού πλούτου.

Πηγή:antinews.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 1 Μαΐου 2012

Πως να επιβιώσεις οικονομικά...

Ξεπεράστε την Οικονομική Κρίση! Η εποχή είναι τόσο δύσκολη που επιβάλλει να κατεβάσουμε ιδέες για να επιβιώσουμε. Εμείς σας προτείνουμε να κατεβάσετε κάτι πολύ πιο εύκολο. Για την ακρίβεια, το πιο χρήσιμο e-book που διατίθεται αυτή τη στιγμή ηλεκτρονικά. Εξοικονομήστε χρήματα από εκεί που δεν το περιμένατε! Στις 148 σελίδες του ηλεκτρονικού βιβλίου (e-book) θα βρείτε πολλούς τρόπους οικονομίας που μπορούν να γίνουν από όλους… Για να κατεβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 19 Απριλίου 2012

Τα 31 ελληνικά πρακτικά sites που μας λύνουν τα χέρια...

Οικονομία στην πράξη. Όλοι γνωρίζουμε κάποια sites που μας γλιτώνουν χρήματα και μας μαθαίνουν να κάνουμε "έξυπνες αγορές'' Η Ηρώ Κουνάδη συγκέντρωσε 31 από αυτά και τα παρουσιάζει: FiveMarket.gr: Τι θα κάνατε για 5 ευρώ; Θα παραδίδατε μαθήματα αγγλικών για μισή ώρα; Θα φτιάχνατε ένα βίντεο από φωτογραφίες; Θα ποτίζατε τα λουλούδια κάποιου όσο λείπει διακοπές; Στο Five Market μπορείτε να πουλήσετε και να αγοράσετε υπηρεσίες για 5€. Οι κατηγορίες στα δεξιά θα σας βοηθήσουν να βρείτε εύκολα ό,τι ψάχνετε, αν και υποψιαζόμαστε πως την πρώτη φορά που θα το επισκεφθείτε θα κολλήσετε κυρίως με τα «Αστεία και παράξενα» (αναπάντητες για να ζηλέψει το αγόρι του με 5€, κανείς;). Εκτός από υπηρεσίες, σοβαρές και μη, θα βρείτε και ωραιότατα μικρά δωράκια, όπως χειροποίητα κοσμήματα και διακοσμητικά. Moneyexpert.gr: Ακριβώς όπως το γνωστό και μη εξαιρετέο Skroutz.gr συγκρίνει τιμές χιλιάδων προϊόντων που μπορείτε να αγοράσετε από online καταστήματα, για να σας βοηθήσει να βρείτε αυτό που ψάχνετε στη χαμηλότερη δυνατή τιμή, το Moneyexpert βάζει επί τάπητος χιλιάδες προϊόντα και υπηρεσίες: από προγράμματα κινητής και σταθερής τηλεφωνίας και τραπεζικά προϊόντα, μέχρι 1.879 (ναι, κι όμως) μοντέλα αυτοκινήτων, με συγκριτικούς πίνακες και αναλυτικές πληροφορίες. Η χαρά του υποψήφιου πελάτη που έχει βαρεθεί να συγκρίνει πακέτα SMS και ώρες δωρεάν υπεραστικών κλήσεων. Carpooling.gr: Πόσα χιλιόμετρα οδηγείτε κάθε μέρα συγκεκριμένες ώρες, βρίζοντας για τις τιμές της βενζίνης και με μόνη συντροφιά το ραδιόφωνο; Το Carpooling, η τάση που κερδίζει σταθερά φανατικούς οπαδούς τα τελευταία πέντε χρόνια, σας επιτρέπει να μοιραστείτε τα έξοδα της βενζίνης και τη διάθεση για γκρίνια, με έναν ή περισσότερους συνεπιβάτες που κινούνται στα ίδια σημεία της πόλης με εσάς. Μια ματιά στο σχετικό site, αλλά και στα Sinepivatismos.gr και Volevei.gr, θα σας πείσει ότι η Αθήνα, αλλά και άλλες ελληνικές πόλεις δεν έχουν τόσες διαφορετικές διαδρομές όσες νομίζετε. Τιμές πρατηρίων καυσίμων από το Υπουργείο Ανάπτυξης: Μην πτοείστε από τον αφιλόξενο τίτλο: το ελληνικό δημόσιο μπορεί να μην το έχει ακόμα με το marketing, έχει όμως κάνει πολύ καλή δουλειά σε αυτό το site που ανανεώνεται καθημερινά με τις τιμές της βενζίνης σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Υπόλοιπες Πόλεις, για να σας βοηθήσει να βρείτε τη φθηνότερη βενζίνη κοντά σας. Όταν την εντοπίσετε, ρίξτε μια ματιά και σε αυτήν εδώ τη λίστα για να βεβαιωθείτε πως η καλή τιμή της δεν οφείλεται στο ότι αυτό που θα μπει στο ρεζερβουάρ σας θα είναι κατά 46% νερό. Parkaro.gr: Δουλεύετε σε μια περιοχή που δεν έχει θέση πάρκινγκ ούτε για δείγμα; Βλέπετε ολοένα και λιγότερο τους φίλους σας που μένουν στο κέντρο της πόλης γιατί σας λούζει κρύος ιδρώτας στην ιδέα των ατελείωτων κύκλων για να βρείτε να παρκάρετε; Μήπως η θέση σας στο γκαράζ της πολυκατοικίας μένει άδεια τις 12+ ώρες που λείπετε στο γραφείο; Στο Parkaro.gr θα βρείτε άπειρες ελεύθερες θέσεις σε γκαράζ και πυλωτές πολυκατοικιών, ιδιωτικούς δρόμους και άλλους χώρους στάθμευσης, ή θα βρείτε να νοικιάσετε την δικιά σας. Tsibato.gr: Όποια και αν είναι τα αισθήματά σας για την τάση που μας θέλει τους τελευταίους μήνες να πληρώνουμε σε ακριβά εστιατόρια με κουπόνια αντί για μετρητά, σίγουρα δεν μπορείτε να αρνηθείτε ότι ένα γεύμα στο μπαλκόνι με την ωραιότερη θέα της Αθήνας που κοστίζει 20€ το άτομο είναι καλό deal. Επειδή, όμως, τα deal sites την τελευταία φορά που κοιτάξαμε (χτες) ήταν 140 και σήμερα τα βρίσκουμε 152, αξίζει να συμπεριλάβετε στα bookmarks σας το Tsibato.gr που συγκεντρώνει κάθε μέρα περισσότερες από 1.200 προσφορές χωρισμένες ανά κατηγορία, για να βρίσκετε και να «τσιμπάτε» εύκολα ό,τι και αν ψάχνετε: από ταξίδια και εστιατόρια, μέχρι μανικιούρ και σέρβις για το αυτοκίνητό σας. MySales.gr: Δωρεάν εκπτωτικά κουπόνια για τις επόμενες αγορές σας σε ηλεκτρονικά ή «κανονικά» καταστήματα, δικά σας με ένα κλικ: ούτε εγγραφές, ούτε κωδικοί, ούτε τίποτα. Τα κουπόνια διατίθενται κατά κύριο λόγο υπό τη μορφή κωδικού, τον οποίο πληκτρολογείτε πριν κάνετε check out στο ηλεκτρονικό κατάστημα –στο ειδικό κουτάκι, που γράφει «εκπτωτικός κωδικός» ή κάτι ανάλογο– και σας εξασφαλίζει έκπτωση της τάξης του 10-30%. Στα καταστήματα για τα οποία μιλάμε –για να πάρετε μια γενική ιδέα– περιλαμβάνονται το Πλαίσιο, το Days4u, το Melina May, το House of Wine, το La Redoute και το Travel Planet 24. Στην ίδια λογική, με λιγότερες προς το παρόν επιλογές, λειτουργεί και το MyCoupon.gr, το οποίο διαθέτει και την επιλογή να γραφτείτε στο newsletter του και να λαμβάνετε τις καινούριες ενδιαφέρουσες προσφορές κάθε μέρα στο e-mail σας. Livesmart.gr: Γράφεστε δωρεάν, λαμβάνετε τα κουπόνια στο e-mail σας, τα τυπώνετε είτε απευθείας είτε αφού κάνετε login στο site και τα εξαργυρώνετε στο ταμείο του supermarket. Το κάθε κουπόνι αφορά ένα συγκεκριμένο προϊόν (π.χ. αποσμητικό Axe, χλωρίνη Klinex, υγρό πλυντηρίου Proderm) και η έκπτωση κυμαίνεται συνήθως στα 1-3€. Καθόλου άσχημα. Bazando.gr: Πώς είναι οι επιστροφές χρημάτων που έχετε συνηθίσει να λαμβάνετε κάθε μήνα με τον λογαριασμό της πιστωτικής σας κάρτας; Αυτή είναι και η λογική του Bazando.gr, το οποίο όμως σας δίνει πολύ περισσότερες επιλογές για να διαλέξετε: Εγγράφεστε δωρεάν, τσεκάρετε τη λίστα με τα e-shops που ανανεώνεται διαρκώς, επιλέγετε αυτό που προτιμάτε και το επισκέπτεστε μέσω του σχετικού link. Κάνετε τις αγορές σας κανονικά, και με την ολοκλήρωσή τους η επιστροφή χρημάτων –που μπορεί να φτάσει έως και 50%– πιστώνεται στο λογαριασμό σας στο Bazando. Μπορείτε να λάβετε τα μετρητά σας με Paypal ή τραπεζικό έμβασμα. Η λίστα με τα συνεργαζόμενα e-shops στην Ελλάδα ξεπερνά αυτήν την στιγμή τα 7.500, και περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, πολλά εκπτωτικά sites όπως το Golden Deals. Πέρα από επιστροφή χρημάτων, το Bazando προσφέρει επίσης εκπτώσεις, κωδικούς έκπτωσης και κουπόνια, για να κάνετε τις online αγορές σας ακόμη πιο οικονομικές. ShopandSave.gr: Ποιο super market έχει τη φθηνότερη μπύρα; Ποιος είναι ο μέσος όρος της τιμής για ένα πακέτο μακαρόνια; Τι κέρδος θα έχω αν τα αγοράσω από την άλλη άκρη της πόλης; Απαντήσεις σε αυτές και πολλές ακόμη ερωτήσεις αναλαμβάνει να δώσει το Shop and Save, με τους αναλυτικούς του πίνακες για όλα τα μεγάλα και μικρότερα super markets της Αθήνας –αυτές τις μέρες επεκτείνεται και στην υπόλοιπη Ελλάδα, αν και οι επιλογές είναι ακόμα περιορισμένες. Στη σελίδα «προσφορές» θα βρείτε συγκεντρωμένα τα προϊόντα με το μεγαλύτερο ποσοστό κέρδους. Διαθέτει και εκπτωτικά κουπόνια, τα οποία μπορείτε να εκτυπώσετε και να χρησιμοποιήσετε για την επόμενη αγορά σας, αλλά και ένα ενδιαφέρον forum, στο οποίο οι επισκέπτες του site συνεισφέρουν τα δικά τους tips. Την ίδια δουλειά, για τα super market της Κρήτης, αναλαμβάνει το LiveSuperMarket.gr, ενώ για όλη την Ελλάδα μπορείτε να εμπιστευθείτε το e-Prices του Υπουργείου Οικονομίας –θα σας πάρει λίγο χρόνο να συνηθίσετε τον μάλλον δύσχρηστο σχεδιασμό του, αλλά θα αξίζει τον κόπο. Retailmenot.com: Αν κάνετε συχνά τις αγορές σας από websites του εξωτερικού, το Retail Me Not θα μπορούσε να θέσει σοβαρά υποψηφιότητα για home page του browser σας. Εκατομμύρια εκπτωτικοί κωδικοί για κάθε πιθανή κι απίθανη ηλεκτρονική αγορά σας, από βιβλιοπωλεία και καταστήματα ρούχων, μέχρι αεροπορικές εταιρείες. Δίπλα σε κάθε κωδικό που μοιράζονται τα μέλη του site, θα βρείτε και το ποσοστό επιτυχίας του. Ναι, τα κακά νέα είναι ότι οι κωδικοί του δεν δουλεύουν πάντα. Τα καλά νέα, όμως, είναι ότι έχετε τουλάχιστον δέκα κωδικούς κάθε φορά στη διάθεσή σας, για να τους δοκιμάσετε με την ησυχία σας. Δε σας βλέπει κανείς. FtinaPota.gr: Βρίσκεται, εδώ και πολύ καιρό, μόνιμα στη λίστα των bookmarks μας, όχι μόνο γιατί κάνει αυτό που υπόσχεται –βρίσκει, συγκρίνει και καταγράφει τα φτηνότερα ποτά της πόλης– αλλά και γιατί ξετρυπώνει στέκια που δεν τα είχες καν ακουστά, κι έχει τύχει πολλές φορές να βρούμε ανάμεσά τους το νέο μας στέκι. Οι περιγραφές είναι σύντομες, οι φωτογραφίες προϊδεάζουν για το τι σας περιμένει, και οι τιμοκατάλογοι αναλυτικότατοι. Guestlist.gr: Αναλαμβάνει τις κρατήσεις σας σε μεγάλα clubs και πίστες, και προσφέρει προνομιακές τιμές (από 90€ ανά 6 άτομα για club και από 100€ επίσης ανά 6 άτομα για πίστες) και ακόμα καλύτερες εκπτώσεις για φοιτητές. Εσείς το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να συμπληρώσετε online τη σχετικά φόρμα. Estiatoria.gr: Λειτουργικό και καλοσχεδιασμένο –και πάντα με εξαιρετικές φωτογραφίες– συγκεντρώνει σε έναν αναλυτικό πίνακα τα εστιατόρια που προσφέρουν έκπτωση που φτάνει έως και το -20% στους κατόχους των πιστωτικών καρτών της Marfin. GreekEat.gr: Στην κατηγορία «προσφορές» θα βρείτε εκπτώσεις που κινούνται στο 10-20%, προκαθορισμένα menu, happy hours, φοιτητικές εκπτώσεις και άλλες προσφορές εστιατορίων σε Αττική, Θεσσαλονίκη, Πελοπόννησο, Κρήτη και άλλες περιοχές. Κάνοντας κλικ στο όνομα του εστιατορίου, θα βρείτε αναλυτική περιγραφή της κουζίνας, φωτογραφίες του χώρου, και χάρτες για να βρείτε τον δρόμο σας. Hotelicious.gr: Ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους αγαπάμε το Hotelicious είναι ότι πρόκειται για μια ιδιοφυή, στην απλότητά της, ιδέα –έξτρα μπόνους για το ότι είναι ελληνικής προέλευσης. Τι κάνετε εδώ; Αντί να αναζητάτε ξενοδοχείο σε τιμή που να σας συμφέρει σε sites όπως το Booking, δηλώνετε πόσα είστε διατεθειμένοι να ξοδέψετε, κάθεστε αναπαυτικά και περιμένετε τις προσφορές από τους ξενοδόχους. Η διαδικασία έχει ως εξής: γίνεστε μέλος δωρεάν, και «ποστάρετε» το πού θέλετε να πάτε, πότε, και πόσα είστε διατεθειμένοι να πληρώσετε. Αν θέλετε, συμπληρώνετε και τις παροχές που θεωρείτε βασικές για το δωμάτιό σας –π.χ. κουζινάκι, μπαλκόνι, τζάκι και πάει λέγοντας. Οι ιδιοκτήτες καταλυμάτων σας «απαντούν» με προσφορές, κι εσείς επιλέγετε την καλύτερη. Πηγή: http://www.kala-nea.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

Πώς ένας τοπικός ορυκτός πόρος μετατρέπεται σε παράγοντα υπανάπτυξης μιας περιοχής...

Η Δρ. Ειρήνη Κλαμπατσέα της Αρχιτεκτονικής Σχολής του ΕΜΠ μελέτησε το Μαντούδι της Εύβοιας ως μια χαρακτηριστική περίπτωση φθίνουσας βιομηχανικής περιοχής και ανέδειξε την εγγενή παθογένεια της λειτουργικής εξειδίκευσης της στον εξορυκτικό-μεταλλευτικό τομέα (7). Η ευθραυστότητα της σχεδόν αποκλειστικής εργασιακής εξειδίκευσης αναδεικνύεται ως κύριος συντελεστής της δομικής αδυναμίας τέτοιου τύπου περιοχών να ακολουθήσουν αναπτυξιακή πορεία. Είχαμε τη χαρά να ακούσουμε και να γνωρίσουμε την κα Κλαμπατσέα στην ημερίδα του ΤΕΕ “Ορυκτός Πλούτος και Τοπικές Κοινωνίες” τον Ιανουάριο 2010 -η εισήγησή της εδώ. Σύμφωνα με τη μελέτη αυτή, υπάρχει συγκεκριμένη διαδικασία σταδιακής μετατροπής ενός τοπικού φυσικού (ορυκτού) πόρου: Σε πρώτη φάση σε τοπικό συγκριτικό πλεονέκτημα και εν συνεχεία – σε συνθήκες ύφεσης και, πολύ περισσότερο, κρίσης – σε τροχοπέδη της αναπτυξιακής πορείας συγκεκριμένων περιοχών. Η εξορυκτική δραστηριότητα αναδείχθηκε σε δραστηριότητα – κλειδί για την ανάπτυξη ορισμένων μέχρι τότε αγροτικών περιοχών του ελληνικού χώρου, κατά τη διάρκεια της πρώτης μεταπολεμικής περιόδου. Σε αυτήν την πρώτη φάση, η εξορυκτική δραστηριότητα απορροφά ταχύτατα απασχολούμενους από άλλους κλάδους (αγροτικές δραστηριότητες). Ακολουθεί η εγκατάσταση στην περιοχή μετακινούμενων από την υπόλοιπη χώρα που απορροφούνται και αυτοί από την κυρίαρχη δραστηριότητα. Η εκμετάλλευση του ορυκτού πόρου εδραιώνεται στη θέση του ισχυρού συγκριτικού πλεονεκτήματος, θεμέλιου λίθου για την αναπτυξιακή πορεία της περιοχής επί αρκετές δεκαετίες, λειτουργεί όμως ως ο βασικός ανασταλτικός παράγοντας για τη δημιουργία ή ανάδειξη άλλων τοπικών συγκριτικών πλεονεκτημάτων. Πράγματι, στην περίπτωση του Μαντουδίου, τα υπόλοιπα τοπικά χαρακτηριστικά όπως η εύφορη αγροτική γη, το φυσικό περιβάλλον και τοπίο κλπ, με την επεκτατική κυριαρχία της εκμετάλλευσης λευκολίθου, ή συρρικνώθηκαν ή εξαλείφθηκαν ή αδρανοποιήθηκαν ή δεν αξιοποιήθηκαν στην κατεύθυνση μιας άλλου τύπου, βιώσιμης αναπτυξιακής προοπτικής της περιοχής. Διαμορφώνεται έτσι μια ιδιάζουσα/στάσιμη τοπική αγορά εργασίας, χωρίς δυνατότητες ευελιξίας σε επιβαλλόμενες αλλαγές, δεδομένου του χαμηλού επιπέδου εκπαίδευσης του ανθρώπινου δυναμικού (στο δείγμα της μελέτης στο Μαντούδι, 50% ήταν απόφοιτοι Δημοτικού, ενώ το 22% απόφοιτοι τεχνικής σχολής) και των μεταβολών στην εργασιακή δομή της περιοχής που σημειώθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες. Ομως, το συγκεκριμένο συγκριτικό πλεονέκτημα/ορυκτός πόρος έχει μια σειρά χαρακτηριστικών που το καθιστούν εξαιρετικά εύθραυστο και που δρουν καταλυτικά στην αναπτυξιακή εξέλιξη της περιοχής: Η δραστηριότητα είναι περιορισμένη χρονικά δεδομένου ότι πρόκειται για εκμετάλλευση ενός μη ανανεώσιμου φυσικού πόρου. Η εξορυκτική και μεταλλευτική δραστηριότητα ανήκει σε αυτές που έχουν υψηλό βαθμό εξάρτησης από εξωγενείς παράγοντες (διεθνείς συγκυρίες, τιμές των μετάλλων, παγκόσμια αγορά και ανταγωνιστικότητα, τεχνολογικές καινοτομίες, κλπ). Έτσι ακολουθεί το δεύτερο στάδιο: Υπό την καταλυτική επίδραση των εξωγενών παραγόντων, των δομικών χαρακτηριστικών της Ελληνικής βιομηχανίας ή της εξάντλησης του ορυκτού πόρου, αίρονται τα χαρακτηριστικά του τοπικού συγκριτικού πλεονεκτήματος και παύει να παρέχει εργασία. Μετατρέπεται έτσι σε παράγοντα αναπτυξιακής παθογένειας της ευρύτερης περιοχής. Η τοπική αγορά εργασίας αποδιοργανώνεται, η ανεργία εκτοξεύεται στα ύψη και δημιουργούνται προβλήματα οικονομικής επιβίωσης. Το πλεονάζον εργατικό δυναμικό είναι χαμηλής ή μηδενικής ειδίκευσης και εμφανίζει εξαιρετική δυσκολία εξεύρεσης άλλης εργασίας. Η περιοχή είναι πλέον ένας «πλεονάζων χώρος», με ελάχιστες παραγωγικές δυνατότητες, συνέπεια της πολύχρονης μονοκαλλιέργειας. Συμπερασματικά, η εξειδίκευση του ανθρώπινου δυναμικού περιοχών στην εξόρυξη ορυκτών πόρων μπορεί, σε εποχές εύρυθμης λειτουργίας, να ενίσχυσε τοπικές αγροτικές κοινωνίες, όμως σε εποχές ύφεσης και κρίσης δρα καταλυτικά στην τοπική αποδιάρθρωση – οικονομική και κοινωνική. Τα μέτρα βραχυπρόθεσμης ανακούφισης του πληθυσμού από τις επιπτώσεις της κρίσης απεδείχθησαν ανεπαρκή για την αναστροφή της περιθωριοποίησης των περιοχών αυτών, σε περιφερειακό και εθνικό επίπεδο. Σύμφωνα με τη συγγραφέα της μελέτης, ο νέος Χωροταξικός Σχεδιασμός θα μπορούσε, υιοθετώντας αρχές βιώσιμης ανάπτυξης, να συμβάλει στην ανάσχεση της συνεχιζόμενης μετατροπής των περιοχών αυτών σε πλεονάζοντες χώρους και θύλακες ανεργίας (σημ: εν έτει 2011, γνωρίζουμε πια ότι αυτό δεν έγινε…).

Πηγή: http://antigoldgreece.wordpress.com/

Eιρήνη Κλαμπατσέα, “H βιώσιμη επανένταξη περιοχών με εξειδίκευση στην εξορυκτική δραστηριότητα ως κατεύθυνση του εθνικού χωροταξικού σχεδιασμού”, εισήγηση σε ημερίδα του ΤΕΕ, 20/9/2006

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010

Η οικονομία για αρχάριους...


Πάνω από 625 εκατ. ευρώ θα είναι τα κέρδη της ΔΕΗ το 2010, όπως προβλέπει ο προϋπολογισμός της που εγκρίθηκε από το ΔΣ της εταιρείας. Ας αφιερώσει λοιπόν λίγα από τα κέρδη της για να κάνει προσλήψεις αφού τις έχει τόσο ανάγκη...

Διαβάστε περισσότερα...
 
back to top