Παράλληλη Ελλάδα...

Στην Ελλάδα της ευτέλειας και των κενών λόγων, αντιτάσσεται -από τότε που γνωρίζουμε την Ιστορία μας- η άλλη Ελλάδα, η παράλληλη Ελλάδα. Την παράλληλη Ελλάδα συνιστούν άνθρωποι ή αιχμές ανθρώπων, που σε πείσμα της περιρρέουσας ατμόσφαιρας εξακολουθούν να πράττουν το σωστό και το δύσκολο, να πορεύονται με ευθύνη και ήθος. Στα πανεπιστήμια, αλλά και σε μια δημόσια υπηρεσία, στον μικρόκοσμο της καθημερινότητας αλλά και σε ένα νοσοκομείο, στον άνθρωπο της βιοπάλης ή σε κάποιο πολιτιστικό σύλλογο, η παράλληλη Ελλάδα είναι συχνά παρούσα. Κάποτε μάλιστα με τρόπο εκθαμβωτικό. Κανείς δεν ξέρει την ποσοτική της δύναμη, ούτε είναι δυνατόν να μετρηθεί η έκτασή της. Διερωτώμαι όμως μήπως ένα αίτημα προοδευτικό -το κύριο ίσως προοδευτικό αίτημα- δεν απαιτεί κάποια «αριστερή» στροφή, ούτε κρύβεται σε λέξεις όπως «κοινωνία» ή «πολιτικές». Το κύριο προοδευτικό αίτημα συνοψίζεται στην ανάγκη η Ελλάδα να συγκλίνει όσο περνά ο καιρός με την άλλη Ελλάδα, την παράλληλη Ελλάδα."

Γ.Γραμματικάκης