Πεπρωμένο...

«Πολύ εύκολα παραιτούμαστε μπροστά στο πεπρωμένο. Πολύ εύκολα δεχόμαστε να πιστέψουμε πως τελικά μόνο με το αίμα προχωρά η ιστορία και πως ο πιο δυνατός προοδεύει πατώντας πάνω στους αδύναμους. Αυτό το πεπρωμένο υπάρχει ίσως. Το χρέος όμως των ανθρώπων δεν είναι να το δέχονται, ούτε να υποκύπτουν στους νόμους του. Αν το είχαν αποδεχτεί από τα πρώτα χρόνια της ανθρωπότητας, θα βρισκόμασταν ακόμα στην προϊστορία. Το χρέος των ανθρώπων της κουλτούρας και της πίστης δεν είναι, πάντως, να λιποτακτούν όταν πρόκειται για ιστορικούς αγώνες, ούτε βέβαια να υπηρετούν την αιμοβόρα κι απάνθρωπη πλευρά του εαυτού τους. Το χρέος τους είναι να επιμένουν, να βοηθούν το συνάνθρωπό τους ενάντια σε οτιδήποτε τον καταδυναστεύει, να ευνοούν την ελευθερία του ενάντια στις αντιξοότητες της μοίρας που τον περιζώνουν.Μόνο μ' αυτές τις προϋπόθεσεις η ιστορία προχωρεί πραγματικά, καινοτομεί, με μια λέξη δημιουργεί. Για όλα τα άλλα επαναλαμβάνεται, σαν ένα αιματοβαμμένο στόμα που ξερνά ένα μανιασμένο τραύλισμα...»

Αλμπέρ Καμύ