Η ορειβασία της ζωής...

«Η ζωή παίρνει αξία όταν είναι μια ορειβασία. Και έχει χάρη όταν σαν σύνθημα της έχει το:”Πάντα ψηλότερα να ανεβαίνουμε, πάντα μακρύτερα να κοιτάζουμε”. »

Δυστυχώς όμως στην περιοχή δεν κοιτάζουμε ποτέ το "ψηλότερα", λόγω της μιζέριας που μας διακρίνει και δεν μπορούμε να δούμε ούτε πίσω από το...δάχτυλο μας. Νομίζουμε πως ο λιγνίτης θα επαρκεί και θα "κατευθύνει" το μέλλον μας. Λέτε να φταίει η τσιμεντοποίηση του εγκεφάλου μας από τις μεγάλες ποσότητες τέφρας ή το πολύ νέφος που δημιουργήται όταν ο καιρός είναι καλός;

Ένα άσμα για την περιπτώση :