Η φύση είναι ο καλύτερος χωροτάκτης…

Το ρέμα Σούλου μετέφερε νερά και διάφορα λύματα από τα λιγνιτωρυχεία της ΔΕΗ στο Νομό Κοζάνης μέχρι τη λίμνη Βεγορίτιδα, σε μια διαδρομή 30 χιλιομέτρων…Η πρόσφατη εκτροπή του ρέματος φαίνεται ότι δεν έλαβε υπόψη τις «παραδοσιακές» διαδρομές και ιδιαιτερότητες της φύσης….Αποτέλεσμα : Τα τεχνητά πρανή κατέρρευσαν και δημιουργήθηκε πρόβλημα για την μεταφορά και εκμετάλλευση του λιγνίτη…

Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν από τον συνεργάτη μας Νίκο Στεφανή, που παρακολουθεί αδιαλείπτως την υπόθεση των μεγαλύτερων εγκαταστάσεων παραγωγής ενέργειας στην Ελλάδα, αλλά και την ίδια τη φύση… Πηγή:http://oikologein.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα...

Ο ανεμόμυλος των παιδιών...

Στο Mesnil Eglise στις Βελγικές Αρδένες μια επιχείρηση έφτιαξε μια ανεμογεννήτρια που τροφοδοτεί ολόκληρο το χωριό με ηλεκτρικό ρεύμα. Η επιχείρηση μοίρασε τις μετοχές στα παιδιά. Ένα θετικό παράδειγμα συμμετοχής στην εναλλακτική ενέργεια. Το ρεπορτάζ έκανε ο Μαξίμ Κουβαράς Πηγή: http://transit-gkouv.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα...

Mε λένε Μαρίνο.Είμαι ένας κλόουν...

"Με λένε Μαρίνο. Είμαι ένας κλόουν. Βάφτηκα έτσι για να κάνω τους ανθρώπους να γελάνε, γιατί αγαπώ τους ανθρώπους, αγαπώ τα λουλούδια, τη μουσική, την ειρήνη μα περισσότερο αγαπώ τα παιδιά. Τώρα θα σας πω πως έγινα κλόουν. Δανείστηκα από έναν άνθρωπο μια μπλούζα, ριγωτή κόκκινο άσπρο χρώμα, ένα παπιγιόν από κάποιον πολύ πλούσιο, ένα μπάλωμα από κάποιον πολύ φτωχό. Δανείστηκα ακόμα ένα σακάκι από έναν ψηλό, ένα παντελόνι από έναν χοντρό..Αχ! αυτό το παντελόνι όλο μου πέφτει κι έτσι δανείστηκα ένα ζευγάρι τιράντες από ένα που όλο του πέφτει το παντελόνι! Τα παπούτσια μου τα δανείστηκα από έναν άλλο που όλο περπατάει.Το καπέλο μου το πήρα από έναν υπουργό, που όλη του τη ζωή καθότανε. Το μεγάλο στόμα μου το δανείστηκα από έναν Βασιλιά που όλο τρώει. Τι να τρώνε άραγε οι Βασιλιάδες; Κόκκινη μαρμελάδα; Τι να πίνουν άραγε οι Βασιλιάδες; Κόκκινο....; Θυμάμαι όταν με είδε η μάνα μου για πρώτη φορά, μου είπε ότι μοιάζω σ' ένα Βασιλιά....Και γέλασε, γέλασε. Ο παππούς όταν άκουσε Βασιλιά έβαλε τα κλάματα και είπε πως είμαι πιο ψεύτικος και από τους αληθινούς. Περίεργοι που είναι οι άνθρωποι. Με τα ίδια πράγματα άλλοι γελάνε και άλλοι κλαίνε κι έτσι δανείστηκα το χαμόγελο απ' αυτούς που γελάνε και τα δάκρυα απ' αυτούς που κλαίνε. Ακόμα ένα παιδάκι μου 'δωσε τη μικρή του καρδούλα γεμάτη αγάπη. Την έβαλα στο στήθος μου και.....φουπ, έγινα κλόουν. Πάνω στο καπέλο μου έχω ένα λουλούδι που οι ρίζες του είναι βαθιά μες τα παπούτσια μου. Κάτω απ' το καπέλο μου έχω ένα πρόσωπο, που οι ρίζες του είναι βαθιά μες την καρδιά μου. Τα βράδια πριν κοιμηθώ, ξεβάφω τα ψεύτικα μου δάκρυα, για να κλάψω με τ' αληθινά μου. Μες τις τσέπες μου κρύβω ψίχουλα, πολλά ψίχουλα, από ψωμί, από ήλιο ένα μολύβι κι ένα παιχνίδι. Τι περίεργο, μες τις μεγάλες τσέπες μου χωράει όλος ο κόσμος και δεν χωράει ούτε μια δραχμή." Υ.Γ...Η ιστορία είναι δανεισμένη από ένα παραμύθι που όσο περνάει ο χρόνος, όλο κι έρχεται πιο κοντά στην αλήθεια.Μέσα του θα βρούμε ένα πρόσωπο δικό μας...Ίσως βρούμε και την ίδια την ζωή μας, που όσο και να μην το θέλουμε για να μπορεί να υπάρχει, συνεχώς δανείζεται. Όταν ολοκληρωθεί το παζλ των πραγμάτων που δανειστήκαμε για να γίνουμε αυτό που είμαστε σήμερα, τότε θ' αποτιμήσουμε την πραγματική αξία αυτών που μας δόθηκαν.Άλλωστε τις περισσότερες των φορών αυτό που αξίζουμε ζούμε. Σκέφτομαι πως σ' αυτούς τους δύσκολους καιρούς το σχοινί που μας ισορροπεί έχει φθαρεί επικίνδυνα, και ακόμα φαντάζομαι πόσα απ' αυτά που έχουμε, δεν μας κάνουν να μοιάζουμε σαν Βασιλιάδες. Επιστρέφουμε στην απλότητα και αν αυτό μας φαίνεται αβάσταχτο, ας κρατήσουμε ζωγραφισμένα στα πρόσωπά μας τα ψεύτικα δάκρυα, παράγωγα της εφήμερης ευτυχίας μας. Πηγή: http://jo-kok.blogspot.com/

Διαβάστε περισσότερα...

Τρισδιάστατα φωτοβολταϊκά από το ΜΙΤ...

Η έρευνα για την εκμετάλλευση του ήλιου επικεντρώνεται διεθνώς στη βελτίωση της απόδοσης των φωτοβολταϊκών κυττάρων και στη μείωση του κόστους παραγωγής τους. Ωστόσο, πολύ μικρή σημασία έχει δοθεί στη μελέτη της διάταξης των κυττάρων τα οποία τοποθετούνται συνήθως σε επίπεδες χερσαίες επιφάνειες και στέγες ή παρακολουθούν την κίνηση του ήλιου καθώς αυτός διασχίζει τον ουράνιο θόλο. Μια ερευνητική ομάδα του Massachusetts Institute of Technology (MIT) ακολουθεί μια διαφορετική προσέγγιση: την κατασκευή κύβων ή πύργων με κάθετες, τρισδιάστατες διατάξεις φωτοβολταϊκών κυττάρων. Τα πρώτα πειράματα έχουν δείξει πως η απόδοση των εν λόγω φωτοβολταϊκών είναι από δύο έως 20 φορές υψηλότερη εκείνης των επίπεδων φωτοβολταϊκών στην ίδια έκταση. Οι μεγαλύτερες διαφορές παρατηρήθηκαν εκεί όπου οι συνθήκες κάθε άλλο παρά ιδανικές για την εκμετάλλευση του ήλιου μπορούν να χαρακτηριστούν: σε περιοχές απομακρυσμένες από τον ισημερινό, κατά τους χειμερινούς μήνες και σε συννεφιασμένες μέρες. Τα ευρήματα της έρευνας η οποία βασίστηκε τόσο σε μοντελοποίηση όσο και σε πειράματα στο ύπαιθρο δημοσιεύονται στην επιθεώρηση Energy and Environmental Science. “Πιστεύω πως αυτή η προσέγγιση θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη μελλοντική εξέλιξη των φωτοβολταϊκών” δηλώνει ο επικεφαλής συγγραφέας της έρευνας, καθηγητής του ΜΙΤ, Τζέφρυ Γκρόσμαν. Η έρευνα έδειξε πως το υψηλό κόστος της ενέργειας που παράγεται από τα “τρισδιάστατα” φωτοβολταϊκά συγκριτικά με τα επίπεδα αντισταθμίζεται μερικώς από την πολύ υψηλότερη απόδοση σε συγκεκριμένη έκταση, όπως επίσης και από τη μικρή διακύμανση στην ηλεκτροπαραγωγή κατά τη διάρκεια της ημέρας ανεξαρτήτως νεφώσεων ή άλλων συνθηκών. Οι βελτιώσεις αυτές καθιστούν την παραγωγή ενέργειας από φωτοβολταϊκά περισσότερο προβλέψιμη και ομοιόμορφη, πράγμα που θα μπορούσε να διευκολύνει την ενσωμάτωσή τους στα δίκτυα ηλεκτρικού ρεύματος. Αιτία της καλύτερης απόδοσης είναι η ικανότητα των τρισδιάστατων διατάξεων για συλλέγουν υψηλότερες ποσότητες ηλιακού φωτός τις πρώτες πρωινές ώρες, τα απογεύματα και τους χειμερινούς μήνες όταν ο ήλιος βρίσκεται κοντύτερα στον ορίζοντα, σημειώνει ο ερευνητής του ΜΙΤ Μάρκο Μπερνάρντι. Η ερευνητική ομάδα εκτιμά πως η τεχνολογία των τρισδιάστατων φωτοβολταϊκών θα επωφεληθεί από τη μείωση του κόστους εξοπλισμού που καταγράφεται τα τελευταία χρόνια και θα συμβάλλουν στην ανάπτυξη της αγοράς. ΠΗΓΗ: econews.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Το μεγάλο μας τσίρκο...

Διαβάστε περισσότερα...

Κρίμα να εγκαταλείπεται η διεκδίκηση εδαφών από τη ΔΕΗ...

Παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια φαινόταν ότι υπάρχει μια κινητικότητα στη διεκδίκηση επαναπόδοσης των εδαφών από τη ΔΕΗ στην τοπική κοινωνία, μετά από τις όποιες αποκαταστάσεις ή ισοπεδώσεις έχει κάνει, φαίνεται ότι τον τελευταίο καιρό αυτή η προσπάθεια να εγκαταλείπεται, διότι στην ουσία αναγνωρίζονται οι απαλλοτριωμένες εκτάσεις υπέρ της ΔΕΗ, αφού εγκρίνουν οι τοπικοί φορείς τους περιβαλλοντικούς όρους για το μεγάλο φωτοβολταϊκό πάρκο που εξαγγέλθηκε ότι θα γίνει από τη ΔΕΗ στην περιοχή των πρώην ορυχείων. Τα παραπάνω δήλωσε ο πρώην πρόεδρος της Τοπικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων (ΤΕΔΚ) Ν. Κοζάνης αλλά και πρώην δήμαρχος Αγίας Παρασκευής (νυν δημοτική ενότητα δήμου Εορδαίας) Σάββας Ζαμανίδης, σε συνέντευξή του στον «Π» Αυτό σημαίνει, επισήμανε ο κ. Ζαμανίδης, ότι η ΔΕΗ θα είναι εταίρος στο φωτοβολταϊκό- παραχωρώντας την έκταση- με μια εταιρεία η οποία θα επενδύσει για την κατασκευή του. «Άρα στην ουσία το έδαφος δεν διεκδικείται πλέον, χάνεται και νομιμοποιούμε επίσημα πια ως ιδιοκτήτη του τη ΔΕΗ. Αυτό για μένα σημαίνει ότι ξεπουλάμε τα απαλλοτριωμένα εδάφη στη ΔΕΗ. Υπάρχει το επιχείρημα ότι τα εδάφη που προορίζονται για το φωτοβολταϊκό είναι μονάχα 5.000 στρέμματα, ενώ οι απαλλοτριωμένες εκτάσεις αγγίζουν τα 160.000 στρέμματα. Όμως οι αποκατεστημένες ή ισοπεδωμένες εκτάσεις από τη ΔΕΗ που μπορούν να καλλιεργηθούν δεν ξεπερνούν τις 6.000 στρέμματα». Σημείωσε ότι οι εκτάσεις αυτές βρίσκονται στον πρώην δήμο Αγίας Παρασκευής και για πολλά χρόνια δίνονταν στην κοινότητα Καρυοχωρίου και αργότερα στο δήμο Αγίας Παρασκευής, τις οποίες είτε καλλιεργούσε ο ίδιος ο δήμος είτε ενοικίαζε στους αγρότες. Μετά το 2003 όμως οι εκτάσεις αυτές ενοικιάζονται από τη ΔΕΗ στους αγρότες που ήταν ιδιοκτησία τους παλαιότερα, με ελκυστικό ενοίκιο, για να μπορεί να επιβάλλει το καθεστώς της νέας εποχής: να δηλώνεται δηλαδή ότι πλέον είναι κύριος των εκτάσεων αυτών, κι αυτό μέχρι την καλλιεργητική περίοδο 2010- 2011. Σήμερα όμως έχει δημιουργηθεί θέμα με τους αγρότες αυτούς, αφού σύμφωνα με τον κ. Ζαμανίδη, κάποιοι αγρότες πήγαν να σπείρουν και τους σταμάτησαν, με αποτέλεσμα οι αγρότες αυτοί να μην έχουν να δηλώσουν χωράφια για να πάρουν την ενιαία ενίσχυση, με συνέπεια να μένουν μετέωροι οι αγρότες της περιοχής και να αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα, αφού αρκετοί ενοικίαζαν μεγάλες εκτάσεις 200- 250 στρεμμάτων. Το πρόβλημα όμως, πρόσθεσε, εκτός από τους αγρότες «είναι το τι κάνουμε εμείς ως περιοχή. Καθώς, αυτές οι εκτάσεις στην ουσία με αποφάσεις των φορέων της περιοχής παραχωρούνται στη ΔΕΗ. Διότι εάν διεκδικούμε τις απαλλοτριωμένες εκτάσεις και δεν απεμπολούμε τη διεκδίκησή τους δεν μπορεί από την άλλη να εγκρίνουμε τους περιβαλλοντικούς όρους για το μεγάλο φωτοβολταϊκό της ΔΕΗ, πράγμα που σημαίνει “ντε φάκτο” αναγνώριση του ιδιοκτησιακού δικαιώματος της ΔΕΗ. Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι το τελευταίο έτος, από 1/1/2011 δεν ακούστηκε ούτε μία λέξη για τη διεκδίκηση αυτών των εκτάσεων από την τοπική ή την περιφερειακή αυτοδιοίκηση και κυρίως από το δήμο Εορδαίας αφού οι εκτάσεις αυτές ανήκουν στο συγκεκριμένο δήμο». Ο κ. Ζαμανίδης σημείωσε μάλιστα ότι οι εκτάσεις αυτές όχι μόνο είναι οι μοναδικές που είναι ισοπεδωμένες, αλλά είναι και οι εκτάσεις από παλιές απαλλοτριώσεις, δηλαδή προ το 2001 που ίσχυε άλλο νομοθετικό καθεστώς. Η ΤΕΔΚ με εκείνο το καθεστώς ζητούσε να παρθούν πίσω. «Γιατί σήμερα ή γίνεται αναγκαστική απαλλοτρίωση αλλά με την υπάρχουσα νομοθεσία η οποία προβλέπει ότι οι εκτάσεις αυτές θα είναι ιδιοκτησία της ΔΕΗ- γιατί είναι πλέον ανώνυμη εταιρεία, ή ακόμα χειρότερα με συμβόλαια αγοραπωλησίας μεταξύ ιδιωτών και της ΔΕΗ, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να διεκδικηθούν εύκολα οι εκτάσεις που εξαγοράζει η ΔΕΗ». Ο κ. Ζαμανίδης υπογράμμισε δε ότι «δεν είναι μόνο ότι στερούμαστε πλέον ενός εισοδήματος από την καλλιέργεια των εκτάσεων αυτών, αλλά το κυριότερο ότι στερούμαστε αυτές τις εκτάσεις οι οποίες είναι ενιαίες και θα μπορούσαν να δώσουν μια αναπτυξιακή προοπτική στην περιοχή στη μεταλιγντική περίοδο. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι έδωσε η περιοχή ένα ποσό 200.000 ευρώ από τον Τοπικό Πόρο για εκπόνηση μελέτης σκοπιμότητας για την κατασκευή μιας μεγάλης πίστας μηχανοκίνητου αθλητισμού στις εκτάσεις αυτές». Δικαίως διερωτάται λοιπόν «πως μπορεί να εξηγήσει κανείς αυτό το φαινόμενο, ότι ενώ χρηματοδοτούμε μελέτες για να κάνουμε ένα έργο όπως η μεγάλη πίστα μηχανοκίνητου αθλητισμού, που θα έδινε μια αναπτυξιακή προοπτική στην περιοχή μας, από την άλλη μεριά οι ίδιοι να εγκρίνουμε περιβαλλοντικούς όρους για να κάνει η ΔΕΗ μια δική της επένδυση (φωτοβολταϊκό πάρκο) η οποία μάλιστα δεν θα προσφέρει θέσεις εργασίας. Γιατί είναι γνωστό ότι οι θέσεις στο φωτοβολταϊκό πάρκο θα είναι ελάχιστες, ενώ κοροϊδευόμαστε ότι θα γίνει εργοστάσιο κατασκευής πάνελς. Είναι δυνατόν να δημιουργήσουμε στην Ελλάδα- που δεν υπάρχει τεχνογνωσία εργοστάσιο πάνελς, όταν η τεχνολογία κάθε μέρα μεταβάλλεται όσον αφορά την απόδοση αυτών των συστημάτων; Τι φανταζόμαστε δηλαδή ότι θα παράγουν τεχνογνωσία οι ξένοι και θα έρχονται να κατασκευάζουν τα πάνελς στην Ελλάδα»; Ο κ. Ζαμανίδης αναδεικνύει ταυτόχρονα και μια άλλη παράμετρο, λέγοντας ότι: «ενώ η πίστα μηχανοκίνητου αθλητισμού που με το φωτοβολταϊκό τινάζεται στον αέρα, γιατί είναι χωροθετημένο σε αυτή ακριβώς την έκταση, θα καταλάμβανε μια έκταση 3.500 στρεμμάτων και θα μπορούσε να δώσει πολύ μεγάλο εισόδημα στην περιοχή, αφού πρόκειται για μια πολύ μεγάλη επένδυση. Διότι, η πρόταση προέβλεπε να διοργανώνονται σχεδόν κάθε μέρα αγώνες, να έρχεται κόσμος στην περιοχή, να προπονούνται αθλητές μηχανοκίνητου αθλητισμού. Το έργο αυτό θα πρόσφερε τη δυνατότητα να αναπτυχθούν κι άλλα επαγγέλματα, για τη συντήρηση της πίστας, για τα μηχανήματα που θα χρησιμοποιούνται και γενικότερα από τον κόσμο που θα προσέλκυε θα μπορούσαν να ζήσουν πάρα πολλοί επαγγελματίες, αφού θα χρειαζόταν διαμονή, να διατραφούν, να διασκεδάσουν, να επισκεφθούν τα αξιοθέατα της περιοχής, άρα μιλάμε για μια πολύπλευρη εισροή εισοδήματος στην περιοχή. Και ταυτόχρονα στα υπόλοιπα στρέμματα θα μπορούσε να αναπτυχθεί ο πρωτογενής τομέας. Τελευταία με την κρίση βλέπουμε ότι υπάρχει στροφή του κόσμου στον πρωτογενή τομέα, που είναι η μοναδική δραστηριότητα που αν δεν υπάρχει έδαφος δεν μπορεί να αναπτυχθεί κι εμείς αφαιρούμε αυτή την έκταση από τους ανθρώπους που την κατείχαν μέχρι τώρα. Νομίζω ότι είναι ένα πολύ μεγάλο λάθος αυτό, ότι οι φορείς αδρανούν και το δυστύχημα είναι ότι δεν ακούμε καμία φωνή διαμαρτυρίας από κανέναν απολύτως θεσμικό παράγοντα της περιοχής». Ερωτηθείς μήπως η αδράνεια των αυτοδιοικητικών που είναι σήμερα στα πράγματα οφείλεται σε άγνοια ο κ. Ζαμανίδης απάντησε ότι: «Δεν νοείται οι φορείς ή οι αυτοδιοικητικοί του πρώτου και δευτέρου βαθμού να μην έχουν ενημέρωση για το θέμα». Υπενθύμισε μάλιστα ότι από την μεριά της η πρώην ΤΕΔΚ Ν. Κοζάνης είχε μια σοβαρή διεκδίκηση για την επαναπόδοση των εδαφών αυτών, καθώς το 2007 υπεβλήθη τεκμηριωμένο αίτημα στο υπουργείο Ανάπτυξης για την απόδοση των εδαφών αυτών στην περιοχή, με βάση την ελληνική νομοθεσία που ίσχυε πριν το 2001. Ανέφερε μάλιστα ότι «είχαμε προφορικά και τη θετική γνωμοδότηση του νομικού συμβούλου του Υπουργείου Ανάπτυξης, ο οποίος μας είπε ότι έχετε δίκαιο, μπορεί και πρέπει να αποδοθούν αυτές οι εκτάσεις, όμως η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου δεν απάντησε. Κι επειδή δεν απάντησε το επόμενο βήμα ήταν η προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά του υπουργείου Ανάπτυξης, διότι αυτό έπρεπε θα έπρεπε να πάρει την απόφαση με βάση τη σχετική νομοθεσία κι όχι η ΔΕΗ». Ο κ. Ζαμανίδης εξέφρασε μάλιστα το παράπονό του για το γεγονός ότι «ενώ έγινε αυτή η προσφυγή δεν ήρθε κανείς να ενημερωθεί, ούτε καν τηλεφωνικά. Άκουσα σε συνεντεύξεις να δηλώνουν ότι οι εκτάσεις αυτές θα διεκδικηθούν με άλλο τρόπο γιατί οι δικαστικές διεκδικήσεις δεν αποδίδουν, παρά το γεγονός ότι η δικαστική προσφυγή έχει άλλη βαρύτητα. Όμως δεν είδαμε κανέναν άλλο τρόπο, ούτε από την ΠΕΔ, τον διάδοχο της ΤΕΔΚ, ούτε από το δήμο Εορδαίας, ούτε από το δίκτυο ενεργειακών δήμων». Σημείωσε επίσης πως σε ό,τι αφορά την προσφυγή στο ΣτΕ μετά από δύο αναβολές εξέτασης της υπόθεσης- η τελευταία είχε προσδιοριστεί για τις 3 Νοεμβρίου 2011, αλλά με τις αλλαγές στη νομοθεσία για αποσυμφόρηση του ΣτΕ γιατί υπήρχαν πολλές καθυστερήσεις, «η υπόθεση θα εκδικαστεί τελικά από το διοικητικό Εφετείο Θεσσαλονίκης και περιμένουμε τον προσδιορισμού ημερομηνίας της εκδίκασης. Η δικαστική διεκδίκηση λοιπόν συνεχίζεται αλλά οι φορείς δεν ενδιαφέρονται, κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να ρωτήσει πότε θα εκδικαστεί η υπόθεση». Ο πρώην πρόεδρος της ΤΕΔΚ κάλεσε τους φορείς της περιοχής να ξεκαθαρίσουν εάν τελικά εξακολουθεί να διεκδικεί η περιοχή αυτές τις εκτάσεις ή τις χαρίζει στη ΔΕΗ. «Διότι εάν τις διεκδικούμε πρέπει να βγούμε να το πούμε, αλλά και με ποιο τρόπο τις διεκδικούμε. Γιατί είναι κρίμα να έχει προηγηθεί μια έντονη κινητικότητα για το μείζον αυτό θέμα κι αντί να τη συνεχίζουμε να αδρανούμε, με αποτέλεσμα η διεκδίκηση να πηγαίνει πάρα πολύ πίσω. Κι αν μάλιστα σε αυτό το διάστημα δημιουργηθούν και τετελεσμένα, όπως είναι η κατασκευή του φωτοβολταϊκού στα εξαντλημένα ορυχεία, τότε δεν θα μπορούν ούτε οι επόμενοι αυτοδιοικητικοί να διεκδικήσουν τις εκτάσεις από τη ΔΕΗ, εφόσον θα είναι έμμεση αλλά ντε φάκτο αναγνώριση του ιδιοκτησιακού». «Νομίζω», πρόσθεσε, «ότι είναι εγκληματική αμέλεια που αφήνουμε να δημιουργείται όλη αυτή η κατάσταση, γιατί όταν εξαγγέλθηκε το μεγάλο φωτοβολταϊκό δεν είδαμε πολλούς να αντιδρούν, σχεδόν κανένας, δεν απαντήθηκε η αντίδρασή μας από κανέναν, πράγμα που σημαίνει ότι δεν έχουμε πάρει στα σοβαρά τη διεκδίκηση αυτή. Όμως πιστεύω ότι είναι μια μεγάλη διεκδίκηση για την περιοχή, για την οποία θα πρέπει να τοποθετηθούν και να ενεργοποιηθούν έστω και τώρα οι φορείς, αυτοί που έχουν σήμερα θεσμικό ρόλο και ευθύνες. Όμως πρέπει να αντιδράσουμε και όλοι εμείς μαζί οι πολίτες, γιατί πρόκειται για μια μεγάλη διεκδίκηση που αφορά το μέλλον της περιοχής και δεν πρέπει να την εγκαταλείψουμε».

Πηγή: Εφημερίδα Πτολεμαίος - Ρόη ΒΑΣΒΑΤΕΚΗ

Διαβάστε περισσότερα...

Ενεργειακές γέφυρες...

Οι γέφυρες είχαν πάντοτε μια γοητεία, γι’ αυτό και αποτελούν το απόλυτο αντικείμενο πειραματισμού για τους designers σε ολόκληρο τον κόσμο. Και οι γέφυρες που οραματίζονται για το όχι και πολύ μακρινό μέλλον δεν θα έχουν καμιά σχέση με αυτές που ξέρουμε, αφού θα είναι εργοστάσια παραγωγής ενέργειας και τροφίμων αλλά και κατασκευές υψηλής αισθητικής που θα αποτελούν από μόνες τους τουριστική ατραξιόν. Δύο διαγωνισμοί που έγιναν πρόσφατα αποδεικνύουν με τον πιο απτό τρόπο ότι οι οραματιστές των νέων γεφυρών κάνουν ένα εντυπωσιακό άλμα στο μέλλον.

 «Ηλιακός άνεμος»
Έτσι ονόμασαν την πρότασή τους οι Ιταλοί σχεδιαστές Francesco Colarossi, Giovanna saracino και luisa saracino, που κέρδισαν το δεύτερο βραβείο στον διαγωνισμό «solar Park Works - solar Highway». Ο διαγωνισμός είχε αντικείμενο τον πλήρη εκσυγχρονισμό μιας παροπλισμένης γέφυρας που χρησιμοποιούνταν για τη σύνδεση των περιοχών Bagnera και scilla. Η προτεινόμενη γέφυρα θα είναι με τέτοιο τρόπο κατασκευασμένη, ώστε να αξιοποιεί την ηλιακή ενέργεια μέσα από ένα πλέγμα ηλιακών κυψελών που θα είναι τοποθετημένες στο οδόστρωμα, ενώ στα διαστήματα μεταξύ των πυλώνων της γέφυρας θα ενσωματωθούν ανεμογεννήτριες που θα παράγουν ηλεκτρική ενέργεια, αξιοποιώντας τους πλευρικούς ανέμους. Οι σχεδιαστές προτείνουν την αντικατάσταση της ασφάλτου, σε όλο το μήκος των 20 χιλιομέτρων, με τους λεγόμενους «ηλιακούς δρόμους», ένα πυκνό πλέγμα από ηλιακά κύτταρα επικαλυμμένα με ένα διαφανές και πολύ ανθεκτικό ειδικό πλαστικό υλικό. Παράλληλα θα τοποθετηθούν 26 ανεμογεννήτριες μεταξύ των πυλώνων της γέφυρας. Οι «ηλιακοί δρόμοι» θα μπορούν να παράγουν ετησίως 11,2 εκατοµµύρια κιλοβατώρες και οι ανεµογεννήτριες 24,8 εκατοµµύρια κιλοβατώρες, ενέργεια υπεραρκετή για να καλυφθούν οι ανάγκες σε ηλεκτρισµό 15.000 σπιτιών. Κατά µήκος της γέφυρας θα δηµιουργηθούν νησίδες πρασίνου και σταθµοί εξυπηρέτησης των οδηγών, που θα φιλοξενούν εµπορικά καταστήµατα, ενώ θα υπάρχουν και ειδικά σηµεία όπου οι διερχόµενοι θα µπορούν να απολαµβάνουν την εκπληκτική πανοραµική θέα.

 Γέφυρα - φάρµα

Η δεύτερη πρόταση εστιάζει στη µετεξέλιξη της γέφυρας του Λονδίνου σε µια γέφυρα που θα παράγει ενέργεια αλλά και αγροτικά προϊόντα! Ο σχεδιασµός είναι διά χειρός Laurie Chetwood, ο οποίος κέρδισε το πρώτο βραβείο στον διαγωνισµό που έγινε µε πρωτοβουλία της Worshipful Company of Chartered Architects και του Royal Institute of British Architects. Η κεντρική ιδέα της πρότασης είναι η µετατροπή της γέφυρας σε ένα σηµείο συνάντησης της πόλης αλλά και ένα νέο εµπορικό κοµµάτι. Έτσι στη γέφυρα θα δηµιουργηθεί ένα κατακόρυφο αγρόκτηµα που θα παράγει βιολογικά προϊόντα µε τη λεγόµενη υδροπονική µέθοδο καλλιέργειας. Παράλληλα η κρεµαστή φάρµα θα λειτουργεί και ως ένα σύστηµα παραγωγής ενέργειας µέσα από φωτοβολταϊκά συστήµατα και ανεµογεννήτριες. Ειδικά συστήµατα θα χρησιµοποιηθούν επίσης για την επαναχρησιµοποίηση του νερού, την παραγωγή θερµότητας και τον δροσισµό όλων των εγκαταστάσεων από εναλλακτικά συστήµατα. Οι κριτές του διαγωνισµού που επέλεξαν την πρόταση για το πρώτο βραβείο χειροκρότησαν την «άγρια» φαντασία και την υψηλή αισθητική του αρχιτέκτονα, επισηµαίνοντας παράλληλα ότι πρέπει να εξεταστεί σε βάθος η δυνατότητα κατασκευής της αλλά και ο τρόπος µε τον οποίο µπορεί να ενταχθεί στο αστικό περιβάλλον του Λονδίνου.

Πηγή: Εφημερίδα Το Ποντίκι - Mitsila

Διαβάστε περισσότερα...

Μην σταματάς να περπατάς, οδοιπόρε της ζωής...

Ένας δρόμος είναι η ζωή. Ένα μονοπάτι.
Περνάει από πόλεις, δάση, βουνά, παραλίες, ερήμους, χωριά...από παντού. Περνάει μέσα από το μυαλό μας, από την ψυχή μας, από τη σκέψη μας, από τα συναισθήματά μας, από τις ιδέες μας...
Περνάει μέσα από τις σχέσεις μας, από τις φιλίες μας, από τις έχθρες μας, από τις ξεχασμένες ευκαιρίες, από τις ευτυχίες και τις δυστυχίες μας.
Ένα μονοπάτι, που κρύβει τον πειρασμό να σταματήσεις, να κάνεις μια παύση, να ξεκουραστείς. Και καλά αν είναι για λίγο...να βάλεις μια μπουκιά στο στόμα σου, να πιεις δυο στάλες νερό...
Αν κάνεις το λάθος όμως και παρασυρθείς, σε πάρει ο ύπνος και αποφασίσεις να παρατείνεις το διάλειμμά σου, τότε το χάνεις το μονοπάτι...
Γεμίζει λύκους, παγώνουν οι πέτρες του, αγριεύουν οι θάμνοι του, και γεμίζει ρολόγια, να χτυπάνε εκνευριστικά, να κάνουν αντίστροφη μέτρηση θυμίζοντάς σου κάθε στιγμή που περνάει πως, το χάνεις το μονοπάτι φίλε μου....πως τώρα που διάλεξες τόσο να ξεκουραστείς, το να συνεχίσεις τον δρόμο σου, είναι πια τόσο δύσκολο, που επιλέγεις να κάτσεις εκεί καταριόμενος την μοίρα σου...
Ετσι, όταν φτάνεις πια μεγάλος σε ηλικία και συνειδητοποιείς πόσες ευκαρίες έχασες και πόσες χάνεις, ακόμα κι αν προσπαθήσεις να κάνεις πέρα τα αγριόχορτα, θέλει την τριπλάσια προσπάθεια...
Η ζωή δεν χαρίζεται...όπως ότι γράφει δεν ξεγράφει, έτσι κι ο χρόνος δεν χαρίζει πίσω τα λεπτά που πετάξαμε στον κάλαθο των αχρήστων....
Μη σταματάς ούτε λεπτό να περπατείς, μην αφήνεις τους περαστικούς και τα σκυλιά να σε τρομάζουν, μόνο εσύ συνέχισε τον ήλιο να κοιτάς, και με βήμα ακούραστο να προχωράς.
Γιατί όταν θα πλησιάζεις το τέλος του, θα καταλάβεις πως κάθε φορά που παραλίγο να πέσεις μα σηκώθηκες, αντιστάθηκες στον πειρασμό να ξαποστάσεις στην σκιά του δέντρου, θα καταλάβεις πως κέρδισες ακόμα μια ευκαιρία στη ζωή σου, έχτισες λίγο παραπάνω τον εαυτό σου, πρόσθεσες κάτι ακόμα στο κουτάκι των εμπειριών σου, με αποτέλεσμα την επόμενη φορά που πήγες να πέσεις, ήταν πιο εύκολο να ισορροπήσεις...
Ήταν πιο εύκολο να προσπεράσεις το μουροφόρο δέντρο και να συνεχίσεις να περπατάς έχοντας πίστη στον ήλιο και στο φεγγάρι...

Πηγή: http://litsakanavakipapadaki.blogspot.com/

Διαβάστε περισσότερα...

Το σπουργίτι και η θύελλα…

Υπήρχε ένα σπουργιτάκι που, όταν άκουγε τη βροντή της θύελλας, ξάπλωνε στη γη και σήκωνε τα μικροσκοπικά πόδια του προς τον ουρανό. - Γιατί το κάνεις αυτό; το ρώτησε μια αλεπού. Για να προστατέψω τη γη, που έχει τόσα ζωντανά πλάσματα! απάντησε το σπουργιτάκι. Σηκώνω τα πόδια μου για να συγκρατήσω τον ουρανό, σε περίπτωση που φανούμε άτυχοι και ο ουρανός πέσει πάνω μας. - Τα καχεκτικά ποδαράκια σου να συγκρατήσουν τον απέραντο ουρανό; με απορία και ειρωνεία ρώτησε η αλεπού. - Ο καθένας εδώ κάτω στη γη έχει το δικό του κομμάτι ουρανού να συγκρατήσει, απάντησε το σπουργίτι.

Πηγή: http://fairytalesdreams.wordpress.com

Διαβάστε περισσότερα...

Αποπνικτική ατμόσφαιρα στο Αμύνταιο...

«Σήμερα, Τρίτη, 27 Μαρτίου 2012, οι κάτοικοι του Δήμου Αμυνταίου και ειδικά των γειτονικών οικισμών του ΑΗΣ Αμυνταίου – Φιλώτα ξύπνησαν με έντονη δυσοσμία που προκαλούσε μεγάλη δυσφορία. Αιτία ήταν ο μαύρος καπνός και τα αιωρούμενα σωματίδια που έβγαιναν από το φουγάρο του ΑΗΣ Αμυνταίου – Φιλώτα της ΔΕΗ και προκάλεσαν μεγάλη ατμοσφαιρική ρύπανση», αναφέρει σε δελτίο Τύπου ο Δήμος Αμύνταιου, ενώ προσθέτει ότι ο δήμαρχος , Μάκης Ιωσηφίδης, μετέβηκε στη Φλώρινα και ενημέρωσε την κ. εισαγγελέα για το θέμα. Εν συνεχεία κατέθεσε μήνυση κατά παντός υπευθύνου του ΑΗΣ Αμυνταίου – Φιλώτα και της ΔΕΗ, για υποβάθμιση περιβάλλοντος και πρόκληση κινδύνων ζωής και βλάβης στην υγεία των κατοίκων. «Ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι» δήλωσε εξοργισμένος ο Δήμαρχος Αμυνταίου για να συνεχίσει «Δεν έχουμε ξαναδεί τόσο έντονο το φαινόμενο και δεν μπορούμε να υπομείνουμε αυτό τον μαύρο καπνό. Έχω επανειλημμένα ζητήσει στοιχεία και μετρήσεις από τη ΔΕΗ για τα επίπεδα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Με διάφορες δικαιολογίες και προφάσεις δεν μας παρέχουν αυτά τα στοιχεία για να ενημερώσουμε τους συνδημότες μας. Είναι μία ακόμη απόδειξη ότι μας αντιμετωπίζουν ως ιθαγενείς και έχουν αποικιοκρατική αντίληψη για τον τόπο μας». Στο σχετικό δελτίο αναφέρεται ακόμη: «Έως τώρα οι υπεύθυνοι της ΔΕΗ, αλλά και της Πολιτείας -και λυπούμαι που το λέω αυτό- δεν θέλουν να αναγνωρίσουν ότι εδώ ζουν άνθρωποι! Ομιλούν για πώληση μονάδων. Τους ενδιαφέρει μόνο να εισπράξουν τα τριάντα αργύρια από την πώληση των μονάδων, αλλά δεν έχουν ασχοληθεί με την ατμοσφαιρική ρύπανση, δεν τους ενδιαφέρουν οι αποκαταστάσεις των ανενεργών ορυχείων, αδιαφορούν παντελώς για κουφάρια εγκαταλειμμένων βιομηχανικών κτηρίων, δεν έχουν κάνει τίποτα για την αποκατάσταση του ρήγματος που έχουν δημιουργήσει… Από σήμερα μπαίνουμε σε άλλη διαδικασία! Θα στείλουμε ισχυρό μήνυμα! Θα πρέπει να συνομιλήσουν με την τοπική κοινωνία και να πάψουν να παίζουν με το φυσικό περιβάλλον του τόπου μας και την υγεία των πολιτών. Η τελευταία μας ελπίδα είναι η δικαιοσύνη, που ελπίζω να επιληφθεί του θέματος γιατί εδώ παίζονται ανθρώπινες ζωές. Φυσικά θα προσφύγουμε και σε διοικητικά όργανα σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Ξεκινάμε τη συγκέντρωση των περιβαλλοντικών μελετών και τη σύγκριση της πραγματικότητας με όσα επιτάσσουν οι μελέτες αυτές. Είναι σίγουρο ότι η ΔΕΗ δεν έχει τηρήσει τις δεσμεύσεις της έναντι της τοπικής κοινωνίας και του φυσικού περιβάλλοντος του τόπου μας. Καλώ όλους τους συνδημότες μου σε εγρήγορση για να διεκδικήσουμε ότι μας ανήκει. Τώρα πρέπει να διεκδικήσουμε τη δυνατότητα να απαλύνουμε τις πληγές που έχει δημιουργήσει η ΔΕΗ στο φυσικό περιβάλλον του τόπου μας και να δημιουργήσουμε συνθήκες για να ξεφύγουμε από την υπανάπτυξη στην οποία μας έχει καταδικάσει η μονομερής κατεύθυνση της τοπικής οικονομίας.»

Διαβάστε περισσότερα...

ΟΧΙ στην κατάργηση του κριτηρίου της εντοπιότητας στις προσλήψεις στη ΔΕΗ...

Την έντονη αντίδρασή τους στην κατάργηση του κριτηρίου της εντοπιότητας των προσλήψεων στη ΔΕΗ εξέφρασαν οι πρόεδροι εννέα πληττόμενων από τη δραστηριότητα της ΔΕΗ οικισμών της περιφερειακής ενότητας Κοζάνης, σε συνάντηση που πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Κυριακής στην Ποντοκώμη, καθώς και οι εκπρόσωποι φορέων πληττομένων που έδωσαν παρών στη συνάντηση αυτή. «Οι Πρόεδροι και άλλοι τοπικοί φορείς των ενεργειακών –πληττομένων τοπικών κοινοτήτων ύστερα από συνάντησή τους αποφάσισαν ότι δεν δέχονται κάμμια κατάργηση του κοινωνικού κριτηρίου της εντοπιότητας που υπήρχε ως ελάχιστο ανταποδοτικό μέτρο του κράτους και της ΔΕΗ προς τους κατοίκους της περιοχής». Τα παραπάνω αναφέρονται στην κοινή ανακοίνωση- ψήφισμα που έδωσαν στη δημοσιότητα αμέσως μετά τη συνάντηση οι πρόεδροι των τοπικών κοινοτήτων Ποντοκώμης Ιωσήφ Μιχαηλίδης, Κλείτου Κωνσταντίνος Κορκοτίδης, Αγίου Δημητρίου Θεοχάρης Πεχλιβανίδης, Μαυροπηγής Αναστάσιος Εμμανουήλ, Προαστείου Δημήτριος Κριαρίδης, Κομάνου Ευθύμιος Παπάς, Ρυακίου Ελένη Σιαμίδου, Μαυροδενδρίου Χρήστος Αλμασίδης και Ασβεστόπετρας Γιώργος Παγκαλίδης. «Στη συνάντηση αυτή διαπιστώθηκε η αντίθεση όλων των συμμετεχόντων στην κατάργηση της εντοπιότητας στις προσλήψεις της ΔΕΗ γιατί είναι άδικη, καθώς και η ανάγκη κοινής αντίδρασης όλων των πληττομένων οικισμών, διότι, δεν μπορεί να μην υπάρχει ανταπόδοση για τους κατοίκους των ενεργειακών οικισμών, των οικισμών δηλαδή που η ΔΕΗ τους πήρε τα χωράφια τους που με την καλλιέργειά τους απέφεραν εισόδημα στους κατοίκου και που σήμερα βρίσκονται αντιμέτωποι με το φάσμα της ανεργίας ή της μετανάστευσης», δήλωσε στον «Π» ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Μαυροπηγής Αναστάσιος Εμμανουήλ. Αποφασίσθηκε επίσης συντονισμός για κοινή δυναμική αντίδραση των πληττομένων- ενεργειακών οικισμών, αλλά και η διενέργεια νέας συνάντησης καθώς δεν εκπροσωπήθηκαν όλοι. Μία με τους εκπροσώπους των πληττομένων οικισμών της Εορδαίας που συγκαλείται μέχρι το τέλος της εβδομάδας στην Πτολεμαΐδα και μία συνάντηση όλων των ενεργειακών κοινοτήτων του νομού στην πόλη της Κοζάνης. Παράλληλα θα κατατεθεί γραπτό ερώτημα στον ΑΣΕΠ με το οποίο θα ζητούνται διευκρινήσεις αναφορικά με το καθεστώς προσλήψεων στη ΔΕΗ, καθώς διαπιστώθηκε ότι και η ΔΕΗ δεν είναι σίγουρη με ποιο καθεστώς θα κάνει τις προσλήψεις συμβασιούχων στα 8μηνα που προκηρύχθηκαν τις μέρες αυτές, όπως ανέφερε ο κ. Εμμανουήλ.

Πηγή: Εφημερίδα Πτολεμαίος - Ρόη ΒΑΣΒΑΤΕΚΗ

Διαβάστε περισσότερα...

Για την καρέκλα ρε γαμώτο...

Σαν δεν μπορεί κανείς λάθος να βρει στη πορεία του , τον φοβάμαι. Αυτόν πιο πολυ απο όλους. Σαν με κοιτά κατάματα για να μου πει πως άδικα πληρώνει πράγματα που δεν έκανε και όμως τα χρεώθηκε θέλω να τρέξω και να φύγω γιατί γνωρίζω πια.Και να του φωνάξω πως όλα αυτά που λες τα ξέρω όλα τα εχω ξανα δει και την στάχτη που ρίχνεις στα μάτια πιο πολυ από όλα τα άλλα την γνωρίζω. Καμια φορά η ζωή ωφείλει την ύπαρξη της σε όλους αυτόυς που πήγαν να μας την αρπάξουν. Μα και τον άλλο που την αράζει παρακεί στην ασφάλεια του και μου χαράζει πάλυ νέες άκοπες αρχές δεν τον ξεχωρίζω απο αυτόν που με πρόδωσε. Γράφω τότε στο μυαλό μου ένα τεράστιο γιατι και δεν καταλαβαίνω γιατι δυο λάθη θα κάνουν ένα σωστό; και γιατί τη θέση μου εκει πρέπει να βρω..αφου και εκεί θέση για μένα δεν υπάρχει..και μετά να λατρεύω και τον αλάνθαστο σωτήρα μου που κλέβει την φωνή μου. Σαν δεν μπορεί κανείς να ξεχωρίσει την ευθύνη του και να την αναλάβει, τον αποφεύγω γιατί μου παίρνει τις καλύτερες μου λέξεις και τις κάνει δικές του στην αναξιοσύνη του και με αφήνει με την απορία που τον αφήνω να λεηλατεί και δεν του μιλώ. Απο τους δρόμους μαζέυονται οι λέξεις και εκεί διαλύονται οι αυταπάτες. Διψάμε. Οποίος δεν έχει καταλάβει πως υπάρχει θυμός και οργή και πως όποιος δεν μπορεί μοναχός του την ευθύνη του να βρει, θα του την υποδείξουν σύντομα , θα πρέπει να μην έχει επαφή με την πραγματικότητα και να μην ζει την δική του ζωη αλλά των άλλων. Μια δανειακή ζωή με πολλά ανταλλάμγματα. Για αυτό αστείο ακούγεται να λένε πως δεν είναι γατζωμένοι στις καρέκλες . Οι μέρες αυτές αφήνουν σημάδια. Βάλθηκαν να κουκουλώσουν και να θάψουν όλοι μαζι πως δεν έχουν εντολή. Και πως δεν λένε τα ονόματα που πρέπει να πουν. Απο όλους τους σωτήρες είναι λοιπόν αυτοί οι πιο λάθος . Κοντά τους και όσο παραμένουν , θα μετράμε καλύτερα απο την ουσία την απουσία . Και αυτό μας πνίγει και μας βουλιάζει και το ξέρουμε καλά.

Πηγή: http://ann-lou.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα...

Μια εμπειρία ζωής όπου δίνεις λίγα και κερδίζεις πολλά...

Αυτό συμβαίνει όταν κάνεις κάτι εθελοντικά! Προσφέρεις λίγο από τον χρόνο σου και παίρνεις πίσω ένα μάθημα ζωής! Μαθαίνεις, εκτιμάς, γνωρίζεις, αισθάνεσαι, ανακαλύπτεις, γεμίζεις, προβληματίζεσαι, αλλάζεις. Όσοι έχουν ασχοληθεί σε κάποια στιγμή της ζωής τους με τον εθελοντισμό σίγουρα το έχουν νιώσει! Είναι ένα μαγικό συναίσθημα! Μέσα από τον εθελοντισμό…
-Μαθαίνεις! …κάθε στιγμή και τόσα πολλά!
-Εκτιμάς! Και πιο συγκεκριμένα, μαθαίνεις να εκτιμάς τα όσα έχεις και απλά θεωρείς δεδομένα.
-Γνωρίζεις! Γνωρίζεις ανθρώπους, τι πιο όμορφο! Διαφορετικούς, που από τον καθένα έχεις κάτι ή και πολλά να κρατήσεις και να μάθεις!
-Αισθάνεσαι! Μέσα από τον εθελοντισμό γεννιούνται συνέχεια, πολλά και έντονα συναισθήματα. Άλλοτε μπορεί να είναι χαράς, άλλοτε λύπης, άλλοτε ενθουσιασμού κι άλλοτε απογοήτευσης, και πολλά ακόμα..
-Ανακαλύπτεις! Ανθρώπους, ιδέες, τρόπους σκέψεις, εμπειρίες..
-Γεμίζεις! ..σαν άνθρωπος! Είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς το πως ακριβώς νιώθει όταν προσφέρει εθελοντικά, πάντως είναι τόσο ωραίο, τόσο ξεχωριστό, απλά σε γεμίζει και σου δίνει ενέργεια και δύναμη!
-Προβληματίζεσαι! ..γιατί μαθαίνεις τόσα νέα πράγματα, γιατί βλέπεις καταστάσεις και συμβάντα που δεν είχες φανταστεί ποτέ, γιατί ζεις εμπειρίες τόσο διαφορετικές που θα σε προβληματίσουν αλλά και έχουν πολλά να σου διδάξουν…
-Αλλάζεις! Ο εθελοντισμός είναι ένα μάθημα ζωής..και πως να μην αλλάξεις όταν σου έχουν συμβεί όλα τα παραπάνω; ..μέσα από την εθελοντική εργασία που έχω προσφέρει μέχρι σήμερα, τα παραπάνω είναι απλά μια μικρή γεύση του τι μπορεί να σου προσφέρει μια αντίστιχη εμπειρία! Έστω και εάν έχετε πολύ λίγο ελεύθερο χρόνο μπορείτε να βρείτε κάποιον τρόπο να ασχοληθείτε με τον εθελοντισμό σε κάποιον τομέα που να σας αρέσει..δεν είναι πάντα εύκολο να βρει κανείς που μπορεί να προσφέρει όμως αν ψάξετε, ρωτήσετε, ενημερωθείτε, επιμείνετε θα βρείτε! Αξίζει να το δοκιμάσετε!

Πηγή: http://posiliving.gr - της Αλέξιας Μοάτσου

Διαβάστε περισσότερα...

Το ρήγμα της Μαυροπηγής άνοιξε τη γη στα δυο – Συγκλονιστικές φωτογραφίες από τον οικισμό και τα σπίτια...

Μια φωτογραφία, ισοδυναμεί με 1.000 λέξεις». Ο φωτογραφικός φακός, πολλές φορές, αποτυπώνει αλήθειες που κανένα στόμα δεν μπορεί να φωνάξει τόσο δυνατά και περίτρανα…Οι ακόλουθες φωτογραφίες, που εξασφάλισε το kozanimedia, παρουσιάζουν την αλήθεια των κατοίκων ως έχει: Η γη έχει ανοίξει και «τρώει» τα σπίτια και τις περιουσίες τους, κάθε μέρα και περισσότερο… Η λέξη «μετεγκατάσταση» φαντάζει ως τη μόνη λύση, για έναν οικισμό οι κάτοικοι του οποίου ζουν καθημερινά με τον φόβο…Το ρήγμα έχει δημιουργήσει ήδη σοβαρότατα προβλήματα σε σπίτια του οικισμού, τα οποία έχουν κριθεί ακατάλληλα και δεν κατοικούνται πλέον… Αρκετοί είναι αυτοί που έχουν φύγει, μα τόσο εκείνοι, όσο και αυτοί που μένουν πίσω, νοιώθουν καθημερινά τη γη να «τρέμει» κάτω από τα πόδια τους…Ο φόβος υπάρχει, και λειτουργεί συνώνυμος με την ελπίδα, ότι κάποια στιγμή θα φύγουν από κει… Ρωγμές σε σπίτια και αποθήκες μέσα στον οικισμό, παιδικές χαρές που μόνο παιδικά γέλια και χαρές δεν ειναι σε θέση να σκορπίσουν με το ρήγμα να τις διαπερνά, φθορές και υλικές ζημιές και κτίσματα που έχουν ανοίξει σπίτια «στα «δυο»…

Το χωριό που ζει δίπλα στο Ορυχείο, μετράει τις πληγές του….Και οι κάτοικοι, που βλέπουν τη γη να έχει ανοίξει «κάτω από τα πόδια τους», ζητούν επιτακτικά από την πολιτεία να σκύψει πάνω από τα προβλήματά τους και να προχωρήσουν οι διαδικασίες μετεγκατάστασης….Το kozanimedia σας παρουσιάζει μερικές, μόνο, αλλά χαρακτηριστικές εικόνες απο την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στη Μαυροπηγή…Εικόνες που σοκάρουν…Πατήστε στο διαβάστε περισσότερα...

Πηγή: www.kozanimedia.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Όμηροι της ρύπανσης...

Σήμα κινδύνου εξέπεμψε για μία ακόμη φορά αυτή την εβδομάδα η δυτική Μακεδονία, που «πνίγεται» από την ατμοσφαιρική ρύπανση λόγω των εξορυκτικών δραστηριοτήτων της ΔΕΗ. Οι τιμές των αιωρούμενεν σωματιδίων (ΡΜ10) «χτύπησαν κόκκινο», αφού όχι μόνο ξεπέρασαν τα όρια επιφυλακής αλλά στην ουσία άγγιξαν τα όρια πανικού... Ενδεικτικά, σύμφωνα με τις μετρήσεις του Κέντρου Περιβάλλοντος (ΚΕΠΕ) της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας, το πρωί της Τετάρτης, τα ΡΜ10 έφτασαν ωριαία σε ορισμένες περιοχές ακόμη και τα 765μg/m3, όταν τα όρια επιφυλακής είναι τα 50 μg/m3! Στην Πτολεμαΐδα, η τιμή έφτασε στα 116 μg/m3 και στην πόλη της Κοζάνης τα 74 μg/m3. «Οι εκπομπές των ρύπων από τις μονάδες της ΔΕΗ είναι δεδομένες. Οι συγκεντρώσεις τους εξαρτώνται από τις καιρικές συνθήκες. Οι υψηλές συγκεντρώσεις των αιωρούμενων σωματιδίων που παρατηρήθηκαν αυτήν την εβδομάδα οφείλονται στις καλές καιρικές συνθήκες», επισημαίνει ο επιστημονικά υπεύθυνος του προγράμματος μετρήσεων του ΚΕΠΕ, φυσικός Βασίλης Ευαγγελόπουλος.

«Καταστρεφόμαστε»
Στο βασίλειο του λιγνίτη, τη «γεννήτρια» της Ελλάδας, ένα ακόμη εκτεταμένης διάρκειας επεισόδιο ρύπανσης χτύπησε το καμπανάκι του κινδύνου. Ανάστατοι οι κάτοικοι των περιοχών και εκπρόσωποι περιβαλλοντικών οργανώσεων ζητούν τη λήψη μέτρων. «Ο τόπος καταστρέφεται», τονίζει ο περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας, Γιώργος Δακής. «Το πρόβλημα είναι χρόνιο και σίγουρα δεν οφείλεται στις καιρικές συνθήκες. Το πρόβλημα δεν είναι η άπνοια και η καλοκαιρία, αλλά η ΔΕΗ, η οποία είναι υποχρεωμένη να λάβει μέτρα προστασίας των κατοίκων από τη ρύπανση και να τηρεί τους περιβαλλοντικούς όρους, τους οποίους σήμερα δεν τηρεί. Ζητάμε να δοθούν χρηματοδοτήσεις για να εφαρμοστούν οι πλέον βέλτιστες πρακτικές: ντιζελοκίνητος εξοπλισμός των αυτοκινήτων της ΔΕΗ που σήμερα μεταφέρουν ασκεπή φορτία. Προσοχή απαιτείται επίσης στα φίλτρα των ατμοηλεκτρικών σταθμών, αλλά και στα χιλιόμετρα των ταινιοδρόμων, τα οποία επίσης λειτουργούν χωρίς στέγαστρα», διαμαρτύρεται. Εξηγεί ότι καταργήθηκε και το μέτρο της επιβολής προστίμων σε ρυπαίνουσες μονάδες το οποίο παλαιότερα είχαν ως όπλο οι τοπικές κοινωνίες. «Εχουμε ήδη προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας για το θέμα αυτό και αναμένουμε την εκδίκαση της προσφυγής», προσθέτει ο κ. Δακής.

Πηγή: Εφημερίδα Αγγελιοφόρος - ΕΥΤΥΧΙΑ ΒΑΤΑΛΗ

Διαβάστε περισσότερα...

Η μόλυνση της ατμόσφαιρας προδιαθέτει σε διαβήτη...

Μπορεί οι κύριες αιτίες του διαβήτη να είναι η φτωχή διατροφή και η έλλειψη άσκησης, αλλά νέα έρευνα σε νεαρά ποντίκια αποκάλυψε σχέση μεταξύ της ποιότητας του αέρα και της πιθανότητας νόσου. Οι ερευνητές εξέθεσαν νεαρά ποντίκια σε διατροφή με φυσιολογικά και υψηλά επίπεδα λιπαρών, είτε σε φιλτραρισμένο αέρα είτε σε μολυσμένο. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, τα ποντίκια που εκτέθηκαν σε μολυσμένο αέρα είχαν μεγαλύτερα και περισσότερα λιπώδη κύτταρα στην κοιλιά και υψηλότερα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, σε σχέση με ποντίκια που ακολούθησαν την ίδια διατροφή αλλά εκτέθηκαν σε καθαρό αέρα. Η δεύτερη κατηγορία ποντικιών έγινε προδιαβητική. Οι ερευνητές εξέθεσαν τα ποντίκια στον μολυσμένο αέρα για 6 ώρες την ημέρα, πέντε ημέρες την εβδομάδα, για 10 εβδομάδες, με έναρξη την ηλικία των 3 εβδομάδων. Το χρονικό διάστημα ταιριάζει περίπου με τα χρόνια από την εφηβεία έως την προχωρημένη ενήλικη ζωή στους ανθρώπους. Ακόμη ο μολυσμένος αέρας που ανέπνεαν τα ποντίκια αντιπροσωπεύει την ποιότητα του αέρα σε πολλές ασιατικές πόλεις, ο οποίος αέρας έχει την ικανότητα να ταξιδεύει σε μεγάλα σύννεφα σκόνης πάνω από ωκεανούς, σύμφωνα με τον δρ Sanjay Rajagopalan. Σύμφωνα με τον επικεφαλής της έρευνας, Dr. Qinghua Sun, η συγκεκριμένη μελέτη είναι μια από τις πρώτες που δείχνουν ότι σωματίδια προκαλούν άμεσα φλεγμονή και αλλαγές στα λιπώδη κύτταρα που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη 2. Σύντομα πρόκειται να ξεκινήσουν παρόμοιες έρευνες στην Κίνα, για να διαπιστωθεί η σχέση μεταξύ ατμόσφαιρας και διαβήτη στους ανθρώπους. Στο μεταξύ, οι ερευνητές τονίζουν ότι η διατροφή και η άσκηση θα πρέπει να θεωρηθούν οι πιο σημαντικοί παράγοντες για τον διαβήτη.

Πηγή: http://www.zougla.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

Αγκαλιάζοντας τη διαφορετικότητα, αγκαλιάζοντας τον εαυτό μου...

Η ηθοποιός Θάντι Νιούτον λέει την ιστορία προς την ανακάληψη της "διαφορετικότητάς" της -- πρώτα ως παιδί μεγαλώνοντας μέσα σε δύο διαφορετικές κουλτούρες, και μετά ως ηθοποιός παίζοντας με πολλούς διαφορετικούς εαυτούς. Μια ζεστή και σοφή ομιλία, καινούρια από τη σκηνή του TEDGlobal 2011.

Διαβάστε περισσότερα...

Ένας...

Αν υπήρχε η δυνατότητα να αλλάξει κάτι σε αυτή την χώρα θα άλλαζε στην πορεία των 200 χρόνων. Στα ίδια μονοπάτια περπάτησαν και οι προηγούμενες γενιές. Γενιές που σφαγιάστηκαν,καήκαν, βιαστήκαν, διώχθηκαν, εξοριστήκαν κι όμως μόλις ορθοπόδησαν έστω και λίγο έτρεχαν πίσω από τον υποψήφιο σωτήρα να τον σηκώσουν στα χέρια μη και πατήσει στα λασπωμένα καλντερίμια των χωριών. Να τους υποσχεθεί γεφύρια παίρνοντάς τους τα ποτάμια, να τους χορηγήσει μηχανήματα υποθηκεύοντας τα χωράφια που με αίμα είχαν αποκτήσει. Να υπερψηφιστεί και να μπει σε κάδρο δίπλα στο εικόνισμα και κάποιες φορές δίπλα στα στέφανα πάνω ακριβώς από το κρεββάτι για να θυμούνται ότι ακόμη και την ερωτική συνέυρεση την οφείλουν στον Σωτήρα. Μόνο στις δύσκολες στιγμές ο όχλος αναζητούσε τον ανυπότακτο και τον τρελό του χωριού να μπει μπροστά για να σηκώσει το βάρος της αξιοπρέπειας μα μόλις τα δύσκολα περνούσαν ο ανυπότακτος καταδικαζόταν, εκτελούνταν, κρέμονταν στο τσιγκέλι, ενώ ο τρελός γινόταν ο περίγελος κάθε Κυριακή μετά το χριστιανικό εκκλησίασμα. Είναι επικίνδυνοι όσοι κουβαλούν την τρέλα της ελευθερίας γι' αυτό η τιμωρία τους πάντα είναι παραδειγματική. Έτσι είναι μαθημένος ο όχλος που πάτησε και πατάει σε αυτή την χώρα. Να ανέχεται ως ραγιάς και να συμπεριφέρεται ως κεχαγιάς. Γι΄αυτό τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει σε τούτο τον τόπο γιατί είμαστε ολίγιστοι ψυχικά ενώ αριθμητικά ξεπερνούμε τα προγνωστικά των εκλογικών αναμετρήσεων. Κρύβουμε όλοι μας έναν μαυραγορίτη που όταν είναι να επιβιώσουμε βγαίνει από την σπηλιά και τον αφήνουμε να κάνει πλιάτσικο στο βίο και την αξιοπρέπεια του διπλανού μας. Όταν μας παίρνει κιόλας, τον αφήνουμε να σηκώσει κεφάλι και να απαιτεί σαν να του χρωστάει η ζωή ακόμα και την ζωή του άλλου. Στα εύκολα αποτυχαίναμε πάντα, αλλά η έκπληξη έρχονταν στα δύσκολα. Εκεί σπάγαμε κάθε παγκόσμιο ρεκόρ. Όλοι με την γροθιά υψωμένη σε έναν αγώνα που τελικά δεν τον έδωσαν ποτέ οι πολλοί αλλά πάντα οι λίγοι. Δεν είναι άλλωστε ασυνείδητη η έκφραση που λέμε όλοι μας δύο χρόνια τώρα: «Ένας ρε, δεν υπάρχει;» Ψάχνουμε τον Έναν γιατί πάντα Ένας ήταν, και αυτός ο Ένας κατάφερνε το αδιανόητο για αυτό τον όχλο: Να τον κάνει έστω για λίγο λαό. Να κατεβάζει τα εξουσιαστικά είδωλα και να τα φέρνει στα μέτρα του σκλάβου και του κολίγου αποδεικνύοντας ότι δεν έχουν ούτε κατά προσέγγιση το ύψος του ρυτιδιασμένου μετώπου ενός κατατρεγμένου. Αλλά ο Ένας δεν θα φανεί πια. Ίσως κουράστηκε, ίσως πάλι να κουβαλάει την γνώση αυτών των δύο αιώνων. Ίσως να έγινε πια σοφός μετά από τα απανωτά ξεπουλήματα του ίδιου λαού που υπερασπίστηκε, γνωρίζοντας από τη μήτρα της μάνας του, πού θα καταλήξουν και πάλι οι γραμμές της Ιστορίας. Κάποτε τον έλεγαν Γιώργο, Θόδωρο, Νικήτα, Παύλο, Ίωνα, Άρη, Νίκο, Γρηγόρη, Αλέκο και ήταν πάντα Ένας, που με τις πράξεις και τις συνειδητές αποφάσεις ζωής που πήραμε, τον εκτελούμε καθημερινά στο Τοίχο της Iδιοτέλειάς μας σαν να ήταν Κανένας.

Πηγή: http://simplemangreek.blogspot.com/

Διαβάστε περισσότερα...

25 πράγματα που πρέπει να σταματήσετε να κάνετε...

“Κανείς δεν μπορεί να πάει πίσω τον χρόνο και να κάνει μια νέα αρχή, ο καθένας όμως έχει την δυνατότητα να ξεκινήσει σήμερα και να δημιουργήσει ένα διαφορετικό τέλος.” Για να συμβεί όμως αυτό θα πρέπει να σταματήσουμε να κάνουμε πράγματα που μας κρατούν κρατούν προσκολλημένους στο παρελθόν. Μερικές ιδέες για το τι είναι καλό να σταματήσουμε:
1. Σταματήστε να ξοδεύετε χρόνο με λάθος ανθρώπους. - Η ζωή είναι πολύ μικρή για να σπαταλάτε το χρόνο σας με ανθρώπους που σας στεναχωρούν. Αν κάποιος επιθυμεί να γίνεται μέρος της ζωής του, θα δημιουργήσει τον κατάλληλο χώρο και για εσάς. Ποτέ, μην προσπαθείτε για κάποιους που δεν αναγνωρίζουν την αξία σας. Και να θυμάστε, δεν είναι αληθινοί φίλοι αυτοί που στέκονται στο πλευρό σας όταν είστε στα καλύτερά σας, αλλά αυτοί που είναι κοντά σας όταν έχετε δυσκολίες.
2. Σταματήστε να αποτραβιέστε από τα προβλήματά σας. - Αντιμετωπίστε τα αποφασιστικά. Δεν θα είναι εύκολο. Δεν υπάρχει κανείς στον κόσμο, που μπορεί να αντιμετωπίσει με άψογο τρόπο κάθε δυσκολία. Δεν είμαστε φτιαγμένοι έτσι ώστε να μπορούμε να λύνουμε άμεσα τα προβλήματα. Αντίθετα, είναι στην φύση μας να εκνευριζόμαστε, να λυπόμαστε, να πληγωνόμαστε. Αυτός είναι και ο σκοπός της ζωής. Να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα, να μαθαίνουμε, να προσαρμοζόμαστε, και να τα λύνουμε με την πάροδο του χρόνου. Έτσι διαμορφώνεται η προσωπικότητα μας.
3. Σταματήστε να λέτε ψέματα στον εαυτό σας. - Μπορείτε να πείτε ψέμματα σε οποιονδήποτε άλλον στον κόσμο, αλλά όχι στον εαυτό σας. Η ζωή σας θα βελτιωθεί αν είσαστε ειλικρινείς με τον εαυτό σας.
4. Σταματήστε να βάζετε τις δικές σας ανάγκες σε δεύτερη μοίρα. - Είναι άσχημο να παραμελείτε τον εαυτό σας επειδή, λόγω υπερβολικής αγάπης, στρέφετε όλη την προσοχή σας σε κάποιον άλλο. Μην ξεχνάτε ότι και εσείς είστε πολύ σημαντικοί. Βοηθήστε τους άλλους, αλλά βοηθήστε και τον εαυτό σας
5. Σταματήστε να προσπαθείτε να γίνεται κάποιος που δεν είστε. - Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στη ζωή είναι να είστε ο εαυτός σας, σε έναν κόσμο που μας κατευθύνει όλους σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις. Κάποιος θα είναι πιο όμορφος, κάποιος θα είναι πιο έξυπνος, κάποιος θα είναι νεότερος, αλλά κανείς δεν θα είναι εσείς. Μην αλλάξετε προκειμένου να αρέσετε στους άλους. Να είστε ο εαυτός σας και τα ‘σωστά’ άτομα θα αγαπήσουν αυτό που πραγματικά είστε.
6. Σταματήστε να είστε προσκολλημένοι το παρελθόν. - Δεν μπορείτε να ξεκινήσετε το επόμενο κεφάλαιο της ζωής σας, αν επιμένετε να διαβάζετε συνέχεια τα προηγούμενα κεφάλαια.
7. Σταματήστε να φοβάστε ότι μπορεί να κάνετε κάποιο λάθος. - Το να κάνετε κάτι ακόμα και αν αποδειχτεί λάθος, είναι πολλές φορές πιο παραγωγικό από το να μην κάνετε τίποτα. Κάθε επιτυχία έχει ίχνη αποτυχιών από πίσω της, και κάθε αποτυχία οδηγεί προς την επιτυχία. Στο τέλος θα λυπηθείτε πολύ περισσότερο για πράγματα που δεν κάνατε παρά για πράγματα που κάνατε.
8. Σταματήστε να προσπαθείτε να αγοράσετε την ευτυχία. - Πολλά από τα πράγματα που επιθυμούμε είναι ακριβά. Αλλά η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα που πραγματικά μας ικανοποιούν είναι εντελώς δωρεάν όπως η αγάπη, το χαμόγελο και τα αισθήματατα.
9. Σταματήστε να αναζητάτε αποκλειστικά σε άλλους την ευτυχία. - Εάν δεν είστε ευχαριστημένοι με τον εαυτό σας, δεν θα είστε μακροπρόθεσμα ευτυχισμένοι ούτε μαζί με κάποιον άλλο. Θα πρέπει να δημιουργήσετε πρώτα ευτυχία στην δικιά σας ζωή, προτού καταφέρετε να την μοιραστείτε με κάποιον άλλο.
10. Σταματήστε να πιστεύετε ότι δεν είστε έτοιμοι. - Κανείς δεν νιώθει ποτέ 100% έτοιμος, όταν εμφανίζεται κάποια ευκαιρία. Οι περισσότερες μεγάλες ευκαιρίες που προκύπτουν, μας αναγκάζουν να ξεβολευτούμε ​​από τις συνήθειες μας, κάτι που σημαίνει ότι ποτέ δεν θα νιώσουμε εντελώς άνετα στην αρχή κάθε πρόκλησης.
11. Σταματήστε να διατηρείτε σχέσεις για λάθος λόγους. - Οι σχέσεις μας πρέπει να επιλέγονται με σύνεση. Είναι προτιμότερο να είστε μόνος από το να είστε με λάθος πρόσωπα. Δεν υπάρχει λόγος να βιάζεστε. Αν κάτι είναι γραφτό να γίνει, θα συμβεί το σωστό χρόνο, με το σωστό πρόσωπο, και για τον καλύτερο λόγο. Ερωτευτείτε όταν είστε έτοιμοι, και όχι για να μην είστε μόνοι.
12. Σταματήστε να ζηλεύετε τους άλλους. - Η ζήλια είναι η τέχνη της απαρίθμησης των καλών που έχει κάποιος άλλος, και όχι εσείς. Αναρωτηθείτε: «Τι είναι αυτό που έχω εγώ και θα το ήθελε ο καθένας;”
13. Σταματήστε να κρατάτε κακίες. - Μην ζείτε τη ζωή σας με το μίσος στην καρδιά . Θα καταλήξετε να πληγώνετε τον εαυτό σας περισσότερο από τους ανθρώπους που μισείτε. Αυτό δεν σημαίνει να αγνοήσουμε τι μας έκανε ο άλλος αλλά να μην επιτρέψουμε να επηρεάσει αρνητικά την ζωή μας. Και να θυμάστε, η συγχώρεση δε αφορά μόνο τους άλλους, αλλά και εσάς. Όταν χρειάζεται, συγχωρείστε τον εαυτό σας, προχωρήστε μπροστά και προσπαθήστε να κάνετε κάτι καλύτερο την επόμενη φορά.
14. Σταματήστε να επιτρέπετε τους άλλους να σας κατεβάζουν στο δικό τους επίπεδο. - Αρνηθείτε να ρίξτε το επίπεδο σας για να χωρέσουν αυτοί που αρνούνται να ανεβάσουν το δικό τους.
15. Σταματήστε να σπαταλάτε το χρόνο σας δικαιολογώντας τον εαυτό σας στους άλλους. - Οι φίλοι σας δεν το χρειάζονται και οι εχθροί σας δεν θα σας πιστέψουν έτσι κι αλλιώς.
16. Σταματήστε να πιέζετε διαρκώς τον εαυτό σας χωρίς κάποιο διάλειμμα. - Ο χρόνος για να πάρετε μια βαθιά ανάσα είναι όταν δεν έχετε χρόνο για αυτό.
17. Σταματήστε να αδιαφορείτε για την ομορφιά των μικρών στιγμών. - Απολαύστε τα μικρά πράγματα, γιατί μια μέρα μπορεί να κοιτάξετε πίσω και να ανακαλύψετε ότι ήταν σημαντικά. Το καλύτερο κομμάτι της ζωής σας θα είναι αυτό που αποτελείται από μικρές στιγμές όπως όταν περνάτε καλά με κάποιον που έχει σημασία για εσάς.
18. Σταματήστε να προσπαθείτε να κάνετε τα πράγματα τέλεια. - Στην ζωή δεν επιβραβεύονται οι τελειομανείς, αλλά αυτοί που πετυχαίνουν τον σκοπό τους.
19. Σταματήστε να προσποιήστε ότι όλα είναι καλά όταν δεν είναι. - Δεν πειράζει να καταρρεύστε ψυχολογικά για λίγο. Δεν χρειάζεται πάντα να προσποιείστε ότι είστε δυνατοί, και δεν χρειάζεται συνεχώς να αποδεικνύεται ότι όλα βαίνουν καλώς. Είναι υγιές να κλάψτε κάποια στιγμή. Όσο πιο γρήγορα το κάνετε, τόσο πιο γρήγορα θα είστε σε θέση να χαμογελάσετε και πάλι.
20. Σταματήστε να κατηγορείτε τους άλλους για τα προβλήματά σας. - Το κατά πόσο θα επιτύχετε τα όνειρά σας εξαρτάται από το βαθμό με τον οποίο θα αναλάβετε την ευθύνη για τη ζωή σας. Όταν κατηγορείτε τους άλλους για το τι περνάτε, αρνείστε την ευθύνη, και επιτρέπετε τους άλλους να καθορίζουν τη ζωή σας.
21. Σταματήστε να προσπαθείτε να είστε το παν για όλους. - Κάτι τέτοιο είναι αδύνατο, και αν προσπαθήστε να το πετύχετε θα σας εξουθενώσει. Περιοριστείτε σε όσους θεωρείτε σημαντικούς. 22. Σταματήστε να ανησυχείτε τόσο πολύ. - Ένας τρόπος για να ελέγξετε αν κάτι αξίζει να σας ανησυχεί, είναι να αναρωτηθείτε: «Θα είναι σημαντικό αυτό το θέμα σε ένα χρόνο; Σε τρία χρόνια; Σε πέντε χρόνια; “Αν η απάντηση είναι όχι, τότε δεν αξίζει να ανησυχείτε.
23. Σταματήστε να εστιάζεται σε ό, τι δεν θέλετε να συμβεί. - Εστιάστε σε ό, τι θέλετε να συμβεί. Η θετική σκέψη είναι προϋπόθεση για κάθε μεγάλη επιτυχία.
24. Σταματήστε να επιλέγετε τον εύκολο δρόμο. - Η ζωή δεν είναι εύκολη, ειδικά όταν αυτό που θέλετε να πετύχετε είναι κάτι που αξίζει τον κόπο. Μην διαλέγετε πάντα τον εύκολο δρόμο. Επιλέξτε να κάνετε κάτι εξαιρετικό, ακόμα και αν αρχικά φαντάζει δύσκολο.
25. Σταματήστε να είστε αχάριστοι. - Ξυπνήστε κάθε μέρα ευγνώμονες για τη ζωή σας. Αντί να σκεφτόσαστε τι δεν έχετε, προσπαθήστε να σκεφτόσαστε τι έχετε που δεν έχουν οι άλλοι.

Πηγή: http://antikleidi.wordpress.com/

Διαβάστε περισσότερα...

Αυτός ο κάποιος που κινεί τα νήματα είμαστε εγώ κι εσύ...

Ποιος είπε ότι οι άνθρωποι δεν μοιράζονται την αλήθεια τους εύκολα και απροκάλυπτα; Ποιος είπε ότι οι άνθρωποι ξοδεύουν ενέργεια μόνο γι’ αυτά που τους αφορούν κι ύστερα κλείνονται στα σπίτια τους και στη μοναξιά τους; Ποιος είπε ότι τα μη αναστρέψιμα, δεν έχουμε δικαίωμα να τα παλεύουμε με το αίμα της ψυχής μας; Για να είμαι ειλικρινείς… δεν ξυπνάω κάθε μέρα κάνοντας στον εαυτό μου τέτοιου τύπου ερωτήσεις, αλλά όταν συνάντησα τον Μάνο Παπαδάκη με αφορμή το 14 Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, ένιωσα την ανάγκη! Με υποδέχτηκε στο μικρό του «κυβερνείο» δημιουργίας ένα πρωί γεμάτο φως κι εκεί ανακάλυψα πως οι σκηνοθέτες έχουν μια ιδιαιτερότητα… σε βάζουν στον κόσμο τους και μετά δεν θέλεις να βγεις απ’ αυτόν! Μας έφερε κοντά το ντοκιμαντέρ του «Απαλλοτρίωση», που απέσπασε το προηγούμενο Σάββατο στην Τελετή Λήξης του Φεστιβάλ, το βραβείο προβολής της ΕΤ3. Από αυτόν τον τίτλο ξεκίνησε το «ταξίδι» μου για την «περιοχή». Τι είναι η περιοχή; Ένας τόπος που κάποτε έδινε ζωή σε πολλούς κατοίκους της Δυτικής Μακεδονίας και που σήμερα είναι παραδομένος στα λιγνιτωρυχεία της ΔΕΗ! Γιατί έμεινα να συζητώ με τον Μάνο Παπαδάκη το θέμα κι όχι την αξία του ντοκιμαντέρ ή τις σκηνοθετικές του τακτικές και τα άμεσα σχέδια του; Γιατί για εκείνον είναι πιο σημαντικό, άρα και για μένα!

«Απαλλοτρίωση»: Τίτλος με συμβολική σημασία!

«Το ντοκιμαντέρ είναι μια μικρογραφία της ελληνικής πραγματικότητας που ζούμε αυτή τη στιγμή. Καταγράφεται το πρόβλημα της περιοχής των λιγνιτωρυχείων της Δυτικής Μακεδονίας. Αυτό συμβαίνει επειδή εμείς υπερκαταναλώνουμε και κακοδιαχειριζόμαστε την ηλεκτρική ενέργεια και κάποιοι θέλουν να βγάλουν χρήματα». Αυτή η ταινία εκφράζει μια παράξενη σχέση: Τεράστια καταστροφή μη αναστρέψιμη, που όμως παρουσιάζεται σαν κάτι το οποίο μπορεί ν’ αλλάξει. «Είναι παράδοξο το ότι οι άνθρωποι που επηρεάζονται άμεσα δεν το σταμάτησαν. Η περιοχή εκτέθηκε σε κίνδυνο και από τους ντόπιους. Έχουν το μερίδιο ευθύνης τους».

Τι να πρωτοαποζημιώσεις;

Περίπου 4.000 άνθρωποι έχουν φύγει από τα χωριά τους και ζουν σε διαμερίσματα με τα χρήματα της απαλλοτρίωσης. «Τους έχουν κάνει εργαζόμενους  σε εργοστάσια, σε εργολάβους… ανθρώπους που είχαν μάθει να ζουν ήρεμοι με την οικογένεια τους… και τώρα είναι οδηγοί σε μια φαγάνα υπό άθλιες συνθήκες. Άλλοι 10.000 πρόκειται να φύγουν άμεσα. «Τα επίπεδα αέριας μόλυνσης είναι σε τέτοιο βαθμό που χρειάζεται μερικές φορές ν’ ανάψεις τα φώτα του αυτοκινήτου μέρα μεσημέρι για να κυκλοφορήσεις». Η εμπειρία του Μάνου Παπαδάκη είναι καταγεγραμμένη, όπως και τα 400 εκατομμύρια ευρώ –περσινά κέρδη της ΔΕΗ από τα λιγνιτωρυχεία- όπως και το 51% των κερδών που πηγαίνει στο ελληνικό κράτος, όταν ο λιγνίτης είναι τζάμπα και ανθρώπινη αξιοπρέπεια σε καθεστώς «εγκλεισμού». Τώρα όμως τα ψέματα τελείωσαν. Πλάι στο ανύπαρκτο πρακτικό κόστος του λιγνίτη, υπεισέρχεται το πραγματικό κόστος ανάμεσα στην ρύπανση του περιβάλλοντος και την αποκατάσταση των ανθρώπων. Για τον Μάνο Παπαδάκη, τα μεγέθη είναι τρελά! «Να αποζημιώσεις τα εδάφη; Τους ανθρώπους οι οποίοι είχανε τα κτήματα τους και παρήγαγαν τροφή, πρωτογενές προϊόν και τώρα δεν μπορούν να θρέψουν ούτε τον εαυτό τους γιατί έχουν πάει σε ένα διαμέρισμα στην Πτολεμαΐδα με κάποια χρήματα που τους έχουν δώσει για την απαλλοτρίωση και γίνονται αστοί της χειρότερης μορφής;»

 Όταν η έρευνα σου βάζει τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι…

Ήθελε και κόπο και τρόπο για να συλλέξουν οι 7 συνεργάτες του Μάνου Παπαδάκη, όλα τα απαραίτητα στοιχεία για ένα ντοκιμαντέρ που κλήθηκε να εντρυφήσει σε κοινωνικές δομές πλεγμένες από οικονομικά συμφέροντα και πολιτικές σκοπιμότητες! Το τι αληθεύει και τι όχι ήταν ο βραχνάς της έρευνας, που έφερε πολλές καθυστερήσεις και απαίτησε την ανάγνωση πολλών μελετών που εκπονήθηκαν στην Ελλάδα και το εξωτερικό. «Μιλάμε για χιλιάδες έγγραφα, τα οποία είχαν ορολογίες και νοήματα που για πρώτη φορά ερχόμασταν σε επαφή και που έπρεπε να μας εξηγούν άλλοι επιστήμονες», μου εξήγησε ο σκηνοθέτης συμπληρώνοντας πως οι ίδιοι επιστήμονες πολλές φορές δεν θέλησαν να τους αποκαλύψουν την πάσα αλήθεια. Αναρωτήθηκα αμέσως: Πόσος φόβος κρύβεται πίσω από τις λέξεις των ανθρώπων; Απάντησα αμέσως στον εαυτό μου: Τόσος, όσος χρειάζεται για να βάζει φρένο στην αλήθεια! «Έχω κατοίκους που αντιδρούνε με όλη τους τη δύναμη. Οι ίδιοι οι κάτοικοι όμως βοηθάνε την ύπαρξη της ΔΕΗ. Αυτό πώς να το χωρέσει ο νους σου; Είναι πρωτόγνωρο για μένα. Ανακάλυψα πράγματα για τον εαυτό μου που δεν ήξερα. Έπρεπε να μάχομαι κάθε στιγμή». Θέματα ηθικής, αντιφατικές πληροφορίες, το βάρος της ευθύνης και μια δίψα να αποδώσει το σωστό! Όχι το προφανές! Το βάθος της αλήθειας! «Πώς θα τους παρουσιάσεις; Θα τους παρουσιάσεις σαν ανθρώπους που βάλλεται η αξιοπρέπεια τους, η καθημερινότητα τους, η υγεία τους, η κοινωνικότητα τους, η επαγγελματική τους αποκατάσταση ή ως άτομα αφερέγγυα που την ίδια στιγμή που σου λέγανε πεθαίνουμε εξαιτίας της μόλυνσης, διεκδικούσαν μία θέση μέσα». Που μέσα; Στα λιγνιτωρυχεία, στη ΔΕΗ, στην άλλη ζωή!

Μια ομάδα που δούλεψε σκληρά!

Ακριβώς 21 άτομα, 1 χρόνος για να βγει μια σχετική άκρη, αμέτρητες ώρες, μέρες και νύχτες για την επεξεργασία του υλικού και την υλοποίηση της ταινίας, μια σειρά από στάδια απογοήτευσης, υστερίας, κατάθλιψης και πολλές συναθροίσεις που κατέληξε σε ένα πρώτο υλικό 7 ωρών. Η πρώτη εκδοχή του ντοκιμαντέρ άγγιξε τις 3 ώρες, ενώ εμείς παρακολουθήσαμε στις οθόνες του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ 110 λεπτά και όλη την ομάδα της Spirto Production να απολαμβάνει με υπερηφάνεια τα θετικά σχόλια των θεατών.

Η ταινία… αφορμή για συσπείρωση!

Πριν το ντοκιμαντέρ οι πληγέντες κάτοικοι, αλλά και όσοι εμπλέκονται σε ένα τέτοιο κοινωνικό-πολιτικό-οικονομικό ζήτημα ήταν κλεισμένοι στον δικό τους κόσμο. Οι αντιδράσεις ήταν πολλές, μιας και το ντοκιμαντέρ κατέγραψε το συνολικό πρόβλημα της «περιοχής» και ανέδειξε πτυχές που δεν άρεσαν. Σίγουρα όμως άνοιξαν έναν δρόμο διαφορετικό για σκέψη. «Είδαν τον εαυτό τους αποστασιοποιημένο πια, δέχτηκαν την αδυναμία τους. Μέχρι τότε ο καθένας ήταν στη γωνιά του κι αυτό τους αποδυνάμωνε».

Μια μαρτυρία… είναι πάντα απαραίτητη!

«Αυτό που συμβαίνει στην πόλη μας, την Πτολεμαΐδα, αγγίζει τα όρια ενός όχι και τόσου ηθικού διλήμματος. Υγεία ή αξιοπρεπής διαβίωση με πλουσιοπάροχες απολαβές; Λες και ο συνδυασμός αξιοπρεπούς διαβίωσης και υγείας αποτελεί ουτοπία σε μία ευρωπαϊκή πόλη εν έτει 2012. Προφανώς αν δεν υπήρχε η ΔΕΗ, που παράγει το μεγαλύτερο ποσοστό του εγχώριου ρεύματος, δε θα υπήρχαν συνακόλουθα και οι χιλιάδες θέσεις εργασίας που οδήγησαν στην τοπική οικονομική άνθηση. Και προφανώς αν δεν υπήρχε η ΔΕΗ τα χιλιάδες θύματα από καρκίνο θα είχαν ίσως περισσότερες πιθανότητες να αναπνέουν ακόμα λίγο καθαρό αέρα. Δε γνωρίζω τι θα γινόταν αν δεν υπήρχε η ΔΕΗ στην πόλη μας, γνωρίζω πάντως ότι ένας εργαζόμενος της αμειβόταν καλά για να… πληρώσει και τις χημειοθεραπείες του. Πιθανότατα αυτό αρκούσε στην εκάστοτε άρχουσα τάξη».

Ευθύμιος Σαββάκης, Δημοσιογράφος, Κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος στο Τμήμα Δημοσιογραφίας & MME του Α.Π.Θ., Editor στη βρετανική εταιρεία BET365.COM.

 Και στο τέλος; Η λυπητερή!

Μπορεί ένας κούκος να μην φέρνει την Άνοιξη και να χρειάζονται δεκάδες ντοκιμαντέρ για να αλλάξουμε νοοτροπία σε μια χώρα που δέχεται και ξαναδέχεται την απαξίωση της ανθρώπινης ζωής! Μπορεί όταν το ένα χέρι νίβει το άλλο, το αποτέλεσμα να είναι αισιόδοξο έως και ανατρεπτικό, αλλά να απαιτούνται κι άλλα χέρια, πιο ανθεκτικά, πιο «καθαρά», πιο δουλεμένα στους αγώνες, που θα διώξουν τα φοβικά μας σύνδρομα! Μπορεί να σβήσουν τα λόγια, αλλά οι πράξεις πάντα θα μας ακολουθούν και με αυτές θα συνεχίζουμε, οπότε ας κάνουμε αυτό που θα μας κοιμίζει ήσυχα τα βράδια, όπως τον Μάνο Παπαδάκη! Για όλ’ αυτά… θα κλείσω με μια ατάκα του που κάνει τούτο τον επίλογο… «κιβωτό» ευθύνης: «Αυτός ο κάποιος που κινεί τα νήματα, δεν είναι οποιοσδήποτε… είμαστε εγώ κι εσύ με τον τρόπο μας».

Πηγή: http://www.thinkfree.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Κυκλοφοριακή αγωγή και κόστος τροχαίων ατυχημάτων...

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ άρθρο το οποίο αποτελεί απόσπασμα μελέτης, στην οποία συμμετείχε και η δασκάλα Κλεάνθη Κουκουράκη.
Η Παγκόσμια Τράπεζα αναφέρει ότι το οικονομικό κόστος από τα τροχαία ατυχήματα ανέρχεται στο 1-3% του ΑΕΠ κάθε κράτους. Στην Ε.Ε. ετησίως διατίθεται ποσό ύψους 160 δισ. ευρώ, το οποίο ισοδυναμεί με το 2% του ΑΕΠ της Ε.Ε.–15.
Στην Ελλάδα, κάθε βαριά τραυματισμένος κοστίζει περίπου 30.000 ευρώ και κάθε ελαφριά τραυματισμένος 3.000 ευρώ. Η ελληνική οικονομία επιβαρύνεται ετησίως με δαπάνες πάνω από 14 εκατ. ευρώ για την πληρωμή συντάξεων ή αποζημιώσεων για νοσήλια, για αποκατάσταση ζημιών και σωματικών βλαβών κ.λπ. χωρίς να υπολογίσουμε την απώλεια εργατικού δυναμικού ή την επιπλέον εργασιακή απασχόληση για την αντιμετώπιση των συνεπειών των τροχαίων ατυχημάτων, δηλαδή ιατρικό προσωπικό, νοσοκομεία τροχονόμοι, πραγματογνώμονες, δικαστικοί, ασφαλιστές, όπως και με άλλα δευτερεύοντα έξοδα π.χ. δικαστικά, οδοιπορικά κ.λπ. που θα πρέπει να συνυπολογισθούν στην επιβάρυνση της ελληνικής οικονομίας.
Η σκληρή στατιστική των τροχαίων ατυχημάτων αναφέρει ότι κάθε χρόνο αφανίζεται ένα ολόκληρο χωριό 1.600 ατόμων, περίπου, από τον χάρτη της ελληνικής επικράτειας.Το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των ανθρώπων που χάνονται είναι νέοι άνθρωποι. Σύμφωνα με τα δεδομένα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, η Ελλάδα κατέχει την τρίτη υψηλότερη θέση στους δείκτες θνησιμότητας από τροχαία ατυχήματα μεταξύ παιδιών, εφήβων και νέων έως 25 ετών στην Ε.Ε. με 14 θανάτους ανά 100.000 άτομα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΣΥΕ, από τους 1.600 θανάτους που προαναφέραμε, ετησίως οι 450 αφορούν παιδιά και νέους έως 25 ετών.
Πρόσφατα, με βάση το Β΄ εθνικό στρατηγικό σχέδιο «Καθ’ οδόν 2006–2010», η Ελλάδα είναι από τις λίγες χώρες της Ε.Ε. των 27 μελών που δεν έχει πετύχει σημαντικά αποτελέσματα και δεν έχει κάνει ουσιαστική προσπάθεια για την επίτευξη του στόχου της μείωσης των νεκρών από τροχαία ατυχήματα.
Τα τελευταία 12 χρόνια, στο Εργαστήριο Συστημάτων Χρηματοοικονομικής Διοίκησης του Πολυτεχνείου Κρήτης που έχουμε ασχοληθεί με το ζήτημα των τροχαίων ατυχημάτων, είδαμε ότι η αστυνόμευση περιορίζει χωρίς να μειώνει δραστικά τα τροχαία ατυχήματα.

Μακροπρόθεσμη και χρυσή επένδυση για την ύπαρξη συνειδητών πεζών και οδηγών στο μέλλον αποτελεί η κυκλοφοριακή αγωγή των παιδιών. Τα παιδιά λόγω της μικρής τους ηλικίας δεν έχουν την ωριμότητα των ενηλίκων για να καταλάβουν τι είναι επικίνδυνο και τι όχι.
Εχουν παρορμητική συμπεριφορά ιδιαίτερα όταν είναι με παρέα, περιορισμένο οπτικό πεδίο εξαιτίας του μικρού τους ύψους (το 1/3 λιγότερο από αυτό των ενηλίκων) και δεν μπορούν να αξιολογήσουν πόσο γρήγορα κινείται ένα αυτοκίνητο ή πόσο μακριά είναι αφού δυσκολεύονται να καταλάβουν τη σχέση μεταξύ ταχύτητας, απόστασης και μεγέθους.
Επίσης θεωρούν ότι, αφού αυτά βλέπουν, τα βλέπουν και οι άλλοι, καθώς μεγάλο χρονικό διάστημα της προσχολικής και σχολικής τους ηλικίας είναι εγωκεντρικά.
Τα στατιστικά στοιχεία του Κέντρου Ερευνας και Πρόληψης Παιδικών Ατυχημάτων δημιούργησαν την ανάγκη σχεδιασμού ενός εκπαιδευτικού προγράμματος για την πρόληψη των τροχαίων ατυχημάτων που συμβαίνουν στα παιδιά.
Σύμφωνα με τη θεωρία της πολλαπλής νοημοσύνης του Howard Gardner, άλλα παιδιά αντιλαμβάνονται καθαρά μέσω της αφηρημένης σκέψης, ενώ άλλα χρησιμοποιούν τις αισθήσεις και τα συναισθήματά τους.
Ενα εκπαιδευτικό πρόγραμμα που λαμβάνει υπόψη του την παραπάνω θεωρία βασίζεται τόσο στην εξατομικευμένη όσο και την ομαδοσυνεργατική μέθοδο διδασκαλίας.
Τα τελευταία χρόνια στα σχολεία της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης υλοποιούνται συχνά προγράμματα κυκλοφοριακής αγωγής. Οι δραστηριότητες που τα αφορούν γίνονται στην τάξη, στην αυλή του σχολείου και στον δρόμο και αφορούν ομαδικά παιχνίδια και θεατρικά δρώμενα, αφηγήσεις, κατασκευές, χειροτεχνίες και συνεργασία με φορείς της πόλης. Πυρήνας των προγραμμάτων αυτών είναι το παιχνίδι, αφού μέσα από αυτό γνωρίζει τον εαυτό του, μαθαίνει τους ανθρώπους και τον κόσμο, αντιλαμβάνεται τα όριά του, τηρεί και σέβεται τους κανόνες.
Μέσα από τη βιωματική μάθηση παρατηρούν τόσο με τον/την εκπαιδευτικό όσο και με τους γονείς τους, τους δρόμους, τις αιτίες της ρύπανσης της πόλης, την ύπαρξη ποδηλάτων καθώς και τη συμπεριφορά των οδηγών των μεταφορικών μέσων. Παρατηρώντας καταγράφουν γραπτώς τα δεδομένα τους και τα επεξεργάζονται με προφορική συζήτηση στην τάξη.
Με την εποικοδομητική κριτική της συμπεριφοράς τόσο των οδηγών όσο και των πεζών οδηγούνται στη διερεύνηση κάποιων ψυχοκοινωνικών λόγων που κρύβονται πίσω από τη συμπεριφορά που διακρίνει τους Ελληνες, όπως είναι η έλλειψη ευγένειας, υπομονής ή οι τάσεις επίδειξης κατά την οδήγηση.
Μαθαίνουν από τη μικρή ηλικία ότι, αν θεωρούμε τους υπόλοιπους χρήστες των δρόμων ως συνανθρώπους μας και όχι ως δυνητικά αντιπάλους μας, τότε δημιουργείται περιβάλλον φιλικότητας και αλληλοσεβασμού. Καθώς είναι βέβαιο ότι οι αξίες που βιώνονται στα πρώτα χρόνια της ζωής ακολουθούν σε μεγάλο ποσοστό τις μετέπειτα αντιλήψεις του ατόμου, το πρόγραμμα της κυκλοφοριακής αγωγής αποκτά μεγάλη σημασία, αφού η θετική οδική τους συμπεριφορά θα τα βοηθήσει στην ενήλικη ζωή τους.

Του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΖΟΠΟΥΝΙΔΗ -Καθηγητή Πολυτεχνείου Κρήτης

Διαβάστε περισσότερα...