Αυτός είναι ο Φυλετισμός μας...

Δώσε μου το χέρι σου. Όχι, δεν πρόκειται να στο ζητήσω για να σου δώσω μια σακούλα τρόφιμα. Η δική μου έννοια, δε θα μπορούσε να είναι μονάχα υλιστική. Είναι κάτι – πολύ – παραπάνω. Σου ζητώ να μου δείξεις εμπιστοσύνη. Κι ας λείπει αυτή τόσο πολύ από το λεξιλόγιο της ζωής μας. Θέλω να οικοδομήσουμε ένα κόσμο στον οποίο οι σφιχτές γροθιές της οργής κάποια στιγμή πρόκειται να δώσουν τη θέση τους στην ειλικρινή διάθεση για προσφορά, για αλληλεγγύη, για αυτήν την αμοιβαιότητα ψυχής που αναζητούμε στη (μάταιη;) ανασφάλειά μας. Ξεχάσαμε πώς είναι να είσαι άνθρωπος. Είναι αλήθεια ότι η σκληρότητα της σημερινής πραγματικότητας μας έκανε απάνθρωπους, απροσδιόριστα παράταιρους στη φυσική μας αποστολή. Θαρρώ πως οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων κανιβαλίζονται από εκείνη την επιθυμία του καθενός να υπερισχύει έναντι του άλλου, σε μια ιδιότυπη ανθρωποκατανάλωση. Ο Καπιταλισμός κάνει καλά τη δουλειά του, δε νομίζετε; Τι σημασία έχει αν κατάγεσαι από την Ολλανδία, την Ελλάδα, το Καμερούν, την Κίνα, το Μεξικό, το πιο απομακρυσμένο χωριό στις αφιλόξενες περιοχές της Σιβηρίας… Ποια είναι και πού βρίσκεται η ειδοποιός διαφορά της ευτυχίας των ανθρώπων; Ποιο είναι εκείνο το κριτήριο που ορίζει το ποιος είναι εκμεταλλευτής και το ποιος εκμεταλλεύσιμος, ποιος “πολιτισμός” είναι ο ανεπτυγμένος και ποιος ο πρωτόγονος, ποια φυλή είναι ανώτερη και ικανή να καθυποτάσσει τις υπόλοιπες; Μήπως όλοι σήμερα δεν υποφέρουμε, όλοι δεν είμαστε θύματα – άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο, από την καπιταλιστική τυραννίδα; Μήπως όλοι δεν αισθανόμαστε δίπλα και πάνω μας την επιβολή των νεοταξικών μοντέλων διακυβέρνησης και των πολιτικών που εξυπηρετούν το δόγμα “όλοι είμαστε αναλώσιμοι μπροστά στο κέρδος”; Είμαστε διαφορετικοί και μέσα από τη διαφορετικότητα απολαβάνουμε τη ζωή. Υπάρχουν διαφορετικές κουλτούρες, διαφορετικές φυλές, διαφορετικές γλώσσεις και χιλιάδες ιδιώματα, θρησκείες, έθιμα, πολιτισμικά χαρακτηριστικά και έτσι πρέπει να γίνεται. Πρέπει να το κρατήσουμε αυτό, διότι η διατήρηση της ποικιλομορφίας Ας καταλάβουμε πως όλα αυτά αποτελούν την υγεία της ζωής, αποτελούν πυλώνες που θεμελιώνουν τη σημαντικότητα του ανθρωπίνου είδους στην αλυσίδα των υπολοίπων ειδών της Γης μας. Όσο η ανθρώπινη μεγαλομανία και η αντίστοιχη διαχείριση που επιβάλλεται από το χρήμα οδηγούν σε διακρίσεις και ιδεολογήματα που βασίζουν την ύπαρξή τους στην κυριαρχία ανθρώπου σε άνθρωπο, στη διαχείριση των ανθρώπων σαν εξουσιαζόμενων αφηρημένων οντοτήτων, τόσο θα απομακρυνόμαστε από τον σκοπό, που δεν είναι άλλος από την εξασφάλιση μιας κοινωνίας δίχως καταπίεση και δυστυχία. Ας οραματιστούμε το μέλλον αποφασιστικά, μέσα από την αποδοχή της ετερότητας και τον σεβασμό που γεννιέται μέσα από αυτήν. Μέσα από την αυτοοργάνωση, μέσα από τη δυναμική που έχουν οι αυτορυθμιζόμενες προσωπικότητες σε αντίστοιχα δημιουργημένα δυναμικά σύνολα. Αρνούμενοι την εξουσία, πολιτική, θρησκευτική, κομματική, κοινωνική, οικονομική και οποιαδήποτε ατραπό μας προσφέρεται σαν λύση και περνάει μέσα από “σειρήνες” και “έξυπνα φίλτρα”, που παραμένουν όμως απόλυτα ελεγχόμενα γιατί είναι εξουσιαστικά. Αρνούμενοι τον παραλογισμό των κρατών, των κυβερνήσεων, των πολιτικών, των θρησκευτικών μαντριών, των στρατών, των διεθνών οργανισμών και των μεγάλων αφεντικών. Μέσα από την ελπίδα, αλλά και την βεβαιότητα που γεννιέται από τη δική μας συμβολή, ότι όλο αυτό το παγκόσμιο τερατούργημα που είναι (υπο)προϊόν του σύγχρονου ανθρώπινου πολιτισμού θα πέσει και μια νέα μέρα, μια άναρχη ηλιόλουστη αυγή θα ανατείλλει στα συντρίμμια του πρότερου σκλαβοπάζαρου σωμάτων και ψυχών. Αυτή θα είναι η δική μας μέρα και θα είναι πράγματι διαφορετική. Και δε θα είναι μια μέρα διαφορετική μόνο για τους Έλληνες ή τους Λευκούς, αλλά για κάθε Άνθρωπο επί Γης. Αυτός είναι ο Φυλετισμός μας.

Πηγή: http://www.yousay.gr