Σαν ψάρια έξω απ' το νερό...

Αρνούμαι να ξεχάσω πως στη ζωή υπάρχουν κανόνες. Κι όχι αυτοί που θέτεις εσύ κι εγώ, για να μπορούμε να στήνουμε το παιχνίδι με τους όρους που μας βολεύει! Οι μέρες που κυλούν αποδεικνύουν το πόσο έχουμε απομακρυνθεί, ως άτομα και μέλη τούτης της κοινωνίας που μας περιβάλλει, από τις αξίες που η ίδια η φύση μας όρισε ως βάση για να λειτουργούμε, να νιώθουμε, να προσφέρουμε και να απολαμβάνουμε. Λειτουργούμε λες και ξυπνάμε από ύπνο βαθύ. Και το ξυπνητήρι που μας ενόχλησε φαίνεται πως είναι τ’ αδειανό μας πορτοφόλι! Δεν απαξιώνω την αυτονόητη ανάγκη για επιβίωση κι ούτε αποφάσισα ξαφνικά να είμαι υπεράνω αμοιβών, τελών και φόρων. Εκνευρίζομαι μονάχα που καταντήσαμε να παζαρεύουμε τα αυτονόητα γιατί ξεβολευτήκαμε! Μια κοινωνία που έχει χάσει την έννοια της αλληλεγγύης και της ισοτιμίας, όποιες μεθόδους κι αν χρησιμοποιήσει για να αναταχθεί, δεν θα τα καταφέρει. Ο μικρόκοσμος που ο καθένας από μας προσπαθεί να διαφυλάξει δεν θα είναι ποτέ ισορροπημένος κι ασφαλής αν κλειδώνεται αποκομμένος από την εικόνα που τον περιβάλλει. Και λέω πως τούτη η συγκυρία μπορεί να αποτελέσει ευκαιρία για να ‘’ξεμαντρωθούμε’’ επιτέλους και να συνειδητοποιήσουμε πως οι ανάγκες των ανθρώπων δεν είναι μόνο προσωπικές. Πως οι αξίες δεν αποτελούν μια υποκειμενική οπτική για να λειτουργούμε. Πως οι ευθύνες πρέπει να επιμερίζονται με την αναλογία που ορίζει η δυναμική του καθενός μας. Τόσο καιρό υιοθετήσαμε το παραμυθάκι που μας πλασάρισαν σε illustration συσκευασία και ευνουχίσαμε κάθε διαφορετική προσέγγιση για τη ζωή. Έτσι, καταλήξαμε να σπαρταράμε σαν τα ψάρια έξω από το νερό! Η αποδοχή του λάθους είναι... πικρή υπόθεση. Πονάει υποδόρια, σαν ξένο σώμα που σφηνώνει στη σάρκα σου προσπαθώντας να γίνει κομμάτι σου. Δεν είναι όμως... Και θέλει ψυχραιμία για να το ''αποβάλλεις''. Η μόνη λύση θαρρώ είναι η επιστροφή στη φυσική μας υπόσταση. Η επιστροφή στις απλές και βασικές αξίες για τη λειτουργία μιας κοινωνίας. Φτωχός δεν είναι αυτός που δεν έχει χρήματα, αλλά αυτός που δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα στην κοινωνία μέσα στην οποία ζει. Και όλοι κάτι έχουν να προσφέρουν.

Πηγή: http://www.protagon.gr -Μάρθα Χαλκιά
Η Μάρθα Χαλκιά είναι Μηχανολόγος Μηχανικός και ζει στη Θεσσαλονίκη.