Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

Η υπερβολική λίπανση του εδάφους ‘καθαρίζει’ την ατμόσφαιρα...

Η όξινη βροχή και η υπερβολική λίπανση του εδάφους ‘καθαρίζουν’ τον ατμοσφαιρικό αέρα. Το πώς ακριβώς γίνεται αυτή η διεργασία μελετούν τα τελευταία χρόνια στο Ινστιτούτο Χημείας του Μαξ Πλανκ στο Μάιντς.
Οι δυσμενείς συνέπειες της όξινης βροχής και της υπερβολικής χρήσης λιπασμάτων είναι γνωστές σε όλους. Στους επιστήμονες είναι επίσης γνωστές και οι ευεργετικές τους επιπτώσεις στην ατμόσφαιρα, που οφείλονται στην παραγωγή τεράστιας ποσότητας υδροξυλίου (ΟΗ). Το υδροξύλιο, το λεγόμενο και ‘απορρυπαντικό’ της ατμόσφαιρας, διασπά τους ατμοσφαιρικούς ρύπους και ‘καθαρίζει’ τον αέρα από βλαπτικές οργανικές και ανόργανες ενώσεις, οι οποίες εκπέμπονται από φυσικές ή ανθρωπογενείς πηγές.
Εάν έλειπε το υδροξύλιο οι διάφοροι ρύποι (π.χ. διοξείδια του άνθρακα, του αζώτου, του θείου, μεθάνιο κλπ) θα είχαν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής και θα συσσωρεύονταν στην τροπόσφαιρα ενισχύοντας έτσι το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Η σημασία του κύκλου του αζώτου
Μέχρι σήμερα όμως δεν ήταν γνωστή η απαιτούμενη ποσότητα υδροξυλίου για τη διάσπαση των ατμοσφαιρικών ρύπων. Το σημαντικότερο: ήταν άγνωστο πως παράγεται η ποσότητα υδροξυλίου, που χρειάζεται για τον ‘καθαρισμό’ της τεράστιας ποσότητας των ατμοσφαιρικών ρύπων. Το Ινστιτούτο Χημείας του Μαξ Πλανκ του Μάιντς κατάφερε να παρακολουθήσει πως ακριβώς λειτουργεί αυτή η διεργασία και πότε παρεμβαίνει το ‘υδροξύλιο’.
Ο Ούλριχ Πεσλ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, υπογραμμίζει ότι η ποσότητα παίζει σημαντικό ρόλο γιατί «έτσι μόνον μπορούμε να προβλέψουμε ή να αντιληφθούμε την δεδομένη κατάσταση, στην οποία βρίσκεται κάθε χρονική στιγμή η ατμόσφαιρα». Με την μελέτη του φαινομένου διαπιστώθηκε όντως πότε και πόσο υδροξύλιο παράγεται. Συγκεκριμένα διαπιστώθηκε πως ο κύκλος του αζώτου είναι αυτός που προκαλεί σοβαρή αύξηση του υδροξυλίου παίζοντας έτσι καθοριστικό ρόλο στην αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.
Η δημόσια συζήτηση όμως υποβαθμίζει τη σημασία του κύκλου του αζώτου υποστηρίζει ο Γερμανός επιστήμονας επειδή επικεντρώνεται συνήθως «στο διοξείδιο του άνθρακα και το μεθάνιο. Αλλά αγνοεί σχεδόν τον κύκλο του αζώτου που παίζει καθοριστικό ρόλο στην κλιματική αλλαγή και κυρίως στα οικοσυστήματα του πλανήτη μας. Δηλαδή από τον κύκλο του αζώτου μπορούμε να μάθουμε, πως πρέπει να καλλιεργούμε τη γη. Ο άνθρωπος επηρεάζει τον κύκλο του αζώτου πολύ περισσότερο από τον κύκλο του άνθρακα.»
Με άλλα λόγια η όξινη βροχή και η υπερβολική λίπανση λειτουργούν σαν ένα είδος ‘πυρετού’ για την ανάρρωση της ατμόσφαιρας από τους ρύπους, για την ισορροπία των συστατικών της με την παραγωγή του ‘απορρυπαντικού υδροξυλίου. «Ουδέν κακόν αμιγές καλού», λοιπόν.

Πηγή: http://www.dw-world.de - Fabian Schmidt / Βιβή Παπαναγιώτου
Υπεύθ. σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

 
back to top