Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος...

Ας φανταστούμε ένα κόσμο που θα μαστίζεται από κοινωνικές αναταραχές, λόγω της λειψυδρίας. Πόλεμοι και συγκρούσεις μεταξύ κρατών θα υποδαυλίζονται από τη μείωση των υδάτινων πόρων, καθώς η πρόσβαση στους πόρους αυτούς αποκτά πολιτικό περιεχόμενο. Το νερό, στις λίμνες, στα ποτάμια και στους ωκεανούς θα είναι μολυσμένο, προκαλώντας ασθένειες και επιδημίες σε ανθρώπινους πληθυσμούς. Ενώ ένα μεγάλο μέρος της Ανθρωπότητας, θα υποφέρει από την ξηρασία και την ερημοποίηση, ζώντας μέσα σε μια διαρκώς εντεινόμενη επισιτιστική ανασφάλεια λόγω της εξάντλησης των καλλιεργήσιμων εδαφών, με άμεσο αποτέλεσμα την πτώση της γεωργικής παραγωγής και την απαράδεκτη γενική αύξηση των τιμών των τροφίμων. Μεγάλα στρώματα του πληθυσμού, που υφίστανται ήδη κακές συνθήκες υγιεινής, ανεργίας ή κοινωνικού αποκλεισμού, θα καθίστανται ακόμα πιο ευάλωτα στην υποβάθμιση της διαβίωσης τους, από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και του φαινομένου του θερμοκηπίου, ενισχύοντας ή πυροδοτώντας κύματα εσωτερικής και εξωτερικής μετανάστευσης. Πολλά εκατομμύρια «περιβαλλοντικοί πρόσφυγες» θα απειλούν τη σταθερότητα κρατών και περιοχών. Ας φανταστούμε ένα κόσμο, στον οποίο οι νέες γενιές θα μεγαλώνουν με την ανάμνηση του δάσους, μέσα σε ένα περιβάλλον «βιασμένο» από την πολεοδομική βαρβαρότητα, την αυθαιρεσία και τους εμπρησμούς.

Αυτό τον ζοφερό κόσμο δεν χρειάζεται να τον φανταστούμε. Είναι πλέον ο κόσμος μας. Η αναστροφή της καταστροφής του περιβάλλοντος είναι η μεγάλη ηθική, πολιτική και οικονομική πρόκληση της εποχής μας.

Απαιτεί εμπέδωση περιβαλλοντικής και πολιτιστικής συνείδησης, τόσο ατομικής όσο και συλλογικής, καθώς και την ενεργοποίηση της κοινωνίας, στο σύνολο της. Απαιτεί ένα νέο τρόπο σκέψης.

Απαιτεί από εμάς να θέσουμε το συμφέρον των μελλοντικών γενεών υπεράνω του βραχυπρόθεσμου κόστους που θα έχει η άμεση δράση μας. Μας ζητά να θέσουμε τα συμφέροντα εκείνων που δεν έχουν τίποτα, υπεράνω εκείνων όσων έχουν τόσα πολλά. Απαιτεί εγρήγορση και διαρκή αγώνα: Αγώνα για το δικαίωμα στο περιβάλλον.

Ευτυχώς που υπάρχουν ημερομηνίες όπως αυτή της 5ης Ιουνίου (Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος) για να μας το θυμίζουν! Αρκεί όμως μία μέρα τον χρόνο για να ευαισθητοποιηθεί η κοινωνία στην προστασία του περιβάλλοντος; Η απάντηση είναι όχι. Γιατί όσο και αν μας αρέσουν οι επετειακές εκδηλώσεις, η αντίστροφη μέτρηση για την καταστροφή του περιβάλλοντος έχει αρχίσει από καιρό. Το να το θυμόμαστε μία φορά τον χρόνο ισοδυναμεί με εγκληματική αμέλεια!