Οι συμμαχίες μας...

«Όταν γινόμαστε δύο και μετά τρεις και τέσσερις,καταλαβαίνετε πόσο πολλοί γινόμαστε.΄Οταν σε βάλω μέσα στη ζωή μου, έχω τέσσερα χέρια αντί για δύο. Δύο κεφάλια, τέσσερα πόδια.Δύο δυνατότητες χαράς.Και δύο πιθανότητες δακρύων βέβαια, αλλά θα είμαι κοντά σου όταν θα κλαις κι εσύ θα είσαι κοντά μου όταν θα κλαίω, γιατί κανείς ποτέ δεν πρέπει να κλαίει μόνος του...»



Leo Buscaglia