Ο Χελωνο-καβουκισμός της σκέψης...

«Η ελευθερία της σκέψης είναι η ζωή της ψυχής». Βοηθάει η φράση του Βολταίρου στις μέρες που διανύουμε να αντιληφθούμε ποιο είναι το μεγάλο αγκάθι της ανθρωπότητας; Τόσο μεγάλο σαν μεταλλικό πίρσινγκ που διανύει την καρδιά και καταλήγει στον εγκέφαλο και μπλοκάρει τις νευρικές απολήξεις. Κι αν πάμε ένα βήμα πριν τη φράση του στοχαστή. Αν η ελευθερία της σκέψης πριν εξωτερικευθεί είναι όντως ελεύθερη; Αρκεί άραγε η ελευθερία του λόγου αν δεν γνωρίζουμε για ποια αλήθεια μιλάμε; Η απώλεια της ελεύθερης σκέψης με τον αυτόματο εγκλεισμό της σε αόρατα κουτάκια, σε καλούπια, έχει οδηγήσει τον άνθρωπο να σκέπτεται με βάση προγραμματισμένης και ελεγχόμενης λογικής. Μήπως η καταστροφική κατιούσα της χώρας, η ανημποριά και η ανέχεια με τις δραματικές παρενέργειες και συνέπειες έχει αρχαί ωδίνων στην ανικανότητα μας να αποδεσμευτούμε από τις ανθρωποπαγίδες του μυαλού μας; Μόνιμοι κάτοικοι στο σπήλαιο του Πλάτωνα οι σύγχρονοι άνθρωποι. Δεσμώτες, αλυσοδεμένοι στις ίδιες μας τις ψευδαισθήσεις. Ανίκανοι να αναγνωρίσουν την αλήθεια. Κι αν αφαιρέσουμε τις ψυχικές αστάθειες, ποιες άλλες παγίδες καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε; Απ’ τη μία έχουμε την προγραμματισμένη λογική. Το λειτουργικό «ευαγγέλιο» της κοινωνίας, δομημένο σε κανόνες. Βασιζόμενο κυρίως σε μαθηματικούς (γιατί ο άνθρωπος είναι αριθμός κατά το σκεπτικό τους) και ηθικούς κανόνες. Στην προκειμένη περίπτωση ο εγκέφαλος μας –προγραμματισμένος- ακολουθεί χωρίς την ανάγκη της επεξεργασίας, χωρίς καμία γύμναση, αυτό που θεωρείται δεδομένο. «Τα καταπίνουμε αμάσητα» που λέει και ο λαός μας. Απ’ την άλλη έχουμε την ελεγχόμενη λογική. Αυτό που ζούμε από πάντα, αλλά που στις μέρες μας έχει πάρει τραγικές διαστάσεις. Για να ελέγχεις έναν λαό, πρέπει να γνωρίζεις καλά τις τεχνικές χειραγώγησης. Πρέπει να διαθέτεις πρόθυμους- ακριβοπληρωμένους δούλους, μια καλοστημένη και πολυδάπανη εργασία, που με το αζημίωτο εκτελούν τα όργανα της χειραγώγησης. Το «δύσκολο αυτό έργο» βρόμικο όπως ο βούρκος των μολυσμένων υδάτων, στήνεται από κάποιους καναλάρχες, μεγαλο-δημοσιογράφους και ακολουθεί το πολιτικό μάρκετινγκ. Το ισχυρό όπλο της χειραγώγησης έχει αρχή την παραπληροφόρηση, μια και μέσα απ’ αυτόν τον αγωγό περνάει η ψευδορητορική, ο εκφοβισμός, η συνωμοσιολογία, η τρομοκρατία αλλά και η ψευδο-επανάσταση. Οι πληροφορίες -δεν είναι άλλο παρά παραπληροφόρηση- ελευθερώνονται με δεξιοτεχνικό τρόπο, σαν τη μικρορομποτική της νέας Ιατρικής. Θυμίζουν οχήματα που για να απελευθερωθούν απ’ τον χωματόδρομο πάνε μία πίσω μία μπροστά και με την κατάλληλη ώθηση/βοήθεια πετυχαίνουν τον σκοπό τους. Δίνουν στον αποδέχτη της πληροφορίας, τον απλό λαό, τη δήθεν κατανόηση οργιάζοντας στα τηλεοπτικά πάνελ και την κατάλληλη στιγμή στήνουν την παγίδα τους. Το ψωμοτύρι έχει επικοινωνιακό δηλητήριο και ο σκοπός επετεύχθη. Δεν γίνεται διαφορετικά, δεν γίνεται αλλιώς, πρέπει, όλοι μαζί για το καλό της πατρίδας. Πρέπει να διαλέξεις μόνο από ποια πλευρά θα σταθείς, αλλά το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο: o έλεγχος της σκέψης. Η ελευθερία της σκέψης πριν θεριέψει και απελευθερωθεί έχει ήδη εγκλωβιστεί στην ελεγχομένη λογική. Όλες αυτές οι τεχνικές γύρω απ’ τη στημένη λογική, δεν θα μπορούσαν ποτέ να ευδοκιμήσουν αν υπήρχε το κατάλληλο αντίδοτο, το πιο ισχυρό φάρμακο που αναστέλλει την εξάπλωση της αποχαύνωσης και του στρουθοκαμηλισμού μας και δεν είναι άλλο απ’ την παιδεία. Χαμένη κι αυτή κείτεται όπως άλλωστε και η χώρα.

Πηγή: http://www.protagon.gr - Ο Δημήτρης Ευθυμίου είναι χημικός-φαρμακοποιός.