Όταν το γιαούρτι γίνεται πολιτική...

Μια διαλεκτική άποψη για την πολιτική, λέει πως τα πάντα είναι πολιτική. Ακόμη και η μη πολιτική άποψη είναι πολιτική, καθώς παραχωρεί τη μοίρα σου στην πολιτική απόφαση των άλλων. Είναι αυτό το «τα πάντα» κυριολεκτικό; Μπορεί να είναι το γιαούρτι πολιτική; Μερικές από τις σελίδες της πολιτικής ιστορίας των τελευταίων μηνών, μυρίζουν μαγιά γιαουρτιού. Ακόμη και τα θύματα του γιαουρτώματος κατανοούν γιατί συμβαίνει αυτό σε μια Ελλάδα που το πολιτικό σύστημα δείχνει αδύναμο να επιλύσει πολλά από τα προβλήματα της χώρας. Αυτή η κατανόηση μπορεί να γίνει δικαιολογία; Πολλοί ισχυρίζονται πως από τη στιγμή που αυτός που τιμωρείται για όλα είναι ο πολίτης, ενώ ο θύτης πολιτικός είναι προστατευμένος και ατιμώρητος, το γιαούρτωμα είναι η μικρότερη ζημιά. Μέχρι πού φτάνει το δικαίωμα και ποιός ορίζει τον ένοχο ή τον αθώο; Απειλεί το γιαούρτι τη Δημοκρατία ή απλώς δροσίζει τη μνήμη; Το «Κουτί της Πανδώρας» ανοίγει για την κουλτούρα της διαμαρτυρίας που δείχνει, σύμφωνα με κάποιους, να ισορροπεί ανάμεσα στην οπισθοδρόμηση της Δημοκρατίας και τη σηματοδότηση ενός ακόμη αδιεξόδου.