Η έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση κατά το πρώτο έτος ζωής αυξάνει τον κίνδυνο για αλλεργίες...

Νέα μελέτη Καναδών ερευνητών αποκαλύπτει ότι η έκθεση σε ρύπανση της ατμόσφαιρας κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους ζωής αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης αλλεργιών στα τρόφιμα, τους μύκητες, τα κατοικίδια ζώα και τα παράσιτα.
Η μελέτη χρηματοδοτήθηκε από το Καναδικό Ινστιτούτο Ερευνών Υγείας και το ερευνητικό κέντρο αλλεργιών AllerGen NCE, με σκοπό να εξετάσει αν η ευαισθησία στα αλλεργιογόνα συνδέεται με την έκθεση σε εκπομπές καυσαερίων κατά τη βρεφική ηλικία.
«Πρόκειται για την πρώτη μελέτη που προσδιορίζει μια σύνδεση μεταξύ ατμοσφαιρικής ρύπανσης και αλλεργικής ευαισθητοποίησης κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους ζωής των βρεφών», δήλωσε ο καθηγητής Μάικλ Μπράουερ του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας και επικεφαλής της μελέτης.
Ενώ τα βρέφη που εκτίθενται στην ατμοσφαιρική ρύπανση διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εκδήλωσης αλλεργιών, οι ερευνητές δεν κατάφεραν να βρουν αντίστοιχη επίδραση για τα έμβρυα που κυοφορούνται από μητέρες που εκτίθενται σε ρύπανση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Η έρευνα αποκάλυψε επίσης ότι τα παιδιά που ζουν με κατοικίδια ζώα και σε οικίες χωρίς ιδιωτικό γκαράζ ήταν πιο πιθανό να μην εμφανίζουν καμία ευαισθησία σε αλλεργιογόνα, ενώ θετική είναι η έκθεση σε άλλα παιδιά.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από 2.477 παιδιά και στη συνέχεια αξιολόγησαν τα παιδιά που υποβλήθηκαν σε τεστ για δερματικές αλλεργίες μετά τη συμπλήρωση ενός έτους ζωής. Συνολικά εξετάστηκε η ευαισθησία σε δέκα αλλεργιογόνα, συμπεριλαμβανομένων των κατοικίδιων ζώων, των ακάρεων της σκόνης, των κατσαρίδων, των μυκήτων, και τροφών όπως γάλα, αυγό, σόγια και φιστίκι.
Το 16 τοις εκατό των βρεφών βρέθηκαν ευαίσθητα σε τουλάχιστον ένα από τα αλλεργιογόνα, ενώ το 12,5 τοις εκατό παρουσίασαν ευαισθησία σε τουλάχιστον ένα αλλεργιογόνο τρόφιμο και το 5,3 τοις εκατό σε ένα εισπνεόμενο αλλεργιογόνο.
Η έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση από εκπομπές καυσαερίων αξιολογήθηκε με την εκτίμηση των επιπέδων του διοξειδίου του αζώτου στη διεύθυνση κατοικίας κάθε παιδιού. Οι ερευνητές έλαβαν επίσης υπ’ όψιν τους το χρόνο που πέρασε το κάθε παιδί μακριά από το σπίτι, καθώς και τον τύπο του συστήματος εξαερισμού κάθε σπιτιού.