Ποιος τελικά είσαι...

Μετά από μια σειρά από μάσκες, πως μπορείς να αναγνωρίσεις το αληθινό σου πρόσωπο; Κι όμως έρχεται η στιγμή που πρέπει να κοιτάξεις στον καθρέφτη και να αναρωτηθείς ποιος τελικά είσαι. Μπορεί εκεί που θα κοιτάξεις να υπάρχει κενό. Έχασες την δυνατότητα να συγκινείσαι, θεώρησες την ευγένεια ψυχής αδυναμία και περιττή. Ξέχασες τους άλλους ανθρώπους για να σε ξεχάσουν.
Το μέτρο έγινε το χρήμα. Ξέχασες το παρόν, το πούλησες, για ένα μέλλον που δεν σου ανήκει πλέον ούτε κι αυτό. Προτίμησες τον άχαρο τρόπο, τον illustration, τον αντιαισθητικό. Άφησες το μέλλον σ’ αυτούς που αναγορεύτηκαν σε διαχειριστές του, μπήκες στην γραμμή, με αντάλλαγμα την πόζα και τα πράγματα. Πράγματα, αλλά όχι πραγματικότητα.
Όλα τα σκέφτεσαι με χρήμα. Τα αξιολογείς με χρήμα, αγαπάς με χρήμα, σχεδιάζεις με χρήμα, ονειρεύεσαι το χρήμα, μιλάς για το χρήμα, αναζητάς το χρήμα, γίνεσαι το χρήμα. Το πήδημα αντικατέστησε τον έρωτα, το chatting την πρόσωπο με πρόσωπο αληθινή κουβέντα, οι web εφαρμογές το άγγιγμα. Προτίμησες την κονσέρβα και το σκυλάδικο, από την αφτιασίδωτη διασκέδαση, από την τέχνη και την αναζήτηση.
Το χρήμα επέβαλε την κουλτούρα του. Προτίμησες να δουλεύεις παραπάνω ώρες, απ’ το να έχεις ελεύθερο χρόνο για ρέμβη, αγάπη και δημιουργία. Αυτούς που τα αναζητούν τους αποκάλεσες “τεμπέληδες”. Δεν ακολούθησαν τον δικό σου δρόμο. Σαν ιθαγενής θαμπώθηκες από τις χάντρες και τις υποσχέσεις για “μεγάλη ζωή”. Ξέχασες για ποιον λόγο είσαι εδώ, τι πρέπει να ψάχνεις, δεν αναζήτησες άλλο νόημα στο ”υπάρχειν”, αλλά έγινες οπαδός του “έχειν”, σύμφωνα με όσα σ’ έπεισαν οι διαφημίσεις, τα περιοδικά, οι μόδες.
Έπαψες να σκέφτεσαι κι έγινες οπαδός. Οπαδός κόμματος, ποδοσφαιρικής ομάδας, σημαίας, χρώματος, φυλής, συμβόλων και υλικών. Αν τα χάσεις όλα αυτά, αν αύριο καταρρεύσουν, ποιος θα είσαι; Τι μένει κάτω από την επιφάνεια; Υπάρχει τίποτα από σένα; Έχει σημασία πως ζούμε και πως πεθαίνουμε.
Κι αν αυτά που σου λέω τα προσπερνάς, κατανοώ ότι ακόμα είσαι χορτάτος, βολεμένος, με λυμένα τα προβλήματα. Ίσως αν μείνεις άνεργος, πεινάσεις ή μείνεις άστεγος, μπορεί να τα ξανασκεφτείς. Αλλά δεν είναι κρίμα να το κάνεις τότε που θα είναι αργά; Γι’ αυτό σου λέω, κοίτα τώρα τον καθρέφτη. Θυμήσου τι ήθελες όταν ήσουν παιδί. Ψάξε την άγκυρα με το παρελθόν. Ο καθρέφτης θα είναι πάντα εκεί, αλλά το είδωλό σου απουσιάζει.

Πηγή: strangejournal.wordpress.com