Πλήρη εφαρμογή της Κοινοτικής Οδηγίας « Ατμοσφαιρική ρύπανση - ο ρυπαίνων πληρώνει » , ζητούν οι βουλευτές Γιάννης Δημαράς ( Β΄Αθήνας ) και Γαβριήλ Αβραμίδης ( Α΄Θεσσαλονίκης).
Μ΄ερώτησή τους , προς τον υπουργό Περιβάλλοντος , επισημαίνουν ότι σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO), η ατμοσφαιρική ρύπανση στις πόλεις σκοτώνει 1,3 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως κάθε χρόνο ενώ πέρα από τα προβλήματα καρδιάς έχει συνδεθεί με το άσθμα και με άλλες ασθένειες των πνευμόνων, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου.
Η ατμοσφαιρική ρύπανση βλάπτει τα άτομα με αδύναμη καρδιά ενώ μπορεί ακόμη και να τα οδηγήσει σε θάνατο, σύμφωνα με μια μεγάλη διεθνή μελέτη. Η έρευνα που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση The Lancet εξέτασε δεδομένα από 35 μελέτες με στοιχεία για χιλιάδες ασθενείς σε 12 χώρες. Ο ισχυρότερος σύνδεσμος ανάμεσα στους ρύπους και την καρδιακή ανεπάρκεια βρέθηκε ότι ήταν τα αέρια όπως το μονοξείδιο του άνθρακα και το διοξείδιο του αζώτου, καθώς σωματιδιακή ρύπανσης- από καπνούς μπορεί να εισχωρήσουν βαθιά στους πνεύμονες και από εκεί, στην κυκλοφορία του αίματος.
Στη σύγχρονη Ευρώπη το περιβάλλον απειλείται βιαίως από τη ρύπανση με συνέπεια τη γένεση σοβαρών κινδύνων για την υγεία.
Και επισημαίνουν ότι « για να προληφθούν και να αποκατασταθούν – στο μέτρο του εφικτού – οι περιβαλλοντικές λοιπόν ζημίες, η Ελλάδα διαθέτει στο οπλοστάσιο της μια κοινοτική οδηγία – τομή στη διαχείριση περιβαλλοντικών επιβλαβών πρακτικών.
Η οδηγία αυτή θεμελιώνεται πάνω στην αρχή «Ο ρυπαίνων πληρώνει», ως ειδικότερη εκδήλωση της αρχής της αειφόρου ανάπτυξης και επιπλέον, εισάγει την έννοια της οικονομικής ευθύνης εκείνου του φορέα εκμετάλλευσης, η δραστηριότητα του οποίου επέφερε την περιβαλλοντική ζημιά ή τον άμεσο κίνδυνο επέλευσής της.
Όμως ελάχιστα διαθέσιμα στοιχεία έχουν καταγραφεί σχετικά με την αποτελεσματικότητα της οδηγίας, καθώς παρατηρείται και καθυστέρηση εφαρμογής της οδηγίας από τα επίσημα νομικά όργανα στην Ελλάδα λόγω των υφιστάμενων νομικών πλαισίων, των αυστηρών τεχνικών απαιτήσεων και του ρευστού περιθωρίου διακριτικής ευχέρειας. Μέχρι λοιπόν πράγματι να πληρώσει ο ρυπαίνων, την πληρώνουμε όλοι οι υπόλοιποι!» , αναφέρουν και ερωτούν τον υπουργό:
« 1. Πιστεύετε στην αποτελεσματικότητα της οδηγίας; Όντως υπάρχει καθυστέρηση εφαρμογής της οδηγίας από τα επίσημα νομικά όργανα στην Ελλάδα; Αν ναι ποιοι λόγοι καθιστούν δυσχερή τη λειτουργία της συγκεκριμένης οδηγίας;
2. Θεωρείτε ότι οι περισσότερες περιβαλλοντικές ζημιές αποκαθίστανται μέσω του μηχανισμού ευθύνης; Υπάρχει πράγματι εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας;
3. Μπορεί να υπάρξει ποσοτικός προσδιορισμός της ζημίας είναι εύκολος; Tέλος μήπως η απόδειξη των ρυπαντών είναι αρκετά δυσχερής στη χώρα μας; Αν ναι ποια τα πρόστιμα και ποιες κυρώσεις επιβάλλονται και συγκεκριμένα σε ποιες περιπτώσεις λειτούργησε η οδηγία «ο ρυπαίνων πληρώνει»; Σε ποιες περιπτώσεις πληρώθηκαν πρόστιμα και ποιο το ύψος των προστίμων αυτών σε σχέση με την περιβαλλοντική ζημία που προκλήθηκε;
4. Με ποιους τρόπους θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες στην εφαρμογή ουσιαστικά της οδηγία της ΕΕ ώστε να μπορεί να κατανεμηθεί σωστά το βάρος της ευθύνης και της οικονομικής αποζημίωσης, για να μην επιβαρύνεται ο απλός πολίτης με το κόστος της περιβαλλοντικής ζημίας αλλά και με το κόστος εξ’ αιτίας της ρύπανσης στην υγεία του; Υπάρχει σχεδιασμός και τρόποι δράσης για το συγκεκριμένο θέμα;».
Μ΄ερώτησή τους , προς τον υπουργό Περιβάλλοντος , επισημαίνουν ότι σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO), η ατμοσφαιρική ρύπανση στις πόλεις σκοτώνει 1,3 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως κάθε χρόνο ενώ πέρα από τα προβλήματα καρδιάς έχει συνδεθεί με το άσθμα και με άλλες ασθένειες των πνευμόνων, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου.
Η ατμοσφαιρική ρύπανση βλάπτει τα άτομα με αδύναμη καρδιά ενώ μπορεί ακόμη και να τα οδηγήσει σε θάνατο, σύμφωνα με μια μεγάλη διεθνή μελέτη. Η έρευνα που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση The Lancet εξέτασε δεδομένα από 35 μελέτες με στοιχεία για χιλιάδες ασθενείς σε 12 χώρες. Ο ισχυρότερος σύνδεσμος ανάμεσα στους ρύπους και την καρδιακή ανεπάρκεια βρέθηκε ότι ήταν τα αέρια όπως το μονοξείδιο του άνθρακα και το διοξείδιο του αζώτου, καθώς σωματιδιακή ρύπανσης- από καπνούς μπορεί να εισχωρήσουν βαθιά στους πνεύμονες και από εκεί, στην κυκλοφορία του αίματος.
Στη σύγχρονη Ευρώπη το περιβάλλον απειλείται βιαίως από τη ρύπανση με συνέπεια τη γένεση σοβαρών κινδύνων για την υγεία.
Και επισημαίνουν ότι « για να προληφθούν και να αποκατασταθούν – στο μέτρο του εφικτού – οι περιβαλλοντικές λοιπόν ζημίες, η Ελλάδα διαθέτει στο οπλοστάσιο της μια κοινοτική οδηγία – τομή στη διαχείριση περιβαλλοντικών επιβλαβών πρακτικών.
Η οδηγία αυτή θεμελιώνεται πάνω στην αρχή «Ο ρυπαίνων πληρώνει», ως ειδικότερη εκδήλωση της αρχής της αειφόρου ανάπτυξης και επιπλέον, εισάγει την έννοια της οικονομικής ευθύνης εκείνου του φορέα εκμετάλλευσης, η δραστηριότητα του οποίου επέφερε την περιβαλλοντική ζημιά ή τον άμεσο κίνδυνο επέλευσής της.
Όμως ελάχιστα διαθέσιμα στοιχεία έχουν καταγραφεί σχετικά με την αποτελεσματικότητα της οδηγίας, καθώς παρατηρείται και καθυστέρηση εφαρμογής της οδηγίας από τα επίσημα νομικά όργανα στην Ελλάδα λόγω των υφιστάμενων νομικών πλαισίων, των αυστηρών τεχνικών απαιτήσεων και του ρευστού περιθωρίου διακριτικής ευχέρειας. Μέχρι λοιπόν πράγματι να πληρώσει ο ρυπαίνων, την πληρώνουμε όλοι οι υπόλοιποι!» , αναφέρουν και ερωτούν τον υπουργό:
« 1. Πιστεύετε στην αποτελεσματικότητα της οδηγίας; Όντως υπάρχει καθυστέρηση εφαρμογής της οδηγίας από τα επίσημα νομικά όργανα στην Ελλάδα; Αν ναι ποιοι λόγοι καθιστούν δυσχερή τη λειτουργία της συγκεκριμένης οδηγίας;
2. Θεωρείτε ότι οι περισσότερες περιβαλλοντικές ζημιές αποκαθίστανται μέσω του μηχανισμού ευθύνης; Υπάρχει πράγματι εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας;
3. Μπορεί να υπάρξει ποσοτικός προσδιορισμός της ζημίας είναι εύκολος; Tέλος μήπως η απόδειξη των ρυπαντών είναι αρκετά δυσχερής στη χώρα μας; Αν ναι ποια τα πρόστιμα και ποιες κυρώσεις επιβάλλονται και συγκεκριμένα σε ποιες περιπτώσεις λειτούργησε η οδηγία «ο ρυπαίνων πληρώνει»; Σε ποιες περιπτώσεις πληρώθηκαν πρόστιμα και ποιο το ύψος των προστίμων αυτών σε σχέση με την περιβαλλοντική ζημία που προκλήθηκε;
4. Με ποιους τρόπους θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες στην εφαρμογή ουσιαστικά της οδηγία της ΕΕ ώστε να μπορεί να κατανεμηθεί σωστά το βάρος της ευθύνης και της οικονομικής αποζημίωσης, για να μην επιβαρύνεται ο απλός πολίτης με το κόστος της περιβαλλοντικής ζημίας αλλά και με το κόστος εξ’ αιτίας της ρύπανσης στην υγεία του; Υπάρχει σχεδιασμός και τρόποι δράσης για το συγκεκριμένο θέμα;».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου