Πολιτικί...

«Μια παρέα ενηλίκων συζητά για πολιτική. Στο διπλανό δωμάτιο παίζουν ανέμελα δυο 6 χρονα .
Ξαφνικά το ένα βαριέται και πάει μια βόλτα προς τη παρέα των ενηλίκων.

Α ενήλιξ: -Βαριέμαι ρε συ Πάνο όλο αυτό το σκηνικό. Όλα θα πρέπει δηλαδή να έχουν ένα χρώμα; Δεν το καταλαβαίνω αυτό.
Β ενήλιξ: -Δυστυχώς έτσι είναι. Διαλέγεις και παίρνεις. Και αφήνεις το λευκό στην άκρη φίλε ...
Γ ενήλιξ:- Ένα συνδυασμό χρωμάτων μπορώ να διαλέξω;
Β ενήλιξ:-Αντε πάλι με τους συνδυασμούς ... Ένα χρώμα πρέπει να παίζει: μπλε, πράσινο, κόκκινο διαλέγεις και παίρνεις λέμε!
Γ ενήλιξ -; Ωραία λοιπόν ... Διαλέγω και παίρνω το πολιτικί ...
Β ενήλιξ- ... ... ...
Α ενήλιξ- Το ποντικί το ξέρω , το πολιτικί πάλι όχι!
Γ ενήλιξ- Πως! Αν βάλεις στο μπλε λίγο πράσινο, στάξεις και λίγο κόκκινο τι σου βγαίνει; Πολιτικί. Εμένα αυτό μου αρέσει!!!!

Ο μπόμπιρας επιστρέφει στο δωμάτιο.
Μετά από λίγο ακούγονται φωνές.
Β: ενήλιξ: Τι συμβαίνει καλέ ; Γιατί φωνάζετε;
Μπόμπιρας: Δεν μου δίνει το κόκκινο ...!
Μπομπιρίνα: Να πάρεις το ροζ!
Μπομπιρας: Όχι δεν θέλω το ροζ!
Β και Γ ενήλιξ μαζί: Γιατιιιιί;
Μπόμπιρας: Δεν θα βγει σωστά το πολιτικί!!!!»

Έτσι είναι και στη ζωή. Μερικοί μπερδεύουν τα χρώματα και κάνουν το πολιτικί... πιστεύοντας ότι είναι ένα όμορφο χρώμα. Ενώ δεν είναι τίποτε άλλο, από ένα πασάλειμμα...
Όταν αφήνουμε τα "διάφορα χρώματα" να ελέγχουν την ζωή μας τότε όχι μόνο τα προβλήματα δεν επιλύονται αλλά και την ζωή μας πασαλείβουμε αφού με το διαίρει και βασίλευε κάποιοι κάνουν άνετα την δουλειά τους...