«Πετάξαμε την ζωή μας, την ρημάξαμε, την ξεπαστρέψαμε, για ένα τίποτα. Γιατί δεν μας άρεσε το “τοπίο” που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε. Κι ύστερα…Θελήσαμε να τη χτίσουμε από την αρχή. Να φτιάξουμε ένα δικό μας τοπίο. Ένα καινούριο κτίριο. Με τι όμως; Αφού η ψυχή μας δεν διέθετε τα υλικά. Δεν ήξερε να κατασκευάσει το χαρμάνι. Γίναμε εργολάβοι, δίχως να έχουμε ιδέα για οικοδομές. Εμείς μόνο σχέδια ξέραμε να κάνουμε. Και όνειρα για ταξίδια. Είμαστε σπεσιαλίστες στην διακόσμηση. Μόνο που μας έλειπε πάντα το οίκημα. Δεν βαριέσαι …Τουλάχιστον καταφέραμε να διασώσουμε ένα πράγμα. Βαθιά μέσα στο τσεπάκι της ψυχής μας, κρύψαμε τα ναύλα του ονείρου. Λίγο το έχεις;; »
Αλκυόνη Παπαδάκη
.gif)
1 σχόλιο:
Hello. This post is likeable, and your blog is very interesting, congratulations :-). I will add in my blogroll =). If possible gives a last there on my site, it is about the CresceNet, I hope you enjoy. The address is http://www.provedorcrescenet.com . A hug.
Δημοσίευση σχολίου