Η ενέργεια και η δράση...

«Για έναν άνθρωπο της γνώσης, υπάρχει μονάχα το εδώ και το τώρα. Έτσι καταλαβαίνει ότι κάθε φορά που δρα αυξάνει την ισχύ και την δύναμή του. Μ' αυτόν τον τρόπο παρατηρεί προσεκτικά όλα όσα τον περιτριγυρίζουν και ξέρει ότι το κάθε πράγμα, όσο μικρό ή ασήμαντο και αν είναι, είναι φορτωμένο ενέργεια και μπορεί να του διδάξει κάτι: Φυτά, καρφιά, πεσμένα φύλλα, όλα αυτά που χρειάζονται τεράστια ενέργεια για να διατηρήσουν τα άτομά τους στη θέση τους ούτως ώστε να μπορούμε εμείς να τα αντιλαμβανόμαστε και να τα αγγίζουμε. Ένας πραγματικός πολεμιστής καταφέρνει να απορροφήσει αυτή την ενέργεια και να τη χρησιμοποιήσει προς όφελός του.
«Μήπως φταίει το αόρατο τείχος που υψώνουμε ανάμεσα μας; Μήπως εγώ το ανεβάζω αυτό το τείχος; Μήπως τελικά φταίω εγώ για όσους με πληγώνουν; Μήπως το τείχος τους οδηγεί μακριά μου και τελικά πληγώνομαι, από αυτό που εγώ έφτιαξα;
Κανείς δε μπορεί να μας πληγώσει περισσότερο, από τον ίδιο μας τον εαυτό. "Kατηγορήθηκα" και για αυτό, που εγώ ονόμασα φόβο και οι άλλοι δεν το είδαν! Αόρατο τείχος… ναι εγώ φταίω, αλλά δεν το κάνω συνειδητά… Θυμάμαι κάποτε που δεν ήμουν έτσι και όλα έμοιαζαν διαφορετικά. Κάτι έγινε, κάτι έφταιξε, κάτι πήγε στραβά όλα αυτά τα χρόνια και να το αποτέλεσμα! Απομόνωση, άνευ λόγου και αιτίας… φλασιές μοναξιάς και σκέψης. Η μοναξιά γίνεται κατάσταση κι η σκέψη χάνεται, γιατί η μοναξιά πονάει κι η σκέψη τρελαίνει. Η μάσκα με το χαμόγελο όμως παραμένει, πιστή στη φιλοδοξία της να είναι συμπαθής σε όλους, να μη δημιουργεί προβλήματα σε κανένα, να τους κάνει όλους να χαμογελούν. Αλλά κουράζεται και χώνεται ακόμα πιο βαθιά στην απομόνωσή της, προσπαθώντας να βρει λίγη ησυχία και γαλήνη. Και τώρα βαριέται και πονάει. Πονάει από αυτό που έφτιαξε, οι άλλοι όμως χαμογελούν και ξεχνούν ποιος τους έκανε να χαμογελούν… φεύγουν, χωρίς καν να κοιτάξουν αν άφησαν τίποτα πίσω τους.»

Κάρλος Καστανέντα

Όλοι μας κάνουμε σαν το παράδειγμα του βατράχου στο βίντεο. Όταν μας ρίχνουν "κρύο νερό" αντιδρούμε. Όταν μας προσθέτουν σιγα - σιγα "ζεστό" αντί να φύγουμε για να μην καούμε παύουμε να αντιδρούμε και περιμένουμε υπομονετικά τις συνέπειες...