Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ήταν κάποτε ένα όμορφο χωριό. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ήταν κάποτε ένα όμορφο χωριό. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 9 Ιουνίου 2009

Κραυγή αγωνίας από μαθητές δημοτικού προς τους «μεγάλους της γης»...


«Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα όμορφο χωριό χτισμένο σε ένα λόφο. Το όνομά του ήταν Ομορφοκώμη, και ήταν γνωστό παντού για την ομορφιά του. Μια μέρα όμως όλα άλλαξαν. Ένας δράκος άρχισε να τρώει τα χωράφια, να σκίζει τα δέντρα και να τα καταπίνει. Ο αντιπρόσωπος του τέρατος εμφανίστηκε κουστουμαρισμένος και υποσχέθηκε δουλειά και χρήματα. Όλοι φώναξαν τότε "ζήτω το τέρας", "ζήτω τα λεφτά". Το χωριό μετά από πολύ καιρό απέκτησε ένα γκρίζο χρώμα. Οι άνθρωποι έπαψαν να χαμογελούν. Το χωριό άλλαξε όνομα. Το λένε Γκριζοκώμη τώρα. Ώσπου μια μέρα μια αχτίδα του ηλίου έπεσε πάνω στη ζωγραφιά ενός παιδιού. Τα παιδιά δείξαν τη ζωγραφιά στους μεγάλους και σαν κάτι να έσπασε μέσα τους. Ξύπνησε η νοσταλγία για λίγο αληθινό πράσινο, για λίγο καθαρό γαλάζιο ουρανό. Έτσι, αποφάσισαν να καλέσουν τον αντιπρόσωπο του τέρατος να του πουν τα παράπονά τους».
Φαίνεται για παραμύθι, δεν είναι όμως ακριβώς παραμύθι. Τα παραπάνω είναι αποσπάσματα από το θεατρικό έργο που δημιούργησαν τα παιδιά της πέμπτης τάξης του Δημοτικού Σχολείου Ποντοκώμης Κοζάνης, για το βιβλίο με τίτλο «Ήταν κάποτε ένα όμορφο χωριό». Πρόκειται για την κραυγή αγωνίας των παιδιών της περιοχής, τα οποία στερούνται το καθαρό και όμορφο περιβάλλον και ζητούν η φωνή τους να ακουστεί από τη ΔΕΗ.
Με αφορμή την Ημέρα περιβάλλοντος, οι μαθητές του σχολείου έφτιαξαν το βιβλίο, που περιλαμβάνει ακόμη ποιήματα, ιστορίες, ζωγραφιές, αλλά και προσωπικές ερωτήσεις και προβληματισμούς τους και το έστειλαν στον πρόεδρο της ΔΕΗ, Τάκη Αθανασόπουλο.
«Από τη στιγμή που γεννιούνται τα παιδιά βλέπουν γύρω τους τα τέσσερα φουγάρα του ΑΗΣ Καρδιάς και το πρώτο πράγμα που μυρίζουν είναι η μυρωδιά της τέφρας από τα ορυχεία της ΔΕΗ. Έχουν ταυτίσει τη φύση με τα εργοστάσια επεξεργασίας του λιγνίτη, που κυριαρχούν πάντα στις ζωγραφιές τους», αναφέρει ο δάσκαλος του σχολείου, Ανδρέας Αθανασιάδης.
Φέτος, έπειτα από επιθυμία των παιδιών και με τη συνεργασία γονέων και δασκάλων, έγινε μια προσπάθεια πιο δυναμική για να γίνει γνωστή και η πλευρά των παιδιών από τους «μεγάλους της γης».
Οι μαθητές επισκέφθηκαν το διευθυντή του ΑΗΣ Καρδιάς, ενώ έστειλαν το βιβλίο στον πρόεδρο της ΔΕΗ, το νομάρχη Κοζάνης και το Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας, ζητώντας τους να τους ακούσουν.
«Τα παιδιά θέλουν να μείνουν στο χωριό τους. Δεν θέλουν να φύγουν. Ζητούν να φύγει η ΔΕΗ. Η άποψή τους δεν συμπίπτει απαραίτητα με τη γνώμη των μεγάλων, που ζητούν να προχωρήσει η μετεγκατάσταση της Ποντοκώμης», λέει ο κ. Αθανασιάδης.
Για να προβάλλουν, μάλιστα, ακόμη περισσότερο την κινητοποίησή τους δημιούργησαν ένα μεγάλο κολάζ από ζωγραφιές, μήκους 15 μέτρων, που είδαν από κοντά όλοι όσοι βρέθηκαν την περασμένη Κυριακή στην Ποντοκώμη για τις ευρωεκλογές.
Τα παιδιά είδαν με ικανοποίηση τα τοπικά μέσα ενημέρωσης να κάνουν γνωστή την κίνησή τους, ενώ το energeiakozani.blogspot.com δημοσίευσε ολόκληρο το βιβλίο τους. Το μόνο που περιμένουν πλέον είναι μια απάντηση που δεν έχει έρθει ακόμη. Μια απάντηση από τη ΔΕΗ, μια αντίδραση που θα δείχνει, αν τελικά αξίζει να ακούγεται η φωνή των παιδιών, η επιθυμία τους για καθαρό περιβάλλον και πιο όμορφη ζωή.

Πηγή: Nooz.gr-Αθηναϊκο Πρακτορείο Ειδήσεων

Διαβάστε περισσότερα...

"Κατηγορώ" για τον δράκο που κατάπιε το χωριό τους...


Ενα βιβλίο γεμάτο ζωγραφιές με εργοστάσια, φουγάρα και μαύρο καπνό έστειλαν ως... δώρο στον πρόεδρο της ΔΕΗ οι μικροί μαθητές, με αφορμή την Ημέρα Περιβάλλοντος «E» Κλήθηκαν να ζωγραφίσουν για το περιβάλλον, τα παιδιά του δημοτικού σχολείου Ποντοκώμης Κοζάνης, και δεν χρειάστηκε να χρησιμοποιήσουν πολλά χρώματα για να το κάνουν.
Με τη μαύρη ξυλομπογιά αποτύπωσαν στο χαρτί τη γη που τους περιβάλλει, με το γκρίζο του μολυβιού σχεδίασαν τον καπνό που αναπνέουν και το χρώμα του ουρανού που αντικρίζουν από τα παράθυρά τους.
Αντί για δέντρα, λουλούδια, εύφορες πεδιάδες και ποτάμια, τα παιδιά ζωγράφισαν εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής, καμινάδες, ατελείωτα ορυχεία λιγνίτη και μαύρο καπνό. Τύπωσαν την εργασία τους, την εμπλούτισαν με παραμύθια, ποιήματα, θεατρικό σενάριο και προσωπικές επιστολές, και το «Βιβλίο της Ποντοκώμης» που προέκυψε στάλθηκε ως δώρο πριν από λίγες μέρες στον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της ΔΕΗ ΑΕ, Π. Αθανασόπουλο, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα του Περιβάλλοντος.
Κατηγορώ για τον δράκο που κατάπιε το χωριό τους...

«Μας περιβάλλουν ορυχεία»
«Περιβάλλον είναι καθετί που μας περιβάλλει, αυτό που υπάρχει δίπλα μας. Και εδώ στην Ποντοκώμη μας περιβάλλουν ορυχεία, ΑΗΣ, Κέντρα Υπερυψηλής Τάσης κ.λπ., μια δραστηριότητα τέτοια της ΔΕΗ ΑΕ που δημιουργεί ρύπανση, που στενοχωρεί τους κατοίκους του χωριού, μα κυρίως πληγώνει το πιο ευαίσθητο τμήμα του οικισμού μας, που είναι τα παιδιά», γράφει στον πρόλογο ο διευθυντής του σχολείου Αθ. Νούσιας.
Το βιβλίο ξεκινά με ένα θεατρικό έργο της Ε Δημοτικού που φέρει τον τίτλο «Ηταν κάποτε ένα όμορφο χωριό». Μιλά για ένα χωριό που το έλεγαν «Ομορφοκώμη», γεμάτο με χαρούμενους ανθρώπους και παιδικές φωνές, σπίτια όμορφα βαμμένα, δέντρα, περιβόλια και λαχανόκηπους.
Ξάφνου εμφανίζεται ο καπνός, που παίρνει τη μορφή σιδερένιου δράκου και αρχίζει να καταπίνει ένα ένα τα χωράφια.
Ο δράκος υπόσχεται δουλειά και χρήματα σε όσους γίνουν υπάλληλοί του και είναι συνεπής σε αυτό, αλλά γρήγορα το χωριό αλλάζει χρώμα και γίνεται Γκριζοκώμη.
Τα παιδιά ήταν κλεισμένα στα σπίτια, ο αέρας μύριζε, τα δέντρα έγιναν γκρίζα, όπως και ο ουρανός, ενώ οι άνθρωποι σπάνια χαμογελούσαν.
Αρρώσταιναν συχνά, έβηχαν, πονούσε το στήθος τους, ένιωθαν δυσφορία.
Οι κάτοικοι έκαναν συνέλευση και κάλεσαν το τέρας για εξηγήσεις. Εκείνος απόρησε και τους κατηγόρησε ότι ζητούν τα ρέστα αντί να τον ευγνωμονούν, αυτόν που τους χάρισε δουλειά και προκοπή.
Με τα πολλά, τους υπόσχεται πως θα βρέχει τους δρόμους για να φύγει η σκόνη και ότι θα φέρει γιατρούς για να γιατρέψουν τους αρρώστους, αλλά δεν πείθει κανέναν. Το θεατρικό κλείνει με το σύνολο του χωριού να φωνάζει εν χορώ ότι δεν θέλει πλέον το τέρας, θέλουν τη ζωή τους πίσω.

Ποιότητα ζωής
Στις επόμενες σελίδες του βιβλίου ο αναγνώστης μπορεί να διαβάσει παραμύθια, ποιήματα και αγωνιώδη ερωτήματα των μαθητών για το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής τους.
«Γιατί δεν προσέχετε και μας φέρνετε σκόνη και βρωμίζονται τα ρούχα και αναγκαζόμαστε να τα ξαναπλένουμε;», «Γιατί μολύνετε την Ποντοκώμη;», «Γιατί δεν μας αφήνετε να έχουμε καθαρό αέρα για να αναπνεύσουμε;», και άλλα πολλά.

ΤΟ 2008
«Πράσινο» από τη ΔΕΗ για τη μετεγκατάσταση του χωριού

Τον Σεπτέμβριο του 2008, η ΔΕΗ έδωσε το «πράσινο φως» για τη μετεγκατάσταση της Ποντοκώμης, ικανοποιώντας το πολύχρονο αίτημα των κατοίκων.
Αυτό έδωσε μια αχτίδα αισιοδοξίας στα παιδιά, που αρχίζει να αχνοφαίνεται μέσα σε κάποιες από τις σελίδες του βιβλίου.
Σε ορισμένες από τις ζωγραφιές τους, οι μαθητές χρησιμοποίησαν χρώματα για να αποτυπώσουν το νέο τους χωριό, όπως το ονειρεύονται: πράσινο για τη γη, μπλε για τον ουρανό, κόκκινο για τις στέγες των σπιτιών, κίτρινο για τον λαμπερό ήλιο, ενώ απουσιάζουν απ αυτές τα εργοστάσια, τα φουγάρα και τα ορυχεία.

Το βιβλίο των μαθητών

Πηγή: Εφημερίδα Έθνος-ΒΑΣΙΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΑΔΗΣ

Διαβάστε περισσότερα...
 
back to top