Η Δημοκρατία δεν είναι τσάμπα...

Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Τίποτα δεν είναι δωρεάν. Και αν το θεωρήσεις, έστω και για λίγο, θα σε πατήσει κάτω πριν προλάβεις να αντιδράσεις. Έτσι και η δημοκρατία. Ψήφισα δημοσιογράφους; αθλητές; παρουσιαστές καιρού; ηθοποιούς; παρουσιαστές ειδήσεων; επαγγελματίες πολιτικάντιδες; Άχρηστους ανθρώπους χωρίς πυγμή, χωρίς το θάρρος της γνώμης τους, ανίκανους να ιεραρχήσουν αξίες, πιθανότατα γιατί δεν είχαν και ποτέ, ή δειλούς που ζουν με δανεικό φως από τους ηγέτες τους; 
Θα το πληρώσω. Θέσφατο και αξίωμα. Θα το πληρώσω. Ψήφισα το λαμόγιο που θα βάλει το παιδί μου στην ΔΕΚΟ να τρώει τσάμπα; αυτόν που θα μου λυσει από το πρόβλημα με την εφορία, μέχρι και την κλήση της τροχαίας και την μετάθεση του κανακάρη μου;
Θα το πληρώσω.
Ψήφισα τον πιο προβεβλημένο στην τηλεόραση; τον αγαπημένο των καναλιών; αυτόν που φοράει την καλύτερη γραβάτα, που μιλάει πιο στρωτά, που έχει το καλύτερο φόρεμα ή γκρίζους κροτάφους;
Θα το πληρώσω. 
Είπα στα α@@@@α μου; Δεν πάω να ψηφίσω, είναι όλοι λαμόγια/πουλημένοι/άχρηστοι/καρεκλοκένταυροι;
Θα το πληρώσω.
Θα αρχίσουν να αποφασίσουν χωρίς εμένα. Θα μου βάλουν φυτευτό πρωθυπουργό που δεν θα έχω εκλέξει, θα πάρουν δάνεια για να ..γλυτώσουν με τα δανεικά, θα μου πουν κατάφωρα ψέματα μπροστά στα μάτια μου, θα με βιάσουν με χαράτσια που δεν θα έχουν ούτε λογική, ούτε αίσθηση δικαίου, θα απαλλάξουν ΟΛΟΥΣ τους δικούς τους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα σώσουν όλες τις δικές τους επιχειρήσεις με επίφοβα δάνεια-αστραπή, θα γλυτώσουν όλα τα κανάλια τους αναβάλλοντας (για να τα εκβιάζουν) κάθε προσπάθεια φορολόγησης, θα μειώσουν την σύνταξη του πατέρα μου, θα μειώσουν τον μισθό μου, θα με γονατίσουν με τις απειλές τους και θα με θυμώσουν με τις αποφάσεις τους.
Και θα πρέπει να βγω στον δρόμο, να φωνάξω, να μιλήσω, να εκτεθώ, να με ψεκάσουν, να με χτυπήσουν, να με λοιδορήσουν, να με πεινάσουν, να με εξευτελίσουν, να με απολύσουν, να με εκκαθαρίσουν.
Μέχρι να αντιληφθώ ότι προτιμώ να ασχολούμαι πιο ενεργά με την δημοκρατία μου, ότι δεν είναι τσάμπα, ότι θέλει θυσίες, θέλει χρόνο, θέλει συμμετοχή, θέλει-έναν-γα@@@ένο-έλεγχο, θέλει ιδανικά, θέλει ιδέες, θέλει ποιότητα, ανθρωπιά, ειλικρίνεια, θέλει να ακούω, θέλει να έχω κριτήρια, θέλει να ξέρω τι θέλω, θέλει να οραματίζομαι, θέλει να αποκτήσω αξίες και αξιοπρέπεια, και θέλει, κυρίως εμένα.
Αν πρέπει να πληρώσω, προτιμώ να πληρώσω δημιουργώντας, και όχι αυτοκαταστρεφόμενος. Τίποτα δεν είναι τσάμπα. Και μόλις το θεωρήσεις, σε χτυπά κατακέφαλα η αλήθεια του. Στα αποκαΐδια της δωρεάν δημοκρατίας που απολαμβάναμε μέχρι τώρα, μόνο αν γεννηθεί μία ακριβή δημοκρατία θα μας αξίζει. Έτσι νομίζω.

Πηγή: http://arkoudos.com

Διαβάστε περισσότερα...

Βρετανοί ερευνητές καταπολεμούν την ατμοσφαιρική ρύπανση με σαπούνι...

Η Helen Storey, πρώην σχεδιάστρια μόδας και νυν καθηγήτρια στο University of Sheffield βρήκε έναν ευρηματικό τρόπο ώστε να καταπολεμήσει την ατμοσφαιρική ρύπανση. Ο λόγος για ένα απορρυπαντικό ρούχων το οποίο ονομάζεται Catclo και έχει ο σκοπό να εξουδετερώνει τα αερομεταφερόμενα οξείδια του αζώτου που κολλούν στις ίνες των ρούχων. Η ουσία αποτελείται από νανοσωματίδια τιτανίου τα όποια είναι χίλιες φορές πιο λεπτά από μία ανθρώπινη τρίχα. Ακόμα και μετά την πλύση τα νανοσωματίδια αυτά μένουν πάνω στις ίνες των ρούχων και έχουν ως σκοπό να καθαρίσουν την ατμόσφαιρα. Το προϊόν αναμένεται να κυκλοφορήσει στην αγορά τον επόμενο χρόνο, ενώ οι δημιουργοί του είναι αισιόδοξοι, καθώς ελπίζουν ότι οι καταναλωτές θα το αγοράσουν το απορρυπαντικό για να βοηθήσουν ενεργά στην προστασία του περιβάλλοντος.
Πηγή: www.lifo.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Η ατμοσφαιρική ρύπανση αυξάνει τον κίνδυνο αυτισμού...

Οι έγκυες που ζουν κοντά σε πολυσύχναστους δρόμους ή σε λεωφόρους ταχείας κυκλοφορίας, όπου η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι αυξημένη λόγω της κίνησης των οχημάτων, διατρέχουν τριπλάσιο κίνδυνο απόκτησης παιδιού με αυτισμό. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγουν ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνια και του Νοσοκομείου Παίδων του Λος Άντζελες, με επικεφαλής την επίκουρη καθηγήτρια Χίδερ Βολκ. Όπως αναφέρεται σε σχετικό άρθρο του επιστημονικού εντύπου Archives of General Psychiatry, ανάλογο κίνδυνο αντιμετωπίζουν και τα βρέφη που μεγαλώνουν σε επιβαρημένο από τη ρύπανση περιβάλλον. Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι τα αυξημένα επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης κατά την εγκυμοσύνη και το πρώτο έτος ζωής του παιδιού σχετίζονται με ένα σημαντικά αυξημένο ποσοστό εμφάνισης αυτισμού. Οι ερευνητές μελέτησαν τις περιπτώσεις 229 παιδιών με αυτισμό και άλλων 245 που αναπτύχθηκαν φυσιολογικά, σε συσχετισμό με την πιθανή έκθεση κάθε παιδιού σε ρυπογόνο περιβάλλον λόγω της έντονης κυκλοφοριακής κίνησης. Αν και η μελέτη, δεν ήταν σε θέση να αποδείξει ότι η ρύπανση του αέρα είναι αυτή που προκαλεί άμεσα τον αυτισμό, διαπιστώθηκε ότι τα παιδιά που γεννήθηκαν σε περιοχές όπου οι ρύποι των οχημάτων επιβάρυναν περισσότερο την ατμόσφαιρα, ήταν πολύ πιθανότερο να αναπτύξουν διαταραχή του φάσματος του αυτισμού, αντίθετα με όσα παιδιά ζούσαν σε περιβάλλον με καθαρό αέρα. «Γνωρίζουμε εδώ και πολύ καιρό ότι η ρύπανση του αέρα κάνει κακό στους πνεύμονές μας, ειδικά στα παιδιά. Τώρα αρχίζουμε να κατανοούμε με ποιό τρόπο η ρύπανση της ατμόσφαιρας μπορεί να επηρεάσει και τον εγκέφαλο», σημειώνει η Δρ Βολκ. Προηγούμενες εργαστηριακές έρευνες έχουν δείξει ότι η εισπνοή των αιωρούμενων μικρο-σωματιδίων του αέρα μπορεί να προκαλέσει σε φλεγμονή του οργανισμού και να κάνει ζημιά στον εγκέφαλο, ιδίως όταν βρίσκεται σε φάση ανάπτυξης. Μέχρι πάντως να γίνουν νέες έρευνες, παραμένει αβέβαιο πόσο άμεση και ισχυρή είναι η σχέση ανάμεσα στην ατμοσφαιρική ρύπανση και τον αυτισμό. Η Δρ Βολκ και οι συνεργάτες της, ήδη μελετούν πώς τα γονίδια που εμπλέκονται στον αυτισμό, μπορεί να επηρεαστούν από την έκθεση της εγκύου ή του βρέφους στην ατμοσφαιρική ρύπανση και, επίσης, κατά πόσο υπάρχουν άνθρωποι με γενετική προδιάθεση, που είναι πιο ευάλωτοι στις συνέπειες της ρύπανσης, άρα κινδυνεύουν περισσότερο από αυτισμό. Ο αυτισμός καλύπτει ένα ευρύ φάσμα διαταραχών, από την πλήρη αδυναμία επικοινωνίας και τη νοητική καθυστέρηση στις πιο σοβαρές περιπτώσεις, έως τα πιο ήπια συμπτώματα, όπως αυτά του συνδρόμου Άσπεργκερ. Τα περιστατικά αυτισμού αυξάνονται τα τελευταία χρόνια διεθνώς, όπως επίσης και οι σχετικές επιστημονικές έρευνες.

Πηγή: health.in.gr, ΑΠΕ-ΜΠΕ

Διαβάστε περισσότερα...

Βιομεθάνιο από οργανικά απόβλητα δίνει θέρμανση σε 56 χιλ. νοικοκυριά – “ξεκουράζει” χωματερές...

Θέρμανση σε περίπου 56.000 νοικοκυριά στην Κομητεία του Ντόρσετ της νοτιοδυτικής Αγγλίας θα παράσχει η πρώτη μεγάλη, εμπορικά εκμεταλλεύσιμη μονάδα βιομεθανίου που θα συνδεθεί με το δίκτυο στη Μεγάλη Βρετανία. Η μονάδα αναερόβιας χώνευσης Rainbarrow Farm την οποία λειτουργεί η JV Energen αποτελεί κοινή εταιρεία (joint venture) μεταξύ αγροτών της περιοχής και του Δουκάτου της Κορνουάλης και θα παράσχει ανανεώσιμο αέριο στο χωριό Πάουντμπερρυ. Ως πρώτη ύλη θα χρησιμοποιούνται 40.000 μετρικοί τόνοι οργανικής ύλης ετησίως για την παραγωγή βιοαερίου το οποίο θα διοχετεύεται απευθείας στο κεντρικό δίκτυο παροχής φυσικού αερίου. Την πρώτη ύλη θα παρέχουν τοπικές εταιρείες και φάρμες όπως η Dorset Cereals και η Express Potatoes. Η μονάδα θα παράγει βιομεθάνιο το οποίο σχηματίζεται κατά την αποσύνθεση οργανικής ύλης υπό αναερόβιες συνθήκες. Το βιομεθάνιο έχει χαμηλό περιβαλλοντικό αποτύπωμα και αναβαθμίζεται σε καθαρό μεθάνιο και μοιάζει πολύ με το φυσικό αέριο. Σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Μη-Βρώσιμων Καλλιεργειών της Βρετανίας, η αναερόβια χώνευση μπορεί να συμβάλλει στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και στην ενίσχυση των εσόδων από παραγωγή ενέργειας. Εκτός από βιοαέριο, η διαδικασία παράγει ως υποπροϊόν χωνευμένο υλικό (digestate), ένα υγρό προϊόν που περιέχει θρεπτικά συστατικά για φυτά και οργανικούς χυμούς που μπορεί να χρησιμοποιηθούν ως λίπασμα. Παράλληλα, η αναερόβια χώνευση παρέχει μια περιβαλλοντικά φιλική επιλογή εναπόθεσης απορριμμάτων σε αγρότες και εταιρείες επεξεργασίας τροφίμων περιορίζοντας τα οργανικά υπολείμματα πουν καταλήγουν στις χωματερές. Στην περίπτωση του Rainbarrow, ο χωνευτής θα τροφοδοτείται από 24.000 μετρικούς τόνους αραποσίτου, 10.000 μετρικούς τόνους γρασιδιού, 4.000 μετρικούς τόνους υπολειμμάτων πατάτας και μικρές ποσότητες απορριμμάτων σοκολάτας και μούσλι. Θα παράγει δε 859 κυβικά μέτρα βιοαερίου κάθε ώρα καθώς και 23.000 μετρικούς τόνους υγρού και 8.000 στερεού χωνευμένου υλικού ετησίως.

Πηγή: econews.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Είδατε τη νέα διαφήμιση της ΔΕΗ...

Περίμενα από μία εταιρία που κάθε χρόνο αυξάνει την τιμή του προϊόντος της 10% – 30% μόνο και μόνο για να συντηρεί τις ανισότητες και τις αδικίες που οδηγούν σε αυτές τις αυξήσεις, να κρατά ένα χαμηλό προφίλ. Να μην προκαλεί δηλαδή το κοινό αίσθημα, για παράδειγμα με βομβαρδισμό τηλεοπτικών διαφημίσεων. Πολύ περισσότερο όταν το προϊόν αυτής της εταιρίας μονοπωλεί σήμερα την αγορά σε ποσοστό 99,4% και άρα δεν τίθεται ζήτημα εναλλακτικών επιλογών για τον καταναλωτή. Όχι όμως όταν μιλάμε για τη ΔΕΗ.
Για τη ΔΕΗ το άνοιγμα ενός διακόπτη κρύβει ένα μεγάλο δράμα. Απαράδεκτες συνθήκες εργασίες για χιλιάδες εργαζομένους, περιβαλλοντική καταστροφή και επιβάρυνση της δημόσιας υγείας που αυτή συνεπάγεται, κατασπατάληση φυσικών πόρων, εκπομπές εκατομμυρίων τόνων αερίων του θερμοκηπίου που καταστρέφουν το κλίμα. Όλα αυτά η ΔΕΗ τα προκαλεί εδώ και πενήντα χρόνια και από όσο φαίνεται από τα διαφημιστικά της διεκδικεί να τα προκαλεί και για τα επόμενα πενήντα. Αυτή είναι άλλωστε η ‘ενέργεια της ζωής τους’. Δεν είναι όμως η ενέργεια της δικής μας ζωής. Το 2011 το 70% της νέας εγκατεστημένης ισχύος στην Ευρώπη, αφορούσε σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τον μεγάλο απόντα όχι μόνο από τα διαφημιστικά της ΔΕΗ, αλλά και από το επενδυτικό της πρόγραμμα. Δεκάδες χιλιάδες Έλληνες πολίτες έχουν επενδύσει σε φωτοβολταϊκά στην Ελλάδα. Για αυτούς το άνοιγμα ενός διακόπτη σημαίνει προστασία του περιβάλλοντος και νέες θέσεις εργασίας. Η πραγματικότητα έχει ήδη ξεπεράσει τη ΔΕΗ. Ειρωνικά, η μόνη αναφορά της σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι το τραγούδι της Μαριέττας Φαφούτη στο κλείσιμο ‘Become the sun’. Θα πρέπει να κάνει κάτι παραπάνω από αυτό. Όχι μόνο για το καλό της. Για το καλό όλων μας. Αυτό είναι το πραγματικό κόστος του άνθρακα

Πηγή: http://oikolopaidia.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Η επιμονή της μύγας...

Έχετε προσέξει την υπομονή της μύγας; Καλά διαβάσετε, της μύγας. Από τα πιο θαρραλέα, εκνευριστικά δίπτερα. Επιθετικά, επίμονα, παρότι τα χέρια μας κυματίζουν σαν σημαίες στις Κυκλάδες, προσπαθώντας μάταια να τις απομακρύνουν. Δεν υποχωρούν μέχρι να πετύχουν το στόχο τους. Τόσο θράσος, δεν το συναντάς εύκολα. Κι όμως, υπάρχει μια εξήγηση (έτσι θέλω να πιστεύω/ ερμηνεύω) ζουν περίπου έναν μήνα, άρα ό,τι φάνε, ότι πιούνε σε αυτό τον ελάχιστο χρόνο ζωής. Κι αυτή που γυροφέρνει στο ποτήρι μου, εδώ και μια ώρα ρισκάρει να ζήσει πολύ λιγότερο, αλλά δε χαμπαριάζει. Να τι λείπει στον άνθρωπο, η δύναμη να παλέψει, να πέσει με τα μούτρα στον αγώνα, στην επίτευξη ενός στόχου. Μήπως το ότι ζούμε κάμποσα χρόνια, μας κάνει πιο μαλθακούς; Αναβάλουμε, σκεφτόμαστε, επεξεργαζόμαστε τόσο, που δειλιάζουμε να αδράξουμε τη ζωή και να πάμε παρακάτω. Κι εγώ που έχω στραβωθεί στην οθόνη του υπολογιστή, δεν είμαι απόγονος του δίπτερου / μεταλλαγμένος ή πιο θαρραλέος, αλλά ένας που μοιάζει με όλους εσάς και ψάχνει μια διέξοδο. Επιβιώνουμε σε μια εποχή, που τα μονοπάτια μας έχουν φράξει από συμπληγάδες πέτρες, που το πολιτικό σύστημα κατακερματίζει χωρίς συμπόνια την κοινωνία, που το μόνο επάγγελμα που θα έχει (κάποιο) μέλλον θα είναι οι ψυχολόγοι και τα παρακλάδια της ψυχολογίας (αρκεί να έχουμε να τους πληρώσουμε). Τελικά, κάτι μας λείπει, κάτι έχουμε πάρει στραβά στη ζωή. Κάποιες φορές βλέπω τη ζωή των ανθρώπων (και τη δική μου) σαν τον κεκλιμένο πύργο της Πίζας, στραβό. Να προσθέσω κι ανάποδο. Και αντί να περιμένουμε την κατάλληλη στιγμή, εγγυημένα δεν έρχεται σχεδόν ποτέ, ονειρευόμαστε, γκρινιάζουμε και πνίγουμε τα θέλω μας (όχι και τόσο ισχυρά) σε ένα ποτήρι με πρέπει κι ανασφάλειες, αφήνοντας τον χρόνο να πελεκίζει τη ζωή μας σαν ερασιτέχνης ξυλόγλυπτης, διαγράφοντας μια επαναλαμβανόμενη κυκλική πορεία. Να ζούμε σαν τον πρωταγωνιστή της ταινίας «Η μέρα της μαρμότας» με τον Μπιλ Μάρρεϋ και να του μοιάζουμε όλο και περισσότερο, όσο τα χρόνια προσθέτονται. Αν μια μέρα, ξυπνήσουμε, με τεστοστερόνη στον εγκέφαλο και όχι κάπου αλλού και αλλάξουμε τον δικό μας κόσμο, γιατί τον υπόλοιπο δεν το βλέπω. Κι αν όλα αυτά ηχούν θεωρητικά σχήματα ή αμπελοφιλοσοφία των ημερών, όνειρα φθινοπωρινής νυκτός, έχω να πω, πως κάποιοι κατάφεραν μέσα στην κρίση ν’ αλλάξουν τη ζωή τους. Από την αποκέντρωση φίλων και γνωστών, τολμώντας να βάλουν σφήνα στον τροχό του χρόνου και να γυρίζουν τη ρόδα όπως και όταν το επιθυμούν, κατεβάζοντας τους ρυθμούς της πόλης. Άνθρωποι που συνεχίζουν να δραστηριοποιούνται μέσα στην κρίση με καινοτόμες ιδέες, άνθρωποι που ξέρουν να ζουν μέσα στην πρωτεύουσα αλλά και μακριά της. Μήπως τελικά, σημασία δεν έχει που ζεις (και δίπλα στη θάλασσα ο γκρινιάρης παραμένει γκρινιάρης, μίζερος), ποιος είσαι, τι κάνεις, αλλά πως βλέπεις τη ζωή σου και πως τη χρωματίζεις. Συλλέκτης στιγμών, αυτό πρέπει και όχι θα έπρεπε να είναι η φιλοσοφία της ζωής μας. Χωρίς εγχειρίδια καλής ζωής, χωρίς πολυπλοκότητες, χωρίς ψυχαναλυτές, συμβούλους, εναλλακτικές θεραπείες και αποθήκες με στοιβαγμένα χρυσά όνειρα, αλλά δράση, ρίσκο και έργα. Ξανακοιτάζοντας το δίπτερο -ακόμα εδώ είναι- σκέφτηκα μια λατινική φράση: Aquila non capit muscas = Ο αετός δεν κυνηγάει μύγες.

Πηγή: http://www.protagon.gr - Δημήτρης Ευθυμίου

Διαβάστε περισσότερα...

Πώς θα ήταν η ρύπανση αν μπορούσαμε να τη δούμε...

Πώς θα ήταν οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα αν μπορούσαμε να τις οπτικοποιήσουμε; Το ίδρυμα Environmental Defense Fund και η Carbon Visuals έφτιαξαν ένα βίντεο που παρουσιάζει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα ως γαλάζιες μπαλίτσες και δείχνει πώς αυτές στοιβάζονται στο Μανχάταν. Κάθε χρόνο η πόλη της Νέας Υόρκης παράγει 54 εκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα, όμως αυτή η ποσότητα δεν είναι αντιληπτή στον κόσμο. Το βίντεο με τις γαλάζιες μπαλίτσες κάνει τα πράγματα πιο κατανοητά. Η Νέα Υόρκη παράγει κατά μέσο όρο, 1,7 τόνους διοξειδίου του άνθρακα κάθε λεπτό, 6.204 την ώρα και 148,903 τόνους την ημέρα.

Οι εκπομπές σε μία ημέρα…

Σε έναν μήνα…

Και σε ένα χρόνο

Διαβάστε περισσότερα...

Εως και 70% θα αυξηθούν οι όγκοι των αστικών αποβλήτων έως το 2025...

Επείγουσα δράση για να αποτραπεί η περαιτέρω απειλή για το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία, απ την παγκόσμια κρίση αποβλήτων, αναζητεί η Διεθνής Τράπεζα, καθώς όπως προειδοποιεί οι ετήσιοι όγκοι αστικών σκουπιδιών θα αυξηθούν κατά 70% περίπου έως το 2025. Σύμφωνα με τα στοιχεία που εξέδωσε ο Global Partnership on Waste Management (GPWM) του UNEP, κάθε χρόνο παράγονται 1,3 δισ. τόνοι αστικών αποβλήτων, ενώ εάν δεν ληφθούν μέτρα, στα επόμενα χρόνια η ποσότητα αναμένεται να αυξηθεί δραματικά, κάνοντας λόγο για 2,2 δισ. τόνους σκουπιδιών. Η απειλή από την κακή διαχείριση των αποβλήτων είναι ιδιαίτερα εμφανής σε χώρες με χαμηλά εισοδήματα, όπου πρωταγωνιστούν οι σωροί σκουπιδιών, τα τοξικά απόβλητα, οι δυσάρεστες μυρωδιές και τα τρωκτικά. Ταυτόχρονα, η ταχεία αύξηση του πληθυσμού, η ένταση της αστικοποίησης και η οικονομική ανάπτυξη παράγουν ολοένα και περισσότερο μεγαλύτερες ποσότητες, υπερφορτώνοντας τα ήδη «ανεπαρκή» συστήματα διαχείρισης αποβλήτων. Οι προβλέψεις είναι δυσοίωνες καθώς σύμφωνα με τα στοιχεία, έως το 2030, η μεσαία τάξη που αποτελεί συνήθως και τους μαζικούς καταναλωτές, αναμένεται να αυξηθεί πληθυσμιακά κατά 2 με 4,9 δισ. Η διαχείριση αποβλήτων είναι μία από τις πιο πολύπλοκες και δαπανηρές υπηρεσίες, απορροφώντας μεγάλο μέρος κεφαλαίων απ τους δημοτικούς προϋπολογισμούς, ακόμη και όταν οργανώνεται και λειτουργεί σωστά. Ο μόλυβδος, ο υδράργυρος και οι λοιποί μολυσματικοί παράγοντες από εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης -όπως διοξίνες και άλλες βλαβερές εκπομπές που απελευθερώνονται από τα ηλεκτρονικά απόβλητα- δεν επηρεάζουν μόνο την υγεία των υπαλλήλων συγκομιδής, αλλά να συμβάλει περαιτέρω στην μόλυνση του αέρα, τη γης και του υδροφόρου ορίζοντα. Οι βασικές ανθρώπινες ανάγκες για καθαρό νερό, καθαρό αέρα και ασφαλή τρόφιμα μπαίνουν σε κίνδυνο από τις αθέμιτες πρακτικές διαχείρισης των αποβλήτων, δημιουργώντας σοβαρές συνέπειες στη δημόσια υγεία. Κακή συλλογή αποβλήτων μπορεί να οδηγήσει στην εξάπλωση μιας νόσου, ενώ η ακατάλληλη διάθεση αποβλήτων μπορεί να είναι εξαιρετικά επιβλαβείς για τους εργαζόμενους, τις όμορες κοινότητες και το περιβάλλον. Ακόμα και σε χώρες με κατάλληλα συστήματα διαχείρισης αποβλήτων, η τακτική συλλογή και απομάκρυνση των απορριμμάτων από το οπτικό μας πεδίο δεν αποτελεί λύση. Στην ολοκληρωμένη εφαρμογή της διαχείρισης αποβλήτων, δεν υφίσταται η έννοια «πετάμε», αλλά «επαναχρησιμοποιούμε». Θα μπορούσε κάλλιστα, μια σημαντική μερίδα των αποβλήτων που απορρίπτονται να επαναχρησιμοποιηθούν ή ανακυκλωθούν. Εν τούτοις, θα υπάρχουν πάντα απόβλητα που δεν μπορούν να ανακυκλωθούν, απαιτώντας διαφορετικό χειρισμό απόρριψης.

Πρότυπο Πράσινης Οικονομίας
«Καθώς η κρίση βρίσκεται σε εξέλιξη, υπάρχουν σημαντικές ευκαιρίες για την οργάνωση του τομέα των αποβλήτων, παρά την πολυπλοκότητα του, με έναν τρόπο που είναι οικονομικά, περιβαλλοντικά και κοινωνικά περισσότερο βιώσιμος» όπως επισημαίνει ο Matthew Gubb, διευθυντής του Περιβαλλοντικού Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών, τονίζοντας πως «αποτελεί πρότυπο χώρο για το πρασίνισμα της οικονομίας». Σύμφωνα με όσα επισημαίνει η έρευνα, εάν γίνει σωστός χειρισμός, η διαχείριση αποβλήτων έχει τεράστιες δυνατότητες να μετατρέψει τα προβλήματα σε λύσεις και να «ανοίξει το δρόμο για την αειφόρο ανάπτυξη» μέσω της ανάκτησης και επαναχρησιμοποίησης των πολύτιμων πόρων. Τα οφέλη είναι τεράστια, τόσο για το κλίμα και τις επιχειρήσεις. Έκθεση του UNEP έχει καταδείξει ότι η ανακύκλωση ενός τόνου χαρτιού ή αλουμινίου εξοικονομεί περισσότερο από 600 κιλά πρώτης ύλης και 10.000 κιλά εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα αντίστοιχα. Και δεν είναι μόνο αυτό. Προγενέστερη έκθεση επεσήμανε πως υπάρχει 65 φορές περισσότερο χρυσός, σε έναν τόνο παλιών κινητών τηλεφώνων, συγκριτικά με τα 5 γραμμάρια που εξάγει ένας τόνος μεταλλεύματος. Ας αντιμετωπίσουμε λοιπόν τα απόβλητα όχι μόνο ως πρόβλημα, αλλά ως μια ευκαιρία να ανακάμψουν οι οικονομίες. 1,3 δισ. τόνοι αστικών αποβλήτων παράγονται κάθε χρόνο σύμφωνα με τον Global Partnership on Waste Management (GPWM) του UNEP. Τα επόμενα χρόνια η ποσότητα αναμένεται να αυξηθεί δραματικά, κάνοντας λόγο για 2,2 δισ. τόνους σκουπιδιών ετησίως. Η ανακύκλωση 1 τόνου χαρτιού ή αλουμινίου εξοικονομεί περισσότερο από 600 κιλά πρώτης ύλης. 

Πηγή: Εφημερίδα Ημερησία- ΤΟΥ ΚΟΣΜΑ ΖΑΚΥΝΘΙΝΟΥ

Διαβάστε περισσότερα...

Δυναμική επάνοδος του άνθρακα...

Με 1,4 εκατ. Μεγαβάτ ηλεκτροπαραγωγικών μονάδων άνθρακα να βρίσκονται υπό κατασκευή παγκοσμίως και την αμφισβήτηση στα σχέδια της (πρωτοπόρου) Γερμανίας για τις ΑΠΕ, πολλοί κάνουν λόγο για δυναμική επάνοδο των ορυκτών καυσίμων στο διεθνές ενεργειακό σκηνικό. Οι μονάδες άνθρακα ισχύος 1,4 εκατ. Μεγαβάτ κατασκευάζονται με συμμετοχή 483 ενεργειακών εταιρειών σε 59 διαφορετικές χώρες και με το 76% εξ αυτών να εγκαθίστανται σε Ινδία και Κίνα. Δεν λείπουν και αυτοί που θεωρούν τη μετάβαση προς την καθαρή ενέργεια ως μία πολύ ακριβή υπόθεση, ακόμα και ως τεχνικά ανέφικτη. Τρεις διακεκριμένοι επιστήμονες απέστειλαν επιστολή που δημοσιεύτηκε στο Nature τον Οκτώβριο, με την οποία ζητούν διεθνές μορατόριουμ στην κατασκευή υποδομών ορυκτών καυσίμων. Οι Κηθ Μπάρναμ του Τμήματος Φυσικής του Imperial College του Λονδίνου, Κάσπαρ Κνορ του Ιδρύματος Fraunhofer για την Αιολική Ενέργεια και Τεχνολογίας Ενεργειακών Συστημάτων της Γερμανίας και Μάσιμο Μάζερ του εργαστηρίου CNR-IMEM που εδρεύει στην Πάρμα της Ιταλίας υποστήριξαν πως οι υποδομές ηλιακής ενέργειας σε ένα θεωρητικό ενεργειακό μείγμα που θα αποτελείται εξ’ ολοκλήρου από ΑΠΕ μπορούν να εγκατασταθούν ως το 2020 με τις υπάρχουσες τεχνολογικές δυνατότητες, περιορισμένη αποθήκευση ενέργειας και εγγυημένες τιμές όχι μεγαλύτερες από αυτές που ισχύουν σήμερα στη Γερμανία. Οι επιστήμονες αμφισβητούν ακόμα την άποψη που υποστηρίζει ότι η ανάπτυξη των ΑΠΕ στη Γερμανία κόστισε ακριβά, με το επιχείρημα ότι μείωσαν το κόστος των τιμών ενέργειας σε ώρες/περιόδους αιχμής. Πέραν των όσων υποστηρίζουν οι τρεις επιστήμονες, η πραγματικότητα είναι ότι τα ορυκτά καύσιμα τιμολογούνται πολύ χαμηλά σε σύγκριση με την περιβαλλοντική καταστροφή που προκαλούν.

ΠΗΓΗ: econews.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Η ιστορία μιας μπανιέρας...

Διαβάστε περισσότερα...

Βλαβερή η ατμοσφαιρική ρύπανση και για τους ηλικιωμένους...

Η διαβίωση σε περιοχές με υψηλά επίπεδα ρύπανσης της ατμόσφαιρας μπορεί να υποσκάψει την υγεία του εγκεφάλου και να οδηγήσει σε μείωση των νοητικών λειτουργιών και ικανοτήτων των ηλικιωμένων, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα. Οι ερευνητές, που παρουσίασαν τα ευρήματά τους στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Γεροντολογικής Εταιρίας, μελέτησαν ένα δείγμα περίπου 15.800 ατόμων άνω των 50 ετών. Διαπίστωσαν ότι όσοι ζούσαν σε περιοχές όπου είχαν καταγραφεί υψηλά επίπεδα αιωρούμενων σωματιδίων στον αέρα, σημείωναν χειρότερες επιδόσεις στα νοητικά - γνωστικά τεστ (γνώσεων, γλωσσικά, μνήμης, προσανατολισμού κ.α.). Η μείωση αυτή παρατηρείται άσχετα με άλλους παράγοντες, όπως η ηλικία, το φύλο, τη φυλή, το μορφωτικό επίπεδο, συνήθειες όπως το κάπνισμα και χρόνια προβλήματα υγείας (αναπνευστικά, καρδιαγγειακά κ.α.). Είναι η πρώτη έρευνα που δείχνει ότι η έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση είναι δυνατό να έχει συνέπειες για την εγκεφαλική και νοητική υγεία στην τρίτη ηλικία. Τα αόρατα και μικροσκοπικά σωματίδια έχουν διάμετρο συνήθως κάτω από 2,5 μικρόμετρα (εκατομμυριοστά του μέτρου) και, με την εισπνοή, μπορούν να εισχωρήσουν βαθιά στους πνεύμονες και πιθανώς στον εγκέφαλο, αποτελώντας έτσι ένα σημαντικό δυνητικό παράγοντα περιβαλλοντικού κινδύνου. Η έρευνα έδειξε ότι τα επίπεδα ρύπανσης του αέρα με σωματίδια κυμαίνονταν μεταξύ των 4,1 έως 20,7 μικρογραμμαρίων (εκατοστών του γραμμαρίου) ανά κυβικό μέτρο. Κάθε αύξηση της ρύπανσης κατά δέκα μονάδες σχετιζόταν με μία μείωση κατά 0,36 βαθμούς στη βαθμολογία των νοητικών τεστ. Συγκριτικά, μια αύξηση της ηλικίας του ανθρώπου κατά ένα έτος αντιστοιχούσε στην μείωση της βαθμολογίας του στα τεστ κατά 0,13 βαθμούς. Συνεπώς η μείωση κατά 0,36 βαθμούς λόγω ρύπανσης ισοδυναμούσε περίπου με αύξηση της ηλικίας του ατόμου, δηλαδή με τη γήρανσή του, κατά τρία περίπου χρόνια.

Πηγή: Εφημερίδα Πρώτο Θέμα

Διαβάστε περισσότερα...

Ηλιακός ατμός με νανοσωματίδια...

Σε μια νέα προσπάθεια εκμετάλλευσης της ενέργειας του ήλιου, επιστήμονες του Πανεπιστημίου Rice χρησιμοποιούν την ηλιακή ακτινοβολία για τηνπαραγωγή ατμού από παγωμένο νερό. Η μέθοδος του ηλιακού ατμού που ακολουθεί το Εργαστήριο Νανοφωτονίων του Πανεπιστημίου Rice χρησιμοποιεί νανοσωματίδια που δεσμεύουν το φως. Βασικοί τομείς εφαρμογής της νέας τεχνολογίας θα είναι οι μονάδες καθαρισμού νερού και υγιεινής. Ωστόσο, μελλοντικά, μπορεί να βρει εφαρμογές και στον κλάδο της ανανεώσιμης ενέργειας και ειδικά στα ηλιοθερμικά. Σε σύγκριση με τα φωτοβολταϊκά πάνελ, τα οποία έχουν μέση αποδοτικότητα της τάξης του 15%, η μέθοδος του ηλιακού ατμού έχει μέση αποδοτικότητα 24%. Τα νανοσωματίδια βυθίζονται σε παγωμένο νερό και εν συνεχεία εκτίθενται στο ηλιακό φως. Η ιδιότητά τους να δεσμεύουν το ηλιακό φως τους επιτρέπει να θερμαίνονται ταχέως, σε θερμοκρασίες άνω των 100 βαθμών Κελσίου, δηλαδή του σημείου βρασμού και να προκαλούν εξάτμιση του νερού για την παραγωγή ατμού. Η διευθύντρια του εργαστηρίου επεσήμανε ότι τα νανοσωματίδια είναι μικρότερα ακόμα και από το μήκος κύματος της ηλιακής ακτινοβολίας, πράγμα που σημαίνει ότι έχουν πολύ μικρή επιφάνεια συλλογής φωτός. Η επικέντρωση της θερμότητας σε μικρή επιφάνεια επιτρέπει την άμεση, τοπική παραγωγή ατμού. Η μέθοδος δεν απαιτεί κάτοπτρα για να επιτύχει υψηλά επίπεδα απόδοσης, γεγονός που μειώνει δραματικά το περιβαλλοντικό της αποτύπωμα. Ο ατμομηχανές παράγουν το 90% της ηλεκτρικής ενέργειας παγκοσμίως. Η μέθοδος του ηλιακού ατμού μπορεί να μειώσει δραματικά το κόστος παραγωγής αν εφαρμοστεί σε μεγάλη κλίμακα.

ΠΗΓΗ: econews.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Ο βοσκός και τα πρόβατα...

Κάποτε σ΄ ένα μαντρί ζούσαν πολλά πρόβατα.Η ζωή ήταν ήρεμη κι ήσυχη, καθώς όλα ήξεραν πως είχαν εξασφαλίσει το φαγητό τους.Το μόνο που τους στεναχωρούσε βέβαια, ήταν πως ήξεραν πως αργά ή γρήγορα ο βοσκός θα τα σκοτώσει, για να πάρει το μαλλί και το κρέας τους, αλλά και τα ίδια είχαν συμβιβαστεί μ΄ αυτό θεωρώντας το λογική εξέλιξη της ζωής τους. Ο καιρός πέρασε κι είχε έρθει η ώρα να σφαχτούν.Κανένα δεν ήθελε να πεθάνει, αλλ΄ όλα είχαν πλέον πειστεί πως έτσι έπρεπε να γίνει.Απ΄ το μαντρί μπορούσαν να φύγουν εύκολα, αλλά κανένα δεν τόλμησε να προσπαθήσει ποτέ δείχνοντας τυφλή εμπιστοσύνη στον βοσκό, που τόσα χρόνια τα τάιζε και τα πότιζε. Λίγες ώρες πριν τα πάρουν για να τα σφάξουν, ένα νεαρό σε ηλικία πρόβατο πρότεινε να φύγουν όλα μαζί και να ζήσουν μόνα τους, χωρίς να ΄χουν ανάγκη κανέναν.Όλα τα πρόβατα άρχισαν να φωνάζουν και να λένε πως αυτό θα ΄τανε τρέλα, γιατί δεν θα ΄βρισκαν αλλού νερό και τροφή και πως ο μόνος που μπορούσε να τους τα προσφέρει, ήτανε ο βοσκός που τα φρόντιζε χρόνια ολόκληρα.Το νεαρό πρόβατο τους είπε πως έτσι κι αλλιώς σε λίγο θα ΄ναι νεκρά και πως δεν έχουν τίποτα να χάσουν φεύγοντας απ΄ το μαντρί που ΄ταν κλεισμένα τόσα χρόνια. Τα υπόλοιπα πρόβατα δεν έδειχναν ν΄ αλλάζουν στάση, ενώ ο χρόνος που ΄χαν για να φύγουν λιγόστευε. Το νεαρό πρόβατο σεβάστηκε την άποψη τους κι έμεινε μαζί τους στο μαντρί.Λίγη ώρα αργότερα ήταν όλα νεκρά..!

Πηγή: http://himaira.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα...

Mπλόκο ΣτΕ στην κατασκευή θερμοηλεκτρικού σταθμού της ΔΕΗ...

Το Συμβούλιο της Επικρατείας σταμάτησε την κατασκευή νέου θερμοηλεκτρικού σταθμού της Δ.Ε.Η. συνολικής ισχύος 120 MW στη θέση Πίσω Κάμπος - Πλάκα Στενή του Δήμου Νότιας Ρόδου Δωδεκανήσου. Οι σύμβουλοι Επικρατείας του Ε' Τμήματος του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου σταμάτησαν το έργο της ΔΕΗ, καθώς έκριναν αντισυνταγματική και αντίθετη στην ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία την υπουργική απόφαση με την οποία εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι εγκατάστασης και λειτουργίας του νέου θερμοηλεκτρικού σταθμού με καύσιμο μαζούτ χαμηλού θείου στη Ρόδο, όπως και η άδεια εγκατάστασης της επίμαχης μονάδας. Ειδικότερα, οι δικαστές αποφάνθηκαν ότι δεν έχει εκδοθεί νόμιμα η υπουργική απόφαση με την οποία εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι εγκατάστασης θερμοηλεκτρικού σταθμού. Αναλυτικότερα, ερμηνεύοντας τα άρθρα 22, 24 και 106 του Συντάγματος, επισημαίνουν ότι «τα αρμόδια όργανα της Πολιτείας πρέπει να λαμβάνουν προεχόντως υπόψη τους την τυχόν ύπαρξη ιδιαιτέρου κινδύνου για το φυσικό περιβάλλον από την κατασκευή και λειτουργία συγκεκριμένου έργου ή την ανάπτυξη συγκεκριμένης δραστηριότητας και να αρνούνται την έκδοση των σχετικών εγκριτικών πράξεων αν διαπιστώσουν αιτιολογημένα ότι ο κίνδυνος αυτός, στον οποίο περιλαμβάνεται και ο επαπειλούμενος από ενδεχόμενη πλημμελή λειτουργία του έργου, υπερακοντίζει προδήλως τα προσδοκώμενα οφέλη από τη λειτουργία του». Στην συνέχεια, επισημαίνουν οι δικαστές ότι «σε κάθε, πάντως, περίπτωση πρέπει, προκειμένου η στάθμιση αυτή να γίνεται κατά τρόπο ανταποκρινόμενο στην ανάγκη προστασίας των εκατέρωθεν διακυβευομένων εννόμων αγαθών, να εκτίθενται και να συνεκτιμώνται κατά τρόπο επαρκή, αφενός ο τρόπος και η μέθοδος κατασκευής και λειτουργίας της συγκεκριμένης εγκαταστάσεως και αφετέρου ο ειδικότερος χαρακτήρας του δημοσίου συμφέροντος, το οποίο προσδοκάται ότι θα εξυπηρετηθεί από το έργο ή την δραστηριότητα αυτή, δεδομένου ότι η κατά τα ανωτέρω επιβαλλόμενη στάθμιση συναρτάται εκάστοτε με το είδος και την έκταση της επαπειλούμενης βλάβης και την φύση της εξυπηρετούμενης με την εκτέλεση του έργου ανάγκης». Σύμφωνα με τα στοιχεία που προσκομίστηκαν στο δικαστήριο, η επίμαχη εγκατάσταση του θερμοηλεκτρικού σταθμού γειτνιάζει με περιοχή η οποία το Φεβρουάριο του 2008 εντάχθηκε στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών (NATURA 2000). Σε άλλο σημείο της απόφασης του ΣτΕ αναφέρεται, ότι οι εγκαταστάσεις του σταθμού της Δ.Ε.Η. είναι σε απόσταση 400 μέτρων περίπου από τα όρια Ζώνης Ειδικής Προστασίας (Ζ.Ε.Π.), καθώς σύμφωνα με μελέτη η σημασία της επίμαχης περιοχής είναι «μεγάλη σε ευρωπαϊκό επίπεδο λόγω της παρουσίας του σημαντικότερου ευρωπαϊκού πληθυσμού της αετογερακίνας (Buteo rufinus), του χρυσογέρακα (Falco biarmicus) και του σκουρόβλαχου (Emberiza caesia). Μάλιστα, υπογραμμίζουν οι δικαστές ότι στην εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, η οποία προηγήθηκε της προσβαλλόμενης υπουργικής απόφασης για την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων του έργου, δεν περιέχει καμιά ανάλυση και εκτίμηση των συνεπειών των κατασκευαστικών έργων στα επίμαχα προστατευόμενα είδη πτηνών, ενώ η εκτίμηση αυτή ήταν επιβεβλημένη σύμφωνα με την οδηγία 92/43/Ε.Ο.Κ. Στη συνέχεια η απόφαση του ΣτΕ, τονίζει ότι η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων παρουσιάζει κενά και δεν διατυπώνει πλήρεις, ακριβείς και οριστικές διαπιστώσεις, και συμπεράσματα. Τέτοιες όμως φύσεως διαπιστώσεις και συμπεράσματα, σημειώνουν οι σύμβουλοι Επικρατείας, ήταν απαραίτητες, προκειμένου οι αρμόδιες αρχές να αποκτήσουν την αναγκαία βεβαιότητα για τη λήψη της αποφάσεως περί εγκρίσεως των εργασιών αυτών. Υπό τις συνθήκες αυτές, η έγκριση περιβαλλοντικών όρων της 1ης Δεκεμβρίου 2010 δεν ήταν σύμφωνη με το άρθρο 6 παράγραφος 3 της επίμαχης Ευρωπαϊκής οδηγίας. Στο Συμβούλιο Επικρατείας είχαν προσφύγει το Σωματείο «Πρωτοβουλία Πολιτών για την Προστασία του Περιβάλλοντος και της Ανάπτυξης της Νότιας Ρόδου».

Επιμέλεια: Φίλιππος Καραμέτος
Πηγή: www.zougla.gr

Διαβάστε περισσότερα...

ΔΕΗ Α.Ε και τοπικές κοινωνίες...

Διαβάστε την επιστολή που απευθύνεται προς:
Βουλευτή Γρεβενών κο Τιμολέοντα Κοψαχείλη
Περιφερειάρχη Δυτικής Μακεδονίας κο Γιώργο Δακή
Αντιπεριφερειάρχη Αγροτικής Οικονομίας και Φυσικού Περιβάλλοντος κο Πασχάλη Χαρούμενο
Αντιπεριφερειάρχη Γρεβενών κο Γιώργο Δασταμάνη
Δήμαρχο Δεσκάτης κο Νίκο Μίγκο
Δήμαρχο Γρεβενών κο Δημοσθένη Κουπτσίδη

Αξιότιμοι κκ Βουλευτά, Περιφερειάρχα, Αντιπεριφερειάρχες, Δήμαρχοι,
Ο «Σύλλογος πληττομένων από τις απαλλοτριώσεις της ΔΕΗ Παλιουριάς», προσβλέποντας στη θεσμική σας ευαισθησία, την αρμοδιότητά σας και την πρόθεσή σας να συνεισφέρετε στην προστασία των δικαιωμάτων και της ιδιοκτησίας των πολιτών, σε μια κρίσιμη οικονομική συγκυρία που κατακλύζεται πολύτιμη καλλιεργήσιμη γη, σας ενημερώνει και αναμένει την παρέμβασή σας. 
Ενώ εκκρεμεί η συζήτηση στο Εφετείο και ενώ υπάρχει προσωρινή δικαστική διαταγή για παύση των εργασιών που κατακλύζουν τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις της Παλιουριάς (Δήμου Δεσκάτης), η ΔΕΗ, χωρίς ενδιαφέρον για τη δίκαιη αποζημίωση των κατοίκων και χωρίς ηθικούς ενδοιασμούς, με την παλιά νοοτροπία του ισχυρού, φθάνει στο σημείο να ζητά ακόμη και αποζημιώσεις από αυτούς που χάνουν τη γη τους!! Χάνεται η πλέον παραγωγική γη του οικισμού, με ιδιαίτερα καλά φυσικά, οικολογικά και οικονομικά χαρακτηριστικά, σε μια περιοχή που είναι λίγες οι καλλιεργούμενες εκτάσεις και δεν μπορεί να αντικατασταθεί η γη από άλλη. Σε μια εποχή που η καλλιεργήσιμη γη αποκτά όλο και μεγαλύτερη παραγωγική αξία, ενώ η κρίση στρέφει πολλούς ανθρώπους στη γεωργία, μια έκταση ιδανική για «αναπτυξιακό λαχανόκηπο της τοπικής οικονομίας», σκεπάζεται από τα νερά για πάντα.
Με την καλά μεθοδευμένη δικαστική προσπάθεια της ΔΕΗ έναντι ανυπεράσπιστων απλών ανθρώπων, ορίσθηκε προσωρινό εξευτελιστικό τίμημα για χωράφια υψηλής παραγωγικής αξίας που το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων υποχρεώνει να προστατεύονται στο διηνεκές και μην αλλάζουν χρήση! Οι πληττόμενοι αγανακτισμένοι για την καταστροφή που υφίστανται, προσέφυγαν στη δικαιοσύνη (με Αίτηση ασφαλιστικών μέτρων) για να προστατευθεί η περιουσία με την οποία ζουν οι οικογένειες τους και που βίαια απειλείται από τα νερά που συγκεντρώνονται στο φράγμα του Ιλαρίωνα.
Η ΔΕΗ που θα μπορούσε να σχεδιάσει το έργο διαφορετικά, ώστε να μη καταστραφούν οι πολύτιμες εκτάσεις, αδιαφορεί για την ανυπολόγιστη ζημία που προκαλεί. Αντί να μεριμνήσει ώστε να αποζημιώσει με δίκαιο τρόπο τους κατοίκους, κάτι που αναγκάσθηκε από τη δικαιοσύνη να κάνει σε πολλές ανάλογες περιπτώσεις, μεταχειρίζεται όλα τα μέσα για να πετύχει την «υποταγή» των πληττομένων οι οποίοι κινδυνεύουν να βρεθούν σε θέση πολύ χειρότερη από αυτήν που ήταν μέχρι σήμερα….
Συγκεκριμένα, οκτακόσια είκοσι (820) στρέμματα εδαφικών εκτάσεων όπου επενδύθηκαν γιγάντιες ανθρώπινες προσπάθειες και χρήματα, για αναδασμό, αρδευτικό δίκτυο και βελτιώσεις, κατακλύζονται και χάνονται για πάντα οι ανεκτίμητες αξίες που κρύβουν μέσα τους, ενώ οι άνθρωποι -απόγονοι προσφύγων οι περισσότεροι- εκδιώχνονται από τη γη τους για μια ακόμη φορά. Γεωργικές εκμεταλλεύσεις και επιχειρήσεις με ευοίωνες προοπτικές, σβήνουν ή απαξιώνονται, αφαιρώντας τη δυνατότητα επιβίωσης πολλών οικογενειών του χωριού και μηδενίζοντας τις επαγγελματικές προοπτικές πολλών νέων, ενώ εμποδίζεται η ανάπτυξη της περιοχής σε μια κρίσιμη, οικονομικά, συγκυρία που οι άνθρωποι δεν έχουν άλλες επαγγελματικές διεξόδους.
ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΛΗΤΤΟΜΕΝΩΝ:
Α. Να σταματήσουν άμεσα οι εργασίες που θέτουν βεβιασμένα σε κίνδυνο τα εδάφη, τις εγκαταστάσεις, τον εξοπλισμό και τις γεωργικές δραστηριότητες που ασκούμε.
Β. Αφού το έργο της ΔΕΗ δεν μπορεί να σταματήσει, αν και θα μπορούσε να γίνει έτσι ώστε να μην κατακλύσει τις καλλιεργούμενες εκτάσεις, να γίνουν δεκτές οι συμβιβαστικές προτάσεις μας.
Γ. Διεκδικούμε μία τιμή για τα κτήματά μας η οποία έστω να πλησιάζει την πραγματική τους αξία (αφού δεν αναμένουμε την προβλεπόμενη από το Σύνταγμα πλήρη αποζημίωση!). Μια τιμή που θα μας επιτρέψει να διατηρήσουμε την αξιοπρέπειά μας και να αποχωρήσουμε από τα κτήματα, όπου διεξάγουμε τον δίκαιο αγώνα μας, έχοντας το αίσθημα ότι δεν αδικηθήκαμε κατάφωρα από την ελληνική πολιτεία.
Δ. Να υπάρχουν συγκεκριμένες γραπτές δεσμεύσεις για να αντισταθμιστούν, όσο το δυνατόν περισσότερο, οι πολλαπλές απώλειες μας, τόσο οι ατομικές όσο και οι συλλογικές -του χωριού. 
Αξιότιμοι κκ Βουλευτά, Περιφερειάρχα, Αντιπεριφερειάρχες, Δήμαρχοι,
Σε παρόμοιες περιπτώσεις, Βουλευτές, Περιφερειάρχες, Αντιπεριφερειάρχες, Δήμαρχοι, έκαναν εύστοχες παρεμβάσεις και συνεισέφεραν στην υποστήριξη και προστασία των πληττομένων και σε αντιστάθμιση των απωλειών που είχαν. Με τη βεβαιότητα ότι θα επιδείξετε και εσείς ανάλογη ευαισθησία, παρεμβαίνοντας κατάλληλα, σας ευχαριστούμε.

Με τιμή Το Διοικητικό Συμβούλιο του «Συλλόγου Πληττομένων από τις Απαλλοτριώσεις ΔΕΗ Παλιουριάς Ν. Γρεβενών»
(Παπαδόπουλος Κ. Νικόλαος, Πουλατσίδης Παύλος, Παπαδόπουλος Ευστάθιος, Πετσούλας Μιχαήλ, Κακούσιος Βασίλειος)

Διαβάστε περισσότερα...

Μπορεί να υπάρξει δημοκρατία χωρίς εμπιστοσύνη;

Διαβάστε περισσότερα...

Σε κλοιό νέφους χθες η Εορδαία...

Σε κλοιό νέφους βρισκόταν χθες το ενεργειακό λεκανοπέδιο από τις εκκλήσεις αέριας ρύπανσης που προξενούν οι δραστηριότητες της ΔΕΗ, με συνέπεια να μην μπορεί κανείς να εντοπίσει τη γραμμή του ορίζοντα από το πέπλο σκόνης που αιωρούνταν στις 9 το πρωί πάνω από την πόλη της Πτολεμαΐδας και τους γύρω οικισμούς. Όπως έδειχναν και οι δείκτες ατμοσφαιρικής ρύπανσης του δικτύου σταθμών μέτρησης της ποιότητας του αέρα του Κέντρου Περιβάλλοντος της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας που βρίσκονται αναρτημένοι στην ηλεκτρονική σελίδα του ΚΕ.ΠΕ. (kepekozani.gr), ο σταθμός περιβαλλοντικών μετρήσεων στο Καρυοχώρι, τοπική κοινότητα του δήμου Εορδαίας, έδειχνε υψηλές τιμές αιρούμενων σωματιδίων (PM10) στην ατμόσφαιρα. Έδειχνε συγκεκριμένα στις 5 τα ξημερώματα μεγάλη συγκέντρωση αέριας ρύπανσης, καθώς τα PM10 σκαρφάλωσαν στα 89, όταν το όριο ανέρχεται στα 50 και άρχισε να υποχωρεί στα 85 PM10 στις 8 το πρωί. Το φαινόμενο παρατηρήθηκε σε όλο σχεδόν το ενεργειακό λεκανοπέδιο, με τις περιοχές όμως που βρίσκονται κοντά στα ορυχεία της ΔΕΗ να έχουν εντονότερο πρόβλημα. Στην Πτολεμαΐδα για παράδειγμα η συγκέντρωση αέριας ρύπανσης στη 1 τα ξημερώματα της Τρίτης βρισκόταν στα 69 PM10, ενώ στις 11 χθες το πρωί ανέβηκε στα 79 PM10. Το φαινόμενο άρχισε να υποχωρεί γύρω στις 12 χθες το μεσημέρι, καθώς με βάση την καταγραφή του σταθμού είχε πέσει στα 75 PM10. Αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με την οδηγία 1999/30/ΕΕ (ΦΕΚ 125Α/02) η μέση ημερήσια συγκέντρωση PM10 δεν πρέπει να ξεπερνά το όριο των 50 μg/m3 περισσότερες από 35 ημέρες το χρόνο, ενώ η μέση ετήσια συγκέντρωση αιωρουμένων σωματιδίων δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 40 μg/m3. Οι τιμές αέριας ρύπανσης άρχισαν να βαίνουν μειούμενες από χθες το μεσημέρι, καθώς στο χάρτη των σταθμών μέτρησης της αέριας ρύπανσης δεν υπήρχε κανένας από τους εγκατεστημένους σταθμούς μέτρησης της ρύπανσης στο κόκκινο. Όλοι οι σταθμοί, από τη Φλώρινα έως την Πτολεμαΐδας, το Καρυοχώρι, την Ποντοκώμη και την Ακρινή απεικονίζονταν με πορτοκαλί χρώμα, σε επίπεδο δηλαδή συναγερμού, καθώς οι τιμές ρύπανσης βρισκόταν στο 4 με ανώτατο όριο το 10, με εξαίρεση το σταθμό της Μαυροπηγής που έδειχνε 6/10. Στο πράσινο, κάτω από 4 δηλαδή βρισκόταν οι σταθμοί σε περιοχές της Φλώρινας όπως την Βεύη, το Αμύνταιο και Αναργύρους, καθώς και σε οικισμούς της Κοζάνης και στην ίδια την πόλη της Κοζάνης.

Πηγή: Εφημερίδα Πτολεμαίος - Ρόη ΒΑΣΒΑΤΕΚΗ

Διαβάστε περισσότερα...

Ηλεκτρική ενέργεια από ούρα – Τεχνολογία από τέσσερις έφηβες Αφρικάνες...

Μια πρωτοποριακή ηλεκτρογεννήτρια που τροφοδοτείται από ούρα ανέπτυξαν τέσσερις έφηβες στην Αφρική. Οι Duro-Aina Adebola (age 14), Akindele Abiola (14), Faleke Oluwatoyin (14) και Bello Eniola (15) παρουσίασαν στην έκθεση Maker Faire Africa που έλαβε χώρα στο Λάγος της Νιγηρίας ένα σύστημα που λειτουργεί ως εξής: -Τα ούρα τοποθετούνται σε ένα ηλεκτρολυτικό κύτταρο το οποίο διαχωρίζει το υδρογόνο. -Το υδρογόνο πηγαίνει σε ένα φίλτρο νερού για να καθαριστεί και στη συνέχεια διοχετεύεται στον κύλινδρο του καυσίμου. -Ο κύλινδρος καυσίμου μεταφέρει το υδρογόνο σε έναν κύλινδρο υγρού βόρακα, ο οποίος απομακρύνει την υγρασία από το καύσιμο υδρογόνου. -Στο τελικό στάδιο, το καθαρό καύσιμο υδρογόνου διοχετεύεται στη γεννήτρια. Οι τέσσερις νεαρές Αφρικάνες έχουν καταφέρει να παράξουν έξι ώρες ηλεκτρικής ενέργειας από ένα λίτρο ούρων. Πέραν αυτού αποδεικνύουν ότι οι εκκρίσεις του ανθρώπινου σώματος μπορούν να εξελιχθούν σε μια πραγματικά ανανεώσιμη πηγή ενέργειας. Αυτό που χρειάζονται πλέον οι μικρές εφευρέτριες είναι σωστή καθοδήγηση και χρηματοδότηση ώστε να πάνε την ιδέα τους στο επόμενο επίπεδο.

Πηγή: econews.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Νέο θερμοηλεκτρικό υλικό που εξοικονομεί ενέργεια...

Τα δύο τρίτα της ενέργειας που καταναλώνει ο άνθρωπος, από τη βενζίνη που καίνε τα αυτοκίνητα μέχρι το ηλεκτρικό ρεύμα που ξοδεύουμε για φωτισμό, χάνεται τελικά στο περιβάλλον υπό τη μορφή θερμότητας. Τώρα, ένα νέο υλικό που μετατρέπει τη ζέστη σε ηλεκτρικό ρεύμα υπόσχεται να μετριάσει σημαντικά τις σπατάλες ενέργειας.

Με έμπνευση από τον...Αρη
Το νέο υλικό, αποτελούμενό κυρίως από μόλυβδο και τελλούριο, είναι μια παραλλαγή του υλικού που κρύβεται στη θερμοηλεκτρική γεννήτρια του ρομπότ Opportunity στον Άρη.. Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στα αυτοκίνητα, όπου θα μπορούσε να μετατρέπει τη θερμότητα σε ηλεκτρικό ρεύμα για τη φόρτιση της μπαταρίας σε υβριδικά μοντέλα. Θα μπορούσε επίσης να αξιοποιηθεί σε ενεργοβόρες βιομηχανίες, ακόμα και σε κινητήρες εσωτερικών καύσεων που παραμένουν συνεχώς σε λειτουργία, όπως οι κινητήρες των πλοίων. Τα θερμοηλεκτρικά υλικά είναι γνωστά εδώ και χρόνια, μέχρι σήμερα όμως η απόδοσή τους ήταν υπερβολικά μικρή για να μπορούν να αξιοποιηθούν σε εμπορική κλίμακα. Χάρη στις ηλεκτρικές τους ιδιότητες και την ιδιαίτερη μικροσκοπική δομή τους, τα υλικά αυτά μετατρέπουν τη διαφορά θερμοκρασίας σε ροή ηλεκτρονίων, δηλαδή σε ηλεκτρικό ρεύμα: όταν η μία άκρη του υλικού είναι θερμότερη από την άλλη δημιουργείται ανάμεσά τους μια διαφορά τάσης, όπως συμβαίνει και στους πόλους μιας μπαταρίας. Στο εσωτερικό οποιουδήποτε στερεού υλικού, η θερμότητα μπορεί να θεωρηθεί ως μικροσκοπικές κβαντικές ταλαντώσεις των ατόμων, τις οποίες οι φυσικοί ονομάζουν «φωνόνια». Όπως τα κύματα του ήχου ή τα κύματα της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, καθένα από τα φωνόνια αυτά έχει το δικό του μήκος κύματος.

Οι σούπερ κόκκοι
Η υψηλή αποδοτικότητα του νέου υλικού, αναφέρουν στο βρετανικό περιοδικό Nature οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Northwestern στο Ίλινοϊ, οφείλεται στο γεγονός ότι αξιοποιεί τις ταλαντώσεις σε πολλά μήκη κύματος: μικρά, μεσαία και μεγάλα. Στο εσωτερικό του υλικού, μικροσκοπικοί κόκκοι του στοιχείου τελλούριου απορροφούν ενέργεια από φωνόνια με μήκος κύματος μερικές εκατοντάδες ή χιλιάδες νανόμετρα (δισεκατομμυριοστά του μέτρου. Μικροσκοπικά σωματίδια τελλουριούχου στροντίου απορροφούν φωνόνια μέσου μήκους κύματος, ενώ ακόμα μικρότερα μήκη κύματος απορροφώνται από ίχνη νατρίου που ενσωματώθηκαν στους κρυστάλλους του υλικού. Η προσεκτική ρύθμιση της εσωτερικής δομής του υλικού επέτρεψε στους ερευνητές να αυξήσουν την απόδοσή τους στο 15 με 20 τοις εκατό, συγκρίσιμη με την απόδοση των σημερινών φωτοβολταϊκών συστημάτων. «Στο επίπεδο αυτό, υπάρχουν ρεαλιστικές προοπτικές για την ανάκτηση της χαμένης θερμότητας και τη μετατροπή της σε χρήσιμη ενέργεια» εκτιμά ο Μέρκιουρι Κανατζίδης, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Συγκριτικά, η θερμοηλεκτρική γεννήτρια του Curiosity, η οποία παράγει ηλεκτρική ενέργεια από τη θερμότητα που παράγεται από τη διάσπαση μιας ποσότητας πλουτωνίου, έχει τη μισή απόδοση σε σχέση με το νέο υλικό. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η θερμοηλεκτική τεχνολογία επιδέχεται ακόμα σημαντικών βελτιώσεων, όχι όμως επ΄αόριστον: ο δεύτερος νόμος της θερμοδυναμικής προβλέπει ότι είναι αδύνατο να κατασκευαστεί μια μηχανή που λειτουργεί χωρίς να αποβάλλει έστω και λίγη θερμότητα.

Πηγή: http://www.tovima.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Αύξηση του παιδικού άσθματος...

Για αύξηση του παιδικού άσθματος κάνει λόγο ο διευθυντής της Παιδιατρικής Κλινικής του Γενικού Νοσοκομείου Άρτας Αλέξανδρος Λαγγούσης, επισημαίνοντας ότι σημαντικό επιβαρυντικό παράγοντα αποδεικνύεται ότι αποτελεί η μακροχρόνια, ή και βραχυχρόνια, έκθεσή τους στην ατμοσφαιρική ρύπανση. Σημαντικότερες, ωστόσο, είναι οι συνέπειες της μακροχρόνιας έκθεσης, καθώς, σύμφωνα με τα στοιχεία που προκύπτουν από διεθνείς κλινικές μελέτες, η ανάπτυξη των πνευμόνων των παιδιών που ζουν σε περιοχές με υψηλή ρύπανση υπολείπεται της ανάπτυξης των πνευμόνων των παιδιών που ζουν σε περιοχές με χαμηλή ρύπανση. Η υπολειπόμενη αυτή ανάπτυξη, πιθανότατα, κάνει τα παιδιά αυτά περισσότερο ευάλωτα σε κάποια νοσήματα του αναπνευστικού συστήματος στην ενήλικη ζωή τους.

Πηγή: http://health.in.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Αν οι Καρχαρίες ήταν Άνθρωποι...

Διαβάστε περισσότερα...

Ήταν μια φορά ένας φούρναρης…

Έπρεπε να αντιμετωπίσουμε την κρίση ως αφήγημα, ως παραβολή, ως παραμύθι για παιδιά. Με απλά λόγια να την διαδίδαμε ώστε να την ακούσουν οι αδιάβαστοι βουλευτές, οι διαμεσολαβητές τους στην ενημέρωση και τα διάφορα τσιράκια των τραπεζιτών. Έπρεπε να γνωστοποιήσουμε την ιστορία που έλεγαν οικονομολόγοι οι οποίοι στιγματίστηκαν κατά την τελευταία τριετία ως ονειροπόλοι, ανεπαρκείς και επικίνδυνοι. Η ιστορία θα είχε ως ήρωες έναν φούρναρη κι έναν οικογενειάρχη που αγοράζει κάθε μέρα μια φρατζόλα. Ο φούρναρης τού προτείνει να αγοράσει κι άλλα προϊόντα κι επειδή ο πελάτης δεν έχει χρήματα, τού προτείνει κρουασανάκια βερεσέ. Όταν το ποσό της οφειλής φουσκώνει, ο φούρναρης προτείνει να τού δανείσει χρήματα για να ξεχρεώσει με την προϋπόθεση ότι εκτός από φρατζόλα και κρουασανάκια, θα αγοράζει κάθε μέρα και τσουρέκι_ κι ας μην το τρώει κανείς στο σπίτι. Στο τέλος του μήνα πάλι υπάρχει δυσκολία αποπληρωμής. Ο φούρναρης δεν θέλει να χάσει τον καλό του πελάτη ούτε βεβαίως τα λεφτά. Προτείνει λοιπόν να ξαναδανείσει αλλά βάζει έναν επιπλέον όρο. Τόσο το ψωμί, όσο και τα υπόλοιπα θα κοστολογούνται διπλάσια από όσο αγοράζει η γειτονιά. Διαφορετικά απειλεί ότι θα του κόψει εκείνη την πρωταρχική, την απαραίτητη φρατζόλα. Περνάνε οι μήνες, περνάνε τα χρόνια και κάποια στιγμή ο οικογενειάρχης χρωστάει στο αρτοπωλείο περισσότερα από όσα βγάζει όλο το χρόνο. Ο φούρναρης το απειλεί: αν δεν ξεχρεώσει θα τον πάει φυλακή. Εκτός αν συμφωνήσει να του δανείσει τα μισά λεφτά από το χρέος. Για τα υπόλοιπα μισά έχει άλλη ιδέα. Το σπίτι του οικογενειάρχη θα γίνει πρατήριο άρτου και η σύζυγος θα απασχολείται δωρεάν ως πωλήτρια. Οι υποστηρικτές των Μνημονίων διατείνονταν ότι μια ολόκληρη φαμέλια είχε μπουκωθεί από τσουρέκια και τώρα αρνείται να πληρώσει. Οι υπόλοιποι, οι αρνητές των Μνημονίων που έγιναν αντικείμενο χλευασμού και λοιδορίας, έλεγαν ότι πρέπει να γίνει ξανά υπολογισμός: πόσες είναι συνολικά οι φρατζόλες; Να πληρωθούν στην αρχική τιμή, μαζί με όσα καταναλώθηκαν. Τα υπόλοιπα χρέη πρέπει να διαγραφούν. Οι υποστηρικτές του Μνημονίου, εκείνοι που ταράχτηκαν από την απροθυμία των ευρωφουρναραίων να βοηθήσουν παρά την απόφαση του οικογενειάρχη να χαρίσει το σπίτι και να ενοικιάσει τη γυναίκα του, επί μια τριετία δεν έβλεπαν αυτό το πολύ απλό, το οποίο καταλαβαίνουν ακόμη και τα νήπια. Αντί να κατανοήσουν τα βασικά, μετατόπιζαν το θέμα: έλεγαν ότι ο οικογενειάρχης απέναντι στα παιδιά του είναι φωνακλάς, ότι οδηγεί συχνά μεθυσμένος και από καιρού εις καιρόν επισκέπτεται πιάτσες με τραβεστί.

Πηγή: Βήμα - Της Λώρης Κέζα

Διαβάστε περισσότερα...

"Επικύρωση"–Μια υπέροχη ταινία μικρού μήκους...

Μια καταπληκτική και εμπνευσμένη ταινία μικρού μήκους σχετικά με τη σημασία της αναγνώρισης και της “επιβράβευσης” των ανθρώπων. H 16 λεπτών μικρού μήκους ταινία δείχνει την ομορφιά που κρύβεται στο να ψάχνει κανείς για το καλύτερο στους ανθρώπους. Η “Επικύρωση” έχει παίξει σε 34 χώρες σε όλο τον κόσμο φεστιβάλ και κέρδισε 17 βραβεία.
Πρωταγωνιστούν ο TJ Thyne και η Vicki Davis, ενώ το σενάριο, τη σκηνοθεσία και τη μουσική υπογράφει ο Kurt Kuenne.

Πηγή: http://antikleidi.wordpress.com

Διαβάστε περισσότερα...

Ο επιμένων Ελληνικά άνεργος...

Ο Γιάννης άρχισε την ημέρα του νωρίς βάζοντας το ξυπνητήρι του (MADE IN SWITCHERLAND) για τις 6 το πρωί...
Σηκώθηκε από το κρεβάτι του (MADE IN SWEDEN).
Έφτιαξε τον καφέ του (PRODUCED IN BRASIL).
Ξυρίστηκε με την ηλεκτρική του μηχανή (MADE IN GERMANY).
Έβαλε αποσμητικό (MADE IN BELGIUM).
Φόρεσε το πουκάμισό του (MADE IN TURKEY), Τα jeans με φίρμα (MADE IN SRI LANKA), Κάλτσες (MADE IN EGUPT), Παπούτσια (MADE IN ITALY).
Έφτιαξε τα αυγά του στην καινούργια ηλεκτρική κουζίνα (MADE IN KOREA).
ΕΦΑΓΕ ΛΙΓΟ ΤΥΡΙ GOODA ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ KAI ΜULNER ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΛΟΥΚΑΝΙΚΟ ΦΡΑΚΦΟΥΡΤΗΣ, ΚΑΙ ΤΟΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ, ΜΕΤΑ ΔΥΟ ΜΗΛΑ ΧΙΛΗΣ, ΕΝΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗΣ.
Έριξε μία ματιά στο laptop του (MADE IN JAPAN).
Έλεγξε τα emails του κοιτάζοντας συγχρόνως το ρολόι του (MADE IN TAIWAN).
Μετά κλείδωσε την πόρτα (MADE IN CANADA).
Ενεργοποίησε το συναγερμό (MADE IN USA).
Μπήκε στο αυτοκίνητό του (MADE IN SPAIN) το γέμισε με βενζίνη (από SAUDI ARABIA) και συνέχισε το ψάξιμο για μια καλή δουλειά στην ΕΛΛΑΔΑ.
Στο τέλος μιάς ακόμα άκαρπης και αποκαρδιωτικής προσπάθειας για εύρεση εργασίας, και αφού εκτύπωσε μερικά ακόμα αντίγραφα συστατικών επιστολών σε εκτυπωτή (made in MALAYSIA), ο Γιάννης αποφάσισε να ξεκουραστεί λίγο.
Έβαλε τις παντούφλες του (MADE IN BRAZIL), Άνοιξε μια μπύρα (MADE IN ENGLAND) Έφαγε μια μπριζόλα (PRODUCED IN BULGARIA) Και άνοιξε την τηλεόραση (MADE IN INDONESIA). Καθώς παρακολουθούσε τα ΤΟΥΡΚΙΚΑ σίριαλ προσπαθούσε να σκεφτεί τί φταίει και δεν μπορεί να βρει μια δουλειά στην ΕΛΛΑΔΑ...

Πηγή:www.capital.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Η οικονομία της ευτυχίας...

Ο βασιλιάς του Μπουτάν θέλει να μας κάνει όλους πιο ευτυχισμένους. Οι κυβερνήσεις, λέει, πρέπει να επιδιώξουν να μεγιστοποιήσουν την Ακαθάριστη Εθνική Ευτυχία των ανθρώπων και όχι το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν τους. Αυτή η νέα έμφαση στην ευτυχία αντιπροσωπεύει μια στροφή ή απλά μια μόδα που θα περάσει; Ο καθηγητής πολιτικής οικονομίας Robert Skidelsky, γνωστός για την ανθρωπιστική του προσέγγιση σε οικονομικά θέματα, παραθέτει την άποψή του. Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί οι κυβερνήσεις θα πρέπει να μη δίνουν τόση σημασία στην οικονομική ανάπτυξη, όταν αποδεικνύεται τόσο φευγαλέα. Στην ευρωζώνη δεν αναμένεται ανάπτυξη όλο αυτό το χρόνο. Η βρετανική οικονομία βρίσκεται σε ύφεση. Η ελληνική οικονομία έχει συρρικνώνεται εδώ και χρόνια. Ακόμη και στην Κίνα αναμένεται επιβράδυνση. Γιατί να μην εγκαταλείψουμε την ανάπτυξη και να απολαύσουμε ό,τι έχουμε; Χωρίς αμφιβολία, αυτή η διάθεση θα περάσει όταν αναζωπυρωθεί η ανάπτυξη, καθώς είναι βέβαιο ότι θα γίνει κι αυτό. Παρ’ όλα αυτά, έχει συμβεί μια βαθύτερη αλλαγή στη στάση απέναντι στην ανάπτυξη, η οποία είναι πιθανό να την κάνει λιγότερο σημαντική στο μέλλον -ειδικά στις πλούσιες χώρες. Ο πρώτος παράγοντας που υπονομεύει την επιδίωξη της ανάπτυξης ήταν η ανησυχία για τη βιωσιμότητά της. Μπορούμε να συνεχίσουμε να αναπτυσσόμαστε με τον παλιό ρυθμό, χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο το μέλλον μας; Όταν οι άνθρωποι άρχισαν να μιλούν για τα «φυσικά» όρια της οικονομικής ανάπτυξης στη δεκαετία του 1970, εννοούσαν την επικείμενη εξάντληση των τροφίμων και των μη ανανεώσιμων φυσικών πόρων. Πρόσφατα η συζήτηση έχει μετατοπιστεί προς τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Όπως τόνισε και η Έκθεση Στερν του 2006, θα πρέπει να θυσιάσουμε κάποια αύξηση σήμερα για να διασφαλίσουμε ότι δεν θα ψηθούμε όλοι αύριο. Περιέργως, ένα ταμπού σε αυτό τον τομέα είναι ο πληθυσμός. Όσο λιγότεροι άνθρωποι υπάρχουν, τόσο λιγότερο κίνδυνο αντιμετωπίζουμε από την υπερθέρμανση του πλανήτη. Αλλά, αντί να αποδεχθούν την φυσική μείωση του πληθυσμού τους, οι κυβερνήσεις των πλούσιων χωρών απορροφούν όλο και περισσότερους ανθρώπους για να κρατήσουν χαμηλούς τους μισθούς και έτσι να αναπτυχθούν ταχύτερα. Μια πιο πρόσφατη ανησυχία επικεντρώνεται στα απογοητευτικά αποτελέσματα της ανάπτυξης. Γίνεται όλο και περισσότερο κατανοητό ότι η ανάπτυξη δεν αυξάνει αναγκαστικά την αίσθηση της ευημερίας. Γιατί λοιπόν να συνεχίσει να αυξάνεται; Οι βάσεις για το ζήτημα αυτό τέθηκαν πριν από αρκετά χρόνια. Το 1974, ο οικονομολόγος Robert Easterlin δημοσίευσε μια περίφημη εργασία με τίτλο «Η οικονομική ανάπτυξη βελτιώνει την ανθρώπινη κατάσταση; Κάποια εμπειρικά στοιχεία». Αφού συσχέτισε το κατά κεφαλήν εισόδημα και τα αυτοαναφερόμενα επίπεδα ευτυχίας σε διάφορες χώρες, έφτασε σ’ ένα αναπάντεχο συμπέρασμα: ίσως όχι. Πέρα από ένα μάλλον χαμηλό επίπεδο εισοδήματος (αρκετό για να ικανοποιήσει τις βασικές ανάγκες), ο Easterlin δεν βρήκε καμία συσχέτιση μεταξύ της ευτυχίας και του κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Με άλλα λόγια, το ΑΕΠ είναι ένα φτωχό μέτρο ικανοποίησης από τη ζωή. Το συμπέρασμα ενίσχυσε τις προσπάθειες για την εκπόνηση εναλλακτικών δεικτών. Το 1972, οι οικονομολόγοι William Nordhaus και James Tobin, εισήγαγαν ένα μέτρο που ονομάζεται «Καθαρή Οικονομική Ευημερία», αφαιρώντας από το ΑΕΠ τις «κακές» αποδόσεις, όπως η ρύπανση, και προσθέτοντας μη εμπορικές δραστηριότητες, όπως η αναψυχή. Έδειξαν ότι μια κοινωνία με περισσότερο ελεύθερο χρόνο και λιγότερη εργασία θα μπορούσε να έχει τόση ευημερία όση και μία με περισσότερη δουλειά – και επομένως μεγαλύτερο ΑΕΠ- και λιγότερο ελεύθερο χρόνο. Πιο πρόσφατες μετρήσεις έχουν προσπαθήσει να ενσωματώσουν ένα ευρύτερο φάσμα δεικτών «ποιότητας ζωής». Το πρόβλημα είναι ότι μπορείς να μετρήσεις την ποσότητα των πραγμάτων, αλλά όχι την ποιότητα της ζωής. Το πώς μπορεί κανείς να συνδυάσει την ποσότητα και την ποιότητα σε κάποιο δείκτη «ικανοποίησης από τη ζωή» είναι μάλλον ένα ζήτημα ηθικής και όχι οικονομικό. Έτσι, δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι οι περισσότεροι οικονομολόγοι κολλάνε σε ποσοτικά μέτρα της «ευημερίας». Κι ένα άλλο εύρημα έχει επίσης αρχίσει να επηρεάζει την τρέχουσα συζήτηση για την ανάπτυξη: οι φτωχοί άνθρωποι σε μια χώρα είναι λιγότερο ευτυχισμένοι από ό,τι οι πλούσιοι. Με άλλα λόγια, πάνω από ένα χαμηλό επίπεδο επάρκειας, τα επίπεδα ευτυχίας των ανθρώπων καθορίζονται πολύ λιγότερο από το απόλυτο εισόδημά τους από ό,τι σε σύγκριση με το εισόδημά τους σε σχέση με κάποια ομάδα αναφοράς. Συγκρίνουμε συνεχώς τα αγαθά μας με εκείνα των άλλων και αισθανόμαστε είτε ανώτεροι είτε κατώτεροι, ανεξάρτητα από το επίπεδο του εισοδήματος μας: η ευημερία εξαρτάται περισσότερο από το πώς οι καρποί της ανάπτυξης διανέμονται και όχι από το απόλυτο ποσό τους. Για να το θέσουμε διαφορετικά, αυτό που έχει σημασία για την ικανοποίηση από τη ζωή δεν είναι η ανάπτυξη του μικρού εισοδήματος αλλά του μεσαίου εισοδήματος –του εισοδήματος του τυπικού ατόμου. Σκεφτείτε έναν πληθυσμό με δέκα ανθρώπους (ας πούμε, ένα εργοστάσιο), στον οποίο ο διευθύνων σύμβουλος κερδίζει 150.000 δολάρια το χρόνο και οι άλλοι εννέα εργαζόμενοι 10.000 δολάρια ο καθένας. Ο αριθμητικός μέσος όρος των εισοδημάτων τους είναι 25.000 δολάρια, αλλά το 90% κερδίζει 10.000 δολάρια. Με αυτή την κατανομή εισοδήματος, θα ήταν έκπληξη αν η οικονομική ανάπτυξη αύξανε την αίσθηση ευημερίας του τυπικού ατόμου. Αυτό δεν είναι ένα κενό παράδειγμα. Στις πλούσιες κοινωνίες κατά τη διάρκεια των τελευταίων τριών δεκαετιών, τα χαμηλά εισοδήματα έχουν αυξηθεί σταθερά, αλλά τα τυπικά εισοδήματα έχουν παραμείνει στάσιμα ή έχουν μειωθεί. Με άλλα λόγια, μια μειοψηφία – μια πολύ μικρή μειοψηφία σε χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Βρετανία – έχει καρπωθεί τα περισσότερα από τα κέρδη της ανάπτυξης. Σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν χρειαζόμαστε περισσότερη ανάπτυξη, αλλά περισσότερη ισότητα. Η μεγαλύτερη ισότητα δεν θα προκαλούσε μόνο την ικανοποίηση που πηγάζει από την περισσότερη ασφάλεια και την καλύτερη υγεία, αλλά και την ικανοποίηση που πηγάζει από τον περισσότερο ελεύθερο χρόνο, τον περισσότερο χρόνο με την οικογένεια και τους φίλους, τον περισσότερο σεβασμό από τους συνανθρώπους και τις περισσότερες επιλογές στον τρόπο ζωής. Η μεγάλη ανισότητα μας κάνει πιο πεινασμένους για τα αγαθά, υπενθυμίζοντάς μας συνεχώς ότι έχουμε λιγότερο από όσα ο διπλανός μας. Ζούμε σε μια κοινωνία τυχοδιωκτική με υπερφορτωμένους πατέρες και «τίγρεις» μητέρες, που φωνάζουν συνεχώς στους εαυτούς τους και στα παιδιά τους να «πάνε μπροστά». Ο φιλόσοφος του 19ου αιώνα, John Stuart Mill, είχε μια πιο πολιτισμένη άποψη: «Ομολογώ ότι δεν με γοητεύει το ιδανικό της ζωής που προέκυψε από εκείνους που πιστεύουν… ότι το ποδοπάτημα, η σύνθλιψη και ο παραγκωνισμός που συνιστούν την υπάρχουσα κοινωνική ζωή, είναι τα πιο επιθυμητά αγαθά για το ανθρώπινο είδος… Η καλύτερη κατάσταση για την ανθρώπινη φύση είναι εκείνη κατά την οποία, ενώ κανείς δεν είναι φτωχός, κανείς δεν επιθυμεί να είναι πιο πλούσιος, ούτε έχει κανένα λόγο να φοβάται ότι θα υποβιβαστεί από τις προσπάθειες των άλλων να προχωρήσουν». Αυτό μάθημα έχει χαθεί για τους περισσότερους οικονομολόγους σήμερα, αλλά όχι για τον βασιλιά του Μπουτάν – ή για τους πολλούς ανθρώπους που έχουν αναγνωρίσει τα όρια του ποσοτικού πλούτου.

Πηγή:antinews.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Τα μέτρα...

Διαβάστε περισσότερα...

Επιστολή Δήμου Κοζάνης προς τον πρόεδρο της ΔΕΗ για καθυστέρηση διαδικασιών μετεγκατάστασης Ποντοκώμης...

Επιστολή ΔΕΗ για καθυστερήσεις στη μετεγκατάσταση Ποντοκώμης 2.11.12 Πηγή: http://energeiakozani.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

16 συμβουλές ζωής από ένα γέρο αγρότη...

Πολύτιμες συμβουλές από ένα γέρο αγρότη που φοίτησε στο πανεπιστήμιο της ζωής.

1. Οι φράχτες σας θα πρέπει να είναι υψηλοί για τ’ άλογα, στενοί για τα γουρούνια, και ανθεκτικοί για τους ταύρους. 
2. Κρατήστε σε απόσταση τα κουνάβια και τους τραπεζίτες . 
3. Μια αγριομέλισσα είναι πολύ ταχύτερη ακόμα και από ένα τρακτέρ μάρκας John Deere. 
4. Συγχωρέστε τους εχθρούς σας. Τσακίζει το μυαλό τους. 
5. Ένας αξιόλογος άνθρωπος δεν μπορεί να είναι μνησίκακος. 
6. Δεν μπορείτε να αναιρέσετε μια σκληρή λέξη που είπατε σε κάποιον. 
7. Όλοι οι δρόμοι έχουν κάποιες λακκούβες. 
8. Όταν ασχολείσαι με γουρούνια, θα βρωμίσεις και εσύ.
9. Τα καλύτερα διδάγματα μας τα δίνει η ίδια η ζωή, και όχι αυτοί που τα κηρύσσουν. 
10. Τα περισσότερα από αυτά για τα οποία ανησυχούμε, δεν θα συμβούν ποτέ. 
11. Μην κρίνεις τους άλλους από τους συγγενείς τους. 
12. Να θυμάστε ότι κάποιες φορές η σιωπή είναι η καλύτερη απάντηση. 
13. Ζήστε μια καλή, έντιμη ζωή … Όταν γεράστε και κοιτάξτε πίσω, θα την απολαύσετε για μια δεύτερη φορά. 
14. Αν αισθανθείτε ότι βρίσκεστε σε μια τρύπα, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να σταματήσετε να σκάβετε. 
15. Αυτός που σας δημιουργεί τα μεγαλύτερα προβλήματα και πρέπει να αντιμετωπίσετε, είναι αυτός που σας κοιτάζει από τον καθρέφτη κάθε πρωί. 
16. Μην επιλέξτε να παλέψτε με έναν γέρο. Αν είναι πολύ γέρος για να σας αντιμετωπίσει, απλά θα σας σκοτώσει. 

Πηγή: http://antikleidi.wordpress.com

Διαβάστε περισσότερα...

Αιτιολογική έκθεση μνημονίου...

Aitiologiki_eisigitiki_ekthesi

Διαβάστε περισσότερα...

Μνημόνιο 3...

polinomosxedio-1

Διαβάστε περισσότερα...

Η ζωή σου, η τιμή σου...

Αν η ζωή μας είχε αξία θα το είχαμε ήδη αποδείξει πολεμώντας με νύχια και με δόντια για να την διατηρήσουμε έστω και ακρωτηριασμένη. Αναρωτιόμαστε, γράφουμε και προσπαθούμε να αναλύσουμε τι πάει στραβά σε αυτόν τον τόπο και μένουμε άπραγοι στην κατακρεούργηση της θεωρητικής αξιοπρέπειας μας. Θεωρητικής, διότι δεν έχουμε αξιοπρέπεια εφόσον δεν έχουμε αξία ως ζωές. Έχουμε τιμή. Κοστολογηθήκαμε για την εκπαίδευσή μας, την εργασία μας, για την υγεία μας, για την ψήφο μας, για τον φόρο μας, την κηδεία μας, κι εμείς αυτή την στιγμή δεν παλεύουμε για την υποτίμηση της αξίας μας παρά μόνο για την έκπτωση του κόστους ζωής μας απέναντι στο κράτος. Παλεύουμε για να μην πέσει κι άλλο η τιμή μας. Αυτό είναι το μέλημά μας: Ένα νομοσχέδιο και ένα μνημόνιο. Πουθενά ανάμεσα στις χιλιάδες σελίδες των προϋπολογισμών που συντάσσουν λογιστές της κακιάς ώρας δεν υπάρχει η αξία της ζωής. Μόνο η τιμή. Καταντήσαμε εμπόρευμα με πολύ μικρή ημερομηνίας λήξης κατασκευασμένο με χειρίστης ποιότητας πρώτες ύλες. Τα αποτελέσματα της εκποίησης της αξιοπρέπειάς μας είναι ήδη εμφανή και φρικαλέα. Οι συντεχνίες στοιβάζονται με συνθήματα και πανό στους δρόμους για να εξασφαλίσουν μία τιμή για την ύπαρξή τους αδιαφορώντας για την ύπαρξη της αξιοπρέπειας. Να μην πέσει ο μισθός μου, να μην χάσω τα προνόμιά μου και ας καεί ο κόσμος. Πρέπει να είσαι τουλάχιστον σχιζοφρενής αν σε ικανοποιεί ότι αύριο εσύ θα έχεις λεφτά στο πορτοφόλι σου, εξασφαλισμένο το σπίτι σου και το κρεββάτι του ιδιωτικού νοσοκομείου αλλά θα περπατάς καθημερινά ανάμεσα σε ζωντανά και νεκρά συντρίμμια. Θα βγαίνεις από το ζεστό διαμερισματάκι σου σε μια χώρα βομβαρδισμένη. Θα πίνεις καφέ και θα βλέπεις σήριαλ ενώ στο δίπλα διαμέρισμα κάποιος θα κόβει τις φλέβες του. Ήδη έχεις συνηθίσει οι σύγχρονες απλωμένες στον ήλιο μπουγάδες να μην είναι σώβρακα αλλά κουφάρια ανθρώπων. Έχουμε την εντύπωση ότι η αντίσταση προηγούμενων γενεών γινόταν μετά από μεγάλες θεωρητικές κουβέντες και μετά από μεγάλη ζύμωση ιδεολογικών θέσεων. Έτσι βολεύει τους δημιουργούς των παρατάξεων που στηρίχθηκαν σε κοστολογημένες ιδεολογίες και σε αυτές που στηρίχθηκαν στην απόκτηση προσωπικού πλούτου. Θέλουν να πάρουν ακόμη και την πράξη αντίστασης απλών ανθρώπων ως δικό τους επίτευγμα. Μεθοδευμένα δεν σε έβαλαν να σκεφτείς ότι αυτό που σπρώχνει τον αξιοπρεπή άνθρωπο στην αντίσταση με βία δεν είναι η καταπάτηση των δικαιωμάτων του , είναι η προσβολή της αξιοπρέπειας. Είτε είναι εθνική, είτε ταξική, είτε κοινωνική, είτε προσωπική, είτε απλά ανθρώπινη. Όσο ο άνθρωπος είχε λιγότερα πάρε -δώσε με το κράτος και περισσότερα με τον διπλανό του τόσο η αξία του μεγάλωνε. Και όσο ο διπλανός του ένιωθε την αξία αδιαπραγμάτευτη, τόσο ανέβαινε στο χρηματιστήριο της ύπαρξης η ζωή και κατέβαινε το κόστος θανάτου. Λοιπόν, σε ποιον πόλεμο να κατέβεις, τιμημένε μου Έλληνα απέναντι στο Τέρας; Ποιος θα δώσει την ζωή του για την αξία σου όταν εσύ ο ίδιος την έχεις κοστολογήσει με διαπραγματεύσεις, υπογραφές και ψήφους ως ληγμένο προϊόν στις αποθήκες του κόσμου;

Πηγή: http://simplemangreek.blogspot.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

This too Shall Pass...

Το συγκρότημα OK Go, ο σκηνοθέτης James Frost και τα Syyn Labs έφτιαξαν ένα από τα πιο πολύπλοκα και εντυπωσιακά video clip, για το τραγούδι «This too Shall Pass». Για να φτιάξουν αυτό που θα δείτε δούλευαν για 7 ολόκληρους μήνες. Το αποτέλεσμα έχει γίνει ήδη επιτυχία στο internet…

Διαβάστε περισσότερα...

Η υδατική πρόκληση και οι αποδόσεις...

Κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα ο πληθυσμός της Γης υπερδιπλασιάστηκε, ξεπερνώντας τα 6 δισεκατομμύρια, αλλά το ίδιο διάστημα η κατανάλωση ύδατος εξαπλασιάστηκε. Ετσι, το νερό αναμένεται να αποτελέσει μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις του 21ου αιώνα και σύμφωνα με τα Ηνωμένα Εθνη θα είναι εξίσου πολύτιμο με το πετρέλαιο. Υπάρχει όμως και μία διαφορά: αντίθετα με το πετρέλαιο, το νερό δεν έχει υποκατάστατο. Οπως και πριν από 10.000 χρόνια, η ποσότητα του νερού στον πλανήτη είναι ίδια, περίπου 1.386 εκατ. κυβικά χιλιόμετρα νερού, αλλά το 97,5% βρίσκεται στους ωκεανούς, ενώ από το 2,5%, που αποτελεί το γλυκό νερό, λιγότερο από το 1/3 βρίσκεται στον υδροφόρο ορίζοντα, στις λίμνες και στους ποταμούς, με το 69,5% να μην μπορεί ουσιαστικά να αξιοποιηθεί ευρισκόμενο παγιδευμένο σε παγετώνες και παγόβουνα. Καθώς η παγκόσμια κατανάλωση νερού διπλασιάζεται κάθε 20 χρόνια, η Goldman Sachs εκτιμά ότι ο ρυθμός αυτός δεν αφήνει περιθώρια βιωσιμότητας του μοντέλου διαθεσιμότητας καθαρών υδάτινων πόρων. Οι ελλείψεις στον κόσμο είναι αναπόφευκτες, απόρροια ενός συνδυασμού πληθυσμιακής αύξησης, αστικοποίησης και αλλαγής του κλίματος, σημείωνε σχετική μελέτη της UBS, θεωρώντας τα αποθέματα, τη διαχείριση και την ποιότητα του ύδατος ένα από τα κορυφαία ζητήματα πολιτικής για τις κυβερνήσεις τον νέο αιώνα. Οι ελλείψεις ύδατος αναμένεται να έχουν όλο και περισσότερες επιπτώσεις τόσο στις αναπτυγμένες όσο και στις αναπτυσσόμενες οικονομίες. Σήμερα περίπου 1,1 δισεκατομμύρια άνθρωποι στερούνται την πρόσβαση σε καθαρό νερό. Αν και το νερό αποτελεί μια ανανεώσιμη πηγή, εντούτοις υπάρχουν δύο προβλήματα: Ο ανεφοδιασμός είναι πεπερασμένος και συχνά το νερό δεν διανέμεται σύμφωνα με τις ανάγκες Δεδομένου ότι τα επόμενα 20 χρόνια ο παγκόσμιος πληθυσμός θα αυξηθεί κατά 30% και τα πραγματικά εισοδήματα στις αναπτυσσόμενες οικονομίες θα κινηθούν ανοδικά, η ζήτηση για νερό θα αυξηθεί επιβαρύνοντας σημαντικά το ισοζύγιο προσφοράς - ζήτησης, αναφέρει μελέτη της Credit Suisse, προβλέποντας πως η αύξηση των επενδύσεων στον τομέα θα πρέπει να κινείται με μέσο ετήσιο ρυθμό 6,7% ώστε να μετριαστεί μερικώς το πρόβλημα. Σύμφωνα δε με στοιχεία του ΟΟΣΑ και του ΔΝΤ και με εκτιμήσεις της Credit Suisse, οι ετήσιες επενδύσεις στον τομέα του νερού από τα 355,6 δισ. δολάρια το 2006 θα ανέλθουν σε 1,2 τρισ. δολάρια το 2025. Καθώς λοιπόν η έλλειψη νερού αναμένεται να έχει ως αναπόφευκτη συνέπεια την άνοδο της τιμής του, ενώ θα αυξηθεί ενδεχομένως και η ιδιωτική παροχή του αγαθού αυτού, είναι σίγουρο ότι πολλές χώρες αλλά και κάτοικοι αυτού του πλανήτη «θα πουν το νερό νεράκι», αλλά οι επενδύσεις στον εν λόγω τομέα μάλλον θα υπεραποδώσουν.

Πηγή: http://radar-gr.blogspot.gr-Του ΤΑΣΟΥ ΜΑΝΤΙΚΙΔΗ

Διαβάστε περισσότερα...

Συνδεδεμένοι αλλά μόνοι...

Χρησιμοποιούμε την τεχνολογία για να ορίσουμε τον εαυτό μας μοιράζοντας με άλλους τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας ακόμα και τη στιγμή που τα έχουμε. Πριν ήταν: Έχω ένα συναίσθημα. Θέλω να πάρω ένα τηλέφωνο. Τώρα είναι: Θέλω να νιώσω ένα συναίσθημα. Πρέπει να στείλω ένα μήνυμα.» Η Σέρι Τερκλ μελετάει το πώς οι συσκευές μας και οι ηλεκτρονικές προσωπικότητες επαναπροσδιορίζουν την ανθρώπινη επαφή και επικοινωνία — και μας ζητάει να σκεφτούμε καλά τα νέα είδη επαφής που θέλουμε να έχουμε.

Διαβάστε περισσότερα...

Σκουριασμένος χρυσός: Ένα αλλιώτικο παραμύθι που παλεύει να γίνει εφιάλτης…

Μια φορά και έναν καιρό, σε ένα ψηλό βουνό, υπήρχε ένα πανέμορφο και επιβλητικό βασίλειο. Το βασίλειο ενός αρχέγονου δάσους που για πάρα πολλά χρόνια ήταν τόπος φιλόξενος για όλα τα ζωντανά πλάσματα της γης. Ένα μοναδικό αγχολυτικό για τον άνθρωπο, ένα πραγματικό δώρο για όποιον χρειαζόταν να ξεφύγει για λίγο από τους επικίνδυνους ρυθμούς της ζωής. Για αυτό και ο άνθρωπος από πολύ νωρίς, φρόντισε να εγκατασταθεί κοντά στο βασίλειο αυτό, να δημιουργήσει το δικό του βασίλειο και να ζήσει αρμονικά με όλα τα πλάσματα του ξεχωριστού αυτού κόσμου. Όμως καθώς περνούσαν τα χρόνια και κυλούσε ο καιρός, ο άνθρωπος είχε ανακαλύψει ένα άλλο τρόπο ζωής. Πιο γρήγορο, πιο περίπλοκο, είχε μπει στη ζωή του μια αρρώστια μοναδική, αγιάτρευτη, το χρήμα. Επικρατούσε στις σκέψεις του, μοναδικός του μπούσουλας και κριτήριο έμελλε να γίνει αυτό. Ούτε η ομορφιά της φύσης που του είχε χαριστεί απλόχερα δεν μπορούσε να τον γιατρέψει. Άρχισε να γίνεται σταδιακά αχάριστος, πλεονέκτης, η μανία για το χρήμα είχε κυριεύσει το μυαλό του, την ίδια του τη ζωή. Έπρεπε να βρει τρόπο να κερδίσει ακόμα περισσότερα χρήματα όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και μάλιστα με κάθε τρόπο, με κάθε θυσία. Ο τρόπος αυτός δεν άργησε να βρεθεί, το βασίλειο έκρυβε ένα μεγάλο μυστικό. Προσέφερε στον άνθρωπο φιλοξενία και θαλπωρή αλλά ακόμα και τροφή, εργασία, ζέστη αλλά στα έγκατα της γης υπήρχε ένας μεγάλος θησαυρός. Θησαυρός που μπορούσε να εμφανιστεί μόνο αν θυσιαζόταν το δάσος, η γη ολάκερη σχιζόταν στα δυο για να μπορέσει ο άνθρωπος να αρπάξει το μερίδιο πλούτου που στο άρρωστο μυαλό του κυριαρχεί. Προσπάθειες έγιναν πολλές στο πέρασμα των χρόνων αλλά ποτέ δεν μπορούσαν να φέρουν τον επιθυμητό σκοπό. Οι οικογένειες των ανθρώπων που δεν είχαν ακόμα μολυνθεί με το μικρόβιο της πλεονεξίας, του γρήγορου πλουτισμού. Αυτοί έμελλε να οριστούν φύλακες του δάσους, προστάτες της ίδιας τους της ζωής, καθώς αν εξαφανιζόταν το δάσος, θα καταστρεφόταν και το ίδιο τους το σπιτικό. Ερχόμενοι στο τώρα και αφού η ανάγκη για καθαρό οξυγόνο και γάργαρα νερά, είναι ακόμα πιο επιτακτική από ποτέ, η μάχη για τη θυσία του δάσους μοιάζει να έρχεται στο τέλος της. Ο άνθρωπος βρήκε τον τρόπο να ολοκληρώσει το άσχημο έργο του, να εξαφανίσει το τόσο πολύτιμο δάσος και να κερδίσει τον κρυμμένο θησαυρό. Σύμμαχος στην προσπάθειά του αυτή, στάθηκε ένα πονηρό ξωτικό που υποσχέθηκε στους ανθρώπους ότι θα καλύψει την πλεονεξία τους αυτή. Αρκεί να τον ορίσουν παντοτινό αρχηγό τους, να είναι αυτός ο κυβερνήτης και οι άλλοι ας πάρουν τα λεφτά. Έβαλε το σχέδιό του μπροστά το ξωτικό. Έσπειρε τη διχόνοια στην κοινωνία των ανθρώπων, έβαλε τους προστάτες του δάσους να μαλώνουν μεταξύ τους, εμβολίζοντας μερικούς που είχαν ανάγκη, είτε προσελκύοντας άλλους που απλά ήταν ευάλωτοι στο χρήμα. Εκμεταλλεύτηκε τις συγκυρίες των καιρών, τη φτώχεια και την ανέχεια που επικρατεί και πολιόρκησε τους πιο αδύναμους, παίρνοντάς τους με το μέρος του. Έφερε κοντά του και άλλα ξωτικά, με μπόλικο χρήμα και δύναμη. Διείσδυσε σε όλους τους κρατικούς μηχανισμούς και κατόρθωσε σαν πολιορκητικός κριός να ανοίξει όποιες πόρτες ήταν καλά σφραγισμένες στη σήψη και τη σαπίλα. Περίτεχνα τεχνάσματα ήταν στο καθημερινό πρόγραμμα, κατόρθωσε μέχρι και τη σφραγίδα του κράτους – προστάτη να κερδίσει, εξασφαλίζοντας στην ουσία ακόμα και τα πιστά σκυλιά του για να απωθήσει τους λιγοστούς εξεγερμένους που είχαν στήσει οδοφράγματα στο δρόμο της καταστροφής. Εκεί που όλα έδειχναν ότι τελείωσε ο πόλεμος και το παιχνίδι είχε χαθεί, εμφανίστηκε η καλή μας η νεράιδα και γύρισε πάλι την κλεψύδρα από την αρχή. Η αλληλεγγύη έκανε την εμφάνισή της και όλοι οι υγιώς σκεπτόμενοι άνθρωποι άρχισαν να συσπειρώνονται μαζικά κάτω από τη σημαία της εξέγερσης, κάτω από ένα σύγχρονο λάβαρο της επανάστασης που είχε στηθεί στην καρδιά του αγαπημένου βασιλείου μας. Από κάθε γωνιά της χώρας έσπευσαν, γυναίκες και άνδρες κάθε ηλικίας, να έρθουν και να προτάξουν τα στήθη τους μπροστά στα αδηφάγα αλυσοπρίονα του συστήματος που ήδη είχαν αρχίσει να εξαφανίζουν τα αρχέγονα δέντρα. Συνειδητά και μόνο και όχι κατευθυνόμενοι και βαλτοί από κάποια ύποπτα συμφέροντα, από κάποια μοχθηρά ξωτικά. Τα έβαλαν με σκυλιά που δε διστάζουν να χτυπήσουν γυναίκες στο ψαχνό, να καταστρέψουν περιουσίες ανθρώπων, ακόμα και να κάψουν το ίδιο το δάσος για να επιταχύνουν το σχέδιο των αφεντικών τους. Σκυλιά που ανέβηκαν στο βουνό με μοναδικό σκοπό και στόχο να σκορπίσουν τον τρόμο και να εγκαθιδρύσουν ένα νέο κλίμα τρομοκρατίας σε όποιον προσπαθούσε να αμφισβητήσει την κυριαρχία των ξωτικών. Μια κυριαρχία που πρέπει να σπάσει, οφείλουμε όλοι όσοι ακόμα έχουμε όνειρα μέσα μας, να σπάσουμε τα δεσμά, να διώξουμε αυτά τα γκρίζα σύννεφα που έχουν εμφανιστεί στον ορίζοντά μας. Στο χέρι μας είναι να ακυρώσουμε τα σχέδιά τους, να αγωνιστούμε να μη καταλήξει αυτό το όμορφο παραμύθι να γίνει τρομερός εφιάλτης που θα στοιχειώσει τα όνειρα των παιδιών μας. Να μην επιτρέψουμε την μόλυνση του τόπου μας, να κρατήσουν για πάρτη τους το κυάνιο αυτοί που τόσο το γουστάρουν και το θεωρούν ακίνδυνο. Το κέρδος μιας εταιρείας, ενός αχόρταγου φαταούλα, δεν μπορεί να μπει πάνω από την υγεία και το μέλλον ενός τόπου, μιας κοινωνίας ολόκληρης. Μην αφήσουμε να ξεκοιλιαστεί ένα βουνό για να αποδειχτεί ότι δεν κρύβεται θησαυρός αλλά σκουριασμένος χρυσός. Για να ζήσουν αυτοί απλά και εμείς καλύτερα…

Πηγή: Κώστας Κουλ

Διαβάστε περισσότερα...

Παγκόσμια Ημέρα Δωρεάς Οργάνων Σώματος και Μεταμοσχεύσεων...

Η Παγκόσμια Ημέρα Δωρεάς Οργάνων Σώματος και Μεταμοσχεύσεων καθιερώθηκε το 2005 από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και γιορτάζεται κάθε Οκτώβριο (το 2007 στις 28 Οκτωβρίου), με σκοπό να ενημερώσει και να ευαισθητοποιήσει την παγκόσμια κοινή γνώμη για την αξία της δωρεάς οργάνων σώματος, που μέσω της μεταμόσχευσης χαρίζουν το πολύτιμο δώρο της ζωής σε πάσχοντες συνανθρώπους μας. Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν ευεργετηθεί από μια επιτυχημένη μεταμόσχευση και εκατομμύρια ακόμη περιμένουν τη σωτηρία. Το μεγάλο και δυσεπίλυτο πρόβλημα σε παγκόσμιο επίπεδο παραμένει το αυξανόμενο χάσμα μεταξύ των διαθέσιμων οργάνων προς μεταμόσχευση και του αριθμού των ασθενών στις λίστες αναμονής. Μόνο στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 3.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο, περιμένοντας το μόσχευμα που θα τους χαρίσει τη ζωή. Στη χώρα μας, η κατάσταση είναι απελπιστική. Σύμφωνα με στοιχεία του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων (2001),που είναι ο αρμόδιος φορέας στην Ελλάδα, η αναλογία του αριθμού μεταμοσχεύσεων από πτωματικούς δότες ανά εκατομμύριο πληθυσμού στην Ελλάδα ήταν 2,9 , τη στιγμή που στην Ισπανία ήταν 32,5 , στην Πορτογαλία 20,2 , στην Αυστρία 23,7 και το Βέλγιο 21,6. Αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στην απροθυμία των συγγενών να συναινέσουν στη δωρεά οργάνων προσφιλών τους προσώπων που χάθηκαν. Οι αιτίες της απροθυμίας αυτής είναι, σίγουρα, πολλές, αλλά οι σημαντικότερες πρέπει να αναζητηθούν: Στην ελλιπή και πολλές φορές εσφαλμένη ενημέρωση ή παραπληροφόρηση του πληθυσμού, που συχνά πέφτει θύμα διογκωμένης φημολογίας. Στην έλλειψη εμπιστοσύνης σε φορείς και γιατρούς και στο φόβο για εμπόριο οργάνων. Στις διάφορες προλήψεις και προκαταλήψεις που συνοδεύουν το τέλος της ζωής.

Πηγή: www.sansimera.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Τα πλακάκια που παράγουν ηλεκτρική ενέργεια με το χορό...

Ένας ακόμη λόγος για να χορέψεις ξέφρενα την αγαπημένη σου μουσική είναι τα νέα πλακάκια της εταιρείας Sustainable Dance Club που εκμεταλλεύονται την κινητική ενέργεια που παράγεται με το χορό και τη μετατρέπουν σε ηλεκτρική.

Κάθε φορά που ασκείς πίεση στα πλακάκια, αυτά συμπιέζονται ελαφρώς και ενεργοποιούν τις μικροσκοπικές γεννήτριες που βρίσκονται από κάτω τους, παράγοντας περίπου 24 watt έκαστο. Η ηλεκτρική ενέργεια μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την τροφοδοσία ηλεκτρικών συστημάτων, οθονών ενσωματωμένων στα πλακάκια κ.α. Η εταιρεία διαθέτει τα πλακάκια τόσο για ενοικίαση όσο και για αγορά (εδώ) ενώ ήδη κοσμούν το Temple Night Club στο Σαν Φρανσίσκο. Περισσότερα στο video που ακολουθεί
Sustainable Dance Floor Tiles από TechGear

Διαβάστε περισσότερα...