Ο πόλεμος, η πείνα, ο θάνατος,
οι πρησμένες κοιλιές γίνονται καρφιά και με τρυπάνε,με πονάνε.
Φοβάμαι, κι όμως μέσα στον πόνο. Μέσα στον φόβο τρυπώνει η χαρά
και σαν καμπάνα βαράει μέσα μου.
Τι φταίω;Πού είσαι, Ειρήνη, να μου μιλήσεις,να ξεμπερδέψεις το κουβάρι μου;Πες μου, γιατί δεν έχω δάκρυα στα μάτια;
Ο πόλεμος πονάει τους πάντες.Ο παραλογισμός πονάει τους πάντες.
Στην πείνα πεινούνε όλοι.
Μα πιο πολύ, πόλεμος, παραλογισμός και πείνα πλήττουν τα παιδιά.
Γιατί απλά τα μάτια τους βλέπουν άλλον κόσμο από εκείνον
των πολεμοχαρών ενηλίκων.
Ζώρζ Σαρή
Διαβάστε περισσότερα...
Τρίτη 20 Μαΐου 2025
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)