Πέμπτη 18 Ιουλίου 2024

Η βιομηχανία άνθρακα εξαφανίζει από τον χάρτη το ιστορικό Mühlrose...

Το χωριό Mühlrose στα ανατολικά της Γερμανίας στέκεται όρθιο από τον 13ο αιώνα, έχοντας έρθει αντιμέτωπο πολέμους, πυρκαγιές, αδίστακτους άρχοντες, τη διαίρεση της χώρας και την επανένωσή της. Τώρα οι 200 κάτοικοί του τα μαζεύουν και φεύγουν εξαιτίας μιας βιομηχανίας που πίστευαν ότι θα έμενε επίσης στην ιστορία. Το Mühlrose θα εξαφανιστεί από τον χάρτη για να γίνει χώρος για ανθρακωρυχείο. Μόνο μερικά σημάδια της κάποτε σθεναρής αντίστασης του χωριού έχουν απομείνει. «Σώστε το όμορφο Mühlrose μας», γράφει ένα φυλλάδιο σε ένα σπίτι από κόκκινο τούβλο, με τα παράθυρά του κλειστά. Ένας από τους τελευταίους κατοίκους της πόλης, ο Ντέτλεφ Χόταφ, ζει σε μια αγροικία με τη γυναίκα του, καθώς και μερικά πρόβατα και κοτόπουλα. Στα 64 του χρόνια, κάνει βόλτες στους έρημους δρόμους με ηλεκτρικό αναπηρικό αμαξίδιο, πριν αναγκαστεί και αυτός να μετακομίσει μέχρι το τέλος του έτους. «Δεν ήθελα να μετεγκατασταθώ, επειδή γεννήθηκα εδώ», λέει. «Αυτό είναι το σπίτι μου». Το Mühlrose βρίσκεται στην περιοχή όπου ενώνονται η Τσεχική Δημοκρατία, η Πολωνία και η πρώην Ανατολική Γερμανία, το κέντρο της κομμουνιστικής Ευρώπης για την εξόρυξη άνθρακα. Αντί για σύμβολο μιας περασμένης εποχής, όμως, είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα του πώς η ήπειρος αγωνίζεται να ξεφορτωθεί το βρώμικο καύσιμο μετά τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία που ανέτρεψε τον ενεργειακό εφοδιασμό.
Η Γερμανία, στον κυβερνητικό συνασπισμό της οποίας συμμετέχει το περιβαλλοντικό Πράσινο Κόμμα, θέλει να επιταχύνει τα σχέδια για την πλήρη εγκατάλειψη του άνθρακα, καθώς στο μείγμα προστίθενται περισσότερες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Αλλά η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στο καύσιμο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας μετά τη διακοπή του φυσικού αερίου από τη Ρωσία και εμμένει σε ένα σχέδιο για την απενεργοποίηση των πυρηνικών αντιδραστήρων της.
Το αποτέλεσμα είναι ότι ένα μεγάλο ανθρακωρυχείο θα δημιουργηθεί στο Mühlrose καθώς η εταιρεία παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας Lausitz Energie Bergbau AG, ή LEAG, επεκτείνεται. Θα εξορύσσει λιγνίτη, χαμηλής ποιότητας λεγόμενο καφέ άνθρακα, όπως γράφει το Bloomberg.
Οι εργασίες κατεδάφισης βρίσκονταν σε πλήρη εξέλιξη από τα τέλη Ιουνίου. Η εκσκαφή έχει εξαλείψει περισσότερα από τα δύο τρίτα των κτιρίων. Μόνο μερικά σπίτια παραμένουν ανάμεσα σε πινακίδες “απαγορεύεται η καταπάτηση”. Ο ατμός από τους πύργους ψύξης του σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που τροφοδοτεί ο άνθρακας υψώνεται στον ορίζοντα.
Ο Μάρτιν Κλάους, υπεύθυνος της LEAG για την επανεγκατάσταση, λέει ότι η εταιρεία έχει κάνει ό,τι μπορεί για να διευκολύνει τη μετάβαση για τους κατοίκους της πόλης. «Δεν θέλουμε κανείς να βρεθεί σε χειρότερη οικονομική κατάσταση λόγω της μετεγκατάστασης», λέει ο Kλάους.
Η γερμανική κυβέρνηση κατέληξε σε συμφωνία με τον γίγαντα του άνθρακα RWE AG για τη διακοπή της χρήσης του καυσίμου μέχρι το 2030, οκτώ χρόνια νωρίτερα από το χρονοδιάγραμμα, γεγονός που θα εξοικονομήσει περισσότερα χωριά από τον εκσκαφέα.
Αλλά η LEAG, μέρος της αυτοκρατορίας του Τσέχου δισεκατομμυριούχου Ντάνιελ Κρετίνσκι, θέλει πρόσβαση στον άνθρακα κάτω από το Mühlrose πριν βγει από τη βιομηχανία. Η εταιρεία υπέβαλε την αίτησή της για εξόρυξη τον Μάρτιο και η κρατική περιφερειακή αρχή λέει ότι την αξιολογεί.
Ο υπουργός Οικονομίας και Κλιματικής Δράσης της Γερμανίας, Ρόμπερτ Χάμπεκ του κόμματος των Πρασίνων, δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου στο Βερολίνο στις αρχές Ιουνίου ότι ο λιγνίτης εξασφάλισε τον πλούτο της χώρας στο παρελθόν, αλλά ο καιρός του φτάνει στο τέλος του. Ωστόσο, δεν μπορεί να κάνει και πολλά πράγματα εξαιτίας των συμβολαίων που υπέγραψε η προηγούμενη κυβέρνηση με τις εταιρείες εξόρυξης, τα οποία τώρα εμποδίζουν τις πολιτικές προσπάθειες να απαλλαγούμε από τον άνθρακα.
Αντ’ αυτού, ο Χάμπεκ ανακοίνωσε ένα πακέτο βοήθειας για τη LEAG σύμφωνα με μια προηγούμενη συμφωνία: τουλάχιστον 1,2 δισεκατομμύρια ευρώ (1,3 δισεκατομμύρια δολάρια) για να καλυφθεί το κόστος των απωλειών θέσεων εργασίας και της αποκατάστασης της γης μετά το τέλος της εξόρυξης, αλλά μέχρι το 2038, το έτος που ήταν ο αρχικός στόχος.
Ο Χάμπεκ ελπίζει ότι οι δυνάμεις της αγοράς θα ωθήσουν σε πρόωρη έξοδο, καθώς η πτώση των τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας και η αύξηση του κόστους για τη ρύπανση του περιβάλλοντος καθιστούν όλο και πιο ασύμφορη την καύση του ορυκτού καυσίμου στη Γερμανία. Η Τζόζεφιν Τεμπ, ερευνήτρια στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Flensburg, η οποία είναι συν-συγγραφέας μιας μελέτης για την εξόρυξη λιγνίτη που δημοσιεύθηκε στα τέλη Ιουνίου, λέει ότι η εξόρυξη κάτω από το Mühlrose θα ήταν ασύμφορη.

Τι λέει η LEAG
Η LEAG λέει το αντίθετο. Σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο Θόρστεν Κράμερ, η εταιρεία κάνει υπολογισμούς με διαφορετικά σενάρια για τη λιγνιτική της δραστηριότητα. «Υποθέτουμε ότι θα συνεχίσουμε να παράγουμε έσοδα μέχρι το 2038», λέει.
Έχουν υπάρξει λίγες διαμαρτυρίες όπως αυτές που ξέσπασαν πέρυσι σε άλλα μέρη της Γερμανίας. Η RWE προκάλεσε την οργή των ακτιβιστών όταν αποφάσισε να ισοπεδώσει ένα τελευταίο χωριό στη Ρηνανία. Ακολούθησε μια αντιπαράθεση υψηλού προφίλ στην οποία συμμετείχε η Σουηδή περιβαλλοντική ακτιβίστρια Γκρέτα Τούνμπεργκ.
Πριν από πέντε χρόνια, η πλειοψηφία των κατοίκων του Mühlrose ψήφισε να απομακρυνθούν, μετά από σχεδόν τρεις δεκαετίες αγώνα για την επέκταση του λιγνίτη, σύμφωνα με τον Ρόμπερτ Σπρέιζ, τον δήμαρχο. «Ήταν επιθυμία τους να μετεγκατασταθούν», λέει. «Απλώς είχαν βαρεθεί τον θόρυβο και τη σκόνη. Στο αποκορύφωμα των εργασιών, τα παράθυρά μας έπρεπε να καθαρίζονται σχεδόν καθημερινά».
Περίπου οι μισοί από τους κατοίκους έχουν μετακομίσει σε μια περιοχή μετεγκατάστασης, που ονομάζεται Mühlrose-neu, σε μικρή απόσταση με το αυτοκίνητο, μέρος του χωριού Schleife.
Η LEAG αναμένει να πάρει την κυριότητα όλης της γης μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους και να ξεκινήσει τις εκσκαφές το 2029. Σε περίπτωση που η μεταλλευτική αρχή εγκρίνει τα σχέδια, οι ιδιοκτήτες των δασών θα υποβάλουν νομική καταγγελία, λέει ο Ρενέ Σούστερ, ακτιβιστής της περιβαλλοντικής ομάδας Green League.

Πηγή: https://www.newmoney.gr/roh/bloomberg/germania-i-viomichania-anthraka-exafanizi-apo-ton-charti-to-istoriko-muhlrose/

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 17 Ιουλίου 2024

Ένα οδοιπορικό στο εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο της ΑΕΒΑΛ με ένα απόκοσμο και συνάμα γοητευτικό σκηνικό...

κάποιος επισκεφθεί την πόλη της Πτολεμαΐδας θα παρατηρήσει την έντονη βιομηχανική δραστηριότητα που επικρατεί στα πέριξ της πόλης. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι στο υπέδαφος της επαρχίας της Εορδαίας, της οποίας η Πτολεμαΐδα είναι πρωτεύουσα, συγκεντρώνεται το 60% των εκμεταλλεύσιμων λιγνιτικών κοιτασμάτων της Ελλάδας και παράγεται το 70% της συνολικής ενέργειας της χώρας, δικαίως η πόλη χαρακτηρίζεται η «ενεργειακή πρωτεύουσα» της Ελλάδας, με ό,τι κι αν συνεπάγεται αυτό. Σε απόσταση περίπου δυο χιλιομέτρων από την Πτολεμαΐδα υπάρχουν οι εγκαταλελειμμένες εδώ και 27 χρόνια εγκαταστάσεις τις Ανώνυμης Εταιρείας Βιομηχανίας Αζωτούχων Λιπασμάτων η αλλιώς ΑΕΒΑΛ.
Το βιομηχανικό συγκρότημα κατασκευάστηκε με δαπάνες του ελληνικού Δημοσίου και η ανέγερση του τελείωσε τον Νοέμβριο του 1963, οπότε άρχισε η δοκιμαστική λειτουργία που κράτησε μέχρι την 30/4/1965. Σκοπός της ίδρυσης της ΑΕΒΑΛ στην Πτολεμαΐδα ήταν η αξιοποίηση του τοπικού παραγόμενου λιγνίτη με την εξαέρωση του οποίου παραγόταν αμμωνία, η οποία αποτελεί την κυριότερη ενδιάμεση πρώτη ύλη της λιπασματοβιομηχανίας λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς της σε άζωτο (82%). Από το 1964 μέχρι και τα μέσα του 1995 τα προϊόντα της ΑΕΒΑΛ ήταν αζωτούχα λιπάσματα (νιτρικά) τα οποία παράγονταν εξ ολοκλήρου από αμμωνία. Μετά από σωρεία προβλημάτων τα οποία διογκώνονταν με την πάροδο του χρόνου (χρέη προς τη ΔΕΗ, ανταγωνισμός από εγχώριες αλλά και ξένες λιπασματοβιομηχανίες, υψηλό κόστος παραγωγής, απαρχαιωμένο τμήμα παραγωγής αμμωνίας, μεγάλος αριθμός εργαζόμενων κ.α.) το εργοστάσιο σταμάτησε να λειτουργεί οριστικά το 1997, και έκτοτε εγκαταλείφθηκε.
Από τα συνολικά 1707 στρέμματα που καταλαμβάνει η ΑΕΒΑΛ, το 2005 και μετά από πρόταση του Δήμου Πτολεμαΐδας, καθορίστηκε η θέση, η έκταση και τα όρια για τη δημιουργία του Βιοτεχνικού Πάρκου (ΒΙΟ.ΠΑ.) Πτολεμαΐδας συνολικής έκτασης 506 στρεμμάτων. Σήμερα ο χώρος κυρίως κοντά στην είσοδο του εργοστασίου χρησιμοποιείται για το παρκάρισμα και τη συντήρηση των απορριμματοφόρων του Δήμου. Κατά την είσοδο μου με προειδοποίησαν να έχω το νου μου για ενδεχόμενους κινδύνους όπως φίδια και σκυλιά, ενώ μάλιστα ένας υπάλληλος αστειευόμενος είπε: «Έχουμε και αρκούδες αλλά τέτοια εποχή λείπουν!». Επίσης μου είπαν να είμαι ιδιαίτερα προσεκτικός στο που πατάω γιατί οποιοδήποτε κομμάτι κτηρίου μπορούσε να καταρρεύσει ανά πάσα στιγμή. Ευχαριστώντας τους για τις πληροφορίες ξεκίνησα την περιπλάνησή μου. Περπατώντας στους άλλοτε ασφάλτινους δρόμους του συγκροτήματος και παρατηρώντας τις εγκαταστάσεις κατακλύστηκα από δέος. Το μέγεθος των κτηρίων και η πολυπλοκότητα των εγκαταστάσεων σε αφήνουν με το στόμα ανοιχτό, ενώ η απόλυτη ησυχία που επικρατεί διακόπτεται που και που από το θρόισμα των φύλλων της πυκνής βλάστησης που έχει πλέον περικυκλώσει τα θεόρατα κουφάρια των κτηρίων.
Υπάρχουν παντού ενδείξεις ενός μέρους που κάποτε έσφυζε από ζωή. Αφίσες, πινακίδες, σκονισμένα αρχεία, εργαλεία, υλικά, προσωπικά αντικείμενα, μέσα προστασίας, κάνουν την ανθρώπινη παρουσία να μοιάζει τόσο κοντινή αλλά ταυτόχρονα τόσο μακρινή.
Φεύγοντας έπιασα κουβέντα με τους υπάλληλους της τοπικής αυτοδιοίκησης και ένας από αυτούς με ρώτησε: «Τι έγινε, πως σου φάνηκε;» «Δεν έχω λόγια» απάντησα. «Εγώ μια φορά έκανα μια βόλτα και δεν ξαναπήγα, δε μπορώ με πιάνει μελαγχολία ,τόσα εκατομμύρια εξοπλισμός παρατημένος, τόσος κόσμος δούλευε εδώ.» Συνεχίζοντας την κουβέντα μας μοιράστηκε μαζί μου μια ιστορία που πιστεύω πως αξίζει να τη μεταφέρω. Παραθέτω τα λόγια του: «Πριν από δυο χρόνια το χειμώνα είχε χιονίσει εδώ στην Πτολεμαΐδα και έκανε αρκετό κρύο. Ένα πρωί που ήμουν στο γραφείο, κοιτάω έξω από το παράθυρο και βλέπω έναν ηλικιωμένο κύριο να μπαίνει στο εργοστάσιο και να περπατάει προς το εσωτερικό, βγήκα έξω και του λέω καλημέρα που πάτε;
Μου απαντάει: «Καλημέρα, δουλεύω στην Τρίτη ζώνη, πάρε τηλέφωνο τον υπεύθυνο και ενημέρωσέ τον ότι ήρθα σήμερα κανονικά για δουλειά, να μη με βγάλει Α/Α.» Τον ρώτησα το όνομα του και τον ενημέρωσα ότι το εργοστάσιο έχει κλείσει εδώ και πολλά χρόνια και έφυγε. Μετά μάθαμε ότι ήταν ένας 85χρονος κύριος με άνοια ο οποίος όντως δούλευε στο εργοστάσιο δεκαετίες πριν και περπάτησε 4 χιλιόμετρα μέσα στο κρύο και το χιόνι από το Προάστιο (οικισμός έξω από την Πτολεμαΐδα) για να έρθει μέχρι το εργοστάσιο για να δουλέψει»..
Ευχαριστούμε θερμά τον αντιδήμαρχο καθημερινότητας, καθαριότητας, πρασίνου & ανακύκλωσης Πτολεμαΐδας κ. Χρήστο Κεσκερίδη καθώς και τον υπεύθυνο γραφείου κίνησης κ. Ηλία Καφαντάρη που μας επέτρεψαν την άδεια στο Χώρο της ΑΕΒΑΛ.

Πηγή: https://e-ptolemeos.gr/ena-odoiporiko-sto-egkataleleimmeno-ergostasio-tis-aeval-me-ena-apokosmo-kai-synama-goiteftiko-skiniko

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 16 Ιουλίου 2024

ΣΗΘΥΑ, Ακρινή και το μέλλον των εργαζόμενων της ΔΕΗ στη συνάντηση Στάσση – Αμανατίδη. Πουθενά τα θέματα της Ποντοκώμης...

Η τιμολογιακή πολιτική της ΔΕΗ προς τον φορέα Τηλεθερμάνσεων της περιοχής (ΣΗΘΥΑ) και πως αυτή θα διαμορφωθεί από πλευράς Επιχείρησης καθώς και θέματα που αφορούν τοπικές κοινωνίες (Ακρινή και Αναργύρους), συζητήθηκαν στην Αθήνα κατά την διάρκεια συνάντησης του Διευθύνοντα Συμβούλου της ΔΕΗ Γιώργου Στάσση και του Περιφερειάρχη Δυτικής Μακεδονίας Γιώργου Αμανατίδη. Στη συνάντηση συμμετείχε και ο αναπληρωτής Διευθύνοντας Σύμβουλος της ΔΕΗ Αλέξης Παΐζης.
Σύμφωνα με την λιτή ανακοίνωση της Περιφέρειας, συμφωνήθηκε η καταβολή επιδότησης ενοικίου στους κατοίκους των Αναργύρων για όλο το 2024, κάτι που ζητούσαν επίμονα οι κάτοικοι εδώ και πολύ καιρό αφού η μετεγκατάσταση του οικισμού τους λόγω της κατολίσθησης του ορυχείου Αμυνταίου δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί.
Επίσης, συζητήθηκαν θέματα τιμολογιακής πολιτικής για την παροχή θερμικής ενέργειας προς τους φορείς διαχείρισης τηλεθερμάνσεων καθώς και της Μονάδας Πτολεμαΐδας 5 σε σχέση με την τηλεθέρμανση Πτολεμαΐδας. Ταυτόχρονα, εξετάστηκε η πιθανή αξιοποίηση ενός ατμοηλεκτρικού σταθμού της περιοχής μιας και αποτελεί μέρος της βιομηχανικής κληρονομιάς του τόπου ή η δημιουργία ενός «Μουσείου Ενέργειας – Λιγνίτη».
Επισημάνθηκε η δυνατότητα που θα πρέπει να δοθεί στους πολίτες της περιοχής για συμμετοχή μέχρι 5% στο μετοχικό κεφάλαιο των εταιρειών που κατασκευάζουν μεγάλα φωτοβολταϊκά έργα και στις οποίες συμμετέχει η ΔΕΗ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ ΑΕ με άλλους εταίρους ΚΑΙ συζητήθηκε ο τρόπος απόδοσης του φωτοβολταϊκού πάρκου των 35 MWatt στην Ενεργειακή Κοινότητα Ακρινής. Για το θέμα αυτό όπως και για το σύνολο των ενεργειών, ο Περιφερειάρχης θα ενημερώσει τους κατοίκους της Ακρινής σε ειδική εκδήλωση που θα γίνει στο χωριό.
Τέλος, ο κ. Αμανατίδης μετέφερε την ανησυχία των εργαζομένων της ΔΕΗ, όπως αυτές μεταφέρθηκαν από τα σωματεία «Σπάρτακος» και «Ένωση» για το μέλλον των εργαζόμενων της Επιχείρησης στην περιοχή μετά και το κλείσιμο των τελευταίων εργοστασίων. «Οι εκπρόσωποι της ΔΕΗ τον διαβεβαίωσαν για την εξασφάλιση των θέσεων εργασίας και, σε οποιαδήποτε περίπτωση, ότι δεν θα πληγούν τα συμφέροντά τους» αναφέρει χαρακτηριστικά η ανακοίνωση της περιφέρειας.

Πηγή: https://xronos-kozanis.gr/sithya-akrini-kai-to-mellon-ton-ergazomenon-tis-dei-sti-synantisi-stassi-amanatidi/

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 6 Ιουλίου 2024

 
back to top