Σάββατο 27 Ιανουαρίου 2018
Λαϊκή συνέλευση Ποντοκώμης: Τι γίνεται με τα οικόπεδα - τι προβλέπεται με τους δικαιούχους και τις διαδικασίες διανομής...
Λαϊκή συνέλευση πραγματοποιήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2018 στην Ποντοκώμη για την πορεία της μεταγκατάστασης της Ποντοκώμης από την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, τον Δήμο Κοζάνης και το Τοπικό Συμβούλιο Ποντοκώμης.
Ο Πρόεδρος της Επιτροπής διανομής οικοπέδων από μέρους της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας κ. Παναγιώτης Γαρούφος έδωσε την υπόσχεση της άμεσης και δίκαιας κατανομής των οικοπέδων χωρίς αδικίες και χωρίς περιπέτειες για τους κατοίκους. Ανέφερε ότι θα προσπαθήσει η Επιτροπή να μην υπάρχουν ενστάσεις και προσφυγές για να μην ταλαιπωρηθούν οι κάτοικοι και ζήτησε να υπάρχει εμπιστοσύνη στην επιτροπή και να βοηθηθεί στο έργο της από τους κατοίκους. Ανέφερε ότι έχει γίνει ο πρώτος έλεγχος των δικαιολογητικών και η καταγραφή του είδους της ιδιοκτησίας όλων. Επίσης ανέφερε ότι έχει εξεταστεί ο κτηματολογικός πίνακας όπου φαίνεται πώς έχουν αποζημιωθούν οι κάτοικοι και ποιες είναι οι ιδιοκτησίες. Συνεπώς η Επιτροπή έχει μια πρώτη εικόνα ποιοι είναι οι δικαιούχοι του οικισμού. Επιπλέον ζητούνται οι τελεσίδικες αποφάσεις από τα πρωτοδικεία που ορίζουν τους κατοίκους ως δικαιούχους. Με την προσκόμιση αυτών η Επιτροπή πιστεύει ότι δεν πρόκειται να αδικηθεί κανένας. Σε κάθε περίπτωση αν κάποιος πιστεύει ότι αδικήθηκε μπορεί να κάνει ένσταση στο ΓΓ της Αποκεντρωμένης και κατόπιν στα διοικητικά δικαστήρια αλλά είναι κάτι που θα προσπαθήσει η επιτροπή να αποφύγει ώστε να μην υπάρχει καμιά ένσταση.
Έχει δοθεί προτεραιότητα με εντολής της Περιφερειακής Αρχής για την επιτυχή ολοκλήρωση της συγκεκριμένης εργασίας και να λειτουργήσει χωρίς άλλο έργο από τα μέλη της.
Για λόγους διαφάνειας θα ήθελε να αναλύσει το σκεπτικό της Επιτροπής αλλά αν χρειαστεί θα ξαναυπάρξει συνάντηση μεταξύ Επιτροπής και κατοίκων, με λαϊκή συνέλευση ή στο γραφείο της Επιτροπής.
Έχουν υποβληθεί 996 αιτήσεις. Τα δικαιώματα των αιτήσεων είναι 1190. Τα οικόπεδα που είναι στη διάθεση μας είναι 903. Προφανώς κάποιοι δεν θα ικανοποιηθούν.
Οι αιτήσεις με 1 δικαίωμα και 100% ποσοστό ιδιοκτησία είναι 594 οι υπόλοιπες είναι με πιο σύνθετες ιδιοκτησίες 435. Επίσης 161 αιτήσεις δεν έχουν οικόπεδο στο οικισμό και θα εξεταστούν εφόσον ολοκληρωθούν τα παραπάνω.
Αιτήσεις μπορούν να γίνονται αιτήσεις μέχρι τελευταία στιγμή διότι κρατείται ανοικτή η διαδικασία.
Κριτήρια διανομής οικοπέδων:
Όροι στην παραχώρηση για να διασφαλιστεί ότι θα αξιοποιηθούν τα οικόπεδα:
Πηγή: https://energeiakozani.blogspot.gr
Διαβάστε περισσότερα...
Ο Πρόεδρος της Επιτροπής διανομής οικοπέδων από μέρους της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας κ. Παναγιώτης Γαρούφος έδωσε την υπόσχεση της άμεσης και δίκαιας κατανομής των οικοπέδων χωρίς αδικίες και χωρίς περιπέτειες για τους κατοίκους. Ανέφερε ότι θα προσπαθήσει η Επιτροπή να μην υπάρχουν ενστάσεις και προσφυγές για να μην ταλαιπωρηθούν οι κάτοικοι και ζήτησε να υπάρχει εμπιστοσύνη στην επιτροπή και να βοηθηθεί στο έργο της από τους κατοίκους. Ανέφερε ότι έχει γίνει ο πρώτος έλεγχος των δικαιολογητικών και η καταγραφή του είδους της ιδιοκτησίας όλων. Επίσης ανέφερε ότι έχει εξεταστεί ο κτηματολογικός πίνακας όπου φαίνεται πώς έχουν αποζημιωθούν οι κάτοικοι και ποιες είναι οι ιδιοκτησίες. Συνεπώς η Επιτροπή έχει μια πρώτη εικόνα ποιοι είναι οι δικαιούχοι του οικισμού. Επιπλέον ζητούνται οι τελεσίδικες αποφάσεις από τα πρωτοδικεία που ορίζουν τους κατοίκους ως δικαιούχους. Με την προσκόμιση αυτών η Επιτροπή πιστεύει ότι δεν πρόκειται να αδικηθεί κανένας. Σε κάθε περίπτωση αν κάποιος πιστεύει ότι αδικήθηκε μπορεί να κάνει ένσταση στο ΓΓ της Αποκεντρωμένης και κατόπιν στα διοικητικά δικαστήρια αλλά είναι κάτι που θα προσπαθήσει η επιτροπή να αποφύγει ώστε να μην υπάρχει καμιά ένσταση.
Έχει δοθεί προτεραιότητα με εντολής της Περιφερειακής Αρχής για την επιτυχή ολοκλήρωση της συγκεκριμένης εργασίας και να λειτουργήσει χωρίς άλλο έργο από τα μέλη της.
Για λόγους διαφάνειας θα ήθελε να αναλύσει το σκεπτικό της Επιτροπής αλλά αν χρειαστεί θα ξαναυπάρξει συνάντηση μεταξύ Επιτροπής και κατοίκων, με λαϊκή συνέλευση ή στο γραφείο της Επιτροπής.
Έχουν υποβληθεί 996 αιτήσεις. Τα δικαιώματα των αιτήσεων είναι 1190. Τα οικόπεδα που είναι στη διάθεση μας είναι 903. Προφανώς κάποιοι δεν θα ικανοποιηθούν.
Οι αιτήσεις με 1 δικαίωμα και 100% ποσοστό ιδιοκτησία είναι 594 οι υπόλοιπες είναι με πιο σύνθετες ιδιοκτησίες 435. Επίσης 161 αιτήσεις δεν έχουν οικόπεδο στο οικισμό και θα εξεταστούν εφόσον ολοκληρωθούν τα παραπάνω.
Αιτήσεις μπορούν να γίνονται αιτήσεις μέχρι τελευταία στιγμή διότι κρατείται ανοικτή η διαδικασία.
Κριτήρια διανομής οικοπέδων:
- Κύρια προϋπόθεση για τους δικαιούχους στο νέο οικισμό είναι ότι θα πρέπει να έχει αναγνωριστεί δικαιούχος με δικαστική απόφαση στον παλιό οικισμό. Δεν λαμβάνεται υπόψη αν είναι κάτοικος ή εισοδήματα ή αν έχει άλλο σπίτι κλπ. Όποιος έχει οικόπεδο θα πάρει και στο νέο οικισμό.
- Τα οικόπεδα που θα δοθούν θα είναι μόνο ένα ανά κάτοικο ακόμη και αν έχουν 2 ή περισσότερα οικόπεδα στον οικισμό.
- Στις περιπτώσεις που έχει γίνει νόμιμη κατάτμηση θα πάρουν όλοι από ένα οικόπεδο.
- Όσοι έχουν ποσοστό ή τμήμα θα πάρουν ανάλογο ποσοστό ή τμήμα.
- Αν κάποιος από τους συνδικαιούχους πάρει αυτούσιο οικόπεδο από άλλο οικόπεδο που δικαιούνταν τότε οι υπόλοιποι συνιδιοκτήτες θα μοιραστούν το ποσοστό του δικαιώματος του στον νέο οικισμό.
- Αν οι κληρονόμοι ζητήσουν να μεταβιβαστεί δικαίωμα τότε θα πάει το δικαίωμα στους κληρονόμους. Προφανώς αυτό πρέπει να γίνει ως διαδικασία πριν κλείσει η επιτροπή τη διαδικασία με τα δικαιολογητικά.
- Με τους «αυλαγάδες» αν υπάρχουν κτίσματα τότε θα πάρουν οικόπεδα στο νέο οικισμό.
- Ο Παπάς και η ιδιαίτερη περίπτωση του ιδιοκτήτη εκτός οικισμού θα πάρουνε επίσης οικόπεδα καθώς και ανάλογες τυχόν ειδικές περιπτώσεις που θα κριθούν από την Επιτροπή.
Όροι στην παραχώρηση για να διασφαλιστεί ότι θα αξιοποιηθούν τα οικόπεδα:
- Από τη στιγμή που κάποιος λάβει τίτλο ιδιοκτησίας θα πρέπει εντός 10ετίας να χτίσει αλλιώς θα διαγραφεί.
- Αν κάποιος αποβιώσει ή υπάρχουν περιπτώσεις ειδικές που αδυνατούν να φτιάξουν σπίτι τότε θα μπορέσουν να μεταβιβάσουν το δικαίωμα σε συγγενή έως 2ου βαθμού.
- Δεν θα προχωρήσει η Επιτροπή στο 2ο στάδιο της διανομής αν δεν έχει ολοκληρωθεί πλήρως η αναγνώριση των δικαιούχων. Δεν θα υπάρξει αναφορά στο πώς θα γίνει η διανομή αλλά το ζήτημα θα αντιμετωπιστεί από την Επιτροπή βήμα βήμα.
- Όλα όσα έχουν αποφασιστεί είναι πράγματα τα οποία οι κάτοικοι έχουν εισηγηθεί και η Επιτροπή μελέτησε τόσο από κείμενα όσο και από το διαδίκτυο.
- Δεν θα υπάρξει τίμημα για τα νέα οικόπεδα διότι ο Περιφερειάρχης ζήτησε να μην υπάρξει κανένα τίμημα από την Επιτροπή.
Πηγή: https://energeiakozani.blogspot.gr
Labels:
μετεγκατάσταση,
οικόπεδα,
Ποντοκώμη
Παρασκευή 26 Ιανουαρίου 2018
Τρίτη 23 Ιανουαρίου 2018
Τι συμβαίνει με την ατμοσφαιρική ρύπανση στην Ελλάδα: Η κρίση, το «σκοτεινό σύννεφο» του λιγνίτη και η μάχη για την προστασία των αρχαίων μνημείων...
Η ατμοσφαιρική ρύπανση αποτελεί ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά προβλήματα της σύγχρονης βιομηχανικής εποχής: Η εκβιομηχάνιση των ανεπτυγμένων χωρών, που άρχισε με τη βιομηχανική επανάσταση στα τέλη του 18ου αιώνα επέφερε δραματικές αλλαγές και εξελίξεις σε κάθε επίπεδο, καθορίζοντας την πορεία του κόσμου για τους επόμενους αιώνες.
Μία από τις επιπτώσεις αυτές ήταν και η εμφάνιση του προβλήματος της ευρείας ατμοσφαιρικής ρύπανσης- και της μεγάλης κλίμακας μόλυνσης του περιβάλλοντος εν γένει, ένα ζήτημα το οποίο έλαβε τεράστιες διαστάσεις στον ανεπτυγμένο κόσμο κατά τα μέσα- δεύτερο μισό του 20ού αιώνα ιδιαίτερα. Παρά το «τσουνάμι συνειδητοποίησης» σε επίπεδο πολιτικών, εταιρειών και απλών πολιτών των τελευταίων δεκαετιών (πλέον υποτίθεται πως «όλοι» είναι στοιχειωδώς ενημερωμένοι, συνειδητοποιούν και μεριμνούν για την προστασία του περιβάλλοντος), το κεφάλαιο της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και της απειλής που αυτή συνιστά παραμένει ανοιχτό- ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής.
Το θέμα της ρύπανσης του αέρα στην Ελλάδα παρουσιάζει κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά: Η χώρα μας, παρά το ότι ποτέ δεν έφτασε τα επίπεδα εκβιομηχάνισης άλλων χωρών, δεν απέφυγε τις προηγούμενες δεκαετίες τα, χαρακτηριστικά για μεγαλουπόλεις του ανεπτυγμένου κόσμου, έντονα προβλήματα (νέφος και άλλα «δαιμόνια») σε πόλεις όπως η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη κ.α., μόλις λίγες δεκαετίες πριν. Αν και η κατάσταση σίγουρα έχει βελτιωθεί αισθητά τα τελευταία χρόνια, με όλες τις σημαντικές αλλαγές ως προς τα καύσιμα, τους κινητήρες και τους ρύπους, η οικονομική κρίση άφησε το ιδιαίτερο αποτύπωμά της και σε αυτόν τον τομέα: Η χρήση καυσόξυλων για σκοπούς θέρμανσης έχει επιστρέψει στα μεγάλα αστικά κέντρα, και η «μυρωδιά του χωριού» συναντάται ευρέως σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και αλλού, ειδικά τις νύχτες.
Τι ορίζουμε ως ατμοσφαιρική ρύπανση
Όπως εξηγεί στη HuffPost Greece ο Δρ. Ευάγγελος Γερασόπουλος, Διευθυντής Ερευνών στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών (Ινστιτούτο Ερευνών Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης), όταν μιλάμε για ρύπανση του αέρα μιλούμε είτε για πρωτογενείς ρύπους, δηλαδή ρύπους που εκλύονται απευθείας από κάποια πηγή (όπως η βιομηχανία, τα οχήματα, η κεντρική θέρμανση κ.α.) και τους δευτερογενείς ρύπους, οι οποίοι δημιουργούνται στην ατμόσφαιρα μέσω χημικών διεργασιών.
Ένας τέτοιος ρύπος, της δεύτερης κατηγορίας, είναι και το όζον, το οποίο παράγεται μέσω διεργασιών στις οποίες εμπλέκονται κυρίως οξείδια του αζώτου, πτητικές οργανικές ενώσεις και η ακτινοβολία του ήλιου. Υπάρχουν επίσης τόσο φυσικές πηγές, πχ η σκόνη από την Αφρική, όσο και πηγές οι οποίες σχετίζονται με ανθρωπογενείς δραστηριότητες, είτε τοπικές, είτε απομακρυσμένες.
«Σταυροδρόμι ρύπανσης»: Οι ιδιαιτερότητες της Ελλάδας Η Ελλάδα, από άποψης ρύπανσης του αέρα, παρουσιάζει κάποιες ιδιαιτερότητες από άποψης της γεωγραφικής περιοχής στην οποία βρίσκεται.
«Πρώτον, διότι γύρω της υπάρχουν αρκετές πηγές ρύπανσης: πχ στο νότο έχουμε ερημικές περιοχές στη βόρεια Αφρική όπως η Σαχάρα, ανατολικά έχουμε χώρες πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα όπου έχουμε συστηματική καύση βιομάζας από αγροκαλλιέργειες και στα βορειοδυτικά έχουμε βιομηχανικές περιοχές της κεντρικής Ευρώπης» σημειώνει ο κ. Γερασόπουλος, υπογραμμίζοντας πως η χώρα μας «είναι συνεπώς περικυκλωμένη από διαφορετικών ειδών πηγές- ώστε από όπου και αν φυσάει να έχουμε μια αντίστοιχη συνεισφορά στο υπόβαθρο της περιοχής».
Ως προς τη δεύτερη ιδιαιτερότητα της Ελλάδας, δεν είναι άλλη από το κλίμα της, με τη μεγάλη ηλιοφάνεια και τις υψηλές θερμοκρασίες, που έχουν ως αποτέλεσμα να ευνοείται η δευτερογενής παραγωγή ρύπανσης. Έτσι, συμπληρώνει ο κ. Γερασόπουλος, «αν χαρακτηρίζαμε γενικώς τον ελλαδικό χώρο, θα λέγαμε, πρώτον, ότι είναι ένα σταυροδρόμι αερίων μαζών, άρα και ρύπανσης, και, δεύτερον, ότι είναι ένα ιδανικό, φυσικό εργαστήρι χημικών διεργασιών. Με βάση τα παραπάνω, αν θέλουμε να τοποθετήσουμε την Ελλάδα, και, για να είμαστε πιο ακριβείς την ανατολική Μεσόγειο, σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, είναι μια περιοχή όπου εκ των προτέρων αναμένει κανείς ότι έχει αυξημένα επίπεδα ρύπανσης».
Σε αυτό το πλαίσιο (της «εισαγόμενης» ρύπανσης), ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν ευρήματα της αναφοράς «Europe’s Dark Cloud» του 2016 (από τη Συμμαχία για Υγεία και το Περιβάλλον, το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Δράσης για το Κλίμα, το ευρωπαϊκό γραφείο του WWF και τη Sandbag) σχετικά με τους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής άνθρακα και λιγνίτη, βάσει των οποίων η Ελλάδα είναι «εισαγωγέας» 1.050 θανάτων ετησίως από την καύση άνθρακα και βρίσκεται ανάμεσα στις 5 χώρες της Ευρώπης που επηρεάζονται περισσότερο από την ατμοσφαιρική ρύπανση γειτονικών χωρών.
Τι αναπνέουμε
Στο μεγάλο ερώτημα «τι αναπνέουμε», η απάντηση είναι...τα πάντα που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα: Το θέμα είναι σε τι συγκεντρώσεις, και ποια είναι η επικινδυνότητά τους.
«Στην Αθήνα, από απόψεως μονοξειδίου του άνθρακα (δείκτης κίνησης αυτοκινήτων και άλλων καύσεων) είμαστε σε φυσιολογικά επίπεδα για τα μεγέθη της πόλης, και χωρίς υπερβάσεις. Σε επίπεδο διοξειδίου του θείου, που ήταν μεγάλος πονοκέφαλος τις προηγούμενες δεκαετίες, πλέον δεν αποτελεί πρόβλημα μετά τα μέτρα αποθείωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης- κίνησης, στην αμόλυβδη βενζίνη, σε βιομηχανίας κλπ. Σε επίπεδο οξειδίων του αζώτου είμαστε πάλι σε φυσιολογικά επίπεδα, οπότε κυρίως το πρόβλημά μας έχει να κάνει με τα σωματίδια (καθώς τα μέτρα δεν στόχευαν αποκλειστικά σε αυτά και, γενικώς, είναι αρκετά πιο δύσκολο να τα ελέγξεις) και στο όζον, όπου εξακολουθούμε να έχουμε σημαντικές υπερβάσεις, ειδικά το καλοκαίρι» σημειώνει ο κ. Γερασόπουλος, προσθέτοντας πως στο όζον συμβάλλει και η μείωση κάποιων άλλων ρύπων: Για παράδειγμα, η μείωση των οξειδίων του αζώτου, μέσω διεργασιών στις οποίες εμπλέκονται, αφήνει χώρο στο όζον για υπερσυγκέντρωσή του. «Για αυτό και παρατηρούμε το παράδοξο να μην έχουμε πολύ όζον στο κέντρο της Αθήνας, όπου έχει πολλά αυτοκίνητα και ρύπους, ενώ σε άλλες περιοχές, πχ στα προάστια, το όζον που παράγεται από τους πρόδρομους ρύπους δεν καταστρέφεται και άρα συγκεντρώνεται σε μεγαλύτερες τιμές».
Στην ουσία, τα ίδια πράγματα ισχύουν και για τις άλλες μεγάλες ελληνικές πόλεις, αλλού περισσότερο και αλλού λιγότερο – και πολλά από τα χαρακτηριστικά της ρύπανσης σχετίζονται και με τη γειτνίαση με άλλες περιοχές ρύπανσης (βιομηχανικές ζώνες, χωματερές κλπ)- ωστόσο σημαντικοί είναι και άλλοι γεωγραφικοί ή κλιματικοί παράγοντες, όπως εδαφικές κλίσεις που ευνοούν τη συσσώρευση, ή σταθεροί άνεμοι που ευνοούν τον καθαρισμό.
Από εκεί και πέρα, όταν τίθεται το θέμα της ρύπανσης στον ελλαδικό χώρο, υπάρχουν και συγκεκριμένες πηγές, οι οποίες δεν γίνεται να αγνοηθούν, καθώς φαίνονται και από δορυφόρους- όπως περιοχές παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (Πτολεμαΐδα, Μεγαλόπολη)- τοπικές πηγές με σημαντική επίδραση στις γύρω περιοχές, αλλά και περιοχική επίδραση, που καλύπτει σημαντικό τμήμα του ελλαδικού χώρου.
Επίσης, πέρα από τις μεγάλες πηγές ρύπανσης, υπάρχουν και οι «αφανείς» παράγοντες: «Υπάρχουν ωστόσο και μικροπηγές, κυρίως σε εποχιακή κλίμακα, που περνούν απαρατήρητες στους πολλούς, όπως πχ οι καύσεις υπολειμμάτων αγροτικών δραστηριοτήτων, όπως σε καλλιέργειες ελιάς, ορυζώνες κλπ. Τέτοιου είδους τοπικά προβλήματα είναι αρκετά και σημαντικά για τις τοπικές κοινωνίες. Για παράδειγμα, από μετρήσεις του Εθνικού αστεροσκοπείου Αθηνών στη βόρεια Ελλάδα και κατά μήκος της Εγνατίας Οδού προέκυψε ότι στους χειμερινούς μήνες η συνεισφορά της καύσης βιομάζας στα επίπεδα του μαύρου άνθρακα είναι κατά μέσο όρο 30% (μέχρι και 50% πλησίον αστικών κέντρων) σε αντίθεση με 12% τους καλοκαιρινούς μήνες» αναφέρει ο κ. Γερασόπουλος.
Αξίζει να σημειωθεί πως, σύμφωνα με τον νέο «Άτλαντα Ποιότητας Αέρα για την Ευρώπη», που παρουσίασε το Κοινό Κέντρο Ερευνών (JRC) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Αθήνα και τα προάστιά της ξεχωρίζουν σε ευρωπαϊκό επίπεδο για δύο λόγους: Από τη μία είναι, μαζί με το Παρίσι και τη Μαδρίτη, οι ευρωπαϊκές πόλεις όπου περίπου τα δύο τρίτα των ρύπων (65%) παράγονται από ανθρώπινες δραστηριότητες μέσα στο ίδιο το σύμπλεγμα του ιστορικού κέντρου και των προαστίων (πχ λόγω των μετακινήσεων των κατοίκων). Επίσης, μαζί με τη Λισαβόνα, είναι η πόλη που οι ατμοσφαιρικοί της ρύποι επιβαρύνονται λιγότερο (μόνο σε ποσοστό 5% της συνολικής ρύπανσης) από γεωργικές δραστηριότητες πέριξ της πόλης.
Γενικότερα, όπως επισημαίνεται στο πλαίσιο του «Άτλαντα Ποιότητας Αέρα», κάθε χρόνο περισσότεροι από 400.000 Ευρωπαίοι εξακολουθούν να πεθαίνουν πρόωρα εξαιτίας της κακής ποιότητας του αέρα που εισπνέουν (κάποιες άλλες εκτιμήσεις ανεβάζουν τον αριθμό ακόμα παραπάνω- αξίζει να σημειωθεί πως, όπως ανέφερε στη HuffPost Greece το WWF Ελλάς, επικαλούμενο στοιχεία του ΠΟΥ, το 2012 υπολογιζόταν πως στην Ελλάδα 5.000 θάνατοι ετησίως προκαλούνταν από ασθένειες που σχετίζονταν με την ατμοσφαιρική ρύπανση, με κυριότερη εξ αυτών την ισχαιμική καρδιοπάθεια).
Υπόθεση «λιγνίτης»
Στο ευρύτερο πλαίσιο του θέματος της ρύπανσης του αέρα, δεν γίνεται μην τεθεί και το πολυεπίπεδο ζήτημα των λιγνιτικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής, το οποίο, ως γνωστόν, δεν έχει περιβαλλοντική και μόνο διάσταση (υπενθυμίζεται επίσης πως η Κομισιόν έχει κινήσει κατά της Ελλάδας διαδικασίες για το συγκεκριμένο ζήτημα). Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί πως, σύμφωνα με την αναφορά «Europe’s Dark Cloud», ο μεγαλύτερος λιγνιτικός ατμοηλεκτρικός σταθμός (ΑΗΣ) της Ελλάδας (Άγιος Δημήτριος) είναι από τους πιο ρυπογόνους στην Ευρώπη, καθώς εκτιμάται πως βρίσκεται στην 13η θέση σε εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και στη 18η θέση όσον αφορά στην επιπτώσεις του στη δημόσια υγεία εντός και εκτός συνόρων.
Όπως αναφέρει το WWF Ελλάς, επικαλούμενο επίσημα στοιχεία του ΥΠΕΝ για τους έξι λιγνιτικούς ΑΗΣ της ΔΕΗ το διάστημα 2012-2014, ο ΑΗΣ Αμυνταίου βρισκόταν κατά μέσο όρο πάνω από 7,5 φορές πάνω από το νέο όριο εκπομπών διοξειδίου του θείου για υφιστάμενες μονάδες και 13 φορές πάνω από το αντίστοιχο για νέες μονάδες, ενώ οι τρεις καμινάδες του ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου ήταν μεταξύ 3 και 6 φορές πιο ψηλά από τα όρια του νέου εγχειριδίου Βέλτιστων Διαθέσιμων Τεχνικών (LCP BREF) για υφιστάμενες μονάδες, που υιοθετήθηκε τον Απρίλιο του 2017 σε επίπεδο ΕΕ, θέτοντας νέα, αυστηρότερα όρια εκπομπών για τους τρεις ρύπους (διοξείδιο του θείου, οξείδια του αζώτου, σωματίδια). Όσον αφορά στις δύο μονάδες του ΑΗΣ Καρδιάς, σημειώνει το WWF, εξέπεμπαν περίπου 30 φορές περισσότερα σωματίδια από το νέο όριο για υφιστάμενες μονάδες, και περίπου 60 φορές πάνω από το αντίστοιχο όριο για νέες μονάδες, ενώ οι ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου και Καρδιάς εξέπεμπαν πάνω από 2 φορές περισσότερα οξείδια του αζώτου από το όριο του LCP BREF για υφιστάμενες μονάδες.
Ως προς τις γενικότερες επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής της Πτολεμαΐδας, σε ανακοίνωση της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας τον Ιούλιο αναφερόταν πως επτά στους δέκα θανάτους οφείλονται σε καρκίνο ή σε θρομβοεμβολική νόσο (έμφραγμα, εγκεφαλικό, πνευμονική εμβολή), και μόλις τρεις στους δέκα σε άλλες αιτίες- με τα κρούσματα καρκίνου να είναι κατά 16% περισσότερα σε σχέση με το 1950 και τον αριθμό να αυξάνεται κάθε δεκαετία: Σήμερα, τα κρούσματα καρκίνου φτάνουν στο 30,5%, ενώ μειώνεται ο μέσος όρος ηλικίας θανάτου στην περιοχή. Η μεγαλύτερη αύξηση των κρουσμάτων καρκίνου παρατηρήθηκε στην ηλικιακή ομάδα 45-65 ετών, ενώ μικρότερη αύξηση παρατηρήθηκε στην ομάδα άνω των 65.
Από το νέφος του χθες, στην κρίση του σήμερα
Το νέφος της Αθήνας άφησε το δικό του αποτύπωμα στην ιστορία της πόλης κατά τις προηγούμενες δεκαετίες. Από αυτή την άποψη, η κατάσταση σήμερα είναι σαφώς βελτιωμένη, χάρη στα μέτρα που ελήφθησαν σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά τις δεκαετίες 1980 και 1990. «Αν παρατηρήσουμε στην Αθήνα όλους τους βασικούς ρύπους (μονοξείδιο του άνθρακα, διοξείδιο του θείου, οξείδια του αζώτου) παρατηρούμε σημαντική μείωση τις τελευταίες δεκαετίες και μια σταθεροποίηση τα τελευταία 5-10 χρόνια, η οποία μπορεί να αποδοθεί στο ότι πλέον, με τα μέτρα που έχουν παρθεί, έχουμε φτάσει στα επίπεδα που προβλέπονται για τη ρύπανση υποβάθρου της περιοχής μας» σημειώνει ο κ. Γερασόπουλος.
Αυτό φαίνεται πως αποτελεί γενικότερο φαινόμενο στην Ευρώπη, όπου η ατμόσφαιρα πλέον – σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του JRC- είναι πολύ πιο καθαρή από ό,τι στο παρελθόν. Ωστόσο, η κρίση την οποία περνά η χώρα μας τα τελευταία χρόνια άφησε το αποτύπωμά της και στο κομμάτι της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, σε μια διπλή, πολύ ιδιαίτερη εξέλιξη.
Ευ. Γερασόπουλος: «Κατά τα πρώτα χρόνια της οικονομικής κρίσης (2008-2013) παρατηρήθηκε επιτάχυνση του καθαρισμού της ατμόσφαιρας στην Ελλάδα, και υπάρχουν αρκετές δημοσιεύσεις που το έχουν δείξει αυτό, τόσο για την Ελλάδα, όσο και για άλλες περιοχές του κόσμου- προφανώς γιατί υπήρχε καταστολή δραστηριοτήτων (μείωση μετακινήσεων, βιομηχανικής δραστηριότητας και άλλα επακόλουθα της κρίσης). Η κρίση όμως άλλαξε συμπεριφορικά στοιχεία του πληθυσμού της Ελλάδας, και ένα από αυτά ήταν πως σε συνδυασμό με την άνοδο της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης, ο κόσμος στράφηκε μαζικά στην καύση βιομάζας και αρκετοί στην καύση ξύλων- ήδη από από τον χειμώνα του 2011-2012 είδαμε τα πρώτα σημάδια στις μετρήσεις, και αυτό το φαινόμενο συνεχίζεται μέχρι τώρα».
Αυτό το φαινόμενο δεν αποτελεί μόνο πρόβλημα της Αθήνας, αλλά και άλλων πόλεων, όπως η Θεσσαλονίκη, ο Βόλος, τα Ιωάννινα, αλλά και μικρότερες πόλεις. Πρόκειται για μια «κρυφή όψη» του νομίσματος, από την άποψη ότι μπορεί να μην εμφανίζεται ως ισχυρή άνοδος στις μακροχρόνιες τάσεις των βασικών ρύπων, αλλά έχει άλλες επιπτώσεις: Όπως αναφέρει ο κ. Γερασόπουλος, όταν εξετάζονται τα χειμερινά δεδομένα, έχουν αλλάξει τα χαρακτηριστικά της ημερήσιας διακύμανσης της ρύπανσης, υπό την έννοια ότι «έχουμε ένα πολύ σημαντικό δεύτερο μέγιστο τις βραδινές ώρες: Είχαμε το πρωί το μέγιστο της κίνησης των οχημάτων, και ένα μικρότερο τις απογευματινές ώρες, αλλά έχουμε πλέον πιο αργά το βράδυ και ένα δεύτερο μέγιστο- σαν να βάλαμε στη ζωή μας μια δεύτερη “ώρα αιχμής” τις βραδινές ώρες».
Όσον αφορά στην επίδραση αυτής της μεταβολής στην υγεία, προβληματισμό προκαλεί το ότι είναι άγνωστη, καθώς μέχρι τώρα οι περισσότερες μελέτες έχουν να κάνουν με μακροχρόνια έκθεση πληθυσμού στη ρύπανση. «Τώρα μιλάμε για οξεία έκθεση, αλλά σε ιδιαίτερα επιβαρυμένο περιβάλλον, καθώς, πρώτον, είναι πολύ μεγάλες οι βραδινές συγκεντρώσεις όταν έχουμε αιθαλομίχλη, δεύτερον, τα χαρακτηριστικά είναι πολύ διαφορετικά επειδή μιλάμε για πολύ μικρά σωματίδια, και σε μεγάλο ποσοστό είναι οργανικές ενώσεις, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται οι περισσότερες από τις επικίνδυνες τοξικές ενώσεις που βρίσκονται στην ατμόσφαιρα. Ευτυχώς είναι ώρες που θεωρητικά η κίνηση σε εξωτερικούς χώρους είναι πιο περιορισμένη, και κυρίως για ευπαθείς ομάδες».
Ρύπανση του αέρα και αρχαία
Πέρα από τις γνωστές (περισσότερο ή λιγότερο) επιπτώσεις της ρύπανσης του αέρα, υπάρχει και μια διάσταση του ζητήματος η οποία παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη χώρα μας, ωστόσο μέχρι τώρα δεν έχει διερευνηθεί σε βάθος: Ο λόγος για τις επιπτώσεις της στα αρχαία μνημεία και την πολιτιστική κληρονομιά γενικότερα.
«Το περιβάλλον επηρεάζει τα μνημεία- επηρεάζονται όλα τα κτισμένα μνημεία και οι ακίνητες αρχαιότητες. Τα μνημεία αναπτύσσουν και αυτά μια ισορροπία, εκτός αν το περιβάλλον τροποποιείται» σημειώνει στη HuffPost Greece η Μαρία Μερτζάνη, προϊσταμένη της Διεύθυνσης Συντήρησης Αρχαίων και Νεοτέρων Μνημείων του υπουργείου Πολιτισμού. «Για πολλά χρόνια είχαμε πολύ έντονο το πρόβλημα της όξινης βροχής. Υπάρχουν κάποια υλικά λιγότερο ανθεκτικά, πχ δεν είναι το ίδιο οι γρανίτες με τους ψαμμίτες. Το μάρμαρο είναι ένα υλικό με μεγάλη διάρκεια, μα έχει κάποια χαρακτηριστικά που το κάνουν να επηρεάζεται ιδιαίτερα από το περιβάλλον- αν και όχι τόσο από τη ρύπανση, όσο από τις θερμοκρασιακές μεταβολές. Υπάρχουν επίσης κάποια οργανικά υλικά που επηρεάζονται πάρα πολύ από το περιβάλλον, αλλά δεν τα αφήνουμε εκτεθειμένα» συμπληρώνει η κ. Μερτζάνη.
Το πρόβλημα για τις ελληνικές αρχαιότητες φαίνεται ότι ήταν σχετικά έντονο κατά τις δεκαετίες 1960- 1970- 1980, σύμφωνα με τον Σταύρο Πρωτοπαπά, χημικό της Διεύθυνσης Συντήρησης Αρχαίων και Νεοτέρων Μνημείων και προϊστάμενο του Τμήματος Έρευνας. «Στην Ακρόπολη τα μνημεία της είχαν μαυρίσει όλα από το διοξείδιο του θείου και τους ρύπους, αλλά και τη σκόνη που επικαθόταν, καθώς δεν είναι μόνο οι διαβρωτικοί ρύποι, αλλά και οι ρύποι από τη σκόνη. Το κυριότερο πρόβλημα είναι τα οξείδια του αζώτου και του θείου, που επιβαρύνουν τα αρχαία. Με την υγρασία δίνουν τα αντίστοιχα οξέα, νιτρικό οξύ και θειικό οξύ, τα οποία διαβρώνουν μάρμαρο, μέταλλα, κλπ- γίνεται αποσύνθεση του μαρμάρου προς τον γύψο, έχουμε γυψοποίηση» αναφέρει σχετικά.
Μάλιστα, ο κ. Πρωτοπαπάς επισημαίνει πως το πρόβλημα της επίδρασης της ρύπανσης στα αρχαία ήταν ιδιαίτερα αισθητό στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο κατά τη δεκαετία του 1980 (η κατάσταση στη Πατησίων ήταν ιδιαίτερα επιβαρυμένη)- μα η κατάσταση βελτιώθηκε από το 1990 και μετά, χάρη στη χρήση φίλτρων και κλιματισμού, αλλά και τη γενικότερη βελτίωση (όχι μόνο σε ελληνικό, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο) ως προς τους ρύπους των οχημάτων από αυτοκίνητα, καυστήρες θέρμανσης κτλ.
Όσον αφορά στους αρχαιολογικούς χώρους που θεωρείται πως επιβαρύνονται περισσότερο από παράγοντες σχετιζόμενους με τη ρύπανση του αέρα, τόσο η κ. Μερτζάνη όσο και ο Γιώργος Κούρος, χημικός στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, δεν υποδεικνύουν την Ακρόπολη (στην οποία, όπως προαναφέρθηκε, η κατάσταση είναι βελτιωμένη ως αποτέλεσμα της γενικότερης βελτίωσης των τελευταίων ετών στην Αθήνα), ή τα αρχαία που βρίσκονται σε μουσεία (τα οποία, όπως σημειώνει ο κ. Κούρος, προστατεύονται με ειδικά βερνίκια και περνούν συντήρηση, ενώ και ο αέρας των μουσείων φιλτράρεται) αλλά αρχαιολογικούς χώρους σε βιομηχανικές περιοχές όπως η Ελευσίνα.
«Ανάλογα με τον τύπο του, κάθε μνημείο ξεχωριστά αντιμετωπίζει τις δικές του απειλές. Ίσως για κάποια, όπως για παράδειγμα κάποια μνημεία στην Ελευσίνα, η ρύπανση να είναι η πρώτη. Αλλά, όσον αφορά στο σύνολο, η ατμοσφαιρική ρύπανση δεν είναι η πρώτη απειλή που αντιμετωπίζουν αυτή τη στιγμή τα μνημεία» καταλήγει η κ. Μερτζάνη.
Διαβάστε επίσης:
- Air Pollution Is Killing Millions Around The Globe Each Year
-The combined effect of reduced fossil fuel consumption and increasing biomass combustion on Athens’ air quality, as inferred from long term CO measurements- Myrto Gratsea, Eleni Liakakou, Nikos Mihalopoulos, Anastasios Adamopoulos, Eirini Tsilibari, Evangelos Gerasopoulos
-ΥΠΕΝ- Υποβολή ετήσιας Έκθεσης Επίτευξης Εθνικών Στόχων Ενεργειακής Απόδοσης, σύμφωνα με την παρ.1 του άρθρου 24 της Οδηγίας 2012/27/ΕΕ
-Europe’s Dark Cloud: How Coal-Burning Countries Are Making their Neighbours Sick
Πηγή: http://www.huffingtonpost.gr/ Διαβάστε περισσότερα...
Μία από τις επιπτώσεις αυτές ήταν και η εμφάνιση του προβλήματος της ευρείας ατμοσφαιρικής ρύπανσης- και της μεγάλης κλίμακας μόλυνσης του περιβάλλοντος εν γένει, ένα ζήτημα το οποίο έλαβε τεράστιες διαστάσεις στον ανεπτυγμένο κόσμο κατά τα μέσα- δεύτερο μισό του 20ού αιώνα ιδιαίτερα. Παρά το «τσουνάμι συνειδητοποίησης» σε επίπεδο πολιτικών, εταιρειών και απλών πολιτών των τελευταίων δεκαετιών (πλέον υποτίθεται πως «όλοι» είναι στοιχειωδώς ενημερωμένοι, συνειδητοποιούν και μεριμνούν για την προστασία του περιβάλλοντος), το κεφάλαιο της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και της απειλής που αυτή συνιστά παραμένει ανοιχτό- ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής.
Το θέμα της ρύπανσης του αέρα στην Ελλάδα παρουσιάζει κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά: Η χώρα μας, παρά το ότι ποτέ δεν έφτασε τα επίπεδα εκβιομηχάνισης άλλων χωρών, δεν απέφυγε τις προηγούμενες δεκαετίες τα, χαρακτηριστικά για μεγαλουπόλεις του ανεπτυγμένου κόσμου, έντονα προβλήματα (νέφος και άλλα «δαιμόνια») σε πόλεις όπως η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη κ.α., μόλις λίγες δεκαετίες πριν. Αν και η κατάσταση σίγουρα έχει βελτιωθεί αισθητά τα τελευταία χρόνια, με όλες τις σημαντικές αλλαγές ως προς τα καύσιμα, τους κινητήρες και τους ρύπους, η οικονομική κρίση άφησε το ιδιαίτερο αποτύπωμά της και σε αυτόν τον τομέα: Η χρήση καυσόξυλων για σκοπούς θέρμανσης έχει επιστρέψει στα μεγάλα αστικά κέντρα, και η «μυρωδιά του χωριού» συναντάται ευρέως σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και αλλού, ειδικά τις νύχτες.
Τι ορίζουμε ως ατμοσφαιρική ρύπανση
Όπως εξηγεί στη HuffPost Greece ο Δρ. Ευάγγελος Γερασόπουλος, Διευθυντής Ερευνών στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών (Ινστιτούτο Ερευνών Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης), όταν μιλάμε για ρύπανση του αέρα μιλούμε είτε για πρωτογενείς ρύπους, δηλαδή ρύπους που εκλύονται απευθείας από κάποια πηγή (όπως η βιομηχανία, τα οχήματα, η κεντρική θέρμανση κ.α.) και τους δευτερογενείς ρύπους, οι οποίοι δημιουργούνται στην ατμόσφαιρα μέσω χημικών διεργασιών.
Ένας τέτοιος ρύπος, της δεύτερης κατηγορίας, είναι και το όζον, το οποίο παράγεται μέσω διεργασιών στις οποίες εμπλέκονται κυρίως οξείδια του αζώτου, πτητικές οργανικές ενώσεις και η ακτινοβολία του ήλιου. Υπάρχουν επίσης τόσο φυσικές πηγές, πχ η σκόνη από την Αφρική, όσο και πηγές οι οποίες σχετίζονται με ανθρωπογενείς δραστηριότητες, είτε τοπικές, είτε απομακρυσμένες.
«Σταυροδρόμι ρύπανσης»: Οι ιδιαιτερότητες της Ελλάδας Η Ελλάδα, από άποψης ρύπανσης του αέρα, παρουσιάζει κάποιες ιδιαιτερότητες από άποψης της γεωγραφικής περιοχής στην οποία βρίσκεται.
«Πρώτον, διότι γύρω της υπάρχουν αρκετές πηγές ρύπανσης: πχ στο νότο έχουμε ερημικές περιοχές στη βόρεια Αφρική όπως η Σαχάρα, ανατολικά έχουμε χώρες πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα όπου έχουμε συστηματική καύση βιομάζας από αγροκαλλιέργειες και στα βορειοδυτικά έχουμε βιομηχανικές περιοχές της κεντρικής Ευρώπης» σημειώνει ο κ. Γερασόπουλος, υπογραμμίζοντας πως η χώρα μας «είναι συνεπώς περικυκλωμένη από διαφορετικών ειδών πηγές- ώστε από όπου και αν φυσάει να έχουμε μια αντίστοιχη συνεισφορά στο υπόβαθρο της περιοχής».
Ως προς τη δεύτερη ιδιαιτερότητα της Ελλάδας, δεν είναι άλλη από το κλίμα της, με τη μεγάλη ηλιοφάνεια και τις υψηλές θερμοκρασίες, που έχουν ως αποτέλεσμα να ευνοείται η δευτερογενής παραγωγή ρύπανσης. Έτσι, συμπληρώνει ο κ. Γερασόπουλος, «αν χαρακτηρίζαμε γενικώς τον ελλαδικό χώρο, θα λέγαμε, πρώτον, ότι είναι ένα σταυροδρόμι αερίων μαζών, άρα και ρύπανσης, και, δεύτερον, ότι είναι ένα ιδανικό, φυσικό εργαστήρι χημικών διεργασιών. Με βάση τα παραπάνω, αν θέλουμε να τοποθετήσουμε την Ελλάδα, και, για να είμαστε πιο ακριβείς την ανατολική Μεσόγειο, σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, είναι μια περιοχή όπου εκ των προτέρων αναμένει κανείς ότι έχει αυξημένα επίπεδα ρύπανσης».
Σε αυτό το πλαίσιο (της «εισαγόμενης» ρύπανσης), ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν ευρήματα της αναφοράς «Europe’s Dark Cloud» του 2016 (από τη Συμμαχία για Υγεία και το Περιβάλλον, το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Δράσης για το Κλίμα, το ευρωπαϊκό γραφείο του WWF και τη Sandbag) σχετικά με τους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής άνθρακα και λιγνίτη, βάσει των οποίων η Ελλάδα είναι «εισαγωγέας» 1.050 θανάτων ετησίως από την καύση άνθρακα και βρίσκεται ανάμεσα στις 5 χώρες της Ευρώπης που επηρεάζονται περισσότερο από την ατμοσφαιρική ρύπανση γειτονικών χωρών.
Τι αναπνέουμε
Στο μεγάλο ερώτημα «τι αναπνέουμε», η απάντηση είναι...τα πάντα που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα: Το θέμα είναι σε τι συγκεντρώσεις, και ποια είναι η επικινδυνότητά τους.
«Στην Αθήνα, από απόψεως μονοξειδίου του άνθρακα (δείκτης κίνησης αυτοκινήτων και άλλων καύσεων) είμαστε σε φυσιολογικά επίπεδα για τα μεγέθη της πόλης, και χωρίς υπερβάσεις. Σε επίπεδο διοξειδίου του θείου, που ήταν μεγάλος πονοκέφαλος τις προηγούμενες δεκαετίες, πλέον δεν αποτελεί πρόβλημα μετά τα μέτρα αποθείωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης- κίνησης, στην αμόλυβδη βενζίνη, σε βιομηχανίας κλπ. Σε επίπεδο οξειδίων του αζώτου είμαστε πάλι σε φυσιολογικά επίπεδα, οπότε κυρίως το πρόβλημά μας έχει να κάνει με τα σωματίδια (καθώς τα μέτρα δεν στόχευαν αποκλειστικά σε αυτά και, γενικώς, είναι αρκετά πιο δύσκολο να τα ελέγξεις) και στο όζον, όπου εξακολουθούμε να έχουμε σημαντικές υπερβάσεις, ειδικά το καλοκαίρι» σημειώνει ο κ. Γερασόπουλος, προσθέτοντας πως στο όζον συμβάλλει και η μείωση κάποιων άλλων ρύπων: Για παράδειγμα, η μείωση των οξειδίων του αζώτου, μέσω διεργασιών στις οποίες εμπλέκονται, αφήνει χώρο στο όζον για υπερσυγκέντρωσή του. «Για αυτό και παρατηρούμε το παράδοξο να μην έχουμε πολύ όζον στο κέντρο της Αθήνας, όπου έχει πολλά αυτοκίνητα και ρύπους, ενώ σε άλλες περιοχές, πχ στα προάστια, το όζον που παράγεται από τους πρόδρομους ρύπους δεν καταστρέφεται και άρα συγκεντρώνεται σε μεγαλύτερες τιμές».
Στην ουσία, τα ίδια πράγματα ισχύουν και για τις άλλες μεγάλες ελληνικές πόλεις, αλλού περισσότερο και αλλού λιγότερο – και πολλά από τα χαρακτηριστικά της ρύπανσης σχετίζονται και με τη γειτνίαση με άλλες περιοχές ρύπανσης (βιομηχανικές ζώνες, χωματερές κλπ)- ωστόσο σημαντικοί είναι και άλλοι γεωγραφικοί ή κλιματικοί παράγοντες, όπως εδαφικές κλίσεις που ευνοούν τη συσσώρευση, ή σταθεροί άνεμοι που ευνοούν τον καθαρισμό.
Από εκεί και πέρα, όταν τίθεται το θέμα της ρύπανσης στον ελλαδικό χώρο, υπάρχουν και συγκεκριμένες πηγές, οι οποίες δεν γίνεται να αγνοηθούν, καθώς φαίνονται και από δορυφόρους- όπως περιοχές παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (Πτολεμαΐδα, Μεγαλόπολη)- τοπικές πηγές με σημαντική επίδραση στις γύρω περιοχές, αλλά και περιοχική επίδραση, που καλύπτει σημαντικό τμήμα του ελλαδικού χώρου.
Επίσης, πέρα από τις μεγάλες πηγές ρύπανσης, υπάρχουν και οι «αφανείς» παράγοντες: «Υπάρχουν ωστόσο και μικροπηγές, κυρίως σε εποχιακή κλίμακα, που περνούν απαρατήρητες στους πολλούς, όπως πχ οι καύσεις υπολειμμάτων αγροτικών δραστηριοτήτων, όπως σε καλλιέργειες ελιάς, ορυζώνες κλπ. Τέτοιου είδους τοπικά προβλήματα είναι αρκετά και σημαντικά για τις τοπικές κοινωνίες. Για παράδειγμα, από μετρήσεις του Εθνικού αστεροσκοπείου Αθηνών στη βόρεια Ελλάδα και κατά μήκος της Εγνατίας Οδού προέκυψε ότι στους χειμερινούς μήνες η συνεισφορά της καύσης βιομάζας στα επίπεδα του μαύρου άνθρακα είναι κατά μέσο όρο 30% (μέχρι και 50% πλησίον αστικών κέντρων) σε αντίθεση με 12% τους καλοκαιρινούς μήνες» αναφέρει ο κ. Γερασόπουλος.
Αξίζει να σημειωθεί πως, σύμφωνα με τον νέο «Άτλαντα Ποιότητας Αέρα για την Ευρώπη», που παρουσίασε το Κοινό Κέντρο Ερευνών (JRC) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Αθήνα και τα προάστιά της ξεχωρίζουν σε ευρωπαϊκό επίπεδο για δύο λόγους: Από τη μία είναι, μαζί με το Παρίσι και τη Μαδρίτη, οι ευρωπαϊκές πόλεις όπου περίπου τα δύο τρίτα των ρύπων (65%) παράγονται από ανθρώπινες δραστηριότητες μέσα στο ίδιο το σύμπλεγμα του ιστορικού κέντρου και των προαστίων (πχ λόγω των μετακινήσεων των κατοίκων). Επίσης, μαζί με τη Λισαβόνα, είναι η πόλη που οι ατμοσφαιρικοί της ρύποι επιβαρύνονται λιγότερο (μόνο σε ποσοστό 5% της συνολικής ρύπανσης) από γεωργικές δραστηριότητες πέριξ της πόλης.
Γενικότερα, όπως επισημαίνεται στο πλαίσιο του «Άτλαντα Ποιότητας Αέρα», κάθε χρόνο περισσότεροι από 400.000 Ευρωπαίοι εξακολουθούν να πεθαίνουν πρόωρα εξαιτίας της κακής ποιότητας του αέρα που εισπνέουν (κάποιες άλλες εκτιμήσεις ανεβάζουν τον αριθμό ακόμα παραπάνω- αξίζει να σημειωθεί πως, όπως ανέφερε στη HuffPost Greece το WWF Ελλάς, επικαλούμενο στοιχεία του ΠΟΥ, το 2012 υπολογιζόταν πως στην Ελλάδα 5.000 θάνατοι ετησίως προκαλούνταν από ασθένειες που σχετίζονταν με την ατμοσφαιρική ρύπανση, με κυριότερη εξ αυτών την ισχαιμική καρδιοπάθεια).
Υπόθεση «λιγνίτης»
Στο ευρύτερο πλαίσιο του θέματος της ρύπανσης του αέρα, δεν γίνεται μην τεθεί και το πολυεπίπεδο ζήτημα των λιγνιτικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής, το οποίο, ως γνωστόν, δεν έχει περιβαλλοντική και μόνο διάσταση (υπενθυμίζεται επίσης πως η Κομισιόν έχει κινήσει κατά της Ελλάδας διαδικασίες για το συγκεκριμένο ζήτημα). Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί πως, σύμφωνα με την αναφορά «Europe’s Dark Cloud», ο μεγαλύτερος λιγνιτικός ατμοηλεκτρικός σταθμός (ΑΗΣ) της Ελλάδας (Άγιος Δημήτριος) είναι από τους πιο ρυπογόνους στην Ευρώπη, καθώς εκτιμάται πως βρίσκεται στην 13η θέση σε εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και στη 18η θέση όσον αφορά στην επιπτώσεις του στη δημόσια υγεία εντός και εκτός συνόρων.
Όπως αναφέρει το WWF Ελλάς, επικαλούμενο επίσημα στοιχεία του ΥΠΕΝ για τους έξι λιγνιτικούς ΑΗΣ της ΔΕΗ το διάστημα 2012-2014, ο ΑΗΣ Αμυνταίου βρισκόταν κατά μέσο όρο πάνω από 7,5 φορές πάνω από το νέο όριο εκπομπών διοξειδίου του θείου για υφιστάμενες μονάδες και 13 φορές πάνω από το αντίστοιχο για νέες μονάδες, ενώ οι τρεις καμινάδες του ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου ήταν μεταξύ 3 και 6 φορές πιο ψηλά από τα όρια του νέου εγχειριδίου Βέλτιστων Διαθέσιμων Τεχνικών (LCP BREF) για υφιστάμενες μονάδες, που υιοθετήθηκε τον Απρίλιο του 2017 σε επίπεδο ΕΕ, θέτοντας νέα, αυστηρότερα όρια εκπομπών για τους τρεις ρύπους (διοξείδιο του θείου, οξείδια του αζώτου, σωματίδια). Όσον αφορά στις δύο μονάδες του ΑΗΣ Καρδιάς, σημειώνει το WWF, εξέπεμπαν περίπου 30 φορές περισσότερα σωματίδια από το νέο όριο για υφιστάμενες μονάδες, και περίπου 60 φορές πάνω από το αντίστοιχο όριο για νέες μονάδες, ενώ οι ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου και Καρδιάς εξέπεμπαν πάνω από 2 φορές περισσότερα οξείδια του αζώτου από το όριο του LCP BREF για υφιστάμενες μονάδες.
Ως προς τις γενικότερες επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής της Πτολεμαΐδας, σε ανακοίνωση της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας τον Ιούλιο αναφερόταν πως επτά στους δέκα θανάτους οφείλονται σε καρκίνο ή σε θρομβοεμβολική νόσο (έμφραγμα, εγκεφαλικό, πνευμονική εμβολή), και μόλις τρεις στους δέκα σε άλλες αιτίες- με τα κρούσματα καρκίνου να είναι κατά 16% περισσότερα σε σχέση με το 1950 και τον αριθμό να αυξάνεται κάθε δεκαετία: Σήμερα, τα κρούσματα καρκίνου φτάνουν στο 30,5%, ενώ μειώνεται ο μέσος όρος ηλικίας θανάτου στην περιοχή. Η μεγαλύτερη αύξηση των κρουσμάτων καρκίνου παρατηρήθηκε στην ηλικιακή ομάδα 45-65 ετών, ενώ μικρότερη αύξηση παρατηρήθηκε στην ομάδα άνω των 65.
Από το νέφος του χθες, στην κρίση του σήμερα
Το νέφος της Αθήνας άφησε το δικό του αποτύπωμα στην ιστορία της πόλης κατά τις προηγούμενες δεκαετίες. Από αυτή την άποψη, η κατάσταση σήμερα είναι σαφώς βελτιωμένη, χάρη στα μέτρα που ελήφθησαν σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά τις δεκαετίες 1980 και 1990. «Αν παρατηρήσουμε στην Αθήνα όλους τους βασικούς ρύπους (μονοξείδιο του άνθρακα, διοξείδιο του θείου, οξείδια του αζώτου) παρατηρούμε σημαντική μείωση τις τελευταίες δεκαετίες και μια σταθεροποίηση τα τελευταία 5-10 χρόνια, η οποία μπορεί να αποδοθεί στο ότι πλέον, με τα μέτρα που έχουν παρθεί, έχουμε φτάσει στα επίπεδα που προβλέπονται για τη ρύπανση υποβάθρου της περιοχής μας» σημειώνει ο κ. Γερασόπουλος.
Αυτό φαίνεται πως αποτελεί γενικότερο φαινόμενο στην Ευρώπη, όπου η ατμόσφαιρα πλέον – σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του JRC- είναι πολύ πιο καθαρή από ό,τι στο παρελθόν. Ωστόσο, η κρίση την οποία περνά η χώρα μας τα τελευταία χρόνια άφησε το αποτύπωμά της και στο κομμάτι της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, σε μια διπλή, πολύ ιδιαίτερη εξέλιξη.
Ευ. Γερασόπουλος: «Κατά τα πρώτα χρόνια της οικονομικής κρίσης (2008-2013) παρατηρήθηκε επιτάχυνση του καθαρισμού της ατμόσφαιρας στην Ελλάδα, και υπάρχουν αρκετές δημοσιεύσεις που το έχουν δείξει αυτό, τόσο για την Ελλάδα, όσο και για άλλες περιοχές του κόσμου- προφανώς γιατί υπήρχε καταστολή δραστηριοτήτων (μείωση μετακινήσεων, βιομηχανικής δραστηριότητας και άλλα επακόλουθα της κρίσης). Η κρίση όμως άλλαξε συμπεριφορικά στοιχεία του πληθυσμού της Ελλάδας, και ένα από αυτά ήταν πως σε συνδυασμό με την άνοδο της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης, ο κόσμος στράφηκε μαζικά στην καύση βιομάζας και αρκετοί στην καύση ξύλων- ήδη από από τον χειμώνα του 2011-2012 είδαμε τα πρώτα σημάδια στις μετρήσεις, και αυτό το φαινόμενο συνεχίζεται μέχρι τώρα».
Αυτό το φαινόμενο δεν αποτελεί μόνο πρόβλημα της Αθήνας, αλλά και άλλων πόλεων, όπως η Θεσσαλονίκη, ο Βόλος, τα Ιωάννινα, αλλά και μικρότερες πόλεις. Πρόκειται για μια «κρυφή όψη» του νομίσματος, από την άποψη ότι μπορεί να μην εμφανίζεται ως ισχυρή άνοδος στις μακροχρόνιες τάσεις των βασικών ρύπων, αλλά έχει άλλες επιπτώσεις: Όπως αναφέρει ο κ. Γερασόπουλος, όταν εξετάζονται τα χειμερινά δεδομένα, έχουν αλλάξει τα χαρακτηριστικά της ημερήσιας διακύμανσης της ρύπανσης, υπό την έννοια ότι «έχουμε ένα πολύ σημαντικό δεύτερο μέγιστο τις βραδινές ώρες: Είχαμε το πρωί το μέγιστο της κίνησης των οχημάτων, και ένα μικρότερο τις απογευματινές ώρες, αλλά έχουμε πλέον πιο αργά το βράδυ και ένα δεύτερο μέγιστο- σαν να βάλαμε στη ζωή μας μια δεύτερη “ώρα αιχμής” τις βραδινές ώρες».
Όσον αφορά στην επίδραση αυτής της μεταβολής στην υγεία, προβληματισμό προκαλεί το ότι είναι άγνωστη, καθώς μέχρι τώρα οι περισσότερες μελέτες έχουν να κάνουν με μακροχρόνια έκθεση πληθυσμού στη ρύπανση. «Τώρα μιλάμε για οξεία έκθεση, αλλά σε ιδιαίτερα επιβαρυμένο περιβάλλον, καθώς, πρώτον, είναι πολύ μεγάλες οι βραδινές συγκεντρώσεις όταν έχουμε αιθαλομίχλη, δεύτερον, τα χαρακτηριστικά είναι πολύ διαφορετικά επειδή μιλάμε για πολύ μικρά σωματίδια, και σε μεγάλο ποσοστό είναι οργανικές ενώσεις, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται οι περισσότερες από τις επικίνδυνες τοξικές ενώσεις που βρίσκονται στην ατμόσφαιρα. Ευτυχώς είναι ώρες που θεωρητικά η κίνηση σε εξωτερικούς χώρους είναι πιο περιορισμένη, και κυρίως για ευπαθείς ομάδες».
Ρύπανση του αέρα και αρχαία
Πέρα από τις γνωστές (περισσότερο ή λιγότερο) επιπτώσεις της ρύπανσης του αέρα, υπάρχει και μια διάσταση του ζητήματος η οποία παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη χώρα μας, ωστόσο μέχρι τώρα δεν έχει διερευνηθεί σε βάθος: Ο λόγος για τις επιπτώσεις της στα αρχαία μνημεία και την πολιτιστική κληρονομιά γενικότερα.
«Το περιβάλλον επηρεάζει τα μνημεία- επηρεάζονται όλα τα κτισμένα μνημεία και οι ακίνητες αρχαιότητες. Τα μνημεία αναπτύσσουν και αυτά μια ισορροπία, εκτός αν το περιβάλλον τροποποιείται» σημειώνει στη HuffPost Greece η Μαρία Μερτζάνη, προϊσταμένη της Διεύθυνσης Συντήρησης Αρχαίων και Νεοτέρων Μνημείων του υπουργείου Πολιτισμού. «Για πολλά χρόνια είχαμε πολύ έντονο το πρόβλημα της όξινης βροχής. Υπάρχουν κάποια υλικά λιγότερο ανθεκτικά, πχ δεν είναι το ίδιο οι γρανίτες με τους ψαμμίτες. Το μάρμαρο είναι ένα υλικό με μεγάλη διάρκεια, μα έχει κάποια χαρακτηριστικά που το κάνουν να επηρεάζεται ιδιαίτερα από το περιβάλλον- αν και όχι τόσο από τη ρύπανση, όσο από τις θερμοκρασιακές μεταβολές. Υπάρχουν επίσης κάποια οργανικά υλικά που επηρεάζονται πάρα πολύ από το περιβάλλον, αλλά δεν τα αφήνουμε εκτεθειμένα» συμπληρώνει η κ. Μερτζάνη.
Το πρόβλημα για τις ελληνικές αρχαιότητες φαίνεται ότι ήταν σχετικά έντονο κατά τις δεκαετίες 1960- 1970- 1980, σύμφωνα με τον Σταύρο Πρωτοπαπά, χημικό της Διεύθυνσης Συντήρησης Αρχαίων και Νεοτέρων Μνημείων και προϊστάμενο του Τμήματος Έρευνας. «Στην Ακρόπολη τα μνημεία της είχαν μαυρίσει όλα από το διοξείδιο του θείου και τους ρύπους, αλλά και τη σκόνη που επικαθόταν, καθώς δεν είναι μόνο οι διαβρωτικοί ρύποι, αλλά και οι ρύποι από τη σκόνη. Το κυριότερο πρόβλημα είναι τα οξείδια του αζώτου και του θείου, που επιβαρύνουν τα αρχαία. Με την υγρασία δίνουν τα αντίστοιχα οξέα, νιτρικό οξύ και θειικό οξύ, τα οποία διαβρώνουν μάρμαρο, μέταλλα, κλπ- γίνεται αποσύνθεση του μαρμάρου προς τον γύψο, έχουμε γυψοποίηση» αναφέρει σχετικά.
Μάλιστα, ο κ. Πρωτοπαπάς επισημαίνει πως το πρόβλημα της επίδρασης της ρύπανσης στα αρχαία ήταν ιδιαίτερα αισθητό στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο κατά τη δεκαετία του 1980 (η κατάσταση στη Πατησίων ήταν ιδιαίτερα επιβαρυμένη)- μα η κατάσταση βελτιώθηκε από το 1990 και μετά, χάρη στη χρήση φίλτρων και κλιματισμού, αλλά και τη γενικότερη βελτίωση (όχι μόνο σε ελληνικό, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο) ως προς τους ρύπους των οχημάτων από αυτοκίνητα, καυστήρες θέρμανσης κτλ.
Όσον αφορά στους αρχαιολογικούς χώρους που θεωρείται πως επιβαρύνονται περισσότερο από παράγοντες σχετιζόμενους με τη ρύπανση του αέρα, τόσο η κ. Μερτζάνη όσο και ο Γιώργος Κούρος, χημικός στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, δεν υποδεικνύουν την Ακρόπολη (στην οποία, όπως προαναφέρθηκε, η κατάσταση είναι βελτιωμένη ως αποτέλεσμα της γενικότερης βελτίωσης των τελευταίων ετών στην Αθήνα), ή τα αρχαία που βρίσκονται σε μουσεία (τα οποία, όπως σημειώνει ο κ. Κούρος, προστατεύονται με ειδικά βερνίκια και περνούν συντήρηση, ενώ και ο αέρας των μουσείων φιλτράρεται) αλλά αρχαιολογικούς χώρους σε βιομηχανικές περιοχές όπως η Ελευσίνα.
«Ανάλογα με τον τύπο του, κάθε μνημείο ξεχωριστά αντιμετωπίζει τις δικές του απειλές. Ίσως για κάποια, όπως για παράδειγμα κάποια μνημεία στην Ελευσίνα, η ρύπανση να είναι η πρώτη. Αλλά, όσον αφορά στο σύνολο, η ατμοσφαιρική ρύπανση δεν είναι η πρώτη απειλή που αντιμετωπίζουν αυτή τη στιγμή τα μνημεία» καταλήγει η κ. Μερτζάνη.
Διαβάστε επίσης:
- Air Pollution Is Killing Millions Around The Globe Each Year
-The combined effect of reduced fossil fuel consumption and increasing biomass combustion on Athens’ air quality, as inferred from long term CO measurements- Myrto Gratsea, Eleni Liakakou, Nikos Mihalopoulos, Anastasios Adamopoulos, Eirini Tsilibari, Evangelos Gerasopoulos
-ΥΠΕΝ- Υποβολή ετήσιας Έκθεσης Επίτευξης Εθνικών Στόχων Ενεργειακής Απόδοσης, σύμφωνα με την παρ.1 του άρθρου 24 της Οδηγίας 2012/27/ΕΕ
-Europe’s Dark Cloud: How Coal-Burning Countries Are Making their Neighbours Sick
Πηγή: http://www.huffingtonpost.gr/ Διαβάστε περισσότερα...
Σάββατο 20 Ιανουαρίου 2018
Τριπόταμος: Το χωριό που «καταπίνει» ο λιγνίτης...
Τριπόταμος. Ένα μικρό γραφικό χωριό στην καρδιά της αρκαδικής φύσης, που κατοικείται αδιάλειπτα από τα προεπαναστατικά χρόνια (έχει εξυπηρετήσει και ως καταφύγιο του Κολοκοτρώνη), θα εξαφανιστεί εντελώς από τον χάρτη. Το χωριό, μεταξύ τριών ποταμών, θα ισοπεδωθεί προκειμένου να επεκταθούν τα ορυχεία λιγνίτη της ΔΕΗ, απαραίτητα, προς το παρόν, για την ηλεκτροπαραγωγή της χώρας αλλά και την οικονομική ζωή της Μεγαλόπολης.
Όπως προβλέπει ο νόμος περί απαλλοτριώσεων, οι κάτοικοι είναι υποχρεωμένοι να αποχωρήσουν, λαμβάνοντας μια αποζημίωση για τις περιουσίες τους που θα χαθούν. Το ελληνικό κράτος όμως, σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, δείχνει το πιο σκληρό και άδικο του πρόσωπο, απέναντι σε πολίτες που τους ζητάει τα πάντα για να τους επιστρέψει… ψίχουλα.
Ο Ανδρέας Δούκουρης, αντιδήμαρχος Μεγαλόπολης και ο Αρχιερατικός Επίτροπος Μεγαλοπόλεως και υπεύθυνος για τον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου του Τριπόταμου, Βασίλειος Δάρρας, μαζί με κατοίκους, ξενάγησαν τον φακό του zougla.gr και μας εξήγησαν την κατάσταση.
Τα ορυχεία λιγνίτη της ΔΕΗ επεκτείνονται και 'καταπίνουν' ότι στέκει εμπόδιο στο διάβα τους... Μία από τις μονάδες της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη Εδώ εξορύσσεται το φθηνό -αλλά ιδιαίτερα ρυπογόνο περιβαλλοντικά- καύσιμο της χώρας, ο λιγνίτης. Οι μεγαλύτερες μονάδες υπάρχουν στην Πτολεμαϊδα και στη Μεγαλόπολη Οι 50 και πλέον μόνιμοι κάτοικοι, διερωτώνται ποιο είναι το μέλλον που τους περιμένει μετά την επικείμενη ισοπέδωση του χωριού τους, έχοντας ξεριζωθεί, κυριολεκτικά, από τις πατρογονικές τους εστίες, λαμβάνοντας απλά ως αποζημίωση για τις απαλλοτριώσεις ένα ποσό, το οποίο όπως αναφέρουν, «δεν επαρκεί ούτε για να κατασκευαστεί το μισό του υπάρχοντος σπιτιού». Οι κάτοικοι του Τριποτάμου δηλώνουν ανυποχώρητοι, αν η Πολιτεία δεν βρει μια δίκαιη λύση Μεγάλωσαν μαζί από παιδιά, όμως πια ίσως πρέπει να αποχωριστούν ο ένας τον άλλον, καθώς και να διακοπεί η ιστορική συνέχεια του χωριού τους…
Οι κάτοικοι δεν αντιτίθενται στην επέκταση του ορυχείου της ΔΕΗ στο χωριό τους και με την επακόλουθη ισοπέδωσή του, αρκεί όμως να τους επιτραπεί να ξαναχτίσουν τη ζωή τους σε κοντινό χώρο, στον Νέο ΤριπόταμοΣυγκεκριμένα η τιμή που έχει οριστεί ανέρχεται στα 330 ευρώ ο κυβικός όγκος για τα καινούρια σπίτια (μόλις επτά υπάρχουν στον χωριό) και λιγότερα από 250 ευρώ για τα υπόλοιπα. Μάλιστα, ο τελικός ορισμός της τιμής αποζημίωσης συζητείται ακόμη στα δικαστήρια, με τους κατοίκους να ζητούν ένα ποσό με το οποίο θα μπορούν να χτίσουν ένα αντίστοιχο σπίτι με αυτό που έχουν και τη ΔΕΗ να ζητάει να δώσει… ακόμα λιγότερα!
Οι ίδιοι πάντως δεν αντιτίθενται με την επέκταση του ορυχείου της ΔΕΗ στο χωριό τους και με την επακόλουθη ισοπέδωσή του, αρκεί όμως να τους επιτραπεί να ξαναχτίσουν τη ζωή τους σε κοντινό χώρο, στον Νέο Τριπόταμο, όπως έχουν ορίσει οι ίδιοι μια έκταση σε απόσταση 2 χιλιομέτρων από το χωριό τους. Μόνο που η έκταση εκεί, αν και η βλάστηση είναι κυρίως χαμηλή, είναι χαρακτηρισμένη ως «δασική». Σε αυτή την έκταση, 2 χιλιόμετρα μακριά από το χωριό, επιθυμούν να μετακινηθούν οι κάτοικοι, προοιωνίζοντας με μια ταμπέλα τη νέα ονομασία του χωριού τους… Η έκταση είναι χαρακτηρισμένη ως δασική, γεγονός που αποτελεί εμπόδιο για την απόδοσή της στους κατοίκους του Τριποτάμου Ο ιστορικός σταθμός του Τριποτάμου Οι Αρχές, δια του στόματος του πρώην υπουργού Περιβάλλοντος κυρίου Σκουρλέτη αλλά και του νυν κυρίου Σταθάκη, έχουν υποσχεθεί την άρση αυτού του εμποδίου με σχετικό μελλοντικό Προεδρικό Διάταγμα, όμως εδώ και αρκετούς μήνες δεν υπάρχει καμία εξέλιξη. Την ίδια ώρα, οι κάτοικοι λαμβάνουν εξώδικα από τη ΔΕΗ στα οποία καλούνται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους σε διάστημα 10 ημερών!
«Εδώ γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε, εδώ έζησαν και οι παππούδες μας, εδώ είναι οι δουλειές μας. Μας ζητάνε να ξεριζωθούμε, να αποκοπούμε ο ένας από τον άλλον αλλά και από την ιστορία μας, να αφήσουμε τα επαγγέλματά μας, να αλλάξουμε ζωή»«Και να πάμε πού», διερωτώνται οι κάτοικοι στον φακό του zougla.gr. «Εδώ γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε, εδώ έζησαν και οι παππούδες μας, εδώ είναι οι δουλειές μας. Μας ζητάνε να ξεριζωθούμε, να αποκοπούμε ο ένας από τον άλλον αλλά και από την ιστορία μας, να αφήσουμε τα επαγγέλματά μας, να αλλάξουμε ζωή», επισημαίνουν, υπογραμμίζοντας ότι η νέα ζωή για αυτούς δεν… υπάρχει, αφού θα μείνουν ουσιαστικά άστεγοι, αποκκομένοι από τον τόπο τους και με… λίγες χιλιάδες ευρώ στην τσέπη…
«Δεν θα φύγουμε ούτε με τα ΜΑΤ, ούτε με τις μπουλντόζες», τονίζουν, και καλούν την Πολιτεία να τους φερθεί δίκαια, επιτρέποντας τους τουλάχιστον να χτίσουν το νέο τους χωριό δίπλα στο υπάρχον, προκειμένου να συνεχίσουν τη ζωή τους όπως έμαθαν, στον τόπο τους. Διατηρώντας παράλληλα και την ιστορική του συνέχεια. Το δημοτικό συμβούλιο της Μεγαλόπολης ομόφωνα τάσσεται με το αίτημα των κατοίκων ‘Μας εμπαίζει η Πολιτεία για λόγους κοινής ωφέλειας’…
Κλείνουμε το ρεπορτάζ με το απόσπασμα της δήλωσης του Περιφερειάρχη Πελοποννήσου, Πέτρου Τατούλη, στις 17 Ιανουαρίου 2018, στη Διακομματική Κοινοβουλευτική Επιτροπή για το Δημογραφικό:
«Οι προβλέψεις είναι δυσμενείς και η οποιαδήποτε προσπάθεια για τη βελτίωση των δημοσιονομικών, που θα τραβήξει σε χρόνο, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί αν δεν υπάρξουν γρήγορα και άμεσα μέτρα ανακούφισης της υπαίθρου, πολιτικές τέτοιες που θα δώσουν κίνητρα να επανέλθουν οι πολίτες στις επαρχίες και στην περιφέρεια. H χώρα δεν διασώθηκε ποτέ από την «ελίτ» της. Διασώθηκε πάντοτε από τους απλούς, ταπεινούς πολίτες, κυρίως της υπαίθρου»…
Πηγή: http://www.zougla.gr/ Διαβάστε περισσότερα...
Όπως προβλέπει ο νόμος περί απαλλοτριώσεων, οι κάτοικοι είναι υποχρεωμένοι να αποχωρήσουν, λαμβάνοντας μια αποζημίωση για τις περιουσίες τους που θα χαθούν. Το ελληνικό κράτος όμως, σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, δείχνει το πιο σκληρό και άδικο του πρόσωπο, απέναντι σε πολίτες που τους ζητάει τα πάντα για να τους επιστρέψει… ψίχουλα.
Ο Ανδρέας Δούκουρης, αντιδήμαρχος Μεγαλόπολης και ο Αρχιερατικός Επίτροπος Μεγαλοπόλεως και υπεύθυνος για τον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου του Τριπόταμου, Βασίλειος Δάρρας, μαζί με κατοίκους, ξενάγησαν τον φακό του zougla.gr και μας εξήγησαν την κατάσταση.
Τα ορυχεία λιγνίτη της ΔΕΗ επεκτείνονται και 'καταπίνουν' ότι στέκει εμπόδιο στο διάβα τους... Μία από τις μονάδες της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη Εδώ εξορύσσεται το φθηνό -αλλά ιδιαίτερα ρυπογόνο περιβαλλοντικά- καύσιμο της χώρας, ο λιγνίτης. Οι μεγαλύτερες μονάδες υπάρχουν στην Πτολεμαϊδα και στη Μεγαλόπολη Οι 50 και πλέον μόνιμοι κάτοικοι, διερωτώνται ποιο είναι το μέλλον που τους περιμένει μετά την επικείμενη ισοπέδωση του χωριού τους, έχοντας ξεριζωθεί, κυριολεκτικά, από τις πατρογονικές τους εστίες, λαμβάνοντας απλά ως αποζημίωση για τις απαλλοτριώσεις ένα ποσό, το οποίο όπως αναφέρουν, «δεν επαρκεί ούτε για να κατασκευαστεί το μισό του υπάρχοντος σπιτιού». Οι κάτοικοι του Τριποτάμου δηλώνουν ανυποχώρητοι, αν η Πολιτεία δεν βρει μια δίκαιη λύση Μεγάλωσαν μαζί από παιδιά, όμως πια ίσως πρέπει να αποχωριστούν ο ένας τον άλλον, καθώς και να διακοπεί η ιστορική συνέχεια του χωριού τους…
Οι κάτοικοι δεν αντιτίθενται στην επέκταση του ορυχείου της ΔΕΗ στο χωριό τους και με την επακόλουθη ισοπέδωσή του, αρκεί όμως να τους επιτραπεί να ξαναχτίσουν τη ζωή τους σε κοντινό χώρο, στον Νέο ΤριπόταμοΣυγκεκριμένα η τιμή που έχει οριστεί ανέρχεται στα 330 ευρώ ο κυβικός όγκος για τα καινούρια σπίτια (μόλις επτά υπάρχουν στον χωριό) και λιγότερα από 250 ευρώ για τα υπόλοιπα. Μάλιστα, ο τελικός ορισμός της τιμής αποζημίωσης συζητείται ακόμη στα δικαστήρια, με τους κατοίκους να ζητούν ένα ποσό με το οποίο θα μπορούν να χτίσουν ένα αντίστοιχο σπίτι με αυτό που έχουν και τη ΔΕΗ να ζητάει να δώσει… ακόμα λιγότερα!
Οι ίδιοι πάντως δεν αντιτίθενται με την επέκταση του ορυχείου της ΔΕΗ στο χωριό τους και με την επακόλουθη ισοπέδωσή του, αρκεί όμως να τους επιτραπεί να ξαναχτίσουν τη ζωή τους σε κοντινό χώρο, στον Νέο Τριπόταμο, όπως έχουν ορίσει οι ίδιοι μια έκταση σε απόσταση 2 χιλιομέτρων από το χωριό τους. Μόνο που η έκταση εκεί, αν και η βλάστηση είναι κυρίως χαμηλή, είναι χαρακτηρισμένη ως «δασική». Σε αυτή την έκταση, 2 χιλιόμετρα μακριά από το χωριό, επιθυμούν να μετακινηθούν οι κάτοικοι, προοιωνίζοντας με μια ταμπέλα τη νέα ονομασία του χωριού τους… Η έκταση είναι χαρακτηρισμένη ως δασική, γεγονός που αποτελεί εμπόδιο για την απόδοσή της στους κατοίκους του Τριποτάμου Ο ιστορικός σταθμός του Τριποτάμου Οι Αρχές, δια του στόματος του πρώην υπουργού Περιβάλλοντος κυρίου Σκουρλέτη αλλά και του νυν κυρίου Σταθάκη, έχουν υποσχεθεί την άρση αυτού του εμποδίου με σχετικό μελλοντικό Προεδρικό Διάταγμα, όμως εδώ και αρκετούς μήνες δεν υπάρχει καμία εξέλιξη. Την ίδια ώρα, οι κάτοικοι λαμβάνουν εξώδικα από τη ΔΕΗ στα οποία καλούνται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους σε διάστημα 10 ημερών!
«Εδώ γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε, εδώ έζησαν και οι παππούδες μας, εδώ είναι οι δουλειές μας. Μας ζητάνε να ξεριζωθούμε, να αποκοπούμε ο ένας από τον άλλον αλλά και από την ιστορία μας, να αφήσουμε τα επαγγέλματά μας, να αλλάξουμε ζωή»«Και να πάμε πού», διερωτώνται οι κάτοικοι στον φακό του zougla.gr. «Εδώ γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε, εδώ έζησαν και οι παππούδες μας, εδώ είναι οι δουλειές μας. Μας ζητάνε να ξεριζωθούμε, να αποκοπούμε ο ένας από τον άλλον αλλά και από την ιστορία μας, να αφήσουμε τα επαγγέλματά μας, να αλλάξουμε ζωή», επισημαίνουν, υπογραμμίζοντας ότι η νέα ζωή για αυτούς δεν… υπάρχει, αφού θα μείνουν ουσιαστικά άστεγοι, αποκκομένοι από τον τόπο τους και με… λίγες χιλιάδες ευρώ στην τσέπη…
«Δεν θα φύγουμε ούτε με τα ΜΑΤ, ούτε με τις μπουλντόζες», τονίζουν, και καλούν την Πολιτεία να τους φερθεί δίκαια, επιτρέποντας τους τουλάχιστον να χτίσουν το νέο τους χωριό δίπλα στο υπάρχον, προκειμένου να συνεχίσουν τη ζωή τους όπως έμαθαν, στον τόπο τους. Διατηρώντας παράλληλα και την ιστορική του συνέχεια. Το δημοτικό συμβούλιο της Μεγαλόπολης ομόφωνα τάσσεται με το αίτημα των κατοίκων ‘Μας εμπαίζει η Πολιτεία για λόγους κοινής ωφέλειας’…
Κλείνουμε το ρεπορτάζ με το απόσπασμα της δήλωσης του Περιφερειάρχη Πελοποννήσου, Πέτρου Τατούλη, στις 17 Ιανουαρίου 2018, στη Διακομματική Κοινοβουλευτική Επιτροπή για το Δημογραφικό:
«Οι προβλέψεις είναι δυσμενείς και η οποιαδήποτε προσπάθεια για τη βελτίωση των δημοσιονομικών, που θα τραβήξει σε χρόνο, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί αν δεν υπάρξουν γρήγορα και άμεσα μέτρα ανακούφισης της υπαίθρου, πολιτικές τέτοιες που θα δώσουν κίνητρα να επανέλθουν οι πολίτες στις επαρχίες και στην περιφέρεια. H χώρα δεν διασώθηκε ποτέ από την «ελίτ» της. Διασώθηκε πάντοτε από τους απλούς, ταπεινούς πολίτες, κυρίως της υπαίθρου»…
Πηγή: http://www.zougla.gr/ Διαβάστε περισσότερα...
Τρίτη 16 Ιανουαρίου 2018
Η Δυτική Μακεδονία αναζητά ένα νέο παραγωγικό και αναπτυξιακό μοντέλο – Συνάντηση εργασίας για πλατφόρμα μετάβασης ανθρακοφόρων περιοχών...
Τον βηματισμό της στο νέο τοπίο της μεταλιγνιτικής εποχής αναζητά η Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας.
Στην κατεύθυνση αυτή και με σκοπό τη χάραξη πολιτικών εναλλακτικής ανάπτυξης, διοργάνωσε σήμερα Τρίτη 16 Ιανουαρίου 2018, σε συνεργασία με το Δίκτυο Ενεργειακών Δήμων και στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας “Coal Regions in Transition Platform”, Τεχνική Συνάντηση Εργασίας με τη συμμετοχή εκπροσώπων της κεντρικής Κυβέρνησης καθώς και υπηρεσιακών και θεσμικών παραγόντων στη Δυτική Μακεδονία.
Στη συνάντηση δεν μπόρεσαν να συμμετάσχουν τελικώς έξι υπηρεσιακά στελέχη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εξ’ αιτίας της ομίχλης που επικρατούσε στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης. Ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Ενέργειας και Περιβάλλοντος, Μιχάλης Βεργιόπουλος, μίλησε μεταξύ άλλων για «ορθές πρακτικές και παραδείγματα, όπως αυτό της Ανατολικής Γερμανίας», που πρέπει να υιοθετηθούν στην περιοχή.
Ειδικότερα τόνισε ότι «η σύσκεψη έχει ως σκοπό να αναδείξει και να δημιουργήσει μία πρώτη συνέργεια σε ό,τι αφορά την πλατφόρμα πάνω στην οποία θα στηριχθεί μία διαδικασία μετάβασης της ενεργειακής περιοχής της Δυτικής Μακεδονίας, από τον άνθρακα σε μια άλλη μορφή ανάπτυξης, σε μια ανάπτυξη που θα βασίζεται λιγότερο στον άνθρακα. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό, διότι όσο ο άνθρακας σιγά – σιγά αποσύρεται, κι’ αυτό είναι μια πραγματικότητα, παρ’ όλο που αυτό θα γίνει σταδιακά ώστε να εξασφαλιστεί και ο ενεργειακός εφοδιασμός της χώρας, τελικώς θα γίνει. Συνεπώς υπάρχει ένα ζήτημα με την αναπτυξιακή προοπτική της περιοχής, η οποία βεβαίως δεν στηρίζεται μόνο στον άνθρακα. Στηρίζεται και στις αγροτικές καλλιέργειες, στον τουρισμό και σε άλλες μορφές. Άρα πρέπει αν βρούμε κι’ άλλους τρόπους να στηρίξουμε και την βιομηχανική παραγωγή στη Δυτική Μακεδονία, την εργασία, την καινοτομία και την τηλεθέρμανση. Όλα αυτά είναι αντικείμενο της σύσκεψης και το υπουργείο Ενέργειας και Περιβάλλοντος είναι εδώ για να ακούσει από τους θεσμικούς φορείς τη θέση τους».
Ο περιφερειάρχης Θόδωρος Καρυπίδης υπογράμμισε: «Το σημαντικότερο είναι ότι για πρώτη φορά όχι μόνο η περιοχή μας, αλλά και ολόκληρη η χώρα δρομολογεί εξελίξεις και δεν ακολουθεί εξελίξεις. Διαμορφώνει πολιτικές και δεν ακολουθεί πολιτικές. Αυτό είναι μία ευθύνη έναντι της χώρας και έναντι της Ε.Ε. για το πώς επιτέλους πρέπει να πορευτούμε μέσα σ’ αυτή την ευρωπαϊκή οικογένεια. Η συζήτηση έχει αρχίσει εδώ και καιρό και υπήρχε πάντα ο προβληματισμός πως πορευόμαστε με τον λιγνίτη και πως θα πορευτούμε χωρίς τον λιγνίτη. Για να είναι καθαρό προς τους πολίτες μας, η προσπάθεια έχει να κάνει με ό,τι περιορίζεται στην εξορυκτική δραστηριότητα και χάνεται ως εισόδημα και ως θέσεις εργασίας από την περιοχή μας, πρέπει να υπάρξει ένα Ταμείο που θα δημιουργήσει άλλες δράσεις έτσι ώστε να υπάρξουν ισοζύγια που θα αποκαθιστούν αυτές τις απώλειες. Εκεί πάνω εργαζόμαστε, υπάρχουν προτάσεις και οι προτάσεις πρωτίστως έχουν να κάνουν με το ότι η περιοχή θα πρέπει να συνεχίσει να είναι το ενεργειακό κέντρο των ενεργειακών εξελίξεων. Θυμίζω ότι έχουμε εργαστεί πάνω σ’ αυτό και στο αναπτυξιακό συνέδριο και έχει εξαγγείλει ο ίδιος ο πρωθυπουργός ένα εργοστάσιο, μια επένδυση των 12 εκ. ευρώ για την εσωτερική καύση και την διάσπαση του διοξειδίου του άνθρακα, άρα δίνουμε και περιβαλλοντική διάσταση, αλλά και μια άλλη δυναμική στην περιοχή και βέβαια το ζητούμενο είναι να υπάρξουν πραγματικές επενδύσεις».
Ο πρόεδρος του Δικτύου Ενεργειακών Δήμων και δήμαρχος Εορδαίας Σάββας Ζαμανίδης, χαρακτήρισε ιδιαίτερα θετικό το γεγονός ότι «υπάρχει μία πολιτική ομοφωνία στους θεσμικούς φορείς της περιοχής για την μεταλιγνιτκή εποχή» και κάλεσε τα τεχνικά κλιμάκια να εργαστούν μεθοδικά, ώστε να υπάρξει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Να σημειωθεί ότι η τεχνική συνάντηση αποτελεί συνέχεια της επίσκεψης αντιπροσωπείας πολιτικών εκπροσώπων και τεχνοκρατών με επικεφαλής τον Περιφερειάρχη Δυτικής Μακεδονίας στις 11/12/2017 στο Στρασβούργο, καθώς και της επίσημης ανακοίνωσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι η Δυτική Μακεδονία περιλαμβάνεται στις τρεις Περιφέρειες – πιλότους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με την προαναφερόμενη ευρωπαϊκή πρωτοβουλία. Σηματοδοτεί μια νέα αφετηρία για τη Δυτική Μακεδονία, προκειμένου μέσω μιας μακροπρόθεσμης στρατηγικής υποστήριξης, να δημιουργήσει συνθήκες ισχυρής ώθησης στον διαρθρωτικό μετασχηματισμό στην κατεύθυνση ενός νέου αναπτυξιακού και παραγωγικού μοντέλου.
Αυτό το μοντέλο θα πρέπει:
– Να αναδεικνύει τα πραγματικά συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής με έμφαση στο ανθρώπινο δυναμικό.
– Να στηρίζει την ανάπτυξη νέων επιχειρηματικών πρωτοβουλιών και δεξιοτήτων.
– Να χρηματοδοτεί την πραγματική οικονομία με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης.
Το επόμενο ραντεβού για τη συνέχιση των συνομιλιών δόθηκε στις Βρυξέλλες τον Φεβρουάριο, όπου θα μεταβεί αντιπροσωπεία από τη Δυτική Μακεδονία.
Πηγή: e-ptolemeos.gr Διαβάστε περισσότερα...
Στην κατεύθυνση αυτή και με σκοπό τη χάραξη πολιτικών εναλλακτικής ανάπτυξης, διοργάνωσε σήμερα Τρίτη 16 Ιανουαρίου 2018, σε συνεργασία με το Δίκτυο Ενεργειακών Δήμων και στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας “Coal Regions in Transition Platform”, Τεχνική Συνάντηση Εργασίας με τη συμμετοχή εκπροσώπων της κεντρικής Κυβέρνησης καθώς και υπηρεσιακών και θεσμικών παραγόντων στη Δυτική Μακεδονία.
Στη συνάντηση δεν μπόρεσαν να συμμετάσχουν τελικώς έξι υπηρεσιακά στελέχη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εξ’ αιτίας της ομίχλης που επικρατούσε στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης. Ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Ενέργειας και Περιβάλλοντος, Μιχάλης Βεργιόπουλος, μίλησε μεταξύ άλλων για «ορθές πρακτικές και παραδείγματα, όπως αυτό της Ανατολικής Γερμανίας», που πρέπει να υιοθετηθούν στην περιοχή.
Ειδικότερα τόνισε ότι «η σύσκεψη έχει ως σκοπό να αναδείξει και να δημιουργήσει μία πρώτη συνέργεια σε ό,τι αφορά την πλατφόρμα πάνω στην οποία θα στηριχθεί μία διαδικασία μετάβασης της ενεργειακής περιοχής της Δυτικής Μακεδονίας, από τον άνθρακα σε μια άλλη μορφή ανάπτυξης, σε μια ανάπτυξη που θα βασίζεται λιγότερο στον άνθρακα. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό, διότι όσο ο άνθρακας σιγά – σιγά αποσύρεται, κι’ αυτό είναι μια πραγματικότητα, παρ’ όλο που αυτό θα γίνει σταδιακά ώστε να εξασφαλιστεί και ο ενεργειακός εφοδιασμός της χώρας, τελικώς θα γίνει. Συνεπώς υπάρχει ένα ζήτημα με την αναπτυξιακή προοπτική της περιοχής, η οποία βεβαίως δεν στηρίζεται μόνο στον άνθρακα. Στηρίζεται και στις αγροτικές καλλιέργειες, στον τουρισμό και σε άλλες μορφές. Άρα πρέπει αν βρούμε κι’ άλλους τρόπους να στηρίξουμε και την βιομηχανική παραγωγή στη Δυτική Μακεδονία, την εργασία, την καινοτομία και την τηλεθέρμανση. Όλα αυτά είναι αντικείμενο της σύσκεψης και το υπουργείο Ενέργειας και Περιβάλλοντος είναι εδώ για να ακούσει από τους θεσμικούς φορείς τη θέση τους».
Ο περιφερειάρχης Θόδωρος Καρυπίδης υπογράμμισε: «Το σημαντικότερο είναι ότι για πρώτη φορά όχι μόνο η περιοχή μας, αλλά και ολόκληρη η χώρα δρομολογεί εξελίξεις και δεν ακολουθεί εξελίξεις. Διαμορφώνει πολιτικές και δεν ακολουθεί πολιτικές. Αυτό είναι μία ευθύνη έναντι της χώρας και έναντι της Ε.Ε. για το πώς επιτέλους πρέπει να πορευτούμε μέσα σ’ αυτή την ευρωπαϊκή οικογένεια. Η συζήτηση έχει αρχίσει εδώ και καιρό και υπήρχε πάντα ο προβληματισμός πως πορευόμαστε με τον λιγνίτη και πως θα πορευτούμε χωρίς τον λιγνίτη. Για να είναι καθαρό προς τους πολίτες μας, η προσπάθεια έχει να κάνει με ό,τι περιορίζεται στην εξορυκτική δραστηριότητα και χάνεται ως εισόδημα και ως θέσεις εργασίας από την περιοχή μας, πρέπει να υπάρξει ένα Ταμείο που θα δημιουργήσει άλλες δράσεις έτσι ώστε να υπάρξουν ισοζύγια που θα αποκαθιστούν αυτές τις απώλειες. Εκεί πάνω εργαζόμαστε, υπάρχουν προτάσεις και οι προτάσεις πρωτίστως έχουν να κάνουν με το ότι η περιοχή θα πρέπει να συνεχίσει να είναι το ενεργειακό κέντρο των ενεργειακών εξελίξεων. Θυμίζω ότι έχουμε εργαστεί πάνω σ’ αυτό και στο αναπτυξιακό συνέδριο και έχει εξαγγείλει ο ίδιος ο πρωθυπουργός ένα εργοστάσιο, μια επένδυση των 12 εκ. ευρώ για την εσωτερική καύση και την διάσπαση του διοξειδίου του άνθρακα, άρα δίνουμε και περιβαλλοντική διάσταση, αλλά και μια άλλη δυναμική στην περιοχή και βέβαια το ζητούμενο είναι να υπάρξουν πραγματικές επενδύσεις».
Ο πρόεδρος του Δικτύου Ενεργειακών Δήμων και δήμαρχος Εορδαίας Σάββας Ζαμανίδης, χαρακτήρισε ιδιαίτερα θετικό το γεγονός ότι «υπάρχει μία πολιτική ομοφωνία στους θεσμικούς φορείς της περιοχής για την μεταλιγνιτκή εποχή» και κάλεσε τα τεχνικά κλιμάκια να εργαστούν μεθοδικά, ώστε να υπάρξει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Να σημειωθεί ότι η τεχνική συνάντηση αποτελεί συνέχεια της επίσκεψης αντιπροσωπείας πολιτικών εκπροσώπων και τεχνοκρατών με επικεφαλής τον Περιφερειάρχη Δυτικής Μακεδονίας στις 11/12/2017 στο Στρασβούργο, καθώς και της επίσημης ανακοίνωσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι η Δυτική Μακεδονία περιλαμβάνεται στις τρεις Περιφέρειες – πιλότους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με την προαναφερόμενη ευρωπαϊκή πρωτοβουλία. Σηματοδοτεί μια νέα αφετηρία για τη Δυτική Μακεδονία, προκειμένου μέσω μιας μακροπρόθεσμης στρατηγικής υποστήριξης, να δημιουργήσει συνθήκες ισχυρής ώθησης στον διαρθρωτικό μετασχηματισμό στην κατεύθυνση ενός νέου αναπτυξιακού και παραγωγικού μοντέλου.
Αυτό το μοντέλο θα πρέπει:
– Να αναδεικνύει τα πραγματικά συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής με έμφαση στο ανθρώπινο δυναμικό.
– Να στηρίζει την ανάπτυξη νέων επιχειρηματικών πρωτοβουλιών και δεξιοτήτων.
– Να χρηματοδοτεί την πραγματική οικονομία με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης.
Το επόμενο ραντεβού για τη συνέχιση των συνομιλιών δόθηκε στις Βρυξέλλες τον Φεβρουάριο, όπου θα μεταβεί αντιπροσωπεία από τη Δυτική Μακεδονία.
Πηγή: e-ptolemeos.gr Διαβάστε περισσότερα...
Τετάρτη 10 Ιανουαρίου 2018
Τρίτη 9 Ιανουαρίου 2018
"Εγκλωβισμένη" στην ...μελλοντική μετεγκατάσταση η Ακρινή. "Σταμάτησαν όλα γιατί θα ..σηκωθούμε" λένε οι κάτοικοι...
Εγκλωβισμένη είναι η Ακρινή και οι κάτοικοί της στην ..μελλοντική μετεγκατάσταση του χωριού τους την οποία περιμένουν εδώ και 15 χρόνια.
Οι περίπου χίλιοι κάτοικοι φαίνεται πως σταμάτησαν να κάνουν όνειρα για το αύριο του τόπου τους αφού καταγγέλλουν πως η αυτοδιοίκηση "πάγωσε" τα έργα της βελτίωσης ποιότητας ζωής γιατί το χωριό "θα σηκωθεί".
Μαζί "πάγωσε" και η διεκδίκηση των θεμάτων της καθημερινότητας και το κύριο αίτημα είναι μόνο η μετεγκατάσταση.
Δείτε το βίντεο του www.kozani.tv:
Πηγή: www.kozani.tv Διαβάστε περισσότερα...
Οι περίπου χίλιοι κάτοικοι φαίνεται πως σταμάτησαν να κάνουν όνειρα για το αύριο του τόπου τους αφού καταγγέλλουν πως η αυτοδιοίκηση "πάγωσε" τα έργα της βελτίωσης ποιότητας ζωής γιατί το χωριό "θα σηκωθεί".
Μαζί "πάγωσε" και η διεκδίκηση των θεμάτων της καθημερινότητας και το κύριο αίτημα είναι μόνο η μετεγκατάσταση.
Δείτε το βίντεο του www.kozani.tv:
Πηγή: www.kozani.tv Διαβάστε περισσότερα...
Τετάρτη 3 Ιανουαρίου 2018
Το www.kozani.tv στις εργασίες του νέου οικισμού της Ποντοκώμης. Το 2019 τα πρώτα σπίτια στο χωριό...
Το 2019 αναμένεται να χτιστούν τα πρώτα σπίτια στο νέο οικισμό της Ποντοκώμης στην ΖΕΠ Κοζάνης με τη διανομή οικοπέδων να ξεκινά μέσα στο 2018.
Σύμφωνα με τον Δήμο Κοζάνης με την ολοκλήρωση της Α' φάσης των εργασιών ξεκινά η δημοπράτηση των μελετών για τη Β' φάση και με την αποπληρωμή των αποζημιώσεων στους κατοίκους ξεκινά η διανομή οικοπέδων.
Ypoloipo Διαβάστε περισσότερα...
Σύμφωνα με τον Δήμο Κοζάνης με την ολοκλήρωση της Α' φάσης των εργασιών ξεκινά η δημοπράτηση των μελετών για τη Β' φάση και με την αποπληρωμή των αποζημιώσεων στους κατοίκους ξεκινά η διανομή οικοπέδων.
Ypoloipo Διαβάστε περισσότερα...
Δευτέρα 1 Ιανουαρίου 2018
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)