Για ποιο λόγο μετατίθεται για έναν χρόνο αργότερα η κατασκευή αγωγού ομβρίων υδάτων της Νέας Ποντοκώμης...

Εγκρίθηκε από τη ΔΕΥΑΚ η παράταση της Διάρκειας Σύμβασης του έργου «Σύσταση δουλείας και απαλλοτρίωση στο πλαίσιο κατασκευής – διέλευσης αγωγού ομβρίων υδάτων της Τ.Κ. (Νέας) Ποντοκώμης» για διάστημα ενός (1) έτους, ήτοι έως 31/10/2025 .Αποφασίστηκε η έγκριση τροποποίησης του χρονοδιαγράμματος της σύμβασης, εξ αιτίας της καθυστέρησης της διαδικασίας σύνταξης κτηματολογικών πινάκων.

Πηγή: https://www.prlogos.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

ΙΝΕ ΓΣΕΕ «Μετάβαση στον ενεργό πληθυσμό και προοπτικές απασχόλησης: Η περίπτωση της Δυτικής Μακεδονίας»...

Το κείμενο εξετάζει τις προοπτικές απασχόλησης του πληθυσμού της Δυτικής Μακεδονίας, ζήτημα ιδιαίτερα κρίσιμο, αφενός λόγω της φύσης της οικονομίας της, όπου δεσπόζει η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, και αφετέρου λόγω της δριμείας συρρίκνωσης που υπέστη η παραγωγή και τα ωρομίσθια σε αυτήν –μεγαλύτερη από κάθε άλλη περιφέρεια της Ελλάδας– από το 2010 έως σήμερα.
Στην ανάλυση διαπιστώνεται ότι η οικονομία της Δυτικής Μακεδονίας χαρακτηρίζεται από ένα στρεβλό αναπτυξιακό πρότυπο, κατά το οποίο μεγάλο μέρος της παραγωγής περιορίζεται σε ένα συγκεκριμένο γεωγραφικό κομμάτι και δημιουργεί περιορισμένες θέσεις απασχόλησης, ενώ ο μόνος δυναμικός κλάδος είναι της γεωργίας, που παραδοσιακά δημιουργεί χαμηλά αμειβόμενες θέσεις απασχόλησης. Οι προοπτικές απασχόλησης είναι ιδιαίτερα περιορισμένες για τα άτομα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ειδικά για τις γυναίκες.
Επίσης, η διάρθρωση της παραγωγής είναι τέτοια, που δεν μπορεί να απορροφήσει άτομα υψηλής ειδίκευσης. Ταυτόχρονα, παρατηρείται σημαντική συρρίκνωση του ποσοστού απασχόλησης ατόμων πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Ειδικότερα, παρουσιάζονται μια σειρά βασικοί δείκτες που αφορούν τη θέση της οικονομίας της Δυτικής Μακεδονίας στο σύνολο της ελληνικής επικράτειας, ενώ ταυτόχρονα εξετάζεται η κλαδική διάρθρωση και τα χαρακτηριστικά των κλάδων στην περιοχή και εντοπίζονται ορισμένα μείζονα χαρακτηριστικά της αγοράς εργασίας της.
To πλήρες κείμενο της μελέτης έχει αναρτηθεί στο site του ΙΝΕ ΓΣΕΕ inegsee.gr και είναι διαθέσιμο στον ακόλουθο σύνδεσμο: https://www.inegsee.gr/wp-content/uploads/2024/11/Keimeno-Ergasias-gia-ti-Dytiki-Makedonia.pdf

Διαβάστε περισσότερα...

Δείτε τη συζήτηση για την εξέλιξη της μετεγκατάστασης της Ποντοκώμης στο Δημοτικό Συμβούλιο λογοδοσίας...

Δείτε την συζήτηση από το 53:15 λεπτό έως το 1:07:48

Διαβάστε περισσότερα...

Η ιστορία πίσω από τη θρυλική φωτογραφία της αντάρτισσας Τιτίκας Γκελντή – Παναγιωτίδου από την Ποντοκώμη Κοζάνης !

Μια εμβληματική φωτογραφία της Εθνικής μας Αντίστασης, της αντάρτισσας του ΕΛΑΣ Ελένης Γκελντή – Παναγιωτίδου. Η «Τιτίκα» με καταγωγή από την Ποντοκώμη Κοζάνης, έφυγε από τη ζωή τέτοιες μέρες του Οκτώβρη του 2018 (19 Οκτώβρη 2018), σε ηλικία 90 χρόνων.

Πηγή άρθρου: https://www.katiousa.gr/
Την αντάρτισσα Τιτίκα «έκλεισε» μέσα στο φωτογραφικό του φακό ο μεγάλος φωτογράφος Σπύρος Μελετζής, τον Αύγουστο του 1944. Η φωτογραφία του αυτή, που «ταξίδεψε» σε όλες τις γωνιές του κόσμου όπου έφτασε ο αχός της ηρωικής εποποιίας της Αντίστασης των Ελλήνων πατριωτών ενάντια στο φασίστα καταχτητή και τους ντόπιους συνεργάτες του, και επιχειρήθηκε να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους πολιτικούς απογόνους αυτών που η Τιτίκα λεβέντικα πολέμησε στο βουνό με το ένδοξο ελασίτικο τουφέκι της, κουβαλάει πίσω της μια ιστορία. Μια ιστορία σαν τις μυριάδες μικρές ιστορίες που συναπαρτίζουν τα μεγάλα κατορθώματα των λαών της ανθρωπότητας, που αξίζει να αναφερθεί.
Ο Σπύρος Μελετζής πήρε χιλιάδες φωτογραφίες οργώνοντας σπιθαμή προς σπιθαμή τους κάμπους και τα βουνά της Ελλάδας την περίοδο της Κατοχής και της Αντίστασης. Απαθανάτισε με το φωτογραφικό του φακό τη φρίκη του πολέμου και τον ηρωισμό αυτών που πολεμούν για λευτεριά και δίκιο. Αποτύπωσε στο ασπρόμαυρο του χαρτιού τα πρόσωπα πολλών λαογέννητων αρχηγών, αξιωματικών και απλών μαχητών – μαχητριών της Αντίστασης. Η φωτογραφία με τη νεαρή αντάρτισσα Τιτίκα Παναγιωτίδου να κρατάει σφιχτά στα χέρια της το τιμημένο όπλο του ΕΛΑΣ, πέρασε στην αιωνιότητα. Δημοσιεύτηκε σε εφημερίδες και περιοδικά, τυπώθηκε σε λευκώματα και βιβλία, έγινε αφίσα που στόλισε αίθουσες, γραφεία αλλά και νεανικά δωμάτια, έγινε γραμματόσημο (το φιλοτέχνησε ο ζωγράφος Παναγιώτης Γράβαλος). Έχει ενδιαφέρον, λοιπόν, να μάθουμε την ιστορία της, αφήνοντας τους ίδιους τους πρωταγωνιστές να μιλήσουν…

Γραμματόσημο για την Εθνική Αντίσταση με τη μορφή της αντάρτισσας Τιτίκας, φιλοτεχνημένο από τον ζωγράφο Παναγιώτη Γράβαλο.
Όμως, ας δούμε πρώτα ποια είναι η Τιτίκα, που είπε ψέματα για την ηλικία της προκειμένου να της επιτραπεί να καταταχτεί στον ΕΛΑΣ. Όπως διαβάζουμε στο βιβλίο «Γεννηθείς εις Καύκασον Ρωσσίας», των Ανδρέα Αθανασιάδη και Χρήστου Μιχαηλίδη1, η Τιτίκα «σε ηλικία 16 χρόνων κατατάσσεται –από τον Φεβρουάριο του 1944- στην υποδειγματική διμοιρία Ανταρτισσών της ΙΧης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ, στον Πεντάλοφο Κοζάνης. Στις 6 Ιουλίου 1944 η Τιτίκα θα παρουσιαστεί για εκπαίδευση, μαζί με άλλες έντεκα κοπέλες, στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών ΕΛΑΣ στη Ρεντίνα Καρδίτσας. Τοποθετείται στον 1ο Λόχο με διοικητή τον υπολοχαγό Αλέκο Βραχιάτη. Θα αποφοιτήσει τελικά στις 5 Σεπτεμβρίου 1944. Θα ονομαστεί ανθυπολοχαγός και θα χρηματίσει Διοικητής Λόχου Ανταρτισσών, επιλέγοντας-ως αξιωματικός πλέον- το 28ο Σύνταγμα της ΙΧης Μεραρχίας ΕΛΑΣ.»
Τον Αύγουστο του 1944 ο Σπύρος Μελετζής φτάνει στη σχολή με εντολή της οργάνωσης, για να φωτογραφίσει μαχητές και μαχήτριες του ΕΛΑΣ. Προσπαθεί να επιλέξει το καταλληλότερο πρόσωπο που θα συμβολίσει στον «έξω κόσμο» τη γυναίκα της αντίστασης. Η δύναμη της εικόνας δεν είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της δικής μας μόνο εποχής…
Η Τιτίκα θυμάται2: «Είχαμε το στρατηγό Πούντιο. Μας κάλεσε ένα πρωινό όλες τις αξιωματικίνες, τις 11[ …] Και λέμε εμείς τώρα όλες μαζί τι να μας θέλει ο στρατηγός; Μας παρουσιάζει τον Σπύρο Μελετζή. Θέλει να σας βγάλει φωτογραφία. Για να δημοσιευθούν και να μάθουν και όλες οι γυναίκες ότι πραγματικά υπάρχουν γυναίκες που πολεμούν. Στο δρόμο αυτά μας τα έκανε πιο λιανά ο Μελετζής και μας έβγαλε έξω εκεί που κάναμε τις ασκήσεις, με φόντο την απεραντοσύνη, να βγάζει φωτογραφία. Είχε μεγαλούτσικη μηχανή. Πότε κοντά, πότε αυτό, μια ανφάς, μια προφίλ, μία από εδώ, μια από εκεί.»

H εμβληματική φωτογραφία του Σπύρου Μελετζή και της Εθνικής μας Αντίστασης, με την αντάρτισσα του ΕΛΑΣ Τιτίκα (Ελένη Γκελντή – Παναγιωτίδου)
Ο πεπειραμένος φωτογράφος φωτογραφίζει τα κορίτσια όλα μαζί και κάθε ένα ξεχωριστά. Κάποια στιγμή αρχίζει να εξετάζει προσεκτικά τα πρόσωπά τους. Προσπαθεί να διαλέξει το καταλληλότερο. Αλλάζει συνεχώς θέση και τις κοιτά από κάθε δυνατή γωνία. Αναζητά την πιο αντιπροσωπευτική μορφή: «Θέλω να διαλέξω ανάμεσά σας μια κοπέλα που η φωτογραφία της θα φιγουράρει σε περιοδικά και εφημερίδες. Πρέπει να τη δουν, να καταλάβουν όλοι το γενναίο αγώνα σας για την κατάχτηση των γυναικείων δικαιωμάτων. Όλοι διψούν να δουν φωτογραφίες. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, κορίτσια πως πρέπει να σας προσέξω πολύ για να βρω το κατάλληλο πρόσωπο, ένα τέλειο προφίλ», τους λέει. Το κορίτσι που τελικά θα επιλεγεί για να συμβολίσει το πρότυπο της ένοπλης αντάρτισσας, είναι η μικρή ανθυπολοχαγίνα Τιτίκα Παναγιωτίδου, από την Ποντοκώμη. «Ωχ, η καρδιά μας άρχισε να χτυπάει», θυμάται η Τιτίκα4. «Όλες το ομολόγησαν και εγώ το ομολογώ. Γιατί η κάθε μία ήθελε αυτή να είναι το πρόσωπο που θα διαλέξει. Αγωνία. Νομίζω ότι δεν θα είχα τόση αγωνία αν ήταν να κυριεύσω ένα εχθρικό λόφο, που συνήθως κάνουν, και υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις, γιατί εκεί ήταν άλλο το θάρρος, άλλο να λες θέλω να βγω πρώτη, να προχωρήσω μπροστά. Εδώ ήταν κάτι άλλο. Και ξαφνικά ανακοινώνει το όνομά μου. Οι άλλες στην άκρη και έβγαζε εμένα φωτογραφίες. Μία εδώ, μια εκεί, όπως είπα, ανφάς, προφίλ, έτσι, έτσι, έτσι…»

Μια ακόμα φωτογραφία του Σπύρου Μελετζή, με την Τιτίκα και αντάρτη του ΕΛΑΣ.
Η Τιτίκα δέχεται με χαρά και συγκίνηση την απόφαση του φωτογράφου και η μορφή της περνά τα σύνορα της αιωνιότητας, όπως άλλωστε και το ίδιο το έπος της Αντίστασης.
«Ήθελα με τέσσερις – πέντε φωτογραφίες να δώσω το έπος της Εθνικής Αντίστασης», θα πει5, πολλά χρόνια αργότερα, ο Σπύρος Μελετζής. «Προσπαθούσα μέσα σε κάθε φωτογραφία, να πιάσω την έκφραση, τις κινήσεις, αυτό που έβγαινε μέσα από κάθε στιγμή. Ήθελα ακόμα και ο πιο μικρός αντάρτης να έχει μεγαλείο, να έχει έκφραση». Και όταν τον ρωτούν ποιες φωτογραφίες θεωρεί ενδεικτικές αυτού του αγώνα, χωρίς να σκεφτεί απαντά: «Χωρίς αμφιβολία, η αντάρτισσα η Τιτίκα και ο ανώνυμος αντάρτης που κρατάει το όπλο του και είναι σκαρφαλωμένος πάνω σε μια ράχη. Εξάλλου, συνέχισε, αυτές οι δυο φωτογραφίες έκαναν το γύρο του κόσμου. Επίσης το πορτρέτο του Άρη Βελουχιώτη και οι μοναδικές φωτογραφίες που τράβηξα από το Εθνοσυμβούλιο της Ελεύθερης Ελλάδας, είναι ενδεικτικές. Αυτές οι φωτογραφίες είχαν την έκφραση και την κίνηση του λαϊκού αγωνιστή.»
Και η Τιτίκα Παναγιωτίδου-Γκελντή, 64 χρόνια μετά το πέρασμα της μορφής της στην αιωνιότητα, θα εκφράσει την πίκρα τη δική της, αλλά και χιλιάδων ακόμα αγωνιστών της λευτεριάς του λαού μας6: «Εκείνη τη στιγμή δεν μπορούσα να αντιληφθώ πόσο θα επηρέαζε τη ζωή μου αυτή η φωτογραφία. Στα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν, η φωτογραφία με έκανε ακόμα πιο αναγνωρίσιμη, αλλά και πιο ευάλωτη, αφού μέχρι και φυλακή πήγα. Ήταν το πικραμένο “ευχαριστώ” για όσα είχαμε κάνει για την ελευθερία της πατρίδας μας.
» Αφήσαμε για το τέλος την επιχείρηση εκμετάλλευσης της εμβληματικής εικόνας του αντάρτικου, από φιλο-χρυσαυγίτικη φυλλάδα, που είχε προκαλέσει αηδία και αποτροπιασμό σε κάθε δημοκρατική συνείδηση, τον Μάη του 2014.

Η φωτογραφία επιχειρήθηκε να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους πολιτικούς απογόνους αυτών που η Τιτίκα λεβέντικα πολέμησε στο βουνό με το ένδοξο ελασίτικο τουφέκι της…
Δημοσιογραφικά θρασίμια, παραχαράκτες της ιστορίας και αδίστακτοι πλαστογράφοι των αγώνων του λαού μας, που υμνούν τους προδότες ταγματασφαλίτες και Χίτες, τους ντόπιους συνεργάτες των κατακτητών και εκστασιάζονται από τη δράση του Κασιδιάρη και των όμοιών του, τόλμησαν με τη φωτογραφία της λεβέντισσας αντάρτισσας από τα αιματοποτισμένα βουνά της ανυπότακτης Ελλάδας, να συνοδεύσουν άρθρο που αναφερόταν στον… ηρωισμό (!) των γυναικών των προφυλακισμένων, για σωρεία εγκληματικών ενεργειών, στελεχών της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή. Και τότε και πάντα, θα παίρνουν την απάντηση που τους αξίζει: Μελετάμε την ιστορία των αγώνων του λαού μας, εμπνεόμαστε από αυτή, δεν ξεχνάμε, πετάμε στα σκουπίδια τη ναζιστική ιδεολογία και τα ψέματα, αγωνιζόμαστε ενάντια στο φασισμό και το σύστημα που τον γέννησε και τον τρέφει…

Παραπομπές
1). Απόσπασμα από το βιβλίο “Γεννηθείς εις Καύκασον Ρωσσίας” των Ανδρέα Αθανασιάδη και Χρήστου Μιχαηλίδη. Πηγή: Πόντος και Αριστερά
2). Συνέντευξη της Τιτίκας Παναγιωτίδου-Γκελντή. Πηγή: “Καυκάσιος Ποντοκωμίτης”. Αναδημοσίευση: Πόντος και Αριστερά, ό.π.
3). Από το βιβλίο “Γνωριμία με τις αντάρτισσες”, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, 1983, σ. 112-115. Πηγή: Ιός της Κυριακής, εφημερίδα Ελευθεροτυπία, 10/3/1996
4). Συνέντευξη Της Τιτίκας Παναγιωτίδου-Γκελντή, ό.π.
5). Εφημερίδα Ριζοσπάστης, Κυριακή 18 Αυγούστου 1996
6). Από ρεπορτάζ του Μάνου Τσαλδάρη στην εφημερίδα Espresso, Τετάρτη 19 Νοέμβρη 2008

Πηγή: https://kozani.tv/index.php/117823-%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%89-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7-%CE%B8%CF%81%CF%85%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%83%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%B9%CF%84%CE%AF%CE%BA%CE%B1%CF%82-%CE%B3%CE%BA%CE%B5%CE%BB%CE%BD%CF%84%CE%AE-%E2%80%93-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%AF%CE%B4%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%BA%CF%8E%CE%BC%CE%B7-%CE%BA%CE%BF%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CE%B7%CF%82.html

Διαβάστε περισσότερα...

Αίτημα συζήτησης θέματος στο Δημοτικό Συμβούλιο λογοδοσίας για την εξέλιξη της μετεγκατάστασης της Ποντοκώμης...

Αίτημα συζήτησης θέματος στο Δημοτικό Συμβούλιο λογοδοσίας
Σχετικά:
• Έγγραφο Δήμου Κοζάνης με αρ. πρωτ. 31788/18-10-2024
Σε συνέχεια του παραπάνω σχετικού υποβάλλω ως θέμα προς συζήτηση στην ειδική τακτική συνεδρίαση λογοδοσίας της Δημοτικής Αρχής στις 30-10-2024 το παρακάτω:
Ποια είναι η εξέλιξη για την μετεγκατάσταση της Ποντοκώμης σχετικά με:
-Τις εργασίες που εκτελούνται στα πλαίσια του έργου «Ολοκλήρωση υποδομών νέου οικισμού Ποντοκώμης Δήμου Κοζάνης» συμβατικού προϋπολογισμού 10.220.651,35 ευρώ με αντικείμενο την εσωτερική και η εξωτερική οδοποιία, καθώς και τα δίκτυα υποδομής της αποχέτευσης ακαθάρτων και ομβρίων (εσωτερικό και εξωτερικό), το δίκτυο ύδρευσης, το δίκτυο άρδευσης, το δίκτυο τηλεθέρμανσης (μόνο σκάμματα χωρίς σωληνώσεις), το υπόγειο τηλεπικοινωνιακό δίκτυο (χωρίς οπτική ίνα), καθώς και η υπογειοποίηση του δικτύου υπερυψηλής τάσης (χωρίς τα καλώδια) που διέρχεται από τον οικισμό. Ο συμβατικός χρόνος κατασκευής του έργου έχει ολοκληρωθεί στις 25-8- 2024 και δεν υπάρχει νέα παράταση του χρονοδιαγράμματος.
-Την απομάκρυνση των πυλώνων υπερυψηλής τάσης από τον ΑΔΜΗΕ.
-Την ολοκλήρωση των απαλλοτριώσεων που υπολείπονται.
-Την εγκατάσταση κατοίκων της Ποντοκώμης στον νέο οικισμό.

Με τιμή
Χάρης Κουζιάκης
Δημοτικός Σύμβουλος

Διαβάστε περισσότερα...

Συνάντηση με τον αναπληρωτή Υπουργό οικονομίας και οικονομικών κ. Παπαθαναση,με τον Περιφερειαρχη κ. Αμανατιδη,τον βουλευτή κ. Παπαδόπουλο και τον Διοικητή Τ.Δ.Α.Μ κ. Καλλιρη για θέματα που αφορούν την κοινότητα Ποντοκώμης...

Συνάντηση με τον αναπληρωτή Υπουργό οικονομίας και οικονομικών κ. Παπαθαναση,με τον Περιφερειαρχη κ. Αμανατιδη,τον βουλευτή κ. Παπαδόπουλο και τον Διοικητή Τ.Δ.Α.Μ κ. Καλλιρη για θέματα που αφορούν την Κοινότητάς μας :
Ο Υπουργός δεσμεύτηκε ότι δεν θα πειράξει κανείς το χωριό μας μέχρι να ολοκληρωθούν τα έργα υποδομής και μέχρι να φύγουν οι πυλώνες υψηλής τάσης (συν 2 χρονια )στον Νέο Οικισμό. Επίσης, ζητήσαμε απο τον Υπουργό να βρεθούν πόροι από το Τ.Δ.Α.Μ ή το πράσινο ταμείο για να ολοκληρωθούν τα έργα στον νεο οικισμο. Ο Υπουργός δεσμεύτηκε για την υλοποίηση του αιτήματος μας.Τις επόμενες ημέρες οι δικηγόροι που εκπροσωπουν το χωριό και ήταν παρόντες στην σημερινή συνάντηση θα μας ενημερώσουν σχετικά με τις επόμενες ενέργειες μας.

Διαβάστε περισσότερα...

Σταθμός αποθήκευσης 50 MW στην Ποντοκώμη και 48 MW στη Μελίτη από τη ΔΕΗ Ανανεώσιμες...

Χορηγήθηκε από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου Δυτικής Μακεδονίας άδεια εγκατάστασης Σταθμού Αποθήκευσης Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΣΑΗΕ) με χρήση συσσωρευτών 50 MW, εγκατεστημένης χωρητικότητας 125,24 MWh και εγγυημένης (ωφέλιμης) χωρητικότητας 100 MWh, στη θέση «ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ 4» της Κοινότητας Ποντοκώμης, της Δημοτικής Ενότητας Δημητρίου Υψηλάντη, του Δήμου Κοζάνης με φορέα του έργου την εταιρεία με την επωνυμία «ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΩΝ ΠΗΓΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ» και διακριτικό τίτλο «Δ.Ε.Η. ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ Α.Ε.».
Επίσης δόθηκε άδειας εγκατάστασης ενός ακόμη σταθμού αποθήκευσης 48 MW, εγκατεστημένης χωρητικότητας 128,02 MWh και εγγυημένης (ωφέλιμης) χωρητικότητας 96 MWh, στη θέση «ΜΕΛΙΤΗΣ 1» της Κοινότητας Μελίτης, της Δημοτικής Ενότητας Μελίτης, του Δήμου Φλώρινας.

Πηγή: https://www.prlogos.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Απολιγνιτοποίηση: Ο οδικός χάρτης στις χώρες του ΟΟΣΑ, η θέση της Ελλάδας...

Η απολιγνιτοποίηση δεν αποτελεί πρόκληση μόνο για την Ελλάδα, αλλά είναι ένα κεντρικό θέμα συζήτησης σε κραταιές βιομηχανικές χώρες του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), που προσπαθούν να ευθυγραμμιστούν με τους παγκόσμιους κλιματικούς στόχους. Η πλήρης απεξάρτηση από τον άνθρακα είναι πλέον πιο επιτακτική από ποτέ, καθώς η κλιματική αλλαγή απαιτεί άμεσες και αποφασιστικές ενέργειες. Παρά τα διάφορα εμπόδια, σχεδόν τα τρία τέταρτα των χωρών του ΟΟΣΑ έχουν δεσμευτεί να εξαλείψουν την παραγωγή ενέργειας από άνθρακα έως το 2030, ευθυγραμμιζόμενες με τον στόχο της Συμφωνίας των Παρισίων για τον περιορισμό της αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας στον 1,5°C. Η Ελλάδα βρίσκεται στην εμπροσθοφυλακή αυτών των εξελίξεων και η de facto απόσυρση του λιγνίτη δημιουργεί νέες ευκαιρίες.
Η πρόοδος στην Ελλάδα Στην Ελλάδα, η πορεία προς την απολιγνιτοποίηση έχει λάβει πιο συγκεκριμένη μορφή τον τελευταίο χρόνο, με ορόσημο τον Σεπτέμβριο του 2024. Κατά τη διάρκεια αυτού του μήνα, καταγράφηκε το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα χωρίς χρήση λιγνίτη σε οποιονδήποτε μήνα μέχρι σήμερα, με 463 ώρες (64,3% των συνολικών ωρών). Αυτό το νέο ρεκόρ ξεπέρασε το προηγούμενο του Μαΐου 2024, όταν ο λιγνίτης δεν χρησιμοποιήθηκε για 456 ώρες (61,3% των συνολικών ωρών του μήνα). Παράλληλα, η λιγνιτική παραγωγή του Σεπτεμβρίου μειώθηκε στις 159,4 GWh, που αποτελεί τη δεύτερη χαμηλότερη τιμή στην ιστορία της χώρας μετά τις 50,2 GWh του Μαΐου 2024.
Συνολικά, το εννεάμηνο του 2024 κατέγραψε ένα νέο ιστορικό χαμηλό στη λιγνιτική παραγωγή, η οποία έφτασε τις 2,335 TWh, μείωση κατά 30% σε σχέση με την ίδια περίοδο το 2023. Επιπλέον, για 1.575 ώρες (24% των συνολικών ωρών του εννιαμήνου) δεν υπήρχε καμία λιγνιτική μονάδα σε λειτουργία, σε αντίθεση με τις μόλις 584 ώρες το ίδιο διάστημα το 2023. Αυτά τα δεδομένα αποδεικνύουν ότι η Ελλάδα προχωρά με σταθερά βήματα στην απεξάρτηση από τον λιγνίτη και ενισχύει τη στροφή προς πιο καθαρές μορφές ενέργειας.
Η πρόοδος στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) είναι κρίσιμη για την ενεργειακή μετάβαση της Ελλάδας. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΑΔΜΗΕ, ο Αύγουστος του 2024 σημείωσε τη δεύτερη υψηλότερη παραγωγή ΑΠΕ στην ιστορία της χώρας, με 2.275 GWh. Ταυτόχρονα, η παραγωγή από ορυκτό αέριο έφτασε τις 2.194 GWh, αποτελώντας τη δεύτερη υψηλότερη για το έτος. Ωστόσο, παρατηρήθηκαν και σημαντικές περικοπές στην παραγωγή ΑΠΕ, φτάνοντας τις 565 GWh τους πρώτους οκτώ μήνες του έτους, γεγονός που υποδεικνύει την ανάγκη για περαιτέρω ενίσχυση των ενεργειακών υποδομών.
Η ΔΕΗ διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην προσπάθεια αυτή, καθώς έχει ήδη αποσύρει λιγνιτικές μονάδες συνολικής ισχύος 1,9 GW. Μέχρι το 2026, η εγκατεστημένη ισχύς της ΔΕΗ στην εγχώρια αγορά αναμένεται να αυξηθεί από τα 10,7 GW στα 13,1 GW, παρά το κλείσιμο μονάδων λιγνίτη, πετρελαίου και φυσικού αερίου συνολικής ισχύος 2,8 GW. Επιπλέον, η ισχύς των ΑΠΕ της ΔΕΗ αναμένεται να διπλασιαστεί μέχρι το 2026, φτάνοντας τα 8,9 GW, καλύπτοντας το 68% της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος του ομίλου στην Ελλάδα, τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και άλλες χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Μέχρι το 2030, η συνολική ισχύς της ΔΕΗ θα φτάσει τα 17 GW, εκ των οποίων το 75% θα προέρχεται από καθαρές μορφές ενέργειας.

Η μεγάλη εικόνα
Σε διεθνές επίπεδο, η έκθεση της Ember (2024) επιβεβαιώνει την επιτάχυνση της απολιγνιτοποίησης στις χώρες του ΟΟΣΑ. Σχεδόν το 75% των χωρών στοχεύει στην πλήρη κατάργηση της παραγωγής ενέργειας από άνθρακα μέχρι το 2030. Ήδη, 14 χώρες, μεταξύ των οποίων το Ηνωμένο Βασίλειο, η Πορτογαλία, η Σουηδία και η Αυστρία, έχουν εξαλείψει πλήρως την παραγωγή ενέργειας από άνθρακα. Οι υπόλοιπες χώρες συνεχίζουν με φιλόδοξα σχέδια για την ενίσχυση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, με στόχο την αντικατάσταση των ανθρακικών μονάδων. Η έκθεση αναφέρει ότι η συνολική παραγωγή ενέργειας από άνθρακα στις χώρες του ΟΟΣΑ έχει μειωθεί κατά 52% από το 2007, το έτος κατά το οποίο καταγράφηκε η κορύφωση της παραγωγής άνθρακα. Οι χώρες που πρωτοστάτησαν στη βιομηχανική επανάσταση, όπως η Ελλάδα, βρίσκονται πλέον στην πρώτη γραμμή της παγκόσμιας προσπάθειας για την αντικατάσταση των ορυκτών καυσίμων με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Η συνολική παραγωγή ενέργειας από άνθρακα στις χώρες του ΟΟΣΑ έχει μειωθεί κατά 52% από το 2007, όταν καταγράφηκε η κορύφωση της παραγωγής. Το 2023, το ποσοστό της ενέργειας από άνθρακα στο ενεργειακό μείγμα των χωρών του ΟΟΣΑ έφτασε μόλις το 17%, σε σύγκριση με το 36% το 2007. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, κυρίως η ηλιακή και η αιολική, έχουν αναπτυχθεί ραγδαία και ήταν υπεύθυνες για το 87% της μείωσης της παραγωγής άνθρακα. Ωστόσο, σε ορισμένες χώρες, όπως η Τουρκία, καταγράφονται νέες αυξήσεις στη χρήση άνθρακα, λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών που επικρατούν εκεί.
Παρά την πρόοδο, οι χώρες του ΟΟΣΑ συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν προκλήσεις στην πλήρη κατάργηση του άνθρακα. Η Γερμανία και η Πολωνία, για παράδειγμα, εξακολουθούν να εξαρτώνται σημαντικά από τον άνθρακα, αλλά έχουν ανακοινώσει φιλόδοξα σχέδια για την αύξηση των ΑΠΕ. Η Γερμανία στοχεύει να αυξήσει το μερίδιο των ΑΠΕ στο ενεργειακό της μείγμα από 32% το 2023 στο 80% το 2030, ενώ η Πολωνία σχεδιάζει να αυξήσει το αντίστοιχο ποσοστό από 27% σε 51%. Οι χώρες αυτές αναμένεται να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην παγκόσμια ενεργειακή μετάβαση, ιδιαίτερα καθώς πλησιάζουμε τα ορόσημα του 2030.
Η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα, επίσης, έχουν αρχίσει να μειώνουν την εξάρτησή τους από τον άνθρακα, με στόχο τη μείωση της παραγωγής από άνθρακα στο 19% και 17% αντίστοιχα έως το 2030. Η Τουρκία, αν και δεν έχει θέσει συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα, επενδύει έντονα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, με στόχο να αυξήσει το μερίδιο της ηλιακής και αιολικής ενέργειας από 16% το 2023 σε πάνω από 23% το 2030.
Η πορεία προς την απολιγνιτοποίηση στις χώρες του ΟΟΣΑ και την Ελλάδα δείχνει σημαντική πρόοδο, αλλά και προκλήσεις που παραμένουν. Η τάση για απεξάρτηση από τον άνθρακα είναι εμφανής, με δυνάμεις να δεσμεύονται για πλήρη κατάργηση έως το 2030, ενώ άλλες «καλπάζουν» πιο αργούς ρυθμούς. Η Ελλάδα, αν και παλαιότερα εξαρτημένη από τον λιγνίτη, αποτελεί πλέον παράδειγμα ενεργειακής μετάβασης. Η παγκόσμια ενεργειακή μετάβαση είναι αναγκαία και επιτακτική, και οι χώρες του ΟΟΣΑ βρίσκονται στην πρώτη γραμμή αυτής της προσπάθειας.

Πηγή:energygame.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Μαυροπηγή και Ανάργυροι στην …αναμονή για μετεγκατάσταση...

Το δημοτικό συμβούλιο Εορδαίας ενέκρινε στην πρόσφατη συνεδρίασή του την τροποποίηση των δύο ρυμοτομικών για τους οικισμούς. Μαυροπηγής και Αναργύρων,που αναμένουν έντεκα (11) και επτά (7) έτη αντίστοιχα για τη μετεγκατάστασή τους.
Το θέμα εισηγήθηκε εκτός ημερήσιας διάταξης ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Τεχνικών Έργων του Δήμου Εορδαίας ας Ν. Φουρκιώτης, ο οποίος μιλώντας για τα δύο ρυμοτομικά ζήτησε την έγκριση της τροποποίησης της παλιάς απόφασης του 2017 Δημοτικού Συμβουλίου Εορδαίας που αφορά στην έγκριση, μετά τις τροποποιήσεις που έγιναν τώρα, προκειμένου να λάβουν έγκριση και να προχωρήσουν οι διαδικασίες.
Στο ιστορικό του τι έχει συμβεί μέχρι τώρα και τι προβλήματα υπήρξαν αναφέρθηκε ο δήμαρχος Εορδαίας Παναγιώτης Πλακεντάς. Όπως τόνισε, είχε κατατεθεί στο ΥΠΕΝ μετά από εντολή της Περιφέρειας στην ΑΝΚΟ, η κατάθεση της έγκρισης των τοπικών ρυμοτομικών Μαυροπηγής και Αναργύρων. Το ΣτΕ προ ενός έτους, ωστόσο, απέρριψε την έγκριση των δυο αυτών τοπικών ρυμοτομικών για το ό,τι δεν είχε προβλεφθεί η απολιγνιτοποίηση και οι ΖΑΠ, όπως και για ζητήματα που αφορούν το μήκος των πεζοδρόμων, Όπως τόνισε ο δήμαρχος, η ΑΝΚΟ προχώρησε στη διόρθωση και τα επανυπέβαλε για να πάρουν έγκριση και να υπάρξει η πολυπόθητη έγκριση των τοπικών ρυμοτομικών για να ξεκινήσουν οι εργασίες δημοσίων ή ιδιωτικών έργων στους οικισμούς, με προάπαιτούμενο αυτή τη στιγμή να ήταν για το δημοτικό συμβούλιο να επικαιροποιήσει την απόφαση του 2017.
Στη συνεδρίαση το «παρών» έδωσαν οι νυν κοινοτάρχες Μαυροπηγής και Αναργύρων κ.κ. Καραγεωργίου και Τσισμαλίδης και ο π. Κοινοτάρχης Μαυροπηγής κ. Μπάρμπας.
Ο κ. Τσισμαλίδης, δε, στάθηκε ιδιαίτερα στην ανάγκη να γίνουν οι υποδομές στο νέο οικισμό όσο πιο σύντομα γίνεται, προκείμενου οι Ανάργυροι να έρθουν στο Δήμο Εορδαίας, γιατί «αν περάσουν πέντε χρόνια ακόμα, δεν θα έρθει κανείς κάτοικος», όπως είπε με έμφαση.
Σε έντονο ύφος ήταν η τοποθέτηση του π. κοινοτάρχη Μαυροπηγής κ. Μπάρμπα, ο οποίος έκανε λόγο για μια «ανείπωτη πανδημία που κρατάει έντεκα (11) χρόνια τώρα στο θέμα της μετεγκατάστασης. Έκανε λόγο για «φρούδες ελπίδες» στο θέμα της μετεγκατάστασης, ζητώ ντας χρονοδιάγραμμα.
«Εδώ παίζεται ένα παιχνίδι. Δεν μπορούμε να ακούμε άλλες αλχημείες. Πότε θα πάρουμε το Προεδρικό Διάταγμα; Τελικά θα χτιστεί ή όχι η Μαυροπηγή; Όσοι επέλεξαν να μετεγκατασταθούν στην Κοζάνη μετεγκαταστάθηκαν. Στην Εορδαία όσοι επιλέξαμε να μετεγκατασταθούμε δεν γίνεται τίποτα. Δεν θέλω να με χωρατεύετε άλλο. Δεν πάει άλλο», είπε με έμφαση.
«Θα σας κορόιδευα αν σας έλεγα σε πόσο χρόνο θα βγει το Προεδρικό Διάταγμα», ήταν η απάντηση του δημάρχου, προσθέτοντας πως αυτό αφορά τις κεντρικές υπηρεσίες του υπουργείου και το ΣτΕ. Για «αμείλικτο χρόνο», καθώς πέρασαν 11 χρόνια για τη Μαυροπηγή και 7 για τους Ανάργυρους έκανε λόγο ο Π. Ταταρίδης (Λ.Α.ΣΥ.), σημειώνοντας, ακόμη, ότι το κράτος είναι «επιλεκτικά καθυστερημένο» όταν πρόκειται για μετεγκαταστάσεις οικισμών.

Πηγή: Εφημερίδα Εορδαϊκός Παλμός

Διαβάστε περισσότερα...

Έκανε μακέτα το χωριό, την παλιά Καρδιά, που δεν υφίσταται πια στον χάρτη...

Ο κ. Σταύρος Μπισούκης, πρόεδρος πολιτιστικού συλλόγου οικισμού Καρδιάς Πτολεμαΐδας “Η Μέρα”, φιλοτέχνησε σε μακέτα το χωριό της… καρδιάς του.
Κατάφερε να ξαναζωντανέψει την παλιά Καρδιά που πια δεν υπάρχει στον χάρτη, καθώς οι άνθρωποί της έφυγαν από εκεί το 1970 για να γίνουν τα λιγνιτωρυχεία.
Στη μακέτα, μία λεπτομερή κατασκευή, μπορεί κανείς να διακρίνει την εκκλησία, την πλατεία και γύρω γύρω τα καφενεία.
Με πυξίδα τις αναμνήσεις του και με χάρτη το μυαλό του, όπως είπε ο ίδιος, με απλά χαρτιά, καλαμάκια από σουβλάκια και άλλα απλά υλικά, έκανε τη μακέτα.
Η κα Μαρία, κάτοικος του παλιού χωριού, θυμάται την οδύνη που ένιωσε μαζί με τους συγχωριανούς της, όταν αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σπίτι της, μαζί με τα τρία της παιδιά, αφήνοντας πίσω όλο της το βιός.

Πηγή: https://www.ertnews.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Η κρίση ασφάλειας του νερού...

Όταν πρόκειται για νερό, ο κόσμος βρίσκεται αντιμέτωπος με μία μη βιώσιμη κατάσταση. Ωστόσο, η επίλυση του προβλήματος δεν είναι μόνο εφικτή, είναι επίσης το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και τη δημιουργία θέσεων εργασίας και ανάπτυξης.
Η κρίση του νερού είναι ξεκάθαρη. Χρόνο με τον χρόνο, στη μια περιοχή μετά την άλλη, τα κύματα καύσωνα ρεκόρ, και οι ξηρασίες ρεκόρ ακολουθούνται από καταστροφικές καταιγίδες και πλημμύρες. Περισσότερα από 1.000 παιδιά κάτω των πέντε ετών πεθαίνουν κάθε μέρα από ασθένειες που προκαλούνται από το μη ασφαλές πόσιμο νερό και την έλλειψη υγιεινής, και εκατοντάδες εκατομμύρια γυναίκες αφιερώνουν ώρες κάθε μέρα συλλέγοντας και μεταφέροντας νερό.
Αυτή είναι μια ανθρωπογενής κρίση και μπορεί και πρέπει να επιλυθεί με ανθρώπινες παρεμβάσεις. Αλλά για να επιτύχουμε ισότητα και βιωσιμότητα παντού, θα χρειαστούμε νέες προσεγγίσεις για τη διαχείριση του νερού και ένα κύμα πολύ υψηλότερων επενδύσεων, κλιμακούμενης καινοτομίας και ανάπτυξης ικανοτήτων. Το κόστος αυτών των κινήσεων είναι ασήμαντο σε σύγκριση με τις οικονομικές και ανθρωπιστικές βλάβες που θα προκληθούν από τη συνεχιζόμενη αδράνεια.
Το πρώτο βήμα είναι να αναγνωρίσουμε ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε δεν είναι απλώς τοπικές τραγωδίες. Ένας αποσταθεροποιημένος κύκλος του νερού επηρεάζει όλο και περισσότερο κάθε γωνιά του κόσμου. Οι τρέχουσες προσεγγίσεις τείνουν να ασχολούνται με το νερό που μπορούμε να δούμε – το «γαλάζιο νερό» στα ποτάμια και τις λίμνες μας – και υποθέτουν ότι η παροχή νερού είναι σταθερή χρόνο με το χρόνο. Αλλά αυτό δεν ισχύει πλέον, καθώς οι αλλαγές στη χρήση της γης, η κλιματική αλλαγή και ο κύκλος του νερού δεν επηρεάζει τα μοτίβα βροχοπτώσεων.
Πολύ συχνά, η τρέχουσα σκέψη παραβλέπει έναν κρίσιμο πόρο γλυκού νερού, δηλαδή το «πράσινο νερό» στο έδαφος, τα φυτά και τα δάση μας, το οποίο διαχέεται και ανακυκλώνεται μέσω της ατμόσφαιρας. Το πράσινο νερό παράγει περίπου τις μισές βροχοπτώσεις που λαμβάνουμε στη στεριά, η ίδια η πηγή όλου του γλυκού νερού μας. Στο ίδιο πνεύμα, οι χώρες συνδέονται όχι μόνο μέσω ροών γαλάζιων υδάτων (όπως τα ποτάμια), αλλά, πιο κρίσιμα, μέσω ατμοσφαιρικών ροών υγρασίας. Ως κρίσιμο στοιχείο του παγκόσμιου κύκλου του νερού, το πράσινο νερό χρειάζεται επειγόντως καλύτερη διαχείριση.
Το πιο επικίνδυνο είναι ότι οι διαταραχές στον κύκλο του νερού είναι βαθιά συνυφασμένες με την υπερθέρμανση του πλανήτη και τη μείωση της παγκόσμιας βιοποικιλότητας, με το καθένα να ενισχύει το άλλο. Η σταθερή παροχή πράσινου νερού στο έδαφος είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση των επίγειων φυσικών συστημάτων που απορροφούν το 25-30% του διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπεται από την καύση ορυκτών καυσίμων.
Αυτή η διαδικασία αντιπροσωπεύει μια από τις σημαντικότερες φυσικές επιδοτήσεις στην παγκόσμια οικονομία. Ωστόσο, η απώλεια υγροτόπων και η υγρασία του εδάφους, μαζί με την αποψίλωση των δασών, εξαντλούν τα μεγαλύτερα αποθέματα άνθρακα του πλανήτη, με καταστροφικές συνέπειες για τον ρυθμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Οι αυξανόμενες θερμοκρασίες προκαλούν στη συνέχεια ακραία κύματα καύσωνα και αυξάνουν τη ζήτηση εξάτμισης στην ατμόσφαιρα, η οποία ξηραίνει σοβαρά τα τοπία και αυξάνει τον κίνδυνο πυρκαγιών.
Ως εκ τούτου, η κρίση του νερού επηρεάζει ουσιαστικά όλους τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών και απειλεί τους ανθρώπους παντού. Η ανεπαρκής τροφή για έναν αυξανόμενο παγκόσμιο πληθυσμό, η επιταχυνόμενη εξάπλωση ασθενειών και η αυξημένη αναγκαστική μετανάστευση και οι διασυνοριακές συγκρούσεις είναι μερικά μόνο από τα προβλέψιμα αποτελέσματα.

Αποστολή H2O
Ένα τόσο μεγάλης κλίμακας συλλογικό και συστημικό πρόβλημα μπορεί να επιλυθεί μόνο με συντονισμένη δράση σε κάθε χώρα και μέσω συνεργασίας πέρα ​​από σύνορα και πολιτισμούς. Η κοινή κατανόηση του κοινού καλού είναι ζωτικής σημασίας. Διαφορετικά, αυτό που μπορεί να φαίνεται καλό για μια χώρα σήμερα θα μπορούσε εύκολα να δημιουργήσει προβλήματα για την ίδια χώρα αύριο, καθώς και για άλλες σε όλο τον κόσμο.
Η κατάσταση απαιτεί όχι μόνο μεγαλύτερη φιλοδοξία αλλά και μια προσέγγιση με γνώμονα την αποστολή για το νερό – μια προσέγγιση που εκτείνεται σε πολλούς τομείς και εστιάζει σε όλα τα επίπεδα, από τη διαχείριση τοπικών λεκανών απορροής ποταμών έως τη διαμόρφωση πολυμερούς συνεργασίας. Μπορούμε και πρέπει να πετύχουμε στις πιο σημαντικές αποστολές νερού στον κόσμο:
Έναρξη μιας νέας Πράσινης Επανάστασης στα συστήματα τροφίμων για τη μείωση της χρήσης νερού με παράλληλη αύξηση των γεωργικών αποδόσεων για την κάλυψη των διατροφικών αναγκών ενός αυξανόμενου πληθυσμού.
Διατήρηση και αποκατάσταση των φυσικών οικοτόπων που είναι ζωτικής σημασίας για την προστασία των πράσινων υδάτινων πόρων.
Καθιέρωση «κυκλικής» υδατικής οικονομίας σε κάθε τομέα.
Και διασφάλιση ότι κάθε ευάλωτη κοινότητα έχει επαρκείς καθαρές και ασφαλείς υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης έως το 2030.
Ενώ αυτές οι αποστολές θα πρέπει να οδηγήσουν σε αλλαγές πολιτικής, να ευθυγραμμίσουν τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα και να τονώσουν την καινοτομία, απαιτούν επίσης νέους τρόπους διακυβέρνησης. Η χάραξη πολιτικής πρέπει να γίνει πιο συνεργατική, υπεύθυνη και χωρίς αποκλεισμούς όλων των φωνών, ειδικά εκείνων των νέων, των γυναικών, των περιθωριοποιημένων κοινοτήτων και των αυτόχθονων πληθυσμών που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της διατήρησης του νερού.
Η πιο θεμελιώδης αλλαγή πολιτικής έγκειται στη σωστή αποτίμηση του νερού ώστε να αντικατοπτρίζει τη λειψυδρία του καθώς και τον κρίσιμο ρόλο του στη διατήρηση των φυσικών οικοσυστημάτων από τα οποία εξαρτάται κάθε κοινωνία. Πρέπει να σταματήσουμε την υποτιμολόγηση του νερού σε ολόκληρη την οικονομία και τις επιβλαβείς γεωργικές επιδοτήσεις που οδηγούν σε μη βιώσιμη χρήση και υποβαθμίζουν τη γη. Η εκ νέου διοχέτευση αυτών των κονδυλίων προς την προώθηση λύσεων εξοικονόμησης νερού και την παροχή στοχευμένης υποστήριξης στους φτωχούς και ευάλωτους θα μπορούσε να βοηθήσει πολύ.
Για να διορθωθεί η χρόνια ανεπαρκής επένδυση στο νερό, πρέπει να δώσουμε εκ νέου προτεραιότητα στις υποδομές νερού στα δημόσια οικονομικά, όπου παραδόξως παραμελείται στις περισσότερες χώρες. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής μπορούν να αξιοποιήσουν τις βέλτιστες πρακτικές σε συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα για να παρέχουν δίκαια κίνητρα για μακροπρόθεσμες δεσμεύσεις, εξυπηρετώντας παράλληλα τα συμφέροντα του κοινού, ιδιαίτερα των κοινοτήτων που δεν εξυπηρετούνται.
Δεδομένης της συλλογικής φύσης της πρόκλησης του νερού, πρέπει να διασφαλίσουμε μεγαλύτερες και πιο αξιόπιστες ροές χρηματοδότησης για να βοηθήσουμε τις χώρες χαμηλού και χαμηλότερου μεσαίου εισοδήματος να επενδύσουν στην ανθεκτικότητα στο νερό. Οι πολυμερείς αναπτυξιακές τράπεζες, τα αναπτυξιακά χρηματοδοτικά ιδρύματα και οι δημόσιες τράπεζες ανάπτυξης θα χρειαστεί να συνεργαστούν στενά με τις κυβερνήσεις για να υποστηρίξουν εθνικές αποστολές νερού που αντικατοπτρίζουν τις τοπικές ανάγκες και τις οικολογικές συνθήκες. Οι διεθνείς εμπορικές συμφωνίες προσφέρουν επίσης δυνητικούς μοχλούς για την προώθηση της αποδοτικής χρήσης του νερού, επειδή μπορούν να συμβάλουν στο να διασφαλιστεί ότι το «εικονικό νερό» που ενσωματώνεται στα εμπορεύματα δεν επιδεινώνει τη λειψυδρία σε περιοχές με πιέσεις νερού.
Ακριβώς όπως κάνουμε για τις εκπομπές, πρέπει να συγκεντρώσουμε δεδομένα υψηλής ακεραιότητας για τα εταιρικά αποτυπώματα νερού και να δημιουργήσουμε πλαίσια για την αποκάλυψη χρήσης νερού. Πρέπει επίσης να αναπτύξουμε συστήματα για την αποτίμηση του νερού ως μέρος του φυσικού κεφαλαίου. Η επιβολή τιμής σε αυτόν τον πιο κρίσιμο πόρο θα μπορούσε να προσφέρει σημαντικά μερίσματα για τις χώρες με την πάροδο του χρόνου.
Εν ολίγοις, πρέπει να διαμορφώσουμε αγορές σε όλες τις οικονομίες μας – από τη γεωργία και την εξόρυξη μέχρι την ενέργεια και τους ημιαγωγούς – ώστε να γίνουν ριζικά πιο αποτελεσματικές, δίκαιες και βιώσιμες στη χρήση του νερού.
Η προκαταρκτική έκθεση του 2023 της Παγκόσμιας Επιτροπής για την Οικονομία του Νερού καθόρισε την υπόθεση για την επιδίωξη θεμελιωδών αλλαγών στον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος διαχειρίζεται το νερό. Η τελική μας έκθεση αυτόν τον Οκτώβριο θα δείξει πώς μπορούμε να το κάνουμε μέσω μετασχηματιστικής, συλλογικής δράσης.
Βρισκόμαστε μόλις στο 2024. Εάν δεν αντιμετωπίσουμε αυτά τα προβλήματα κατά μέτωπο, οι πυρκαγιές, οι πλημμύρες και άλλα ακραία φαινόμενα που προκαλούνται από το νερό και το κλίμα θα γίνουν πιο έντονα και θανατηφόρα τα επόμενα χρόνια. Η προώθηση της ατζέντας για την ασφάλεια των υδάτων μπορεί να φαίνεται πιο δύσκολη εν μέσω αυξανόμενων γεωπολιτικών εντάσεων, αλλά παρουσιάζει μια ευκαιρία να αποδειχθεί ότι η συνεργασία μπορεί να ωφελήσει όλες τις χώρες και να επιτρέψει ένα δίκαιο και βιώσιμο μέλλον για όλους. Δεν μπορούμε να αποφύγουμε αυτή την πρόκληση.
* Η Mariana Mazzucato, Ιδρυτική Διευθύντρια του UCL Institute for Innovation and Public Purpose, είναι Συμπρόεδρος της Παγκόσμιας Επιτροπής για την Οικονομία του Νερού.
H Ngozi Okonjo-Iweala, γενική διευθύντρια του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, είναι Συμπρόεδρος της Παγκόσμιας Επιτροπής για την Οικονομία του Νερού, πρώην υπουργός Οικονομικών και Εξωτερικών της Νιγηρίας και πρώην πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της Gavi, της Vaccine Alliance .
Ο Johan Rockström, Διευθυντής του Ινστιτούτου Πότσνταμ για την Έρευνα Κλιματικών Επιπτώσεων και Καθηγητής Επιστήμης των Συστημάτων της Γης στο Πανεπιστήμιο του Πότσνταμ, είναι Συμπρόεδρος της Παγκόσμιας Επιτροπής για την Οικονομία του Νερού.
Ο Tharman Shanmugaratnam, Πρόεδρος της Σιγκαπούρης, είναι Συμπρόεδρος της Παγκόσμιας Επιτροπής για την Οικονομία του Νερού και Πρόεδρος της Ομάδας των Τριάντα .

Διαβάστε περισσότερα...

Κλείνουν οριστικά το Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό σχολείο Ποντοκώμης...

Κακά τα μαντάτα για το χωριό μας καθώς όπως ανακοινώθηκε σύμφωνα με την απόφαση της αναπληρώτριας Περιφερειακής Διευθύντριας Εκπαίδευσης Δυτικής Μακεδονίας, Δέσποινας Παπαδοπούλου, βάζουν λουκέτο και δεν θα υποδεχθούν κανέναν μαθητή την φετινή σχολική χρονιά 2024-25 που ξεκινά την προσεχή Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου το Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό σχολείο Ποντοκώμης.

Στο δημοτικό Σχολείο Ποντοκώμιας φυλάσσεται, σε ιδιαίτερα καλαίσθητο χώρο, το «Ιστορικό Αρχείο» του Σχολείου που περιλαμβάνει τα σχολικά έτη 1944-1945 και μετά .
Ανάμεσα στο πολυτιμότατο υλικό υπάρχει και το πόνημα της επί πολλά χρόνια δασκάλας του Σχολείου Ποντοκώμης, της κας Ελένης Θεοδωρίδου. Ο τίτλος του πονήματος είναι ενδεικτικός: «ΙΣΤΟΡΙΑ του 5/τάξιου Δημοτικού Σχολείου Ποντοκώμης».
Είναι μία συγκλονιστική, πυκνή και άρτια εγγραφή πληροφοριών, γραμμένη κυρίως με μολύβι, σε ένα απλό τετράδιο εποχής. Η δασκάλα Θεοδωρίδου υπογράφει ένα πρώτο κλείσιμο της εργασίας της στις 10/6/1953 μα τελικά συμπληρώνει και κλείνει με γεγονότα, δραστηριότητες και φωτογραφίες και του επόμενου σχολικού έτους 1953-1954.
Αν δε λάβουμε υπόψη, όπως γράφει και η συγγραφέας, πως το αρχείο του σχολείου καταστράφηκε στις 10/6/1943 «κατά την πυρπόλησιν του Χωρίου υπό των Γερμανών» και συντάχθηκε «κατά πληροφορίας των κατοίκων της κοινότητος Ποντοκώμης» τότε το παραπάνω πόνημα αποκτά αξία ιστορικού ντοκουμέντου, μια πολύτιμη συμβολή στην τοπική ιστορία.
Έτσι, το προσωπικό και οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Ποντοκώμης αποφάσισαν να προχωρήσουν στην φωτογραφική αναπαραγωγή της ιστορίας του Σχολείου μας, και της προσφοράς στην τοπική κοινωνία ενός κειμηλίου γνώσης από ένα παρελθόν στενά, πολύ στενά συνδεδεμένου με το σήμερα του τόπου μας.
Για να το διαβάσετε πατήστε εδώ

Διαβάστε περισσότερα...

Χαρείτε, σωθήκαμε! Έρχεται το τρένο της Καλαμπάκας!

Για τους νεότερους, που δεν ξέρουν, η σιδηροδρομική σύνδεση της Κοζάνης με την Καλαμπάκα είχε μισοκατασκευαστεί προπολεμικά: είχαν γίνει χάραξη, κατασκευή της υποδομής, σκυροδέτηση, πετρόκτιστα κτήρια για ενδιάμεσους σταθμούς. Μετά ήρθαν η Κατοχή κι ο Εμφύλιος και το έργο εγκαταλείφθηκε, οι πέτρες των κτηρίων λεηλατήθηκαν για νεότερες κατασκευές. Έκτοτε «το τρένο της Καλαμπάκας» αποτελεί κάτι σαν σύντομο ανέκδοτο, όταν θέλουμε να δηλώσουμε κάτι στη σφαίρα της φαντασίας.
Στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ), κάθε Σεπτέμβριο, ο εκάστοτε πρωθυπουργός τάζει λαγούς με πετραχήλια και τα αποτελέσματα του ταξίματος καταλήγουν να τσουρουφλίζουν την τσέπη μας. Η φετινή ΔΕΘ δεν αποτελεί εξαίρεση, καθώς πριν λίγες ημέρες η κυβέρνηση εμφάνισε τον ιστότοπο erga.gov.gr, με τα Περιφερειακά Σχέδια Ανάπτυξης: για τη Δυτική Μακεδονία μας τάζουν «350+ κρίσιμα έργα ύψους 3,7 δις €».
Ε, εδώ είναι που θυμόμαστε τη ρήση του Γεωργίου Παπανδρέου τη δεκαετία του 1960: «Όταν οι αριθμοί ευημερούν, οι άνθρωποι δυστυχούν!». Τη δυστυχία στη Δυτική Μακεδονία ήδη την κατέγραψε η απογραφή του 2021: η μόνη Περιφέρεια με 10,3% μείωση πληθυσμού, με τους νέους να φεύγουν για να εξασφαλίσουν την επιβίωση. Ανεργία και κακοπληρωμένες δουλειές, που δεν μπορούν να στηρίξουν δημιουργία οικογενειών και οικονομικό κύκλο στην περιοχή, αυτά είναι τα αποτελέσματα της άρον-άρον απολιγνιτοποίησης. Ακριβώς όπως τα είχε προβλέψει Ομάδα Εργασίας του ΤΕΕ, σε ημερίδα τον Ιανουάριο 2020.
Δυστυχώς η πραγματικότητα που βιώνουμε είναι πως το Σεπτέμβριο 2019 ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε απολιγνιτοποίηση για το 2028 και «στα μουλωχτά» η ΔΕΗ θέλησε να την κάνει τον Αύγουστο 2021, προκειμένου να καίει φυσικό αέριο. Παραλίγο έτσι να καταστρέψει τη χώρα, καθώς το καλοκαίρι 2022 το φυσικό αέριο έγινε εξωφρενικά ακριβό κι ο πρωθυπουργός αναγκάστηκε να ανακοινώσει «επιστροφή στο λιγνίτη». Αντί για «επιστροφή» είδαμε δισεκατομμύρια επιδοτήσεων τους παρόχους ηλεκτρισμού, εξαγωγή λιγνίτη στους Σκοπιανούς και εισαγωγή λιγνιτικού ρεύματος απ’ τα Σκόπια. Παρόλο που το φυσικό αέριο έχει σήμερα περίπου διπλάσια τιμή απ’ τα χρόνια προ «πανδημίας».
Το μεγαλύτερο απ’ τα «350+ έργα», με προϋπολογισμό 550 εκατομμύρια ευρώ, είναι το τρένο της Καλαμπάκας! Μάλιστα τάζουν την «κατασκευή μιας νέας μονής σιδηροδρομικής γραμμής μήκους 96 χλμ., με ταχυτ. 160 km/h, αμφίδρομη σηματοδότηση, τηλεδιοίκηση και ηλεκτροκίνηση που θα συνδέει την Καλαμπάκα με την Κοζάνη». Αυτοί που τάζουν είναι ακριβώς οι ίδιοι που έτρεξαν να μας πείσουν πως «στα Τέμπη υπήρχε τηλεδιοίκηση», πως κανείς δεν έδωσε οδηγία να αφαιρεθούν άρον-άρον χώματα απ’ τον τόπο της μαζικής δολοφονίας μαζί με ανθρώπινα υπολείμματα, κανείς δεν έτρεξε να δημοσιεύσει χαλκευμένες συνομιλίες των σιδηροδρομικών, κανείς δεν φρόντισε να συσκοτίσει την πραγματικότητα, κανείς δεν σκόρπισε τα κοντέινερ της εμπορικής αμαξοστοιχίας στους τέσσερις ανέμους για να μην εντοπίζονται, κανείς δεν φρόντισε να αποδώσει από την πρώτη στιγμή ευθύνες αποκλειστικά και μόνο σ’ έναν ανεκπαίδευτο σταθμάρχη. Παγκοσμίως περίγελως έγινε η Ελλάδα για τα τρένα της και για τη λειτουργία του Κράτους Δικαίου, αλλά, επιτέλους, τώρα η Δυτική Μακεδονία σώθηκε: έρχεται το τρένο της Καλαμπάκας!
Και μακάρι να ήταν μόνο το τρένο της Καλαμπάκας: ο κατάλογος των έργων περιλαμβάνει ακόμα και την αστειότητα κάποιων «16 φωτοβολταϊκών συνολικής ισχύος 39,976MW», που θα γίνουν στην Ποντινή Γρεβενών, τη στιγμή που η Δυτική Μακεδονία βιώνει ήδη έναν εφιάλτη επέλασης φωτοβολταϊκών συνολικής ισχύος άνω των 4.000MW! Χάνοντας πολύτιμες γεωργικές, κτηνοτροφικές, μελισσοκομικές, περιπατητικές, ακόμα και λιμναίες εκτάσεις, βιοποικιλότητα και τουριστική προοπτική. Την ίδια στιγμή τα φωτοβολταϊκά στις στέγες είναι περίπου υπό διωγμό, παρά την ύπαρξη δημοσιευμένης από το 2019 μελέτης του Ερευνητικού Κέντρου της ΕΕ που λέει πως μπορούμε να πάρουμε 1/3 των ετήσιων αναγκών ηλεκτρισμού από φωτοβολταϊκά στις στέγες. Και παρά την πολιτική RepowerEU της ΕΕ, που προωθεί φωτοβολταϊκά στις στέγες.
Ο ιστότοπος erga.gov.gr δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια αμήχανη προσπάθεια προβολής ανύπαρκτου έργου. Αλλά ταυτόχρονα αποτελεί μια χρυσή ευκαιρία για τους τοπικούς παράγοντες του κυβερνώντος κόμματος: να υψώσουν επιτέλους τη φωνή τους, να απορρίψουν τα ευχολόγια και να διεκδικήσουν πραγματικές επενδύσεις στην περιοχή, που θα δημιουργήσουν πραγματικές θέσεις εργασίας στην περιοχή κι όχι στους εργολάβους της Αθήνας.
Δεν χρειαζόμαστε εκθέσεις ιδεών όπως το «Σχέδιο Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης», που το μόνο που έκανε ήταν να παραδώσει στους Γερμανούς δεκάδες χιλιάδες στρέμματα παραγωγικής γης για εγκατάσταση φωτοβολταϊκών. Δεν χρειαζόμαστε κι άλλα «προγράμματα κατάρτισης ανέργων», οι οποίοι όσο και να καταρτιστούν δεν θα βρουν πουθενά δουλειά. Χρειαζόμαστε έναν οικονομικό κύκλο τουλάχιστον αντίστοιχο αυτού που κατέστρεψε η πολιτική της άρον-άρον απολιγνιτοποίησης, στερώντας απ’ την περιοχή πάνω από 20 χιλιάδες θέσεις εργασίας. Προτάσεις συγκεκριμένες έχουν κατατεθεί εδώ και χρόνια. Αλλά τη βούληση να υλοποιηθούν δεν την είδαμε ποτέ.
Κλείνοντας, επισημαίνω πως πριν δυο μέρες η Γερμανία συγκλονίστηκε από το εκλογικό αποτέλεσμα σε δυο ανατολικογερμανικά κρατίδια. Οι πολίτες διαμαρτυρήθηκαν για την Ισλαμοποίηση της Ευρώπης, 3,5 αιώνες μετά τη 2η πολιορκία της Βιέννης απ’ τους Οθωμανούς, αλλά και για τη δήθεν «πράσινη» και στην πραγματικότητα κατάμαυρη «ανάπτυξη», που μαυρίζει τις ζωές τους, ακριβώς όπως συμβαίνει σ’ ολόκληρη την ΕΕ. Ένας τεράστιος πακτωλός χρημάτων φεύγει απ’ την πραγματική οικονομία και πηγαίνει σε δήθεν «πράσινες» επιδοτήσεις, μετατρέποντας την ΕΕ από ζώνη ελεύθερης οικονομίας σε κακέκτυπο σοβιετικής ή μαοϊκής κατευθυνόμενης οικονομίας. Πριν από ένα αιώνα, η αποτυχία της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης έφερε στην εξουσία το Χίτλερ, ως σωτήρα της Γερμανίας. Σήμερα είναι ακριβώς η αποτυχία της πολιτικής, που ωθεί τους πολίτες σε αναζήτηση άλλων λύσεων.
Στην Ελλάδα, πριν από ακριβώς 50 χρόνια, η Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη 1974 συγκλόνισε το τότε πολιτικό σκηνικό και έβαλε τις βάσεις για μια αλλαγή στη σχέση αμοιβής εργασίας και κεφαλαίου. Και για μια εθνική ενότητα, που θα έδινε νόημα ύπαρξης στις μεσοκατώτερες κοινωνικές τάξεις. Αυτό λοιπόν που είναι ξανά επίκαιρο είναι η ανάγκη για μια τέτοια πολιτική! Ευημερία για τους πολλούς, όχι η διαιώνιση του ανέκδοτου για το τρένο της Καλαμπάκας!

*Ο Χρήστος Ι. Κολοβός είναι Δρ Μηχανικός Μεταλλείων – Μεταλλουργός Μηχανικός ΕΜΠ
τ. Διευθυντής Μεταλλευτικών Μελετών & Έργων ΔΕΗ ΑΕ/Λιγνιτικό Κέντρο Δυτικής Μακεδονίας
Ανεξάρτητος Ενεργειακός Σύμβουλος
ck-energy.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα...

Ποντοκώμη: Δείτε όσα είπε ο περιφερειάρχης Δ. Μακεδονίας Γιώργος Αμανατίδης στις "Θέσεις & Αντιθέσεις" του kozani.tv για τη μετεγκατάσταση του χωριού...

Αυτά είπε ο περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας Γιώργος Αμανατίδης στον Παναγιώτη Τσαρτσιανίδη και στην εκπομπή "Θέσεις & Αντιθέσεις" του www.kozani.tv για τη μετεγκατάσταση της Ποντοκώμης Κοζάνης.

Διαβάστε περισσότερα...

Η βιομηχανία άνθρακα εξαφανίζει από τον χάρτη το ιστορικό Mühlrose...

Το χωριό Mühlrose στα ανατολικά της Γερμανίας στέκεται όρθιο από τον 13ο αιώνα, έχοντας έρθει αντιμέτωπο πολέμους, πυρκαγιές, αδίστακτους άρχοντες, τη διαίρεση της χώρας και την επανένωσή της. Τώρα οι 200 κάτοικοί του τα μαζεύουν και φεύγουν εξαιτίας μιας βιομηχανίας που πίστευαν ότι θα έμενε επίσης στην ιστορία. Το Mühlrose θα εξαφανιστεί από τον χάρτη για να γίνει χώρος για ανθρακωρυχείο. Μόνο μερικά σημάδια της κάποτε σθεναρής αντίστασης του χωριού έχουν απομείνει. «Σώστε το όμορφο Mühlrose μας», γράφει ένα φυλλάδιο σε ένα σπίτι από κόκκινο τούβλο, με τα παράθυρά του κλειστά. Ένας από τους τελευταίους κατοίκους της πόλης, ο Ντέτλεφ Χόταφ, ζει σε μια αγροικία με τη γυναίκα του, καθώς και μερικά πρόβατα και κοτόπουλα. Στα 64 του χρόνια, κάνει βόλτες στους έρημους δρόμους με ηλεκτρικό αναπηρικό αμαξίδιο, πριν αναγκαστεί και αυτός να μετακομίσει μέχρι το τέλος του έτους. «Δεν ήθελα να μετεγκατασταθώ, επειδή γεννήθηκα εδώ», λέει. «Αυτό είναι το σπίτι μου». Το Mühlrose βρίσκεται στην περιοχή όπου ενώνονται η Τσεχική Δημοκρατία, η Πολωνία και η πρώην Ανατολική Γερμανία, το κέντρο της κομμουνιστικής Ευρώπης για την εξόρυξη άνθρακα. Αντί για σύμβολο μιας περασμένης εποχής, όμως, είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα του πώς η ήπειρος αγωνίζεται να ξεφορτωθεί το βρώμικο καύσιμο μετά τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία που ανέτρεψε τον ενεργειακό εφοδιασμό.
Η Γερμανία, στον κυβερνητικό συνασπισμό της οποίας συμμετέχει το περιβαλλοντικό Πράσινο Κόμμα, θέλει να επιταχύνει τα σχέδια για την πλήρη εγκατάλειψη του άνθρακα, καθώς στο μείγμα προστίθενται περισσότερες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Αλλά η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στο καύσιμο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας μετά τη διακοπή του φυσικού αερίου από τη Ρωσία και εμμένει σε ένα σχέδιο για την απενεργοποίηση των πυρηνικών αντιδραστήρων της.
Το αποτέλεσμα είναι ότι ένα μεγάλο ανθρακωρυχείο θα δημιουργηθεί στο Mühlrose καθώς η εταιρεία παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας Lausitz Energie Bergbau AG, ή LEAG, επεκτείνεται. Θα εξορύσσει λιγνίτη, χαμηλής ποιότητας λεγόμενο καφέ άνθρακα, όπως γράφει το Bloomberg.
Οι εργασίες κατεδάφισης βρίσκονταν σε πλήρη εξέλιξη από τα τέλη Ιουνίου. Η εκσκαφή έχει εξαλείψει περισσότερα από τα δύο τρίτα των κτιρίων. Μόνο μερικά σπίτια παραμένουν ανάμεσα σε πινακίδες “απαγορεύεται η καταπάτηση”. Ο ατμός από τους πύργους ψύξης του σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που τροφοδοτεί ο άνθρακας υψώνεται στον ορίζοντα.
Ο Μάρτιν Κλάους, υπεύθυνος της LEAG για την επανεγκατάσταση, λέει ότι η εταιρεία έχει κάνει ό,τι μπορεί για να διευκολύνει τη μετάβαση για τους κατοίκους της πόλης. «Δεν θέλουμε κανείς να βρεθεί σε χειρότερη οικονομική κατάσταση λόγω της μετεγκατάστασης», λέει ο Kλάους.
Η γερμανική κυβέρνηση κατέληξε σε συμφωνία με τον γίγαντα του άνθρακα RWE AG για τη διακοπή της χρήσης του καυσίμου μέχρι το 2030, οκτώ χρόνια νωρίτερα από το χρονοδιάγραμμα, γεγονός που θα εξοικονομήσει περισσότερα χωριά από τον εκσκαφέα.
Αλλά η LEAG, μέρος της αυτοκρατορίας του Τσέχου δισεκατομμυριούχου Ντάνιελ Κρετίνσκι, θέλει πρόσβαση στον άνθρακα κάτω από το Mühlrose πριν βγει από τη βιομηχανία. Η εταιρεία υπέβαλε την αίτησή της για εξόρυξη τον Μάρτιο και η κρατική περιφερειακή αρχή λέει ότι την αξιολογεί.
Ο υπουργός Οικονομίας και Κλιματικής Δράσης της Γερμανίας, Ρόμπερτ Χάμπεκ του κόμματος των Πρασίνων, δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου στο Βερολίνο στις αρχές Ιουνίου ότι ο λιγνίτης εξασφάλισε τον πλούτο της χώρας στο παρελθόν, αλλά ο καιρός του φτάνει στο τέλος του. Ωστόσο, δεν μπορεί να κάνει και πολλά πράγματα εξαιτίας των συμβολαίων που υπέγραψε η προηγούμενη κυβέρνηση με τις εταιρείες εξόρυξης, τα οποία τώρα εμποδίζουν τις πολιτικές προσπάθειες να απαλλαγούμε από τον άνθρακα.
Αντ’ αυτού, ο Χάμπεκ ανακοίνωσε ένα πακέτο βοήθειας για τη LEAG σύμφωνα με μια προηγούμενη συμφωνία: τουλάχιστον 1,2 δισεκατομμύρια ευρώ (1,3 δισεκατομμύρια δολάρια) για να καλυφθεί το κόστος των απωλειών θέσεων εργασίας και της αποκατάστασης της γης μετά το τέλος της εξόρυξης, αλλά μέχρι το 2038, το έτος που ήταν ο αρχικός στόχος.
Ο Χάμπεκ ελπίζει ότι οι δυνάμεις της αγοράς θα ωθήσουν σε πρόωρη έξοδο, καθώς η πτώση των τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας και η αύξηση του κόστους για τη ρύπανση του περιβάλλοντος καθιστούν όλο και πιο ασύμφορη την καύση του ορυκτού καυσίμου στη Γερμανία. Η Τζόζεφιν Τεμπ, ερευνήτρια στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Flensburg, η οποία είναι συν-συγγραφέας μιας μελέτης για την εξόρυξη λιγνίτη που δημοσιεύθηκε στα τέλη Ιουνίου, λέει ότι η εξόρυξη κάτω από το Mühlrose θα ήταν ασύμφορη.

Τι λέει η LEAG
Η LEAG λέει το αντίθετο. Σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο Θόρστεν Κράμερ, η εταιρεία κάνει υπολογισμούς με διαφορετικά σενάρια για τη λιγνιτική της δραστηριότητα. «Υποθέτουμε ότι θα συνεχίσουμε να παράγουμε έσοδα μέχρι το 2038», λέει.
Έχουν υπάρξει λίγες διαμαρτυρίες όπως αυτές που ξέσπασαν πέρυσι σε άλλα μέρη της Γερμανίας. Η RWE προκάλεσε την οργή των ακτιβιστών όταν αποφάσισε να ισοπεδώσει ένα τελευταίο χωριό στη Ρηνανία. Ακολούθησε μια αντιπαράθεση υψηλού προφίλ στην οποία συμμετείχε η Σουηδή περιβαλλοντική ακτιβίστρια Γκρέτα Τούνμπεργκ.
Πριν από πέντε χρόνια, η πλειοψηφία των κατοίκων του Mühlrose ψήφισε να απομακρυνθούν, μετά από σχεδόν τρεις δεκαετίες αγώνα για την επέκταση του λιγνίτη, σύμφωνα με τον Ρόμπερτ Σπρέιζ, τον δήμαρχο. «Ήταν επιθυμία τους να μετεγκατασταθούν», λέει. «Απλώς είχαν βαρεθεί τον θόρυβο και τη σκόνη. Στο αποκορύφωμα των εργασιών, τα παράθυρά μας έπρεπε να καθαρίζονται σχεδόν καθημερινά».
Περίπου οι μισοί από τους κατοίκους έχουν μετακομίσει σε μια περιοχή μετεγκατάστασης, που ονομάζεται Mühlrose-neu, σε μικρή απόσταση με το αυτοκίνητο, μέρος του χωριού Schleife.
Η LEAG αναμένει να πάρει την κυριότητα όλης της γης μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους και να ξεκινήσει τις εκσκαφές το 2029. Σε περίπτωση που η μεταλλευτική αρχή εγκρίνει τα σχέδια, οι ιδιοκτήτες των δασών θα υποβάλουν νομική καταγγελία, λέει ο Ρενέ Σούστερ, ακτιβιστής της περιβαλλοντικής ομάδας Green League.

Πηγή: https://www.newmoney.gr/roh/bloomberg/germania-i-viomichania-anthraka-exafanizi-apo-ton-charti-to-istoriko-muhlrose/

Διαβάστε περισσότερα...

Ένα οδοιπορικό στο εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο της ΑΕΒΑΛ με ένα απόκοσμο και συνάμα γοητευτικό σκηνικό...

κάποιος επισκεφθεί την πόλη της Πτολεμαΐδας θα παρατηρήσει την έντονη βιομηχανική δραστηριότητα που επικρατεί στα πέριξ της πόλης. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι στο υπέδαφος της επαρχίας της Εορδαίας, της οποίας η Πτολεμαΐδα είναι πρωτεύουσα, συγκεντρώνεται το 60% των εκμεταλλεύσιμων λιγνιτικών κοιτασμάτων της Ελλάδας και παράγεται το 70% της συνολικής ενέργειας της χώρας, δικαίως η πόλη χαρακτηρίζεται η «ενεργειακή πρωτεύουσα» της Ελλάδας, με ό,τι κι αν συνεπάγεται αυτό. Σε απόσταση περίπου δυο χιλιομέτρων από την Πτολεμαΐδα υπάρχουν οι εγκαταλελειμμένες εδώ και 27 χρόνια εγκαταστάσεις τις Ανώνυμης Εταιρείας Βιομηχανίας Αζωτούχων Λιπασμάτων η αλλιώς ΑΕΒΑΛ.
Το βιομηχανικό συγκρότημα κατασκευάστηκε με δαπάνες του ελληνικού Δημοσίου και η ανέγερση του τελείωσε τον Νοέμβριο του 1963, οπότε άρχισε η δοκιμαστική λειτουργία που κράτησε μέχρι την 30/4/1965. Σκοπός της ίδρυσης της ΑΕΒΑΛ στην Πτολεμαΐδα ήταν η αξιοποίηση του τοπικού παραγόμενου λιγνίτη με την εξαέρωση του οποίου παραγόταν αμμωνία, η οποία αποτελεί την κυριότερη ενδιάμεση πρώτη ύλη της λιπασματοβιομηχανίας λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς της σε άζωτο (82%). Από το 1964 μέχρι και τα μέσα του 1995 τα προϊόντα της ΑΕΒΑΛ ήταν αζωτούχα λιπάσματα (νιτρικά) τα οποία παράγονταν εξ ολοκλήρου από αμμωνία. Μετά από σωρεία προβλημάτων τα οποία διογκώνονταν με την πάροδο του χρόνου (χρέη προς τη ΔΕΗ, ανταγωνισμός από εγχώριες αλλά και ξένες λιπασματοβιομηχανίες, υψηλό κόστος παραγωγής, απαρχαιωμένο τμήμα παραγωγής αμμωνίας, μεγάλος αριθμός εργαζόμενων κ.α.) το εργοστάσιο σταμάτησε να λειτουργεί οριστικά το 1997, και έκτοτε εγκαταλείφθηκε.

Από τα συνολικά 1707 στρέμματα που καταλαμβάνει η ΑΕΒΑΛ, το 2005 και μετά από πρόταση του Δήμου Πτολεμαΐδας, καθορίστηκε η θέση, η έκταση και τα όρια για τη δημιουργία του Βιοτεχνικού Πάρκου (ΒΙΟ.ΠΑ.) Πτολεμαΐδας συνολικής έκτασης 506 στρεμμάτων. Σήμερα ο χώρος κυρίως κοντά στην είσοδο του εργοστασίου χρησιμοποιείται για το παρκάρισμα και τη συντήρηση των απορριμματοφόρων του Δήμου. Κατά την είσοδο μου με προειδοποίησαν να έχω το νου μου για ενδεχόμενους κινδύνους όπως φίδια και σκυλιά, ενώ μάλιστα ένας υπάλληλος αστειευόμενος είπε: «Έχουμε και αρκούδες αλλά τέτοια εποχή λείπουν!». Επίσης μου είπαν να είμαι ιδιαίτερα προσεκτικός στο που πατάω γιατί οποιοδήποτε κομμάτι κτηρίου μπορούσε να καταρρεύσει ανά πάσα στιγμή. Ευχαριστώντας τους για τις πληροφορίες ξεκίνησα την περιπλάνησή μου. Περπατώντας στους άλλοτε ασφάλτινους δρόμους του συγκροτήματος και παρατηρώντας τις εγκαταστάσεις κατακλύστηκα από δέος. Το μέγεθος των κτηρίων και η πολυπλοκότητα των εγκαταστάσεων σε αφήνουν με το στόμα ανοιχτό, ενώ η απόλυτη ησυχία που επικρατεί διακόπτεται που και που από το θρόισμα των φύλλων της πυκνής βλάστησης που έχει πλέον περικυκλώσει τα θεόρατα κουφάρια των κτηρίων.

Υπάρχουν παντού ενδείξεις ενός μέρους που κάποτε έσφυζε από ζωή. Αφίσες, πινακίδες, σκονισμένα αρχεία, εργαλεία, υλικά, προσωπικά αντικείμενα, μέσα προστασίας, κάνουν την ανθρώπινη παρουσία να μοιάζει τόσο κοντινή αλλά ταυτόχρονα τόσο μακρινή.
Φεύγοντας έπιασα κουβέντα με τους υπάλληλους της τοπικής αυτοδιοίκησης και ένας από αυτούς με ρώτησε: «Τι έγινε, πως σου φάνηκε;» «Δεν έχω λόγια» απάντησα. «Εγώ μια φορά έκανα μια βόλτα και δεν ξαναπήγα, δε μπορώ με πιάνει μελαγχολία ,τόσα εκατομμύρια εξοπλισμός παρατημένος, τόσος κόσμος δούλευε εδώ.» Συνεχίζοντας την κουβέντα μας μοιράστηκε μαζί μου μια ιστορία που πιστεύω πως αξίζει να τη μεταφέρω. Παραθέτω τα λόγια του: «Πριν από δυο χρόνια το χειμώνα είχε χιονίσει εδώ στην Πτολεμαΐδα και έκανε αρκετό κρύο. Ένα πρωί που ήμουν στο γραφείο, κοιτάω έξω από το παράθυρο και βλέπω έναν ηλικιωμένο κύριο να μπαίνει στο εργοστάσιο και να περπατάει προς το εσωτερικό, βγήκα έξω και του λέω καλημέρα που πάτε;

Μου απαντάει: «Καλημέρα, δουλεύω στην Τρίτη ζώνη, πάρε τηλέφωνο τον υπεύθυνο και ενημέρωσέ τον ότι ήρθα σήμερα κανονικά για δουλειά, να μη με βγάλει Α/Α.» Τον ρώτησα το όνομα του και τον ενημέρωσα ότι το εργοστάσιο έχει κλείσει εδώ και πολλά χρόνια και έφυγε. Μετά μάθαμε ότι ήταν ένας 85χρονος κύριος με άνοια ο οποίος όντως δούλευε στο εργοστάσιο δεκαετίες πριν και περπάτησε 4 χιλιόμετρα μέσα στο κρύο και το χιόνι από το Προάστιο (οικισμός έξω από την Πτολεμαΐδα) για να έρθει μέχρι το εργοστάσιο για να δουλέψει»..
Ευχαριστούμε θερμά τον αντιδήμαρχο καθημερινότητας, καθαριότητας, πρασίνου & ανακύκλωσης Πτολεμαΐδας κ. Χρήστο Κεσκερίδη καθώς και τον υπεύθυνο γραφείου κίνησης κ. Ηλία Καφαντάρη που μας επέτρεψαν την άδεια στο Χώρο της ΑΕΒΑΛ.

Πηγή: https://e-ptolemeos.gr/ena-odoiporiko-sto-egkataleleimmeno-ergostasio-tis-aeval-me-ena-apokosmo-kai-synama-goiteftiko-skiniko

Διαβάστε περισσότερα...

ΣΗΘΥΑ, Ακρινή και το μέλλον των εργαζόμενων της ΔΕΗ στη συνάντηση Στάσση – Αμανατίδη. Πουθενά τα θέματα της Ποντοκώμης...

Η τιμολογιακή πολιτική της ΔΕΗ προς τον φορέα Τηλεθερμάνσεων της περιοχής (ΣΗΘΥΑ) και πως αυτή θα διαμορφωθεί από πλευράς Επιχείρησης καθώς και θέματα που αφορούν τοπικές κοινωνίες (Ακρινή και Αναργύρους), συζητήθηκαν στην Αθήνα κατά την διάρκεια συνάντησης του Διευθύνοντα Συμβούλου της ΔΕΗ Γιώργου Στάσση και του Περιφερειάρχη Δυτικής Μακεδονίας Γιώργου Αμανατίδη. Στη συνάντηση συμμετείχε και ο αναπληρωτής Διευθύνοντας Σύμβουλος της ΔΕΗ Αλέξης Παΐζης.
Σύμφωνα με την λιτή ανακοίνωση της Περιφέρειας, συμφωνήθηκε η καταβολή επιδότησης ενοικίου στους κατοίκους των Αναργύρων για όλο το 2024, κάτι που ζητούσαν επίμονα οι κάτοικοι εδώ και πολύ καιρό αφού η μετεγκατάσταση του οικισμού τους λόγω της κατολίσθησης του ορυχείου Αμυνταίου δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί.
Επίσης, συζητήθηκαν θέματα τιμολογιακής πολιτικής για την παροχή θερμικής ενέργειας προς τους φορείς διαχείρισης τηλεθερμάνσεων καθώς και της Μονάδας Πτολεμαΐδας 5 σε σχέση με την τηλεθέρμανση Πτολεμαΐδας. Ταυτόχρονα, εξετάστηκε η πιθανή αξιοποίηση ενός ατμοηλεκτρικού σταθμού της περιοχής μιας και αποτελεί μέρος της βιομηχανικής κληρονομιάς του τόπου ή η δημιουργία ενός «Μουσείου Ενέργειας – Λιγνίτη».
Επισημάνθηκε η δυνατότητα που θα πρέπει να δοθεί στους πολίτες της περιοχής για συμμετοχή μέχρι 5% στο μετοχικό κεφάλαιο των εταιρειών που κατασκευάζουν μεγάλα φωτοβολταϊκά έργα και στις οποίες συμμετέχει η ΔΕΗ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ ΑΕ με άλλους εταίρους ΚΑΙ συζητήθηκε ο τρόπος απόδοσης του φωτοβολταϊκού πάρκου των 35 MWatt στην Ενεργειακή Κοινότητα Ακρινής. Για το θέμα αυτό όπως και για το σύνολο των ενεργειών, ο Περιφερειάρχης θα ενημερώσει τους κατοίκους της Ακρινής σε ειδική εκδήλωση που θα γίνει στο χωριό.
Τέλος, ο κ. Αμανατίδης μετέφερε την ανησυχία των εργαζομένων της ΔΕΗ, όπως αυτές μεταφέρθηκαν από τα σωματεία «Σπάρτακος» και «Ένωση» για το μέλλον των εργαζόμενων της Επιχείρησης στην περιοχή μετά και το κλείσιμο των τελευταίων εργοστασίων. «Οι εκπρόσωποι της ΔΕΗ τον διαβεβαίωσαν για την εξασφάλιση των θέσεων εργασίας και, σε οποιαδήποτε περίπτωση, ότι δεν θα πληγούν τα συμφέροντά τους» αναφέρει χαρακτηριστικά η ανακοίνωση της περιφέρειας.

Πηγή: https://xronos-kozanis.gr/sithya-akrini-kai-to-mellon-ton-ergazomenon-tis-dei-sti-synantisi-stassi-amanatidi/

Διαβάστε περισσότερα...

Εναλλακτικό ενεργειακό κόμβο «βλέπει» τη Δυτική Μακεδονία το νέο χωροταξικό...

Τις βάσεις για την αναπτυξιακή προοπτική της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας έχει ως στόχο να θέσει το νέο Περιφερειακό Χωροταξικό Πλαίσιο Δυτικής Μακεδονίας, που εγκρίθηκε σε ΦΕΚ από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και ενέργειας και δόθηκε στη δημοσιότητα.
Πρόκειται για ένα μακροσκελές κείμενο, γενικόλογο σε πολλά σημεία του, αλλά και με αναφορές που είναι αρκετά ενδιαφέρουσες. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στα αναξιοποίητα αποθέματα, τόσο φυσικών πόρων, όσο και ανθρώπινου δυναμικού, τα οποία μπορούν να ενταχθούν δυναμικότερα στην παραγωγική της εξειδίκευση.
Βασικός στόχος η αναδιάρθρωση της παραγωγικής ενεργειακής δραστηριότητας, με την προώθηση της παραγωγής και έρευνας καθαρής ενέργειας, αλλά και την στροφή της Περιφέρειας στην έρευνα και την καινοτομία.
Ο χωροταξικός σχεδιασμός έχει ως δεδομένο την ανάγκη για διασφάλιση της ενεργειακής αυτάρκειας της Περιφέρειας και της χώρας ευρύτερα, παράλληλα με την ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας. Όπως αναφέρεται, η μετάβαση της περιφερειακής οικονομίας σε μια κλιματικά ουδέτερη οικονομία έως το 2050 πρέπει να έχει ως βασικό ζητούμενο τη διατήρηση του χαρακτήρα της περιοχής ως ενεργειακού κέντρου της χώρας και την ανάδειξη της σε εναλλακτικό ενεργειακό κόμβο.

Αναπτυξιακή προοπτική και εξέλιξη της Περιφέρειας
H αναπτυξιακή προοπτική της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας στηρίζεται, εν μέσω άλλων, στην αναδιάρθρωση της παραγωγικής ενεργειακής δραστηριότητας, με την προώθηση της παραγωγής και έρευνας καθαρής ενέργειας. Στον εκσυγχρονισμό και τη διαφοροποίηση της περιφερειακής οικονομίας, με την ανασυγκρότηση και τον ανασχεδιασμό των τριών τομέων παραγωγής καθώς και τη στροφή της Περιφέρειας στην έρευνα και την καινοτομία.
Τα φυσικά και ανθρωπογενή αποθέματα που έχει η Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, της δίνουν τη δυνατότητα να αναδείξει ένα παραγωγικό προφίλ προς την ανταγωνιστική και ποιοτική αγροτική παραγωγή, τον εναλλακτικό τουρισμό και τον πολιτισμό. Ορισμένες υποδομές και υπηρεσίες περιφερειακής κλίμακας μπορούν να ενισχύσουν τη δυναμική τους με την αξιοποίηση της συνοριακής θέσης της Περιφέρειας και με τη συμπληρωματικότητα με άλλους κλάδους, συμβάλλοντας πιο ενεργά στη διαφοροποίηση και ανάπτυξη της περιφερειακής οικονομίας (Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, υποδομές υγείας).
Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά «H μετάβαση της περιφερειακής οικονομίας σε μια κλιματικά ουδέτερη οικονομία έως το 2050 πρέπει να έχει ως βασικό ζητούμενο τη διατήρηση του χαρακτήρα της περιοχής ως ενεργειακού κέντρου της χώρας και την ανάδειξη της σε εναλλακτικό ενεργειακό κόμβο (μέσω της αξιοποίησης της ενεργειακής της ταυτότητας και της ευνοϊκής διεθνούς συγκυρίας), παράλληλα με τον εκσυγχρονισμό και τη διαφοροποίηση της τοπικής οικονομίας, την ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και του περιβάλλοντος».
Η καθαρή ενέργεια και η αποθήκευσή της, συμπεριλαμβανομένου του πράσινου υδρογόνου και των επιμέρους υποδομών και δικτύων που αυτό απαιτεί, προτάσσονται ως κύριος τομέας για τον εκσυγχρονισμό και τον παραγωγικό μετασχηματισμό της Περιφέρειας. Παράλληλα, η ενίσχυση της ανθεκτικότητας του παραγωγικού συστήματος της Περιφέρειας συνεπάγεται τη διαφοροποίηση των επιχειρήσεων και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς τους. Ιδιαίτερα σημαντικός για το σκοπό της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας του παραγωγικού συστήματος είναι ο ρόλος της έρευνας και της καινοτομίας και της σύνδεσης του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και άλλων ερευνητικών φορέων με τις επιχειρήσεις.
Ιδιαίτερη σημασία δίνεται στη δημιουργία ενός οικοσυστήματος καινοτομίας στην περιοχή, αναδεικνύοντας ως τομείς πρωταρχικού ενδιαφέροντος την καθαρή ενέργεια, τις τεχνολογίες πληροφορικής και την αγροδιατροφή, λόγω των εξειδικεύσεων της Περιφέρειας. Σημαντικό ρόλο προς την κατεύθυνση αυτή θα διαδραματίσει η προωθούμενη Ζώνη Καινοτομίας, η οποία προβλέπεται να αναπτυχθεί στον άξονα Κοζάνης-Πτολεμαΐδας-Αμυνταίου-Φλώρινας, ως φορέας ομπρέλα για την ανάπτυξη υποδομών και δράσεων που προωθούν την καινοτομική επιχειρηματικότητα, και θα αποτελέσει έναν από τους βασικούς μοχλούς αλλαγής του οικονομικού και παραγωγικού μοντέλου στη μεταλιγνιτική περίοδο της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας.

Η Κοζάνη ως βασικός πόλος και άξονας ανάπτυξης
Βασικός πόλος ανάπτυξης εθνικής εμβέλειας στη Δυτική Μακεδονία ορίζεται η Κοζάνη, η οποία σύμφωνα με το Γενικό Πλαίσιο Χωρικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης κατατάσσεται στους δευτερεύοντες εθνικούς πόλους και αποτελεί το κυρίαρχο αστικό κέντρο της Περιφέρειας. Επίσης, βρίσκεται ανάμεσα στα δύο πολυπολικά συμπλέγματα ανάπτυξης δικτύων συνεργασίας μεταξύ γειτονικών αστικών κέντρων που έχουν οριστεί και διαμορφώνεται από τα αστικά κέντρα Κοζάνη, Πτολεμαΐδα, Αμύνταιο και Φλώρινα. Ο αναπτυξιακός της ρόλος συνδέεται στενά με την παραγωγή ενέργειας, καθώς αποτελεί τον κύριο πόλο του πολυπολικού συμπλέγματος ανάπτυξης ως προς τον κλάδο της παραγωγής και έρευνας καθαρής ενέργειας, αλλά και με την καινοτομική επιχειρηματικότητα ως πόλος της προωθούμενης Ζώνης Καινοτομίας.
Η Κοζάνη καλείται να αναβαθμίσει τον ρόλο της τόσο ως κέντρο περιφερειακής εμβέλειας όσο και ως δευτερεύων εθνικός πόλος με διαπεριφερειακή εμβέλεια και να αναλάβει ρόλο και ως πόλος – κόμβος στον ευρύτερο διασυνοριακό χώρο των Δυτικών Βαλκανίων και ειδικότερα στον χώρο Ελλάδα-Βόρεια Μακεδονία-Αλβανία, αξιοποιώντας αφενός την εγγύτητα με χώρες της διασυνοριακής ζώνης και τη βελτίωση της προσβασιμότητας σε αυτές και αφετέρου αναβαθμίζοντας τον ρόλο της ως κόμβου οικονομικής και επιχειρηματικής επικοινωνίας με τις χώρες αυτές ιδιαίτερα στον τομέα της παραγωγής και έρευνας καθαρής ενέργειας.
Επιπλέον, αξιοποιώντας τη συνεργασία και διασύνδεση των ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με τις τοπικές επιχειρήσεις και φορείς για την ανάπτυξη καινοτόμων δραστηριοτήτων και τη δημιουργία καινοτόμων κλάδων, η Κοζάνη προτείνεται να παίξει τον ρόλο κέντρου εφαρμοσμένης έρευνας και επιχειρηματικών μονάδων συγκέντρωσης (cluster) με σκοπό την ανάπτυξη τεχνογνωσίας και εξειδίκευσης. Επιδιώκεται να ενισχυθεί με κρίσιμες υπηρεσίες περιφερειακού ενδιαφέροντος, με στόχο την αναβάθμιση της βασικής αυτονομίας της Περιφέρειας σε υπηρεσίες διοίκησης και σε κοινωνικές υπηρεσίες. Από την άποψη της κοινωνικής υποδομής προτείνεται η αναβάθμιση του Γενικού Νοσοκομείου Κοζάνης σε Περιφερειακό Νοσοκομείο και η συλλειτουργία του με το Νοσοκομείο της Πτολεμαΐδας.
Λαμβάνοντας υπόψη και το ΣΔΑΜ, κρίνεται σκόπιμη η ενίσχυση των επιχειρηματικών υποδομών της Κοζάνης με την προώθηση Επιχειρηματικών Πάρκων του ν. 4982/2022, εμπορευματικών πάρκων και πάρκων κυκλικής οικονομίας, ιδίως σε υποβαθμισμένες εκτάσεις και εγκαταστάσεις που αποκαθίστανται, εντός των πυρήνων της ΖΑΠ Κοζάνης, καθώς και σε περιοχές εγκαταλελειμμένης αστικής γης ή εγκαταλελειμμένων βιομηχανικών εγκαταστάσεων.
Στην κατεύθυνση της ανάπτυξης καινοτομικής επιχειρηματικότητας, κρίνεται σκόπιμη η υλοποίηση του προβλεπόμενου 1ου Θύλακα της προωθούμενης Ζώνης Καινοτομίας (Επιστημονικό Τεχνολογικό Πάρκο Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας), ο οποίος θα περιλαμβάνει υποδομές ανάπτυξης καινοτομίας, συστέγασης επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, υλοποίησης εργαστηρίου Ευφυούς Πόλης, θερμοκοιτίδα και κόμβο επιτάχυνσης νεοφυούς επιχειρηματικότητας και συναφείς παρεμβάσεις.
Με την αναβαθμισμένη οδική σύνδεση της πόλης, μέσω της Εγνατίας Οδού και των καθέτων αξόνων, σε συνδυασμό με την ανάδειξη της διαπεριφερειακής και εθνικής εμβέλειας του αεροδρομίου Κοζάνης και την υλοποίηση των σχεδιαζόμενων σιδηροδρομικών συνδέσεων καθίσταται δυνατή και επιδιώκεται η μετατροπή της Κοζάνης σε πολυτροπικό κέντρο μεταφορών της Περιφέρειας.
Τέλος, απαιτούνται ολοκληρωμένες παρεμβάσεις που αφενός θα αναδεικνύουν τον υποστηρικτικό και προωθητικό αναπτυξιακό ρόλο της Κοζάνης και αφετέρου θα διασφαλίζουν την απαιτούμενη ποιότητα ζωής των κατοίκων και την παραμονή τους στην περιοχή. Ειδικότερη έμφαση δίνεται στο κέντρο της πόλης, καθώς και σε περιοχές που αντιμετωπίζουν προβλήματα φτώχειας και περιβαλλοντικής υποβάθμισης. Για την ανάδειξη του ρόλου της πόλης επιδιώκεται η βελτίωση του αστικού περιβάλλοντος και της εικόνας της μέσω δράσεων ολοκληρωμένου αστικού σχεδιασμού.
Αναφορικά με την Πτολεμαΐδα, καλείται να ισχυροποιήσει τον ρόλο της ως σημαντικό εναλλακτικό ενεργειακό κέντρο και να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες που προκύπτουν από τον κλάδο της παραγωγής ενέργειας για τη δημιουργία παράλληλων-συμπληρωματικών δραστηριοτήτων. Παράλληλα, απαιτείται η ενίσχυση της πόλης ώστε να αποτελέσει διοικητικό, παραγωγικό και εμπορικό κέντρο υποστήριξης της Αναπτυξιακής Ενότητας Εορδαίας.
Από την άποψη της κοινωνικής υποδομής, προτείνεται η αναβάθμιση του Γενικού Νοσοκομείου Πτολεμαΐδας σε Περιφερειακό Νοσοκομείο, στα πλαίσια της συλλειτουργίας του με το Νοσοκομείο της Κοζάνης.
Για τα Σέρβια και το Βελβεντό προτείνεται η μεταξύ τους δικτύωση ώστε να αποτελέσουν ένα ισχυρό δίπολο αγροτικής ανάπτυξης, προώθησης τοπικών προϊόντων ποιότητας, ειδικότερα οπωροφόρων και κρασιού, και τουριστικής ανάπτυξης της Ειδικής Χωρικής Ενότητας Πιερίων-Πολυφύτου.
Στη Σιάτιστα και στη Δεσκάτη, λαμβάνοντας υπόψη και τις κατευθύνσεις του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τη Βιομηχανία, κρίνεται σκόπιμη η προώθηση Επιχειρηματικών Πάρκων του ν. 4982/2022 με έμφαση στη μεταποίηση αγροτικών προϊόντων.
Η Αιανή καλείται να λειτουργήσει ως κέντρο πολιτισμού και τουρισμού.
Ο Κρόκος καλείται να ενισχύσει τον ρόλο του ως δυναμικό κέντρο αγροτικής ανάπτυξης.
Το Λιβαδερό καλείται να ενισχύσει τον ρόλο του ως παραδοσιακό κέντρο κτηνοτροφίας και προτείνεται να αποτελέσει μαζί με την Ελάτη ένα δυναμικό δίπολο-κέντρο κτηνοτροφικής ανάπτυξης.
Το Τρανόβαλτο, λόγω της παραγωγικής του εξειδίκευσης στον κλάδο του μαρμάρου, καλείται να ενισχύσει τον ρόλο του ως παραγωγικό κέντρο εξόρυξης μαρμάρου.

Οικοσυστήματα ιδιαίτερης οικολογικής αξίας
Στο Χωροταξικό σχέδιο αναγνωρίζονται ευρείες ζώνες φυσικής κληρονομιάς και τοπίου με μεγάλη αξία (οικολογική και αισθητική) και ποικίλο καθεστώς προστασίας, όπου παρατηρείται συσσώρευση, εναλλαγή και ποικιλότητα φυσικών και ανθρωπογενών αποθεμάτων. Αυτές οι ζώνες αφορούν:
α) στο σύστημα των Λιμνών Πρεσπών (Εθνικό Πάρκο Πρεσπών), β) στη δυτική ορεινή ζώνη Γρεβενών (Εθνικό Πάρκο Βόρειας Πίνδου), γ) στη ζώνη Βόρα – Βεγορίτιδας, δ) στη ζώνη Βιτσίου – Χειμαδίτιδας, ε) στο σύμπλεγμα Όρους Γράμμου, στ) στο σύμπλεγμα Όρους Βούρινου, ζ) στα Στενά Αλιάκμονα – Πιέρια και η) στην περιοχή Καστοριάς.
Αναγνωρίζονται επίσης δίκτυα μεμονωμένων στοιχείων του φυσικού περιβάλλοντος, όπως τοπία ιδιαίτερου φυσικού κάλους, προστατευόμενοι φυσικοί πυρήνες, ιδιαίτεροι γεωλογικοί σχηματισμοί, μεμονωμένα ή σε διακριτές συσσωρεύσεις (π.χ. Παγκόσμιο Γεωπάρκο UNESCO Γρεβενών – Κοζάνης), λιμναίες – παραλίμνιες περιοχές και τεχνητές λίμνες.

Ανάπτυξη ΑΠΕ
Σχετικά με τις ΑΠΕ δίνονται κατευθύνσεις , όπου αναφέρεται πως η δημιουργία νέων φωτοβολταϊκών συστημάτων θα πρέπει να πραγματοποιείται κατά προτεραιότητα στους πυρήνες των Ζωνών Απολιγνιτοποίησης και να αξιοποιεί περιοχές με ευχέρεια διασύνδεσης με το δίκτυο, καθώς και περιοχές άγονες ή μη αρδευόμενες και περιοχές που δεν προορίζονται για βόσκηση, κατά προτίμηση αθέατες από κηρυγμένα διατηρητέα μνημεία της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς και άλλα μνημεία μείζονος σημασίας, και από περιοχές με υψηλό δείκτη τουριστικής ανάπτυξης.
Για την ανάπτυξη αιολικών συστημάτων (μεμονωμένων ή σε συστοιχίες) προς παραγωγή ενέργειας θα πρέπει να λαμβάνεται ειδική μέριμνα για την αξιολόγηση των επιπτώσεών τους στο τοπίο.

Πηγή: Θένια Βασιλειάδου – www.xronos-kozanis.gr ΄Όλο το ΦΕΚ εδώ

Διαβάστε περισσότερα...

Ο Δήμαρχος Κοζάνης, απαντά εν συντομία στο kozan.gr, που βρισκόμαστε και τι απομένει να γίνει σε ό,τι αφορά την Ποντοκώμη...

Διαβάστε περισσότερα...

Κώστας Βόμβας για Νέα Ποντοκώμη: Έγιναν εργασίες κατασκευής δικτύων κάτω από τα καλώδια υψηλής τάσης -Ως τέλη Ιουλίου θα ολοκληρωθεί ύδρευση, ακάθαρτα και όμβρια...

Ο αντιδήμαρχος τεχνικών υπηρεσιών κ. Κώστας Βόμβας αναφέρθηκε στην εξέλιξη του έργου της νέας Ποντοκώμης. Εξήγησε ότι το έργο ξεκίνησε 1 Απριλίου 2020 για να ολοκληρωθεί σε 24 μήνες. Δόθηκε παράταση 24 μηνών δυο χρόνια αργότερα μέχρι 23 Μαρτίου 2024 .Οι λόγοι καθυστέρησης του έργου ήταν :η μη διανομή άρτιων οικοπέδων στους κάτοικους , η μη υπογειοποίηση του δικτύου υψηλής τάσης από τον ΑΔΜΗΕ, οι δυσκολίες κάτω από την εναέρια υποδομή που εμπόδισε τα δίκτυα ακαθάρτων, ομβρίων και αποχέτευσης , η καθυστέρηση στις απαλλοτριώσεις, οι ακραίες καιρικές συνθήκες και η πανδημία .
Ο ανάδοχος ήταν έτοιμος να παραδώσει το έργο ανεκτέλεστο όπως είπε με την κοινοπραξία να ζητά παράταση τριών μηνών για να ακολουθήσει και νέα . «Έγιναν εργασίες κατασκευής δικτύων κάτω από τα καλώδια υψηλής τάσης .Καταστήσαμε ουσιαστικά λειτουργικά τα δίκτυα σε όλο τον υπόλοιπο οικισμό. Έγινε η επιτροπή για την κήρυξη αναγκαστικών απαλλοτριώσεων .Μετά την υπογραφή της προγραμματικής σύμβασης από ΔΕΥΑΚ και δήμο εντός της επόμενης βδομάδας, η ΔΕΥΑΚ θα κάνει κήρυξη αναγκαστική απαλλοτριώσεων για αγωγό ομβρίων» ανέφερε ο κ.Βόμβας . «Θα ολοκληρωθούν ύδρευση, ακάθαρτα και όμβρια ως τέλη Ιουλίου στο σύνολο εκτός από αυτά που είναι κάτω από τα καλώδια υψηλής τάσης» .
«Αν δεν γίνει υπογειοποίηση η δικτύου δεν θα μπορούν να γίνουν οι κατοικίες. Το μείζον είναι να φύγουν οι πυλώνες» τόνισε ο Χάρης Κουζιάκης.«Ας αναλάβουν οι προηγούμενοι τη σύσταση της επιτροπής για τέσσερα χρόνια και εγώ για δυο μήνες .Η υπογειοποίηση των πυλώνων έγινε σε συνεργασία με ΑΔΜΗΕ .Γιατί δεν έγινε τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια;» απάντησε ο κ. Βόμβας. Στόχος είναι να παραμείνει η Ποντοκώμη μέχρι να γίνει η Νέα Ποντοκώμη ανέφερε και ο δήμαρχος Γιάννης Κοκκαλιάρης αφήνοντας το ενδεχόμενο να μείνουν οι κάτοικοι στο νυν οικισμό αν η ΔΕΗ το επιτρέψει.

Πηγή: Εφημερίδα Πρωινός Λόγος - Ιωάννα Παπαδημητρίου

Διαβάστε περισσότερα...

Δ. Μακεδονία: Τα επτά χωριά που… θυσιάστηκαν για την εξόρυξη του λιγνίτη – Οι κάτοικοί τους μετεγκαταστάθηκαν σε άλλες περιοχές...

Επτά χωριά της Δυτικής Μακεδονίας «θυσιάστηκαν» για να γίνει η εξόρυξη του λιγνίτη, του ορυκτού που φωτίζει την Ελλάδα. Για να δημιουργηθεί ο ΑΗΣ Πτολεμαΐδας καθώς και τα λιγνιτωρυχεία περιουσίες απαλλοτριώθηκαν και άνθρωποι μετεγκαταστάθηκαν σε άλλες περιοχές. Οι κάτοικοι των χωριών αισθάνονται παραγκωνισμένοι αφού πιστεύουν «ότι ελάχιστα έγιναν με γνώμονα τον άνθρωπο». Αρκετοί από αυτούς που «ξεριζώθηκαν» έχουν μετακομίσει στους νέους οικισμούς που δημιουργήθηκαν στις παρυφές της Κοζάνης και της Πτολεμαΐδας ή εγκαταστάθηκαν στις πόλεις.

Τα χωριά που… φώτισαν την Ελλάδα
Τα λιγνιτωρυχεία έχουν αντικαταστήσει το φυσικό περιβάλλον και τις εύφορες εκτάσεις με τεράστιες άγονες εκτάσεις σκαμμένες με εκατοντάδες μέτρα βάθος. Ανάμεσα στην Κοζάνη και στην Πτολεμαΐδα οι Ατμοηλεκτρικοί Σταθμοί (ΑΗΣ) όπως αυτός της Καρδιάς, έργα της ΔΕΗ, αποτελούν την «καρδιά» της ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας μας. Οι μονάδες περιβάλλονται από τα τεράστια λιγνιτωρυχεία, που «κατάπιαν» κατοικημένες εκτάσεις επιβάλλοντας την κυριαρχία τους στην περιοχή.

Η Καρδιά
Πρώτος οικισμός που απαλλοτριώθηκε για τη λειτουργία των λιγνιτωρυχείων ήταν αυτός της Καρδιάς που έδωσε μάλιστα και το όνομά του στον Ατμοηλεκτρικό Σταθμό. Οι κάτοικοι μετεγκαστάθηκαν το 1976 και χωρίστηκαν στη Νέα Καρδιά Κοζάνης, η οποία μαζί με τα Κοίλα και τα Μελίσσια αποτελεί την τοπική κοινότητα των Κοίλων, και στην Καρδιά Πτολεμαΐδας. Σήμερα στη θέση του οικισμού βρίσκεται συγκρότημα εγκαταστάσεων της ΔΕΗ και τίποτα δεν θυμίζει την παλιά κατοικημένη περιοχή.

Ο Κόμανος
Δυτικά της Καρδιάς υπήρχε ένα άλλο χωριό, ο Κόμανος. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του δήμου Εορδαίας, το χωριό ήταν ένα από τα παλιότερα, αφού αναφέρεται από περιηγητές τον 18ου αιώνα, ενώ στο υπέδαφος του έχουν εντοπιστεί λουτρά και ψηφιδωτά δάπεδα του 5ου π.Χ. αιώνα και βυζαντινό χωριό. Αξίζει ακόμη ν’ αναφερθεί ότι το χωριό περιλαμβανόταν στην απογραφή του 2021 με 0 κατοίκους. Αντίθετα στην απογραφή του 2011 «μετρούσε» 107 κατοίκους. Οι κάτοικοι έχουν μετακομίσει σε γειτονικές πόλεις και χωριά και κυρίως στην Πτολεμαΐδα.

Η Μαυροπηγή
Δυτικά του Κόμανου και της Καρδιάς βρισκόταν –θα μπορούσε να πει κάποιος ότι βρίσκεται ακόμη- η Μαυροπηγή, ένα χωριό η μετεγκατάσταση του οποίου βρίσκεται σε εξέλιξη. Σύμφωνα με τον δήμο Εορδαίας, μπορεί η εξορυκτική δράση να οδήγησε στον αφανισμό του χωριού, όμως θα μείνει στην ιστορία για όσα έκρυβε λίγα μέτρα κάτω από το υπέδαφός του. Συγκεκριμένα, έχει εντοπιστεί μία από τις πιο πρώιμες εγκαταστάσεις γεωργοκτηνοτρόφων στην Ευρώπη που χρονολογείται γύρω στο 6.600 π.Χ.

Ο Πτελεώνας
Βορειοδυτικά της Καρδιάς βρισκόταν ο Πτελεώνας, ένα μικρό χωριό που σφύζει στο πράσινο, όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα του δήμου Εορδαίας. Άλλωστε και η ονομασία του χωριού οφείλεται στα αιωνόβια δέντρα πτελέας. Οι κάτοικοι έζησαν το 2004 μια τραυματική εμπειρία, όταν μια κατολίσθηση παρέσυρε χιλιάδες τόνους χώματος από τις αποθέσεις της ΔΕΗ καταπλακώνοντας τα κοιμητήρια του χωριού.

Ο Κλείτος
Ο Κλείτος, ένα ακόμη χωριό που… κατάπιαν τα λιγνιτορυχεία. Στον παλιό οικισμό έχουν βρεθεί δύο προϊστορικοί οικισμοί της Νεολιθικής περιόδου, αλλά και κατάλοιπα διαχρονικής κατοίκησης της περιοχής μέχρι και την πρώιμη βυζαντινή περίοδο. Οι οικισμός εγκαταλείφθηκε σταδιακά στις αρχές της δεκαετίας του 2000, με τη δημιουργία του νέου χωριού. Ο Νέος Κλείτος βρίσκεται νοτιοδυτικά της πόλης της Κοζάνης και, σύμφωνα με την απογραφή του 2021, έχει 374 μόνιμους κατοίκους.

Η Χαραυγή
Η Χαραυγή βρισκόταν στα νότια της Καρδιάς. Η απομάκρυνση των κατοίκων ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1980 και στην απογραφή του 2011 υπήρχαν μόλις 6 μόνιμοι κάτοικοι. Στη συγκεκριμένη περιοχή βρίσκονται πλέον μόνο τα ορυχεία. Οι κάτοικοι μετοίκησαν στη Νέα Χαραυγή, ανατολικά της πόλης της Κοζάνης. Στην απογραφή του 2021 οι κάτοικοι έφταναν τους 1.185.

Η Εξοχή
Η Εξοχή βρισκόταν ανατολικά της Χαραυγής και του Κλείτου. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990 ολοκληρώθηκε σταδιακά η μετεγκατάσταση των κατοίκων του χωριού. Η Νέα Εξοχή δημιουργήθηκε δίπλα στην Κοζάνη, «κολλημένη» στη Νέα Καρδιά. Στην περιοχή όπου βρισκόταν ο παλιός οικισμός είχαν βρεθεί μικρός βωμός του 2ου αιώνα και ναός της θεάς Ενοδίας. Η παλιά Εξοχή καλύφθηκε από τις αποθέσεις των λιγνιτωρυχείων.

Και άλλοι οικισμοί για μετεγκατάσταση
Εκτός από τα παραπάνω χωριά, σε διαδικασία απαλλοτρίωσης και μετεγκατάστασης βρίσκονται άλλοι τρεις οικισμοί σε Κοζάνη, Πτολεμαΐδα και Φλώρινα. Πρόκειται για τα χωριά Ποντοκώμη (Κοζάνης), Σπηλιά (Εορδαίας) και Ανάργυροι (Αμυνταίου Φλώρινας). Την ίδια ώρα οι κάτοικοι του οικισμού Ακρινή στην Κοζάνη ζητούν τη μετεγκατάσταση του χωριού τους, καθώς η τέφρα από τη δραστηριότητα της γειτονικής μονάδας της ΔΕΗ έχει μειώσει την καλλιεργήσιμη έκταση και όπως υποστηρίζουν «μολύνει σε μεγάλο βαθμό την ατμόσφαιρα και το έδαφος του χωριού τους».

Πηγή: https://thesseconomy.gr/%ce%b4-%ce%bc%ce%b1%ce%ba%ce%b5%ce%b4%ce%bf%ce%bd%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%b1-%ce%b5%cf%80%cf%84%ce%ac-%cf%87%cf%89%cf%81%ce%b9%ce%ac-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%b8%cf%85%cf%83%ce%b9%ce%ac%cf%83/

Διαβάστε περισσότερα...

Εγκαταλειμμένη κι ανύπαρκτη η νέα Ποντοκώμη...

Πάνω από δέκα χρόνια πέρασαν από την απαλλοτρίωση και την έναρξη των έργων υποδομής για τις κοινόχρηστες εγκαταστάσεις της ΝΕΑΣ ΠΟΝΤΟΚΩΜΗΣ , οι εργασίες παραμένουν στο μηδέν με αποτέλεσμα να οικοδομηθούν ελάχιστες κατοικίες που λειτουργούν χωρίς νερό και τα στοιχειώδη!
Τέτοια εγκατάλειψη από τις περιφερειακές και Δημοτικές Αρχές των ΚΑΣΑΠΙΔΗ-ΜΑΛΟΥΤΑ δε μπορούσε να τη φανταστεί κανείς..!

Διαβάστε περισσότερα...

Εγκρίθηκε ο νόμος για την Αποκατάσταση της Φύσης...

Ως μια ιστορική στιγμή χαρακτηρίζεται η σημερινή (17 Ιουλίου 2024) καθώς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ενέκρινε τον πρώτο στο είδος του- κανονισμό για την αποκατάσταση της φύσης (Nature Restoration Law). Ο νόμος αυτός αποσκοπεί στη θέσπιση μέτρων για την αποκατάσταση τουλάχιστον του 20% των χερσαίων και θαλάσσιων περιοχών της ΕΕ έως το 2030 και όλων των οικοσυστημάτων που χρήζουν αποκατάστασης έως το 2050.
Η σημερινή απόφαση σηματοδοτεί το τελευταίο βήμα για έναν από τους πιο αμφιλεγόμενους φακέλους της Πράσινης Συμφωνίας και πέρασε με οριακή πλειοψηφία 20 χωρών που εκπροσωπούν το 66,07% του πληθυσμού της ΕΕ. Το όριο για την έγκριση με ειδική πλειοψηφία στο Συμβούλιο είναι 65%.
Ο συνασπισμός #RestoreNature, αποτελούμενος από τις BirdLife Europe, ClientEarth, EEB και WWF EU, αναφέρει:
″Η σημερινή ψηφοφορία είναι μια τεράστια νίκη για τη φύση της Ευρώπης και τους πολίτες που ζητούν εδώ και καιρό άμεση δράση για την αντιμετώπιση της ανησυχητικής παρακμής της φύσης. Μετά από χρόνια έντονης εκστρατείας και πολλά σκαμπανεβάσματα, πανηγυρίζουμε που αυτός ο νόμος είναι πλέον πραγματικότητα - αυτή η μέρα θα μείνει στην ιστορία ως σημείο καμπής για τη φύση και την κοινωνία.
Είναι επίσης ένα πολύ σαφές μήνυμα προς το νέο Κοινοβούλιο και την Επιτροπή της ΕΕ, να μην ξεχάσουν να διατηρήσουν τη βιοποικιλότητα στην πρώτη γραμμή της ατζέντας τους”.
Κυβερνητική κρίση στην Αυστρία;
Όπως έγινε γνωστό ο νόμος εγκρίθηκε επίσημα, χάρη στην υπουργό Περιβάλλοντος της Αυστρίας Leonore Gewessler που παρενέβη την τελευταία στιγμή, αναθεωρώντας την προηγούμενη στάση της χώρας της.
Ωστόσο το Αυστριακό Λαϊκό Κόμμα (ÖVP/EPP) αντέδρασε έντονα απειλώντας να ασκήσει ποινική δίωξη κατά της υπουργού Περιβάλλοντος για κατάχρηση εξουσίας.
Η Gewessler, η πράσινη υπουργός Περιβάλλοντος στην κυβέρνηση συνασπισμού της Αυστρίας, ψήφισε υπέρ του νόμου χωρίς να έχει την ανάλογη εξουσιοδότηση, με τον εξοργισμένο Αυστριακό καγκελάριο να αντιδρά έντονα και τους συντηρητικούς εταίρους να δηλώνουν ότι θα καταθέσουν μήνυση εναντίον της, επικαλούμενοι κατάχρηση εξουσίας.
Σημειώνεται ότι χώρες όπως η Ιταλία, η Σουηδία, η Ουγγαρία και η Φινλανδία είχαν από καιρό αντιταχθεί στο κείμενο. Η Πολωνία και αυτή απέσυρε την υποστήριξή της. Ωστόσο οι διαπραγματευτές της ΕΕ από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο είχαν καταλήξει σε μια δύσκολη συμφωνία για τη νομοθεσία τον Νοέμβριο. Αξίζει να σημειωθεί ότι και στο Ευρωκοινοβούλιο, η νομοθεσία αντιμετώπισε σημαντικές αντιδράσεις από το κεντροδεξιό Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ), το οποίο υπό την πίεση των αγροτικών διαμαρτυριών εξέφρασε ανησυχίες σχετικά με τον αντίκτυπο στον γεωργικό τομέα της ΕΕ.
Τότε, παρά τις αντιδράσεις το Κοινοβούλιο ενέκρινε το συμβιβαστικό κείμενο τον Φεβρουάριο, με 329 ψήφους υπέρ και 275 κατά.

Τι προβλέπει ο κανονισμός
Ο κανονισμός θέτει συγκεκριμένους, νομικά δεσμευτικούς στόχους και υποχρεώσεις για την αποκατάσταση της φύσης σε καθένα από τα απαριθμούμενα οικοσυστήματα - από τα χερσαία έως τα θαλάσσια, τα γλυκά ύδατα και τα αστικά οικοσυστήματα.
Επίσης αποσκοπεί στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και των επιπτώσεων των φυσικών καταστροφών. Θα βοηθήσει την ΕΕ να εκπληρώσει τις διεθνείς περιβαλλοντικές της δεσμεύσεις και να αποκαταστήσει την ευρωπαϊκή φύση.
Πιο ειδικά ο κανονισμός απαιτεί από τα κράτη μέλη να θεσπίσουν και να εφαρμόσουν μέτρα για την αποκατάσταση τουλάχιστον του 20% των χερσαίων και θαλάσσιων περιοχών της ΕΕ έως το 2030.
Ο κανονισμός καλύπτει ένα ευρύ φάσμα χερσαίων, παράκτιων και γλυκών υδάτων, δασικών, γεωργικών και αστικών οικοσυστημάτων, συμπεριλαμβανομένων υγροτόπων, λιβαδιών, δασών, ποταμών και λιμνών, καθώς και θαλάσσιων οικοσυστημάτων, συμπεριλαμβανομένων των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, καθώς και των σπογγωδών και κοραλλιογενών κοιτώνων.
Μέχρι το 2030, τα κράτη μέλη θα δίνουν προτεραιότητα στις περιοχές Natura 2000 κατά την εφαρμογή των μέτρων αποκατάστασης.
Στους οικοτόπους που θεωρούνται ότι βρίσκονται σε κακή κατάσταση, όπως αναφέρονται στον κανονισμό, τα κράτη μέλη θα λάβουν μέτρα αποκατάστασης:
τουλάχιστον 30% έως το 2030
τουλάχιστον 60% έως το 2040
τουλάχιστον 90% έως το 2050
Τα κράτη μέλη πρέπει επίσης να διασφαλίσουν ότι οι περιοχές αυτές δεν θα επιδεινωθούν μετά την αποκατάστασή τους.
Επίσης, σύμφωνα με τους νέους κανόνες, τα κράτη μέλη πρέπει να σχεδιάζουν εκ των προτέρων και να υποβάλλουν στην Επιτροπή εθνικά σχέδια αποκατάστασης, τα οποία θα δείχνουν πώς θα επιτύχουν τους στόχους. Πρέπει επίσης να παρακολουθούν και να υποβάλλουν εκθέσεις σχετικά με την πρόοδό τους, με βάση δείκτες βιοποικιλότητας σε επίπεδο ΕΕ.
Τα κράτη μέλη θα θέσουν σε εφαρμογή μέτρα με στόχο την αποκατάσταση των αποξηραμένων τυρφώνων και θα συμβάλουν στη φύτευση τουλάχιστον τριών δισεκατομμυρίων επιπλέον δέντρων έως το 2030 σε επίπεδο ΕΕ. Επιπλέον, προκειμένου να μετατραπούν τουλάχιστον 25.000 χιλιόμετρα ποταμών σε ποτάμια ελεύθερης ροής έως το 2030, τα κράτη μέλη θα λάβουν μέτρα για την άρση των ανθρωπογενών εμποδίων στη συνδεσιμότητα των επιφανειακών υδάτων.
Οι επικρίσεις είναι ότι το τελικό κείμενο αποδυνάμωσε πολλές από τις απαιτήσεις για τον γεωργικό τομέα, ιδίως με την εισαγωγή ενός ”φρένου έκτακτης ανάγκης”, ώστε οι στόχοι που επηρεάζουν τη γεωργία να μπορούν να ανασταλούν ”υπό εξαιρετικές συνθήκες” που απειλούν την επισιτιστική ασφάλεια.
Ο νόμος θα τεθεί άμεσα σε ισχύ 20 ημέρες μετά τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της ΕΕ. Μέχρι το 2033, η Επιτροπή θα επανεξετάσει την εφαρμογή του κανονισμού και τις επιπτώσεις του στους τομείς της γεωργίας, της αλιείας και της δασοκομίας, καθώς και τις ευρύτερες κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις του.

Πηγή: https://www.huffingtonpost.gr/entry/istorike-apofase-tes-ee-eykritheke-o-nomos-yia-ten-apokatastase-tes-feses_gr_66700629e4b08889dbe57603

Διαβάστε περισσότερα...

Όταν ασυδοσία και ο φεουδαρχισμός της ΔΕΗ εκφράζονται απροκάλυπτα ….

Όταν ασυδοσία και ο φεουδαρχισμός της ΔΕΗ εκφράζονται απροκάλυπτα ….ή αλλιώς πώς τα golden boys σχεδιάζουν την ανάπτυξη της Δυτικής Μακεδονίας και την εφαρμόζει άκριτα η κυβέρνηση διαγράφοντας την εκατονταετή ιστορία προσφοράς και θυσίας αυτού του τόπου στην εθνική οικονομία…
. «…..Καθώς σταματά η λειτουργία των ορυχείων έχεις άμεσα ελεύθερη γη και μπορείς να εγκαταστήσεις εύκολα φωτοβολταϊκά με μια μικρή αποκατάσταση… Υπάρχουν επίσης τρύπες στο έδαφος που μπορείς να γεμίσεις με νερό και να κάνεις αντλησιοταμίευση….»
Τάδε Έφη ο κος Στάσης - Διευθύνων Σύμβουλος της ΔΕΗ - , στο περιθώριο του συνεδρίου Power Summit 2024 της Eurelectric ( πηγή imerisia.gr) έτσι απροκάλυπτα ο κος Στάσης καταθέτει δημόσια την άποψή του για τη γη των Ορυχείων.
Την ίδια Γη, την οποία η Μελέτη της Παγκόσμιας Τράπεζας την περιγράφει ως τον «Κοιμώμενο γίγαντα» για την ανάπτυξη της Περιφέρειας στη μετά λιγνίτη εποχή. Βέβαια δεν χρειαζόταν αυτές οι δηλώσεις για να καταλάβουμε τις προθέσεις της ΔΕΗ.
Αρκούσαν τα όσα τρομακτικά είδαμε στα Ειδικά Πολεοδομικά Σχέδια, πριν δυο μήνες, τα οποία μάλιστα αντί να εκπονηθούν από το Κράτος, όπως προβλέπει ο Νόμος, τα εκπόνησε η ΔΕΗ με τις ευλογίες του αρμόδιου Υπουργείου.
Κοντολογίς: Έβαλαν τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα.
Και το αποτέλεσμα!
Να φυτέψουν παντού Φωτοβολταϊκά, αντί να δοθούν στις Τοπικές Κοινωνίες καλλιεργήσιμα χωράφια και δάση.
Να εξαφανίσουν τα νερά αντί να κάνουν λίμνες.
……Αυτά που ομολόγησε ο κος Στάσης δηλαδή…
Αυτά λοιπόν λένε στα πραγματικά Forum …. Γιατί εδώ μας πουλάνε τα….fake “Balkan Energy Forum” (!) ως φύκια για μεταξωτές κορδέλες, με πρώτο χειροκροτητή αυτής της κοροϊδίας τον επανακάμψαντα πρώην ανεξάρτητο και νυν βραβευθέντα από το κόμμα του , για την συμβολή του στις Ευρωεκλογές, Περιφερειάρχη.
Και μείς ψάχνουμε τα δίκια μας στις ανεξάρτητες αρχές (ΣτΕ) με συνεχής αναβολές για να βρεθούμε τελικά προ τετελεσμένων
Η Μοναδική ελπίδα για τον τόπο μας είναι η Κοινωνία των Πολιτών, αλλά και εκείνοι οι θεσμικοί φορείς που ακόμα προτάσσουν το καλό αυτό του τόπου και όχι απλά μια καρέκλα εξουσίας.
(Στις φωτό οπτικοποιμένο το «όραμα» του κου Στάση)

Πηγή: https://www.facebook.com/georgia.zebiliadou

Διαβάστε περισσότερα...