Ο ήλιος είναι... πιο φθηνός από τη ΔΕΗ...

Τα οφέλη και το κόστος της εγκατάστασης φωτοβολταϊκών συστημάτων στο σπίτι
«Το 1998, όταν έχτιζα σιγά σιγά το σπίτι μου, άρχισα να τοποθετώ φωτοβολταϊκά συστήματα. Ύστερα από 10 χρόνια είχα δαπανήσει σχεδόν 35.000 ευρώ και είχα στη διάθεσή μου περισσότερες από 6.000 Κιλοβατώρες τον χρόνο.
«Αρκετές για να δουλεύει μέρα-νύχτα κάθε ηλεκτρική συσκευή στο σπίτι. Σε δυο- τρία χρόνια θα έχω αποσβέσει το ποσό που έδωσα για να εγκαταστήσω αυτά τα συστήματα». Ο κ. Δημήτρης Δολαψάκης, παρ΄ ότι είναι οικονομολόγος, δεν τα έκανε όλα αυτά για να γλιτώσει χρήματα. Τουλάχιστον όχι μόνο γι΄ αυτό. «Ο βασικότερος λόγος για τον οποίον πίστεψα σε αυτήν την τεχνολογία και την υιοθέτησα ήταν ο σεβασμός στο περιβάλλον. Δεν είναι δυνατόν να σπαταλάμε τα τελευταία αποθέματα του ορυκτού πλούτου για να έχουμε ηλεκτρικό ρεύμα. Υπάρχει και άλλος τρόπος», λέει στα «ΝΕΑ».
Στο σπίτι του στο Λαγονήσι ο κ. Δολαψάκης παράγει ρεύμα από τα φωτοβολταϊκά συστήματα και το χρησιμοποιεί για τις ανάγκες του. Δεν το πωλεί στη ΔΕΗ, καθώς πριν από 10 χρόνια ένα τέτοιο «δούναι και λαβείν» ήταν αδιανόητο. Ακόμη και πριν από μερικές ημέρες έπρεπε ο κάθε ιδιώτης να μεταμορφωθεί σε επιχειρηματία και να διατηρεί ειδικά βιβλία αν ήθελε να παράγει καθαρή ενέργεια χωρίς να ρυπαίνει το περιβάλλον. Με τις προχθεσινές εξαγγελίες του υπουργείου Ανάπτυξης η γραφειοκρατία παρακάμφθηκε και τώρα κάθε πολίτης- και ιδίως όσοι διαμένουν σε μονοκατοικίες- θα μπορούν, αν θέλουν, να τοποθετούν στο σπίτι τους τέτοια συστήματα, να πωλούν το παραγόμενο ρεύμα στη ΔΕΗ και μάλιστα σε καλή τιμή και η ΔΕΗ να το συμψηφίζει με τον «συμβατικό» λογαριασμό τους και να τους επιστρέφει τη διαφορά.



Το κόστος
Σήμερα, το μέσο κόστος για να τοποθετήσει κάποιος φωτοβολταϊκά στο σπίτι του είναι περίπου 25.000 ευρώ. Με αυτό το ποσό θα εξασφαλίζει 5 Κιλοβάτ, δηλαδή 6.500 Κιλοβατώρες τον χρόνο. Όμως ακόμη κι αν δεν θέλει να πωλεί το ρεύμα του στη ΔΕΗ και να το καταναλώνει απευθείας όπως ο κ. Δολαψάκης, πάλι κερδισμένος μακροπρόθεσμα θα είναι. Και μάλιστα δεν θα ανησυχεί μήπως μείνει στο σκοτάδι από πιθανή διακοπή ρεύματος. «Το ρεύμα που παράγεται από τα φωτοβολταϊκά αποθηκεύεται σε μεγάλες μπαταρίες, από συνεχές μετατρέπεται σε εναλλασσόμενο και διοχετεύεται στο σπίτι για τη λειτουργία κάθε συσκευής. Μάλιστα ή τάση του προκαθορίζεται και δεν αυξομειώνεται ό,τι κι αν συμβεί».

Η τεχνολογία των φωτοβολταϊκών συστημάτων είναι πια «αρκετά ώριμη», όπως λέει στα «ΝΕΑ» ο κ. Γιάννης Νικολετάτος, ηλεκτρολόγος-μηχανολόγος, συνεργάτης του Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΚΑΠΕ). «Είναι φιλική στο περιβάλλον, καθαρή και μπορεί να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες ενός σπιτιού. Το σημαντικό είναι ότι το κόστος επένδυσης μπορεί να αποσβεσθεί κατά μέσον όρο σε μία δεκαετία, τη στιγμή που η διάρκεια ζωής αυτών των συστημάτων είναι τουλάχιστον 20 χρόνια». Όμως και έπειτα από 20 χρόνια τα φωτοβολταϊκά συστήματα δεν αχρηστεύονται, απλώς μειώνεται η απόδοσή τους. Πέφτει δηλαδή περίπου στο 80% της απόδοσής τους.

Η τεχνολογία
Στην ελληνική αγορά υπάρχουν διάφορες τεχνολογίες φωτοβολταϊκών συστημάτων που χωρίζονται σε δύο κύριες κατηγορίες. Είναι οι λεγόμενες κρυσταλλικού πυριτίου και άμορφου πυριτίου στις οποίες περιλαμβάνονται και οι λεγόμενες λεπτών υμενίων. «Η διαφορά τους εντοπίζεται στον βαθμό απόδοσης. Δηλαδή κατά πόσον απορροφούν την ηλιακή ακτινοβολία ανάλογα και με την έκταση που καταλαμβάνουν». Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι μπορούν να τοποθετηθούν σε διάφορα σημεία του σπιτιού χωρίς να υφίστανται φθορές από τις καιρικές συνθήκες.

Ανάλογα με το υλικό κατασκευής τους, τα φωτοβολταϊκά συστήματα μετατρέπουν ποσοστό 5% έως 20% της ηλιακής ενέργειας σε ηλεκτρική. «Ορισμένα μπορούν να ξεπεράσουν ακόμη και το 30%, το οποίο είναι πολύ μεγάλο ποσοστό. Είναι όμως ιδιαίτερα ακριβά» λέει στα «ΝΕΑ» ο κ. Σπύρος Αναστασιάδης, που είναι καθηγητής στο Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου Κρήτης και συνεργαζόμενος ερευνητής στο Ίδρυμα Έρευνας και Τεχνολογίας. Ο ίδιος προσθέτει ότι στο μέλλον θα δούμε φωτοβολταϊκά συστήματα φτιαγμένα από οργανικά υλικά που θα εκμεταλλεύονται ακόμη καλύτερα την ηλιακή ενέργεια.

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ

Το σπίτι ηλεκτροδοτείται σταθερά χωρίς να επηρεάζεται από το κεντρικό δίκτυο


Η νέα τεχνική για κλιματισμό και θέρμανση

ΤΟ ΠΟΣΟ ρεύμα μπορεί να μας δώσει ένα φωτοβολταϊκό σύστημα εξαρτάται από την έκταση την οποία καταλαμβάνει και βέβαια από τον προσανατολισμό του. Να «κοιτάζει» νότια και να πέφτουν σε αυτό κάθετα οι ακτίνες του ήλιου. Ένα μέσο σπίτι καταναλώνει ετησίως 5.000 με 7.000 Κιλοβατώρες. Οι 1.300 Κιλοβατώρες αντιστοιχούν σε ένα Κιλοβάτ. Επομένως ένα φωτοβολταϊκό σύστημα που θα παρέχει 5 Κιλοβάτ επαρκεί για τα περισσότερα νοικοκυριά. Για το 1 Κιλοβάτ χρειάζονται περίπου 7 έως 10 τετραγωνικά μέτρα φωτοβολταϊκών συστημάτων.

Συνεπώς με 50 τετραγωνικά μέτρα φωτοβολταϊκών εξασφαλίζεται η απαιτούμενη επάρκεια ρεύματος.

Η ηλιακή ενέργεια μπορεί να αξιοποιηθεί και για τον κλιματισμό ενός κτιρίου, παράγοντας θέρμανση τον χειμώνα και ψύξη το καλοκαίρι. Οι τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται σήμερα για τον λεγόμενο «ηλιακό κλιματισμό» βρίσκονται ακόμη στο στάδιο της ανάπτυξης μολονότι τα τελευταία χρόνια έχει πραγματοποιηθεί σημαντική πρόοδος, όπως λέει στα «ΝΕΑ» ο δρ Κώστας Μπαλαράς που είναι διευθυντής ερευνών στο Ινστιτούτο Ερευνών Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών.

Σε γενικές γραμμές, η διαδικασία αυτή στηρίζεται στη χρήση ηλιακών συλλεκτών οι οποίοι παρέχουν ζεστό νερό θερμοκρασίας 70-75 βαθμών Κελσίου σε ψύκτες προσρόφησης όπως λέγονται.

Με ζεστό νερό
Οι ψύκτες αυτοί χρησιμοποιούν ως πηγή ενέργειας το ζεστό νερό (και όχι το ηλεκτρικό ρεύμα) για να πετύχουν τη διαδικασία εξάτμισης του νερού κλιματισμού και παρέχουν κρύο νερό με θερμοκρασία 10-12 βαθμούς Κελσίου το οποίο διοχετεύεται με σωλήνες στους χώρους του κτιρίου. Μάλιστα τα μεσημέρια του καλοκαιριού που η ζέστη είναι έντονη και υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη για δροσιά, ο κλιματισμός δουλεύει ακόμη καλύτερα με τον ήλιο να... καίει και υπολογίζεται ότι με τον τρόπο αυτόν μπορεί να καλυφθεί το 60% της ανάγκης σε ψύξη ενός κτιρίου. Με τον ίδιο τρόπο εξασφαλίζεται και η θέρμανση τον χειμώνα όπου το ζεστό νερό που έχει θερμοκρασία 50 με 55 βαθμούς Κελσίου κυκλοφορεί στο δίκτυο σωληνώσεων ζεσταίνοντας τον χώρο.
Πηγή:Εφημερίδα Τα Νέα-Στέφανος Κρίκκης