Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

Ο οικονομολόγος Δημήτρης Καζάκης σε μια άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη...

Διαβάστε περισσότερα...

Τεχνητά δέντρα- δράκοι...

Μια καινοτόμα ιδέα από τη Βοστόνη φέρνει περισσότερο καθαρό αέρα στις πόλεις, με τη δημιουργία φουτουριστικών τεχνητών δέντρων, που θα μπορούν να απορροφούν το διοξείδιο του άνθρακα και να απελευθερώνουν στην ατμόσφαιρα οξυγόνο. Μάλιστα, το οξυγόνο που θα παράγει ένα τεχνητό δέντρο θα ισοδυναμεί με αυτό που παράγουν 100 φυσικά.
Τα Treepods, όπως ονομάζονται, θα είναι φτιαγμένα εξ ολοκλήρου από ανακυκλωμένο πλαστικό και θα διαθέτουν ηλιακούς συλλέκτες, οι οποίοι θα παράγουν την απαιτούμενη ενέργεια για το φιλτράρισμα και τον φωτισμό τους. Ο σχεδιασμός τους βασίστηκε στη μορφολογία ενός από τα πιο περίεργα και σπάνια δέντρα του κόσμου, με το όνομα Dracaena cinnabari (το αίμα του δράκου), το οποίο φύεται στη Σοκότρα, ένα μικρό σύμπλεγμα τεσσάρων νησιών στον Ινδικό ωκεανό.
Η πρόταση των μελετητών είναι πολύ πιθανό να πάρει σάρκα και οστά, μιας και σκοπεύουν να υποβάλουν προσφορά για την κατασκευή τους. Το θέμα, όπως υποστηρίζει η ομάδα, δεν είναι να τοποθετηθούν μερικές δεκάδες δέντρα που θα είναι διασκορπισμένα στην πόλη. Κατόπιν μελέτης, πολλά επιβαρημένα σημεία της πόλης μπορούν να γεμίσουν με ένα δίκτυο από πλαστικά δέντρα που θα φρεσκάρουν τον αέρα.
Παράλληλα, θα χρησιμεύουν και ως κιόσκια, όπου οι πολίτες θα μπορούν να ξεκουράζονται, αλλά και να μαθαίνουν χρήσιμες πληροφορίες για την προστασία του περιβάλλοντος, μέσω των οθονών που θα τοποθετηθούν στου κορμούς των δέντρων.

Συγκοινωνίες πολλών χρήσεων
Έχοντας κερδίσει ήδη ένα σημαντικό βραβείο στον χώρο του ντιζάιν, τρεις φοιτητές στο Βασιλικό Κολέγιο Τεχνών του Λονδίνου οραματίστηκαν το μέλλον της πόλης και συγκεκριμένα το μέλλον των συγκοινωνιών. Η πρότασή τους με το όνομα «Ο κήπος του Λονδίνου» συνδυάζει ένα δίκτυο ηλεκτρικών λεωφορείων, ταξί και ποδηλάτων, το οποίο θα μπορέσει να εξοστρακίσει από το κέντρο της πόλης τα αυτοκίνητα.
Βασικό στοιχείο του δικτύου αποτελούν τα αναδιπλούμενα ποδήλατα που μπορούν να λειτουργούν με τρεις τόπους: ο χρήστης θα μπορεί είτε να κάνει ποδήλατο με τον τρόπο που όλοι γνωρίζουμε, είτε να επιλεγεί τη «λειτουργία εξάσκησης», όπου η αντίσταση από τα πετάλια μετατρέπεται σε ενέργεια που αποθηκεύεται, είτε -τέλος- θα μπορεί να χρησιμοποιεί την αποθηκευμένη ενέργεια και να μετατρέπει το ποδήλατο σε ηλεκτροκίνητο σκούτερ.
Καθένας θα μπορεί να «παρκάρει» το ποδήλατό του στην οροφή ειδικά διαμορφωμένων κατασκευών, οι οποίες θα λειτουργούν παράλληλα και σαν στάσεις λεωφορείων, αλλά και σαν ενεργειακοί συλλέκτες. Εκτός όλων αυτών, τα ποδήλατα, που θα μπορούν να μεταφέρονται με τα ηλεκτρικά λεωφορεία, θα γλιτώνουν τον ποδηλάτη από το εισιτήριο, αφού κάθε ποδηλάτης θα μπορεί να συνδέσει το όχημά του με το λεωφορείο και να το τροφοδοτήσει με την απαιτούμενη ενέργεια.

Πηγή: Εφημερίδα Realnews-ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΣΙΜΙΤΣΙΑΔΗ

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

Η Ετήσια έκθεση του Συνήγορου του Πολίτη για το 2010...

Ετήσια Έκθεση συνήγορου του πολίτη για το 2010

Στην Ετήσια έκθεση του Συνήγορου του Πολίτη για το 2010 στις σελίδες 83 και 84 γίνεται αναφορά στην ποιότητα της ατμόσφαιρας στο Νομό Κοζάνης και στο Νομό Φλώρινας. Ειδικότερα αναφέρονται τα εξής:

Η προστασία της ποιότητας της ατμόσφαιρας δεν έχει αποτελέσει μέχρι στιγμής ζήτημα υψηλής προτεραιότητας για την κεντρική διοίκηση. Ο ΣτΠ έχει επισημάνει εδώ και χρόνια την έλλειψη ενός αξιόπιστου μηχανισμού ελέγχου της ποιότητας του ατμοσφαιρικού αέρα. Ενδεικτικό παράδειγμα εξακολουθεί να αποτελεί η περίπτωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στους νομούς Κοζάνης και Φλώρινας από τη λειτουργία των εγκαταστάσεων της ΔΕΗ ΑΕ. Έως σήμερα δεν έχει
υπάρξει ανταπόκριση στην πρόταση του ΣτΠ για εγκατάσταση και λειτουργία σταθμών μέτρησης της ποιότητας της ατμόσφαιρας, καθώς και για ενίσχυση με προσωπικό των αρμόδιων ελεγκτικών υπηρεσιών. Πάντως, το Υπουργείο Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (ΥΕΑΗΔ) ενημέρωσε ότι, σύμφωνα με το άρθρο 10 του Ν. 3833/2010, καθ’ όλη τη διάρκεια του 2010 δεν χορηγούνταν εγκρίσεις για την πλήρωση κενών οργανικών θέσεων ούτε στις Περιφέρειες της χώρας, που έχουν τη σχετική αρμοδιότητα για τους σταθμούς μέτρησης. Ο ΣτΠ εξέφρασε, ωστόσο, την ικανοποίησή του προς το ΥΠΕΚΑ και τη Νομαρχία Κοζάνης για την πρόσφατη επιβολή υψηλών προστίμων στη ΔΕΗ,
συνολικού ύψους 500.000 ευρώ. Θεωρεί ότι είναι μια εν μέρει ανταπόκριση στα συνεχή αιτήματά του για διενέργεια αυτοψιών από τις ελεγκτικές υπηρεσίες και επιβολή κυρώσεων όταν διαπιστώνονται παραβάσεις. Ειδικά η Νομαρχία Κοζάνης ενημέρωσε ότι μέσα στο 2010 πραγματοποίησε, μέσω των Κλιμακίων
Ελέγχου Ποιότητας Περιβάλλοντος, έξι ελέγχους στη ΔΕΗ που οδήγησαν
στην επιβολή προστίμων. Από το αρμόδιο ΥΠΕΚΑ ο ΣτΠ, σε συνέχεια παλαιότερης πρότασής του, ενημερώθηκε ότι ενισχύθηκε η στελέχωση της Επιθεώρησης Μεταλλείων Βορείου και Νοτίου Ελλάδος με τέσσερις και πέντε υπαλλήλους αντίστοιχα. Σημειώνεται, ωστόσο, ότι πρόκειται κυρίως για διοικητικό και όχι τεχνικό προσωπικό, γεγονός που δεν βοηθάει στη βελτίωση του συστήματος ελέγχων. Θετικές πάντως αξιολογούνται αφενός η ένταξη στο ΕΣΠΑ 2007–2013 του έργου αναβάθμισης του Εθνικού Δικτύου Παρακολούθησης Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης στον νομό Κοζάνης και αφετέρου η διαχειριστική επάρκεια που έχει λάβει η αρμόδια διεύθυνση του ΥΠΕΚΑ. Στην ίδια κατεύθυνση αξιολογείται και η
ανταπόκριση της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας να αναλάβει τη λειτουργία και την εποπτεία του δικτύου μέτρησης ρύπων της ΔΕΗ.
Η πρόσφατη ανακοίνωση για ένα πενταετές επιχειρησιακό σχέδιο μεταξύ ΥΠΕΚΑ και ΔΕΗ, που θα εξειδικεύει τις περιβαλλοντικές δράσεις της επιχείρησης ώστε να συμμορφωθεί πλήρως με τη νομοθεσία, αποτελεί θετική ενέργεια της πολιτείας, που πιθανόν σηματοδοτεί μια νέα αφετηρία στην αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων από τη λειτουργία των ατμοηλεκτρικών σταθμών και
των ορυχείων στη δυτική Μακεδονία. Έχει επίσης καταλογιστεί στη διοίκη-
ση ότι δεν προβαίνει σε αξιολόγηση των κινδύνων που υπάρχουν για την
υγεία, μέσω επιδημιολογικής παρακολούθησης, των πληθυσμών που
πλήττονται. Σε ερώτημα του ΣτΠ για την πρόοδο στην εκπόνηση επιδημιολογικών μελετών, η νομαρχία απέστειλε αντίγραφο μελέτης, από την οποία όμως δεν φαίνεται να προκύπτει επιβάρυνση στην υγεία των κατοίκων από την πολυετή λειτουργία των ορυχείων και των ατμοηλεκτρικών σταθμών. Αναμένονται τα απο-
τελέσματα μίας ακόμη επιδημιολογικής μελέτης στον νομό Κοζάνης, η οποία βρίσκεται στη φάση της εκπόνησης.

Διαβάστε περισσότερα...

Εσύ ποιον λύκο ταΐζεις;;;

Ένα βράδυ ένας γέρος (ινδιάνος) της φυλής Τσερόκι, μίλησε στον εγγονό του για τη μάχη που γίνεται μέσα στην ψυχή των ανθρώπων. Είπε: "Υιέ μου, η μάχη γίνεται μεταξύ δυο 'λύκων' που υπάρχουν μέσα σε όλους μας. Ο ένας είναι το Κακό. Είναι ο θυμός, η ζήλια, η θλίψη, η απογοήτευση, η απληστία, η αλαζονεία, η αυτολύπηση, η ενοχή, η προσβολή, η κατωτερότητα, τα ψέματα, η ματαιοδοξία, η υπεροψία, και το εγώ.
Ο άλλος είναι το Καλό.
- Είναι η χαρά, η ειρήνη, η αγάπη, η ελπίδα, η ηρεμία, η ταπεινοφροσύνη, η ευγένεια, η φιλανθρωπία, η συμπόνια, η γενναιοδωρία, η αλήθεια, η ευσπλαχνία και η πίστη στο Θεό.'
Ο εγγονός το σκέφτηκε για ένα λεπτό και μετά ρώτησε τον παππού του:
"Ποιος λύκος νικάει;»…...
Ο γέρος Ινδιάνος Τσερόκι απάντησε απλά ...-"Αυτός που ταΐζεις."
Αυτή η όμορφη παραβολή είναι ένας πολύ καλός τρόπος να μας υπενθυμίζει την σημασία που έχει ο έλεγχος στην σκέψη και στα συναισθήματα μας. Θετική σκέψη θα κάνεις, θετικό αποτέλεσμα θα έχεις. Αρνητική σκέψη θα κάνεις, αρνητικό αποτέλεσμα θα έχεις. Οι σκέψεις κυβερνούν τον κόσμο μας, τον μικρόκοσμο και τον μακρόκοσμο μας. Στο κεφάλι μας υπάρχουν διάφορες φωνές, διάφορες σκέψεις καθημερινά. Σημασία έχει με ποιες από αυτές θα συμμαχήσουμε και ποιες από αυτές θα αποφασίσουμε να τις μετουσιώσουμε σε πράξεις.
Ο εγκέφαλος μας-με τις απεριόριστες δυνάμεις που αποδεικνύουν οι σύγχρονες επιστημονικές έρευνες ότι έχει-, εμποδίζεται να εξελιχθεί από τον λανθασμένο τρόπο σκέψης. Μια σωστή σκέψη για ένα εσωτερικό ή εξωτερικό ερέθισμα, θα προκαλέσει μια αλυσίδα χημικών ενώσεων μέσα μας που αυτές είτε θα μας οδηγήσουν στην ευτυχία και την μακροημέρευση είτε στην ασθένεια και στο γήρας. Η σωστή σκέψη πυροδοτεί τα κέντρα του εγκεφάλου που θα υπηρετήσουν σωστά το σώμα και το πνεύμα. Ο τρόπος που θα διαχειριστούμε τις πληροφορίες που λαμβάνουμε, μπορεί να γίνει είτε ο πιο επιστήθιος φίλος μας είτε ο πιο θανάσιμος εχθρός μας.
Ακούγονται πολλά για την θετική σκέψη και τα ωφελήματα της στην υγεία. Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Proceedings of the National Academy of Sciences, η θετική σκέψη είναι εξίσου ισχυρή με το πιο ισχυρό αναλγητικό στην ανακούφιση του πόνου και αναλογεί με μείωση του πόνου κατά 28% καθώς και έχει σαν αποτέλεσμα την έκκριση στον εγκέφαλο των ενδορφινών, φυσικών αναλγητικών του οργανισμού. 'Eχει επίσης μελετηθεί πως η θετική σκέψη θωρακίζει το ανοσοποιητικό σύστημα και μπορεί να βοηθήσει στην αποφυγή σοβαρών νοσημάτων όπως ο καρκίνος καθώς μειώνει το στρες το οποίο θεωρείται πλέον από τους ερευνητές βασικός παράγοντας που προκαλεί σχεδόν όλες τις ασθένειες.
Εξαιρετικό είναι αυτό που έδειξε μια μελέτη που έγινε, σε 400 περιπτώσεις "αυτόματης" ίασης καρκίνου. Παρατηρήθηκε ότι το μόνο κοινό που είχαν οι ασθενείς μεταξύ τους ήταν ότι όλοι είχαν αλλάξει την συμπεριφορά τους προτού συμβεί η υποχώρηση, βρίσκοντας τον τρόπο να αντιμετωπίσουν την κατάστασή τους με μεγαλύτερη αισιοδοξία, θετικότητα και θάρρος.
Από την άλλη πλευρά, η αρνητική σκέψη προέρχεται κυρίως από φόβο και οδηγεί συνήθως σε ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές δηλ στην τάση του ανθρώπου να ελέγχει τα πράγματα. Προέρχεται συνήθως από κακές εμπειρίες που ζήσαμε στο παρελθόν και τον φόβο της επανάληψης τους. Ο άνθρωπος που λειτουργεί υπό την επήρεια των αρνητικών του σκέψεων φτάνει σε τέτοιο σημείο που ξεφεύγει κατά πολύ το επίπεδο του ρεαλισμού για την έκβαση της υπόθεσης. Μερικές φορές σε τέτοιο βαθμό, που γίνεται «αυτοεκπληρούμενη προφητεία» : δηλ. γίνεται πραγματικότητα το χειρότερο σενάριο των σκέψεών του.
Ο θυμός, η ζήλια, η θλίψη, η απογοήτευση, η απληστία, η αλαζονεία, η αυτολύπηση, η ενοχή, η προσβολή, η κατωτερότητα, τα ψέματα, η ματαιοδοξία, η υπεροψία, και ο εγωισμός είναι αποτελέσματα αρνητικών σκέψεων, που είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι δεν αποτελούν την φυσική κατάσταση του ανθρώπου. Μάλιστα είναι εμπόδιο για να λειτουργεί ο άνθρωπος σύμφωνα με τις προδιαγραφές του δηλαδή να ζει, να είναι ευτυχισμένος και να μακροημερεύσει μαζί με τους συνανθρώπους του σε ένα υπέροχο φυσικό περιβάλλον. Οι αρνητικές σκέψεις προκαλούνται από διάφορους παράγοντες (άγνοια, ελλειπή πληροφόρηση, υλισμός κτλ) και δημιούργούν ένα ισχυρό πλέγμα συμπεριφορών που τις εντείνουν και τις επιβεβαιώνουν. Αυτό που συμβαίνει αυτήν την χρονική περίοδο στην κοινωνία μας- και δεν μας αρέσει καθόλου- είναι αποτέλεσμα σκέψεων και κατ’ επέκτασην πράξεων που σίγουρα δεν έγιναν από καλή πρόθεση. Γι’ αυτό και είναι επιτακτική ανάγκη, όσο ποτέ άλλοτε, η δημιουργία ορθής συνείδησης που συνεπάγεται επανεκπαίδευση της σκέψης μας με θετικά μηνύματα, ιδανικά και στόχους τέτοιους που θα δημιουργήσουν μια υγιή σχέση με τον εαυτό μας, με το κοινωνικό περίγυρο και το φυσικό μας περιβάλλον.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η θετική σκέψη δεν είναι η σκέψη που προκαθορίζει ότι όλα θα πάνε "καλά" βάσει αυτού που εμείς θέλουμε αλλά η βαθιά βεβαιότητα πως ό,τι και να γίνει μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε θετικά. Αυτό σημαίνει ότι διευρύνουμε τις εμπειρίες της ζωής μας είτε εύκολες είτε δύσκολες, είμαστε δραστήριοι και πάνω από όλα δημιουργούμε βαθιά βεβαιότητα ότι θα αξιοποιήσουμε θετικά κάθε γεγονός της ζωής μας όποιο και αν είναι. Η θετική σκέψη τροφοδοτεί την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και τροφοδοτείται από την πίστη και εμπιστοσύνη στον Θεό μας. Πράγμα που ανοίγει μπροστά μας ένα απεριόριστο πεδίο δυνατοτήτων και πιθανοτήτων για την επίλυση του όποιου προβλήματος αλλά και την δημιουργική εξέλιξη και αναβάθμιση μας τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά.
Τέλος θα λέγαμε ότι θετική σκέψη είναι η ελεύθερη σκέψη. Ελεύθερη από προκαταλήψεις, γνώμες, φόβους, στεγανά, καθωσπρεπισμούς και άλλα που συνήθως δημιουργούν μυωπική αντιμετώπιση της πραγματικότητας. Είναι η σκέψη που ατενίζει το παρόν και το μέλλον με αισιοδοξία και καλή προαίρεση. Ο εγκέφαλος μας δημιουργεί εκατομμύρια σκέψεις μέσα στο 24ωρο. Οι γνώσεις, οι σκέψεις είναι ζωντανές και διαμορφώνουν τον κόσμο μας, την πραγματικότητα μας. Οι θετικές σκέψεις και θετικές δηλώσεις στην αρχή κάθε ημέρας προδιαγράφουν το αν είναι η μέρα μας καλή ή κακή. Είναι επιλογή μας να είμαστε ευτυχισμένοι, ευχαριστημένοι και ευγνώμονες για το δώρο της ζωής και τον θησαυρό των εμπειριών μας.
Μετά από όλα αυτά: εσύ ποιον λύκο θα ταΐζεις από εδώ και πέρα;

Πηγή: http://www.santosight.blogspot.com/

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

Τέντες που παράγουν ενεργεια..

Τα πρώτα «έξυπνα υφάσματα», τα οποία θα τροφοδοτούν με ενέργεια νοικοκυριά και καταναλωτές, μέσα από ρούχα, τσάντες, τέντες, ώστε να προσφέρουν αυτονομία σε κάθε είδους ηλεκτρονική συσκευή, που θα μεταφέρουμε πάνω μας, ακόμη και σε μεγαλύτερες συσκευές μέσα στο σπίτι θα παραχθούν και θα διατεθούν στην αγορά μέσα στα επόμενα τρία χρόνια.
Τα «έξυπνα υφάσματα» θα έχουν ενσωματωμένα εύκαμπτα οργανικά φωτοβολταϊκά, που μέσω της ηλιακής ακτινοβολίας θα παράγουν ενέργεια. Κάθε είδους ενδύματα, όπως μπλούζες, σακάκια, μπουφάν, παντελόνια, που σήμερα μας προστατεύουν απλά από τις καιρικές συνθήκες, θα μετατραπούν σε ενεργειακούς δέκτες, που θα παρέχουν αυτονομία σε κινητά τηλέφωνα, ipod, γκάτζετ μουσικής, laptop, σε holder καρδιοπαθών και άλλες φορητές μικροσυσκευές.
Ήδη, τέσσερις γνωστές ελληνικές βιομηχανικές εταιρείες, που δραστηριοποιούνται στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας, συμμετέχουν στο ερευνητικό έργο «Υφατρόνικ», την επιστημονική ευθύνη του οποίου έχει το Εργαστήριο Νανοτεχνολογίας του τμήματος Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), υπό την επίβλεψη του καθηγητή Στέργιου Λογοθετίδη.
Το έργο, που χρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ, με προϋπολογισμό περί τα 800.000 ευρώ, είναι ένα από τα δύο που προωθεί το τμήμα για τη συνεργασία ερευνητικών και βιομηχανικών φορέων, με στόχο την παραγωγή «έξυπνων προϊόντων», με τη χρήση οργανικών φωτοβολταϊκών στοιχείων. Τις μέρες αυτές, οι δύο πλευρές έθεσαν τις βάσεις της συνεργασίας τους, συζήτησαν τα πλάνα εργασίας και τις λεπτομέρειες, ώστε μέχρι τα τέλη του 2013 να παραχθούν τα πρώτα πρωτότυπα προϊόντα και αμέσως μετά να ακολουθήσει η μαζική παραγωγή για την ελληνική και ξένη αγορά.
«Πρόκειται ουσιαστικά για κοινοπραξία βιομηχανικών και ερευνητικών φορέων, που συντονισμένα επιχειρούν να πετύχουν τους στόχους για την παραγωγή “έξυπνων” προϊόντων, με την καλύτερη δυνατή ποιότητα-απόδοση και σε πολύ χαμηλό κόστος. Η συνεργασία αφορά δύο ξεχωριστά έργα, το ένα από τα οποία είναι η παραγωγή λειτουργικών κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων και ενδυμάτων για διάφορες χρήσεις», επεσήμανε ο κ. Λογοθετίδης.
Άλλες εφαρμογές των «έξυπνων υφασμάτων» είναι οι τέντες στα μπαλκόνια των σπιτιών, που βρίσκονται καθημερινά εκτεθειμένες στο ηλιακό φως και θα μπορούσαν να διοχετεύουν ενέργεια σε μικροσυσκευές του νοικοκυριού (τηλεόραση, ραδιόφωνο, μίξερ, ηλεκτρική σκούπα κ.α.)
Φωτοβολταϊκά με μεγάλες αποδόσεις και «έξυπνοι» αισθητήρες
Το δεύτερο έργο, στο οποίο συμπράττουν δύο ελληνικές εταιρίες, έχει την ονομασία «Νανοργάνικ», από το οποίο θα προκύψουν εύκαμπτα οργανικά φωτοβολταϊκά νέας γενιάς, με αποδοτικότερα υλικά, που θα παράγουν μεγαλύτερη ενεργειακή τάση, καθώς και εύκαμπτα οργανικά ηλεκτρονικά κυκλώματα, τα οποία θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν, για παράδειγμα, σε αισθητήρες φωτός, θερμοκρασίας, πίεσης κ.ά.
«Αισθητήρες με οργανικά ηλεκτρονικά κυκλώματα θα μπορούσαν να τοποθετηθούν σε δάση για την προειδοποίηση πυρκαγιών, σε πλοία, αεροπλάνα και αυτοκίνητα, όπου θα ενημερώνουν για την κατάσταση λειτουργίας ή τη θερμοκρασία των μηχανών τους, ακόμη και για τις καιρικές συνθήκες», ανέφερε ο διδάκτορας-ερευνητής του τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ, Αργύρης Λασκαράκης.
Οι αισθητήρες, φυσικά, θα είναι ενεργειακά αυτόνομοι, αφού θα φέρουν εύκαμπτα οργανικά φωτοβολταϊκά. Το συγκεκριμένο έργο έχει προϋπολογισμό 700.000 ευρώ.

Πηγή: www.econews.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Με λένε χρόνο! Θες να γίνουμε φίλοι;

Με λένε χρόνο! Με γνωρίζουν όλοι. Με σέβονται πολλοί, με περιφρονούν περισσότεροι, με αποζητούν σχεδόν οι πάντες, με βιώνουν απαξάπαντες!
Λειτουργώ ως υποκείμενο στις πράξεις των άλλων. Σφετερίζομαι τις δράσεις των ανθρώπων: Εκείνοι δρουν, αλλά εγώ δικαιώνω. Εκείνοι έχουν δίκιο, αλλά εγώ θα το δείξω. Εκείνοι πονάνε, αλλά εγώ γιατρεύω, γιατί εγώ είμαι ο καλύτερος γιατρός. Εκείνοι αγχώνονται, γιατί εγώ «περνάω».
Και συνήθως δεν περνάω απλά, αλλά τρέχοντας! Τρέχω! Και μαζί συμπαρασύρω κι εκείνους! Αγώνας δρόμου η ζωή! Και πιέζω! Επείγω! Ναι! Ναι! Το παραδέχομαι, το ομολογώ! Ορκίζομαι! Και σαν φύγω... πίσω δε γυρίζω. Γι’ αυτό δεν πρέπει να χαθώ έτσι, ανεκμετάλλευτος! Μόνο ο καιρός έχει γυρίσματα. Ο χρόνος; Εβδομάδες. Μα δε μπορώ να φέρω όσα φέρνει η ώρα.
Να με λυπάσαι! Ακούς; «Φείδου χρόνου» έλεγαν οι πρόγονοί σου. Γιατί ως χρόνος είμαι χρήμα. Μη με σπαταλάς! Και να προσέχεις τα πράγματα που κάνεις και σου τρώνε άσκοπα το χρόνο σου. Σου παίρνουν από το χρόνο σου, πολύ ή λίγο, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι θα μπορούσες να ροκανίσεις αλλού αυτόν το χρόνο. Το σκοτωμένο χρόνο.
Κι εσύ, εκεί που πρέπει να τον αφιερώσεις, τον τσιγκουνεύεσαι. Ξοδεύεις το χρόνο σου για άσκοπους λόγους, για χαζά πράγματα. Παραπονιέσαι συχνά ότι δεν έχεις χρόνο. Γιατί; Ποιος σου τον έκλεψε; Εσύ δεν τον κατανέμεις; Εσύ δεν τον κουμαντάρεις και τον προγραμματίζεις; Πώς; Σου τον τρώνε οι άλλοι; Ποιοι; Αυτοί που έβαλες ΕΣΥ στη ζωή σου προφανώς! Αλλιώς, θαρρώ, πως θα τους άφηνες έξω από αυτήν. Τι είναι; Μπλέξιμο; Πολύπλοκο το θέμα που ανοίγω; Το ξέρω, και; Τι θες; Να μη συζητήσουμε γι’ αυτό; Μου λες δλδ πως όταν δεν συζητάς για κάτι, τότε αυτό δεν υπάρχει; Εθελοτυφλείς!
Εκεί που πρέπει να δώσεις χρόνο, γιατί δε δίνεις; Υπάρχουν πράγματα και καταστάσεις που χρειάζονται, που θέλουν χρόνο. Αλλά εσύ παραπονιέσαι μονίμως πως δεν έχεις χρόνο. Ευτυχώς όμως κάποιοι έχουν. Κοίτα να κάνεις το ίδιο κι εσύ. Ακολούθα τους! Κάτι παραπάνω θα ξέρουν από σένα. Να εξοικονομείς χρόνο, μόλις αδειάσεις, μόλις ξελασκάρεις! Πώς το λένε; Γιατί όσο κι αν μετράς τις μέρες και τους μήνες, τα χρόνια θα φύγουν.
Και μην αφήσεις κανέναν να σου την πει γι’ αυτά που έκανες και γι’ αυτά που δεν έκανες στο σωστό χρόνο. Βγες! Παίξε! Τρέξε! Ερωτεύσου! Και μη σε νοιάζει ποιον και πόσο χρονών είναι, είσαι, γιατί ο έρως χρόνια δεν κοιτά. Και κάν’ το τώρα που δε σε πήραν δα και τα χρόνια!
Και μην αναβάλεις για του χρόνου αυτό που μπορείς να κάνεις τώρα. Φέτος. Μόνο να εύχεσαι να είμαστε καλά και να είμαστε μαζί και του χρόνου, όπως είμαστε χρόόόόνια και ζαμάνια τώρα, από τα πέτρινα εκείνα χρόνια. Θυμάσαι; Κι όταν μεγαλώσεις και αναπολήσεις απλά τα παλιά τα χρόνια κι όλα όσα έκανες προ αμνημονεύτων χρόνων, να μιλάς για φιλίες, για σχέσεις που άντεξαν στο χρόνο και για πράξεις που έγιναν εν ευθέτω χρόνω.
Κι αν καμιά φορά χάσεις την αίσθηση του χρόνου, δε ‘ν’ κακό!
Τότε πάει να πει πως ζεις τη στιγμή και παρατείνεις το χρόνο. Του δίνεις χώρο. Μου δίνεις χώρο. Χώρο σε μένα, ευκαιρίες σε σένα. Και έχεις λόγο ύπαρξης. Και μην ξανακούσω δικαιολογίες πως δεν έχεις ελεύθερο χρόνο και τέτοια! Δεν υπάρχει σκλαβωμένος χρόνος! Ο χρόνος είναι εν τη γενέσει του ελεύθερος. Όχι πολιορκημένος. Διατίθεται όπου δίνουμε προτεραιότητα! Πήρες είδηση πως ο λόγος σου ξεκινάει με τη φράση: «Ελλείψει χρόνου...»; Όλες σου οι δικαιολογίες για όσα δεν κάνεις ξεκινούν από αυτήν την ηλίθια φράση! Ο χρόνος είναι δικός σου. Ολάκερος. Μόνο δικός σου! Καράβι είναι ο χρόνος κι εσύ ο καπετάνιος. Σε πάει, σε ταξιδεύει κι εσύ κάθεσαι στο τιμόνι του και πιλοτάρεις. Με το πέρασμα του χρόνου μαθαίνεις να τον χειρίζεσαι καλύτερα.
Κάνε έναν απολογισμό και θα δεις! Στα παιδικά σου χρόνια ήσουν ανέμελος. Όταν άρχισαν να περνούν τα χρόνια άρχισες να σκαρφίζεσαι διάφορα για την εξοικονόμηση του χρόνου σου. Οι αντοχές σου άρχισαν κι αυτές να λιγοστεύουν. Οι υποχρεώσεις σου, αντιστρόφως ανάλογα να αβγατίζουν και να πληθαίνουν. Έπαψες να δίνεις χρόνο ανοχής στα πράγματα. Άρχισες να εκνευρίζεσαι με το παραμικρό. Ευτυχώς όμως που ο χρόνος διδάσκει. «Τα χρόνια φέρνουν φρόνια» λέει ο λαός κι αρχίζεις και καταλαβαίνεις γιατί έχεις κάνει τη ζωή σου fastfood. Βορά στο στόμα των αδηφάγων. Θέλεις κι απαιτείς να γίνουν όλα σε χρόνο μηδέν, σε χρόνο ρεκόρ, σε χρόνο dt! Γιατί; Θα γίνεις κάποτε παρανάλωμα του χρόνου και συν τω χρόνω θα μετανοήσεις αλλά δε θα μπορείς να γυρίσεις ούτε εσύ, ούτε τον χρόνο πίσω.
Θα πλησιάζει ο χρόνος για να μας αφήσεις χρόνους και θα τρομάζεις, θα μετριάζεις αλλά θα ‘ναι αργά! Γιατί θα τα ‘χεις φάει πια τα χρονάκια σου, θα ‘χεις πολλά χρόνια στην πλάτη σου, χωρίς να έχεις εκμεταλλευτεί τις στιγμές. Θα μετράς μοναχά ρωγμές, αιχμές και παρακμές!
Ο χρόνος θα αυλακώσει το πρόσωπό σου με ανεξίτηλες ρυτίδες που εσύ θα καλύπτεις μεψιμυθιώματα και ακριβές γέλες! Θα αρνείσαι να συμφιλιωθείς με το χρόνο και χρόνο με το χρόνο θα προσπαθείς να ξεγελάσεις το χρόνο! Χα! Ας γελάσω! Ποιον; Εμένα! Τον αδίστακτο χρόνο! Εμένα τον πανδαμάτορα χρόνο! Που απαλύνω ωστόσο τις πληγές! Δεν ξεγελάς το χρόνο με τέτοιες αυτ-απάτες! Τον εαυτό σου μπορεί. Το χρόνο ποτέ!
Δώσε πίστωση χρόνου τώρα! Τώρα που μπορείς και άσε ορισμένα πράγματα που θέλουν το χρόνο τους να γίνουν σε απρογραμμάτιστο, σε απροσδιόριστο χρόνο. Νιώσε πώς είναι να είσαι εκτός τόπου και χρόνου για όσο χρόνο θες. Χαλάρωσε λίγο και κάνε κάτι ακόμα και σε ακατάλληλο χρόνο. Έτσι! Για να νιώσεις τη διαφορά! Αλλά πρόσεξε μην πληρώσεις ακριβά τις ετεροχρονισμένες σου κινήσεις, γιατί όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου θα θεωρηθείς όλβιος μόνο όταν σιγουρευτείς πως η μοίρα δε σου ‘πε κατάμουτρα «Κακό χρόνο να ‘χεις»!
Γιατί η συνειδητοποίηση του χρόνου, είναι χρόνιο πρόβλημα και η φιλοσοφία του χρονοβόρος διαδικασία.
Θα γίνουμε φίλοι; Τι λες;

Πηγή: http://peri-planomenos.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011

Υπέρ του δικαιώματος διαβίωσης σε καθαρό περιβάλλον ο ΣτΠ...

Την ανάγκη για την επίσημη αναγνώριση και υιοθέτηση του Δικαιώματος σε ένα καθαρό και υγιές Περιβάλλον, στην Ευρωπαϊκή Συνθήκη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, τόνισε η βοηθός Συνήγορος του Πολίτη στον Κύκλο Ποιότητας Ζωής Ευαγγελία Μπαλλά, σε ημερίδα με θέμα: «Ανθρώπινα Δικαιώματα και Περιβάλλον», που πραγματοποιήθηκε, στο πλαίσιο του προγράμματος Comenius, στο 2ο Γυμνάσιο Φιλύρου, στη Θεσσαλονίκη.
Μπροστά σε ένα ακροατήριο, αποτελούμενο από μαθητές και καθηγητές από πέντε διαφορετικές χώρες (Ιταλία, Πορτογαλία, Τουρκία, Πολωνία και Ελλάδα) η κα. Μπαλλά, παρουσίασε το δικαίωμα στο περιβάλλον ως έμμεση αναφορά στις διεθνείς συνθήκες για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τόνισε ότι παρότι οι συνθήκες αυτές υιοθετήθηκαν αρκετά πριν από τη δεκαετία του ΄70, κατά την οποία υπήρξε αυξημένη ανησυχία της διεθνούς κοινότητας για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον από την παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη, το δικαίωμα στο περιβάλλον διαπνέει αρκετά από τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα όπως τα δικαιώματα στη ζωή, στην υγεία, στην ιδιοκτησία κλπ.
Πρόσθεσε δε ότι μετά την ψήφιση της Διακήρυξης της Στοκχόλμης, το 1972, είναι πλέον προφανής η σύνδεση ανάμεσα στα ανθρώπινα δικαιώματα και στο δικαίωμα στο περιβάλλον, γεγονός που αρχίζει πλέον να αναγνωρίζεται από την διεθνή κοινότητα κατόπιν και της πρόσφατης υιοθέτησης ψηφίσματος από την Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών για το Δικαίωμα πρόσβασης στο καθαρό πόσιμο νερό (UN General Assembly Resolution, 28.7.2010).

Πηγή: http://www.zougla.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Εγχειρίδιο για τη διατήρηση ατραπών...

1) Η ατραπός ξεκινά με ένα σταυροδρόμι. Εκεί μπορείτε να σταματήσετε και να σκεφτείτε ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσετε. Αλλά μην το σκεφτείτε για πολύ, γιατί δεν θα φύγετε ποτέ από κείνο το σημείο. Συλλογιστείτε καλά τις επιλογές που απλώνονται μπροστά σας, αλλά όταν κάνετε το πρώτο βήμα, ξεχάστε για πάντα το σταυροδρόμι. Αλλιώς θα βασανίζεστε για πάντα απ' την ανούσια απορία «πήρα το σωστό δρόμο;»

2) Η πορεία δεν κρατάει για πάντα. Είναι ευλογία να ταξιδεύετε σε αυτό το μονοπάτι για κάποιο διάστημα, αλλά μια μέρα αυτό θα τελειώσει. Για αυτό να είστε πάντα προετοιμασμένοι ότι θα το αφήσετε, ανά πάσα στιγμή. Όσο συνεπαρμένοι κι αν είστε από μερικά τοπία ή φοβισμένοι όποτε πρέπει να καταβάλετε μεγάλη προσπάθεια για να προχωρήσετε, μην αφήνετε τίποτε να σας γίνει συνήθεια. Ούτε στις ώρες τις ευφορίας, ούτε στις ατέλειωτες ημέρες όταν όλα μοιάζουν τόσο δύσκολα και η πρόοδος είναι τόσο αργή. Μην ξεχνάτε ότι αργά ή γρήγορα ένας άγγελος θα εμφανισθεί και το ταξίδι θα έχει φτάσει στο τέλος του.

3) Να τιμάτε το δρόμο σας. Ήταν δική σας επιλογή, δική σας απόφαση, και όπως σέβεστε το χώμα που πάνω του βαδίζετε, αυτό το χώμα θα σέβεται τα δικά σας πόδια. Κάντε πάντα το καλύτερο για να διατηρείτε και να συνεχίζετε την πορεία σας και αυτή θα κάνει το ίδιο για σας...

4) Να είστε καλά εξοπλισμένοι. Να κρατάτε μια μικρή τσουγκράνα, ένα φτυάρι, ένα σουγιά. Να καταλαβαίνετε ότι οι σουγιάδες δεν χρησιμεύουν για ξερά φύλλα και ότι τα φτυάρια είναι άχρηστα για βότανα που έχουν βαθιές ρίζες. Επίσης να γνωρίζετε τι εργαλείο να χρησιμοποιείτε την κάθε στιγμή. Και να τα περιποιείστε γιατί αυτά είναι οι καλύτεροι σας σύμμαχοι.

5) Ο δρόμος πηγαίνει προς τα μπρος και προς τα πίσω. Φορές πρέπει να γυρίζετε πίσω γιατί κάτι χάθηκε ή γιατί ένα μήνυμα που έπρεπε να παραδοθεί ξεχάστηκε στην τσέπη σας. Ένα καλά φροντισμένο μονοπάτι, σας επιτρέπει να επιστρέφετε χωρίς μεγάλα προβλήματα.

6) Να φροντίζετε το μονοπάτι σας προτού φροντίσετε για ό,τι σας περιβάλλει. Η προσοχή και η συγκέντρωση έχουν θεμελιώδη σημασία. Μην αποσπάσθε από τα ξερά φύλλα στις άκρες του δρόμου ή απ’ τον τρόπο που οι άλλοι φροντίζουν τα δικά τους μονοπάτια. Χρησιμοποιείστε την ενέργεια σας για να φροντίζετε και να διατηρείτε το χώμα που δέχεται τα βήματα σας.

7) Να είστε υπομονετικοί. Μερικές φορές τα ίδια καθήκοντα πρέπει να επαναλαμβάνονται, όπως το να κόβετε τα ζιζάνια ή να κλείνετε τρύπες που εμφανίζονται μετά την απρόσμενη βροχή. Μην αφήσετε αυτά να σας ενοχλούν - είναι κομμάτι του ταξιδιού. Ακόμα κι αν είστε κουρασμένοι, ακόμα κι αν ορισμένα από τα καθήκοντα επαναλαμβάνονται τόσο συχνά, να είστε υπομονετικοί.

8) Οι δρόμοι διασταυρώνονται. Οι άνθρωποι μπορούν να περιγράψουν τον καιρό. Ακούστε τις συμβουλές και παίρνετε τις δικές σας αποφάσεις. Εσείς είστε οι μόνοι υπεύθυνοι για το μονοπάτι που σας έχει ανατεθεί.

9) Η φύση ακολουθεί τους δικούς της κανόνες. Έτσι θα πρέπει να είστε προετοιμασμένοι για ξαφνικές αλλαγές το φθινόπωρο, ολισθηρό πάγο το χειμώνα, τους πειρασμούς των λουλουδιών την άνοιξη, τη δίψα και τις καταιγίδες το καλοκαίρι. Αξιοποιήστε στο έπακρο την κάθε μια από αυτές τις εποχές, και μην παραπονιέστε για τα γνωρίσματα τους.

10) Κάντε το μονοπάτι σας καθρέφτη του εαυτού σας. Με κανένα τρόπο μην αφήνετε τον εαυτό σας να επηρεαστεί από τον τρόπο που οι άλλοι φροντίζουν τα δικά τους μονοπάτια. Έχετε την ψυχή σας για να την ακούτε και τα πουλιά για να σας λένε τι λέει η ψυχή σας. Αφήστε τις ιστορίες σας να είναι ωραίες κι ευχάριστες για τα πάντα γύρω σας. Πάνω απ' όλα, αφήστε τις ιστορίες που η ψυχή σας λέει στη διάρκεια του ταξιδιού να αντηχούν σε κάθε δευτερόλεπτο της διαδρομής.

11) Να αγαπάτε τον δρόμο σας. Χωρίς αυτό, τίποτα δεν έχει νόημα

ΠΗΓΗ: Ιστολόγιο του Paulo Coelho

Μετάφραση: Δανάη Τρικεριώτη - Χατζηιωάννου

Διαβάστε περισσότερα...

Παραγωγή βιοκαυσίμων από γεωργικά απόβλητα...

Σε λίγες δεκαετίες, τα αυτοκίνητα και τα υπόλοιπα μέσα μεταφοράς θα προκαλούν μικρότερες εκπομπές ρύπων, καταναλώνοντας βιοκαύσιμα τα οποία δεν θα επηρεάζουν την παραγωγή τροφίμων, αφού θα προέρχονται από γεωργικά απόβλητα. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν Αμερικανοί επιστήμονες από το πανεπιστήμιο του Λος Αντζελες (UCLA), οι οποίοι πραγματοποίησαν ένα σημαντικό βήμα ώστε, με την κατάλληλη παρέμβαση, μικρόβια Escherichia coli να μπορούν να παράγουν σημαντικές ποσότητες «βιοκαυσίμων δεύτερης γενιάς», όπως ονομάζονται τα καύσιμα που προέρχονται από άχρηστες φυτικές πρώτες ύλες. Οι ερευνητές ανέπτυξαν μία διαδικασία με την οποία ο μικροοργανισμός μπορεί να συνθέσει βουτανόλη σε ποσότητα-ρεκόρ, εξασφαλίζοντας έως και επταπλάσια παραγωγή απ’ ό, τι είχε πετύχει οποιαδήποτε άλλη ερευνητική ομάδα μέχρι σήμερα.
Η βουτανόλη, θεωρείται από αρκετούς ειδικούς ως η ιδανικότερη εναλλακτική λύση στο πετρέλαιο και το ντίζελ κίνησης. Αλλωστε, η συγκεκριμένη χημική ένωση υπερέχει σε αρκετά σημεία από άλλα βιοκαύσιμα, όπως η αιθανόλη και η μεθανόλη, επειδή κατ’ αρχάς προκαλεί σε μικρότερο βαθμό διαβρώσεις και δεν αναμειγνύεται με το νερό, επομένως μπορεί να μεταφερθεί με ευκολία μέσω αγωγών, όπως συμβαίνει και με το συμβατικό πετρέλαιο. Επίσης, αν και η απόδοσή της είναι κατά 10% μικρότερη από αυτήν της βενζίνης, έχει μεγαλύτερη ενεργειακή πυκνότητα από τα υπόλοιπα καύσιμα φυτικής προέλευσης, εξασφαλίζοντας στα οχήματα καλύτερη αυτονομία. Και καταναλώνεται στους βενζινοκινητήρες χωρίς αυτοί να χρειάζονται καμία προηγούμενη μετατροπή.
Για την παραγωγή της, οι ερευνητές του πανεπιστημίου δεν χρησιμοποίησαν κάποιον μικροοργανισμό που συνθέτει βουτανόλη φυσιολογικά, όπως έκαναν παλιότερα άλλες ομάδες, επιλέγοντας βακτήρια σαν το Clostridium acetobutylicum. Ο βασικός λόγος ήταν πως τέτοιοι μικροοργανισμοί παράγουν ταυτόχρονα αρκετά παραπροϊόντα, με συνέπεια στο τελικό μείγμα να είναι δύσκολο να διαχωρισθεί το βιοκαύσιμο. Αντίθετα, οι βιολόγοι του UCLA στράφηκαν στο Escherichia coli – ένα κοινό βακτήριο, το οποίο εντοπίζεται μεταξύ άλλων και στο παχύ έντερο του ανθρώπου και είναι υπεύθυνο για δηλητηριάσεις, καθώς προσβάλλει τα αλλαντικά και τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Αν και, υπό κανονικές συνθήκες, το E. coli δεν διασπά τα άχρηστα τμήματα των φυτών που περιέχουν σάκχαρα, όπως ο βλαστός ή τα φύλλα, για να συνθέσει βουτανόλη.
Γι’ αυτό και οι επιστήμονες τροποποίησαν το γενετικό του υλικό, προσθέτοντας γονίδια από άλλους μικροοργανισμούς – άλλωστε, η επιλογή του E. Coli έγινε με κριτήριο ότι το συγκεκριμένο βακτήριο μπορεί να μεταλλαχθεί εύκολα, ώστε να αποκτήσει την επιδιωκόμενη λειτουργία. Με αποτέλεσμα το γενετικά τροποποιημένο μικρόβιο να παράγει 15-30 γραμμάρια βιοκαυσίμου ανά λίτρο κυτταρικής καλλιέργειας, τη στιγμή που η αμέσως καλύτερη προηγούμενη απόδοση δεν ξεπερνούσε τα 4 γραμμάρια.

Πηγή: Εφημερίδα Καθημερινή

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

Το σπίτι των μικρών κύβων...

Ιαπωνική ταινία μικρού μήκους κινουμένων σχεδίων του Kunio Katô. Tο 2009 κέρδισε το Oscar σε αυτήν την κατηγορία.
Πλοκή: Καθώς η πόλη του πλημμυρίζει με νερό, ένας γέρος αναγκάζεται να προσθέτει στο σπίτι του επιπλέον επίπεδα με τούβλα (κύβους) για να το κρατήσει στεγνό. Όταν όμως του πέφτει τυχαία η αγαπημένη του πίπα στα χαμηλότερα επίπεδα του σπιτιού, η αναζήτηση της τον κάνει, τελικά, να ξαναζήσει σκηνές απ' τη ζωή του.

Διαβάστε περισσότερα...

Σε έχω ήδη σκοτώσει...

Έτσι, γιατί το όρισε το παγκόσμιο σύστημα των ασθενικών κατόχων του εξασθενημένου ουρανίου θα πρέπει να πεθάνεις εσύ, Μικρέ μου, που με κοιτάς με τα μάτια ορθάνοιχτα ζητώντας μία απάντηση ανθρώπινη σε έναν γεμάτο ερωτηματικά απάνθρωπο κόσμο. Θα είσαι ο επόμενος στην λίστα για αφίσα σε γραφεία συντακτών εφημερίδων, όπως και τόσοι άλλοι Μικροί, πριν από σένα. Θα μπεις σε μια κορνίζα πιο γυαλιστερή από τα μάτια σου και δεν θα έχεις το ερωτηματικό χαμόγελο της ξιπασμένης Μόνα Λίζα. Το δικό σου πορτρέτο δε θα έχει την τύχη να κρατήσει 500 χρόνια δόξας, ούτε να μπει σε μία φωτισμένη θέση στο Λούβρο. Θα αντικατασταθεί, όπως κι εσύ θα έχεις αντικαταστήσει έναν πιτσιρικά από το Ιράκ, σε ένα ιλουστρασιόν κωλόχαρτο και θα σε βρίσκουμε πάντα με ένα κλικ στην αναζήτηση της Google για να κοσμήσουμε ένα ακόμα δακρύβρεχτο κείμενο ενός δικτυογράφου που ο μόνος πόνος που νιώθει είναι το μούδιασμα από την καρέκλα του γραφείου του.
Χωρίς να σε γνωρίζω θα σε σκοτώσω αργά ή γρήγορα, διότι στις Δημοκρατίες έτσι κάνουμε. Η πλειοψηφική σε χαρτάκια μερίδα ορίζει το Ηθικό και το Νόμιμο. Η ζωή σου ορίστηκε να είναι, κατά την Δημοκρατία μου, Ανήθικη και Παράνομη. Από τον ιδρώτα και τις θυσίες του δικού μου λαού θα δεχθείς το μακελειό του κορμιού και της ψυχής σου διότι έτυχε να γεννηθείς και εσύ λαός. Θα γίνεις αριθμός και ποσοστό συγκρίσιμο με προηγούμενους Μικρούς του Πλανήτη. Έτυχε κι εσύ να σφαγιαστείς σε λάθος χρόνο. Έχουμε κρίση εδώ. Δεν θα προλάβουμε να σε "θρηνήσουμε" πολύ και ούτε να συζητήσουμε ως ειδήμονες στις ρουτινιάρικες παρέες μας το πώς θα τρέχεις μέσα στα συντρίμμια της χώρας σου. Προηγείται το δικό μας χρηματικό άγχος. Ξέρεις τι είναι, Μικρέ μου, να μην έχεις σίγουρο μεροκάματο αύριο; Τραγικό! Από το υστέρημά μας σε σκοτώνουμε.
Περιμένοντας την φωτογραφία σου από κάποιο διεθνές πρακτορείο ειδήσεων να σε δω πώς θα είσαι μέσα στα αίματα ή έστω νεκρός, βάζω στην θέση που θα πάρει το μελλοντικό σου πορτρέτο, έναν Μικρό από την Σερβία. Αναρωτιέμαι καθώς τον κοιτάζω αν τελικά τον σκότωσα με την Δημοκρατία μου ή κατάφερε να ξεφύγει από την σφαίρα που είχε το όνομά μου πάνω. Μία παρόμοια που ήδη έχει φύγει από το ανύπαρκτο όπλο μου και χωρίς να το ξέρεις έχει φθάσει ήδη στην υπαρκτή καρδιά σου.

Πηγή: http://simplemangreek.blogspot.com/

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 26 Μαρτίου 2011

Στα μονοπάτια της σκέψης...

Ο ΝΟΑΜ ΤΣΟΜΣΚΙ (NOAM CHOMSKY) παρουσιάζει στην εκπομπή ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ τις απόψεις του για την ουσία της δημοκρατίας και ασκεί κριτική στα κυρίαρχα φιλοσοφικά και πολιτικά ρεύματα της σύγχρονης εποχής.
Aναφέρεται, επίσης, στις δομές και τις αλλαγές που έχουν συντελεστεί στη σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία, στις μεθόδους και τα μέσα χειραγώγησης των πολιτών, στο ρόλο των μαζικών μέσων ενημέρωσης και στις συνέπειες της παγκοσμιοποίησης.
Ο Νόαμ Τσόμσκι (Avram Noam Chomsky) είναι καθηγητής στο Τμήμα Γλωσσολογίας και Φιλοσοφίας του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης (MIT).
Έχει συγγράψει πλήθος βιβλίων και άρθρων, ενώ έχει δώσει και εκτενείς διαλέξεις επάνω σε ένα ευρύτατο φάσμα θεμάτων τα οποία περιλαμβάνουν τη γλωσσολογία, τη φιλοσοφία και την ιστορία της διανόησης.
Επίσης ο Τσόμσκι έχει πλούσιο ιστορικό πολιτικού ακτιβισμού από τη δεκαετία του '60 κι έπειτα, με πληθώρα βιβλίων τα οποία επικρίνουν κυρίως την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, ενώ τοποθετεί ιδεολογικά τον εαυτό του στο αναρχικό ρεύμα σκέψης.

Το ντοκιμαντέρ χωρίζεται σε τρία κεφάλαια.

Α. Η ελευθερία της ανθρώπινης βούλησης.
Β. Τα μονοπώλια των Μ.Μ.Ε
Γ. Πως μπορούμε να αντισταθούμε.

Noam Chomsky «Στα μονοπάτια της σκέψης» from isopedotes on Vimeo.


Πηγή: http://isopedotes.blogspot.com/

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011

Ο John Law και η απληστία μας...

Η Ιστορία έχει έναν πολύ παράξενο τρόπο να επαναλαμβάνεται. Κατά έναν ειρωνικό τρόπο κοιτάζοντας πίσω στο παρελθόν μπορείς με ακρίβεια να κατανοήσεις το παρόν ή ακόμα και να προβλέψεις το μέλλον! Σαν κάποιο μικρό παιδί να παίζει ξανά και ξανά το ίδιο παιχνίδι αλλάζοντας μόνο τα "πιόνια" του ,κρατώντας ωστόσο το ίδιο πάντα "σενάριο". Παρακάτω λοιπόν ακολουθεί η ιστορία του John Law, του ανθρώπου που εφηύρε το χρήμα ως χαρτονόμισμα.
Γεννήθηκε σε μια πλούσια οικογένεια τραπεζιτών στο Εδιμβούργο της Σκοτίας το 1671. Από μικρός είχε δύο μεγάλες αγάπες: τα μαθηματικά και τις γυναίκες. Για το πρώτο οι δάσκαλοί του έμεναν έκπληκτοι από την ευφυΐα του. Ενώ όσον αφορά τις γυναίκες, η οικιακή τους βοηθός τον μάθαινε (στα κρυφά) για τους τρόπους συμπεριφοράς και αποπλάνησης στα αριστοκρατικά σαλόνια. Δεν πίστευε στο Θεό και αυτό ήταν πάλι κάτι πρωτότυπο γι' αυτό το παιδί, αν λάβουμε υπόψη μας ότι τότε όλοι πίστευαν και σέβονταν τη θέληση του Θεού. Ακόμα και όταν ο πατέρας του εγχειρίστηκε, εκείνος δεν περίμενε από το Θεό να τον γιατρέψει και αποδέχτηκε ότι βάσει στατιστικών πιθανοτήτων θα πέθαινε. Έτσι και έγινε. Μετά το θάνατο του πατέρα του κληρονόμησε όλη την οικογενειακή περιουσία έφυγε από την Σκοτία και πήγε στο Λονδίνο.
Η ζωή του δεν ήταν πια η ίδια. Έπαιζε χαρτιά και έχασε όλη την περιουσία του στο τζόγο. Σκότωσε για μια γυναίκα, σε μονομαχία έναν Άγγλο και έτσι εκδιώχτηκε από την Αγγλία ως δολοφόνος. Το μυαλό του όμως είχε γίνει πιο κοφτερό. Αποζητούσε τρόπους να βγάλει χρήματα. Θεωρούσε ανοησία να μετριέται το χρήμα με χρυσά τάλιρα, ενώ θα μπορούσε να τυπωθεί στο χαρτί.
Κανείς όμως δεν τον έπαιρνε στα σοβαρά. Στην προσπάθειά του αυτή, γνώρισε πολύ κόσμο με επιρροή σε σημαντικές θέσεις των κρατών της Ευρώπης, αλλά κανείς δεν τον εμπιστευόταν, ώστε να υλοποιήσει την ιδέα του. Οι γυναίκες συνέχιζαν να πέφτουν στην αγκαλιά του, περνούσε καλά με τα λεφτά που έβγαζε από τις μικροαπατεωνιές του, όμως όλα αυτά δεν τον ικανοποιούσαν.
Ώσπου μια μέρα ο Δούκας της Ορλεάνης, τον όποιο γνώρισε στο Παρίσι, του έδωσε γαλλική υπηκοότητα. Όχι μονό αυτό! Το διόρισε ελεγκτή των οικονομικών! Τότε ο John Law πήγε στην Banque Generale και εκεί έκανε το όνειρο του πραγματικότητα. Το Χρήμα τυπώθηκε στο χαρτί, εγκεκριμένα μάλιστα από το κράτος της Γαλλίας. Το χρήμα έρεε άφθονο. Η οικονομία άρχισε να ανθίζει, η φτώχεια άρχισε να εξαλείφεται. Ο John ήταν πια, όχι μόνο ο πλουσιότερος άνθρωπος της Ευρώπης, αλλά και ο πιο ευτυχισμένος. Το όραμά του έγινε πραγματικότητα. Βρήκε τον τρόπο να πολεμήσει τη φτώχεια.
Όμως η ευτυχία δεν κράτησε για πολύ. Οι άνθρωποι είναι άπληστοι σε οποιαδήποτε κοινωνία ή εποχή κι αν ζουν. Έτσι και τότε, το κράτος άρχισε να πληρώνει τα χρέη μέσω του τυπογραφείου του John με χάρτινα νομίσματα, τεράστια χρέη, και αφού τα πλήρωσε, τότε στην Γαλλία φάνηκε η γύμνια του εικονικού πλούτου. Ο πληθωρισμός είχε αυξηθεί πολύ, οι Γάλλοι έχασαν τις ανέσεις που είχαν συνηθίσει να ζουν, αυτό έφερε πανικό στη γαλλική κοινωνία και με τη σειρά της στην οικονομία της χώρας. Και η κρίση εξαπλώθηκε πολύ σύντομα και σ' όλη την Ευρώπη.
Οι πλούσιοι άρχισαν να χάνουν αρκετές περιουσίες, ενώ οι φτωχοί έγιναν φτωχότεροι. Σήμερα οι εγκυκλοπαίδειες θεωρούν ότι εκείνος ήταν ένας από τους λόγους που ξέσπασε η Γαλλική Επανάσταση το 1789. Προσπάθησε για έναν καλύτερο κόσμο, χωρίς να λάβει υπόψη του ότι εκτός από τους φτωχούς που θα έφτιαχναν τη ζωή τους, οι πλούσιοι θα προσπαθούσαν να ογκώνουν τις περιουσίες τους. Ήλπιζε μάλλον στο ότι οι άνθρωποι μπορεί να γίνουν όλοι ίσοι, ακόμα και στον πλούτο, αλλά δε σκέφτηκε την απληστία των ανθρώπων και έτσι αυτοεξορίστηκε στην Βενετία.
Συνέχισε να ζει από τα κέρδη που του έφερνε ο τζόγος, ποντάροντας πάντα στις πιθανότητες των φύλλων που είχε ο αντίπαλος. Πέθανε στη Βενετία. Και ο κόσμος δεν ήταν ποτέ ο ίδιος...
Ο Claude Cueni κυκλοφόρησε ένα ιστορικό μυθιστόρημα για τη ζωή του John Law με τίτλο "Το μεγάλο παιχνίδι" και τον χαρακτηρίζει ως "τον τέλειο συνδυασμό του Καζανόβα και του Μπιλ Γκέιτς".

Πηγή: http://www.inath.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011

Για την ανάπτυξη θα μου πείτε...

Δυστυχώς τη λέξη ανάπτυξη αρχίσαμε πλέον να την ταυτίζουμε με την οπισθοδρόμηση. Άλλη μια λέξη ανυπόληπτη, που μαζί με τόσες άλλες συνηθίσαμε να τις διαβάζουμε ανάποδα. Παραμονή εθνικής επετείου. Για άλλη μια φορά το μπλε μου φέρνει αποστροφή, αποστροφή για τα όσα προηγήθηκαν. Αποστροφή, που στο βωμό του εθνικού ιδεώδες, εγκλιμάτισαν, στέρησαν την ανθρώπινη ελευθέρια. Και όμως το μπλε είναι της θάλασσας και οι αποχρώσεις του, του ουρανού. Έτσι πεθαίνουν οι λέξεις.
Σήμερα σε κάθε φράση πολιτικού εμπεριέχεται η λέξη ανάπτυξη, δηλαδή το ψέμα.
Η σημερινή εικόνα δεν μας δίνει την παραμικρή ελπίδα για πορεία προς τα εμπρός. Η ιστορία εξουθενωμένη από όλα αυτά τα άλματα που σημειώθηκαν κατά τις δύο προηγούμενες χιλιετίες, αρχίζει να κινείτε ταχύτατα, με βήματα προς τα πίσω.
Δείτε τα γεγονότα. Δεν είναι οπισθοδρόμηση να πολεμάμε ακόμα; Δεν είναι οπισθοδρόμηση να ζώνονται άνθρωποι με εκρηκτικά και να παίρνουν μαζί τους στο θάνατο αθώους και ένοχους για τα ην πίστη την αγία; Δεν είναι οπισθοδρόμηση να γκρεμίζονται οι δίδυμοι πύργοι στο κέντρο της Νέας Υόρκης; Δεν είναι οπισθοδρόμηση οι ισχυροί του πλανήτη να σκοτώνουν αμάχους και γυναικόπαιδα; Δεν είναι οπισθοδρόμηση αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Λιβύη, παλαιότερα στο Ιράκ και στην Γιουγκοσλαβία; Δεν είναι οπισθοδρόμηση η τηλεοπτική ξεφτίλα, η ανεργία η μόλυνση του πλανήτη, η μετάλλαξη της φύσης; Δεν είναι, οπισθοδρόμηση η μειωμένη απασχόληση, η μείωση του ελεύθερου χρόνου, η αποστήθιση της μάθησης; Α! για την ανάπτυξη θα μου πείτε.
Ας σταματήσουμε την εξέλιξη στα κινητά τηλέφωνα και στα μοντέλα αυτοκίνητων και να αμυνθούμε για να διαφυλάξουμε τα κεκτημένα. Να προστατεύσουμε το περιβάλλον για να προλάβουμε τα χειρότερα .
Λίγο καθαρό αέρα χρειαζόμαστε για να πάρουμε βαθιές ανάσες. Λίγο ραδιόφωνο τα βράδια να μας βάζει ερωτηματικά για να ονειρευόμαστε.
«Στα όνειρα μου οι άνθρωποι είναι αρτιμελείς, φορούν ωραία ρούχα, χαμογελάνε. Τα παιδιά μεγαλώνουν με ασφάλεια. Οι ενήλικοι οδεύουν προς την δύση τους με αξιοπρέπεια. Όταν ξυπνάω δεν υπάρχει τίποτα. Σπασμένα αγάλματα, παραμορφωμένοι έρωτες, πλάσματα – φωτοτυπίες που περιμένουν στη σειρά, τη σειρά τους. Για τι; Για που; Κανείς δεν ξέρει. Όλα κινούνται μηχανικά, φαγητό. δουλεία σεξ, φαξ, e-mail, SMS, MMS, ύπνος, ύπνος, ύπνος.
Το κινητό σου βγάζει φωτογραφίες; Το δικό μου βγάζει κραυγές. Τι μπέρδεμα! Γιατί νομίζω ότι ξυπνάω όταν κοιμάμαι;»

Πηγή: http://marmenis.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα...

Έτσι θα υπολογίζεται το κόστος CO2 στις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής...

Τη μεθοδολογία με την οποία οι θερμικές μονάδες παραγωγής ηλεκτρισμού θα ενσωματώνουν το κόστος εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στις προσφορές που υποβάλλουν για την είσοδό τους στην Ημερήσια Αγορά, έθεσε σήμερα σε διαβούλευση η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας.
Το κόστος αυτό θα είναι μια νέα συνιστώσα του μεταβλητού κόστους που δηλώνεται από τις μονάδες. Η μέθοδος είναι κοινή τόσο για το μεταβατικό στάδιο μέχρι το 2012, όσο και από το 2013 οπότε παύουν να υφίστανται δωρεάν δικαιώματα εκπομπών και οι μονάδες θα πληρώνουν για το σύνολο των ρύπων που εκπέμπουν.
Συνοπτικά οι ετήσιες προβλεπόμενες εκπομπές CO2 θα αποτιμώνται σε μηνιαία βάση, πολλαπλασιαζόμενες με κατάλληλο δείκτη που αντανακλά τη δυναμική των τιμών των δικαιωμάτων εκπομπών (μέσω του ευρωπαϊκού μηχανισμού εμπορίας δικαιωμάτων). Το κόστος εκπομπών που θα προκύπτει θα διαιρείται με την προβλεπόμενη ετήσια παραγωγή της μονάδας, καθώς θεωρείται ομοιόμορφο ανά παραγόμενη Μεγαβατώρα για όλα τα επίπεδα ισχύος της συνάρτησης Ειδικής Κατανάλωσης καυσίμου.
Η ΡΑΕ προβλέπει επιπλέον δικλείδες ασφαλείας αλλά και εκ των υστέρων ποινές για τυχόν ψευδείς ή παραπλανητικές δηλώσεις - προσφορές εκ μέρους των μονάδων.
Διαβάστε την αναλυτική μεθοδολογία υπολογισμού κόστους εκπομπής CO2


Πηγή: energypress.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Ανακύκλωση...

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

Οι αρρώστιες της ρύπανσης...

Η μόλυνση της ρύπανσης αρχίζει από τη μήτρα... Το κεντρικό άρθρο της τελευταίας έκδοσης του έγκριτου ιατρικού περιοδικού «New England Journal of Medicine», που αναφέρεται στις περιβαλλοντικές αιτίες του καρκίνου και υπογράφεται από τον δρα Ντέιβιντ Κριστιάνι από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, τονίζει ότι κατά τη διάρκεια των τελευταίων τριών δεκαετιών στην αύξηση ορισμένων παιδικών καρκίνων όπως η λευχαιμία και οι όγκοι στον εγκέφαλο εμπλέκεται η προγεννητική έκθεση σε περιβαλλοντικά καρκινογόνα – περισσότερες από 300 βιομηχανικές χημικές ουσίες έχουν ανιχνευθεί στο αίμα του ομφάλιου λώρου!
Οι επιδημιολογικές μελέτες δείχνουν αύξηση του καρκίνου κατά 1% τον χρόνο σε παιδιά έως 14 ετών και κατά 1,5% στους εφήβους.
Από 80.000 χημικές ουσίες και προϊόντα που διακινούνται στην αγορά των ΗΠΑ, μόνο 200 έχουν ελεγχθεί επαρκώς για καρκινογένεση όπως αναφέρει το άρθρο. Επιπλέον, η Διεθνής Υπηρεσία Έρευνας στον Καρκίνο (IARC) ανέλυσε τη βιβλιογραφία για 900 στοιχεία που πιθανώς προκαλούν καρκίνο και ταυτοποίησε τα 165 ως καρκινογόνα στον άνθρωπο και άλλα 249 ως πιθανώς καρκινογόνα.
Οι επιδημιολόγοι γνωρίζουν εδώ και καιρό ότι οι περιβαλλοντικοί παράγοντες έχουν υψηλή συμβολή στον κίνδυνο εκδήλωσης για τους περισσότερους καρκίνους (έως και 85%-95% στους δυτικούς πληθυσμούς), παρότι δεν είναι πάντοτε σαφές το ακριβές αίτιο. Γι' αυτό, «νοσηρότητα και θνησιμότητα από καρκίνο δεν έχουν μειωθεί τόσο πολύ όσο σε άλλες μείζονες αιτίες θανάτου», λέει ο συγγραφέας του άρθρου.
Η Επιτροπή Καρκίνου που συγκροτήθηκε το 2010 από τον πρόεδρο Ομπάμα, κατέληξε σε μια έκθεση που δίνει έμφαση στην ανάγκη για πιο ισχυρούς κανόνες που θα ελέγξουν την έκθεση των πολιτών στις τοξίνες.
Η Επιτροπή πιστεύει ότι η σχέση αυτή έχει υποτιμηθεί και είναι υπεύθυνη για πολύ μεγαλύτερο ποσοστό από το 6% των καρκίνων, που πίστευαν. Προτρέπει μάλιστα για περισσότερη έρευνα σχετικά με τη σχέση του καρκίνου με περιβαλλοντικά υλικά, όπως το ορμονικά ενεργό BPA και τα υλικά της νανοτεχνολογίας.
Για παράδειγμα αναφέρει την ευρεία έκθεση σε ορισμένες ουσίες με άγνωστες επιπτώσεις στην υγεία όπως το δισφαινόλιο Α ή BPA (που βρίσκεται στα σκληρά πλαστικά από πολυυδρογονάνθρακες, αλλά συχνά και σε φιάλες αναψυκτικών από μαλακό πλαστικό, σε παιχνίδια και σάκους ενδοφλέβιας έγχυσης), αλλά και η 2-μεθυλοναφθαλίνη, που έχει βρεθεί ακόμα και σε συσκευασίες δημητριακών πρωινού!

Ο αέρας της Αθήνας...
Περίπου έξι χιλιάδες Αθηναίοι δεν θα πέθαιναν κάθε χρόνο εάν λαμβάνονταν μέτρα για την ατμοσφαιρική ρύπανση της πρωτεύουσας, ενώ τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας θα ζούσαν έναν χρόνο περισσότερο!
«Οι ατμοσφαιρικοί ρύποι είναι αέριοι (όπως το διοξείδιο του αζώτου, το όζον κ.λπ.) ή σωματιδιακοί», εξηγεί η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών Κλέα Κατσουγιάννη. «Οι τελευταίοι, δηλαδή τα αιωρούμενα ατμοσφαιρικά σωματίδια, που μετριούνται ως ΡΜ10 ή ΡΜ2.5, θεωρούνται πιο επικίνδυνοι για την υγεία».
Το πρόγραμμα ΑΡΗΕΑ ερεύνησε τις οξείες (βραχυχρόνιες) επιδράσεις της ατμοσφαιρικής ρύπανσης για την υγεία σε 25 μεγαλουπόλεις και συντονίστηκε στην Ελλάδα από το Εργαστήριο Υγιεινής, Επιδημιολογίας και Ιατρικής Στατιστικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με υπεύθυνη την κ. Κατσουγιάννη.
«Εκτιμήσαμε ότι η ημερήσια αύξηση της συγκέντρωσης των ΡΜ10 κατά 10μg/m3 προκαλεί περίπου κατά 0,5% αύξηση στον ημερήσιο αριθμό θανάτων, ειδικότερα από αναπνευστικές και καρδιαγγειακές αιτίες και κατά 1% αύξηση στις εισαγωγές επειγόντων αναπνευστικών περιστατικών στα νοσοκομεία», λέει η κ. Κατσουγιάννη.
«Μελέτες από τις ΗΠΑ έδειξαν ότι η διαβίωση σε μια πόλη με μακροχρόνια υψηλότερη ρύπανση κατά 10μg/m3 συνοδεύεται από μείωση του προσδόκιμου επιβίωσης».
Πόσα περιστατικά μπορεί να αποδοθούν στη σωματιδιακή ατμοσφαιρική ρύπανση σε μια πόλη; «Στο ερώτημα αυτό δίνει ορισμένες απαντήσεις το ερευνητικό πρόγραμμα ΑΡΗΕΙS-APHEKOM που ολοκληρώθηκε πρόσφατα», επισημαίνει η κ. Κατσουγιάννη.
«Υπολογίστηκε ο αριθμός θανάτων που μπορεί να προληφθεί αν οι συγκεντρώσεις των ΡΜ10 μειωθούν σύμφωνα με διάφορα σενάρια. Οι εκτιμώμενοι αριθμοί για το σενάριο κατά το οποίο πετυχαίνουμε στην Αθήνα τη μείωση της ετήσιας συγκέντρωσης ΡΜ10 στα 20μg/m3 και τον περιορισμό των 24ωρων τιμών στα ίδια επίπεδα, θα ήταν 535 θάνατοι από οξείες ασθένειες από όλες τις αιτίες και 5.066 από χρόνιες ασθένειες από όλες τις αιτίες»
Εκτιμήθηκε επίσης ότι με αυτό το σενάριο το προσδόκιμο επιβίωσης των νεώτερων γενεών, που θα ζήσουν με αυτές τις μειωμένες τιμές, θα αυξηθεί κατά ένα έτος χάρη στη μειωμένη έκθεσή τους στα αιωρούμενα ατμοσφαιρικά σωματίδια. «Οι προαναφερόμενες εκτιμήσεις έγιναν με τις τιμές σωματιδίων της τελευταίας δεκαετίας, κατά την οποία δεν έχουμε δυστυχώς μεγάλη μεταβολή στα επίπεδα ΡΜ10 στην πόλη μας», λέει η κ. Κατσουγιάννη.
Οι ερευνητές εκτίμησαν ότι το νέφος των πόλεων ευθύνεται για το 15% των περιπτώσεων άσθματος στα παιδιά. Η κυριότερη πηγή σωματιδίων στην ατμόσφαιρα της Αθήνας είναι, όπως αναφέρει η καθηγήτρια, τα πετρελαιοκίνητα οχήματα (φορτηγά, ταξί κ.λπ.). Μέρος του προβλήματος είναι επίσης η παλαιότητα και η κακή συντήρηση των οχημάτων, καθώς και η κακή ποιότητα του καυσίμου, το οποίο κατά κοινή ομολογία συχνά νοθεύεται.
Ειδικά για τον καρκίνο του μαστού, οι επιστήμονες της Κλινικής Μάγιο στις ΗΠΑ επισημαίνουν ότι, σύμφωνα με ορισμένες μελέτες, υπάρχει σχέση του πιο συχνού γυναικείου καρκίνου και της έκθεσης στους πολυκυκλικούς αρωματικούς υδρογονάνθρακες, που ανευρίσκονται στις εξατμίσεις των αυτοκινήτων και την ατμοσφαιρική ρύπανση.

…και το νερό που σκοτώνει
Λίγο πιο πέρα από την Αθήνα μια άλλη μεγάλη πηγή μόλυνσης, στον υδροφόρο ορίζοντα, αρρωσταίνει τους κατοίκους της Βοιωτίας. Κατά 90% αυξήθηκε η συχνότητα εκδήλωσης καρκίνου το 2009 στον Δήμο Οινοφύτων της Βοιωτίας, όπου το νερό του Ασωπού έχει μολυνθεί βιομηχανικά με εξασθενές χρώμιο, σύμφωνα με δεκαετή επιδημιολογική μελέτη του Πανεπιστημίου Αθηνών, υπό την ευθύνη της καθηγήτριας Αθηνάς Λινού.
Διεθνείς μελέτες σε ζώα συνδέουν την πειραματική έκθεσή τους σε νερό που περιείχε εξασθενές χρώμιο με την εμφάνιση καρκίνων επιθηλιακού τύπου και ιστολογικές μεταβολές στο ήπαρ.
Ειδικά για τους όγκους στο ήπαρ, η μελέτη έδειξε αύξηση κατά 1.472% αυτών των καρκίνων, ενώ για τους όγκους στο γυναικείο ουροποιητικό σύστημα υπήρξε αύξηση κατά 841%, για τους καρκίνους του στόματος και των χειλέων κατά 240%, για τον καρκίνο των πνευμόνων κατά 145% και για τη λευχαιμία κατά 70%. «Η έρευνα συνεχίζεται με την υγεία των παιδιών, όσον αφορά το άσθμα, τις δερματίτιδες και τον δείκτη ευφυΐας τους», λέει η κ. Λινού.

Πηγή :Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία - Ρεπορτάζ: Μαίρη Κατσανοπούλου

Διαβάστε περισσότερα...

Όνειρα και επαναστάσεις...

Τα όνειρά μου είναι η προϋπόθεση ή η βάση - αν θέλετε – της επανάστασής μου. Αφήστε με λοιπόν, να ονειρεύομαι.. Εξάλλου η πραγματικότητα που μου προτείνετε δεν είναι και τόσο δελεαστική.
Όλοι μας, αλλά κυρίως όλοι σας, παγιδευμένοι στις υπερβολικές απαιτήσεις των καιρών, στις υπέρμετρες φιλοδοξίες, στον καταναλωτισμό, έχουμε ξεχάσει την αξία και τη δύναμη που κρύβει μέσα του το χάδι, ο ζεστός λόγος, η κουβεντούλα με το φίλο. Πότε επικοινωνήσατε τελευταία φορά με ένα φίλο σας; Πότε ήταν η τελευταία φορά που μιλήσατε χωρίς ενδοιασμούς για όσας σας απασχολούν; Ανθρώπους που νοιάζονται για σας δεν μπορεί παρά να έχετε, όμως επιστήθιους φίλους που μπορείτε να τους εκμυστηρευτείτε τις ανησυχίες σας, τα προβλήματά σας, δεν έχετε. Πολλές φορές - και έχετε δίκιο σ’ αυτό - η διάθεση να μοιραστείτε μυστικά έχει αποβεί εις βάρος σας. Οι σύγχρονοι ρυθμοί δεν επιτρέπουν τέτοιου είδους ανοίγματα, όχι μόνο λόγω έλλειψης χρόνου αλλά κυρίως γιατί η εμπιστοσύνη «επερίσσευσε».
Γίνατε εσωστρεφείς, θέλοντας να προφυλαχτείτε από τα προβλήματα τρίτων, γιατί είναι τόσα τα δικά σας, που δεν μπορείτε να σηκώστε κι άλλο βάρος. Γίνατε ένα μοναχικό άτομο που ψάχνετε φιλίες μέσω ηλεκτρονικών δρόμων. Η φιλία απόκτησε το δικό της e-mail στο ίντερνετ!
Εργασία και εγκλεισμός στο σπίτι κατά τις εργάσιμες ημέρες και διασκέδαση με φορτσαρισμένη ιλαρότητα το Σαββατόβραδο, αυτό είναι το πρόγραμμά σας. Α, ξέχασα, θέλετε να βελτιώσετε την εξωτερική σας εμφάνιση και καταφεύγετε σε γυμναστήρια και ινστιτούτα αδυνατίσματος, αυτοαναιρώντας την προσπάθειά σας με υπερκατανάλωση φαγητού και οινοπνευματωδών ποτών.
Δεν χαρακτηρίζεστε από συνέπεια και αλληλεγγύη απέναντι σε φίλους και συγγενείς. Παγιδεύεστε σον απομονωτισμό του προσωπικού σας συμφέροντος, ζώντας μόνοι ακόμα και μέσα στις συντροφιές. Έχετε περιορίσει τις πολιτικές και συνδικαλιστικές σας δραστηριότητες, στις αναγκαίες και ωφελιμιστικές.
Και μέσα σ’ όλη αυτή τη σύγχυση, βρίσκετε χρόνο και διάθεση παίρνοντας και το κατάλληλο ύφος να μας κριτικάρετε, με την «αγωνία» και το «ενδιαφέρον» ζωγραφισμένο στο πρόσωπό σας.
Για σας είμαστε οι καλοπερασάκηδες, οι οκνηροί, οι χωρίς προβληματισμούς νέοι, το δυσοίωνο αύριο στα χέρια του οποίου δεν θέλετε να παραδώσετε τον κόσμο (από πότε γίνεται παράδοση και παραλαβή του χάους;).
Για σας αγνοούμε την ιστορία μας, δεν έχουμε ιδανικά αλλά έχουμε βαπτίσει ιδανικό τον υλικό ευδαιμονισμό μας.
Για σας δεν αντιμετωπίζουμε με τον δέοντα σεβασμό τις εθνικές επετείους, δε γνωρίζουμε τα ιδανικά της γενιάς του Πολυτεχνείου ή τα γνωρίζουμε τυπικά και θεωρητικά, για να γράψουμε καλή έκθεση, αν και όταν μας ζητηθεί από σας.
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα και τις λιβελογραφικές κορόνες σας, επιτρέψτε μου να ονειρεύομαι.
Ονειρεύομαι μια γειτονιά, στενό δρομάκι και ζεστοί άνθρωποι. Χαμόγελα και πίκρες και χέρια που σ’ αγκαλιάζουν και κάνουν περισσότερα τα πρώτα και λιγότερες τις δεύτερες.
Ονειρεύομαι να «μάθω γράμματα, να γίνω άνθρωπος» όπως λέει και η γιαγιά μου. Να μάθω γράμματα, για να ανοίξει το μυαλό μου και τα μάτια της ψυχής μου και μ’ αυτά να αντικρίζω τον κόσμο και τον άνθρωπο.
Ονειρεύομαι να ασκήσω το επάγγελμα που μ’ αρέσει, χωρίς να χρειαστεί να «φιλήσω κατουρημένες ποδιές» ή να περάσω από γραφεία πολιτικών, πολιτευόμενων, γραμματέων και γραμματικών.
Ονειρεύομαι να φτιάξω τη δική μου οικογένεια και να μεγαλώσω τα παιδιά μου με τις αρχές και τις αξίες που οι δικοί μου γονείς έδωσαν σε μένα, για να στηρίξω πάνω σ’ αυτές την ψυχή μου, το μυαλό και τη ζωή μου.
Ονειρεύομαι να έχω δίπλα μου ανθρώπους αληθινούς, που θα μ’ αγαπάνε και θα τους αγαπώ ελεύθερα και κατ’ επιλογήν μου.
Ονειρεύομαι να μην ντρέπομαι ως πολίτης, να μη σκύβω το κεφάλι, αλλά να φιλοκαλώ μετ’ ευτελείας και να ζω άνευ καχυποψίας.
Ονειρεύομαι να χρησιμοποιώ τη γλώσσα για να λέω «τα σύκα - σύκα και τη σκάφη - σκάφη» και όχι να «κρύβω λόγια».
Ονειρεύομαι μ’ αυτές τις συντεταγμένες να δημιουργήσω το δικό μου κόσμο, τον μικρό και μέγα.
Έχω κλείσει τα’ αυτιά μου στα κατηγορώ, στη δήθεν συμπάθεια, στη δήθεν επαναστατική διάθεση και ειλικρίνεια και ανιδιοτέλεια και δουλεύω - δουλεύω, για να κάνω τα όνειρά μου πραγματικότητα.
Η επανάστασή μου έχει αρχίσει…
Την ακούτε;

Σκέψεις μιας έφηβης με αφορμή την ‘ΙΓ Σύνοδο της Βουλής των Εφήβων -Της Ειρήνης Τριανταφύλλου.

Πηγή: http://sfyraki.blogspot.com [Εφημερίδα Αιχμή (Αιτωλοακαρνανίας), 15 Οκτωβρίου 2008, Αρ. Φύλλου 2275]

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Στον οικισμό της ΔΕΗ και την Ποντοκώμη οι μεγαλύτερες τιμές ατμοσφαιρικής ρύπανσης...

Στον οικισμό της ΔΕΗ, που βρίσκεται κοντά στον ΑΗΣ Πτολεμαΐδας, και στην περιοχή της Ποντοκώμης σημειώθηκαν οι μεγαλύτερες τιμές ατμοσφαιρικής ρύπανσης, κατά το πρόσφατο περιβαλλοντικό επεισόδιο που καταγράφηκε από τις 9 ως τις 13 Μαρτίου, στην Δυτική Μακεδονία. Σύμφωνα με τον καθηγητή του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας, Αθανάσιο Τριανταφύλλου, ο οπεποίος ενημέρωσε σχετικά το Δημοτικό Συμβούλιο Κοζάνης, η κατάσταση αποκλιμακώθηκε λόγω της αλλαγής των μετεωρολογικών συνθηκών στην περιοχή.
Ερωτηθείς για τις υψηλές τιμές στον οικισμό της ΔΕΗ, σχολιάζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ πως «είναι θέμα των υπευθύνων της ΔΕΗ να πουν αν η όποια αντιρρυπαντική τεχνολογία διαθέτει μια μονάδα που να είναι σε θέση να ανταποκριθεί σε τέτοια δεδομένα ποιότητας». Διευκρινίζει, άλλωστε, πως όταν η επιχείρηση κάνει επανεκκίνηση ενός σταθμού χρησιμοποιεί ως καύσιμο το πετρέλαιο, γεγονός που αυξάνει τις εκπομπές αέριων ρύπων. «Έχω την αίσθηση ότι στην περίπτωση αυτή η ΔΕΗ έχει "άφεση αμαρτιών" για τους περιβαλλοντικούς όρους που πρέπει να τηρεί», λέει ο κ. Τριανταφύλλου και σημειώνει ότι οι πρόσφατες υψηλές τιμές ατμοσφαιρικής ρύπανσης στον οικισμό της ΔΕΗ σημειώθηκαν σε μέρα όπου έγινε επανεκκίνηση του σταθμού.
Σε κάθε περίπτωση, ο καθηγητής του ΤΕΙ επισημαίνει ότι οι υψηλές τιμές ατμοσφαιρικής ρύπανσης έχουν έντονα τοπικά χαρακτηριστικά και αυτό σημαίνει ότι η ρύπανση δεν αφορά ολόκληρη τη Δυτική Μακεδονία αλλά συγκεκριμένες περιοχές. «Φαίνεται ότι ο "Καλλικράτης" δεν ισχύει για την περίπτωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Τα ζητήματα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης βρέθηκαν, άλλωστε, στο επίκεντρο της συνάντησης εργασίας που είχαν, χθες, με τον δήμαρχο Κοζάνης, Λάζαρο Μαλούτα, η βοηθός του συνηγόρου του Πολίτη, Ευγενία Μπαλλά, και μέλη της ανεξάρτητης αρχής.
Ο κ. Μαλούτας έθεσε επί τάπητος την πρόταση για αντικατάσταση των παλαιών μονάδων της Πτολεμαΐδας, με μια νέα μονάδα σύγχρονης τεχνολογίας, καθώς και το ζήτημα των μετεγκαταστάσεων Ποντοκώμης και Ακρινής.
Από τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας εργασίας τέθηκαν ζητήματα που αφορούν την ατμοσφαιρική ρύπανση, τις παρενέργειες που προκαλεί η εξορυκτική δραστηριότητα στη γεωμορφολογία των λιγνιτοφόρων περιοχών και τις επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων της περιοχής.

Πηγή: Εφημερίδα Πρώτο Θέμα

Διαβάστε περισσότερα...

Η κρίση και τα ενδεχόμενα παύσης πληρωμών και εξόδου από το ευρώ...

Ομιλία του Κ.Λαπαβίτσα (15/9/2010) from ThePressProject on Vimeo.

Διαβάστε περισσότερα...

Νερό και κλιματολογικές αλλαγές...


Μια πολύ ενδιαφέρουσα ταινία που μας πληροφορεί για τη σχέση νερού και κλιματολογικών αλλαγών. Αναφέρεται στους κινδύνους της λειψυδρίας, στο φαινόμενο της ερημοποίησης και στον τρόπο με τον οποίο μπορεί να πλήξει και τον Ελληνικό χώρο. Τέλος, τονίζεται πόσο σημαντική είναι η καλή διαχείριση του νερού για την επιβίωση όλων μας.

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

Δάση για τον άνθρωπο...

Το έτος που διανύουμε (2011) έχει οριστεί από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ως
Παγκόσμιο Έτος για τα Δάση με κεντρικό θέμα: «Δάση για τον Άνθρωπο».
Δάσος είναι τα δένδρα, οι θάμνοι και οι υπόλοιποι φυτικοί και ζωικοί οργανισμοί που μαζί με το έδαφος και το κλίμα βρίσκονται σε συνεχή επίδραση και εξάρτηση μεταξύ τους. Είναι ένας ανανεώσιμος φυσικός πόρος και σπουδαίος συντελεστή οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής ανάπτυξης. Μια πολύτιμη πηγή υγείας, αναψυχής, ομορφιάς, ζωής και ένας προστάτης του περιβάλλοντος και της άγριας ζωής.
H 21η Μαρτίου έχει ανακηρυχθεί παγκόσμια ημέρα δασοπονίας, για να φέρει τον άνθρωπο πιο κοντά στο δάσος που καλύπτει το 25% της επιφάνειας της Γης, να του κεντρίσει το ενδιαφέρον να μάθει περισσότερα για τις λειτουργίες του, αλλά και για την ανάγκη προστασίας του, που είναι ζωτικής σημασίας για την ανθρώπινη επιβίωση.

Διαβάστε περισσότερα...

Τα ξύλινα παπούτσια της μικρής γιαπωνέζας...

Μια φορά κι έναν καιρό, γεννήθηκε ένα κοριτσάκι, που από πολύ μικρό του είχαν βάλει εκείνα τα ξύλινα παπούτσια, που βάζουν πάντα στην Ιαπωνία στα κορίτσια όλων των καλών και καθώς πρέπει οικογενειών, ώστε να μένουν τα πόδια τους μικρά και – αργότερα, όταν μεγαλώσουν – αν απατήσουνε τον άντρα τους να μην μπορούν να τρέξουν, όταν αυτός τις κυνηγάει για να τις δείρει ή και να τις σκοτώσει.
Αλλά και από μικρό κορίτσι που ήταν και αργότερα όταν έγινε έφηβη, πάλι «χρησίμευαν» τα ξύλινα παπούτσια που κρατούσαν τα πόδια σαν μέσα σε κλουβί, γιατί αυτό το κοριτσάκι ήταν πολύ άτακτο και συχνά έπρεπε να τρώει ξύλο για να μάθει να είναι – αργότερα, όταν μεγαλώσει – καθώς πρέπει, υποταγμένο και υπάκουο και πάνω απ’ όλα «καθώς πρέπει».
Έτσι, φυτεύτηκε από πολύ μικρή μέσα της ο φόβος και η υποταγή. Ο φόβος της τιμωρίας («μην το μάθει ο πατέρας σου», «καλύτερα να μην δει η μάνα σου τι έκανες» κ.λπ.)· ο φόβος να μην την αγαπούν («όταν δεν είσαι καλό παιδί δεν σ’ αγαπάω»)· ο φόβος μην μείνει μόνη, ο φόβος της απόρριψης και ένα σωρό άλλοι φόβοι που -σαν κλουβί- την κρατούσαν φυλακισμένη μέσα τους, όπως τα ξύλινα παπούτσια τής κρατούσαν φυλακισμένα τα πόδια της.
Έλα, όμως, που το κοριτσάκι τρελαινόταν για αταξίες! Τίποτα δεν μπορούσε να την κάνει να τις σταματήσει εντελώς, να νεκρώσει μέσα της αυτή τη ζωντανή και όλο υγεία ορμητική διάθεση των παιδιών για αταξίες! Κι όπως ήταν και πολύ ξύπνια από μικρή, βρήκε τον τρόπο να τις κάνει κρυφά, χωρίς να την παίρνουνε σχεδόν ποτέ χαμπάρι. Κι έτσι άρχισε να ζει μία δεύτερη κρυφή ζωή μέσα της, που την βοήθαγε να αντέχει την άλλη, τόσο που μερικές φορές η άλλη ήταν σαν να μην υπάρχει.
Η πιο μεγάλη της «αταξία» ήταν εκείνη που άρχισε τη μέρα που έβαλε το χέρι της ανάμεσα στα πόδια της κι άρχισε να χαϊδεύεται μέχρι που ένα απίστευτο κύμα ευχαρίστησης πλημμύρισε ολόκληρο το σώμα της! Παρ’ όλο που κανένας δεν της το είχε πει ήξερε, σαν από ένστικτο, ότι για τη μάνα της και τον πατέρα της, αυτή ήταν η μεγαλύτερη αταξία που θα μπορούσε να κάνει ποτέ. Μάλιστα, η διαίσθησή της τής είπε ότι τα «ξύλινα παπούτσια» που της φορούσαν είχαν σχέση με αυτή την ευχαρίστηση. Ναι, σίγουρα, αυτή η ευχαρίστηση ήταν η μεγαλύτερη «αταξία» που μπορούσε να κάνει, αλλά ήταν και αυτό που την έκανε να νοιώθει μια τρομερή ελευθερία, μια ελευθερία που δεν υπήρχε στην υπόλοιπη – βαλμένη σε «ξύλινα παπούτσια» – μίζερη ζωή της. Κι άρχισε να το κάνει όποτε μπορούσε.
Όταν, μετά από κάποια χρόνια, η μάνα της υπέθεσε ότι η κόρη της έφτασε σε ηλικία που θα έπρεπε να έχει αρχίσει να αναρωτιέται γι’ αυτή «την ευχαρίστηση», φρόντισε με τον τρόπο της να φτιάξει άλλο ένα «κλουβί» για τα κοριτσάκι: την έκανε να νοιώσει ότι η ευχαρίστηση αυτή ήταν η μεγαλύτερη αμαρτία που μπορούσε να κάνει μια γυναίκα, ότι ήταν κάτι φοβερό και ανήθικο, κάτι που «δεν αρμόζει στα καλά κορίτσια», κάτι που το κάνεις μόνο όταν αγαπάς, κάτι που είναι μόνο για παντρεμένες, κάτι που δεν είναι για «καθώς πρέπει κοπέλλες». Το ίδιο, αλλά με τον δικό του τρόπο του, της το φύτεψε μέσα της και ο πατέρας της.
Έτσι συνέχισε και στην εφηβεία της αυτή η ευχαρίστηση να είναι η μεγαλύτερη αταξία της, που όμως έγινε σιγά σιγά και η πρώτη και βαθύτερη ενοχή της που – αργότερα, όταν μεγάλωσε – την έκανε να μην τολμά από ενοχή και φόβο τιμωρίας, να αντλήσει αυτή την ευχαρίστηση από μία κανονική ερωτική σχέση, και να συνεχίζει κρυφά να την προσφέρει μόνη της στο σώμα της, μέχρι που το σταμάτησε κι αυτό!
Ένας άλλος τρόπος που ανακάλυψε από μικρή ότι της έδινε ευχαρίστηση, καθώς της δημιουργούσε μία αίσθηση ελευθερίας, ήταν να «παίζει θέατρο». Έστησε μέσα της ένα θέατρο εικοσιτετράωρης λειτουργίας, όπου έπαιζε ασταμάτητα ένα έργο στο οποίο αυτή η ίδια ήταν η ηρωίδα – συνήθως κάποια που γινόταν θυσία για τους άλλους. Αυτό της άρεσε τόσο πολύ που όταν κάποτε ρίζωσε για τα καλά μέσα της, δηλαδή όταν της έγινε συνήθεια, ξεκίνησε δειλά δειλά στην αρχή και ακράτητα μετά, να το βγάζει προς τα έξω, και πια η μέσα «παράσταση» και η έξω έγιναν ένα, έτσι που κι ίδια κάποτε άρχισε να μην μπορεί μερικές φορές να ξεχωρίσει τι ήταν αλήθεια και τι θέατρο.
Κι έτσι, το κοριτσάκι μεγαλώνοντας ήταν κάπως σαν ανάπηρο. Τόσα χρόνια τα πόδια του μέσα στα ξύλινα παπούτσια έμειναν μικρά, αδύναμα, άτολμα, φοβισμένα, ανασφαλή, αβέβαια, καχύποπτα, λυπημένα – σαν πουλιά που είναι χρόνια σε κλουβί. Κι έτσι, μεγάλη γυναίκα πια, δεν μπορούσε να τρέξει ελεύθερα «γράφοντας όλους στα παλιά της τα παπούτσια» γιατί, βλέπετε, τα ξύλινα παπούτσια δεν παλιώνουν ποτέ!
Συνέχισε την κρυφή της ζωή, συνέχισε το θέατρο που το είχε κάνει πια επιστήμη έτσι που και η ίδια δεν μπορούσε να δει τι γίνεται στ’ αλήθεια και κορόιδευε τον ίδιο της τον εαυτό, θεωρώντας ότι είναι μία ηρωίδα που θυσιάζεται για τους άλλους – για τη μάνα της, για τον πατέρα της, για τον άντρα της… Και η «μεγάλη ευχαρίστηση», η «μεγάλη ελευθερία» που είχε νοιώσει από μικρή, γινόταν όλο και πιο σπάνια, και πάντως την κρατούσε πάντα ενοχικά μοναχική, καθώς φοβόταν να την αφήσει να εκραγεί φανερά και μαζί με κάποιον άλλον, με τον άντρα της ή…
Ώσπου μια μέρα η μικρή Γιαπωνέζα, ανακάλυψε ότι … δεν είναι γιαπωνέζα. Ήταν όλα ένα ψέμα. Ανακάλυψε ότι γεννήθηκε στην Ελλάδα, ότι ζει και δουλεύει στην Αθήνα, ότι έστησε γύρω της ένα κλουβί σχέσεων τέτοιων – στο σπίτι, στη δουλειά, στα ερωτικά, στο γάμο, στην αναζήτηση της αλήθειας – που να μην την αφήνουν να δει την αλήθεια. Και είδε ακόμα ότι η αλήθεια ήταν ότι είναι βαθιά δυστυχισμένη και ότι – τι περίεργο – γύρω της υπήρχαν χιλιάδες «μικρές γιαπωνέζες με ξύλινα παπούτσια» που δεν τις έβλεπε πριν.
Όλα τα είδε μέσα σε μια στιγμή, όσο κρατάει μια φλασιά της φωτογραφικής μηχανής. Και τότε θύμωσε. Θύμωσε γι’ αυτό που της είχαν κάνει. Θύμωσε με τον εαυτό της που το δέχτηκε. Θύμωσε γιατί κατάλαβε πως ό,τι μας συμβαίνει εμείς οι ίδιοι το έχουμε προκαλέσει ή απλώς επιτρέψει. Κι όταν της πέρασε ο θυμός, ανακάλυψε ότι είχαν εξαφανιστεί τα «ξύλινα παπούτσια»!
Στην αρχή τρόμαξε πολύ! Θα μπορούσε άραγε χωρίς αυτά «να σταθεί στα πόδια της»; Κάτι μέσα της φοβότανε πως όχι, αλλά και κάτι της έλεγε ότι μπορεί. Κι άρχισε να περπατάει δειλά δειλά μόνη της…
Κι έτσι τώρα πια, άλλοτε παραπατάει, άλλοτε πέφτει, άλλοτε απογοητεύεται, άλλοτε χρησιμοποιεί όλα τα παλιά της κόλπα, αλλά όλο και πιο πολύ ξεφοβάται, όλο και πιο πολύ φέρνει την κρυφή της ζωή στο φως, και γίνεται έντιμη – δηλαδή: αυτό που σκέφτεται, αυτό λέει, κιαυτό κάνει. Ξέρει πια πως ό,τι και να κάνει, τα «ξύλινα παπούτσια» τα έχει πετάξει για πάντα – και πάντως ξέρει ότι δεν είναι γιαπωνέζα.

Πηγή : http://www.paramithas.gr/mikri_giaponeza/

Διαβάστε περισσότερα...

Ενέργεια από τη δίνη του νερού...

Νέος τρόπος εκμετάλλευσης του υδροηλεκτρισμού...
«Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από τη δίνη του νερού είναι δυνατή, και μια μέρα θα σώσει την ανθρωπότητα» υποστηρίζει ο ομογενής Παύλος Κουρής από την Αυστραλία.
Το σύστημα που εφηύρε και φέρει την ονομασία K.C.T. (The Kouris Centri - Turbine Generator) έχει ήδη κατοχυρωθεί ως πατέντα σε Αμερική, Καναδά, Μεξικό, Βραζιλία, Αυστραλία, Nέα Ζηλανδία, Ιαπωνία, Νορβηγία και σύντομα σειρά θα πάρουν άλλες δέκα χώρες της Ευρώπης.
Σύμφωνα με τον επιστήμονα η δίνη δημιουργείται από την περιστροφή της γης και η ιδέα του πιστεύει ότι θα βοηθήσει τα φτωχά κράτη που έχουν πολλά ποτάμια.
Ο κ. Κουρής βρήκε πολλά εμπόδια στο δρόμο του, αφού έπρεπε να αντιμετωπίσει οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα και τις αντιδράσεις όσων δεν συμφωνούσαν με τον καινούργιο τρόπο εκμετάλλευσης του υδροηλεκτρισμού.
«Όλοι βλέπουν την εφεύρεσή μου με επιφύλαξη, γιατί είναι κάτι καινούργιο, ριζοσπαστικό και κυριεύονται από το ερώτημα "γιατί να το κάνω";» λέει ο ομογενής.

Πηγή: www.planitikos.com

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

Σάββατο 19 Μαρτίου 2011

Να χτίζεις με σύνεση και σοφία...

Ένας ηλικιωμένος ξυλουργός κόντευε να βγει στη σύνταξη και είπε στο αφεντικό του τα σχέδια του για να φύγει και να ζήσει πιο ξεκούραστα μαζί με τη γυναίκα του.Το ίδιο συμβαίνει και με μας. Βέβαια δεν θα συνέχιζε να βγάζει τόσα λεφτά, όμως έπρεπε να βγει στη σύνταξη.
Ο εργολάβος του στεναχωρήθηκε που θα έφευγε ένας τόσο καλός μάστορας και ζήτησε από τον ξυλουργό, αν θα μπορούσε, να του χτίσει άλλο ένα σπίτι, σαν προσωπική του χάρη.Ο ξυλουργός είπε ναι, όμως όσο περνούσε ο καιρός δεν ήταν δύσκολο να παρατηρήσει κάποιος, πως δεν δούλευε με όλη του τη καρδιά.Χρησιμοποιούσε υλικά κατώτερης ποιότητας και έκανε επιπόλαιη δουλειά.Ήταν ο χειρότερος τρόπος για να τελειώσει μια καριέρα γεμάτη αφοσίωση και επιτυχίες.Όταν ο ξυλουργός τελείωσε το έργο, ήρθε ο εργολάβος να επιθεωρήσει το σπίτι. Έδωσε το κλειδί της εισόδου στον ξυλουργό και του είπε: «Αυτό το σπίτι είναι δικό σου, ένα δώρο από μένα για σένα». Ο ξυλουργός έμεινε άναυδος! Τι κρίμα! Αν μόνο ήξερε πως έχτιζε το δικό του σπίτι, θα το είχε κάνει εντελώς διαφορετικά.
Χτίζουμε τη ζωή μας, μέρα με τη μέρα, πολύ συχνά μην κάνοντας το καλύτερο μας σε αυτό που κτίζουμε. Και μετά μένουμε εμβρόντητοι όταν αντιλαμβανόμαστε ότι πρέπει να κατοικήσουμε στο σπίτι που κτίσαμε. Αν μπορούσαμε να το κάνουμε ξανά, θα το χτίζαμε εντελώς διαφορετικά. Να όμως που δεν μπορούμε να επιστρέψουμε ... Εσύ είσαι ο ξυλουργός στη ζωή σου. Κάθε μέρα βάζεις μια πρόκα, τοποθετείς άλλη μια τάβλα, ή ορθώνεις ένα τοίχο. Οι προθέσεις και οι επιλογές που κάνεις σήμερα χτίζουν το αυριανό σου «σπίτι».

Πηγή: http://anthropinessxeseis.blogspot.com/

Διαβάστε περισσότερα...

Τηγανισμένο λάδι: Ο νέος χρυσός...

Tηγανίσαμε τις πατάτες, τα καλαμαράκια, τα κολοκυθάκια, που κολυμπούσαν στο λάδι. Και μετά; Τι να το κάνουμε το χρησιμοποιημένο λάδι, αναλογιζόμενοι, μάλιστα, ότι για κάθε λίτρο λαδιού που ρίχνουμε στην αποχέτευση, μολύνεται ένα εκατομμύριο λίτρο νερού;
Απαντήσεις στα ερωτήματα δίνει η Πασχαλίνα Αγαπιάδου, πληροφορικός, MSc στην περιβαλλοντική εκπαίδευση και καθηγήτρια δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ανατολικής Θεσσαλονίκης, η οποία θα αναφερθεί στην ανακύκλωση του λαδιού στο 4ο Περιβαλλοντικό Συνέδριο Μακεδονίας, στη Θεσσαλονίκη.
Σύμφωνα με την κα Αγαπιάδου, εάν ένα λίτρο λαδιού από κάθε νοικοκυριό προκαλεί τόσες δυσμενείς επιπτώσεις στο περιβάλλον, το κακό που προκαλούν όλα τα τηγανόλαδα από ταβέρνες και καταστήματα φαστ φουντ, που τηγανίζουν συνεχώς, είναι σαφώς μεγαλύτερο.
Η κα Αγαπιάδου παραθέτει τις επιλογές που έχουμε για το χρησιμοποιημένο λάδι, όπως να το ρίξουμε στην αποχέτευση, που είναι και το ευκολότερο. «Λανθασμένη πρακτική, μιας και όχι μόνο βουλώνουν οι αποχετεύσεις και δημιουργείται δυσοσμία, αλλά και μόλυνση, αφού περνώντας από τον υδροφόρο ορίζοντα προκαλεί διάφορες καρκινοπάθειες», εξηγεί.
Να πετάξουμε το λάδι στα σκουπίδια; «Στη περίπτωση αυτή τα σκουπίδια γίνονται εύφλεκτα με αποτέλεσμα να τροφοδοτούνται φωτιές στις χωματερές και να επιβαρύνεται η δημόσια υγεία», απαντάει.
Αν πάλι ρίχναμε το λάδι στον κήπο ή στην ύπαιθρο, θα περνούσε στον υδροφόρο ορίζοντα προκαλώντας στους ανθρώπους πολλαπλά προβλήματα υγείας.
Λύση στο πρόβλημα αποτελεί η μετατροπή των τηγανελαίων σε βιοντίζελ, που είναι μια διεργασία χημική και το παραγόμενο από τα τηγανέλαια βιοντίζελ είναι φιλικό προς το περιβάλλον.
«Αρα πρέπει να δημιουργήσουμε Σύστημα Εναλλακτικής Διαχείρισης Αποβλήτων Λιπαντικών Ελαίων και στην ανακύκλωση να συμμετέχουν χώροι μαζικής εστίασης, όπως εστιατόρια, ξενοδοχεία, στρατώνες, καντίνες, βιοτεχνίες και βιομηχανίες τροφίμων, κατασκηνώσεις, αλλά ακόμη και όλοι εμείς σαν ιδιώτες» συμπεραίνει η κα Αγαπιάδου.
Αλλωστε, σε πολλές χώρες λειτουργούν, πλέον, δεκάδες ιδιωτικές εταιρείες, οι οποίες αναλαμβάνουν να συλλέξουν τα καμένα λίπη των χώρων μαζικής εστίασης. Στις ΗΠΑ, μάλιστα, λέει η κα Αγαπιάδου, το λάδι τηγανίσματος είναι ο νέος χρυσός αφού, δεκάδες ιδιοκτήτες ταχυφαγείων, μικρών και μεγάλων εστιατορίων, καταγγέλλουν κλοπές βαρελιών με χρησιμοποιημένο λάδι τηγανίσματος!

Πηγή: http://www.nooz.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

Ηλεκτρικό ρεύμα από αλάτι...

Η προοπτική της εξάντλησης των ορυκτών καυσίμων αλλά και οι σοβαρές συνέπειες που έχει η καύση τους για το περιβάλλον και το κλίμα της Γης... (καυσαέρια και όζον, φαινόμενο θερμοκηπίου) έχουν οδηγήσει τους επιστήμονες σε εντατική αναζήτηση ανανεώσιμων και «καθαρών» πηγών ενέργειας. Μία από τις πιο πρωτοποριακές τεχνολογίες που έχουν προταθεί για τον σκοπό αυτόν είναι η παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος από ωσμωτική ενέργεια. Το πρώτο πιλοτικό ηλεκτροπαραγωγό εργοστάσιο που βασίζεται σε αυτή τη μέθοδο λειτουργεί ήδη εδώ και ενάμιση χρόνο στη Νορβηγία.
Η ώσμωση είναι μια έννοια που ίσως δεν είναι γνωστή στο ευρύ κοινό. Κι όμως αποτελεί ένα φυσικοχημικό φαινόμενο στο οποίο στηρίζεται η λειτουργία όλων των έμβιων οργανισμών, αφού ρυθμίζει την παροχή θρεπτικών υλικών στα κύτταρά τους. Πέρα όμως από αυτή τη λειτουργία, η ώσμωση εμφανίζεται και στην καθημερινή ζωή μας: είναι το φαινόμενο πίσω από την παρασκευή παστών τροφίμων ή το φούσκωμα μιας σταφίδας που βυθίζεται στο νερό. Και στις δύο περιπτώσεις συμβαίνει ακριβώς η ίδια διαδικασία: νερό από ένα αραιό διάλυμα διαπερνά μια μεμβράνη προς την πλευρά όπου υπάρχει ένα πυκνότερο διάλυμα. Αυτό συμβαίνει επειδή η πυκνότητα στα δύο διαλύματα τείνει να γίνει ίση και, επειδή η μεμβράνη δεν επιτρέπει τη διαλυμένη ουσία να περάσει από το πυκνό στο αραιό διάλυμα, περνάει ο διαλύτης από το αραιό στο πυκνό. Ετσι νερό από τα τρόφιμα περνάει προς την πλευρά που είναι το αλάτι για να το «αραιώσει», καθώς και νερό περ νάει μέσα στη σταφίδα, για να αραιώσει τη ζάχαρη εκεί. Η ιδέα παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος από ωσμωτική ενέργεια είναι πολύ απλή. Οι «πρώτες ύλες» είναι σημαντικές διαθέσιμες ποσότητες γλυκού και αλμυρού νερού, που υπάρχουν άφθονες στις εκβολές μεγάλων ποταμών. Η συσκευή αποτελείται βασικά από ένα δοχείο που περιέχει θαλασσινό νερό, το οποίο καλύπτεται με μια ειδική ημιπερατή μεμβράνη. Η μεμβράνη αυτή επιτρέπει τη διέλευση των μορίων του νερού από τη μία πλευρά στην άλλη, αλλά όχι των ιόντων χλωρίου και νατρίου, δηλαδή των διαλυμένων συστατικών του αλατιού που περιέχει το θαλασσινό νερό. Από την άλλη πλευρά της μεμβράνης οδηγείται ένα τμήμα από το ρεύμα του ποταμού. Λόγω ώσμωσης, ένα μέρος από το γλυκό νερό του ποταμού περνάει προς την πλευρά του θαλασσινού και αυξάνει την πίεση στο δοχείο. Το θαλασσινό νερό οδηγείται υπό πίεση σε έναν στρόβιλο (τουρμπίνα) και τον αναγκάζει να περιστρέφεται. Ο άξονας του στροβίλου είναι συνδεδεμένος με μια γεννήτρια, η οποία παράγει το ηλεκτρικό ρεύμα.
Η μέθοδος αυτή δεν έχει καμία αρνητική συνέπεια στο περιβάλλον, αφού το νερό του ποταμού ούτως ή άλλως καταλήγει τελικά στη θάλασσα, όπως θα συνέβαινε και χωρίς την ύπαρξη του εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρισμού. Απλώς εκμεταλλευόμαστε την ενέργεια που απελευθερώνεται κατά τη διάλυση του γλυκού στο θαλασσινό νερό, η οποία διαφορετικά θα πήγαινε χαμένη. Υπολογίζεται ότι η παγκόσμια δυναμικότητα παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος με τη μέθοδο της ώσμωσης είναι 1.700 δισεκατομμύρια κιλοβατώρες τον χρόνο, όσο περίπου το 10% της παγκόσμιας κατανάλωσης.
Για να γίνει δυνατή η συστηματική άντληση της ωσμωτικής ενέργειας, πρέπει πρώτα να λυθούν ορισμένα προβλήματα, με κυριότερο τον συνδυασμό της μικρής ικανότητας παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος ανά μονάδα επιφάνειας της μεμβράνης, που είναι σήμερα μόλις 1 βατ, και της υψηλής τιμής της μεμβράνης. Για τον λόγο αυτόν η ισχύς του εργοστασίου στη Νορβηγία, που έχει κατασκευαστεί για να δοκιμαστεί η αξία της νέας μεθόδου, έχει περιοριστεί στα 4 κιλοβάτ. Ηδη βρίσκονται σε δοκιμαστικό στάδιο μεμβράνες δεύτερης γενιάς, που αναμένεται να έχουν καλύτερη απόδοση, και ελπίζεται ότι μέχρι το 2015 θα έχει επιτευχθεί η απόδοση των 5 βατ ανά τετραγωνικό μέτρο μεμβράνης, που αποτελεί και το όριο για την οικονομική βιωσιμότητα της μεθόδου. Αν όλα πάνε καλά, υπολογίζεται ότι τα πρώτα εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος από ωσμωτική ενέργεια θα αρχίσουν να λειτουργούν το 2020. Πέρα από τη Νορβηγία, χώρες που έχουν προγραμματίσει την κατασκευή τέτοιων εργοστασίων είναι η Ιαπωνία και ο Καναδάς.

Πηγή: Εφημερίδα Το Βήμα-Χάρης Βάρβογλης
Ο κ. Χάρης Βάρβογλης είναι καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ.

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

Τμήμα Γεωλογίας ΑΠΘ: Εξαμηνιαία έκθεση του φαινομένου των ρηγματώσεων στην Μαυροπηγή...

Παρατίθεται η εξαμινιαία έκθεση με τίτλο: ΕΡΕΥΝΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΤΙΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΕΣ ∆ΙΑΡΡΗΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ Δ.∆. ΜΑΥΡΟΠΗΓΗΣ ΤΟΥ ∆. ΠΤΟΛΕΜΑΙ∆ΑΣ. Η έκθεση εκπονήθηκε από το Τμήμα Γεωλογίας του ΑΠΘ για λογαριασμό του Δήμου Εορδαίας και παρουσιάστηκε στην Μαυροπηγή την Τετάρτη 16.03.2011.

ΕΡΕΥΝΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΤΙΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΕΣ ∆ΙΑΡΡΗΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ Δ.∆. ΜΑΥΡΟΠΗΓΗ...

Πηγή: http://energeiakozani.blogspot.com/

Διαβάστε περισσότερα...

Η παρακμή των προτύπων...

Τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Πώς απαντούσαν τα παιδιά στα χρόνια μου; Μετά τις πρώτες, αναπόφευκτες παιδικές ασθένειες (πυροσβέστης, κατάσκοπος, αστροναύτης), ξεχώριζαν οι ανήσυχοι —που ήθελαν να γίνουν ερευνητές, επιστήμονες, συγγραφείς—, οι άπληστοι —που ήθελαν να γίνουν δισεκατομμυριούχοι— και οι εξουσιαστές — που αποζητούσαν αξιώματα και γαλόνια.
Και τώρα;
Από τα επαγγέλματα που τότε μας τραβούσαν, σχεδόν κανένα δεν έχει σήμερα κύρος και αίγλη. Οι πλούσιοι, βέβαια, δεν είναι πια οι αυτοδημιούργητοι, οι Ωνάσηδες, οι ευεργέτες. Είναι εκμεταλλευτές και παράσιτα, που οφείλουν να ντρέπονται για τα λεφτά τους (και δεν δικαιούνται και να τα χαρούν). Οι πολιτικοί είναι πρόσωπα εντελώς αναξιόπιστα Τα γαλόνια έχασαν τη λάμψη τους και, σίγουρα, δεν υπάρχει σήμερα πρόσωπο πιο θλιβερό από έναν καθηγητή ανώτατης σχολής.
(Θυμάμαι, απέναντι από το παιδικό μου σπίτι, ζούσε ένας Καθηγητής του Πολυτεχνείου. Κάθε μέρα, όταν γύριζε, μου τον έδειχναν από το μπαλκόνι, λέγοντας με σεβασμό και δέος: ο Κύριος Καθηγητής! Και βλέπω τους σημερινούς φίλους μου καθηγητές, υπαμειβόμενους, στο έλεος των κομμάτων και των νεολαιών, να προσπαθούν απλώς να επιβιώσουν ελισσόμενοι. Πού έρευνα και πού επιστήμη!).
Τι ισχύει στη σημερινή μας κοινωνία; Τι πρότυπα μπορούν να ακολουθήσουν τα παιδιά μας; Γιατί, είτε το θέλουμε είτε όχι, τα πρότυπα είναι απαραίτητα. Όταν ξεκινάμε μια πορεία, κάπου θέλουμε να φτάσουμε. Η εξέλιξη χρειάζεται ένα μοντέλο, ένα υπόδειγμα, ένα (αριστοτελικό) τέλος. Εκτός βέβαια αν δεν πρόκειται για κίνηση παρά για σημειωτόν επί τόπου.
Στα χρόνια της νιότης μου θαυμάζαμε ανθρώπους. Σήμερα νομίζω πως αυτό το αίσθημα είναι άγνωστο. Άλλωστε, κι αν κάποιος μοιάζει άξιος θαυμασμού, οι ρυπαρογραφικές φυλλάδες αναλαμβάνουν να τον απομυθοποιήσουν αμέσως. Τον σκεπάζουν με λάσπη από την κορυφή ως τα πόδια — κι άντε, μετά, να τον θαυμάσεις!
Θα μου πείτε, ότι η παλιά, αστική κοινωνία ήταν γεμάτη από πλαστά είδωλα. Πως πολλοί από τους τότε θαυμαζόμενους ήταν απατεώνες, κουφοί, φαύλοι. Συμφωνώ. Αλλά θα αντιτείνω πως καλύτερα (και) μερικά πλαστά είδωλα παρά καθόλου είδωλα. Γιατί χωρίς πρότυπα δεν πάμε πουθενά!
(Το ίδιο σκέπτομαι, τον τελευταίο καιρό, για τους αστικούς “καλούς τρόπους”. Ξέρω πως ήταν ψεύτικοι, πως βασίζονταν σε μια σύμβαση. Αλλά κουράστηκα πια να με σπρώχνουνε, να με τσαλαπατάνε, να με “κόβουνε” στο οδήγημα. Και αναφωνώ: καλύτερα ψεύτικοι καλοί τρόποι παρά καθόλου τρόποι!).
Ναι, χωρίς πρότυπα δεν πάμε μπροστά. Δεν υπάρχει η “τελική αιτία”, το κίνητρο που μας κινεί. Δεν έχουμε κάτι προς το οποίο να τείνουμε, που να μας οδηγεί. Παραμένουμε στο τέλμα και στο “καλά είμαι εδώ”. Ιδανικό μας γίνεται το βόλεμα, η λούφα και η ξάπλα.
Ποιους ζηλεύει ο σύγχρονος Έλληνας; Σε ποιων τη θέση θα ήθελε να είναι; Ποιους, ενδόμυχα η φανερά, θαυμάζει; Σίγουρα εποφθαλμιά τον πλούτο — αλλά τα ΕΤΟΙΜΑ λεφτά. Να τα κληρονομήσει, όχι να τα φτιάξει. (Ο παλιός αυτοδημιούργητος χαιρόταν τη δημιουργία — τον πλούτο δεν προλάβαινε να τον ζήσει!). Άλλοι θέλουν αξιώματα και εξουσία και δόξα, αλλά κι αυτά απ' έξω, έτοιμα. Δι' απονομής!
Γι αυτό, όταν επιθυμούν το χρήμα, πρότυπο δεν είναι πια ο επιχειρηματίας, αλλά ο κομπιναδόρος, ο απατεών που πλουτίζει γρήγορα και άκοπα. Όταν σκέπτονται, αξίωμα, πρότυπο είναι ο δημόσιος υπάλληλος που προάγεται αυτόματα, χωρίς να διακινδυνεύει,. Ή, ακόμα περισσότερο, ο κομματικός παράγων, που γίνεται σύμβουλος, γενικός διευθυντής οργανισμού, ακόμα και υπουργός, με μια απλή απόφαση.
Αλλά, βέβαια, ούτε ο κομπιναδόρος, ούτε ο κομματόσκυλος μπορούνε να αποτελέσουν πραγματικά πρότυπα. Δεν έχουν τη δύναμη να εμπνεύσουν, να γεμίσουν μια νεανική ψυχή, να εμψυχώσουν. Είναι μοντέλα βολέματος, και όχι ιδανικά. Έτσι, αν εξαιρέσει κανείς μερικούς ποδοσφαιριστές και τραγουδιστές (εφήμερα είδωλα), οι νέοι μας σήμερα ζούνε χωρίς πρότυπα. Δεν πιστεύουν, δεν θαυμάζουν, δεν αξιολογούν. Όλα είναι λίγο-πολύ ίδια, αδιάφορα.
“Ντάξει, μωρέ, ντάξει...”.
Σε έναν τέτοιο κόσμο, χωρίς σημεία αναφοράς, χωρίς σαφείς προσανατολισμούς, έχουν πια μόνον οδηγό τις επιθυμίες, τους φόβους, τα ένστικτα τους. Αντιδρούν παρορμητικά και άτσαλα. Άγονται και φέρονται από τους δημαγωγούς που καθησυχάζουν και κολακεύουν τη μετριότητα.
Οι νέοι μας: τα μεγάλα θύματα μιας ανεύθυνης πολιτικής και πνευματικής ηγεσίας, που χρόνια τώρα καλλιεργεί την ιδεολογία του Λαϊκισμού και το ευαγγέλιο της μη προσπάθειας. Που αρνείται κάθε πρότυπο, σαν αντιλαϊκό και ελιτίστικο.
Και μας βυθίζει, κάθε μέρα περισσότερο, στο τέλμα.

Νίκος Δήμου
Από το διαδίκτυο

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011

Οι εκσκαφείς της ΔΕΗ αιτία για το ρήγμα της Μαυροπηγής...


Η εξαμηνιαία έκθεση επιστημόνων του ΑΠΘ για το ρήγμα της Μαυροπηγής.
Στις μετατοπίσεις των εδαφών που οφείλονται στις εκσκαφές της ΔΕΗ στο ορυχείο της Μαυροπηγής αποδίδουν επιστήμονες του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) το ρήγμα που σημειώθηκε πέρσι το καλοκαίρι στην περιοχή.
Με αφορμή τη σημερινή παρουσίαση της εξαμηνιαίας έκθεσης της ομάδας των επιστημόνων, ο υπεύθυνος της έρευνας, καθηγητής Γεωλογίας του ΑΠΘ, Θεόδωρος Τσάπανος, εξηγεί χαρακτηριστικά: «αν γεμίσουμε ένα κουτί με άμμο και αρχίσουμε να παίρνουμε άμμο μόνο από τη μία πλευρά του κουτιού, είναι λογικό ότι προς αυτή την πλευρά θα μετατοπιστεί η άμμος που βρισκόταν νωρίτερα στην άλλη πλευρά του κουτιού». Σύμφωνα με τον ίδιο, αν δεν υπήρχε το ορυχείο και δεν μετακινούνταν μεγάλες μάζες εδαφών λόγω της εξορυκτικής δραστηριότητας, δεν θα υπήρχε ρήγμα.
Ειδικότερα ο κ. Τσάπανος επισημαίνει ότι έγιναν στην περιοχή σεισμολογικές έρευνες γενικής φύσεως που έδειξαν ότι δεν κινδυνεύει από σεισμούς ενώ εξετάστηκε και η στάθμη του υδροφόρου ορίζοντα και διαπιστώθηκε μικρή πτώση της. «Στο παρελθόν σε έρευνα που κάναμε στους Αγίους Ανάργυρους, που βρίσκονται σε απόσταση 10 χιλιομέτρων από τη Μαυροπηγή, είχαμε μετρήσει μεγάλη πτώση της στάθμης του υδροφόρου ορίζοντα, γεγονός που αποδόθηκε τότε στην άντληση μεγάλων ποσοτήτων νερού για τις ανάγκες της ΔΕΗ. Ωστόσο για την περίπτωση της Μαυροπηγής δεν έχουμε καταλήξει ακόμη σε συμπεράσματα», τονίζει.
Εξάλλου η γεωφυσική μελέτη αποκάλυψε ότι το ρήγμα της Μαυροπηγής φτάνει σε βάθος 250 μέτρων και η γεωτεκτονική μελέτη έδειξε πως οι μετακινήσεις των εδαφών φτάνουν σε απόσταση 600 μέτρων από τα ορυχεία και «αγγίζουν» τα πρώτα σπίτια του χωριού.
Το επόμενο χρονικό διάστημα οι καθηγητές του ΑΠΘ θα εξετάσουν τα δεδομένα δικτύου φορητών ψηφιακών σεισμογράφων που έχουν εγκαταστήσει ενώ θα προβούν και σε εκτίμηση των ζημιών στα σπίτια του χωριού.
Παράλληλα, ο κ. Τσάπανος επισημαίνει τους κινδύνους από τα σχέδια της ΔΕΗ να προχωρήσει στην εκσκαφή του υπεδάφους κάτω από τον δρόμο που οδηγεί στο χωριό. Ο δρόμος αυτός έκλεισε και δεσμεύτηκε από τη ΔΕΗ καθώς ανακαλύφθηκαν κοιτάσματα λιγνίτη στο υπέδαφος ενώ κατασκευάστηκε νέα παρακαμπτήριος ώστε οι κάτοικοι να μπορούν να πηγαίνουν στο χωριό. «Αν αρχίσουν οι εκσκαφές θα κινδυνέψουν τα πρώτα σπίτια» σημειώνει ο καθηγητής.
Από την πλευρά του ο πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Μαυροπηγής, Εμμανουήλ Αναστάσιος τονίζει ότι ο πρόεδρος της ΔΕΗ δεσμεύτηκε πρόσφατα για φιλικούς διακανονισμούς προκειμένου να αποζημιωθούν οι ιδιοκτήτες των σπιτιών που έχουν υποστεί ζημιές. «Ωστόσο η μοναδική οριστική λύση είναι η μετεγκατάσταση του οικισμού. Σε αυτή την κατεύθυνση όμως διαπιστώνεται ολιγωρία και πολλές καθυστερήσεις που ανησυχούν τον τοπικό πληθυσμό για την τελική έκβαση των πραγμάτων» προσθέτει.
Υπέρ μιας συνολικής συνεννόησης όλων των εμπλεκόμενων επιστημονικών και αυτοδιοικητικών φορέων τάσσεται, άλλωστε, ο προϊστάμενος της διεύθυνσης τεχνικής Γεωλογίας του ΙΓΜΕ, Νίκος Νικολάου.
Υπενθυμίζεται ότι το ρήγμα είχε αρχικά αποδοθεί από το ΙΓΜΕ στις έντονες βροχοπτώσεις που είχαν σημειωθεί. Το γεγονός αυτό είχε προκαλέσει αντιδράσεις στις τοπικές κοινωνίες που εξέφρασαν έντονες ανησυχίες για τις επιπτώσεις της εξορυκτικής δραστηριότητας της ΔΕΗ και απευθύνθηκαν στη συνέχεια στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Πηγή: www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Διαβάστε περισσότερα...

Οι αφέντες του χρήματος...

Διαβάστε περισσότερα...

Τεκίλα και ως βιοκαύσιμο...

Και όμως η τεκίλα δεν είναι απλώς ένα από τα αγαπημένα μας ποτά! Το φυτό από το οποίο προέρχεται αποτέλεσε αντικείμενο έρευνας για τη δημιουργία οικονομικών βιοκαυσίμων. Παρότι το φυτό είναι πολύ περισσότερο γνωστό για το ποτό που παράγει, οι αυξανόμενες τιμές των καυσίμων σύντομα θα ανατρέψουν την αντίληψη αυτή.
Περισσότερα από 200 είδη αγαύης – ή αλλιώς το φυτό από το οποίο παράγεται η τεκίλα -που μεγαλώνουν σε όλο τον κόσμο και επιβιώνουν ακόμη και σε ιδιαίτερα ξηρές συνθήκες, μπορούν να παράγουν αρκετά καύσιμα ώστε να μετατρέψουν το φυτό σε έναν ισχυρό παράγοντα στην ενεργειακή βιομηχανία. Αυστραλοί ειδικοί στα βιοκαύσιμα μελετούν τα είδη αγαύης που υπάρχουν στο Μεξικό για να διαπιστώσουν τις δυνατότητες παραγωγής καυσίμων από αυτά. Κάτι τέτοιο θα έδινε σημαντική ώθηση στην οικονομία του Μεξικού, αφού ήδη πολλές φυτείες παραμένουν ανεκμετάλλευτες μετά την αντικατάσταση της φυσικά καλλιεργούμενης φυτικής ίνας από τη συνθετική.
Οι ποικιλίες αγαύης Salmiana και Mapisaga έχουν ενισχύσει την απόδοση των σοδειών, η οποία ξεπέρασε άλλες καλλιέργειες παραγωγής βιοκαυσίμων. Με τη χρήση του φυτού της τεκίλας ως βάσης για βιοκαύσιμα, δεν θα υπάρχει πλέον ανάγκη για άρδευση της γης, που απαιτείται για φυτά όπως το καλαμπόκι, η σόγια κτλ.
Ο πρώην συντονιστής της Εθνικής Συνομοσπονδίας Δασοκομικών Παραγωγών του Μεξικού, Αρτούρο Βέλεζ, εργάζεται για τη μετατροπή 80 εκατ. εκταρίων μεξικανικής γης σε παραγωγικό καλλιεργήσιμο έδαφος για βιοκαύσιμα. Σχεδόν το 80% της αγαύης που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή τεκίλας πετιούνται κατά τη διαδικασία αυτή και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ενισχύσουν την παραγωγή βιοκαυσίμων.
«Οι ξηρές και ημιξηρές περιοχές με μηδενική παραγωγική δυνατότητα, από τις οποίες 5.600 τόνοι ξηρής βιομάζας μπορούν να εξαχθούν χάρη στην αγαύη, ενδέχεται να είναι αρκετές για να καλύψουν τις ανάγκες για τις μεταφορές στις ΗΠΑ», δήλωσε ο Βελέζ στο διαδικτυακό περιοδικό SciDev.net.

Πηγή: tvxs.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

Αιολικό πάρκο στο Άσκιο: Ανοιχτή Επιστολή πρός τη Δήμαρχο Εορδαίας...

Άσκιο, 13/3/2011
Αξιότιμη κα Βρυζίδου
Η ζωή της περιοχής μας, η ανάσα των πολιτών της Εορδαίας –και όχι μόνο- και η πλούσια εναπομένουσα πανίδα (αρκούδα-λύκος-ζαρκάδι-αγριογούρουνο κλπ), τίθενται πλέον σε ανοιχτή υπονόμευση από «επενδυτικά συμφέροντα» , που θέτουν «αναπτυξιακούς-πράσινους στόχους». Για μας όμως , μια τέτοια πράξη βιασμού του Άσκιου Όρους δεν αποτελεί απλή προσβολή των «αισθητικών» μας απόψεων , μα θέτει σε απόλυτη αμφισβήτηση την ίδια την ύπαρξή μας.
Υποβαθμισμένοι σε μια περιοχή που δοκιμάστηκε και υποτάχθηκε σε μια ανάπτυξη, που πρόσβαλε την περιοχή μας , στο όνομα του «κοινού οφέλους», βλέπαμε και βλέπουμε το όρος Άσκιο ως τη μόνη διέξοδο και δυνατότητα για μια ποιοτικότερη ζωή, και προοπτικά ως την πραγματικά αναπτυξιακή διέξοδο της περιοχής, την κατεύθυνσή της σε εναλλακτική-τουριστική προοπτική, όπου κέντρο θα αποτελέσει ο ορεινός όγκος του Άσκιου.
Ήδη:
1.Δύο καταφύγια , του Χ.Ο.Ο.Π. (Χιονοδρομικός Ορειβατικός Όμιλος Πτολεμαΐδας) και της Ο.Λ.Ε.(Ορειβατική λέσχη Εορδαίας) , φιλοξενούν ομάδες και μεμονωμένους λάτρεις του ορεινού όγκου μας.
2.Τα χωριά των παρυφών, η Άρδασσα, η Βλάστη και τα Νάματα, αναζητούνται ή προσεγγίζονται πλέον και ως τόποι –προορισμοί εναλλακτικών-ορεινών δραστηριοτήτων.
3.Ο νεοσύστατος –πολυπληθής και αυτός- Σύλλογος Δρομέων Πεζοπόρων Εορδαίας (ΣΔΟΕ) πραγματοποιεί προπονήσεις του στο Άσκιο μαζί με τις καθιερωμένες αναβάσεις των μελών των ορειβατικών συλλόγων ΧΟΟΠ και ΟΛΕ της περιοχής.
4. Η δραστήρια και με περιφερειακά υψηλό κύρος Ομάδα Διάσωσης Εορδαίας, πραγματοποιεί τις «ψηλές» και «χειμερινές» της εκπαιδεύσεις στις κορυφές του Άσκιου.
5. Πάνω από 20 Ορειβατικοί Σύλλογοι της Βορείου Ελλάδος, της Αθήνας, ακόμα και της Πελοποννήσου (ανάμεσά τους και Εθνικές Σχολές Ορειβασίας-Αναρρίχησης , Ομάδες Διάσωσης Θεσσαλονίκης κλπ) έχουν στο πρόγραμμά τους, και υλοποιούν αναβάσεις στο Άσκιο, στα απίθανα και βατά μονοπάτια του (διανοιγμένα με προσωπική εργασία πολλών εθελοντών συλλόγων και μεμονωμένων εθελοντών-πολλά χρόνια τώρα).
6.Όλα τα σαββατοκύριακα, ορειβάτες-πεζοπόροι-απλοί λάτρεις της φύσης, με τις οικογένειές τους, μικρά παιδιά και ηλικιωμένοι «κατακτούν» το Άσκιο.
7.Σχολεία (όπως το 18ο της Κοζάνης κλπ) υλοποιούν αναβάσεις μαθητών, κάνοντας τους μαθητές τους κοινωνούς της χλωρίδας και πανίδας του Ασκίου, που παρέμεινε μοναδική και αξιοθαύμαστη.
8.Ήδη, με πρωτοβουλία του ΧΟΟΠ, έχουν πραγματοποιηθεί στο Άσκιο, Πανελλήνιες και Βορειοελλαδικές Ορειβατικές Συγκεντρώσεις , συγκεντρώσεις της Ορειβατικής Νεολαίας κλπ, κατά τις οποίες προσήλθαν στην περιοχή και ανέβηκαν στην κορυφή του Ασκίου χιλιάδες συμπολίτες μας από όλη την Ελλάδα. Γνωρίζουμε δε ότι αντίστοιχες οργανώσεις διεκδικούνται από Συλλόγους της περιοχής μας και για τα επόμενα χρόνια.
9. Τέλος δε δεν πρέπει να αγνοούμε πως ο αγώνας Ναμάτων (δρασκελισμός του Άσκιου όρους) έχει γίνει πια θεσμός που συγκεντρώνει, από την τρίτη μόλις διοργάνωσή του, μια πλειάδα (άνω των 200-από όλα τα μέρη της Ελλάδας) αθλητών, πανελλήνιας ή και παγκόσμιας κλάσης, κοινωνούς και διαφημιστές της απαράλλαχτης –παρθένας-ζωντανής ομορφιάς του Άσκιου όρους .

Δεν είναι τυχαίο, ότι το Άσκιο , που φιλοξενεί κατά μέσο όρο άνω των 2.000 επισκεπτών το έτος, φιλοξενεί ταυτόχρονα και πάνω από 5 σπήλαια «χειμέριου ύπνου» των αρκούδων της Δυτικής Μακεδονίας.
Έτσι , «αναπτυξιακές» πρωτοβουλίες ανάπτυξης «αιολικών πάρκων στο Άσκιο» βρίσκουν αντίθετους όλους όσους βλέπουν πως το μέλλον της περιοχής μας είναι η πραγματική ανάπτυξη , που μόνο η αγνή, καθαρή και ζωντανή χλωρίδα και πανίδα του όρους Άσκιου μπορούν να προσφέρουν.
Ναι στη ζωή, ναι στον πολιτισμό, όχι στο βιασμό του Άσκιου Όρους
Ο Σύλλογός Δρομέων Υγείας Εορδαίας (ΣΔΟΕ) και ο Χιονοδρομικός Ορειβατικός Όμιλος Πτολεμαΐδας (ΧΟΟΠ), έχουν προβεί σε κινητοποιήσεις κατά του ορισμού του Ασκίου ως «αιολικού πάρκου» και προς τούτο έχουν συλλέξει πλήθος υπογραφών πολιτών της Εορδαίας που εναντιώνονται στην απαξίωση του πλούτου της περιοχής μας.
Επίσης πλήθος μελών των παραπάνω συλλόγων θεωρούν ότι προεκλογικά έχετε δεσμευτεί, ως υποψήφια Δήμαρχος, στη μη εκποίηση του Άσκιου όρους.
Ερωτάται λοιπόν η Δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο Εορδαίας.
Θα προβεί , και σε ποιες ενέργειες , η Δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο, ώστε να καταστεί μη εφαρμοστέο το σχέδιο απαξίωσης του πνεύμονα της περιοχής, του ορεινού όγκου Ασκίου, ή έχει πια αποδεχτεί την παραπάνω μορφή «εκμετάλλευσης» της περιοχής; Πρόσφατα εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι και οι προθεσμίες ενστάσεων έναντι αυτών είναι συγκεκριμένες…

Ανδρέας Αθανασιάδης
Κάτοικος Ποντοκώμης,
«πολίτης» του Άσκιου

ΥΓ
Είναι σαφές ότι στην περιοχή μας, μια κατεξοχήν βιομηχανική, «βρώμικη» περιοχή, κανένας δεν θα μπορούσε να είναι ενάντιος στις εναλλακτικές μορφές ενέργειας. Μπορεί όμως να είναι ενάντιος στο να δεσμευτεί ένα ακόμα κομμάτι της περιοχής μας , να τσιμενταριστεί και να μεταβληθεί κι αυτό σε «βιομηχανική περιοχή», ένα κομμάτι γης, το Άσκιο, που κάθε χρόνο αναδεικνύεται και γίνεται ευρύτατα γνωστό, που πολύ σύντομα θα αποτελέσει πόλο έλξης για όλο και περισσότερο κόσμο που αναζητά αγνές περιοχές, πρόσφορες σε πάμπολλες εναλλακτικές-τουριστικές δραστηριότητες, ένα βουνό , που απλά περιμένει μια φωτισμένη ηγεσία της περιοχής, που θα κατανοεί το μέλλον και τις προτεραιότητές της, που θα γνωρίζει-αναγνωρίζει και προβάλει το μοναδικό ίσως συγκριτικό πλεονέκτημά της , στη μεταλιγνιτκή περίοδο, τον πλούσιο ορεινό όγκο Ασκίου-Μουρικίου…

Διαβάστε περισσότερα...
 
back to top