Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2007

Επιμενίδειος ύπνος...


Πήρα αφορμή για το παρακάτω σχόλιο μου από τον φίλο Δημήτρη που έθεσε και αυτός τον προβληματισμό του στο ιστιολόγιο μας. Επειδή ο πολύς κόσμος δεν ξέρει τον Επιμενίδη και την ιστορία του, θεώρησα αναγκαίο να πω κάποια πράγματα για αυτόν.
Ο σοφός μάντης Επιμενίδης, κατά την παράδοση, κοιμήθηκε 57 ολόκληρα χρόνια σε μια σπηλιά της πατρίδας του, της Κρήτης, όταν παιδί ακόμη, τριγύριζε στους αγρούς ψάχνοντας να βρει ένα αρνί, που ξέκοψε από το κοπάδι του πατέρα του και χάθηκε. Όταν ξύπνησε, παραξενεύτηκε που είδε τον νεότερο αδερφό του γέροντα πια. Αναφέρεται αναχρονιστικά ότι ο Επιμενίδης είναι εκείνος που κάλεσαν οι Αθηναίοι και καθάρισε την πόλη τους από το Κυλώνειον Άγος{(Ο Κύλων ήταν ευγενής Αθηναίος και έζησε τον 7ο αιώνα π.Χ. Το 640 π.Χ. έγινε ολυμπιονίκης. Ήταν γαμπρός του Τυράννου των Μεγάρων Θεαγένη. Το 636 π.Χ. ή το 632 π.Χ και ενώ την εξουσία στην Αθήνα είχε ο Μεγακλής της οικογένειας των Αλκμαιωνιδών, ο Κύλων εκμεταλλευόμενος τη λαϊκή δυσαρέσκεια κατά των αριστοκρατών τους οποίους εκπροσωπούσε ο Μεγακλής, θέλησε να γίνει τύραννος των Αθηνών. Είχε πάρει χρησμό από το Μαντείο των Δελφών που έλεγε: «εν του Διός τη μεγίστη εορτή καταλαβείν την Αθηναίων ακρόπολιν» (Θουκ. Α' 126, 4). Θεώρησε οτι η μεγαλύτερη γιορτή του Δία ήταν τα Ολύμπια. Κατά την διάρκεια της γιορτής επιτρεπόταν στους ολυμπιονίκες στην επέτειο της νίκης τους να πηγαίνουν με συγγενείς και φίλους και να κάνουν θυσίες σε διάφορα ιερά της πόλης. Εκμεταλλευόμενος το γεγονός κατέλαβε την Ακρόπολη με την βοήθεια φίλων και στρατιωτών από τα Μέγαρα που του έδωσε ο πεθερός του Θεαγένης. Κυρίως η παρουσία των ξένων στρατιωτών εξαγρίωσε τους Αθηναίους και παρόλη την αγανάκτησή τους για τον άρχοντα Μεγακλή και την πολιτική που εφάρμοζε, τον βοήθησαν να πολιορκήσει τον επίδοξο τύραννο και τους συνεργούς του στην Ακρόπολη. Ο Κύλωνας με τον αδερφό του κατάφερε να διαφύγει στα Μέγαρα, όμως οι υπόλοιποι και ενώ πολλοί από αυτούς είχαν πεθάνει απο την πείνα, κατέφυγαν ως ικέτες στον βωμό της Πολιάδος Αθηνάς. Οι Αθηναίοι τους υποσχέθηκαν πως αν βγούν από το ιερό δεν θα τους σκοτώσουν, αλλά όταν αυτοί άρχισαν να παραδίνονται εκτελέστηκαν όλοι και κάποιοι απο αυτούς και μέσα στο ιερό. Το γεγονός της δολοφονίας των ικετών προκάλεσε φρίκη στους υπόλοιπους πολίτες της Αθήνας, οι οποίοι κατηγόρησαν τον Μεγακλή και όλους τους Αλκμαιωνίδες για το λεγόμενο Κυλώνειο Άγος και τους υποχρέωσαν να εγκαταλείψουν την Αθήνα. Μετά από αυτό μεγάλος λοιμός έπληξε την Αθήνα, τον οποίο οι πολίτες θεώρησαν ως θεία δίκη για το έγκλημα. Εν τω μεταξύ ο Κύλωνας ξεσήκωσε τους Μεγαρείς εναντίον των Αθηναίων και κατάφεραν να καταλάβουν την Σαλαμίνα και να προξενήσουν μεγάλες καταστροφές στην υπόλοιπη Αττική. Για αυτά υπεύθυνοι θεωρήθηκαν οι Αλκμαιωνίδες και ο Μεγακλής)}. Έζησε συνολικά 157 ή 299 χρόνια σύμφωνα με την μυθολογία. Λέμε τη φράση για «ύπνο βαθύ», «πολύωρο» και «γαλήνιο».
Αν ξυπνήσουμε τουλάχιστον τώρα θα μείνουμε και εμείς στην ιστορία για την καλυτέρευση του χρόνου του Επιμενίδη...
Μόνο που στην δικιά μας περίπτωση ο προσδοκώμενος χρόνος ζωής είναι πολύ μικρότερος από του Επιμενίδη εξαιτίας τον περιβαλλοντικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε...

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2007

Ο ύπνος σε αριθμούς...



Κοιμόμαστε περίπου 8 ώρες την ημέρα. Αυτό σημαίνει 56 ώρες την εβδομάδα, 240 ώρες τον μήνα και 2.920 ώρες τον χρόνο.
Πρακτικώς, κοιμόμαστε το ένα τρίτο της ζωής μας! Με άλλα λόγια, στη διάρκεια ενός έτους έχουμε κοιμηθεί 122 ημέρες. 'Η, αλλιώς, ένα άτομο ηλικίας 75 ετών έχει κοιμηθεί 25 χρόνια!
Ο ύπνος δεν είναι ίδιος σε όλες τις ηλικίες: ένα νεογέννητο κοιμάται περί τις 16 ώρες την ημέρα[...]. Ένα άτομο ηλικίας 85 ετών κοιμάται περί τις έξι ώρες κάθε μέρα [...]
Και τα ζώα κοιμούνται (τουλάχιστον τα ανώτερα). Πρωταθλήτριες στον ύπνο είναι οι νυχτερίδες οι οποίες κοιμούνται περί τις 20 ώρες το 24ωρο. Αντίθετα, οι καμηλοπαρδάλεις κοιμούνται μόνο δύο ώρες την ημέρα.
Ένα αξιοσημείωτο φαινόμενο παρατηρείται στα δελφίνια: τα ημισφαίρια των εγκεφάλων τους «κοιμούνται» εναλλάξ.
Η συχνότητα της αϋπνίας (παροδικής ή χρόνιας) στον γενικό πληθυσμό είναι της τάξεως του 20%-30%.
Εδώ στην περιοχή μας- στο λεκανοπέδιο της Δυτικής Μακεδονίας-κοιμόμαστε τον ύπνο τού δικαίου εδώ και πενήντα χρόνια!
Ξυπνάτε μωρέ...Ώρα για δράση!!!

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2007

Σε αυτά τα ερωτήματα, ποιος θα απαντήσει;;;





Οι εικόνα των ρύπων πάσης φύσεως ήταν συνεχώς πολύ πάνω από το "κόκκινο" τις περισσότερες μέρες του καλοκαιριού, tnm- με ότι αυτό συνεπάγεται...
Βιώσαμε ένα από τα δυσκολότερα καλοκαίρια και στο λεκανοπέδιο μας πλήθος είναι τα ερωτηματικά που συνοδεύουν την αγανάκτηση των συμπολιτών μας.
Πως είναι δυνατόν όλοι μα όλοι να είναι υπέρ ενός ανθρώπινου περιβάλλοντος, πως είναι δυνατόν όλοι να είναι τόσο ευαίσθητοι μα και αποφασισμένοι και συνάμα αλληλέγγυοι σε κάθε αγώνα πολιτών, φορέων, συνδικάτων κλπ για την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής στην περιοχή μας και εμείς -το λεκανοπέδιο στο σύνολο του- να δεχόμαστε μια επίθεση εκμηδενισμού μας, να "απολαμβάνουμε" ρύπανσης ύψιστων ρεκόρ;
Πράγματι όλοι είναι ταυτισμένοι στο στόχο για ένα ποιοτικότερο περιβάλλον.
Πρώτα οι απλοί πολίτες, που υφίστανται το πρόβλημα, οι δήμαρχοι που τους εκπροσωπούν, η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση με προεξέχοντα το Νομάρχη που θέλει να πρωταγωνιστήσει στο στόχο αυτό για καλύτερο περιβάλλον, οι εργαζόμενοι στη (Δ)ΕΗ Α.Ε που βιώνουν διπλά το πρόβλημα (άθλιο περιβάλλον εργασίας-υποβαθμισμένο περιβάλλον στον τόπο που κατοικούν), τα συνδικάτα που τους εκπροσωπούν,όλοι οι βουλευτές του νομού, όλα τα κόμματα και τέλος μια πλειάδα συλλόγων και κινήσεων πολιτών ευρύτερα του λεκανοπεδίου.
Και ενώ τόσοι πολλοί βρίσκονται στη μια πλευρά και πρεσβεύουν χρόνια τις ίδιες αγωνίες , γιατί τελικά αποτυγχάνουν απόλυτα;
Ποίο είναι αυτό το τόσο ισχυρό απέναντι μας που δεν μπορεί μια τόσο σύσσωμη -σε αυτό το θέμα - κοινωνία να το αντιπαλέψει;
Στην περιοχή μας είχαμε την τύχη... να δραστηριοποιείται η ΔΕΗ Α.Ε . Ζούμε την εποχή της μετεξέλιξης της σε (Δ)ΕΗ Α.Ε. Πληρώνουμε ως λεκανοπέδιο αυτήν την επιλογή της πολιτείας ή υπάρχει κάτι άλλο πίσω και πέρα από τις σκέψεις αυτές που ως απλοί πολίτες δικαιούμαστε να κάνουμε;
Μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη χωρίς υποβάθμιση του περιβάλλοντος;
Μπορεί να συνυπάρξουν τα κέρδη των μετόχων της (Δ)ΕΗ Α.Ε και η ποιότητα ζωής (ίσως η ίδια η ζωή) των κατοίκων των οικισμών που γειτνιάζουν μ΄αυτή;
Εμείς, που συνεχώς βιώνουμε στο μέγιστο την ρύπανση, δεν μπορούμε να απαντήσουμε στα παραπάνω ερωτήματα. Δεν έχουμε το δικαίωμα να περιμένουμε να πάρουμε απαντήσεις. Όπως λέει και ο Έκτορας Μπερλιόζ: Ο χρόνος είναι ο καλύτερος δάσκαλος, αλλά δυστυχώς σκοτώνει όλους τους μαθητές του. Επομένως είμαστε υποχρεωμένοι να δράσουμε. Να προσπαθήσουμε έναν αγώνα που ίσως και σε αυτή την φάση του να θεωρηθεί χαμένος. Πάντα η μεγάλη αναγνώριση δίνεται στο τελικό αποτέλεσμα. Το αληθινό μάθημα όμως είναι μέσα στον αγώνα που λαμβάνει χώρα ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα. Αυτός ο αγώνας είναι αυτό που αποκαλούμε ζωή!!
Βλέπουμε βήματα και προσπάθειες να γίνονται. Οι δήμαρχοι του λεκανοπεδίου και οι συνδικαλιστές της (Δ)ΕΗ Α.Ε καταλήγουν πως πρέπει πλέον να εγκαλούν τους διευθυντές της επιχείρησης με προσωπικές μηνύσεις, η Νομαρχία πολύ σύντομα θα συγκαλέσει το "σύμφωνο συνεργασίας" (Δ)ΕΗ Α>Ε και τοπικής κοινωνίας με θέμα το περιβάλλον (ελπίζουμε να μην λειτουργήσει ως κυματοθραύστης των δικών μας προσπαθειών, γιατί στην Ελλάδα ζούμε και ισχύει το ρητό ότι όταν δεν θέλεις να λειτουργήσει κάτι σύστησε μια επιτροπή), ο υπουργός ΥΠΕΧΩΔΕ βάζει πρόστιμα (ασχέτως αν ποτέ δεν πληρωθούν)και στέλνει το φάκελο των υπερβάσεων ρύπων στον εισαγγελέα, οι σύλλογοι της περιοχής συνομιλούν μεταξύ τους και προωθούν ευρύτερα οργανωτικά σχήματα.
Όλα αυτά είναι απόρροια αγώνων πολιτών της περιοχής΄που κάποιοι αρχίζουν να τους διαβάζουν με άλλο μάτι...
Αντιλαμβάνονται ότι αυτό που ξεκίνησε θα έχει συνέχεια...
Και να είσαστε σίγουροι ότι την οργή του κόσμου την σέβονται οι ισχυροί, όσο θράσος και να έχουν...
Εμείς πλέον δεν συζητάμε. Απαιτούμε!
Απαιτούμε από την (Δ)ΕΗ Α.Ε την ποιότητα ζωής που μας στερούν. Την αναβάθμιση του περιβάλλοντος που υποβαθμισμένο κληροδοτούν στην περιοχή μας.
Τις λύσεις τις ξέρουν.
Το κόστος της λογικής τους δεν το αντέχουμε άλλο. Θέλουμε μέρες ανθρώπινες για όλα τα παιδιά του λεκανοπεδίου.
Σήμερα δεν ήρθαμε μόνοι μας. Έχουμε μαζί μας και άλλες φωνές. Πολύ σύντομα, μια ανεξέλεγκτη χορωδία θα φράξει τα σχέδια τους. Πολύ σύντομα, όλοι οι πολίτες που σήμερα είναι απλώς ενεργοί στα προβλήματα, θα γίνουν οι ίδιοι πρωταγωνιστές. Θα είναι όλοι μαέστροι ήχων που θα δυσκολέψουν το δρόμο που αποκλειστικά επέλεξαν για την ζωή μας κάποιοι χωρίς να τους την χρωστάμε...

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2007

Φτάνει πια...



Πόσο ψεύτικη έμοιαζε η φράση "Φτάνει πια" στα στόματα των πολιτικών μας την περίοδο των εκλογών!! Πόσο πραγματική θα ακούγεται από εδώ και μπρος από τους κάτοικους του Νομού Κοζάνης! Τα λόγια πρέπει να σταματήσουν επιτέλους και να δούμε έργα. Ζητούμε τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων για να σταματήσει η απαξίωση σε βάρος των πολιτών του Νομού Κοζάνης που χρόνια τώρα προσφέρουν στην ελληνική οικονομία αλλά αυτή τους έχει γραμμένους στα παλιά της τα παπούτσια. Δεν μπορεί όταν έρχονται τα κανάλια ή οι πολιτικοί να είναι όλα ειδυλλιακά και όταν φεύγουν αυτοί η συνθήκες να γίνονται αφόρητες. Δεν θα τους αφήσουμε πλέον άλλο να θάψουν στις "τρύπες των ορυχείων" τις ζωές μας και να μαυρίσουν τις καρδιές μας...Τα πρόστιμα δεν θα μας κοροϊδέψουν... Η (Δ)ΕΗ Α.Ε ποτέ δεν έβαλε το χέρι στην τσέπη (πόσο μάλλον τώρα που είναι Α.Ε)ούτε έσκυψε στα προβλήματα μας απεναντίας επιχείρησε να σπείρει την λανθασμένη γνώση... Η λανθασμένη γνώση είναι χειρότερη από την αμάθεια. Η αμάθεια είναι σαν χέρσο χωράφι το οποίο μπορεί κανείς να το οργώσει και να σπέρνει, ενώ η λανθασμένη γνώση είναι ένα χωράφι γεμάτο ζιζάνια, που είναι αδύνατον να το ξεχορταριάζεις ."...Εδώ ο ρυπαίνων ποτέ δεν πληρώνει...αλλά είναι ο μόνος που κάνει ατμοσφαιρικές μετρήσεις (και δίνει όποιες θέλει στην δημοσιότητα)!!!Οι μόνοι που πληρώνουμε, κυρίως με την ζωή μας είμαστε εμείς που ζούμε ΕΔΩ...

Ολοένα και περισσότερο θα μας βρίσκουν μπροστά τους γιατί η περίοδος του φεουδάρχη(αφού πλέον όλες οι εκτάσεις που πήρε με απαλλοτριώσεις, από το 2001 της ανήκουν με νόμο) και του δουλοπάροικου που χρόνια διατηρούσε έχει μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας...Η γενιά του "συμβιβασμού και της αρπαγής" έχει δώσει την θέση της στην γενιά των ασυμβιβάστων νέων, νέων με όνειρα και ιδανικά που δεν θα επιτρέψουν σε κανένα να τα θάψει ή να τα υπονομεύσει στο βωμό του κέρδους. Το περιβάλλον είναι συνδεδεμένο με όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας και πρέπει να το διαφυλάξουμε σαν κόρη οφθαλμού...
Για αυτό λοιπόν καλούμε όλους τους πολίτες του Δήμου Δημητρίου και ευρύτερα τους πολίτες του λεκανοπεδίου της Δυτικής Μακεδονίας καθώς και οποιοδήποτε ενεργό πολίτη (σε όποια γωνιά της Ελλάδας ή του κόσμου και αν βρίσκεται ) να μας συμπαρασταθεί με όποιο τρόπο μπορεί στην προσπάθεια που κάνουμε για ένα ποιοτικότερο περιβάλλον στο λεκανοπέδιο και η οποία ξεκινάει δυναμικά με παράσταση στον ΑΗΣ Καρδίας (τον δεύτερο πιο ρυπογόνο σταθμό στην Ευρώπη) την Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2007 στις 9 πμ...
Αξίζουμε ένα καλύτερο περιβάλλον και το διεκδικούμε, γιατί στην ζωή τίποτα (ούτε τα ευκόλως εννοούμενα πράγματα)δεν χαρίζονται...

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2007

Η ζωή είναι τέχνη...

«Η ζωή είναι τέχνη. Με τα ίδια υλικά άλλοι στήνουν παράδεισο γύρω τους και άλλοι ανοίγουν κόλαση. Εξαρτάται από το τι οραματίζεσαι για την ζωή και πως την αξιοποιείς.»

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2007

Αποχαιρετηστήρια επιστολή...


«Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως δεν θα έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ. Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι' αυτό που αξίζουν, αλλά γι' αυτό που σημαίνουν. Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως. Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμόταν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα! Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου. Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος. Θα ζωγράφιζα μ' ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα ένα ποίημα του Μπενεντέτι κι ένα τραγούδι του Σερράτ θα ήταν η σερενάτα που θα χάριζα στη σελήνη. Θα πότιζα με τα δάκρια μου τα τριαντάφυλλα, για να νοιώσω τον πόνο από τ' αγκάθια τους και το κοκκινωπό φιλί των πετάλων τους... Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή... Δεν θα άφηνα να περάσει ούτε μία μέρα χωρίς να πω στους ανθρώπους ότι αγαπώ, ότι τους αγαπώ. Θα έκανα κάθε άνδρα και γυναίκα να πιστέψουν ότι είναι οι αγαπητοί μου και θα ζούσα ερωτευμένος με τον έρωτα. Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν να νομίζουν ότι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται! Στο μικρό παιδί θα έδινα φτερά, αλλά θα το άφηνα να μάθει μόνο του να πετάει. Στους γέρους θα έδειχνα ότι το θάνατο δεν τον φέρνουν τα γηρατειά αλλά η λήθη. Έμαθα τόσα πράγματα από σας, τους ανθρώπους... Έμαθα πως όλοι θέλουν να ζήσουν στην κορυφή του βουνού, χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον τρόπο που κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά. Έμαθα πως όταν το νεογέννητο σφίγγει στη μικρή παλάμη του, για πρώτη φορά, το δάχτυλο του πατέρα του, το αιχμαλωτίζει για πάντα. Έμαθα πως ο άνθρωπος δικαιούται να κοιτά τον άλλον από ψηλά μόνο όταν πρέπει να τον βοηθήσει να σηκωθεί. Είναι τόσα πολλά τα πράγματα που μπόρεσα να μάθω από σας, αλλά δεν θα χρησιμεύσουν αλήθεια πολύ, γιατί όταν θα με κρατούν κλεισμένο μέσα σ' αυτή τη βαλίτσα, δυστυχώς θα πεθαίνω. Να λες πάντα αυτό που νιώθεις και να κάνεις πάντα αυτό που σκέφτεσαι. Αν ήξερα ότι σήμερα θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να κοιμάσαι, θα σ' αγκάλιαζα σφιχτά και θα προσευχόμουν στον Κύριο για να μπορέσω να γίνω ο φύλακας της ψυχής σου. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να βγαίνεις απ' την πόρτα, θα σ' αγκάλιαζα και θα σου 'δινα ένα φιλί και θα σε φώναζα ξανά για να σου δώσω κι άλλα. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα άκουγα τη φωνή σου, θα ηχογραφούσα κάθε σου λέξη για να μπορώ να τις ακούω ξανά και ξανά. Αν ήξερα ότι αυτές θα ήταν οι τελευταίες στιγμές που σ' έβλεπα, θα έλεγα "σ' αγαπώ" και δεν θα υπέθετα, ανόητα, ότι το ξέρεις ήδη.
Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μας δίνει κι άλλες ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει μόνο το σήμερα, θα 'θελα να σου πω πόσο σ' αγαπώ κι ότι ποτέ δεν θα σε ξεχάσω.Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς, είτε νέος είτε γέρος. Σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία φορά που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς. Γι' αυτό μην περιμένεις άλλο, κάν' το σήμερα, γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θα μετανιώσεις σίγουρα για τη μέρα που δεν βρήκες χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί και ήσουν πολύ απασχολημένος για να κάνεις πράξη μια τελευταία τους επιθυμία. Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις "συγνώμη", "συγχώρεσέ με", "σε παρακαλώ", "ευχαριστώ" κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις. Κανείς δεν θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις. Ζήτα απ' τον Κύριο τη δύναμη και τη σοφία για να τις εκφράσεις. Δείξε στους φίλους σου τι σημαίνουν για σένα.»

Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες (αποχαιρετιστήρια επιστολή)

Διαβάστε περισσότερα...

Το δώρο γενεθλίων μας...


«Μ' αρέσει η σκέψη πως την ημέρα που γεννιέται κανείς του χαρίζουν τον κόσμο σαν δώρο γενεθλίων. Ένα υπέροχο κουτί δεμένο με εξαίσιες κορδέλες. Μερικοί δεν κάνουν τον κόπο ούτε τις κορδέλες να λύσουν, όχι ν' ανοίξουν το κουτί. Κι όσοι το ανοίγουν περιμένουν μέσα μονό το θαύμα, την ομορφιά την έκσταση. Ξαφνιάζονται που υπάρχει στη ζωή και ο πόνος και η απελπισία, η μοναξιά και η σύγχυση. Κι όμως είναι όλα μέρος της ζωής. Δεν ξέρω για σας, εγώ όμως δε θέλω να χάσω τη ζωή. Θέλω να μάθω το κάθε πραγματάκι που έχει μέσα το κουτί. Αυτό το μικρό κουτί λέγεται Πόνος .Τι να κάνουμε δικό μου είναι και αυτό θ ' ανοίξω λοιπόν τον πόνο και θα γνωρίσω τον πόνο. Κι Αυτό το μικρό πακετάκι λέγεται Μοναξιά .Ξέρετε τι συμβαίνει όταν ανοίγω το δεματάκι που λέγεται Μοναξιά ; Γνωρίζω τη μοναξιά. Κι όταν μου λες " Νιώθω μοναξιά ", μπορώ να καταλάβω λιγάκι τη μοναξιά σου και μπορούμε να καθίσουμε μαζί και να κρατήσουμε ο ένας το μοναχικό χέρι του αλλού. Θέλω να τα γνωρίσω όλα τα πράγματα μέσα στο κουτί. Γιατί ξερώ ότι έτσι θα γνωρίσω και την έκσταση. Βρίσκεται εκεί και θα τη βρω. Ξερώ ότι μπόρεσα να μετατρέψω τον πόνο σε χαρά. Κι εσύ μπορείς να το κανείς Αυτό. Μπόρεσα να πάρω την αγωνιά και να την κάνω αλήθεια. Κι εσύ μπορείς να το κανείς Αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα που να μπορώ να το κάνω εγώ και να μην μπορείς να το κανείς εσύ. Ότι μπορώ εγώ το μπορείς και εσύ. Και πολλά πράγματα μπορείς να τα κανείς καλυτέρα. Αν δεν τα έχεις , δεν είναι γιατί δεν τα έχεις. Είναι γιατί δεν προσπαθείς γι' αυτά. Βρίσκονται εδώ και είναι δικά σου. Έχουμε την ικανότητα να μετατρέψουμε την απελπισία σε ελπίδα. Μπορούμε να σκουπίσουμε τα δάκρυα και να τ' αντικαταστήσουμε με χαμογελά.»

LEO BUSCKAGLIA

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2007

Αργοπεθαίνοντας...


«Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει περπατησιά, όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει. Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο " ι " αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια , που μετατρέπουν ένα χασμουρητό σε ένα χαμόγελο, που κάνουν την καρδιά να χτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα. Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι, όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του, όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές. Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική, όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του. Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτά του, όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν, όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή. Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει, όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει. Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής. Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει στην επίτευξη μιας λαμπρής ευτυχίας.»

PABLO NERUDA

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2007

Και μετά τις εκλογές τι;...


Η προεκλογική περίοδος πλησιάζει στο τέλος της...
Την Κυριακή των εκλογών θα γνωρίζουμε ποιος θα μας κυβερνά για τα υπόλοιπα 4 χρόνια...
Οι "προεκλογικοί λόγοι και τα "θα", θα μπουν σε ένα συρτάρι (για να χρησιμοποιηθούν πάλι μετά από 4 χρόνια οτάν πάλι θα πουλάνε)...μαζί με την ελπίδα ότι θα βρεθεί μια λύση για τον τόπο μας...
"Πολιτικός είσαι όταν μπορείς να αποσπάς από τους πλούσιους χορηγίες κι από τους φτωχούς ψήφους με την υπόσχεση πως θα προστατεύσεις τους μεν από τους δε"...
Η (Δ)ΕΗ Α.Ε με τους μετόχους της ανήκουν στους πλούσιους χορηγούς του ευνομούμενου κράτους...ενώ εμείς αποτελούμε για αυτούς μια ασήμαντη αναλώσιμη μειονότητα. Είναι πολύ πιο εύκολο γι' αυτήν να δώσει καποιά μπόνους σε ορισμένους μισθοφόρους υπαλλήλους της που ασχολούνται με το περιβάλλον, για να σπείρουν στον κόσμο την λανθασμένη πληροφόρηση για το τι συμβαίνει εδώ. Όπως λέει ο Τσ. Καντού "η λανθασμένη γνώση είναι χειρότερη από την αμάθεια. Η αμάθεια είναι σαν χέρσο χωράφι το οποίο μπορεί κανείς να το οργώσει και να σπείρει, ενώ η λανθασμένη γνώση είναι ένα χωράφι γεμάτο ζιζάνια, που είναι αδύνατον να το ξεχορταριάσεις". Πως είναι δυνατό εκείνος που ρυπαίνει (και δεν πληρώνει) να είναι αυτός που χρόνια τώρα δίνει μόνο αυτός δίνει μετρήσεις για το τι συμβαίνει στην περιοχή; Το διαίρει και βασίλευε λοιπόν σε όλο του το μεγαλείο...Πάντα βολεύε και θα βολεύει κάποιους...
Όμως όλοι εμείς οι κάτοικοι των χωριών που πλήττονται από την αλλόγιστη δραστηριότητα της (Δ)ΕΗ Α.Ε, θα βλέπουμε τα χωριά μας να ερημώνουν σιγά-σιγά, χωρίς να μπορούμε να αντιδράσουμε. Θα βλέπουμε τους δικούς μας ανθρώπους να αργοσβήνουν χτυπημένοι από τον καρκίνο, ασθένεια που κληρονόμησαν από την "ευημερία" της περιοχής...θα βλέπουμε την ψυχή μας να καρβουνιάζει...
Αν όλοι αυτοί που πήγαν στις προεκλογικές συγκεντρώσεις των αρχηγών των κομμάτων τους ή των βουλευτών τους και κουνούσαν τις σημαίες των κομμάτων τους αλλά και τις ελληνικές σημαίες (μια Ελλάδα που όμως έχει ξεχάσει αυτούς που χρόνια τώρα της δίνουν ηλεκτρικό ρεύμα) ένωναν την φωνή τους για να σταματήσει η ασύμμετρη κοινωνική απειλή της (Δ)ΕΗ Α.Ε (οπώς γράψαμε σε προηγούμενο άρθρο μας) τότε τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά...

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2007

11 Σεπτεμβρίου 2001: Η μέρα που άλλαξε τον κόσμο...



Τρίτη 11 Σεπτέμβρη 2001
Ο επίσημος αριθμός των νεκρών στους δίδυμους πύργους έφτασε τους 2.819.
Ο ακριβής αριθμός των ομογενών που σκοτώθηκαν κατά την διάρκεια των τρομοκρατικών χτυπημάτων σε Νέα Υόρκη και Ουάσιγκτον δεν έχει εξακριβωθεί μέχρι σήμερα, αλλά σύμφωνα με ονόματα και στοιχεία που έχουν δοθεί στην Ελληνορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Αμερικής και σε άλλους φορείς έχουν χάσει τη ζωή τους 25 άτομα ελληνικής καταγωγής: Ιωάννα Αχλαδιώτη, Αναστάσιος Αλικάκος, Κατερίνα Μπαντίς, Παναγιώτης Μπρέναν, Πίτερ Χάνσον, Πίτερ Μούτος, Τζέιμς Παπαγεωργίου, Γιώργος Πάρις, Θεόδωρος Πιγκίς, Μιχάλης Ταρρού, Βασίλης Τσελεπής, Θωμάς Δαμασκηνός, Αντώνης Δήμας, Κωνσταντίνος Οικονόμου, Λεωνίδας Χαλικιόπουλος, Βασίλειος Χαραμής, Γιάννης Κατσιματίδης, Ντανιέλα Κουσούλη, Γιώργος Μερκούρης, Νίκος Παπαδόπουλος, Βασίλης Παπαϊωάννου, Δάφνη Πουλέτσου, Στέφανος Πούλος, Μιχάλης Θεοδωρίδης και Προκόπιος Ζώης. Οι περισσότεροι ήταν ηλικίας από 22 μέχρι 35 xρονών. Τα λόγια δεν είναι ικανά να περιγράψουν τον ανθρώπινο πόνο...



Σεπτέμβρης 2007
Η δική μας εθνική τραγωδία συγκλονίζει όλο τον κόσμο: πάνω από 68 οι νεκροί από τις πυρκαγιές που κατέκαψαν την Ελλάδα. Ο πόνος όλων μας βουβός... Η καρδιά μας καμμένη και αυτή από την εθνική συμφορά που χτύπησε και την δική μας πόρτα...
Όπως συμβαίνει πάντα κάποιοι θέλησαν να "πατήσουν" σε αυτή την εθνική συμφορά και να οικοδομήσουν καλύτερα το πολιτικό τους προφίλ. Αυτοί οι κάποιοι υπάρχουν σε όλα τα κόμματα δυστυχώς...Κοινό στοιχείο στα δύο γεγονότα που αναφέρονται εκτός από τον θάνατο τον συναθρώπων μας είναι η φράση "ασύμμετρες κοινωνικές απειλές".
Στους δίδυμους πύργους η Αμερική "θέρισε" ότι η ίδια έσπειρε...την παγκόσμια τρομοκρατία. Στην Ελλαδίτσα μας όμως ο όρος "ασύμμετρη κοινωνική απειλή" ίσως δεν έχει κάποια βάση αλλά χρησιμοποιήθηκε προκειμένου να εκπληρώσει το σκοπό για τον οποίο σχολιάζεται...
Στην καθημερινότητα μας υπάρχουν πάμπολες "ασύμμετρες κοινωνικές απειλές" που κάνεις μας δεν λαμβάνει υπόψη του -θέλω να πιστεύω πως αυτό γίνεται από αφέλεια και μόνο και όχι από καιροσκοπισμό αν και η αφέλεια δεν αποτελεί δικαιολογία για κανέναν μας- αλλά και ούτε από κανέναν πολιτικό ποτέ αναφέρετε.
"Ασύμμετρη κοινωνική απειλή" δεν είναι το χάλι στο οποίο οδηγείται η τριτοβάθμια εκπαίδευση;
"Ασύμμετρη κοινωνική απειλή" δεν είναι οι εργασιακές σχέσεις των 500-600 €;
"Ασύμμετρη κοινωνική απειλή" δεν είναι τα τηλεοπτικά "σκουπίδια" που παρακολουθούμε;
"Ασύμμετρη κοινωνική απειλή" δεν είναι η ανεξέλεγκτη διαχείριση των οικονομικών πόρων από τους επικεφαλής της τοπικής αυτοδιοίκησης υπέρ προσωπικών φιλοδοξιών;
"Ασύμμετρη κοινωνική απειλή" δεν είναι το ξεπούλημα της συνδικαλιστικής συνείδησης;
"Ασύμμετρη κοινωνική απειλή" δεν είναι για την περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας, η (Δ)ΕΗ Α.Ε που εδώ και 50 χρόνια αφαιρεί το υπόλοιπο της γης μας, μηδενίζει την περιουσία μας,απαξιώνει την υγεία μας και την ζωή μας;
Αν αναλογιστούμε τελικά πόσες είναι οι καθημερινές "ασύμμετρες κοινωνικές απειλές" τότε θα φτάσουμε στο συμπέρασμα πως τελικά ΕΜΕΙΣ είμαστε η μεγαλύτερη ασύμμετρη κοινωνική απειλή που δέχεται ο τόπος μας αφού καθόμαστε στις καφετερίες και κάνουμε ανέξοδες αναλύσεις, αλλά είμαστε απρόθυμοι να κάνουμε το κάτι παραπάνω για να βελτιώσουμε την ίδια μας την ζώη. Δεν είμαστε στο 1950. Τότε μόνο οι θέσεις εργασίας μετρούσαν και το περιβάλλον θεωρούνταν πολυτέλεια. Τώρα ξέρουμε. Και οι ευθύνες μας είναι βαριές και ασήκωτες...

Ξυπνάτε μωρέ από τον ύπνο του "δικαίου"...Ώρα για δράση...

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2007

Επιστολή για υποψηφίους...

Χρονομισθώνεται το παρόν βλογ σε υποψηφίους, για όλο το Σαββατοκύριακο. Τιμαί φιλικαί, ανεξαρτήτως ιδεολογίας. Εκδίδονται και απαλλακτικά Φ.Π.Α., στράτευσης και βλακείας (προαιρετικά).

Διενεργούνται δημοσκοπήσεις κατά παραγγελίαν. Πληροφορίαι εντός, δι’ ευνοήτους λόγους.

Σχεδιάζονται συνεντεύξεις υπό μορφήν αγιογραφίας. Δεκταί και μονολεκτικαί απαντήσεις. Στις δέκα ερωτήσεις η μία προσφέρεται δωρεάν. Στις είκοσι οι τρεις δώρο. Στις σαράντα όλες χρεώνονται καθώς θεωρείται ως αυτοβιογραφία ( ζητήστε τιμοκατάλογο). Δυνατότητα σύνταξης και απαντήσεων συζητήσιμη.

Αναλαμβάνουμε την ψυχαγωγίαν των πελατών σας εντός των εκλογικών κέντρων. Χρέωσις αναλόγως πληρότητος (και προγράμματος).

Διοργανώνονται περιοδείαι υποψηφίων με μεταφορικά μέσα της Εταιρίας μας, αναλόγως περιοχής και ακροατηρίου. Ποικιλία μεταχειρισμένων τρακτέρ – και casual country ενδυμάτων- για επίσκεψη υποβαθμισμένων αγροτικών περιοχών. Δεκτή και ωρομίσθωσις τρακτέρ (άνευ skipper).

Αναλαμβάνουμε επίσης την μεταφορά εκλεκτού ακροατηρίου από και προς τα εκλογικά κέντρα, αναλόγως βαλαντίου υποψηφίου.Ημιδιατροφή συζητήσιμη.

Δεκτή και η διαχείρισις της sms επικοινωνίας σας με καταιγισμόν ευφυών σλόγκανς. Σε περίπτωση κατά την οποίαν απαιτηθεί απάντησις σε υβριστικό sms αγενούς παραλήπτου, χρέωσις διπλής ταρίφας. Eτοιμόλογα mms χρεώνονται ως διάλογος (ζητήστε τιμοκατάλογο).

Προσφέρουμε εκπροσώπησιν σε κοινωνικές εκδηλώσεις σε περίπτωσιν κωλύματος του υποψηφίου. Ροή δακρύων εις κηδείας χρεώνεται με το σταγονόμετρο ενώ το απλανές θλιμμένο ύφος προσφέρεται δωρεάν.

Αναλαμβάνουμε την παραγωγή dvd με τα best of του υποψηφίου.Mεγάλη γκάμα μουσικών επενδύσεων. Ειδικά ιδεολογικά εφέ και σκληρή θήκη χρεώνονται extra (ζητήστε τιμοκατάλογο).

Διανομή φυλλαδίων με πρωτοποριακές μεθόδους environmental friendly. Δεσμευόμαστε για υπογραφή παραλήπτη ώστε να αποφευχθεί η άσκοπη ρίψη τους και να τεκμηριωθεί η μοναδικότητα των υπηρεσιών μας.

Δεν αναλαμβάνουμε την παράδοση door to door εσταυρωμένων ψηφοδελτίων μετά χρημάτων λόγω επικινδυνότητος του φορτίου. Ασταύρωτα με επιταγές ή εκπτωτικά κουπόνια δεκτά.

Nέα πρωτοποριακή υπηρεσία : ενοικιάζονται ψευτοθόδωροι με την ώρα. Συνιστάται διπλομίσθωσις από υποψηφίους ανεξαρτήτως πολιτικού χώρου προς αποφυγήν περιττών εξόδων. Πλούσιο ρεπερτόριο.

Για επικεφαλής συνδυασμών προσφέρουμε δωρεάν το μετεκλογικό πάρτυ (έτσι κι αλλιώς άλλοι θα πληρώσουν όλα τα σπασμένα).

Σε περίπτωση ακατάσχετης επιθυμίας μακροχρόνιας μίσθωσης του παρόντος βλογ (μέχρι την ημέρα βίαιης διακοπής κυήσεως των καλπών) , παρακαλώ συνεννοηθείτε απευθείας με το Men 24. Μη μας πούν και μοναχοφάηδες…

και νεκρούς ανασταίνουμε (κατόπιν παραγγελίας)
Κ.Κ.Μοίρης

Ο άνθρωπός σας (για όλες τις δουλειές)
(Το παραπάνω κείμενο έγινε αναδημοσίευση από το http://kkmoiris.yooblog.gr)

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2007

Εκλογές 2007...



"Υπάρχει και φιλότιμο" - Φίνος Φιλμ,1965

Σαν να μην πέρασε μια μέρα, είναι το στιγμιότυπο του Κωνσταντάρα...
Ιδίως το σημείο που λέει για το "ζωοκτόνο αέρα", αλλά και εκείνο το σημείο στο οποίο λέει θα σας "εξαφανίσουμε", εμείς οι κάτοικοι του Δήμου Δημητρίου Υψηλάντη αλλά και των τριγύρω περιοχών το νίωθουμε καθημερινά στο πετσί...
Η (Δ)ΕΗ Α.Ε, με την ανεξέλεγκτη δραστηριότητα της και τις "πλάτες" των πολιτικών και των φορέων που έχουν συμφέρον από αυτήν, μας το αποδεικνύουν περίτρανα...
Στην περίπτωση τους όμως δεν υπάρχει καθόλου φιλότιμο...

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2007

3 λεπτά μαζικής α-κινητοποίησης...

Την Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου στις 12 το μεσημέρι για τρία λεπτά να προκαλέσουμε μαζική α-κινητοποίηση, στην μνήμη των νεκρών και των χαμένων, στην ελπίδα μιας διαρκούς και μόνιμης διαμαρτυρίας για προστασία και αναγέννηση.
Την Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου στις 12 το μεσημέρι για τρία λεπτά να προκαλέσουμε μαζική α-κινητοποίηση, οχημάτων, εργασιών, σκέψεων, θορύβων όρθιοι και σιωπηλοί όπου βρεθούμε να αφουγκραστούμε τους ήχους της γης.

Την Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου στις 12 το μεσημέρι για τρία λεπτά να προκαλέσουμε μαζική α-κινητοποίηση, όλου του συστήματος, οικονομικού, πολιτικού, εργασιακού, επικοινωνιακού να δείξουμε ότι δεν είμαστε πολλοί, είμαστε όλοι, που πενθούμε, ελπίζουμε και συμπαραστεκόμαστε ενεργά.

Την Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου στις 12 το μεσημέρι για τρία λεπτά να προκαλέσουμε μαζική α-κινητοποίηση, να παγκοσμιοποιήσουμε το δικό μας μήνυμα σε όλο το πλανήτη στέλνοντας το μήνυμα για συμμετοχή την ίδια ώρα Ελλάδας σε όλο τον κόσμο σε όλες τις γλώσσες.

Μήνυμα για SMS και email

ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 12 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΓΙΑ ΤΡΙΑ ΛΕΠΤΑ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙΚΗ Α-ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ. ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΝΑ ΑΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΧΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΕΖΟΙ, ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΟΡΘΙΟΙ ΚΑΙ ΣΙΩΠΗΛΟΙ, ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ, ΣΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ, ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ, ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ. ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ.

Διαδώστε την προσπάθεια με sms και email στην Ελλάδα και το εξωτερικό, σε απλούς πολίτες , Μ.Μ.Ε., Οργανώσεις. Όποιος μπορεί ας το μεταφράσει . Να γίνει μήνυμα σε όλες τις γλώσσες του κόσμου μιας κοινής αφετηρίας, μιας κοινής προσπάθειας, μιας κοινής νέας αρχής.

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2007

Νομός Κοζάνης..."Οι Μοιραίοι" της Ελλάδας...


Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
Φταίει ο θεός που μας μισεί!
Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
Φταίει πρώτ' απ' όλα το κρασί!
"Ποιος φταίει; Ποιος φταίει;..." Kανένα στόμα δεν τό βρε και δεν τό πε ακόμα.
Ετσι, στην σκοτεινή ταβέρνα πίνουμε πάντα μας σκυφτοί,σαν τα σκουλήκια κάθε φτέρνα όπου μας εύρει, μας πατεί:δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα!
Προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!

ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ

Διαβάστε περισσότερα...

Όλα όσα έχουμε ξεχάσει…















Η ζωή είναι μια ευκαιρία - Επωφελήσου
Η ζωή είναι ομορφιά- Θαύμασε την.
Η ζωή είναι απόλαυση- Γεύσου την .
Η ζωή είναι όνειρο- Πραγματοποίησε το.
Η ζωή είναι καθήκον - Εκτέλεσε το.
Η ζωή είναι παιχνίδι- Παίξε το.
Η ζωή είναι ακριβή- Φρόντισε την.
Η ζωή είναι πλούτος- Φύλαξε τον.
Η ζωή είναι αγάπη- Απόλαυσε την.
Η ζωή είναι μυστήριο- Γνώρισε το.
Η ζωή είναι υπόσχεση - Εκπλήρωσε την.
Η ζωή είναι λύπη - Ξεπέρασε την.
Η ζωή είναι τραγούδι - Τραγούδησε το.
Η ζωή είναι αγώνας- Δέξου τον.
Η ζωή είναι τραγωδία- Αντιμετώπισε την.
Η ζωή είναι περιπέτεια- Τόλμησε την.
Η ζωή είναι τύχη- Κάνε την.
Η ζωή είναι πολύτιμη - Μην την καταστρέφεις.
Η ζωή είναι ζωή- Πάλεψε για αυτήν!

Όλα όσα έχουμε ξεχάσει είναι σε αυτές τις λίγες γραμμές. Καίρια αυτούσια να μας θυμίζουν την αξία που στο δρόμο την χάσαμε...
Ξεχάσαμε να είμαστε αγωνιστές...
Ξεχάσαμε να είμαστε αισθηματίες...
Ξεχάσαμε να είμαστε ανθρώπινοι...
Ξεχάσαμε το δώρο που έχουμε στα χεριά μας...

Διαβάστε περισσότερα...
 
back to top