Κυριακή 24 Δεκεμβρίου 2017

Καλά Χριστούγεννα...

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 22 Δεκεμβρίου 2017

Οι Ευρωπαίοι υπουργοί ενέργειας στήριξαν τον άνθρακα...

«Οι Ευρωπαίοι υπουργοί ενέργειας στήριξαν τον άνθρακα και τα υπόλοιπα ορυκτά καύσιμα, αντί για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, στη χθεσινή συζήτηση για την αναμόρφωση του νέου θεσμικού πλαισίου της ευρωπαϊκής αγοράς ενέργειας», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Greenpeace.
Όπως επισημαίνει η οργάνωση, «οι υπουργοί πρότειναν τη συνέχιση των επιδοτήσεων προς τις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με καύσιμο τον άνθρακα. Αντίθετα, αποδυνάμωσαν σημαντικά τις αρχικές προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οι οποίες στήριζαν την ενεργειακή δημοκρατία, όπως είναι οι διατάξεις που αφορούν στις ενεργειακές κοινότητες και στο δικαίωμα των πολιτών να παράγουν τη δική τους ενέργεια».
Επιπλέον, χαρακτηρίζει «αρνητική την ελληνική θέση σε μία κρίσιμη σύνοδο» καθώς η χώρα μας, όπως αναφέρει, «εξαρχής είχε τοποθετηθεί ενάντια σε κάθε περιορισμό στην επιδότηση ανθρακικών μονάδων».
Σύμφωνα πάντα με την Greenpeace, «οι υπουργοί αγνόησαν το αίτημα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για αύξηση του στόχου διείσδυσης των ΑΠΕ ως το 2030, παρά το γεγονός ότι είναι σαφές σε όλους ότι οι σημερινοί στόχοι είναι απελπιστικά χαμηλοί σε σχέση με τις δεσμεύσεις που απορρέουν από τη Συμφωνία του Παρισιού».
«Το λόμπι του άνθρακα θα πιστέψει ότι τα Χριστούγεννα ήρθαν πρόωρα φέτος, χάρη στην απόφαση των υπουργών ενέργειας για απεριόριστη πρόσβαση σε επιδοτήσεις με χρήματα των καταναλωτών. Μπορεί μπροστά στα φώτα της δημοσιότητας οι ηγέτες των κρατών να τονίζουν την ανάγκη τήρησης της Συμφωνίας του Παρισιού για το κλίμα, ωστόσο στους διαδρόμους των Βρυξελλών οι υπουργοί τους υπονομεύουν κάθε είδους κλιματική φιλοδοξία, κρατώντας τεχνητά στη ζωή τον βρώμικο άνθρακα» ανέφερε ο Τάκης Γρηγορίου, υπεύθυνος για θέματα ενέργειας και κλιματικών αλλαγών, στο ελληνικό γραφείο της Greenpeace.
«Τα αμέσως επόμενα βήματα θα κρίνουν το μέλλον της ενεργειακής δημοκρατίας στην Ευρώπη. Πλέον, εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωκοινοβούλιο, προκειμένου να μας προστατέψουν από τις ίδιες μας τις κυβερνήσεις».
Ειδικότερα, όπως υπογραμμίζει η οργάνωση, το κείμενο που συμφωνήθηκε από τους υπουργούς υπονομεύει περαιτέρω την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία απαιτούσε από τις κυβερνήσεις να δικαιολογήσουν επαρκώς τις δημόσιες πληρωμές προς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής που προορίζονται για εφεδρεία.
Επίσης, οι υπουργοί αφαίρεσαν από το κείμενο το ανώτατο όριο των 550 γραμμαρίων CO2 / κιλοβατώρα που είχε θέσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τις μονάδες που θα δέχονται αυτές τις επιδοτήσεις. Αυτό πρακτικά σημαίνει, ότι ακόμα και οι πιο ρυπογόνες και μη αποδοτικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής, θα μπορούν να δέχονται δημόσιες επιδοτήσεις εκατομμυρίων ευρώ ετησίως, με σκοπό να παραμένουν τεχνητά οικονομικά βιώσιμες.
Την ίδια ώρα, οι υπουργοί ενέργειας αφαίρεσαν τις διατάξεις που όριζαν ότι τα νοικοκυριά έχουν το δικαίωμα να αποζημιώνονται σε δίκαιη τιμή για την ενέργεια που θα παράγουν και ότι θα πρέπει να προστατεύονται από επιβολή άδικων φόρων και χρεώσεων.
Τέλος, σύμφωνα με την Greenpeace, τα επόμενα βήματα είναι εξαιρετικά σημαντικά για την διαμόρφωση του τελικού θεσμικού πλαισίου. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναμένεται να ολοκληρώσει τη δική του θέση μέχρι τον Φεβρουάριο. Οι υπουργοί ενέργειας αναμένεται να επικυρώσουν τη σημερινή απόφαση κατά τη διάρκεια της συνόδου της 26ης Φεβρουαρίου, πριν ξεκινήσουν οι διαδικασίες του τριμερούς διαλόγου την άνοιξη.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 21 Δεκεμβρίου 2017

Κάτι τρέχει στην Ποντοκώμη...

Αυτά τα γεωτρύπανα λίγα μέτρα από την Ποντοκωμη κοντά και δίπλα στο φρύδι του Ε1 τι ακριβώς κάνουν;
1.Ψάχνουν για λιγνίτη;
2.Κάνουν αποστράγγιση του μετώπου;
3.Ελέγχουν τα ρήγματα (;) άρα και εδώ να περιμένουμε κατολισθήσεις;;;

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 12 Δεκεμβρίου 2017

Η κατολίσθιση στο Ορ.Αμυνταίου οπως καταγράφτηκε σε πραγματικό χρόνο 10.6.2017...

Ypoloipo

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 7 Δεκεμβρίου 2017

Υπάρχουν τρεις αλήθειες που επιμελώς αποκρύπτονται από τους καταναλωτές...

Αλήθεια πρώτη:
Η ηλεκτρική ενέργεια έγινε αγαθό πολυτέλειας λόγω των επιδοτήσεων των Α.Π.Ε. .
Αλήθεια δεύτερη:
Οι Α.Π.Ε. υπάρχουν μόνο επειδή επιδοτούνται, αφού η «καθαρή» ενέργεια που παράγουν δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες ενός ηλεκτρικού δικτύου.
(Σε ένα ηλεκτρικό δίκτυο πρέπει σε κάθε χρονική στιγμή να ικανοποιείται το ισοζύγιο της ισχύος, δηλαδή η ισχύς που απορροφάται από τους καταναλωτές να είναι ίση προς αυτήν που παράγουν οι σταθμοί παραγωγής. Επειδή όμως οι ανεμογεννήτριες παράγουν ηλεκτρική ενέργεια μόνο όταν φυσάει ο άνεμος και τα φωτοβολταϊκά μόνο όταν ο ήλιος λάμπει, δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες ενός δικτύου, η ασφάλεια του οποίου συνεχίζει να στηρίζεται στις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με συμβατικά καύσιμα ).
Αλήθεια τρίτη:/
Οι Α.Π.Ε , όχι μόνον δεν προστατεύουν, αλλά και βλάπτουν το περιβάλλον (βλέπετε εδώ, εδώ και εδώ).
Βεβαίως οι αλήθειες αυτές είναι δύσκολο να γίνουν αποδεκτές, όταν επί σειρά ετών μας πιπιλίζουν τα αυτιά με τα γνωστά φληναφήματα για τη «φτηνή» και «οικολογική» ενέργεια που παράγεται από τον ήλιο και τον αέρα. Δεν ήρθε όμως ο καιρός που πρέπει να αρχίσουμε να ψάχνουμε και να αμφισβητούμε;

Αναδημοσιεύουμε σε δική μας μετάφραση το τρίτο μέρος του άρθρου «Πώς ο ηλεκτρισμός έγινε είδος πολυτελείας» που δημοσιεύθηκε στο «SPIEGEL ONLINE» στις 4.9.2013 (το πρώτο μέρος εδώ και το δεύτερο εδώ)

Πώς ο ηλεκτρισμός έγινε είδος πολυτελείας
Μέρος 3ο: Κίνητρα για μόλυνση

Όλο και περισσότερες ανεμογεννήτριες λειτουργούν στην Γερμανία και όλο και περισσότερα φωτοβολταϊκά λιάζονται στον ήλιο, ωστόσο η ποσότητα ρύπων και αερίων του θερμοκηπίου που εκπέμπονται από τα φουγάρα αυξήθηκαν πέρυσι. Αυτή η κρίσιμη εξέλιξη είναι ιδιαίτερα εμφανής στην μικρή πόλη Grosskotzenburg, ανατολικά της Φρανκφούρτης.
Ο μεγαλύτερος προμηθευτής ενέργειας της Γερμανίας, η εταιρεία E.ΟΝ AG, με έδρα το Ντίσελντορφ, λειτουργεί εδώ και πολλά χρόνια έναν μεγάλο σταθμό ηλεκτροπαραγωγής με βάση τον λιγνίτη στο Grosskotzenburg Η παλαιότερη από τις πέντε μονάδες του εργοστασίου Staudinger (σημείωση του μεταφραστή: το εργοστάσιο αυτό είναι γνωστό και ως σταθμός ηλεκτροπαραγωγής Großkrotzenburg ) κτίστηκε το 1965 και λειτουργεί στο γελοίο επίπεδο απόδοσης του 32% . Ακόμα και στην E.ΟΝ το εργοστάσιο Staudinger θεωρείται πλέον «εντελώς απαράδεκτο, τόσο οικονομικά όσο και περιβαλλοντικά».
Οι υπερσύγχρονες μονάδες ηλεκτροπαραγωγής που λειτουργούν με φυσικό αέριο, σαν αυτό στην πόλη Irsching της Βαυαρίας, έχουν σχεδόν διπλάσια απόδοση από αυτές που λειτουργούν με άνθρακα, ή περίπου 60%. Επιπλέον είναι πιο ευέλικτες και εκπέμπουν πολύ λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα. Ίσως αυτό εξηγεί γιατί οι υπεύθυνοι της εταιρείας E.ON δεν θορυβήθηκαν όταν η άδεια λειτουργίας της παλαιότερης από τις πέντε μονάδες του Staudinger έληξε την 1η Ιανουαρίου τρέχοντος έτους.
«Για να είμαστε καλυμμένοι ενημερώσαμε αρκετές φορές τους αρμόδιους φορείς ότι κλείνουμε την μονάδα», λέει ο διευθύνων σύμβουλος της E.ΟΝ, Johannes Teyssen. Εφόσον οι φορείς δεν διατύπωσαν αντιρρήσεις, η εταιρεία ξεκίνησε τον Μάιο την αποσυναρμολόγηση βασικών στοιχείων του εργοστασίου και μετέφερε τους εργαζόμενους σε άλλα εργοτάξια. Η E.ON είχε σχεδιάσει να ολοκληρώσει το έργο μέχρι το τέλος του χρόνου και να αφαιρέσει ό,τι έμεινε από το παλιό εργοστάσιο.
Αλλά η κατάσταση άλλαξε ξαφνικά στις 30 Ιουνίου, όταν η E.ON έλαβε μια επιστολή από τον φορέα εκμετάλλευσης του δικτύου που συνδέεται με το εργοστάσιο, την εταιρεία Tennet, και από την ρυθμιστική αρχή. Η μονάδα, σύμφωνα με την επιστολή, ήταν απαραίτητη για τη διατήρηση της σταθερότητας του δικτύου και η E.ΟΝ όφειλε να αποκαταστήσει την επιχειρησιακή ετοιμότητα του εργοστασίου άνθρακα χωρίς καθυστέρηση.
Αυτό είναι μια από τις πιο περίεργες εξελίξεις στην ιστορία της γερμανικής ενεργειακής μεταρρύθμισης. Τα πιο ρυπογόνα εργοστάσια της χώρας είναι πλέον και τα πιο κερδοφόρα: τα παλιά και άνευ σημασίας εργοστάσια λιγνίτη. Πολλά απ’ αυτά τα εργοστάσια λειτουργούν τώρα με πλήρη ισχύ.
Αυτό αφήνει μια μαύρη κηλίδα στις περιβαλλοντικές στατιστικές της Γερμανίας. Ενώ η ποσότητα ηλεκτρισμού από ανανεώσιμες πηγές ενεργείας αυξήθηκε κατά 10,2% το 2012, το πρώτο έτος της νέας ενεργειακής πολιτικής, η ποσότητα παραγωγής από εργοστάσια λιθάνθρακα και λιγνίτη αυξήθηκε επίσης κατά 5% η καθεμία . Ως αποτέλεσμα οι εκπομπές CO2 της Γερμανίας αυξήθηκαν κατά 2% το 2012. Ο Υπουργός Περιβάλλοντος Altmaier , ήταν φανερά εκνευρισμένος δηλώνοντας: «Αυτή η εξέλιξη δεν μπορεί να γίνει τάση».
Αλλά οι ειδικοί αναμένουν ότι ο Altmaier θα γελοιοποιηθεί ακόμα μια φορά στο τέλος του χρόνου, αν είναι ακόμα υπουργός. Μια έρευνα που είδε το φως της δημοσιότητας την περασμένη εβδομάδα από την Ομοσπονδιακή Αρχή Δικτύου δείχνει ότι η παραγωγή ρεύματος από λιγνίτη θα παραμείνει σχεδόν σταθερή, στις 148 τεραβατώρες μέχρι το 2022. Το απογοητευτικό συμπέρασμα ήταν ότι η ανταγωνιστική θέση του λιγνίτη «μόλις και μετά βίας θα μειωθεί με ένα αυξανόμενο μερίδιο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο μείγμα».

Πέρα από την Σουηδία
Καμιά φορά η ανάγκη γεννά τις καλύτερες ιδέες. Τουλάχιστον έτσι το βλέπει ο GustavEbenå (σημείωση του μεταφραστή: επικεφαλής της Μονάδας Ελέγχου και Εποπτείας του Τμήματος Ανάλυσης του Οργανισμού Ενέργειας της Σουηδίας) όταν θυμάται τότε που η Σουηδία έμπαινε στην νέα εποχή της πράσινης ενέργειας στην αλλαγή του αιώνα. Η χώρα του υπέφερε εκείνη την εποχή από τις συνέπειες μιας οδυνηρής οικονομικής κρίσης. «Ένα ήταν σαφές», θυμάται ο Σουηδός ειδικός. «Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας έπρεπε να αναπτυχθούν όσο πιο οικονομικά γινόταν».
Η Σουηδία ανέπτυξε ένα σύστημα που βασίζεται σε ποσοστώσεις για την πράσινη ενέργεια και σε μια αγορά πιστοποιητικών. . «Κατά μία έννοια, το μοντέλο μας ήταν το ανάποδο του Γερμανικού συστήματος επιδοτήσεων», λέει ο Ebenå, ο οποίος έζησε στην Γερμανία για πολλά χρόνια και είναι καλά ενημερωμένος για τις ενεργειακές μεταρρυθμίσεις της Γερμανίας.
Το Σουηδικό μοντέλο επικράτησε μεταξύ των ανταγωνιστικών απόψεων. Σύμφωνα μ’αυτό , μια κιλοβατώρα καθαρής ενέργειας κοστίζει μόλις 10% περισσότερο από τον συμβατικό ηλεκτρισμό. «Αυτό σημαίνει ότι οι καταναλωτές μας πληρώνουν ελάχιστα σε σχέση με όσο ξοδεύουν οι Γερμανοί για να μπουν στην εποχή της ανανεώσιμης ενέργειας», τονίζει ο Ebenå .
Εντούτοις , η Σουηδία προχωρά γοργά με την επέκταση της πράσινης ενέργειας. Η χώρα παράγει ήδη περίπου το 45% του ηλεκτρικής ενέργειας της από υδροηλεκτρικούς σταθμούς. Ως αποτέλεσμα του συστήματος επιδοτήσεων, η βιομάζα και οι ανεμογεννήτριες έχουν συμβάλει περίπου 10% στο ενεργειακό μείγμα τα τελευταία χρόνια. Η Νορβηγία υιοθέτησε το σουηδικό σύστημα πέρυσι. Μπορεί όμως αυτό το μοντέλο να εφαρμοστεί στην Γερμανία;
Τα μέλη της επιτροπής που διορίστηκαν από τη Γερμανική κυβέρνηση πιστεύουν ότι μπορεί, και πρόκειται να υποβάλουν ένα λεπτομερές σχέδιο στον Υπουργό Οικονομικών Philipp Rösler την Πέμπτη. Το σχέδιο επιμελήθηκε ο οικονομολόγοςJustus Haucap και ο ειδικός στα νομικά Jürgen Kühling. Το σχέδιο επίσης υποστηρίζεται από την ομάδα οικονομικών μελετών RWI και από την Γερμανική Ακαδημία Επιστημών και Μηχανικής (Acatech).
Οι ειδικοί προτείνουν να επιβάλει η κυβέρνηση μια ποσόστωση πράσινης ενέργειας στους προμηθευτές ενέργειας, και σταδιακά να αυξήσει αυτήν την ποσόστωση σύμφωνα με τους στόχους της για την παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας. Η ημερομηνία διακοπής θα είναι η 01 Ιανουαρίου 2015. Στους επόμενους 12 μήνες το 27,5% του ηλεκτρισμού θα πρέπει να προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, το 29% το 2016 και τελικά το 35% το 2020.
Ωστόσο, θα εναπόκειται στις εταιρείες ενέργειας και στις δημοτικές υπηρεσίες κοινής ωφέλειας να επιλέξουν τις αντίστοιχες πηγές καθαρής ενέργειας. Η επιτροπή πιστεύει ότι οι προμηθευτές ενέργειας θα πρέπει να αποφασίζουν πώς να δαπανήσουν τα χρήματά τους: στην αιολική ενέργεια, την ηλιακή ή την βιομάζα. Οι δημοτικές υπηρεσίες κοινής ωφέλειας θα αναζητούν την χαμηλότερη δυνατή τιμή για την καθαρή ηλεκτρική ενέργεια. Αυτό θα ενθαρρύνει τον ανταγωνισμό μεταξύ υπεράκτιας και χερσαίας αιολικής ενέργειας, καθώς και μεταξύ ηλιακής και βιομάζας, και οι τιμές θα πέσουν, προς όφελος των καταναλωτών.

Διατήρηση αδιάβλητου συστήματος
Στην Σουηδία, το σύστημα εξασφαλίζει ότι οι επενδύσεις των επιχειρήσεων ηλεκτρικής ενέργειας διοχετεύονται αυτομάτως στην τεχνολογία που θεωρούν ως την πλέον οικονομικά αποδοτική. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα είναι και η φθηνότερη σε μια δεδομένη στιγμή. Όπως κάθε άλλη εταιρεία, έτσι και οι Σουηδικές υπηρεσίες κοινής ωφέλειας ενδιαφέρονται να μεγιστοποιούν την απόδοση μιας επένδυσης. Αυτό διαφέρει στην Γερμανία , όπου η πιο αναποτελεσματική τεχνολογία σε μια δεδομένη στιγμή είναι και η περισσότερη επιδοτούμενη και βασίζεται στην περίεργη λογική ότι πρέπει να την φέρουν στην αγορά για ένα ιδιαίτερα μακρύ διάστημα.
Για να αποκλειστεί η περίπτωση οι πάροχοι ενέργειας να κάνουν απάτη σε σχέση με το μοντέλο ποσόστωσης, η σουηδική κυβέρνηση ζητά να καταθέσουν έναν αριθμό πιστοποιητικών πράσινης ενέργειας. Κάθε πιστοποιητικό αντιπροσωπεύει μία Μεγαβατώρα καθαρού ηλεκτρισμού. Αυτοί που δεν μπορούν να αποδείξουν ότι έχουν εκπληρώσει τις ποσοστώσεις τους τιμωρούνται με βαρύ πρόστιμο.
Τα υπόλοιπα αφήνονται στην προσφορά και ζήτηση, με βάση τους συνήθεις κανόνες της οικονομίας της αγοράς. Όταν η ποσότητα πράσινης ενέργειας που παράγεται είναι χαμηλή , υπάρχουν λιγότερα πιστοποιητικά στην αγορά και η τιμή τους αυξάνεται. Αυτό, με την σειρά του, παρέχει κίνητρα στους επενδυτές να κατασκευάσουν επιπλέον ανεμογεννήτριες ή φωτοβολταϊκά. Επίσης μπορούν να επενδύσουν τα χρήματά τους σε συστήματα αποθήκευσης, τα οποία καθιστούν την παραγωγή ενέργειας πιο αποτελεσματική. Ή μπορούν να επενδύσουν σε τεχνολογίες που δεν παίζουν ρόλο στην Γερμανία σήμερα αλλά μελετώνται σε άλλα μέρη του κόσμου.
Για την Σουηδή Υπουργό Ενεργείας, Anna-Karin Hatt, το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του μοντέλου ποσοστώσεων είναι ότι περιέχει λίγους γραφειοκρατικούς περιορισμούς. Η κυβέρνηση ορίζει τον στόχο, αλλά όχι την μέθοδο. Εν αντιθέσει προς το γερμανικό σύστημα , η κυβέρνηση δεν είναι αναγκασμένη να αναπροσαρμόζει διαρκώς τα επίπεδα επιδότησης για την αιολική ενέργεια, την ηλιακή και την βιομάζα. «Ως αποτέλεσμα η αγορά ενέργειας δεν εξαρτάται από καινούργιες πολιτικές αποφάσεις κάθε χρόνο,» λέει η Hatt. «Οι επενδυτές στην ανανεώσιμη ενέργεια εκτιμούν πολύ αυτήν την προβλεψιμότητα.»
Στην Σουηδία με τα πυκνά δάση, οι προμηθευτές ενέργειας αρχικά επικεντρώθηκαν στην βιομάζα με τη μορφή αποβλήτων από ξύλο και χαρτί. Χρησιμοποίησαν αυτό το υλικό ως καύσιμο για τους συμβατικούς ηλεκτροπαραγωγικούς σταθμούς, οι οποίοι παράγουν ηλεκτρική ενέργεια και προμηθεύουν θέρμανση από μεγάλη απόσταση σε νοικοκυριά. Αλλά αυτή η δυνατότητα έχει πλέον εξαντληθεί σε μεγάλο βαθμό. Γι’ αυτόν τον λόγο ο κλάδος στράφηκε στην κατασκευή ή τον εκσυγχρονισμό αιολικών πάρκων κυρίως στην ηπειρωτική χώρα, λέει ο Ebenå, «γιατί τα υπεράκτια αιολικά πάρκα κοστίζουν πολύ. «

Εκλογές και δημόσια σιωπή
Το πιθανότερο είναι ότι στην Γερμανία ένα μοντέλο βασισμένο σε ποσοστώσεις θα οδηγούσε επίσης στην κατασκευή χερσαίων ανεμογεννητριών. Οι κυβερνητικοί στόχοι για επέκταση των υπεράκτιων δεν θα ήταν πια εφικτοί – και όχι χωρίς λόγο. Εξ αιτίας του δύσκολου περιβάλλοντος, η τεχνολογία είναι επιρρεπής σε αποτυχία και το κόστος κατασκευής μακριά από την ακτή είναι πολύ υψηλό. Το χειρότερο είναι ότι η ηλεκτρική ενέργεια πρέπει να μεταφέρεται εκατοντάδες χιλιόμετρα μέσα στην χώρα.
Είναι σαφές ότι η επόμενη γερμανική κυβέρνηση θα αναγκαστεί να σχεδιάσει μια αλλαγή στην ενεργειακή πολιτική. Η τιμή όμως της ηλεκτρικής ενέργειας είναι ένα τοξικό θέμα της εκλογικής εκστρατείας , δεδομένων των κακών προγνωστικών και των υποσχέσεων που δεν τηρήθηκαν. Σε μια κυβερνητική δήλωση τον Ιούνιο του 2011, η ΚαγκελάριοςMerkel είχε υποσχεθεί να κρατήσει τις τιμές σταθερές. «Η επιβάρυνση για την ανανεώσιμη ενέργεια δεν πρέπει να ξεπεράσει τα τωρινά επίπεδα,» είπε η Merkel στο κοινοβούλιο. Ο δε Υπουργός Οικονομικών Rösler ισχυρίστηκε ότι υπάρχει ακόμα και περιθώριο για περικοπές στον φόρο ενεργείας. Όταν οι τιμές αυξήθηκαν , ο Rösler και αργότερα ο Υπουργός Περιβάλλοντος Röttgen κατηγόρησαν ο ένας τον άλλο αντί να βρουν μια λύση.
Κανένα από τα κόμματα δεν έχει ένα σχέδιο με συνοχή για την αντιμετώπιση του προβλήματος μετά τις βουλευτικές εκλογές στις 22 Σεπτεμβρίου 2013. Οι λίγες μέχρι τώρα προτάσεις είναι ενοχλητικά απλουστευτικές . Ο Altmaier και το CDUσκέπτονται το ενδεχόμενο να πληρωθούν οι επιδοτήσεις για την πράσινη ενέργεια του χρόνου με δανεικά, ούτως ώστε να καθυστερήσει η επόμενη αύξηση της ηλεκτρικής ενέργειας κατά μερικούς μήνες.
Η Gerda Hasselfeldt, μέλος του CSU, αδελφού κόμματος του CDU στην Βαυαρία, ευνοεί το φόρτωμα τουλάχιστον μέρους του κόστους στην επόμενη γενιά. Σύμφωνα με την πρότασή της, η κρατική αναπτυξιακή τράπεζα KfW θα αναλάβει μέρος του κόστους για φωτοβολταικά και ανεμογεννήτριες. Το ποσόν σ’αυτήν την περίπτωση θα αποπληρωθεί μέσα στα επόμενα 40 χρόνια.
Όσο για τις προτάσεις του SPD, των Πρασίνων και του FDP, αυτές κυμαίνονται από την μείωση του φόρου ρεύματος ως την μείωση του ΦΠΑ. Αυτό όμως δεν πρόκειται να δώσει λύση στα δομικά προβλήματα, τα οποία απαιτούν ριζική μεταρρύθμιση της κυβερνητικής επιτροπής. Το πρόβλημα είναι ότι η επόμενη κυβέρνηση θα πρέπει να είναι πρόθυμη να τα βάλει με τις ισχυρότερες βιομηχανίες ρεύματος.
Μέχρις ότου το θέμα φτάσει στην επόμενη νομοθετική περίοδο, ο Υπουργός Περιβάλλοντος Altmaier προτιμά να στέλνει στους καταναλωτές συμβουλές εξοικονόμησης: «Όταν μαγειρεύω , προσπαθώ να αφήνω την κατσαρόλα με κλειστό το καπάκι.»
Από τους FRANK DOHMEN, MICHAEL FRÖHLINGSDORF, ALEXANDER NEUBACHER, TOBIAS SCHULZE AND GERALD TRAUFETTER Μετάφραση από τα γερμανικά στα αγγλικά από τον Christopher Sultan

Πηγή: https://oataktos.wordpress.com

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου 2017

Ρύπανση: Κάθε χρόνο εξαφανίζεται από τον παγκόσμιο πληθυσμό μια... Ελλάδα...

Εννιά εκατομμύρια ανθρώπους ετησίως σκοτώνει η μόλυνση του περιβάλλοντος, τρεις φορές περισσότερους απ’ ό,τι το AIDS, η φυματίωση και η ελονοσία μαζί και σχεδόν 15 φορές περισσότερους από όσους χάνουν τις ζωές τους σε πολέμους και άλλες μορφές βίας, σύμφωνα με την πιο περιεκτική έκθεση που διεξήχθη ποτέ παγκοσμίως.
Περίπου 6.5 εκατομμύρια από τους θανάτους το 2015 οφείλονταν στην ατμοσφαιρική ρύπανση, συμπεριλαμβανομένων των εκπομπών και των τοξινών που συνδέονται με αναπνευστικές και καρδιακές παθήσεις. Οι υπόλοιποι οφειλόταν κυρίως στη ρύπανση των υδάτων.
Το συναγερμό σήμανε η έκθεση της Lancet Commission on Pollution and Health, μιας διεθνούς ομάδας άνω των 40 επιστημόνων, η οποία προειδοποιεί ότι «απειλείται η επιβίωση των ανθρώπινων κοινωνιών».

Η ρύπανση σκοτώνει τους φτωχούς… για την ώρα
Σύμφωνα με το πόρισμα ένας στους έξι πρόωρους θανάτους οφείλεται στη μόλυνση του περιβάλλοντος και το 92% των θανάτων αυτών σημειώνονται σε χώρες με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2015, 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν από τη ρύπανση του περιβάλλοντος στην Ινδία και 1,8 εκατομμύρια στην Κίνα.
Ο μεγαλύτερος «δολοφόνος» είναι σύμφωνα με την έκθεση η ατμοσφαιρική ρύπανση από την καύση διαφόρων καυσίμων, που προκαλεί καρδιακά νοσήματα και νόσους του αναπνευστικού αλλά και καρκίνο των πνευμόνων λόγω της παρατεταμένης έκθεσης.
Κι ενώ η ατμοσφαιρική ρύπανση και η ρύπανση των υδάτων φθάνουν σε επίπεδα επιδημίας, η παθολογία στη ρίζα της κρίσης δεν είναι ιατρική αλλά κοινωνική: «Με την παγκοσμιοποίηση η εξόρυξη και η μεταποίηση μετατοπίστηκαν σε φτωχότερες χώρες, όπου οι περιβαλλοντικοί κανονισμοί και η εφαρμογή τους μπορεί να είναι χαλαροί», ανέφερε η Κάρτι Σαντιλίγια, μια από τις συντάκτριες του πορίσματος και σύμβουλος της περιβαλλοντικής οργάνωσης Pure Earth.
«Οι άνθρωποι στις φτωχότερες χώρες -όπως οι οικοδόμοι στο Νέο Δελχί- εκτίθενται περισσότερο στην ατμοσφαιρική ρύπανση και δεν έχουν πολλές δυνατότητες να προστατευθούν καθώς μεταβαίνουν πεζοί, με ποδήλατο ή λεωφορεία στους χώρους εργασίας τους, όπου μπορεί επίσης να είναι μολυσμένο το περιβάλλον».
Η μόλυνση δεν προκαλεί μόνον θανάτους και βλάβες στην υγεία, αλλά και τεράστια επιβάρυνση στα ασφαλιστικά ταμεία. Το κόστος ετησίως υπολογίζεται στα 4,6 τρισεκατομμύρια δολάρια, ποσό που αντιστοιχεί στο 6,2% της παγκόσμιας οικονομικής παραγωγής.
Σύμφωνα με τον ερευνητή Philip Landrigan, οι κύριοι παράγοντες που οδηγούν στη ρύπανση θεωρούνται: «η παγκοσμιοποίηση της βιομηχανίας σε συνδυασμό με την ανεξέλεγκτη αστικοποίηση, η παγκόσμια εξάπλωση των πετρελαιοκίνητων οχημάτων και ο πολλαπλασιασμός των βιομηχανικών παραγωγών και η εντατική γεωργία».
Ιστορικά, οι επιπτώσεις της ρύπανσης στην υγεία και τις νόσους έχουν συνδεθεί με πολυεθνικές επενδύσεις σε βιομηχανίες που καταστρέφουν τις φτωχότερες περιφέρειες, μέσω εξορυκτικών πετρελαϊκών και άλλων δραστηριοτήτων και μεταποιητικής βιομηχανίας όπως η τοξική εξόρυξη της Νότιας Αφρικής ή η μονοκαλλιέργεια.
Τα παγκόσμια δεδομένα δείχνουν ότι οι πληθυσμοί που υποφέρουν περισσότερο είναι οι πολύ φτωχοί διότι μεταξύ άλλων αδυνατούν να παρέχουν τους πόρους και την τεχνολογία που οι πλούσιες (και οι ρυπογόνες) χώρες έχουν αναπτύξει ώστε να μειώνουν τις επιπτώσεις της ρύπανσης.
Αλλά η ταξική διαστρωμάτωση των επιπτώσεων της ρύπανσης αντικατοπτρίζονται και στο εσωτερικό των αναπτυγμένων χωρών. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ένας μικρόκοσμος της παγκόσμιας περιβαλλοντικής ανισότητας. Οι φτωχές κοινότητες, ειδικά εκείνες με υψηλή ανεργία και χαμηλά επίπεδα εκπαίδευσης, αντιμετωπίζουν πολύ υψηλότερη έκθεση σε ασθένειες από ατμοσφαιρικούς ρύπους.
Έτσι, αν ζείτε κοντά στο αεροδρόμιο του Columbus στη Τζόρτζια, ο τοπικός αέρας είναι περίπου τέσσερις φορές πιο τοξικός από ό, τι αυτός που αναπνέουν στο Martha’s Vineyard. Και ενώ οι περισσότεροι Αμερικανοί απολαμβάνουν με ασφάλεια το καθαρό νερό της βρύσης, τα παιδιά στο Flint του Michigan, συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν μια επιδημία δηλητηρίασης με μόλυβδο, όπως και πολλά φτωχά νοικοκυριά στον Νότο.
Ο Jesse Bragg από τον Οργανισμό Παρακολούθησης Εταιρικής Λογοδοσίας (CAI) υποστηρίζει ότι η μελέτη δείχνει ότι «όσοι έκαναν το λιγότερο κακό στην κλιματική κρίση πληρώνουν συχνά την υψηλότερη τιμή, μερικές φορές ακόμη και με τη ζωή τους».
Το μέλλον του παγκόσμιου κινήματος περιβαλλοντικής δικαιοσύνης εξαρτάται από την κλιμάκωση της έννοιας «ο ρυπαίνων πληρώνει» για την αντιμετώπιση της πανδημίας της δημόσιας υγείας για τη νέα γενιά. Παρόλο που η συμφωνία για το κλίμα του Παρισιού προσφέρει ένα σχέδιο συντονισμένης παγκόσμιας δράσης για τα ορυκτά καύσιμα, οι ισχύοντες κανόνες και στόχοι της συμφωνίας διατυπώνονται γενικά γύρω από τα επιχειρηματικά συμφέροντα, αλλά παραμελούν τις δυσανάλογες επιπτώσεις των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στις περιθωριοποιημένες ομάδες που είναι πιο ευάλωτες σε ακραίες καιρικές συνθήκες και κλιματικές διαταραχές.
Η παγκόσμια κρίση της ρύπανσης φθάνει σε σημείο ανάφλεξης, καθώς η θνησιμότητα της βιομηχανικής ρύπανσης διασταυρώνεται με την αχαλίνωτη εταιρική ανάπτυξη. Έτσι το κίνημα για την περιβαλλοντική δικαιοσύνη εξελίσσεται για να ανταποκριθεί στην πρόκληση. Ο τρόπος ανάπτυξης, η δημοκρατία και η περιβαλλοντική δικαιοσύνη είναι στόχοι που πρέπει να επιτευχθούν μαζί. Η επίτευξη μιας βιώσιμης ισορροπίας αυτών των παραγόντων απαιτεί μια επανάσταση στον τρόπο που κυβερνάμε τις κοινότητές μας και επαναπροσδιορίζουμε πού συναντώνται οι αυλές μας και τα παγκόσμια κοινά.

Άσχημα τα νέα, παγκόσμια ανησυχία για την αύξηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα
Την ίδια ώρα, όπως δείχνουν τα νέα στοιχεία των επιστημόνων, οι παγκόσμιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα αναμένεται να αυξηθούν ξανά το 2017, έπειτα από μια τριετία σταθεροποίησης. Η αύξηση, φέτος, εκτιμάται ότι θα φθάσει το 2% έναντι του 2016, με πιθανότητα να κινηθεί από 0,8% έως 3%. Αντίστοιχα, το συνολικό ΑΕΠ της παγκόσμιας οικονομίας προβλέπεται ότι θα αυξηθεί φέτος κατά 3,5%, σύμφωνα με το ΔΝΤ.
Οι επιστήμονες, προς το παρόν, δεν είναι βέβαιοι αν η εξέλιξη αυτή σηματοδοτεί την έναρξη ενός νέου κύκλου πολυετούς αύξησης των ανθρωπογενών «αερίων του θερμοκηπίου» ή πρόκειται για ένα «εφάπαξ» φαινόμενο, το οποίο δεν θα επαναληφθεί το 2018. Πάντως, οι αρχικές εκτιμήσεις τους είναι ότι του χρόνου είναι απίθανο να μειωθούν οι εκπομπές. Οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες (κυρίως καύσεις ορυκτών καυσίμων και βιομηχανίες) εκτιμάται ότι θα φθάσουν τους 41 δισεκατομμύρια τόνους έως το τέλος του 2017. Το μεγαλύτερο μερίδιο αφορά τις εκπομπές διοξειδίου από την καύση ορυκτών καυσίμων, που αναμένεται να φθάσουν τους 37 δισεκατομμύρια τόνους (νέο ρεκόρ), εμφανίζοντας αύξηση 2% σε σχέση με πέρυσι.
Η Κίνα -ο Νο 1 ρυπαντής παγκοσμίως- είναι η κύρια αιτία για τη φετινή αρνητική εξέλιξη, καθώς το 2017 οι εκπομπές διοξειδίου της αναμένεται να αυξηθούν κατά 3,5%, λόγω της μεγάλης χρήσης άνθρακα, πετρελαίου και φυσικού αερίου για τις ενεργειακές ανάγκες της. Αντίθετα, οι εκπομπές των ΗΠΑ θα μειωθούν κατά 0,4% και της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά 0,2% (πολύ λιγότερο όμως από ό,τι η μέση ετήσια μείωση 2,2% κατά την τελευταία δεκαετία). Η Ελλάδα -με ετήσιες εκπομπές περίπου 71 εκατομμυρίων τόνων διοξειδίου, βρίσκεται στην 48η κατάταξη των χωρών, όσον αφορά τους εκπεμπόμενους ρύπους.
Οι εκτιμήσεις των 76 επιστημόνων του Παγκοσμίου Προγράμματος Άνθρακα (Global Carbon Project), από 15 χώρες και του Κέντρου Ερευνών Tyndall για την Κλιματική Αλλαγή του Πανεπιστημίου της Ανατολικής Αγγλίας, με επικεφαλής αντίστοιχα τον καθηγητή του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, Ρομπ Τζάκσον, και την καθηγήτρια, Κορίν Λε Κερ, έγιναν ενόψει της διεθνούς συνδιάσκεψης του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή (COP 23) στη Βόννη. Οι ερευνητές έκαναν ταυτόχρονες δημοσιεύσεις σε τρία κορυφαία περιοδικά για περιβαλλοντικά θέματα «Nature Climate Change», «Environmental Research Letters» και «Earth System Science Data Discussions».
«Είναι πολύ απογοητευτικό ότι οι ανθρωπογενείς παγκόσμιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα εμφανίζονται να αυξάνουν σημαντικά για μια ακόμη φορά, μετά από μια τριετή περίοδο σταθερότητας. Μετά από τη φετινή αυτή εξέλιξη, ο διαθέσιμος χρόνος λιγοστεύει για να κρατήσουμε την άνοδο της θερμοκρασίας αρκετά κάτω από τους δύο βαθμούς Κελσίου, πόσο μάλλον κάτω από τον ενάμιση βαθμό», δήλωσε η Λε Κερ. «Είναι ζωτική ανάγκη να φθάσουμε σε ένα μέγιστο σημείο στις παγκόσμιες εκπομπές μέσα στα επόμενα λίγα χρόνια, ώστε στη συνέχεια να τις μειώσουμε γρήγορα, για να περιορίσουμε τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής», προσέθεσε.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, η συγκέντρωση διοξειδίου στην ατμόσφαιρα αναμένεται, από 277 ppm (μέρη ανά εκατομμύριο) στην προβιομηχανική εποχή και 403 ppm το 2016, να φθάσει τα 405,5 ppm το 2017.
Θετική εξέλιξη, κατά τους επιστήμονες, αποτελεί ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειες αυξάνονται με γρήγορο μέσο ετήσιο ρυθμό 14% κατά την τελευταία πενταετία. Επίσης, ενθαρρυντικό είναι ότι το 2017 οι εκπομπές εμφανίζουν πτωτική τάση σε 22 χώρες, που από κοινού εκλύουν το 20% των παγκόσμιων ρύπων. Από την άλλη, όμως, οι εκπομπές από 101 χώρες, που εκλύουν το 50% των παγκοσμίων εκπομπών άνθρακα, αυξήθηκαν το 2017.

Οι επιπτώσεις της απόφασης Τραμπ για τον πλανήτη
Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε τον Ιούνιο ότι αποσύρεται από τη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα, καταφέροντας ένα μεγάλο πλήγμα στις προσπάθειες που γίνονται παγκοσμίως για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και παίρνοντας με αυτό τον τρόπο αποστάσεις από πολλούς συμμάχους.
Υπό την προηγούμενη κυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα, οι ΗΠΑ είχαν συμφωνήσει να μειώσουν τις εκπομπές αερίων κατά περίπου 1,6 δισεκατομμύρια τόνους έως το 2025. Αλλά οι στόχοι ήταν προαιρετικοί που σημαίνει ότι τόσο οι ΗΠΑ όσο και τα υπόλοιπα 200 κράτη που μετείχαν στη συμφωνία θα μπορούσαν να τροποποιήσουν τις δεσμεύσεις τους.
Οι επιστήμονες από την πλευρά τους υποστηρίζουν ότι στον απόηχο της πρωτοβουλίας των ΗΠΑ η Γη αναμένεται να βρεθεί αντιμέτωπη με πολύ πιο επικίνδυνα επίπεδα θερμοκρασίας, δεδομένου ότι οι ΗΠΑ είναι ένας από τους μεγαλύτερους ρυπαντές του πλανήτη.
Σύμφωνα με κάποιους υπολογισμούς η απόσυρση των ΗΠΑ θα μπορούσε να οδηγήσει στην έκλυση 3 δισ. τόνων επιπλέον διοξειδίου του άνθρακα ετησίως, ποσότητα αρκετή για να προκαλέσει ακόμη πιο ακραία καιρικά φαινόμενα, να κάνει τους πάγους να λιώσουν γρηγορότερα και τη στάθμη της θάλασσας να ανέβει κατά πολύ περισσότερο. Οπως είπε και ο δήμαρχος της Νέας Ορλέανης «η πρωτοβουλία αυτή θα αποδειχτεί μακροπρόθεσμα καταστροφική για τους Αμερικάνους. «Στην ουσία η άνοδος της στάθμης της θάλασσας από την ανεξέλεγκτη κλιματική αλλαγή θα σημαίνει ότι πόλεις σαν τη δική μου θα πάψουν να υπάρχουν», είπε χαρακτηριστικά.
Οι ΗΠΑ είναι η δεύτερη κατά σειρά χώρα παγκοσμίως στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα μετά από την Κίνα.

Πηγή: tvxs.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2017

Η Δ.Ε.Η. ως Φορέας Κοινωνικών και Χωρικών Μεταβολών, οι μετεγκαταστάσεις των οικισμών: Ποντοκώμη, Ανάργυροι, Κόμανος...

Η ερευνητική εργασία έχει ως αφετηρία το ρόλο της Δημόσιας Εταιρίας Ηλεκτρισμού, ως φορέα κοινωνικών και χωρικών μεταβολών, στο οροπέδιο Εορδαίας. Η εξορυκτική δραστηριοποίηση της εταιρίας, επιβάλλει δραστικές αλλαγές στο υπέδαφος και στη φυσιογνωμία της περιοχής.
Από τη διαδικασία αυτή, δεν έμειναν ανεπηρέαστοι οι οικισμοί, στο υπέδαφος των οποίων βρίσκονται αξιοποιήσιμα κοιτάσματα λιγνίτη. Οι οικισμοί αυτοί, απαλλοτριώθηκαν και ορισμένοι τελικά μετεγκαταστάθηκαν σε νέα τοποθεσία, ενώ η διαδικασία αυτή συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Η Δ.Ε.Η. λοιπόν, μέσω της δραστηριοποίησης της δημιουργεί μία νέα γεωγραφία στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας, μεταβάλλοντας το χωρικό στίγμα των οικισμών και επηρεάζοντας έμμεσα με τον τρόπο αυτό τα μεγαλύτερα οικιστικά σύνολα της περιοχής, την Πτολεμαΐδα και την Κοζάνη. Σε κοινωνικό επίπεδο, οι κάτοικοι των πληγέντων περιοχών εξαναγκάζονται σε μία εσωτερική μετανάστευση. Η δραστηριότητα των εξορύξεων που αποτυπώνεται χωρικά με την μεταβολή του φυσικού και του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος, επιφέρει μεταβολές και στα οικονομικά και παραγωγικά μεγέθη των υπο μετεγκατάσταση οικισμών αλλά και των πόλεων.
Στην πρώτη ενότητα της εργασίας, πραγματοποιείται μία ιστορική ανασκόπηση για την ηλεκτρική ενέργεια και την παραγωγή της στην Ελλάδα, καταλήγοντας στην παράθεση στοιχείων για την περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας.
Στην επόμενη ενότητα παρουσιάζεται αναλυτικά, με βάση τη βιβλιογραφική και την επιτόπεια έρευνα, η σύσταση της διαδικασίας που διέπει της μετεγκαταστάσεις, από τη στιγμή της απαλλοτρίωσης έως τη δημιουργία του νέου οικισμού. Για την πληρέστερη ανάλυση του θέματος, επιχειρείται η μελέτη τριών οικισμών, του Κομάνου, της Ποντοκώμης και των Αναργύρων.
Η ανάλυση επικεντρώνεται σε ζητήματα πολεοδομικής οργάνωσης. Καταληκτικά, συνοψίζονται και αναλύονται τα αποτελέσματα της έρευνας, με κεντρικό θέμα τον χωροτακτικό αντίκτυπο της Δ.Ε.Η. και τα κοινωνικά ζητήματα που προκύπτουν.
Δείτε την ερευνητική εργασία εδώ

Διαβάστε περισσότερα...
 
back to top