Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

FriendSheep...

Φανταστείτε πως είστε ένας λύκος και η ζωή σας έχει επέλθει σε τέλμα. Έχετε μια βαρετή δουλειά ως καθαριστής παραθύρων σε ένα πολυόροφο κτίριο γραφείων. Δεν είναι ακριβώς το είδος της καριέρας που μπορεί να ικανοποιήσει τους πόθους των σαρκοβόρων κυνοδόντων σας, έτσι δεν είναι; Φανταστείτε λοιπόν, μια μέρα ενώ καθαρίζετε ένα από αυτά τα βρώμικα παράθυρα καθώς το τζάμι γίνεται καθαρό και το βλέμμα σας περνάει από μέσα του, να πέφτει πάνω στη δουλειά των ονείρων σας! Ένα γραφείο γεμάτο πρόβατα!

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 30 Μαρτίου 2013

Αργός θάνατος...


Λένε πως δεν υπάρχει μεγαλύτερη τραγωδία από το να βλέπεις το παιδί σου να πεθαίνει. Δεν ξέρω αν ισχύει. Και μάλλον δε θα το μάθω ποτέ, γιατί δε νομίζω ότι θα μπορέσω να κάνω ποτέ παιδιά. Όμως οι γονείς μου το ξέρουν καλά. Βλέπουν το παιδί τους να πεθαίνει. Και δεν μπορούν να κάνουν .... τίποτα γι’ αυτό. Ξαπλωμένος εδώ, στο νεκροκρέβατό μου, μόνος μου, σκέφτομαι ότι πρέπει να κάνω έναν απολογισμό της σύντομης ζωής μου. Αλήθεια, πόσων χρονών είμαι; Τα τελευταία γενέθλια που γιόρτασα πρέπει να ήταν όταν ήμουν φοιτητής. Ο χρόνος περνά πολύ γρήγορα όταν είσαι σε αυτήν την κατάσταση, ούτε που καταλαβαίνεις πότε τελειώνει η μέρα, η εβδομάδα, ο μήνας, ο χρόνος, τα χρόνια. Πάντως πρέπει να είμαι κάτω από τριάντα. Και σίγουρα είμαι σε ηλικία που δε θα έπρεπε να μου έχει συμβεί αυτό. Έτσι το λέω. “Αυτό”. Δε μου αρέσει να το λέω με το όνομά του. Απο τότε που το συνειδητοποίησα, ποτέ δεν το είπα με το όνομά του. Και σε όσους με ρωτούσαν έλεγα ψέματα. Κι ας ήξερα καλά πως δεν ήμουν ο μόνος. Θες από ντροπή, θες από φόβο, δεν είμαι σίγουρος. Ίσως κατά βάθος πίστευα ότι έφταιγα εγώ. Και ναι, μπορεί να φταίω κι εγώ. Ίσως θα μπορούσα να είχα επιλέξει άλλο τρόπο ζωής, άλλες συνήθειες, να είχα πάρει διαφορετικές αποφάσεις, να είχα διαφορετική ζωή. Καλύτερη. Και πιο μεγάλη. Να άφηνα πισω μου φεύγοντας κάτι παραπάνω από ένα άψυχο σώμα σε αποσύνθεση και μία απροσδιόριστα μελαγχολική μνήμη σε όσους με ξέρουν. Οργή. Στην αρχή ένιωθα μέσα μου τρομερή οργή. Μου έφταιγαν όλοι. Ήθελα να βγω έξω και να κάψω όλο τον κόσμο, να τον εκδικηθώ για την αδικία του. Αλλά δεν το έκανα. Δεν είχα τη δύναμη πια. Ποτέ δεν την είχα. Πέρασα μέρες ατελείωτες ξαπλωμένος σε ένα κρεβάτι. Προσπάθησα να το δω σαν παιχνίδι. Παιδί ήμουν ακόμα. Παιδί είμαι ακόμα. Τι κακό είχε το να είμαι όλη μέρα ξαπλωμένος; Ξεκούραση. Πολλοί θα με ζήλευαν, έλεγα. Αλλά δεν κράτησε πολύ. Κάποια στιγμή λες μέσα σου ότι πρέπει κάτι να κάνεις, κάτι σημαντικό, για να μην πάει χαμένη η ζωή σου, όπως τόσων εκατομμυρίων άλλων ασήμαντων που τα ονόματά τους ξέπεσαν στη λήθη. Όμως εγώ δεν μπορούσα να κάνω ούτε τα βασικά. Και ήθελα και μεγαλεία ο μαλάκας. Είχα αρχίσει όμως έναν απολογισμό της ζωής μου, και τον άφησα στη μέση. Αλλά εδώ που τα λέμε, δεν έχω και πολλά να θυμηθώ. Γεννήθηκα, μεγάλωσα, σπούδασα, πεθαίνω. Σχεδόν η φυσιολογική πορεία της ζωής. Απλά αυτό το “πεθαίνω” έρχεται κάπως νωρίτερα. Και ίσως λίγο πιο επώδυνα. Και το χειρότερο είναι η εξάρτηση. Να μην μπορείς να κάνεις τίποτα από μόνος σου. Ούτε καν να φας. Είναι ωραίο να σε φροντίζουν όταν είσαι πέντε ή δέκα χρονών, αλλά όταν φτάνεις τα τριάντα και χρειάζεσαι πάλι βοήθεια από τους δικούς σου για να επιβιώσεις νιώθεις άσχημα. Νιώθεις άχρηστος, ανήμπορος, ένα παράσιτο που ζει εις βάρος των άλλων. Και βλέπεις την αγάπη στα μάτια τους όταν σε βοηθάνε, αλλά δε σε κάνει να νιώθεις καλύτερα. Αντίθετα, νιώθεις χειρότερα, γιατί δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για να τους ανταποδώσεις αυτή την αγάπη. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να κάθεσαι σε ένα κρεβάτι και να περιμένεις το τέλος, που θα είναι η λύτρωση για όλους. Κι όμως, είναι μερικά πρωινά που ξυπνάω με τόση όρεξη για ζωή, που λέω στον εαυτό μου ότι θα τα καταφέρει, και όχι μόνο θα επιβιώσει, αλλά τελικά θα κάνει και αυτό το μεγάλο κατόρθωμα που πάντα ονειρευόταν. Δεν ξέρω από πού αντλώ αυτή την αισιοδοξία. Ξέρω βέβαια ότι υπάρχουν και κάποιοι που το ξεπέρασαν αυτό, και τώρα ζουν μία κανονική ζωή. Αλλά συνήθως δεν πιστεύω ότι μπορεί να είμαι ένας από αυτούς. Είναι φαύλος κύκλος: Πρέπει να πιστεύεις στον εαυτό σου για να το ξεπεράσεις, αλλά αυτή η κατάσταση καταστρέφει την αυτοεκτίμησή σου. Κι όμως, κάποια πρωινά ξυπνάω γεμάτος ελπίδα. Αδικαιολόγητη, ανεξήγητη, αναπάντεχη ελπίδα. Αλλά και πολύτιμη ελπίδα. Ότι μπορώ να βγω νικητής από αυτήν την ιστορία. Δεν ξέρω πώς, δεν ξέρω τίποτα. Αλλά εκείνα τα πρωινά νιώθω σαν κάποιος να μου φόρτισε τις μπαταρίες. Παίρνω μπρος, διαβάζω, μαθαίνω, ενημερώνομαι, ψάχνομαι. Ζω. Και όσο πάει. Ένα τέτοιο πρωί είναι και το σημερινό. Σήμερα σηκώθηκα από το κρεβάτι. Περπάτησα. Βγήκα έξω. Κανείς δε με κοιταζε περίεργα. Είμαι κι εγώ φυσιολογικός, σαν αυτούς, σκέφτηκα. Πήρα τη γνωστή εφημερίδα και άρχισα να ψάχνω. “Θα σε νικήσω πουτάνα ανεργία”, φώναξα από μέσα μου. Και για πρώτη φορά μίλησα στο τέρας με το όνομά του. Έτσι όπως είμαι, ανάπηρος, χωρίς πανοπλία, χωρίς σπαθί, χωρίς καν άλογο, το κοίταξα στα μάτια και του είπα ότι θα το κατατροπώσω. Δεν ξέρω αν τρόμαξε καθόλου. Ούτε ξέρω αν το πιστεύω αυτό που είπα. Αλλά σήμερα νιώθω πως ίσως να είναι η τυχερή μου μέρα. Ίσως.

Πηγή: thestranger.wordpress.com

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 29 Μαρτίου 2013

Κατολισθήσεις, ανεργία και στο βάθος ΑΚΤΩΡ...

Μεγάλη ζημιά από κατολίσθηση έγινε στο ορυχείο λιγνίτη της Βεύης στον Νομό Φλώρινας που παραμένει κλειστό εδώ και 12 χρόνια, όπως άλλωστε και τα υπόλοιπα 5 ορυχεία της περιοχής. Αμέτρητες ποσότητες ανεκμετάλλευτου λιγνίτη παραμένουν στα «ξεκοιλιασμένα» βουνά, ενώ την ίδια στιγμή η νέα υπερσύγχρονη μονάδα της ΔΕΗ στη Μελίτη καταναλώνει λιγνίτη αγορασμένο από Βουλγαρία και Τουρκία. Ολόκληρα βουνά του νομού έχουν κυριολεκτικά ισοπεδωθεί, χωριά έχουν μεταφερθεί αλλού ώστε να δουλεύουν οι άνθρωποι και να βγάζουν λιγνίτη και τελικά τα ορυχεία παραμένουν κλειστά. Ακόμα και το υπερσύγχρονο εργοστάσιο της ΔΕΗ εδώ και δύο μήνες σταμάτησε να δουλεύει με πρόσχημα ότι τα υδροηλεκτρικά καλύπτουν τις ενεργειακές ανάγκες. Πέρα από την αλόγιστη σπατάλη νερού, η αλήθεια είναι ότι ήδη τα χρέη των ορυχείων προς τη ΔΕΗ ξεπερνούν τα 8 με 10 εκατ. ευρώ και γι’ αυτό η ΔΕΗ έκλεισε τη στρόφιγγα. Ποσότητες λιγνίτη έτοιμου για εξόρυξη αυτοαναφλέγονται, ενώ τα βουνά παραμένουν χάσκοντας, χωρίς να μπορούν μέσα από την καταστροφή τους να δώσουν κάτι στους άνεργους κατοίκους ενός από τους φτωχότερους νομούς της Ελλάδας. Η κατολίσθηση στο βουνό σκέπασε με χώματα τον λιγνίτη, ενώ δημιουργήθηκαν ρωγμές, με αποτέλεσμα τεράστιο κίνδυνο, όχι μόνο για όποιον πρόκειται στο μέλλον να εργαστεί εκεί αλλά και για όποιον περνάει. Συνομιλήσαμε με τον συνάδελφο δημοσιογράφο της εφημερίδας «ΗΧΩ» της Φλώρινας, Θανάση Γεωργούλα, ο οποίος μας είπε ότι, πηγαίνοντας στο σημείο με τις ρωγμές και τα αποκομμένα κομμάτια του βουνού, αγριεύτηκε. Μας είπε ότι ακόμα και το ορυχείο της Αχλάδας έχει δυο μήνες να λειτουργήσει, ενώ οι εργολάβοι-ιδιοκτήτες των φορτηγών παραμένουν απλήρωτοι και σταμάτησαν να εργάζονται. Τώρα άρχισαν κάποιες διαπραγματεύσεις με την εταιρεία ΑΚΤΩΡ, αποκαλύπτει ο κ. Γεωργούλας. Η υποχώρηση του βουνού, που είχε πρόσφατα αναδασωθεί στο πλαίσιο της αποκατάστασης του τοπίου εκτείνεται σε 1 χλμ. Το οικονομικό μέγεθος της ζημιάς είναι τεράστιο. Οχι μόνο πρέπει να αποσυρθούν αμέτρητοι τόνοι με επιχωματώσεις, αλλά χρειάζονται πολλά χρήματα για να γίνει ξανά ασφαλής ο χώρος, ενώ κανείς δεν βεβαιώνει ότι θα γίνει σωστά η αποκατάσταση. Οπως μας τόνισε ο κ. Γεωργούλας, η διοίκηση της ΔΕΗ έχει επιλέξει ειδικά και αποκλειστικά τον νομό της Φλώρινας για να δοθεί το ποσοστό που επιβάλλει η Ε.Ε. σε ιδιώτες. Η μόνη περίπτωση να ξαναδουλέψει η μονάδα της Μελίτης είναι να υπάρξει ιδιώτης που θα καταθέσει εγγυητική επιστολή για τουλάχιστον 3-4 εκατ. ευρώ από όσα οφείλονται στην επιχείρηση. Εδώ και 20 περίπου ημέρες φαίνεται ότι η εταιρεία ΑΚΤΩΡ ετοιμάζεται να παίξει αυτόν τον ρόλο, αναλαμβάνοντας το κόστος της εγγυητικής, με απώτερο φυσικά στόχο τη διεκδίκηση της δεύτερης μονάδας της ΔΕΗ, αλλά και της «Βιολιγνίτ». Η παρουσία της εταιρείας στην περιοχή είναι βέβαιο ότι θα της δώσει μεγάλο πλεονέκτημα στην απόκτηση των μονάδων. Ο πρόεδρος της κοινότητας Βεύης, Δημήτρης Κυριακού, φανερά οργισμένος και ανήσυχος, δήλωσε στα τοπικά ΜΜΕ πως «το φαινόμενο ξεκίνησε πριν από 4 ημέρες, ενώ, εκτός από τα νερά και τους σεισμούς, τα 12 χρόνια της εγκατάλειψης του ορυχείου οπωσδήποτε επηρεάζουν. Ο δρόμος κόπηκε και είναι πολύ επικίνδυνο για όποιον περνάει στην περιοχή. Πρέπει να μετακινηθούν εκατομμύρια κυβικά χώμα για την αποκατάσταση. Εχω παράπονα από τη δημοτική αρχή διότι ζήτησα μηχανήματα και μου είπαν ότι δεν έχουν αρμοδιότητα. Αν χαθεί μια ανθρώπινη ζωή να δω ποιος θα έχει τότε αρμοδιότητα. Αύριο θα μου στείλει ο κ. Ηλιάδης από την περιφέρεια μηχανήματα για να κλείσουμε τουλάχιστον περιμετρικά όλους τους δρόμους».

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών - Της Αντας Ψαρρά

Διαβάστε περισσότερα...

«Καμπάνα» στη ΔΕΗ...

Δύο νέα πρόστιμα για περιβαλλοντικές παραβάσεις, συνολικού ύψους περίπου 66.000 ευρώ, επιβλήθηκαν στη ΔΕΗ από τους Επιθεωρητές Περιβάλλοντος του υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.

1)Επιβολή προστίµου στη ∆ΕΗ Α.Ε. για τον ΑΗΣ Α’ Μεγαλόπολης στην Μεγαλόπολη Ν. Αρκαδίας. Παραβάσεις: Υπέρβαση των οριακών τιµών εκποµπής διοξειδίου του θείου, Υπέρβαση οριακών τιµών ΡΗ στην έξοδο των επεξεργασµένων υγρών βιοµηχανικών αποβλήτων
Πρόστιµο: 51.750 ευρώ
2)Επιβολή προστίµου στη ∆ΕΗ Α.Ε. για τον ΑΗΣ Β’ Μεγαλόπολης στην Μεγαλόπολη Ν. Αρκαδίας. Παραβάσεις: Υπέρβαση των οριακών τιµών εκποµπής διοξειδίου του θείου, Υπαίθρια αποθήκευση υγρής τέφρας κατά παράβαση σχετικού περιβαλλοντικού όρου
Πρόστιµο: 14.450 ευρώ

 Για τις υπερβάσεις των οριακών τιμών εκποµπής διοξειδίου του θείου στον ΑΗΣ Αμυνταίου (που δεν έχει καν αποθείωση) ούτε λόγος γίνεται από κανέναν πουθενά. Για την υπαίθρια αποθήκευση της υγρής τέφρας αρκεί κανείς να κάνει μια επίσκεψη στα ορυχεία της ΔΕΗ Α.Ε  για να διαπιστώσει πως εδώ και χρόνια δεν τηρεί τους περιβαλλοντικούς όρους. 
Όταν όμως οι επιθεωρητές περιβάλλοντος έχουν 4 χρόνια να έρθουν στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας που είναι και η ενεργειακή καρδιά της Ελλάδος τι να πει κανείς για τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους...

Διαβάστε περισσότερα...

Psywar...

Το ντοκιμαντέρ εξετάζει την εξέλιξη της προπαγάνδας και των δημοσίων σχέσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες, δίνοντας έμφαση στην "ελιτίστικη θεωρία της δημοκρατίας" και τη σχέση μεταξύ του πολέμου, της προπαγάνδας και των τάξεων.

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

Πριν πεθάνω, θέλω να...

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013

H αβεβαιότητα και το τίμημα της...


Συχνά, πάσχοντες από ανίατες και βαριές ασθένειες συναινούν στο να υποβληθούν σε νέες θεραπευτικές αγωγές πειραματικού χαρακτήρα, λογίζοντας ότι τελικά δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Τα άτομα αυτά ηθελημένα μεν ριψοκινδυνεύουν αλλά ελπίζουν. Αντιθέτως, όλοι εμείς οι άλλοι σε ημερήσια σχεδόν βάση μετατρεπόμαστε σε πειραματόζωα όταν διάφορες κρατικές υπηρεσίες και πολυεθνικές εταιρείες αλλάζουν τα όρια ασφαλείας που οι ίδιες προηγουμένως επέβαλλαν σχετικά με την ποιότητα της δημόσιας υγείας (ατμοσφαιρική ρύπανση, εκλυόμενη ραδιενέργεια κ.λπ.). Για σκεφθείτε για λίγο, τι σημαίνουν οι αλλαγές αυτές; Με ποια κριτήρια ήμασταν πριν ασφαλείς, σε ποια θεμέλια χτίζαμε τις βεβαιότητές μας και πώς τώρα οι χθεσινές εγγυήσεις ακυρώνονται; Ριψοκινδυνεύουμε φυσικά, αλλά τη φορά αυτή αθέλητα και ανυποψίαστα. Κι όταν επέλθουν οι πρώτες βλάβες, αναπηρίες, θάνατοι, αρρώστιες και τρομώδης δυσανεξία, μοιραία ο φόβος συνδράμει την αβεβαιότητα. Ο φόβος της αβεβαιότητας είναι αναδρομικός, στο βαθμό που εκ των υστέρων ανακαλύπτουμε πως ήμασταν ανέκαθεν απροστάτευτοι από τις βλαπτικές συνέπειες των οπαδών του παραγωγισμού και του καταναλωτισμού (αυτοεξαιρούμαστε άραγε;). Είναι όμως και φόβος απέναντι στο παρόν το εκτεθειμένο στις αρνητικές συνέπειες ενός βλαπτικού μέλλοντος. Έτσι λοιπόν ζούμε σε μια «κοινωνία της διακινδύνευσης» υπό μια διττή έννοια: Από τη μια μεριά αναλαμβάνουμε απρόθυμα ίσως, αλλά πάντως εγνωσμένος, το ρίσκο με την ελπίδα να βγούμε κερδισμένοι (από το χρηματιστήριο, την αλλαγή επαγγέλματος κ.λπ.). Από την άλλη, όμως, υφιστάμεθα αθέλητα τις αρνητικές συνέπειες που πιθανώς να επέλθουν από έργα και λόγους ανθρώπων της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας. Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, το πράττει εντός της κοινωνίας της διακινδύνευσης συνεπάγεται μια ορισμένη άρση της εμπιστοσύνης στο σύστημα και τις προνοιακές πολιτικές του κράτους. Μετά τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα με τις διοξίνες, τις «τρελές αγελάδες», τα μεταλλαγμένα τρόφιμα και την «τρύπα του όζοντος» είναι εξαιρετικά δύσκολο πλέον για το άτομο να επαφεθεί στις διαβεβαιώσεις ειδικών και αρμοδίων. Μοιάζει πλέον με αφέλεια η εμμονή στην ύφανση του δικτύου ασφαλείας που επιτρέπει την ανάπτυξη του κοινωνικού κεφαλαίου και της εμπιστοσύνης στον λόγο του άλλου. Η επέλαση της αβεβαιότητας έχει μια τιμή και ένα τίμημα: την πρώτη μπορεί ίσως το σύστημα να την καταβάλλει με μικρές ή μεγάλες οικονομικές απώλειες. Το δεύτερο όμως είναι πολύ βαρύτερο για να συνεχίσει απρόσκοπτα η κοινωνική συνοχή. Και τούτο διότι η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα ναρκώνουν τη φαντασία, καθηλώνουν τη δράση και υποσιτίζουν τις αξιώσεις για μια ενεργή δημοκρατία. Για το μέσο άνθρωπο, το ζην επικινδύνως δεν είναι θέμα γούστου, αισθητική οριοβασία ή επιλογή αυτοαναγνώρισης. Είναι μια συνθήκη ύπαρξης όπου η κατάσταση εκτάκτου ανάγκης τείνει να μετατραπεί σε κανόνα, με αποτέλεσμα την αποξένωση και τον εξαναγκασμό στην ιδιώτευση. Πάντως, στο αμείλικτο ερώτημα: «πόση ανασφάλεια μπορεί να αντέξει ο άνθρωπος;» δεν υπάρχει τελική απάντηση. Επειδή τίποτα δεν είναι μονοσήμαντο, ακόμη και τώρα, μεσουρανούντως του καταναλωτισμού, οι λυγμικές αναφορές στην κοινωνία της διακινδύνευσης παρέλκουν. Αν πίσω από την αβεβαιότητα ελλοχεύει η ιδιώτευση άλλο τόσο κρυφανασαίνει η πολιτική, ο συναγερμός δυνατοτήτων και πρωτοβουλιών. Η επέλαση της αβεβαιότητας δεν μπορεί να είναι χωρίς αντιστάση.

Πηγή: http://www.dramini.gr/ - Νικόλαος Μεταξάς

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

Επιστολή κατοίκου Πτολεμαΐδας για λιγνίτη...

Στις 13 Μαρτίου του 2013, το WWF Ελλάς εξέφρασε για ακόμη μία φορά την αντίθεσή του με την υπό σχεδιασμό νέα λιγνιτική μονάδα της ΔΕΗ, “Πτολεμαΐδα V”. Σε σχετική μας έκθεση επισημάναμε τη δυσανάλογα μεγάλη επιβάρυνση, σε σύγκριση με τα αναμενόμενα βραχυπρόθεσμα οφέλη, η οποία θα προκύψει από την υλοποίηση της ‘Πτολεμαΐδα V’, τόσο για την εθνική οικονομία όσο και για την τοπική κοινωνία, την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον. Όσες όμως εκθέσεις κι αν δημοσιοποιήσει μια περιβαλλοντική οργάνωση, τεκμηριώνοντας τις θέσεις της, ο λιγνίτης και τα αδιέξοδα που προκαλεί δεν θα μπορούσαν να καταδειχθούν με πιο έντονο τρόπο, από αυτόν που αποτυπώνεται στην παρακάτω επιστολή μιας κατοίκου της περιοχής. Ενός ανθρώπου που ζει στο πετσί του την αδιέξοδη ενεργειακή πολιτική της χώρας μας και δεν χρειάζεται αριθμούς και στοιχεία για να το τεκμηριώσει. Για αυτό κι εμείς σας τη μεταφέρουμε αυτούσια, με μόνη δέσμευση να συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε τις θέσεις μας. «Διάβασα την έκθεσή σας για τον λιγνίτη και αν και είμαι μια ταπεινή μητέρα τριών παιδιών στην περιοχή της Πτολεμαΐδας, αισθάνομαι την ανάγκη να σας ευχαριστήσω που αναδεικνύετε το πρόβλημα του λιγνίτη και των εργοστασίων στη Δ. Μακεδονία. Ζω με την οικογένειά μου κάτω από τις καμινάδες του ΑΗΣ Καρδιάς, έχω καθημερινά τη θέα των εργοστασίων μπροστά στα μάτια μου, ανοίγοντας το παράθυρό μου αντικρίζω το απέραντο ορυχείο που εκτείνεται μέχρι τα Πιέρια όρη. Μας έχουν πάρει και θα συνεχίζουν να μας παίρνουν τη γη που καλλιεργούμε για να αναθρέψουμε τα παιδιά μας, μας στερούν το νερό, μας στερούν τον αέρα, μας στερούν την ίδια τη ζωή. Χρόνια τώρα μας εμπαίζουν, αδιαφορώντας για τις χιλιάδες των ψυχών που κατοικούν, εργάζονται και αναπνέουν στην περιοχή. Το επιχείρημα γνωστό και πολυφορεμένο: «εθνικό κοινωνικό συμφέρον». Στον βωμό του κέρδους και της ηλεκτρικής ενέργειας πρέπει εμείς και κυρίως τα παιδιά μας να αναπνέουν τον «μαύρο» αέρα των καμινάδων και να παίζουν κάτω από τα αιωρούμενα σωματίδια. Τρίτη γενιά των κατοίκων ( τα παιδιά μας) θα ζήσουν το «ολοκαύτωμα» της περιοχής. Το χειρότερο από όλα είναι πως μας κλείνουν το στόμα με τις θέσεις εργασίας, που ούτως η άλλως τις δικαιούμαστε, δεν μας τις χαρίζουν. Το καλοκαίρι η ζωή, σε συνδυασμό με τον καύσωνα, είναι αφόρητη, δεν βλέπουμε ούτε το βουνό που είναι στο ένα χιλιόμετρο από εμάς, τα αναπνευστικά και ο καρκίνος θερίζουν, χωρίς όμως να ιδρώνει το αυτί των υπευθύνων. Για τα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης που επισκέπτονται οι ασθενείς, είναι πλέον ρουτίνα να δέχονται κόσμο από την περιοχή. Δεν ξέρω αν μπορώ να ελπίζω σε ένα καλύτερο αύριο, ελπίζω πάντως να μείνουμε δυνατοί όλοι εμείς εδώ πάνω για να παλέψουμε για αυτά που μας ανήκουν. Να σας ευχαριστήσω για άλλη μια φορά, που αν και από μακριά αναδεικνύετε το πρόβλημα, αφού οι ιθύνοντες αδιαφορούν. Συγνώμη αν σας κούρασα». Σοφία Κ. Πηγή: http://www.wwf.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

Παιδικό άσθμα από την ατμοσφαιρική ρύπανση...

Μια νέα επιστημονική έρευνα, που πραγματοποιήθηκε σε δέκα ευρωπαϊκές πόλεις, κατέληξε στην εκτίμηση ότι το 14% των περιστατικών χρόνιου παιδικού άσθματος οφείλονται στην έκθεση των παιδιών στην ατμοσφαιρική ρύπανση, που προκαλείται από την κυκλοφορία των οχημάτων, ιδίως όσον αφορά όσα ζουν κοντά σε δρόμους με μεγάλη κίνηση. Το ποσοστό αυτό είναι συγκρίσιμο με τις επιπτώσεις του παθητικού καπνίσματος, στο οποίο, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, αποδίδεται το 4% έως 18% των περιστατικών παιδικού άσθματος. Τα νέα ευρήματα, που δημοσιεύτηκαν στο ευρωπαϊκό πνευμονολογικό περιοδικό "European Respiratory Journal", έρχονται να αναδείξουν τη σημασία της καθαρής ατμόσφαιρας και την ανάγκη να βελτιωθεί η ποιότητά της στην Ευρώπη. Δεν είναι τυχαίο ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει χαρακτηρίσει το 2013 «Έτος Αέρα», σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο. Μέχρι τώρα, η ρύπανση από τα οχήματα θεωρείτο ότι απλώς πυροδοτεί τα οξεία συμπτώματα του άσθματος και ότι δεν ευθύνεται για περιπτώσεις χρόνιου άσθματος. Όμως, η νέα μελέτη δείχνει ότι οι τοξικές ουσίες που εκλύονται από τα οχήματα κατά μήκος των δρόμων όπου ζουν οι Ευρωπαίοι, σωρευτικά επιβαρύνουν τους πνεύμονες, με τελική συνέπεια την εμφάνιση άσθματος. «Η ρύπανση του αέρα ήταν ήδη γνωστό ότι πυροδοτεί συμπτώματα άσθματος, όμως είναι η πρώτη φορά που εκτιμήσαμε το ποσοστό των περιστατικών, τα οποία δεν θα είχαν συμβεί αν οι Ευρωπαίοι δεν είχαν εκτεθεί στη ρύπανση από το κυκλοφοριακό», επεσήμανε η επικεφαλής της έρευνας και τόνισε ότι τα νέα επιδημιολογικά στοιχεία πρέπει να ληφθούν υπόψη από τις αρμόδιες Αρχές για να ληφθούν τα ανάλογα μέτρα.

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 25 Μαρτίου 2013

Ηλεκτροπαραγωγή Με Άνθρακα Σκοτώνει Χιλιάδες Ανθρώπους...


Η καύση άνθρακα για ηλεκτροπαραγωγή κοστίζει στους Ευρωπαίους 42,8 δισ. Ευρώ ετησίως, ευθύνεται για πρόωρους θανάτους και καταστρέφει την ποιότητα ζωής των επερχόμενων γενεών. Αυτό υποστηρίζει έρευνα της Συμμαχίας για την Υγεία και το Περιβάλλον (Health and Environment Alliance-HEAL) την ώρα που περιβαλλοντικές οργανώσεις καλούν την ΕΕ να σταματήσει την κατασκευή νέων ηλεκτροπαραγωγικών μονάδων άνθρακα και την οριστική απομάκρυνση από το ορυκτό καύσιμο ως το 2040. Η έρευνα υποστηρίζει ότι η απομάκρυνση από τα ορυκτά καύσιμα θα μειώσει σημαντικά τις χρόνιες πνευμονοπάθειες (βρογχίτιδες, εμφύσημα κ.ά) και ορισμένες καρδιοπάθειες. Κύρια θύματα της καύσης άνθρακα είναι ηλικιωμένοι και παιδιά που συχνά δεν ανακτούν πλήρη λειτουργία των πνευμόνων τους κατά την ενηλικίωση. Το ετήσιο κόστος των 42,8 δισ. Ευρώ έχει υπολογιστεί σε συνάρτηση με το κόστος των πρόωρων θανάτων από έκθεση σε ατμοσφαιρική ρύπανση από καύση άνθρακα, τις ιατρικές επισκέψεις, της νοσηλείες, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, την περιορισμένη παραγωγικότητα και την απώλεια εργατοωρών. Το μισό από αυτό το κόστος το επιμερίζονται η Πολωνία, η Ρουμανία και η Γερμανία, τρεις χώρες που χρησιμοποιούν άνθρακα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Η Heal είναι μια ευρωπαϊκή ΜΚΟ με 70 συνεργαζόμενα μέλη σε 26 χώρες, δίκτυο στο οποίο συμμετέχουν επαγγελματίες της Υγείας, ασθενεις, πολίτες, γυναίκες, νέοι και περιβαλλοντιστές. Η καύση άνθρακα δεν βλάπτει μόνο εκείνους που κατοικούν κοντά σε ηλεκτροπαραγωγικούς σταθμούς, αλλά ολόκληρους πληθυσμούς σε διαφορετικό βαθμό. “Τα ευρήματα της έρευνας είναι ανησυχητικά δεδομένου ότι η χρήση του άνθρακα καταγράφει αυξητικές τάσεις μετά από πολλά χρόνια πτώσης” επισημαίνει ο διευθύνων σύμβουλος της HEAL, Γκένον Γένσεν. Σύμφωνα με στοιχεία της αμερικανικής Υπηρεσίας Ενέργειας του 2008, η παγκόσμια κατανάλωση ενέργειας θα αυξηθεί κατά 50% ως το 2030, με την κατανάλωση άνθρακα να αυξάνεται κατά 2% ετησίως ως τότε. Στην Ευρώπη, η καύση άνθρακα σε ποσοστό 93,6% αφορά στην ηλεκτροπαραγωγή και ευθύνεται για το ένα πέμπτο των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Η ατμοσφαιρική ρύπανση σε όλες της τις μορφές ευθύνεται για 492.000 πρόωρους θανάτους ετησίως στην ΕΕ.

Πηγή: econews.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 24 Μαρτίου 2013

Το σοφό τεστ του Σωκράτη...


Μια μέρα, εκεί που ο μεγάλος αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Σωκράτης έκανε τη βόλτα του στην Ακρόπολη, συνάντησε κάποιον γνωστό του, ο οποίος του ανακοίνωσε ότι έχει να του πει κάτι πολύ σημαντικό που άκουσε για κάποιον από τους μαθητές του.
Ο Σωκράτης του είπε ότι θα ήθελε, πριν του πει τι είχε ακούσει, να κάνουν το τεστ της "τριπλής διύλισης".
"- Τριπλή διύλιση;" ρώτησε με απορία ο γνωστός του.
- Ναι, πριν μου πεις τι άκουσες για το μαθητή μου θα ήθελα να κάτσουμε για ένα λεπτό να φιλτράρουμε αυτό που θέλεις να μου πεις.
- Το πρώτο φίλτρο είναι αυτό της αλήθειας. Είσαι λοιπόν εντελώς σίγουρος ότι αυτό που πρόκειται να μου πεις είναι αλήθεια;
- Ε... όχι ακριβώς, απλά το άκουσα όμως και...
-Μάλιστα, άρα δεν έχεις ιδέα αν αυτό που θέλεις να μου πεις είναι αλήθεια ή ψέματα.
- Ας δοκιμάσουμε τώρα το δεύτερο φίλτρο, αυτό της καλοσύνης. Αυτό που πρόκειται να μου πεις για τον μαθητή μου είναι κάτι καλό;
- Καλό; Όχι το αντίθετο μάλλον...
- Άρα, συνέχισε ο Σωκράτης, θέλεις να πεις κάτι κακό για τον μαθητή μου αν και δεν είσαι καθόλου σίγουρος ότι είναι αλήθεια. Ο γνωστός του έσκυψε το κεφάλι από ντροπή και αμηχανία.
- Παρόλα αυτά, συνέχισε ο Σωκράτης, μπορείς ακόμα να περάσεις το τεστ γιατί υπάρχει και το τρίτο φίλτρο. Το τρίτο φίλτρο της χρησιμότητας. Είναι αυτό που θέλεις να μου πεις για τον μαθητή μου κάτι που μπορεί να μου φανεί xρήσιμο σε κάτι;
- Όχι δεν νομίζω...
- Άρα λοιπόν αφού αυτό που θα μου πεις δεν είναι ούτε αλήθεια, ούτε καλό, ούτε χρήσιμο, γιατί θα πρέπει να το ακούσω; Ο γνωστός του έφυγε ντροπιασμένος, έχοντας πάρει ένα καλό μάθημα...

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 23 Μαρτίου 2013

Η ατμοσφαιρική ρύπανση γερνάει τον εγκέφαλο κατά 3 χρόνια...

Τα υψηλά επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης μπορεί να ελαττώνουν σημαντικά τις νοητικές δεξιότητες των μεσηλίκων και των ηλικιωμένων, αναφέρουν επιστήμονες από το Εθνικό Ίδρυμα Γηράνσεως (NIA) των ΗΠΑ. Σε μελέτη που πραγματοποίησαν με περισσότερους από 14.000 άνδρες και γυναίκες, ηλικίας 50 ετών και άνω, διαπίστωσαν πως όσοι ζούσαν σε περιοχές με υψηλά επίπεδα αιωρούμενων σωματιδίων απέδιδαν χειρότερα σε τεστ νοητικών δεξιοτήτων, όπως η ανάκληση λέξεων, οι γνώσεις, η γραμματική και το συντακτικό, καθώς και ο προσανατολισμός στον χώρο. Η συσχέτιση αιωρούμενων σωματιδίων-φθίνουσας νοητικής ικανότητας παρέμεινε ισχυρή ακόμα και όταν οι ερευνητές έλαβαν υπ’ όψιν τους άλλους παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν τις νοητικές ικανότητες, όπως η ηλικία, το μορφωτικό επίπεδο, το κάπνισμα και τα καρδιολογικά ή/και πνευμονολογικά προβλήματα. Τα επίπεδα των αιωρούμενων σωματιδίων που εντοπίστηκαν κυμαίνονταν από 4,1 έως 20,7 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο. Κάθε αύξησή τους κατά 10 μονάδες συσχετίσθηκε με μείωση κατά 0,36 βαθμούς στις βαθμολογίες των τεστ νοητικών δεξιοτήτων. Η μείωση αυτή αντιστοιχεί σαν να είχαν οι εθελοντές εγκέφαλο γερασμένο κατά 3 χρόνια, είπαν οι ερευνητές παρουσιάζοντας τη μελέτη τους στο ετήσιο συνέδριο της Γεροντολογικής Εταιρείας της Αμερικής, στο Σαν Φρανσίσκο. «Η έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση μετά την ηλικία των 50 ετών έχει συσχετισθεί με αυξημένα καρδιαγγειακά και πνευμονολογικά προβλήματα, ακόμα και με πρόωρο θάνατο», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Τζένιφερ Άιλσαϊρ, από το Κέντρο Βιοδημογραφίας & Πληθυσμιακής Υγείας του NIA. «Ολοένα περισσότερα στοιχεία, όμως, υποδηλώνουν ότι σχετίζεται και με αρνητικές επιδράσεις στην υγεία και την λειτουργικότητα του εγκεφάλου», πρόσθεσε.

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 22 Μαρτίου 2013

Η απειλή της ιδιωτικοποίησης του νερού...


Ένα μικρού μήκους ντοκιμαντέρ (με ελληνικούς υπότιτλους) της δημόσιας γερμανικής τηλεόρασης ερευνά τον ρόλο της Κομισιόν στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων… Η εκπομπή της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης «Monitor» έκανε πρόσφατα μια έρευνα για τις πιέσεις που ασκεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις χώρες μέλη της Ε.Ε. για να ιδιωτικοποιήσουν τις υπηρεσίες ύδρευσης. Το ντοκιμαντέρ αναφέρεται στην περιοχή Pacos de Ferreira της Πορτογαλίας όπου επιβλήθηκε η ιδιωτικοποίηση και όπου μέσα σε λίγα χρόνια τα τιμολόγια αυξήθηκαν 400 τα εκατό και συνεχίζουν με αύξηση 6 τα εκατό κάθε χρόνο. «Δεν μπορούμε πια να πιούμε νερό, όπως πίναμε στο παρελθόν, δεν είναι καλό» λένε οι κάτοικοι της περιοχής που ήταν από την αρχή αντίθετοι στην ιδιωτικοποίηση. Το 8λεπτο ρεπορτάζ στη συνέχεια πηγαίνει στο κέντρο του προβλήματος στις Βρυξέλλες. Εκεί ερευνά σε βάθος την κατάσταση και παρουσιάζει έγγραφα που αποδεικνύουν την απόφαση για «άνοιγμα της αγοράς» του νερού, ξεκινώντας από τις χώρες του Νότου, μια αγορά που την υπολογίζουν σε τριψήφια δις. Όσο για το ποιούς έχει ως συμβούλους, στην ομάδα ειδικών που χαράσσουν την πολιτική του νερού, ο επίτροπος Barnier ο ισχυρός άντρας της Commission, το ρεπορτάζ μας πληροφορεί ότι είναι το Steering Group που αποτελείται από τους γενικούς διευθυντές των μεγαλύτερων πολυεθνικών του χώρου. «Το γκρουπ δεν το επέλεξα εγώ» δηλώνει ο Barnier. «Αν με ρωτάτε αν θα έπρεπε να είναι αυτό το γκρουπ πιο ισορροπημένο απαντάω ναι» λέει όταν ο δημοσιογράφος του διαβάζει τη λίστα των συμμετεχόντων… Νερό: ένα ανθρώπινο δικαίωμα ή μια μπίζνες δισεκατομμυρίων δολαρίων; «Φαίνεται ότι οι Βρυξέλλες αποφάσισαν». «Στο μέλλον το νερό θα ανήκει στις πολυεθνικές αντί σε όλους εμάς»… Με αυτές τς φράσεις κλείνει ένα ρεπορτάζ μιας πραγματικής εκπομπής ειδήσεων, μιας πραγματικής δημόσιας τηλεόρασης. Της γερμανικής… Και στα δικά μας. (Από το κουμπί «Τurn on captions» επιλέξτε «Greek» για ελληνικούς υπότιτλους)

Πηγή: http://kostasxan.blogspot.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013

4 λέξεις που καταστρέφουν τη ζωή σου...


Ως συνήθως, οι μεγαλύτεροι εχθροί του εαυτού μας είμαστε εμείς οι ίδιοι. Οι ίδιοι σαμποτάρουμε διαρκώς τον εαυτό μας, οι ίδιοι τον υποβαθμίζουμε και τελικά οι ίδιοι τον οδηγούμε σε παράλυση και αδράνεια. Δεν αμφιβάλλω ότι και οι εξωτερικές επιρροές κάνουν κι αυτές τη δουλειά τους, αλλά μην ξεχνάς ότι είναι στο δικό σου χέρι μέχρι που θα τις επιτρέψεις να σε αγγίζουν. Ακολουθούν λοιπόν 4 κοινές λέξεις τις οποίες οι άνθρωποι χρησιμοποιούν συνέχεια. Είτε συνειδητά, είτε ασυνείδητα, αυτές οι λέξεις κλειδιά στέλνουν συγκεκριμένα, ανεπιθύμητα μηνύματα στο υποσυνείδητό σου.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ
Υπάρχουν πράγματα που μπορείς να κάνεις και πράγματα που δεν μπορείς να κάνεις. Όταν πραγματικά πιστεύεις ότι κάτι δεν το μπορείς, δηλαδή δεν έχεις την ικανότητα ή την δυνατότητα να το κάνεις, τότε καλώς κάνεις και λες "δεν μπορώ". Το να χρησιμοποιείς όμως τη φράση "δεν μπορώ" για να μην πεις "δεν θέλω" είναι ένα μεγάλο λάθος. Οι άνθρωποι, από υποτιθέμενη ευγένεια, δεν λένε πια "δεν θέλω να έρθω" ή "δεν θέλω να το κάνω" αλλά λένε διαρκώς δεν μπορώ το ένα και δεν μπορώ το άλλο. Κάθε φορά που λες λοιπόν για παράδειγμα οτι δεν μπορείς να παρευρεθείς κάπου, δηλώνεις στο υποσυνείδητό σου ότι έχεις κάποια ανικανότητα η οποία σε εμποδίζει από το να πας. Αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Φυσικά και μπορείς να πας! Απλώς επιλέγεις για τον οποιονδήποτε λόγο να μην πας, είτε γιατί προτιμάς να κάνεις κάτι άλλο, είτε γιατί απλά βαριέσαι. Γιατί λοιπόν να κάνεις μια ψευδή δήλωση; Σιγά - σιγά, καθώς θα επαναλαμβάνεις τη φράση δεν μπορώ κάθε φορά που θα χρειάζεται να πας σε κάποιο μέρος, το σώμα σου θα ανταποκριθεί και θα αρχίσει να εμφανίζει πόνους ή διάφορα άλλα προβλήματα τα οποία θα σε κάνουν πραγματικά να μην μπορείς να πας εκεί ή οπουδήποτε αλλού. Είναι πολύ καλύτερο να μιλήσεις κυριολεκτικά. Και είμαι σίγουρος ότι θα το έκανες αν συνειδητοποιούσες ότι κάθε λέξη γίνεται αντιληπτή από το υποσυνείδητό σου το οποίο θέτει σε λειτουργία περίπλοκους μηχανισμούς για να υλοποιήσει την πραγματικότητα που του θέτεις. 

ΠΡΕΠΕΙ
Χρόνια τώρα, οι πάντες μιλούν για την ανάγκη να μην χρησιμοποιούμε το "πρέπει" στη ζωή μας. Δεν "πρέπει" τίποτα! Κανείς δεν σε υποχρεώνει να κάνεις τίποτα. Εσύ είσαι ο μόνος που υποχρεώνει τον εαυτό του να ανταπεξέρχεται στις απαιτήσεις των άλλων ή της ζωής. Άρα... και πάλι μιλάμε για επιλογή! Επιλογή είναι να αναλάβεις μια ευθύνη, επιλογή είναι και το να την φέρεις εις πέρας. Η λέξη "πρέπει" έχει μια παρόμοια παρενέργεια στο σώμα όπως και το "δεν μπορώ". Το σώμα αντιλαμβάνεται ότι υποχρεώνεσαι να κάνεις κάτι που δεν θέλεις και εάν αυτό συνεχιστεί για ένα μεγάλο διάστημα, τότε θα αντιδράσει απέναντι στον καταναγκασμό στον οποίο φαίνεται να υπόκεισαι με σκοπό να σε ελευθερώσει.

ΝΑΙ
Αυτή η τόσο δα μικρή λέξη, δημιουργεί τρομερά μεγάλα προβλήματα. Μία από τις πιο φοβερές ταμπέλες που καλείται να ξεριζώσει από μέσα του ο σύγχρονος, μέσος, δυτικός άνθρωπος, είναι αυτή του καλού παιδιού. Και φυσικά για να είσαι καλό παιδί... θα πρέπει να πεις "ΝΑΙ" σε όλα και σε όλους. Δεν πρέπει να χαλάσεις το χατίρι κανενός και, προς θεού, δεν πρέπει ποτέ να στεναχωρήσεις κανέναν, αλλιώς τόσα χρόνια προσπάθειας θα καταρρεύσουν! Ένα βλέμμα απογοήτευσης, μια ειρωνία... αρκεί για να σου πει ότι "δεν προσπαθείς αρκετά". Μάθε όμως ότι στην πραγματικότητα, για κάθε "Ναι" που λες ενώ δεν το εννοείς και το κάνεις απλά γιατί δεν μπορείς να πεις όχι πλησιάζεις ένα βήμα πιο κοντά στο θάνατο. Διότι ως γνωστόν... τα καλά παιδιά πεθαίνουν νωρίς! Δοκίμασε να κάνεις κάτι άλλο... δοκίμασε για αλλαγή να αποδείξεις στον εαυτό σου ότι είσαι καλός άνθρωπος υλοποιώντας τις επιθυμίες του. Όταν δεν θέλεις, πες "ΌΧΙ" Δεν φαντάζεσαι από πόσα προβλήματα υγείας θα γλιτώσεις.

ΑΝ
"Αν ήμουν πλούσιος θα έκανα φιλανθρωπίες", αν "είχα πάρει μια άλλη απόφαση, τώρα θα ήμουν καλύτερα", αν - αν - αν - αν. Κάθε φορά που χρησιμοποιείς τη λέξη αν στο παρελθόν δημιουργείς αρνητικές δηλώσεις στο παρόν. Όταν λες για παράδειγμα την κλασσική ατάκα "αν κέρδιζα το τζόκερ θα βοηθούσα πολύ κόσμο" αυτομάτως δηλώνεις ότι τώρα δεν θα το κάνεις διότι δεν έχεις κερδίσει το τζόκερ. Κι αυτό φυσικά είναι ένα μεγάλο ψέμα. Εάν θέλεις μπορείς τώρα, αυτή τη στιγμή να βοηθήσεις όσο κόσμο θέλεις. Για την ακρίβεια οι "φιλάνθρωποι του αν" δεν είναι ποτέ φιλάνθρωποι, ακόμα κι αν... (κερδίσουν το τζόκερ) Εάν δεν το κάνεις τώρα, δεν θα το κάνεις ποτέ! Πέρα απ΄ αυτά όμως που αφορούν τους άλλους, το ίδιο ισχύει και για σένα. Όταν λες για παράδειγμα "Αν είχα λεφτά θα πήγαινα ένα ταξίδι" στην πραγματικότητα λες ότι δεν πρόκειται να το κάνεις. Ακόμα χειρότερο όμως είναι όταν χρησιμοποιούμε το "Αν" όταν μετανιώνουμε για πράγματα του παρελθόντος "Αν είχα κάνει αυτό, σήμερα δεν θα μου συνέβαινε αυτό" ή αντίθετα "Αν δεν είχα πει αυτό, δεν θα γινόταν το άλλο" Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις δηλώνουμε στον εαυτό μας ότι έχει αποτύχει και του ασκούμε μια σφοδρή κριτική. Φυσικά πρέπει να μάθουμε από τα λάθη του παρελθόντος για να μην τα ξανακάνουμε, αλλά δεν έχει κανένα νόημα να σκέφτεσαι διαρκώς πόσο καλύτερα θα ήταν τα πράγματα εάν είχες χειριστεί την κατάσταση διαφορετικά. Ούτως η άλλως, κι αυτό μια υπόθεση είναι. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι ότι ό,τι έγινε - έγινε και δεν αλλάζει πια. Αποκόμισε τα μαθήματα και κοίταξε πως στο παρόν σου θα χτίσεις το μέλλον που επιθυμείς. Κάθε φορά που λες "Αν" αποδυναμώνεις τον εαυτό σου, εξαντλείς τη ζωτική σου ενέργεια και οδηγείσαι σε αδράνεια... Όλο το μυστικό είναι να γίνεις όσο το δυνατόν πιο συνειδητός. Να κάνεις τα πάντα με επίγνωση. Σκέψου το... Εάν στην παραπάνω φράση είπες "Ναι, αλλά..." τότε συνειδητοποίησε ότι εσύ δεν επιτρέπεις στον εαυτό σου να ζει με επίγνωση γιατί του λες διαρκώς πόσο δύσκολο είναι να το κάνει. Γίνε κύριος του εαυτού σου. Κάνε ό,τι κάνεις, αλλά με επίγνωση.

Πηγή:http://alttherapy.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 20 Μαρτίου 2013

Η ρύπανση της ατμόσφαιρας μας κάνει δυστυχισμένους...


Η ρύπανση του αέρα και η ανθρώπινη δυστυχία μπορεί να φαίνονται άσχετα πράγματα μεταξύ τους, στην πραγματικότητα όμως βρίσκονται σε άμεση αλληλεπίδραση, σύμφωνα με μια νέα καναδική επιστημονική έρευνα. Η μελέτη, που ανέλυσε στοιχεία από 14 ευρωπαϊκές χώρες (μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα), κατέληξε στο συμπέρασμα ότι όσο αυξάνεται η ρύπανση της ατμόσφαιρας, τόσο μεγαλώνει η δυσαρέσκεια και η δυστυχία των πολιτών. Ενώ ισχύει και το αντίστροφο, δηλαδή όσο πιο δυστυχείς νιώθουν οι άνθρωποι μιας χώρας ή περιοχής, τόσο περισσότερο αυξάνεται η ρύπανση του αέρα. Οι ερευνητές ανέλυσαν τα στοιχεία για την ανά κεφαλή εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα, που θεωρείται αντιπροσωπευτική για το γενικότερο επίπεδο ρύπανσης του αέρα σε μια χώρα, καθώς πηγάζει από την καύση των ορυκτών καυσίμων. Μετά συσχέτισαν αυτά τα στοιχεία με το επίπεδο ευτυχίας των πολιτών, όπως αυτό προκύπτει από τις σχετικές έρευνες της κοινής γνώμης με ερωτηματολόγια. Οι χώρες που μελετήθηκαν, ήταν: Ελλάδα, Βέλγιο, Βρετανία, Δανία, Γαλλία, Γερμανία, Ιρλανδία, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Πορτογαλία, Ρουμανία, Ισπανία και Ρωσία. Η μελέτη έδειξε την ύπαρξη σχέσης ανάμεσα στη ρύπανση και στην ψυχική διάθεση των πολιτών, αν και δεν εξηγεί μέσω ποιού μηχανισμού προκύπτει αυτή η αλληλεπίδραση. Οι ερευνητές πάντως επισημαίνουν ότι η λήψη μέτρων από τις αρμόδιες δημόσιες Αρχές, ώστε να μειωθεί η ρύπανση, αναμένεται να έχει θετικές επιπτώσεις γενικότερα στην ψυχική διάθεση και στην ικανοποίηση των ανθρώπων. «Ο καθαρότερος αέρας θα ανυψώσει το επίπεδο ευτυχίας των πολιτών στην Ευρώπη και, όπως υποψιαζόμαστε και στις άλλες χώρες του κόσμου» ανέφεραν οι Καναδοί ερευνητές. Από την άλλη, όπως επισημαίνουν, η λήψη μέτρων από τις κυβερνήσεις, τα οποία θα βελτιώνουν την καθημερινή ζωή και ικανοποίηση των πολιτών, μπορούν, με τη σειρά τους, να οδηγήσουν στη μείωση της ρύπανσης της ατμόσφαιρας. Ως τέτοια μέτρα ενδεικτικά αναφέρουν την παροχή καλύτερης ποιότητας υπηρεσιών υγείας και εκπαίδευσης, την ύπαρξη «διχτυών» κοινωνικής ασφάλειας κατά της φτώχειας, την μείωση του εργασιακού στρες και των εισοδηματικών ανισοτήτων, την ύπαρξη ίσων ευκαιριών για όλους, την μείωση της διαφθοράς, την καλύτερη ποιότητα διακυβέρνησης, την πιο αποτελεσματική προώθηση της ισότητας των δύο φύλων και της γενικότερης κοινωνικής ανεκτικότητας, καθώς και τη διεύρυνση των οικονομικών και πολιτικών ελευθεριών.

Διαβάστε περισσότερα...

Η πρωτότυπη διαμαρτυρία των Πορτογάλων...


Οι Πορτογάλοι βγήκαν να διαμαρτυρηθούν κατά της γερμανικής οικονομικής πολιτικής και βρήκαν ένα καταπληκτικό τρόπο για να το κάνουν. Συγκρίνουν τα δικά τους στοιχεία με εκείνα της Γερμανίας. Πρόκειται για το βίντεο, του οποίου την προβολή εμπόδισε η γερμανική κυβέρνηση ως "πολιτικά επιζήμιου", με αποτέλεσμα να διαμαρτυρηθεί ο εμπνευστής και υπεύθυνος για το βίντεο Marcelo Rebelo de Sousa, πρόεδρος των σοσιαλδημοκρατών και τέως υπουργός στην Πορτογαλία στην Γερμανική Πρεσβεία στη Λισαβώνα , δηλώνοντας, πως δεν πρόκειται να κάνει πίσω και πως είναι αποφασισμένος να δείξει το βίντεο στο γερμανικό λαό, στον οποίο και απευθύνεται. Αυτό που φαίνεται καθαρά: Η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα που έχουν στοχοποιήσει... Τα ίδια μέτρα, τα ίδια επιχειρήματα, οι ίδιες μέθοδοι ! Πώς λοιπόν να το παρουσιάσουν στο γερμανικό λαό που τον θέλουν να τρώει κουτόχορτο και τον βομβαρδίζουν καθημερινά με ένα σωρό ψέματα δημιουργώντας τα γνωστά στερεότυπα για τους τεμπέληδες του Νότου ;

Πηγή: http://ionath.blogspot.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 19 Μαρτίου 2013

Φορέστε το πραγματικό σας πρόσωπο. Κανείς δε θα σας αναγνωρίσει...

Μασκευρόμαστε πρόσωπα; «Τελευταίο Σαββατοκύριακο της Αποκριάς· έτσι λέει το ημερολόγιο και έτσι πρέπει να είναι. Είναι; το τελευταίο; ή μήπως είναι ένα ακόμη μέσα στα πολλά του έτους; Παλιότερα ήταν ένα ξέδωμα, μια έκρηξη χαράς, μια εκτόνωση. Φορούσες τη μουτσούνα για να γίνεις άλλος, όχι ο καθημερινός· φορούσες τη μάσκα, την προσωπίδα, την περσόνα σου, το προσωπείο για να διαφοριστείς από το χτεσινό ή τον αυριανό εαυτό σου: Τώρα, όμως, τα προσωπεία είναι καθημερινά. Όλοι κρύβονται κάθε μέρα πίσω από ένα προσωπείο. Προσωπείο χάρτινο, πέτσινο, λεκτικό, κομματικό, ιδεολογικό. Κανένας δεν δείχνει το πρόσωπό του. Ύστερα είναι η μόδα που μας κυρίευσε τον τελευταίο καιρό. Όλοι κουκουλώνονται. Οι ληστές σκεπάζουν τα πρόσωπά τους με γάζες, με κάλτσες, με τσουβάλια. Οπλοφορούν και σκεπάζονται. Η διαμαρτυρία, ακόμη και η δικαιολογημένη, φορά και αυτή την κουκούλα της, απεχθάνεται το γυμνό πρόσωπο. Λες και η αλήθεια, η πικρή και η μαύρη αλήθεια, χρειάζεται την κάλυψη του ψεύδους για να γίνει πειστική. Γι’ αυτό έλεγα μήπως πρέπει να αντιστρέψουμε τα πράγματα. Μήπως από δω και πέρα, αρχίζοντας από σήμερα, στις Απόκριες να κυκλοφορούμε χωρίς τις καθημερινές μας μάσκες με γυμνά πρόσωπα, με την αλήθεια στο φως. Άλλοτε μια φορά το χρόνο ψευδόμαστε, υποκρινόμαστε πως είμαστε άλλοι. Μήπως τώρα που όλο τον χρόνο ψευδόμαστε και παριστάνουμε πως είμαστε κάτι άλλο από αυτό που μπορούμε και θέλουμε, πρέπει τις Απόκριες να μασκαρευόμαστε αυτό που είμαστε πραγματικά. Να αποκαλύπτουμε τον πραγματικό μας εαυτό, γυμνό και απροκάλυπτο; Έτσι κι αλλιώς η Δευτέρα που έρχεται Καθαρά δεν είναι. Δεν θα εγκαινιάσει καμιά νηστεία, καμιά αλλά στη ζωή, στη δίαιτα, στη συνείδηση. Θα είναι τόσο Καθαρά, όσο οι άλλες Δευτέρες που θα ακολουθήσουν. Ας συμπεριφερθούμε, λοιπόν, αυτό το Σαββατοκύριακο πεντακάθαρα, πρώτα με τον εαυτό μας. Χωρίς μάσκες. Άραγε έχουμε πρόσωπο;

Πηγή:http://www.24grammata.com-Κώστας Γεωργουσόπουλος

Διαβάστε περισσότερα...

Ένα δευτερόλεπτο την ημέρα...

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 18 Μαρτίου 2013

Homo Lupus...


Δεν ξέρω αν ο Πλαύτος γνώριζε από λύκους. Σίγουρα πάντως δεν γνώριζε από καπιταλιστές. Και το πιθανότερο είναι να μη γνώριζε ούτε από λύκους, διαφορετικά θα είχε βρει άλλο μέτρο σύγκρισης για να περιγράψει την κακότητα του ανθρώπινου είδους αντί του γνωστού Homo homini lupus, ο άνθρωπος για τον άνθρωπο λύκος. Θεωρώ προβοκατόρικα προσβλητικό για τους λύκους να τους συγκρίνουν με τους ανθρώπους! Ο λύκος σκοτώνει μόνο για να ζήσει και τρώει όσο του αναλογεί. Σέβεται την ιεραρχία έτσι όπως την έχει προσδιορίσει η φύση και δίνει προτεραιότητα στα αδύναμα μέλη της αγέλης του. Ο καπιταλιστής με τη συσσώρευση πλούτου, προϊόν αρρωστημένης ματαιοδοξίας, «σκοτώνει» εκατομμύρια ανθρώπους, καθώς συγκεντρώνει πόρους που θα ήταν ικανοί να τους θρέψουν αν δεν είχαν κατανεμηθεί άνισα. Ο Κικέρων, που επίσης δεν γνώριζε από καπιταλιστές αλλά προφανώς γνώριζε από λύκους, είχε βρει μια ορθότερη εκδοχή προσδιορισμού της αποτρόπαιης ανθρώπινης συμπεριφοράς: Nihil inimicius quam sibi ipse, ο άνθρωπος είναι ο χειρότερος εχθρός του ανθρώπου. Ο ορισμός αυτός θα ήταν βέβαια ολοκληρωμένος αν ο Κικέρων μάς γνωστοποιούσε σε ποιο είδος ανθρώπου αναφερόταν. Θεωρώ ότι υπονοούσε μάλλον το είδος του ανθρώπου που περιγράφει ο Ιουβενάλης: Crescit amor nummi, quantum ipsa pecunia crevit, η αγάπη του πλούτου μεγαλώνει καθώς μεγαλώνει ο πλούτος. Στον πρόγονο, δηλαδή, του καπιταλιστή. Ο ορθός, επομένως, ορισμός στις μέρες μας θα ήταν αντί του Homo homini lupus το Homo homini capitalist, που αποδίδει επακριβώς τη μετάλλαξη του ανθρώπινου είδους σε αυτό που θα ήθελε να καταδικάσει ο Πλαύτος. Υπάρχουν δύο λίστες που δημοσιεύονται παγκόσμια κάθε χρόνο και αποδεικνύουν ότι ο άνθρωπος στη μακρά πορεία του δεν απομακρύνθηκε και πολύ από την εποχή των σπηλαίων (εξάλλου το απωθημένο του homo capitalist είναι η επιστροφή σ' ένα καταφύγιο κάτω από τη γη, όπου, όταν θα έχουν καταστραφεί τα πάντα, αυτός θα καταφέρνει να επιβιώσει με όσα συγκέντρωσε τόσα χρόνια). Η μία είναι η επίσημη έκθεση του ΟΗΕ, που μας ενημερώνει για το πόσο περισσότεροι άνθρωποι πρόκειται να πεθάνουν από έλλειψη φαγητού και νερού, η δε άλλη της λίστας Forbes, που μας ενημερώνει για το πόσο λιγότεροι πλούσιοι έγιναν ακόμη περισσότερο πλούσιοι. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά: η συνολική περιουσία των 3 πλουσιότερων ανθρώπων ξεπερνά το άθροισμα των ΑΕΠ των 48 λιγότερο αναπτυγμένων χωρών, ενώ τα πλούτη 15 μόνο από τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου είναι μεγαλύτερα από τα ΑΕΠ μιας ολόκληρης ηπείρου, της Αφρικής!(1) Ποτέ άλλοτε στην ιστορία της ανθρωπότητας τόσο λίγοι άνθρωποι δεν ήταν τόσο πολύ πλούσιοι και τόσο πολλοί τόσο φτωχοί. O Carlos Slim Helu από το Μεξικό βρίσκεται στην κορυφή της λίστας Forbes για τρίτη συνεχόμενη χρονιά. Το ομολογώ. Δεν τον γνωρίζω τον Κ. Σλιμ, δεν έχω τίποτα προσωπικό με τον άνθρωπο, όμως ευχαρίστως θα τον θυσίαζα τον δισεκατομμυριούχο στους θεούς προκειμένου να σωθούν οι άνθρωποι. Το ίδιο θα έκανα (αν ήταν στο χέρι μου) και με τους υπόλοιπους της λίστας Forbes και θεωρώ ότι όλοι -πλην της λίστας Forbes και των επίδοξων υποψηφίων της- θα ήταν ευχαριστημένοι. Δυστυχώς, δεν είναι στο χέρι μου να κάνω ευτυχισμένη την ανθρωπότητα. Μπορεί όμως η ανθρωπότητα να γίνει ευτυχισμένη και να κάνει και εμένα αν αρχίσει να ξυπνάει από το λήθαργο στον οποίο έχει περιέλθει και αν επιτέλους αποκαταστήσει τη φήμη των λύκων. Γιατί, «κοκκινοσκουφίτσα» μου, δεν σου το μάθανε καλά το παραμύθι, δεν έφαγε ο λύκος εσένα και τη γιαγιάκα σου και, αν περιμένεις τον κυνηγό να σε σώσει, θα συνεχίζεις εσύ να... μη ζεις καλά και αυτοί να ζουν καλύτερα!

Πηγή: Ελευθεροτυπία Μ. Πολυχρονιάδου

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

Δέκα χρόνια από τη δολοφονία της Ρέιτσελ Κόρι...


Ρέιτσελ Κόρι, 1979 – 2003. Δέκα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την δολοφονία της Ρέιτσελ Κόρι από τον Ισραηλινό στρατό. Η δολοφονία της έγινε μπροστά σε δεκάδες μάρτυρες, αλλά αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο στις Ισραηλινές αρχές όχι μόνο να μην ζητήσουν ποτέ συγνώμη για τον θάνατό της, αλλά στην δίκη παρωδία που έγινε πρόσφατα, το Ισραηλινό δικαστήριο αποφάνθηκε πως ο μοναδικός ένοχος ήταν το θύμα! Η Ρ. Κόρι βρέθηκε στην Παλαιστίνη ως μέλος της οργάνωσης ISM που ιδρύθηκε το 2001 (από δύο Παλαιστίνιους, μία Ισραηλινή, μία Αμερικανό-παλαιστίνια χριστιανή, και έναν Αμερικανό Εβραϊκής καταγωγής) με σκοπό να προστατεύσουν τους Παλαιστινίους πολίτες από τις βιαιότητες του Ισραηλινού στρατού, με μη βίαια μέσα. Η οργάνωση χρησιμοποιεί εθελοντές από όλο τον κόσμο ως ανθρώπινες ασπίδες, ελπίζοντας πως ο Ισραηλινός στρατός θα διστάσει να τους δολοφονήσει με την ίδια ευκολία που δολοφονεί Παλαιστίνιους... Δυστυχώς ο Ισραηλινός στρατός γράφει την ανθρώπινη ζωή και το διεθνές δίκαιο στα παλιά του τα παπούτσια, έχει δολοφονήσει ήδη δυο ειρηνικούς ακτιβιστές του ISM, τραυματίζοντας σοβαρά πολλούς ακόμα. Κατά τραγική ειρωνεία, δύο ακόμα μέλη του ISM έχουν δολοφονηθεί, όμως αυτή την φορά από Παλαιστινιακά χέρια, με πιο γνωστή περίπτωση την δολοφονία του Ιταλού ειρηνιστή και φιλοπαλαιστίνιου μπλόγκερ, Βιτόριο Αριγκόνι. Η Ρέιτσελ Κόρι όταν δολοφονήθηκε ήταν 23 ετών..

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 16 Μαρτίου 2013

Το σύνδρομο του θεατή...


Μια ανοιξιάτικη νύχτα του 1964, η 28χρονη Αμερικανίδα Κίτι Τζενοβέζε έπεσε θύμα επίθεσης έξω από το διαμέρισμά της στο Κουίνς της Νέας Υόρκης. Ενας άντρας τής επιτέθηκε και τη χτύπησε με μαχαίρι. Η γυναίκα, τραυματισμένη και έντρομη, άρχισε να φωνάζει: «Θεέ μου, με μαχαίρωσαν. Βοήθεια!». Σε αρκετά παράθυρα της γειτονιάς άναψαν φώτα και κάποιος από τους γείτονες φώναξε: «Άσε τη γυναίκα ήσυχη». Ο δράστης απομακρύνθηκε γρήγορα, αλλά ύστερα από ελάχιστα λεπτά επανήλθε και μαχαίρωσε ακόμα μία φορά τη γυναίκα. Το θύμα αμύνθηκε και ο άντρας έφυγε και πάλι, για να επιστρέψει όμως και να τη μαχαιρώσει και τρίτη φορά. Η γυναίκα πέθανε. Η επίθεση διήρκεσε συνολικά μισή ώρα και 38 άτομα υπήρξαν αυτόπτες ή αυτήκοοι μάρτυρες του περιστατικού. Κανένας τους δεν τηλεφώνησε στην αστυνομία. «Δεν ήθελα να μπλέξω» είπαν οι περισσότεροι. Ο φόνος αυτός προκάλεσε το ενδιαφέρον των κοινωνικών ψυχολόγων Τζον Ντάρλεΐ και Μπιμπ Λατανέι, που άρχισαν σειρά επιστημονικών ερευνών. Τα αποτελέσματά της έδειξαν ότι όσο περισσότεροι είναι οι μάρτυρες ενός εγκλήματος ή ατυχήματος, τόσο λιγότερες είναι οι πιθανότητες κάποιος από αυτούς να επέμβει. Το φαινόμενο αυτό ονομάστηκε Σύνδρομο Τζενοβέζε ή «σύνδρομο του θεατή» και θεωρείται ένα κλασικό παράδειγμα στο χώρο της κοινωνικής ψυχολογίας. Αυτή η μικρή ιστορία είναι ακριβώς αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα. Όλοι οι Έλληνες πάσχουμε από το σύνδρομο του θεατή. Επί 40 χρόνια παρέμεινε στην εξουσία το καρκινικό μόρφωμα του δικομματισμού το οποίο ονομάσαμε δημοκρατία. Μία εκλεγμένη ολιγαρχία την οποία είπαμε να κάνουμε μόνιμη κυβέρνησή μας και έπειτα αυτή μέσα από τις προπαγανδιστικές της μεθόδους κατάφερνε πάντα να διχάζει την κοινωνία, στρέφοντας τη μια κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης. Μια κυβέρνηση βιαστών, "βιολογικά" ανίκανη να αντιμετωπίσει την κρίση που το σαθρό παρελθόν της, δημιούργησε, προβαίνει μεμονωμένα και επιλεκτικά, σε "οριζόντιες" καρατομήσεις του μόχθου των κοινωνικών ομάδων που αποτελούν τα κύτταρα της δομής της οικονομίας! Κάθε φορά που μια κοινωνική ομάδα, υφίσταται την επίθεση και το βιασμό της ανίκανης να πράξει διαφορετικά εξουσίας των ολίγιστων, οι άλλες κοινωνικές ομάδες, ανάβουν τα φώτα στα μπαλκόνια, παρακολουθούν το θέαμα στην "αρένα" συντριβής και αισθάνονται ευτυχείς που δεν είναι στη θέση της άτυχης "κοινωνικής ομάδας"! Η σιγουριά του μπαλκονιού δεν τους επιτρέπει να σκεφτούν ότι πιθανόν αύριο να βρίσκονται αυτοί στην "αρένα"! Είμαι βέβαιος ότι αν κάποιος θελήσει να βοηθήσει, κάποιος θα βρεθεί να του πει: - Τι το θες το μπλέξιμο τώρα! Σήμερα οι αντιστάσεις, για ό,τι μας συμβαίνει, εξαντλούνται σε συζητήσεις "Καφενείου", όπου όλοι συμφωνούν ότι "δεν πάει άλλο", αλλά γυρίζουμε όλοι σπίτια μας, εκτονωνόμαστε με το Λάκη, πετάμε ένα: "τι ωραία τα λέει, ο μπαγάσας" και σβήνουμε τα φώτα στα μπαλκόνια! Ας ελπίσουμε ότι, το μαχαίρι της εξουσίας δε θα έχει βρει το στόχο του, όταν όλοι οι θεατές βρεθούμε πεσμένοι στη βρώμικη άσφαλτο ενός στενοσόκακου, και να μπορέσουμε να σηκωθούμε! Γιατί, όταν είσαι στο δάπεδο, ή θα έρπεις ζητώντας έλεος ή θα εκτιναχθείς προς τα πάνω! Άλλωστε, αυτό είναι και το μόνο που φοβούνται οι βιαστές της νύχτας! 

Πηγή: Το σύνδρομο του θεατή - RAMNOUSIA

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 15 Μαρτίου 2013

Μετρήθηκε κάδμιο και αρσενικό πάνω από τα όρια – Στοιχεία Τεχνικής Έκθεσης του Εργαστηρίου Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης του ΤΕΙ, η οποία παρουσιάστηκε στο δημοτικό συμβούλιο...

Μέσα σε ένα έτος, από τον Οκτώβριο του 2010 έως τον Νοέμβριο του 2011, σημειώθηκαν 82 υπερβάσεις σε συγκεντρώσεις αιωρούμενων σωματιδίων (ΑΣ) στην Ποντοκώμη και 5 υπερβάσεις στη ΖΕΠ. Η μέση ετήσια συγκέντρωση για την ίδια περίοδο, είναι αντιστοίχως 39 μg/m3 και 21 μg/m3. Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από την Τεχνική Έκθεση Αξιολόγησης και Μέτρησης του έργου «Ατμοσφαιρική Ρύπανση στην περιοχή του Δήμου Κοζάνης – Διερεύνηση της Ανατομίας του προβλήματος». Πρόκειται για μία επιστημονική εργασία του Εργαστηρίου Περιβαλλοντικής Ρύπανσης και Περιβαλλοντικής Φυσικής (Ε.Α.Ρ. – ΠΕ.ΦΥ.) του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας, η οποία εκπονήθηκε μετά από προγραμματική σύμβαση που συνάφθηκε μεταξύ δήμου Κοζάνης και ΤΕΙ. Χτες το δημοτικό συμβούλιο Κοζάνης αποδέχτηκε την τεχνική έκθεση για το Σύστημα Διαχείρισης Ποιότητας του Αέρα στο Δήμο Κοζάνης. «Η προγραμματική σύμβαση που υπογράψαμε, η αποδοχή από το δημοτικό συμβούλιο της τεχνικής έκθεσης και η περαιτέρω συνεργασία αποτελεί έμπρακτη απόδειξη της σταθερής στήριξης από το δήμο Κοζάνης, του ΤΕΙ και του Τμήματος Γεωτεχνολογίας – Περιβάλλοντος, το οποίο η πολιτεία με το σχέδιο ‘Αθηνά’ θέλει να καταργήσει», δήλωσε στον «Π» ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Ευάγγελος Καραπάτσιος. Επίσης, να σημειωθεί ότι αποφασίστηκε η συγκρότηση μιας μόνιμης επιτροπής του δήμου Κοζάνης, για την παρακολούθηση της ποιότητας του αέρα. Όπως δείχνουν οι σχετικές μετρήσεις, όλες οι προαναφερόμενες υπερβάσεις της οριακής τιμής στο σταθμό της ΖΕΠ, οφείλονται σε μεταφορά σκόνης από την Αφρική, ενώ στην Ποντοκώμη και στο Μαυροδένδρι σχετίζονται με βορειοανατολικούς ανέμους, δηλαδή προέρχονται από τα ορυχεία και τους σταθμούς της ΔΕΗ. Από τον ενεργρειακό άξονα προέρχονται οι υπερβάσεις συγκεντρώσεων ΑΣ και στη Χαραυγή.Επίσης, στην πόλη της Κοζάνης παρατηρούνται συγκεντρώσεις στοιχείων κάδμιου και αρσενικού, πάνω από τα επιτρεπτά όρια, σύμφωνα με αναλύσεις στοιχειακής σύστασης 225 δειγμάτων σε διάστημα δύο ετών. Η διαρκής και άμεση ενημέρωση των πολιτών σε σχέση με την ποιότητα του αέρα, αποτελεί ένα από τα βασικά σημεία του σύγχρονου ευρωπαϊκού και ελληνικού περιβαλλοντικού θεσμικού πλαισίου. Σήμερα ο συνδυασμός τηλεπικοινωνιών και νέων τεχνολογιών δημιουργεί ένα πλαίσιο ανάπτυξης τέτοιων συστημάτων, ολοένα αναπτυσσόμενο. Αυτή ακριβώς η δυνατότητα διάχυσης της περιβαλλοντικής πληροφορίας και πρόσβασης σ’ αυτήν σε πραγματικό χρόνο, επιχειρήθηκε αποτελεσματικά για πρώτη φορά στη Δυτική Μακεδονία με το σύστημα Ε.Α.Ρ. – ΠΕ.ΦΥ. του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας. Λειτούργησε σε πρώτη μορφή το 2002. Περιελάμβανε δίκτυο τεσσάρων τερματικών σταθμών μέτρησης ατμοσφαιρικής ρύπανσης, εγκατεστημένων στις πρωτεύουσες των τεσσάρων νομών της Δυτικής Μακεδονίας. Το αυτόματο δίκτυο σταθμών μέτρησης ατμοσφαιρικής ρύπανσης, καταγράφει μόνιμα τις συγκεντρώσεις ΑΣ στον Καποδιστριακό Δήμο Κοζάνης. Τα αποτελέσματα παρουσιάζονται σε πραγματικό χρόνο στο διαδίκτυο. Οι σταθμοί είναι εγκατεστημένοι στη ΖΕΠ, στην Κοζάνη Πλατεία Αριστοτέλους), στη Χαραυγή και έπονται στο Μαυροδένδρι και στην Ποντοκώμη.

Πηγή: Πτολεμαίος - ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΗΤΤΑΣ

Διαβάστε περισσότερα...

Ινδία: έως και «120.000 θάνατοι» το χρόνο από τις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής...


Φως στο τεράστιο ανθρώπινο κόστος της βιομηχανοποίησης της Ινδίας ρίχνει νέα έκθεση της Greenpeace. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της πρώτης μελέτης για το θέμα, 80.000 – 120.000 άνθρωποι χάνουν πρόωρα τη ζωή τους κάθε χρόνο εξαιτίας της ρύπανσης που προκαλούν οι μονάδες ηλεκτροπαραγωγής από άνθρακα, ενώ τρομακτικά είναι και τα στοιχεία γύρω από τα νέα περιστατικά άσθματος. Οι συντάκτες της έκθεσης με τίτλο «Ο Άνθρακας Σκοτώνει» προειδοποιούν ότι, εκτός από τα υψηλά επίπεδα θνησιμότητας, η ρύπανση από αιωρούμενα σωματίδια διαμέτρου μικρότερης των 10 μm (PM10) έχει ως αποτέλεσμα κάθε χρόνο τουλάχιστον 20 εκατομμύρια άνθρωποι να εμφανίζουν άσθμα. Στα θύματα της ρύπανσης συμπεριλαμβάνονται περίπου 10.000 παιδιά κάτω των πέντε ετών, σε ετήσια βάση. Το κόστος για τα νοσοκομεία ανέρχεται σε 3,3 δισεκατομμύρια έως 4,6 δισ. δολάρια το χρόνο και αναμένεται να αυξηθεί καθώς η βιομηχανία πασχίζει να ανταποκριθεί στην αυξανόμενη ζήτηση. Η Ινδία είναι η πέμπτη μεγαλύτερη παραγωγός ηλεκτρικής ενέργειας παγκοσμίως, με την ισχύ των μονάδων της να υπολογίζεται σε περίπου 210GW. Το 66% αυτής της ενέργειας προέρχεται από την καύση άνθρακα, γεγονός που καθιστά τη χώρα δεύτερη παγκοσμίως, μετά την Κίνα, στην ηλεκτροπαραγωγή από τέτοιες μονάδες. Έως το 2017 αναμένεται να προστεθούν 76GW και έως το 2022 93GW, κυρίως από μονάδες άνθρακα. Σύμφωνα με την έκθεση της περιβαλλοντικής οργάνωσης, μεταξύ των περιοχών με το μεγαλύτερο πρόβλημα ρύπανσης είναι το Δελχί και η Καλκούτα, όμως ελλείψει αποτελεσματικού ρυθμιστικού πλαισίου και επιθεωρήσεων, επηρεάζεται μεγάλο τμήμα της νοτιοασιατικής χώρας. «Εκατοντάδες χιλιάδες ζωές θα μπορούσαν να σωθούν και εκατομμύρια κρίσεις άσθματος, εμφράγματα, νοσηλείες, χαμένες εργατοώρες και το κόστος που σχετίζεται με όλα αυτά επιβαρύνοντας την κοινωνία, θα μπορούσαν να αποτραπούν με τη χρήση καθαρότερων καυσίμων, αυστηρότερες προδιαγραφές για τις εκπομπές και την εγκατάσταση και χρήση τεχνολογιών που απαιτούνται για να επιτευχθούν ουσιαστικές μειώσεις αυτών των ρύπων», αναφέρει η έκθεση. «Υπάρχει εμφανής έλλειψη κανονισμών για τις εκπομπές των μονάδων ηλεκτροπαραγωγής. Η εφαρμογή των όποιων προδιαγραφών υφίστανται, είναι πρακτικά ανύπαρκτη.» Η Greenpeace προτείνει την επαναξιολόγηση των προδιαγραφών για τις εκπομπές μικροσωματιδίων και την εισαγωγή «επιθετικών» κανονισμών για άλλους ρύπους, την εφαρμογή συστηματικών ελέγχων στα εργοστάσια και την υιοθέτηση μεθόδων αξιολόγησης των επιπτώσεων για τη δημόσια υγεία ανάλογων με αυτές που εφαρμόζονται στον υπόλοιπο κόσμο.

Πηγή: Ναυτεμπορική

Διαβάστε περισσότερα...

Η τρέλα και η λογική...


Η ΤΡΕΛΑ και η ΛΟΓΙΚΗ είναι πρώτες ξαδέλφες. Κατοικούν στο ίδιο σπίτι σε διαφορετικά δωμάτια. Στο δωμάτιο της Τρέλας δεν υπάρχουν παράθυρα, δεν υπάρχουν καθρέφτες, δεν υπάρχουν μνήμες, επικρατεί ακαταστασία, όμως δεν υπάρχει μοναξιά. Η Τρέλα σέρνει τα κουρέλια της και τα αχτένιστα μαλλιά της με περίσσια αξιοπρέπεια. Δεν την ενδιαφέρει τι γίνεται έξω στον κόσμο. Μιλάει ώρες ατελείωτες με τους τοίχους θεωρώντας τους φίλους της. Είναι οι φίλοι της - νιώθει ευτυχισμένη! Στο δωμάτιο της Λογικής υπάρχουν παράθυρα, υπάρχουν καθρέφτες, υπάρχουν μνήμες, επικρατεί τάξη, καμιά φορά όμως υπάρχει μοναξιά. Η Λογική, καλοντυμένη και καλοχτενισμένη, δέχεται φίλους, προσέχει την κάθε της λέξη και κίνηση, διασκεδάζει, όμως είναι δυστυχισμένη! Αν και βρίσκονται τόσο κοντά, δεν έχουν καμία επαφή μεταξύ τους. Κάποια μέρα όμως ξαφνικά η Λογική αποφασίζει να χτυπήσει την πόρτα της ξαδέλφης της. Η Τρέλα, αν και λίγο ξαφνιασμένη από την απρόσμενη αυτή επίσκεψη, την υποδέχεται με ανοιχτή αγκαλιά. Οι δυο ξαδέλφες αγκαλιάζονται τρυφερά, νιώθοντας μια περίεργη αγαλλίαση. Λίγο καιρό αργότερα η Λογική ξαναεπισκέπτεται την Τρέλα, και αυτό επαναλαμβάνεται όλο και πιο συχνά, τόσο που διαπιστώνει ότι ο τρόπος ζωής της ξαδέλφης της της ταιριάζει περισσότερο. Αποφασίζει να συγκατοικήσει μαζί της. Δε σπαταλά πια χρόνο σε καθρέφτες, αδιαφορεί για την εμφάνισή της, για τους φίλους της, σβήνει σιγά σιγά τις μνήμες από το μυαλό της, τ' αφήνει όλα στην τύχη τους και επιτέλους αρχίζει να μη νιώθει αυτή την απέραντη μοναξιά, αυτή την απόγνωση, αυτό τον πόνο που σιγοτρώει τα σωθικά της. Λίγο καιρό αργότερα νιώθει λυτρωμένη, ευτυχισμένη και κυρίως δεν πονάει πια. Ο ΠΟΝΟΣ!!! Ο καταραμένος πόνος είναι η βασική αιτία της αναπάντεχης αυτής συμφιλίωσης. Οι δυο ξαδέλφες έχουν γίνει πια ένα σώμα, μια ψυχή. Η προσωπικότητα της Λογικής έχει αφομοιωθεί ολοκληρωτικά από την προσωπικότητα της Τρέλας. Η ΛΟΓΙΚΗ δεν υπάρχει πια. Υπάρχει μόνο η ΤΡΕΛΑ!!!

Δημουλίδου Χρυσηίδα

Πηγή: http://tarixeumenes-anamniseis.blogspot.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 14 Μαρτίου 2013

Οι πεινασμένοι...

Διαβάστε περισσότερα...

Η γερασμένη κοινωνία...


Δεν μπορείς εύκολα να μιλήσεις για τη βία των ανθρώπων. Γιατί πρέπει να μιλήσεις για ζωές. Χαμένες ζωές. Καταστροφικές και αυτοκαταστροφικές. Ούτε οι πιο δικοί τους άνθρωποι δεν μπορούν να τις ερμηνεύσουν. Πολύ λιγότερο η τηλεοπτική ψυχολογία και η κοινωνιολογία του ταμπλόιντ. Αυτό που οφείλουμε να κάνουμε, όμως, είναι να μιλήσουμε για τον τρόπο που η κοινωνία δέχεται τη βία, την αναπαράγει, τη νομιμοποιεί, τη χρησιμοποιεί, την αθωώνει, την κάνει κοινότοπη. Λένε ότι η Ελλάδα δεν ξεπέρασε ποτέ την παράδοση της βίας, δεν έκλεισε ποτέ τη ρωγμή του Εμφυλίου. Με αποτέλεσμα οι γενιές να αλλάζουν και η βία να παραμένει πάντα παρούσα, οικείος τρόπος επίλυσης των κοινωνικών και πολιτικών διαφορών. Έτσι είναι, δεν πάει πολύς καιρός που κοινοβουλευτικά κόμματα καλούσαν στη δημιουργία ενός νέου ΕΑΜ και πολιτικοί αρχηγοί προειδοποιούσαν να μην ξανακάνουμε το λάθος της Βάρκιζας, τότε που παρέδωσαν τον οπλισμό. Φοβάμαι, ωστόσο, πως και η επίκληση μιας αιματηρής παράδοσης μάλλον μας αθωώνει. Δεν έχουμε μια βία που έρχεται απ’ το παρελθόν, αλλά μια βία της διάλυσης που μεγαλώνει ευθέως ανάλογα με την προϊούσα αποσύνθεση και παρακμή του οικονομικού και κοινωνικού μοντέλου. Το είδος αυτού του μοντέλου είναι που κάνει τη βία αποδεκτό μέσο διευθέτησης οικονομικών και πολιτικών επιδιώξεων. Μέχρι τον οριστικό εκτροχιασμό είχαμε μια μάλλον αφελή και παιδική εικόνα αυτού που ονομάζουμε πελατειακό κράτος και ελληνικό παρασιτισμό. Ξέραμε ότι κάποιοι πολιτικοί παίρνουν μίζες, παντού γίνεται, κάποιοι δημόσιοι λειτουργοί παίρνουν φακελάκι. Δεν είχαμε αντιληφθεί ούτε το μέγεθος ούτε το βαθμό της διαφθοράς. Δεν είχαμε καταλάβει ότι η διαφθορά ήταν απλώς ο mainstream τρόπος διανομής του δημόσιου χρήματος στα πλαίσια του πελατειακού κράτους. Δεν είχαμε αντιληφθεί ότι δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι με πλαστές συντάξεις και επιδόματα είχαν μετατραπεί σε εισοδηματίες του δημοσίου, ότι 37.000 αγρότες θεωρούσαν απόλυτα φυσικό να υπεξαιρούν δημόσιο χρήμα με εικονικά τιμολόγια, ότι τα φακελάκια που αλλάζουν χέρια φτάνουν το 1 εκατομμύριο ετησίως, ότι γεωργικοί συνεταιρισμοί, σωματεία, ΜΚΟ είναι στημένες μηχανές υπεξαίρεσης του πλούτου της κοινωνίας, ότι δήμοι σύσσωμοι είχαν μετατραπεί σε εστίες διαφθοράς που μετέτρεπαν το δημόσιο χρήμα σε μπουζουξίδικα και ποδοσφαιρικές ομάδες. Η διαδεδομένη διαφθορά που δεν περιοριζόταν σε κάποιες ελίτ ή σε κάποια τμήματα του κράτους αλλά διαχεόταν μαζικά στην κοινωνία, εξοικείωνε μεγάλα τμήματα της κοινωνίας με λογικές υποκόσμου. Και με πρακτικές μαφίας. Σταδιακά η κοινωνία έχανε την ικανότητά της για παραγωγή και περιοριζόταν στη με κάθε μέσο διεκδίκηση προσόδων από τα κρατικά ταμεία. Αυτή η διεκδίκηση γινόταν ολοένα και πιο σκληρή, εναντίον όλων και με αποδέκτη πάντα το κράτος. Στις άλλες δυτικές χώρες με ανεπτυγμένη οικονομία ο ρόλος του κράτους παραμένει πάντα ισχυρός στο ρόλο του παντοδύναμου ρυθμιστή, αλλά η ανάπτυξη, η επανάσταση της πληροφορικής, των τεχνολογιών, της σύγχρονης παραγωγής, έχει πολλαπλασιάσει τα πεδία της οικονομίας και το τερέν των κοινωνικών συγκρούσεων. Στις άλλες χώρες οι κοινωνικοί αγώνες μπορεί να είναι επίμονοι, διεκδικητικοί, σπάνια όμως είναι βίαιοι και ποτέ αυτοκαταστροφικοί. Οι εργαζόμενοι συνήθως δεν καταστρέφουν τις δουλειές τους. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει παραγωγή για να διεκδικήσουν οι εργαζόμενοι. Διεκδικούν προσόδους και προνόμια από το κράτος. Εκβιάζουν το κράτος απειλώντας με εξόντωση την κοινωνία. Κλείνουν τα λιμάνια, κρατάνε αποκομμένους τους νησιώτες· κατεβάζουν τους διακόπτες, λιώνουν τα τρόφιμα στα ψυγεία· κλείνουν τις εθνικές οδούς, καταστρέφονται τα μαγαζιά χωρίς προϊόντα. Όσο πιο σκληρή, βίαιη και αδιάλλακτη είναι η συμπεριφορά, τόσο πιο πολλά τα «κεκτημένα». Στις άλλες χώρες δεν θα μπορούσε κάποιος να πει «θα πνίξουμε την Αθήνα στα σκουπίδια». Να πει «να μην έχουμε ηθική αναστολή, να μη δίνουμε φάρμακα στους αρρώστους». Θα φαινόταν τόσο ακραία και αντικοινωνική συμπεριφορά που θα είχε τα ανάποδα αποτελέσματα. Εδώ συμβαίνει το αντίθετο. Δεν χρειάζεται η κουλτούρα της διαπραγμάτευσης, των συμβιβασμών, δεν υπάρχουν κοινωνικοί εταίροι. Η απόκτηση πλούτου γίνεται διά της επίθεσης στο κράτος που τον έχει. Η υπόλοιπη κοινωνία βρίσκεται στο ρόλο του κομπάρσου ομήρου. Το κράτος είναι το οχυρό που θα καταλάβουμε, ο εχθρός και το λάφυρο. Ο παρωχημένος αντικρατισμός που κυριαρχεί στην ελληνική κοινωνία δεν έχει ανάλογο σε άλλες χώρες. Μοιάζει με τον αντικρατισμό της ακροδεξιάς των Ηνωμένων Πολιτειών εναντίον της «ομοσπονδιακής κυβέρνησης». Στις άλλες χώρες υπάρχουν κοινωνικές τάξεις, εργοδότες, εργαζόμενοι. Εδώ υπάρχει η μικροαστική θάλασσα που λατρεύει να μισεί το κράτος-πατερούλη. Η κοινωνία των πολιτών που ποτέ δεν υπήρξε έγινε κοινωνία των κολλητών, των κουμπάρων, των συνενόχων. Πολυδιασπασμένη, σε όλο και μικρότερες ομάδες συμφερόντων, που συσπειρωμένες, αποφασισμένες, όλο και πιο φανατικές για να νικήσουν, προσπαθούν να καταλάβουν το φρούριο, να τρυγήσουν το «κράτος». Ο αντικρατισμός δεν είναι ριζοσπαστικός, το αντίθετο, είναι παρωχημένες μορφές οικονομίας, είναι ματαιωμένες υποσχέσεις από ένα κράτος που χρεοκόπησε και δεν μπορεί πια να πραγματοποιήσει όσα υποσχόταν στους πελάτες. Οι τελευταίοι στη λίστα των υποσχέσεων, οι νεότεροι, είναι αυτοί που έχουν και τη μεγαλύτερη αγανάκτηση. Το «αεροπλανάκι» τελείωσε, οι χαμένοι γεμάτοι αυτολύπηση και θυματοποίηση δεν βλέπουν μπροστά τους κανέναν άλλο εχθρό εκτός από το «κράτος» που μέχρι τώρα μοίραζε άφθονα τα δανεικά. Όλο και μικρότερες, όλο και πιο διασπασμένες, επαγγελματικές ομάδες και λόμπι συμφερόντων μάχονται με φανατισμό για τη διανομή όλο και μικρότερης πίτας. Όλο και περισσότερος κόσμος δεν ζει από τη δουλειά του, αλλά παρασιτικά. Διεκδικώντας ολοένα και πιο βίαια, με όρους πολέμου, ο θάνατός σου η ζωή μου. Οι πιο βίαιοι κερδίζουν. Ο ελληνικός παρασιτισμός γίνεται όλο και πιο βίαιος γιατί ξέρει ότι απειλείται η ίδια η ύπαρξή του. Σ’ αυτό το πλαίσιο, τα κόμματα του χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος δεν αντιπροσωπεύουν δυναμικά κοινωνικά στρώματα αλλά πελάτες. Είναι δύσκολο να διακρίνεις ποια είναι η κοινωνική διαστρωμάτωση των ψηφοφόρων . Είναι ίδια. Διαχειρίζονται υποσχέσεις. Και επιφυλάσσουν για τον εαυτό τους το ρόλο του ταμία στους διακόπτες του κρατικού ταμείου. Γι’ αυτό, όσο περισσότερο οι υποσχέσεις είναι ίδιες, τόσο πιο βίαιη είναι η τελετουργική μεταξύ τους αντιπαράθεση. Ο ανηλεής πόλεμος ομάδων εξουσίας δανείζεται την κατάλληλη πολιτική ρητορική προηγούμενων βίαιων εποχών. Και κάποιοι δυστυχείς παίρνουν τοις μετρητοίς τα λόγια συνδικαλιστών και βουλευτών. Βάζουν «ρουκέτες στις ερπύστριες», «παίρνουν τα καλάσνικοφ». «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους». Οι πιο εξουσιαστικές, ναρκισσιστικές, αυταρχικές συμπεριφορές διακινούνται οριζοντίως και καθέτως σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της ελληνικής κοινωνίας. Απλώς αλλάζουν πρόσημα. Αλλά είναι ίδιες. Η βία δεν είναι αποδεκτή από την ελληνική κοινωνία επειδή είναι αντισυστημική, αλλά για τον ακριβώς αντίθετο λόγο. Επειδή είναι εντελώς συστημική. Μια κοινωνία φαίνεται αν είναι γερασμένη, όχι από τους γέρους της. Αλλά από τους νέους της.

 Πηγή: Athens Voice - Φώτης Γεωργελές

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 13 Μαρτίου 2013

ΔΕΗ: αποσύρει λιγνιτικές μονάδες 910MW ως το 2015 – Απελευθέρωση αγοράς και περιβάλλον...

Επεξηγήσεις για την επένδυση και την κατασκευή της Μονάδας Πτολεμαΐδα 5 και τη σχετική σύμβαση παρέσχε σήμερα, Τετάρτη 13 Μαρτίου 2013, η ΔΕΗ εν όψει της Έκτακτης Γενικής Συνέλευσης που θα συγκληθεί στις 29 Μαρτίου 2013. Σύμφωνα με ανακοίνωση της ΔΕΗ, η Επιχείρηση με βάση τον ενεργειακό της σχεδιασμό αποσύρει λιγνιτικές μονάδες συνολικής εγκατεστημένης ισχύος 910 MW περίπου έως το τέλος 2015, κυρίως για λόγους παλαιότητας αλλά και για λόγους περιβαλλοντικούς. Ήδη έχουν αποσυρθεί τρεις μονάδες συνολικής ισχύος 320 MW (Πτολεμαΐδα Ι, Μεγαλόπολη Ι και ΙΙ) και ακολουθεί η απόσυρση επιπλέον λιγνιτικών μονάδων συνολικής ισχύος 590 MW περίπου. Επιπρόσθετα, έως το τέλος 2015, θα αποσυρθούν παλαιές μονάδες πετρελαίου και φυσικού αερίου, συνολικής ισχύος 1.280 MW περίπου. Συνολικά, έως το τέλος 2015, θα αποσυρθούν παλαιές μονάδες συνολικής ισχύος περίπου 2.200 MW (εκ των οποίων 910 MW λιγνιτικές) για λόγους τόσο παλαιότητας όσο και περιβαλλοντικούς. Στην ίδια ανακοίνωση σημειώνεται πως η Οδηγία για τις Βιομηχανικές Εκπομπές (2010/75/ΕΚ) αναθεωρεί επί το αυστηρότερο υφιστάμενες περιβαλλοντικές Οδηγίες, με σημαντική επίπτωση στις λιγνιτικές Μονάδες για τη μετά το 2015 περίοδο. Συμπερασματικά, για λόγους συμμόρφωσης ένας σημαντικός αριθμός λιγνιτικών μονάδων θα τεθεί εκτός λειτουργίας περί το τέλος της δεκαετίας, επιπλέον της λιγνιτικής ισχύος των 910 MW που θα έχει ήδη τεθεί εκτός λειτουργίας έως το τέλος 2015, περιορίζοντας σημαντικά τη σημερινή συνολική λιγνιτική ισχύ. Η εταιρεία υπογραμμίζει ότι και οι εξελίξεις που αφορούν την περαιτέρω απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ενδέχεται να οδηγήσουν σε επιπρόσθετη μείωση του χαρτοφυλακίου λιγνιτικής ισχύος της ΔΕΗ. Επομένως, με βάση τα ανωτέρω, η διαθέσιμη λιγνιτική ισχύς της ΔΕΗ προς το τέλος της δεκαετίας, θα έχει υποστεί σημαντική μείωση και, στο βαθμό που αυτή δεν αντισταθμισθεί με προσθήκη νέας ισχύος σύγχρονης τεχνολογίας και προσαρμοσμένης στις νέες περιβαλλοντικές απαιτήσεις, θα έχει σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις στην εταιρεία. Αναφορικά με τη χρηματοδότηση της κατασκευής της Μονάδας Πτολεμαΐδα V η ΔΕΗ τονίζει πως κατά την πάγια πρακτική της, ο σχεδιασμός χρηματοδότησης του επενδυτικού της προγράμματος και κατ’ επέκταση και του συγκεκριμένου έργου, κατά το χρόνο της υλοποίησης του, βασίζεται σε συνδυασμό ιδίων και ξένων κεφαλαίων. Ως προς τα ξένα κεφάλαια, για τη μερική χρηματοδότηση του έργου, στόχος είναι η αξιοποίηση χρηματοδοτικών εργαλείων όπως κοινοπρακτικό δάνειο, το οποίο θα καλύπτεται από διεθνή Οργανισμό Ασφάλισης Εξαγωγικών Πιστώσεων ή και διμερή δάνεια με εμπορικές Τράπεζες ή και διεθνείς οργανισμούς. Επιπλέον, η ΔΕΗ μπορεί να χρηματοδοτηθεί μέσω της έκδοσης ομολογιακών δανείων στην εγχώρια και διεθνή αγορά και είναι στο γενικότερο σχεδιασμό της εταιρείας να αξιοποιήσει αυτή τη δυνατότητα, μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες. Σχετικά με τα ίδια κεφάλαια, και λόγω της σπουδαιότητας του έργου (Απόφαση Δ.Σ. 247/12), η εταιρεία εκτιμά πως έχει τη δυνατότητα να το χρηματοδοτήσει σε σημαντικό βαθμό από ιδίους πόρους, διαχειριζόμενη κατάλληλα το υπόλοιπο επενδυτικό της πρόγραμμα και τις διαθέσιμες χρηματορροές , μη αποκλειόμενης και της προσφυγής στις κεφαλαιαγορές κατά τη διάρκεια εκτέλεσης του έργου.

Διαβάστε περισσότερα...

Μέχρι πότε θα δοκιμάζουμε την αποτυχημένη εθνική συνταγή του λιγνίτη;


Σοβαρές ενστάσεις προβάλλει η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς για την υπό σχεδιασμό νέα λιγνιτική μονάδα της ΔΕΗ στο ενεργειακό κέντρο Δυτικής Μακεδονίας. Σε σχετική της έκθεση, επισημαίνει τη δυσανάλογα μεγάλη επιβάρυνση, σε σύγκριση με τα αναμενόμενα βραχυπρόθεσμα οφέλη, η οποία θα προκύψει από την υλοποίηση της ‘Πτολεμαΐδα V’, τόσο για την εθνική οικονομία όσο και για την τοπική κοινωνία, την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον. Η Πτολεμαΐδα V, προγραμματισμένη να τεθεί σε λειτουργία μετά το 2017, θα εκπέμπει ετησίως 4,6 εκ. τόνους CO2, τινάζοντας στον αέρα τον προϋπολογισμό άνθρακα της Ελλάδος. Την ίδια μάλιστα στιγμή, η ΔΕΗ, προκειμένου να καλύψει το επιπλέον κόστος αγοράς ρύπων, ζητάει αυξήσεις στα τιμολόγια των τελικών καταναλωτών. Από την άλλη, μόνη διαφαινόμενη στρατηγική μείωσης του ανθρακικού αποτυπώματος της επιχείρησης είναι η τεχνολογία δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα (CCS), η οποία ωστόσο παραμένει απαγορευτικά ακριβή, τεχνολογικά αβέβαιη και με υψηλό περιβαλλοντικό ρίσκο. Οι αντιφάσεις όμως δεν σταματούν εδώ. Η ΔΕΗ προβάλλει την ‘αντιρρυπαντική τεχνολογία’ της νέας μονάδας, παραβλέποντας όμως τη σωρευτική επιβάρυνση της ατμόσφαιρας (κυρίως SO2, NOx και μικροσωματίδια) τόσο από τις υπάρχουσες μονάδες όσο και από τη λειτουργία των ορυχείων, αλλά και τη διαρροή τοξικών στοιχείων και βαρέων μετάλλων στο έδαφος και το υδάτινο δυναμικό της περιοχής. Παραμένει άγνωστο όμως πώς η διαιώνιση της πολιτικής που έκανε την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας ‘πρωταθλήτρια ανεργίας’ στην Ελλάδα, θα δώσει βιώσιμες προοπτικές απασχόλησης στους κατοίκους της περιοχής, το επίπεδο διαβίωσης των οποίων υποβαθμίζεται συνεχώς από τη λιγνιτική δραστηριότητα, με την ανοχή της ελληνικής Πολιτείας. «Η ‘εθνική επιλογή’ της εκμετάλλευσης λιγνίτη, δοκιμάστηκε και απέτυχε. Οι συνθήκες έχουν πλέον ωριμάσει για την προώθηση ενός πραγματικά βιώσιμου ενεργειακού μοντέλου, το οποίο θα αφήνει προοπτικές ανάπτυξης και στις επόμενες γενιές, δίχως να εγκλωβίζει την εθνική οικονομία σε στείρα μονοπάτια. Η στροφή αυτή πρέπει να στηριχθεί έμπρακτα από την ελληνική Πολιτεία, την ίδια τη ΔΕΗ αλλά και τους τοπικούς φορείς, οι οποίοι γνωρίζουν πλέον, και από πρώτο χέρι, τα αδιέξοδα στα οποία οδηγούν οι ξεπερασμένες επιλογές προηγούμενων δεκαετιών», δηλώνει ο Μιχάλης Προδρόμου, υπεύθυνος ενεργειακής και κλιματικής πολιτικής του WWF Ελλάς.

Σημειώσεις προς συντάκτες: Δείτε ολόκληρη της έκθεση του WWF Ελλάς σχετικά με τη νέα μονάδα λιγνίτη ‘Πτολεμαΐδα V’.

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 12 Μαρτίου 2013

Ο Χελωνο-καβουκισμός της σκέψης...

«Η ελευθερία της σκέψης είναι η ζωή της ψυχής». Βοηθάει η φράση του Βολταίρου στις μέρες που διανύουμε να αντιληφθούμε ποιο είναι το μεγάλο αγκάθι της ανθρωπότητας; Τόσο μεγάλο σαν μεταλλικό πίρσινγκ που διανύει την καρδιά και καταλήγει στον εγκέφαλο και μπλοκάρει τις νευρικές απολήξεις. Κι αν πάμε ένα βήμα πριν τη φράση του στοχαστή. Αν η ελευθερία της σκέψης πριν εξωτερικευθεί είναι όντως ελεύθερη; Αρκεί άραγε η ελευθερία του λόγου αν δεν γνωρίζουμε για ποια αλήθεια μιλάμε; Η απώλεια της ελεύθερης σκέψης με τον αυτόματο εγκλεισμό της σε αόρατα κουτάκια, σε καλούπια, έχει οδηγήσει τον άνθρωπο να σκέπτεται με βάση προγραμματισμένης και ελεγχόμενης λογικής. Μήπως η καταστροφική κατιούσα της χώρας, η ανημποριά και η ανέχεια με τις δραματικές παρενέργειες και συνέπειες έχει αρχαί ωδίνων στην ανικανότητα μας να αποδεσμευτούμε από τις ανθρωποπαγίδες του μυαλού μας; Μόνιμοι κάτοικοι στο σπήλαιο του Πλάτωνα οι σύγχρονοι άνθρωποι. Δεσμώτες, αλυσοδεμένοι στις ίδιες μας τις ψευδαισθήσεις. Ανίκανοι να αναγνωρίσουν την αλήθεια. Κι αν αφαιρέσουμε τις ψυχικές αστάθειες, ποιες άλλες παγίδες καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε; Απ’ τη μία έχουμε την προγραμματισμένη λογική. Το λειτουργικό «ευαγγέλιο» της κοινωνίας, δομημένο σε κανόνες. Βασιζόμενο κυρίως σε μαθηματικούς (γιατί ο άνθρωπος είναι αριθμός κατά το σκεπτικό τους) και ηθικούς κανόνες. Στην προκειμένη περίπτωση ο εγκέφαλος μας –προγραμματισμένος- ακολουθεί χωρίς την ανάγκη της επεξεργασίας, χωρίς καμία γύμναση, αυτό που θεωρείται δεδομένο. «Τα καταπίνουμε αμάσητα» που λέει και ο λαός μας. Απ’ την άλλη έχουμε την ελεγχόμενη λογική. Αυτό που ζούμε από πάντα, αλλά που στις μέρες μας έχει πάρει τραγικές διαστάσεις. Για να ελέγχεις έναν λαό, πρέπει να γνωρίζεις καλά τις τεχνικές χειραγώγησης. Πρέπει να διαθέτεις πρόθυμους- ακριβοπληρωμένους δούλους, μια καλοστημένη και πολυδάπανη εργασία, που με το αζημίωτο εκτελούν τα όργανα της χειραγώγησης. Το «δύσκολο αυτό έργο» βρόμικο όπως ο βούρκος των μολυσμένων υδάτων, στήνεται από κάποιους καναλάρχες, μεγαλο-δημοσιογράφους και ακολουθεί το πολιτικό μάρκετινγκ. Το ισχυρό όπλο της χειραγώγησης έχει αρχή την παραπληροφόρηση, μια και μέσα απ’ αυτόν τον αγωγό περνάει η ψευδορητορική, ο εκφοβισμός, η συνωμοσιολογία, η τρομοκρατία αλλά και η ψευδο-επανάσταση. Οι πληροφορίες -δεν είναι άλλο παρά παραπληροφόρηση- ελευθερώνονται με δεξιοτεχνικό τρόπο, σαν τη μικρορομποτική της νέας Ιατρικής. Θυμίζουν οχήματα που για να απελευθερωθούν απ’ τον χωματόδρομο πάνε μία πίσω μία μπροστά και με την κατάλληλη ώθηση/βοήθεια πετυχαίνουν τον σκοπό τους. Δίνουν στον αποδέχτη της πληροφορίας, τον απλό λαό, τη δήθεν κατανόηση οργιάζοντας στα τηλεοπτικά πάνελ και την κατάλληλη στιγμή στήνουν την παγίδα τους. Το ψωμοτύρι έχει επικοινωνιακό δηλητήριο και ο σκοπός επετεύχθη. Δεν γίνεται διαφορετικά, δεν γίνεται αλλιώς, πρέπει, όλοι μαζί για το καλό της πατρίδας. Πρέπει να διαλέξεις μόνο από ποια πλευρά θα σταθείς, αλλά το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο: o έλεγχος της σκέψης. Η ελευθερία της σκέψης πριν θεριέψει και απελευθερωθεί έχει ήδη εγκλωβιστεί στην ελεγχομένη λογική. Όλες αυτές οι τεχνικές γύρω απ’ τη στημένη λογική, δεν θα μπορούσαν ποτέ να ευδοκιμήσουν αν υπήρχε το κατάλληλο αντίδοτο, το πιο ισχυρό φάρμακο που αναστέλλει την εξάπλωση της αποχαύνωσης και του στρουθοκαμηλισμού μας και δεν είναι άλλο απ’ την παιδεία. Χαμένη κι αυτή κείτεται όπως άλλωστε και η χώρα.

Πηγή: http://www.protagon.gr - Ο Δημήτρης Ευθυμίου είναι χημικός-φαρμακοποιός.

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 11 Μαρτίου 2013

Revolution...

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 10 Μαρτίου 2013

Πόλεμος κατά της δημοκρατίας...

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 9 Μαρτίου 2013

Ηλεκτροπαραγωγή με άνθρακα σκοτώνει χιλιάδες ανθρώπους κοστίζει δισεκατομμύρια Ευρώ...

Η καύση άνθρακα για ηλεκτροπαραγωγή κοστίζει στους Ευρωπαίους 42,8 δισ. Ευρώ ετησίως, ευθύνεται για πρόωρους θανάτους και καταστρέφει την ποιότητα ζωής των επερχόμενων γενεών. Αυτό υποστηρίζει έρευνα της Συμμαχίας για την Υγεία και το Περιβάλλον (Health and Environment Alliance-HEAL) την ώρα που περιβαλλοντικές οργανώσεις καλούν την ΕΕ να σταματήσει την κατασκευή νέων ηλεκτροπαραγωγικών μονάδων άνθρακα και την οριστική απομάκρυνση από το ορυκτό καύσιμο ως το 2040. Η έρευνα υποστηρίζει ότι η απομάκρυνση από τα ορυκτά καύσιμα θα μειώσει σημαντικά τις χρόνιες πνευμονοπάθειες (βρογχίτιδες, εμφύσημα κ.ά) και ορισμένες καρδιοπάθειες. Κύρια θύματα της καύσης άνθρακα είναι ηλικιωμένοι και παιδιά που συχνά δεν ανακτούν πλήρη λειτουργία των πνευμόνων τους κατά την ενηλικίωση. Το ετήσιο κόστος των 42,8 δισ. Ευρώ έχει υπολογιστεί σε συνάρτηση με το κόστος των πρόωρων θανάτων από έκθεση σε ατμοσφαιρική ρύπανση από καύση άνθρακα, τις ιατρικές επισκέψεις, της νοσηλείες, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, την περιορισμένη παραγωγικότητα και την απώλεια εργατοωρών. Το μισό από αυτό το κόστος το επιμερίζονται η Πολωνία, η Ρουμανία και η Γερμανία, τρεις χώρες που χρησιμοποιούν άνθρακα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Η Heal είναι μια ευρωπαϊκή ΜΚΟ με 70 συνεργαζόμενα μέλη σε 26 χώρες, δίκτυο στο οποίο συμμετέχουν επαγγελματίες της Υγείας, ασθενεις, πολίτες, γυναίκες, νέοι και περιβαλλοντιστές. Η καύση άνθρακα δεν βλάπτει μόνο εκείνους που κατοικούν κοντά σε ηλεκτροπαραγωγικούς σταθμούς, αλλά ολόκληρους πληθυσμούς σε διαφορετικό βαθμό. “Τα ευρήματα της έρευνας είναι ανησυχητικά δεδομένου ότι η χρήση του άνθρακα καταγράφει αυξητικές τάσεις μετά από πολλά χρόνια πτώσης” επισημαίνει ο διευθύνων σύμβουλος της HEAL, Γκένον Γένσεν. Σύμφωνα με στοιχεία της αμερικανικής Υπηρεσίας Ενέργειας του 2008, η παγκόσμια κατανάλωση ενέργειας θα αυξηθεί κατά 50% ως το 2030, με την κατανάλωση άνθρακα να αυξάνεται κατά 2% ετησίως ως τότε. Στην Ευρώπη, η καύση άνθρακα σε ποσοστό 93,6% αφορά στην ηλεκτροπαραγωγή και ευθύνεται για το ένα πέμπτο των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Η ατμοσφαιρική ρύπανση σε όλες της τις μορφές ευθύνεται για 492.000 πρόωρους θανάτους ετησίως στην ΕΕ.

Πηγή: www.econews.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013

Μπαίνει αύριο η σκανδαλώδης υπογραφή ΔΕΗ-ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ...

Παρά την εισαγγελική παρέμβαση για τη «χρυσοφόρα» σύμβαση της ΔΕΗ με την ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ και ενώ είναι σε εξέλιξη προκαταρκτική εξέταση και παρά τις προηγούμενες δεσμεύσεις της διοίκησης της ΔΕΗ και συγκεκριμένα του πρώην προέδρου της Παναγιώτη Αθανασόπουλου,ότι προϋπόθεση για την υπογραφή της σύμβασης είναι η ολοκλήρωση των απαλλοτριώσεων, υπογράφεται αύριο η σύμβαση ανάθεσης της μελέτης και κατασκευής της Μονάδας V του Ατμοηλεκτρικού Σταθμού (ΑΗΣ) Πτολεμαΐδας. Μετά την εισαγγελική παρέμβαση μάλιστα ο πρόεδρος της ΔΕΗ, Αρθούρος Ζερβός, είχε παραπέμψει στη γενική συνέλευση τη σύμβαση. Και τώρα ο ίδιος ο κ. Ζερβός υπογράφει τη σύμβαση μαζί με τον διευθύνοντα σύμβουλο της ΤΕΡΝΑ Α.Ε., παρουσία μάλιστα του υφυπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Ασημάκη Παπαγεωργίου, ο οποίος εκπροσώπησε την κυβέρνηση. Την ίδια ώρα η αναστάτωση των κατοίκων των οικισμών Ποντοκώμης και Μαυροπηγής είναι μεγάλη, καθώς βλέπουν να υπογράφεται η σύμβαση και να ξεκινάει ένα έργο ενώ δεν έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες απαλλοτρίωσης και μετεγκατάστασης. Ο πρώην πρόεδρος της ΔΕΗ είχε δεσμευτεί πως καμία σύμβαση δεν θα υπογραφεί αν δεν ολοκληρωθεί η διαδικασία των απαλλοτριώσεων. Το μεγαλύτερο πρόβλημα φαίνεται να αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι της Ποντοκώμης με υπαιτιότητα της ΔΕΗ. Ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Κοζάνης Δημήτρης Μαυρομματίδης εξήγησε οτι «οι διαδικασίες μετεγκατάστασης έχουν καθυστερήσει με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να είναι ανάστατοι». Η διαδικασία για τους κατοίκους του οικισμού Μαυροπηγής είναι ένα βήμα μπροστά, η μετεγκατάσταση όμως δεν προβλέπεται να έχει ολοκληρωθεί πριν από το 2014. Η απαλλοτρίωση του οικισμού της Μαυροπηγής και ειδικότερα η αναγνώριση των δικαιούχων, εκδικάστηκε τον Φεβρουάριο στο Πρωτοδικείο Κοζάνης. Κατά τη δικαστική διαδικασία ολοκληρώθηκε η συζήτηση για περίπου 400 περιπτώσεις, ενώ οι υπόλοιπες καθορίστηκε να συζητηθούν στις 13Ιουνίου.

Πηγή: http://www.protothema.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 6 Μαρτίου 2013

Η γενιά του χάους...

Χάος: Η κατάσταση πριν από την ύπαρξη του κόσμου, και στη συνέχεια το διάστημα, το κενό, o αμέτρητος χώρος, το άπειρο, αυτό που δεν συλλαμβάνει το ανθρώπινο μυαλό, το χωρίς τέλος, η άβυσσος, το βάραθρο, το ζοφερό νέφος της ανυπαρξίας, η "Prima Materia" (πρώτη ύλη) των αλχημιστών. Η άποψη της Wikipedia. Η δική μου άποψη, η εξής: Χάος: η ακατάσχετη ανισότητα σε ένα σύστημα για πολλούς «τακτοποιημένο», η αποξένωση από την αλήθεια, το πληθωρικό, κενό ιδεώδες του σύγχρονου «ευ ζην», η πειραματική διαχείριση ζωών και λαών, το κυνήγι – αυτοσκοπός της καταξίωσης, η χαμένη ουσία αυτονόητων εννοιών, της ελευθερίας, της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης. Γεννηθήκαμε εδώ, έτυχε να γεννηθούμε εδώ. Από πολύ μικροί διδαχτήκαμε πόσο μοναδικοί υπήρξαμε κάποτε. Πλάτωνας, Σωκράτης, Αριστοτέλης, Όμηρος, Λεωνίδας, Μέγας Αλέξανδρος, Περικλής και πόσοι άλλοι. Όλοι τους μαζί αποτέλεσαν ένα καταστάλαγμα σοφίας ανεκτίμητο. Με τα τρωτά και δυνατά τους σημεία, με τα πάθη και τις σιγουριές, με τις ανασφάλειες και την έμπνευσή τους δημιούργησαν μια ιστορία αξιοζήλευτη. Μα, τι κρατήσαμε απ' όλα αυτά; Μια ανάμνηση υπερηφάνειας; Μια ουτοπική υπεροψία για το δοξασμένο παρελθόν; Μια καλόβολη δικαιολογία για να επαναπαυτούμε; Χάος. Ναι, αυτό είναι χάος. Αν δεν είσαι πλήρως συνειδητοποιημένος όσον αφορά την προέλευση της ύπαρξής σου, αν δεν ένιωσες έστω την ανάγκη να ψάξεις, είσαι καταδικασμένος να περιστρέφεσαι δίχως νόημα στο πέρασμά σου, να σε πηγαίνει ο άνεμος όπου φυσά και να ικανοποιείσαι μόνο υλικά. Και μέσα σ’ όλο το χάος γεννιέται ένα άλλο χάος. Η περίφημη κρίση. Η κατ’ ευφημισμόν κρίση, διότι δεν πρόκειται για κρίση παρά για μια γενικευμένη αποτυχία του τραπεζοκεντρικού συστήματος και της εφαρμοσμένης υπερκαταναλωτικής νοοτροπίας που χρόνια τώρα μας «πλασάρεται» συνειδητά και υποσυνείδητα. Το ζήτημα όμως δεν είναι να ορίσουμε το χάος αλλά στα άπειρά του όρια να βρούμε τον τρόπο να το κάνουμε λιγότερο επιβλαβές και προκατειλημμένο. Προφανώς, τίποτα δεν αλλάζει μαζικά και στιγμιαία. Η προσπάθεια που απαιτείται είναι τεράστια και προϋποθέτει άκαμπτη διάθεση. Κι άλλο χάος... Πόσοι εκεί έξω, μεγάλοι και μικροί, έχουν τη διάθεση και τη δύναμη, αν θες, να ρισκάρουν την αλλαγή απέναντι στο φόβο της απώλειας μιας σιγουριάς σχεδόν χρεοκοπημένης αλλά παρ’ όλα αυτά σιγουριάς; Ελάχιστοι. Όχι άδικα! Όχι αδικαιολόγητα. Φυσικά και δεν θα ενδιαφερθείς για την αλλαγή όταν δεν μπορείς να καλύψεις καν τις ανάγκες επιβίωσης. Η αποδυνάμωση είναι από τις εξουσίες η πιο απολυταρχική. Δεν αντιμετωπίζεται, παρά μόνο όταν αποδεχτείς πως είσαι κι εσύ μέλος της γραμμής παραγωγής που τη στηρίζει ή τουλάχιστον τη στήριζε. Η συνειδητοποίηση αυτή είναι η βάση της ανατροπής. Η μαγική λέξη; Αυτοκριτική - όχι μόνο κριτική!

Πηγή: http://www.protagon.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 5 Μαρτίου 2013

Οι χωματερές “τρώνε” ανακύκλωση και κομποστοποίηση στην ΕΕ – Θλιβερά στοιχεία για Ελλάδα...

Ανακύκλωση και κομποστοποίηση έχουν γνωρίσει μεγάλη ανάπτυξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση την τελευταία δεκαετία, ωστόσο οι περισσότερες χώρες εξακολουθούν να ρίχνουν τα απορρίμματά τους σε χωματερές παρά την Ευρωπαϊκή Οδηγία για ανακύκλωση του 20% του συνόλου των σκουπιδιών έως το 2020 (50% των οικιακών). Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησε η Eurostat τη Δευτέρα 4 Μαρτίου, το 37% των 503 κιλών σκουπιδιών που αντιστοιχούν κατά μέσο όρο ετησίως σε κάθε νοικοκυριό καταλήγει στις χωματερές, το 25% ανακυκλώνεται, το 15% γίνεται κομπόστ. Το 23% γίνεται πρώτη ύλη καύσης για παραγωγή ενέργειας. Ωστόσο, το χάσμα είναι τεράστιο ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες που ανακυκλώνουν και εκείνες που χρησιμοποιούν τις χωματερές. Από τη μια Γερμανία, Ολλανδία, Σουηδία, Βέλγιο, Αυστρία και Δανία ανακυκλώνουν. Από την άλλη Ρουμανία, Βουλγαρία , Μάλτα και φυσικά η Ελλάδα στέλνουν τον συντριπτικά μεγαλύτερο όγκο των δημοτικών τους απορριμμάτων στις χωματερές. Κάπου στη μέση οι υπόλοιποι. Η ευρωπαϊκή Οδηγία για τα Απορρίμματα προβλέπει ανακύκλωση του 50% των οικιακών απορριμμάτων ως το 2020 και τη δημιουργία μιας “κοινωνίας ανακύκλωσης”. Η μικρή πρόοδος που συντελέστηκε από το 2001 -όταν από τα 486 κιλά απορριμμάτων ανά νοικοκυριό το 56% κατέληγε στις χωματερές, το 17% καιγόταν, το 17% πήγαινε στην ανακύκλωση και το 10% κομποστοποίηση- δεν αφορά την ανατολική Ευρώπη, αλλά ούτε και την Ελλάδα των παράνομων χωματερών της ντροπής.

—Μακρυά από τους στόχους στην Ευρώπη
Πρόσφατη έρευνα της οργάνωσης Friends of the Earth Europe έδειξε ότι στην Ευρώπη ανακυκλώνεται μόνο το 25% των δημοτικών απορριμμάτων πολύ μακρυά από τον ευρωπαϊκό στόχο. Το 60% καταλήγει σε χωματερές ή αποτεφρωτήρες συμβάλλουν στην αύξηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, αλλά και στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος εν γένει. Πολλά χρήσιμα υλικά, τα οποία συχνά συνεπάγονται υψηλό κοινωνικό και περιβαλλοντικό κόστος καταλήγουν στις χωματερές λέει η ΜΚΟ Friends of the Earth Europe. Την ίδια ώρα το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο καταλογίζει κατασπατάληση κονδυλίων σε μη αποτελεσματικές πολιτικές διαχείρισης των απορριμμάτων πανευρωπαϊκά και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι καταναλώνουν περισσότερο παράγοντας μεγαλύτερο όγκο σκουπιδιών.

—Σύμφωνα με τη Eurostat
*Οι ευρωπαϊκές χώρες με το μεγαλύτερο μερίδιο σκουπιδιών σε χωματερές είναι: Ρουμανία 99%, Βουλγαρία 94%, Μάλτα 92%, Λετονία και Λιθουανία από 88%
*Ανακύκλωση (ποσοστό επί των απορριμμάτων): Γερμανία 45%, Ιρλανδία 37%, Βέλγιο 36%, Σλοβενία 34%, Σουηδία 33%, Ολλανδία 32% και Δανία 31%.
*Κομποστοποίηση: Αυστρία 34%, Ολλανδία 28%, Βέλγιο και Λουξεμβούργο 20%, Ισπανία και Γαλλία 18%.
*Ανακύκώση και κομποστοποίηση άνω του 50% των απορριμμάτων σε Γερμανία με 63%, Αυστρία 62%, Ολλανδία 61% και Βέλγιο 57%.

—Η Ελλάδα των παράνομων χωματερών Όσον αφορά στη χώρα μας, στις χωματερές καταλήγει το 82% των απορριμμάτων πολύ μακρυά από το 37% του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Η ανακύκλωση στη χώρα μας βρίσκεται στο 15% και η κομποστοποίηση είναι σχεδόν ανύπαρκτη με 3%. Την ίδια ώρα στην Ελλάδα, ολοκληρώθηκαν μετά από πολλά χρόνια και πρόστιμα οι διαγωνιστικές διαδικασίες για τους τέσσερις από τους έξι διαγωνισμούς που προκήρυξε ο Ειδικός Διαβαθμιδικός Σύνδεσμος Νομού Αττικής (ΕΔΣΝΑ) για την Αποκατάσταση έντεκα Χώρων Ανεξέλεγκτης Διάθεσης Απορριμμάτων (ΧΑΔΑ) στην Αττική και στα νησιά συνολικού προϋπολογισμού 21,8 εκ. € με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ. Όπως επισημαίνεται σε ανακοίνωση της Περιφέρειας Αττικής, η εξέλιξη αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική καθώς προ ολίγων ημερών ανακοινώθηκε από την αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα η εκ νέου παραπομπή της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, επειδή δεν έχει εφαρμόσει προηγούμενη απόφαση όσον αφορά τους χώρους ανεξέλεγκτης διάθεσης απορριμμάτων. Η πρόταση της Επιτροπής περιλαμβάνει την επιβολή ημερήσιας χρηματικής ποινής ύψους 71.193 ευρώ για κάθε ημέρα που μεσολαβεί από τη δεύτερη απόφαση του Δικαστηρίου, μέχρις ότου η Ελλάδα συμμορφωθεί με την απόφαση, καθώς και κατ’ αποκοπή πρόστιμο 7.786 ευρώ ανά ημέρα για το διάστημα που μεσολαβεί από την πρώτη απόφαση μέχρι την ημέρα συμμόρφωσης ή την ημέρα έκδοσης της δεύτερης απόφασης του Δικαστηρίου. Οι 26 παράνομες χωματερές από τις 78 εξακολουθούν να λειτουργούν στην Πελοπόννησο. Μιλώντας στο Σκάι ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου Πέτρος Τατούλης ανέφερε ότι θα γίνει διεθνής διαγωνισμός για την κατασκευή κεντρικής μονάδας διαχείρισης των απορριμμάτων στην Πελοπόννησο και όλες οι παράνομες χωματερές θα έχουν αποκατασταθεί μέχρι το τέλος του 2015. Υποστήριξε ότι δόθηκαν προσδοκίες από το υπουργείο Περιβάλλοντος όμως οι παράνομες χωματερές εξακολουθούν να είναι μια μεγάλη ωρολογιακή βόμβα.

Πηγή: www.econews.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 4 Μαρτίου 2013

Θάνατος ή θάνατος...

Σηκώσαμε πολλά φέρετρα αθώων τα τρία τελευταία χρόνια με το μυαλό μας, αλλά φαίνεται ότι πρέπει να σηκώσουμε με τα ίδια μας τα χέρια το φέρετρο που θα βγει από το δικό μας το σπίτι για να καταλάβουμε ότι ο θάνατος από τους νόμους που πατάνε επάνω σε ψήφο έχει πρόσωπο και ιδιότητα. Έχει εργασία σίγουρη και φερετζέ κόμμα, έχει μισθό αιματοβαμμένο, έχει ονοματεπώνυμο και δεν είναι κανείς άλλος παρά μόνο ο διπλανός που κάνει μνημόσυνο για τον αθώο με δακρύβρεχτα κειμενάκια και μετά υπογράφει ειρηνικές καταδίκες αθώων γιατί «έλαβε εντολές». Ο δολοφόνος είναι αυτός που μπαίνει στα καφενεία και αναθεματίζει το κράτος για το κακό που βρήκε μια και δυο οικογένειες αλλά μετά περνάει από το γραφείο του κόμματος για να στηρίξει μόνο το τομάρι του. Είμαστε όλοι θλιβεροί που νιώθουμε θλίψη για τους ήσυχους νεκρούς της νεοελληνικής δημοκρατίας και την επόμενη στιγμή κοιτάμε πώς θα τα βγάλουμε εμείς πέρα με όσα έμειναν στο πορτοφόλι μας. Βγήκε και νέος όρος να χαρακτηρίσει την οργή κάποιων που δεν τους χωράει ο τόπος με αυτά που γίνονται: «Αυτομαστίγωμα». Και βέβαια, ρε άθλιε, πρέπει να αυτομαστιγωθούμε όχι μία, όχι δύο αλλά χιλιάδες φορές μη και ματώσει η ψυχή μας και ξυπνήσουμε. Μη και αηδιάσουμε λίγο με τους εαυτούς μας που καθόμαστε στις ουρές σαν τα σκυλιά όχι για να πάρουμε ξεροκόμματο αλλά να βάλουμε τον οβολό μας στα ταμεία του σφαγέα Κράτους για να ακονίζει καλύτερα τα λεπίδια - ανθρώπους, τους οποίους χρησιμοποιεί για να σου κόβουν την ζωή. Από την άλλη έχουμε και κάτι μάγκες που δίνουν συμβουλές στους αυτόχειρες: «Αφού πήρε απόφαση να αυτοκτονήσει γιατί δεν σκότωνε και καμιά δεκαριά;» Αν ήταν να σκοτώσει καμιά δεκαριά να είσαι σίγουρος εσύ που ξεστομείς την εκ του ασφαλούς εύκολη κουβέντα ότι θα ήσουν ένας από αυτούς τους δέκα που θα έπαιρνε μαζί του. Μην βγάζουμε την ουρά μας απέξω από το αίμα που χύνεται πλέον στο δρόμο της Δημοκρατίας. Όσο και να κλείνουμε τα παντζούρια και τις πόρτες των σπιτιών μας, η μπόχα της απραξία μας μπαίνει από τις χαραμάδες. «Και τι να κάνω, ένας είμαι!», αυτό λέμε όλοι μας. Απάντηση κανείς από τους θνητούς δεν μπορεί να σου δώσει διότι είναι η πρώτη παράσταση παγκοσμίως αυτή στην οποία παίζουμε όλοι μας. Ίσως να πρέπει να κάνουμε αυτό που ο Αλμπέρ Καμύ είπε: «Ακόμα κι όταν κάποιος είναι πεπεισμένος για την απελπισία του, πρέπει να δρα σαν να ελπίζει. Ή να αυτοκτονεί. Ο πόνος δεν δίνει δικαιώματα.» Το σίγουρο είναι ότι η ψήφος που κουβαλάς και κουνάς στα μούτρα μελλοθάνατων Ελλήνων δεν είναι πια δικαίωμα σου αλλά το πιστόλι με το οποίο απειλείς την ζωή των άλλων. Έχεις μετρήσει σήμερα πόσους εκτέλεσες, ψηφοφόρε και ψηφοκουβαλητή; Άρχισε να βάζεις χαρακιές στον τοίχο της κουζίνας σου για να δεις ότι οι αριθμοί ανάπτυξης ευρωπαϊκού τύπου είναι οι σταυροί στους τάφους όσων δολοφόνησες. Κάνε νεκροταφείο το βαμμένο σε χαρωπούς τόνους σπιτάκι σου και να γνωρίζεις ότι με δανεικά οι χαροκαμένοι κάνουν τις κηδείες των οικείων τους. Μπες για μια στιγμή στην θέση αυτού που κάνει παζάρια για τον τάφο του πατέρα, της μάνας, του αδελφού, του παιδιού του….Δεν έχουν καμία σχέση με τα παζάρια που κάνεις εσύ για το σίγουρο μηνιάτικο με το αφεντικό κράτος σου. Τα δικά σου παζάρια δεν έχουν ούτε ίχνος ντροπής, ούτε αξιοπρέπειας. Στο κάθε φέρετρο δημοκρατικά δολοφονημένου θύματος ακουμπά η Ελλάδα που ήσυχα τραντάζεται κι ας μην έχει την τιμή ένας Σικελιανός να το σηκώσει. Αυτά τα φέρετρα δεν έχουν την ανάλογη αξία να σκεπαστούν με τη σημαία. Κάνατε ακόμα και "το πάπλωμα που σκεπάζει την Ελλάδα" κάλυμα για τις βρομιές οι μεν, κωλόπανο για αναίμακτες επαναστάσεις οι δε. Και μείναμε ξεσκέπαστοι ακόμα και ως νεκροί. Κοινώς, εσείς οι νοικοκυραίοι και οι άλλοι, οι επαναστάτες του κώλου, βουλώστε το όταν περνούν οι κηδείες ανθρώπων που σε τίποτε δεν έφταιξαν παρά μόνο έζησαν το αποτέλεσμα των δικών σας αποφάσεων και πράξεων. Στριμωχθείτε στις ομαδούλες σας, στα κομματάκια σας, στα γκρίζα γραφειάκια σας, στις καθημερινές λαμογιές σας και αφήστε χώρο τουλάχιστον να περάσει η νεκρική πομπή χωρίς τα χνώτα σας να βρομίζουν τον αέρα. Ο άδικος θάνατος δεν είναι για σχολιασμό δημόσιας κατανάλωσης, ούτε μεζές κομματικών όρνεων που κάνουν την κάσα εξέδρα για αντιπολιτευτικό ντόρο. Η ησυχία ενός θανάτου είναι η περισυλλογή αυτών που έμειναν συνειδητά απέξω, αυτών που το ξημέρωμα τους βρήκε ακόμα ζωντανούς και πρέπει να πάρουν αποφάσεις όχι για την ελευθερία ή θάνατο αλλά για τον θάνατό τους ή το θάνατό σας.

Πηγή: http://simplemangreek.blogspot.gr/

Διαβάστε περισσότερα...
 
back to top