Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

Τα επαγγέλματα του μέλλοντος...

1. Φοροδιδάσκαλος: Αυτός που θα σε διδάσκει πως να πληρώνεις ή να αποφεύγεις φόρους!
2. Εφοροπώλης: Αυτός που θα σε πουλάει στην εφορία!
3. Φορομάστορας: Αυτός που θα "μαστορεύει" την φορολογική σου δήλωση!
4. Φοροσφαιριστής: Αυτός που θα σε σημαδεύει με μία σφαίρα, όταν δεν θα πληρώνεις!
5. Φοροτέχνης: Αυτός που θα έχει κάνει τέχνη την φοροδιαφυγή!
6. Φοροσυνοδός: Αυτός που θα σε συνοδεύει στα ταμεία της εφορίας!
7.Φοροπλάστης: Αυτός που θα πλάθει νέους φόρους!
8.Φοροφύλακας: Αυτός που θα ελέγχει την τήρηση των φορολογικών νόμων!

Πηγή: http://mauripena.blogspot.com/

Διαβάστε περισσότερα...

Η ζωή μας, ένα θέατρο...

“Η ζωή μας είναι μόνο μία, και μάλιστα μικρής διάρκειας. Αυτο το θέατρο μπορούμε να το παίξουμε μόνο μια φορά. Χωρίς πρόβα, χωρίς δοκιμή. Γι’ αυτό πρέπει να το παίξουμε όσο καλύτερα μπορούμε και για μας τους ίδιους και για όσους αγαπάμε..Εμείς γράφουμε το σενάριο που μας αξίζει. Εμείς φτιάχνουμε τα σκηνικά που μας αρέσουν. Εμείς επιλέγουμε τους ηθοποιούς. Εμείς είμαστε οι πρωταγωνιστές και ταυτόχρονα και οι θεατές. Στο τέλος εμείς θα το απολαύσουμε ή δε θα το απολαύσουμε. Εμείς θα το χειροκροτήσουμε ή δε θα το χειροκροτήσουμε.” Όπως αναφέρει και ο Δημήτρης Μπουραντάς η ζωή μας είναι μόνο μια και μάλιστα όχι ατελείωτης διάρκειας..και αυτό δυστυχώς δεν το συνηδειτοποιούμε πάντα και κάποιες φορές όχι εγκαίρως. Μπορεί και να μη το συνηδειτοποιήσουμε ποτέ. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο..πρέπει να εκμεταλλευόμαστε κάθε στιγμή που περνάει! Οι επιλογές μας σίγουρα καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό το “θέατρο” της ζωής μας. Αυτό που μένει να κάνουμε είναι να πάρουμε την ζωή στα χέρια μας, να κάνουμε όσο το δυνατόν τις πιο κατάλληλες επιλογές και να περάσουμε όσο μπορούμε καλύτερα και πιο κοντά σε όσα θέλουμε. “Λίγο ή πολύ, όλοι μας σχεδόν είμαστε αποτελέσματα των επιλογών μας. Συνεπώς, η κατανόηση της ελευθερίας να επιλέγουμε είναι προϋπόθεση για να ζήσουμε την ζωή μας και να μην την αφήσουμε να μας ζήσει αυτή. Να δημιουργήσουμε το πεπρωμένο μας και να μην αφήνουμε να μας το δημιουργούν οι άλλοι. Να ζήσουμε δηλαδή μια ζωή που, αν ήταν να την ξαναζήσουμε, θα θέλαμε να είναι η ίδια.” Σίγουρα είναι πολύ εύκολα να τα λέει όλα αυτά κανείς αλλά πολύ πιο δύσκολο να τα κάνει πράξη στην καθημερινή του ζωή. Όμως στο χέρι μας είναι να το προσπαθήσουμε! Αρκεί να το συνηδειτοποιήσουμε αλλά και να το εξασκήσουμε καθημερινά!

Δημήτρης Μπουραντάς - “Όλα σου τα ‘μαθα, μα ξέχασα μια λέξη”
Πηγή: http://posiliving.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

«Καμπάνα» σε δραστηριότητες με περιβαλλοντική ζημία...

Σε καθεστώς περιβαλλοντικής ευθύνης εντάσσει το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής τους φορείς που αποδεδειγμένα προκαλούν περιβαλλοντική ζημιά, καθιστώντας τους οικονομικά υπεύθυνους για την ανάληψη της δαπάνης υλοποίησης των αναγκαίων μέτρων πρόληψης και αποκατάστασης.
Η δράση υλοποιείται μέσω της αρμόδιας Αρχής σε κεντρικό επίπεδο, για την εφαρμογή της Περιβαλλοντικής Ευθύνης (ΠΔ 148/2009), που υπάγεται στην Ειδική Γραμματεία Επιθεώρησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας του ΥΠΕΚΑ (Συντονιστικό Γραφείο Αντιμετώπισης της Περιβαλλοντικής Ζημίας (ΣΥΓΑΠΕΖ).
Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, μέχρι σήμερα, από το ΣΥΓΑΠΕΖ και τις αρμόδιες Περιφερειακές Επιτροπές Αντιμετώπισης Περιβαλλοντικών Ζημιών (ΠΕΑΠΖ) της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, έχουν τεθεί υπό το καθεστώς περιβαλλοντικής ευθύνης 20 δραστηριότητες, από τις οποίες ζητήθηκε τόσο η υποβολή μελετών για έργα αποκατάστασης της περιβαλλοντικής ζημιάς που έχουν προκαλέσει, όσο και η υλοποίηση αυτών με δική τους δαπάνη. Από αυτές, τρεις δραστηριότητες βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή του Ασωπού, από μία στη Μεσσαπία Εύβοιας, στο Δρέπανο Αχαΐας, στη Θεσσαλία, στη Δράμα, στη Θεσπρωτία, και σε άλλες περιοχές.
Το ΣΥΓΑΠΕΖ εξετάζει τη συμμόρφωση δραστηριοτήτων που διαθέτουν τα υγρά τους απόβλητα στον ποταμό Ασωπό ως προς μέτρα και τα αυστηρά όρια εκπομπής επεξεργασμένων υγρών βιομηχανικών αποβλήτων, που επιβλήθηκαν με την ΚΥΑ (αριθ. 20488/2010, ΦΕΚ 749/Β/2010), σύμφωνα με την οποία όφειλαν, εντός του 2010 ή το αργότερο μέχρι το τέλος του πρώτου εξαμήνου του 2011, να αναθεωρήσουν τους περιβαλλοντικούς τους όρους και στη συνέχεια να αναλάβουν την υλοποίηση σημαντικών επενδύσεων σε αντιρρυπαντική τεχνολογία. Λόγω του ότι μέχρι σήμερα στις αρμόδιες αδειοδοτούσες αρχές του ΥΠΕΚΑ και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας- Στερεάς Ελλάδας μόνο 30 φάκελοι έχουν υποβληθεί για αναθεώρηση των ΑΕΠΟ, το ΣΥΓΑΠΕΖ εξετάζει την κίνηση διαδικασίας περιβαλλοντικής ευθύνης σε όσες δραστηριότητες δεν έχουν συμμορφωθεί, ώστε να αναλάβουν άμεσα την υλοποίηση των αναγκαίων έργων πρόληψης και αποκατάστασης της περιβαλλοντικής ζημιάς.
Τέλος, σημειώνεται ότι το ΣΥΓΑΠΕΖ, εκτός από την υποχρέωση αυτενέργειας σε θέματα κίνησης διαδικασίας περιβαλλοντικής ευθύνης και την εποπτεία τήρησης των υποχρεώσεων των φορέων εκμετάλλευσης, συντονίζει παράλληλα και κατευθύνει το έργο των αρμόδιων ΠΕΑΠΖ, με σκοπό την αποτελεσματική επίτευξη των στόχων, που είναι η πρόληψη και η αποκατάσταση της περιβαλλοντικής ζημίας.

Πηγή: http://www.zougla.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

Περί αιολικών και περί ενέργειας...

«Ως φυσικός, νιώθω ότι προσβάλλεται η εκ­παίδευση, η εμπειρία και η νοημοσύνη μου από την απόπειρα παραγωγής αιολικής ενέργειας σε μεγάλη κλίμακα.»
―Dr Phillip Bratby προς τη Βρετανική Βουλή
Η ιδέα ότι υπάρχουν “δεξιοί” και “αριστεροί” στο θέμα των αιολικών είναι επιεικώς ανόητη – βλακώδης θα έλεγα….Ο ακτιβισμός έχει πολιτικάντικες χροιές, αλλά η αριθμητική και η στοιχειώδης επιστήμη δεν έχουν. Η άποψη ότι το κλίμα αλλάζει από ανθρωπογενείς λόγους, είναι άποψη. Αλλά το ότι με αιολικά θα διορθώσουμε το κλίμα ή την Πτολεμαΐδα, είναι πίστη και παραλογισμός. Ή επιστήμη μαϊμού και σχήμα οξύμωρον.
Το 1+1=2 δεν έχει “πολιτική” και σε αντίθεση με διλήμματα χωροθέτησης λιγνιτικών ή, …θου Κύριε, πυρηνικών μονάδων, δεν πρέπει να υπάρχει δίλημμα περί χωροθέτησης βιομηχανικών ΑΠΕ, όπου η απάντηση είναι: ΠΟΥΘΕΝΑ! Ή, εάν “πρέπει” να βάλεις κάπου βιομηχανικά αιολικά, μπορεί μόνο κοντά σε Υδροηλεκτρικές μονάδες και κοντά σε γραμμές υψηλής τάσης, ώστε να είσαι κοντά σε δυνητική αντλησιοταμίευση.
Για το τελευταίο, την αντλησιοταμίευση, υποτίθεται ότι με όχι αμελητέο κόστος, ξεπερνάει την εγγενή αδυναμία της χαμηλής διαθεσιμότητας των αιολικών. Αλλά είναι η Ευρυτανία για πέταμα;;; Να ρωτήσουμε τους Ευρυτάνες. Η ιδέα να κατασκευάζουμε τεχνητές λίμνες σε νησιά ή στην Κρήτη για αντλησιοταμίευση είναι μόνο ψυχανώμαλη, και αντιοικονομική, αλλά οι Μουράτογλου ή οι Μυτιληναίοι του κόσμου δεν νοιάζονται, όσο οι επιδοτήσεις τρέχουν πλουσιοπάροχα.
ΟΛΑ τα αιολικά, σε όλο τον κόσμο, στην Δανία και στην Γερμανία είναι μία «απάτη» από οικονομικής και ενεργειακής άποψης. Σίγουρα ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ δεν υποκαθιστούν μονάδες βάσης. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, και εάν έχεις αέριο, μειώνουν ίσως την κατανάλωση αερίου – αν και αυτό αποδείχθηκε μάλλον μαϊμού και στην Ισπανία. Η ιδέα ότι θα καις αέριο για ισχύ βάσης είναι μόνο για το Κατάρ.
Η ιδέα περί αυτονομίας και κάλυψης τοπικών αναγκών είναι επίσης ουτοπική ή ρομαντική. Οι e-φίλοι μου στην Ικαρία θα είναι πιο ευτυχείς χωρίς ρεύμα, παρά με αιολικό ρεύμα, που θα είναι άχρηστο εάν δεν έχουν ΚΑΙ γεννήτρια. Που στην πράξη, αυτή θα τους τροφοδοτεί, αλλά με διπλασιασμένο κόστος λόγω αιολικού. Όποιος από εμάς έχει αυθαίρετο εκτός δικτύου (εγώ έχω !) το ξέρει αυτό. Μπορείς να ζήσεις, αλλά μην τρελαθούμε κιόλας…..
Άρα , παρακαλώ όλους τους οικολόγους και τους οικολογίζοντες, να βοηθήσουν ώστε οι χωροθετήσεις να μην είναι απόλυτα καταστροφικές, αλλά να σημειώσουν ότι ΔΕΝ υπάρχει σωστή χωροθέτηση βιομηχανικού αιολικού πάρκου, απλά γιατί κανένα αιολικό πάρκο ΔΕΝ θα υπήρχε εάν δεν επιδοτείτο. Γιατί επιδοτούνται από το υστέρημα ανθρώπων , με την εντελώς οξύμωρη δικαιολογία ότι σώζουν από καρκίνους ή ότι υποκαθιστούν συμβατικά καύσιμα! Να το βροντοφωνάξετε: 10.000 αιολικά δεν προλαμβάνουν ούτε έναν καρκίνο. 100.000 αιολικά δεν υποκαθιστούν ούτε μία ανθρακική μονάδα. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να ζω χωρίς ρεύμα στο χωριό μου αλλά η ιδέα ότι η πόλη ή ότι το εργοστάσιο κάπως χρησιμοποιούν αιολικό ρεύμα είναι ΜΟΝΟ στα παραμύθια και ΜΟΝΟ για εξαγωγείς αιολικών.
Αυτή η άποψη μπορεί να σας ακούγεται ακροδεξιά, την συμμερίζεται ο …Πούτιν και ο Πρίγκηπας Φίλιππος της Αγγλίας (αλλά όχι ο Κάρολος) και αρκετοί ακροδεξιοί, και αρκετοί αριστεροί, και, προσωπικά, δηλώνω αναρχοαυτόνομος. ΔΕΝ υπάρχει αειφορία. Είναι φτιαχτός όρος. Υπάρχει φτώχεια, υπάρχει εναλλακτικός τρόπος ζωής, ιατρική με βότανα κλπ, αλλά αειφόρο νοσοκομείο, ή αειφόρο Πονστάν, ή αειφόρο χυτήριο, δεν υπάρχει. Και φυσικά υπάρχει στοχευμένη και πληρωμένη προπαγάνδα. Τα ανά τον κόσμο Πράσινα κόμματα δεν είναι τυχαία. Είναι επιδοτούμενα ώστε να επηρεάζουν κοινοβουλευτικές ισορροπίες προς όφελος της Γερμανικής εξαγωγικής πολιτικής. Η σωτηρία του Πλανήτη είναι σαν την προ πολλών αιώνων σωτηρία της ψυχής. Όσο σωζόταν η ψυχή από την αμαρτία με συγχωροχάρτια το 1011 μΧ, άλλο τόσο σώζεται ο Πλανήτης με δικαιώματα άνθρακα και με αιολικά το 2011.
Κουράγιο στην Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία που μοιάζει να είναι η μόνη καθαρή από τις επώνυμες…

Πηγή: http://oikonikipragmatikotita.blogspot.com - του Νίκου Στεφανή

Διαβάστε περισσότερα...

Όταν το βουνό έρχεται σ' εσένα ...

Κάπου στην Ιταλία...

Ας ελπίσουμε να μη συμβεί το ίδιο και στη Μαυροπηγή...

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Μπαμπά, μπορώ να έχω το χαρτζιλίκι μου σε παρακαλώ;;;

Διαβάστε περισσότερα...

Βλέπει τσόντα...

Αυτοί οι τύποι, οι μικροαστοί, δεν σκέφτονται ποτέ τους να αυτοκτονήσουν, γιατί η ζωή τους ανήκει στο Θεό, αλλά στην ουσία, επειδή δεν αποφασίζουν ούτε για τη ζωή τους, ούτε για το θάνατό τους. Είναι αμνήμονες εκεί που τους συμφέρει, αλλά οραματιζόμενοι το μέλλον δεν ζουν ποτέ ένα παρόν της προκοπής. Κάνουν μακροπρόθεσμα όνειρα που, κατά κανόνα, τα προφταίνει ο θάνατος. Χτίζουν ντουβάρια. Αγοράζουν οικοπεδάκια. Δεν ψάχνουν τσάντες, γιατί σπάνια ερωτεύονται και όπως όλοι οι βλάκες, ποτέ δεν νιώθουν ανίσχυροι. Τρέμουν τις υποχρεώσεις, αλλά τελικά παντρεύονται μια υπομονετικιά, αφού την πρήξαν επί χρόνια τόσο, που δεν θέλει πια ούτε να τους χέσει. Κάνουν δύο μόγγολα, γιατί "ένα ίσον κανένα". Ή τρία αν τα δύο πρώτα είναι κορίτσια. Και βέβαια, τους αρέσουνε πολύ οι βιζιτούδες, τις οποίες πάντα ρωτάνε μετά το πήδημα: "Πως ξέπεσες έτσι;" Όχι, δεν έχουν αρκουδάκι οι μικροαστοί. Μόνο σκουπίδια. Σε τρόφιμα, σε ιδέες, σε τρόπο ζωής, σε πράξεις. Την ξέρω απ' έξω κι ανακατωτά την Αδελφότητα που βρήκε την πεμπτουσία της στο πρόσωπο του προέδρου. Τρέμει μην πιαστεί κορόιδο και πάντα πιάνεται. Υπεκφεύγει. Στρεψοδικεί. Αναβάλλει. Υποκρίνεται. Ζητάει τα πάντα και δεν δίνει τίποτα. Παριστάνει τη Δίκαιη. Αρνείται τα τεστ πατρότητας για να γλιτώσει τη Διατροφή και πάντα είναι από κοντά ένας μειλίχιος και τίμιος επαρχιακός δικηγοράκος, πρόθυμος να σπιλώσει την άπορη κακομοίρα. Ο Μικροαστός δεν θέλει μπλεξίματα. Γι' αυτό δεν μπορεί να είναι ποτέ επαναστάτης, άρα παλικάρι. Δεν είναι αντιπαθής σαν υπέρμετρος, είναι σιχαμένος σαν πλαγιοδρόμος. Νομίζει πως είναι διπλωμάτης και πως λύνει γόρδιους δεσμούς, στην ουσία όμως ξεμπερδεύει μόνο τον εαυτό του και τρελαίνει όλο τον κόσμο γύρω του. Κανείς δεν είναι πιο επικίνδυνος από αυτά τα ήσυχα, μειλίχια ανθρωπάκια, τους μικροαστούς.

Της Μαλβίνας Κάραλη
Πηγή: http://radiofonix.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Πελίτι: Μια Ξεχωριστη Εναλλακτικη Κοινοτητα...

Η κοινότητα Πελίτι δημιουργήθηκε από μια προσωπική ανάγκη του κυρίου Παναγιώτη Σαϊνατούδη και αγκαλιάστηκε από πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους σε ολόκληρη την Ελλάδα και όχι μόνο. Είναι μια αστική μη κερδοσκοπική εταιρία, η οποία ασχολείται με τη συλλογή, τη διατήρηση και τη διάδοση των ντόπιων ποικιλιών.
Πελίτ στα ποντιακά σημαίνει βελανιδιά. Το όνομα της κοινότητας, Πελίτι, είναι εμπνευσμένο από αυτό το δέντρο και το σήμα κατατεθέν της είναι η απεικόνιση μας βελανιδιάς και των ριζών της, γύρω από την οποία χορεύουν άντρες και γυναίκες πιασμένοι χέρι χέρι. Το σήμα της Κοινότητας Πελίτι λοιπόν δεν θα μπορούσε να εκφράζει καλύτερα αυτό το οποίο εμπνεύστηκε και ξεκίνησε ο κύριος Σαϊτανούδης το 1995. Το σήμα εκφράζει την συλλογική προσπάθεια που κάνει ο ίδιος και η ομάδα του τα τελευταία 15 και πλέον χρόνια για την συλλογή, διατήρηση και διάδοση των ντόπιων ποικιλιών. Μια προσπάθεια ιδιαίτερα σημαντική αφού με την εισαγωγή της μαζικής βιομηχανοποίησης και την παγκοσμιοποίηση της αγροτικής παραγωγής κινδυνεύουν να χαθούν ποικιλίες, οι οποίες καλλιεργούνται στην Ελλάδα εδώ και αιώνες. Οι ποικιλίες αυτές προσδίδουν και αποδίδουν καλύτερα στο ελληνικό έδαφος λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του και του τοπικού κλίματος και αποτελούν την παρακαταθήκη της ελληνικής καλλιέργειας, την ταυτότητα μας. Η συλλογή και διάδοση τους στους κατά τόπους καλλιεργητές αποτελεί την πιο έμπρακτη προσπάθεια διατήρησης της ελληνικής βιοποικιλότητας, η οποία βάλλεται από την αυξανόμενη εισαγωγή ξένων, υποτίθεται πιο ανθεκτικών ποικιλιών.
Το έργο του Πελίτι είναι ολιστικό, αυτό σημαίνει ότι προσπαθεί να πετύχει μια σφαιρική υλοποίηση των στόχων του με την διοργάνωση ενός μεγάλου πεδίου δράσεων και εκδηλώσεων. Έτσι πραγματοποιεί από το 1995 εξερευνητικές αποστολές στην ηπειρωτική και νησιωτική Ελλάδα με στόχο τη συλλογή και τη συγκέντρωση όσο το δυνατόν περισσότερων ποικιλιών σπόρων και έχει από τότε προμηθεύσει πάνω από 80.000 (!) ερασιτέχνες και επαγγελματίες καλλιεργητές με σπόρους ή φυτά. Το Πελίτι παρέχει τη δυνατότητα σε καλλιεργητές να προμηθευτούν δωρεάν μικρές ποσότητες αβελτίωτων ποικιλιών. Επίσης διοργανώνει από το Μάρτιο του 1999 την Πανελλαδική Γιορτή Ανταλλαγής Ντόπιων Ποικιλιών, η οποία έχει στόχο τη διάδοση παραδοσιακών ποικιλιών σε όσο το δυνατόν περισσότερους καλλιεργητές, την ανταλλαγή γνώσεων και εμπειριών όπως και την πραγμάτωση της αληθινής έννοιας της ανταλλαγής χωρίς τη διαμεσολάβηση χρημάτων! Ήδη από το 2002, δηλαδή πολύ πριν το ξέσπασμα της χρηματοπιστωτικής χρήσης του 2008 και της διαφαινόμενης κατάρρευσης του κατά κύριο λόγο άυλου οικονομικού συστήματος, η κοινότητα Πελίτι ξεκίνησε το «Πανελλαδικό Δίκτυο Ανταλλαγής Αγαθών και Υπηρεσιών Χωρίς Χρήματα» με σκοπό την επαφή και συνεργασία των ανθρώπων χωρίς τη μεσολάβηση του χρήματος. Η συγκεκριμένη δράση ουσιαστικά μετατρέπει σε πράξη έναν ακόμη από τους πρωταρχικούς στόχους της κοινότητας.
Το έργο αυτής της κοινότητας είναι πολύ μεγάλης σημασίας και εμβέλειας. Αρκεί να αναφέρουμε την προσπάθεια που κάνει -και επιτυγχάνει- για την καταγραφή του ευρύτατου δικτύου καλλιεργητών παραδοσιακών ποικιλιών που υπάρχει σε ολόκληρη την Ελλάδα, τα «κατά τόπους αγροκτήματα» όπως τα ονομάζει η κοινότητα. Πρέπει να αναφέρουμε επίσης πως την προσπάθεια έχουν αγκαλιάσει πολίτες σε όλη την ελληνική επικράτεια, με τη δημιουργία τοπικών ομάδων Πελίτι, οι οποίες έχουν ως στόχο την διοργάνωση δράσεων και εκδηλώσεων σε τοπικό επίπεδο. Ακόμη, το Πελίτι έχει εκδώσει και εκδίδει μια σειρά από έντυπα τα οποία περιέχουν πληροφοριακό υλικό και ενημέρωση για τις δράσεις της, όπως το «Εγχειρίδιο για την συλλογή και διατήρηση των ντόπιων ποικιλιών», το έντυπο για «Τα κατά τόπους αγροκτήματα» και το έντυπο «Από χέρι σε χέρι και από καρδιά σε καρδιά» το οποίο αφορά τη δράση της κοινότητας για μια αλληλέγγυα οικονομική δραστηριότητα.*
Ο Νίκος Καζαντζάκης στην Ασκητική του μας προτρέπει «Ν’ αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω.» Οι άνθρωποι που εργάζονται εθελοντικά στην κοινότητα Πελίτι, οι διοργανωτές της, οι ερασιτέχνες και οι επαγγελματίες καλλιεργητές παραδοσιακών ποικιλιών αλλά και όλοι αυτοί οι πολίτες και οι τοπικές κοινωνίες που έχουν ενστερνιστεί την προσπάθεια της, αναλαμβάνουν έμπρακτα την ευθύνη που φέρουν απέναντι στους εαυτούς τους και τις γενιές που θα έρθουν. Εσύ;

*Οι πληροφορίες για το παραπάνω άρθρο αντλήθηκαν από την ιδιαίτερα ενημερωμένη και ολοκληρωμένη ιστοσελίδα της κοινότητας Πελίτι. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την στο www.peliti.gr

Πηγή: http://www.artivist.gr - Ζωή Βολιώτη Ομάδα Artivist zoi@artivist.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Η αλεπού κι ο μπούφος...

Μια φορά και ένα καιρό, ήταν ένας μπούφος, εργατικός αλλά φτωχός, και αυτό το τελευταίο τό 'φερε βαρέως. Μια μέρα, περνάει κάτω απ' το κλαδί του μια αλεπού. "Μπούφο", τού λέει, "τι γίνεται; Πώς πάει η ζωή;" "Χάλια, κυρ αλεπού, χάλια, όλο δουλεύω και όλο χρωστάω και δεν έχω να θρέψω την γυναίκα μου και τα παιδιά μου όπως παλιά." "Α, μπούφο," του λέει η αλεπού, "δεν το ξέρεις ότι αυτά με τις δουλειές είναι ξεπερασμένα και σε πάνε πίσω; Η κοινωνία έχει πλέον αλλάξει, και συ προσπαθείς ακόμα με τούτα τα παλιά μέσα να φτιάξεις τη ζωή σου;" "Μα, υπάρχουνε καινούργια δηλαδή;" είπε ο μπούφος. "Βεβαίως," απαντά η αλεπού. "Να παίζεις το λαχείο." "Μα", λέει ο μπούφος, "το λαχείο μπορεί και να μην το κερδίσω, ενώ με τη δουλειά κάτι μπορώ να εξασφαλίσω, όσο λίγο και να ναι." "Ανοησίες", λέει η αλεπού. "Στην νέα κοινωνία, όλοι όσοι παίζουν λαχείο κερδίζουν, φτάνει να το πιστέψουν. Λέγεται 'αυτοκαθορισμός' αυτό, δεν το ξέρεις;" "Καλά", λέει ο μπούφος, "μεθαύριο που θα χω λίγο χρόνο απ' τη δουλειά, να πάω να παίξω ένα λαχείο." "Α, όχι!" απαντά η αλεπού. "Τη δουλειά πρέπει να την παρατήσεις για να παίξεις λαχείο. Δεν γίνονται και τα δυο. Ή το ένα ή το άλλο." "Και γιατί αυτό;" ρωτάει τότε ο μπούφος. "Γιατί η δουλειά είναι κάτι που εφεύραν κάποιοι επιτήδειοι για να σε εμποδίσουν να παίζεις λαχεία, φυσικά. Άσε που σε εκμεταλλεύονται κιόλας και ζουν και αυτοί απ' τον κόπο σου. Για αυτό δεν θέλουν να σε δουν να λευτερώνεσαι ως μπούφος απ΄ τις παλιές σου προκαταλήψεις, για αυτό δεν θέλουν να δεις τις ατελείωτες προοπτικές του λαχείου: γιατί μετά δεν θα θες να ξαναπάς στη δουλειά." Αυτό είπε η αλεπού με ύφος περισπούδαστο και φλογερά επαναστατικό. "Α, μάλιστα, εντάξει τότε!" είπε ο μπούφος, παράτησε τη δουλειά, και το ριξε στα λαχεία. Και έτσι πέρασε ο καιρός και η οικογένεια των μπούφων, έχοντας συναινέσει να ζει με λοταρία, άρχισε αυστηρότερη δίαιτα μέχρι να κερδηθεί το λαχείο γιατί φαγητό πια δεν έμπαινε ούτε το λίγο που έμπαινε παλιότερα στο σπίτι. Και μέχρι να ρθει η άνοιξη είχε όλη αδυνατίσει τόσο πολύ, που πεφτε κάτω στο έδαφος καθώς προσπαθούσε να πετάξει. Και έτσι γέμιζε το δάσος ημιθανείς μπούφους, γέμιζε και την κοιλίτσα της άκοπα η πάντα πεινασμένη αλεπού, η οποία χαμογέλαγε γιατί είχε παίξει επίσης λαχείο, μόνο που το δικό της λεγόταν "μπούφος." Πηγή: Radical Desire

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

Στο ακροατήριο η τιμή μονάδας για τα στρέμματα της Ποντοκώμης...

Ο καθορισμός προσωρινής τιμής μονάδος, αναγκαστικής απαλλοτρίωσης 1.344 στρεμμάτων της οικοπεδικής έκτασης Ποντοκώμης, όπου πρόκειται να επεκταθεί το ορυχείο της ΔΕΗ, εκδικάστηκε χτες στο μονομελές πρωτοδικείο Κοζάνης.
Σε μία πολύωρη ακροαματική διαδικασία, παρουσία πολλών ενδιαφερομένων κατοίκων, εξετάστηκαν οι μάρτυρες των δύο πλευρών και οι δικηγόροι των διαδίκων κατέθεσαν τις προτάσεις τους. Με τις καταθέσεις όλων των παραγόντων της δίκης, η ακροαματική διαδικασία ολοκληρώθηκε αργά το απόγευμα. Τώρα το δικαστήριο αναμένεται να εκδώσει την ετυμηγορία και την απόφαση για τον καθορισμό προσωρινής τιμής σε περίπου ένα μήνα. Μετά την έκδοση της απόφασης θα πρέπει η ΔΕΗ να καταθέσει τα χρήματα εντός 18μήνου, προκειμένου να θεωρηθεί «τετελεσμένη» η απαλλοτρίωση της επίμαχης έκτασης των 1.344 στρεμμάτων. Υπενθυμίζεται ότι κάτοικοι της Ποντοκώμης και φορείς της περιοχής, θεωρούν εκ των «ων ουκ άνευ» την απαλλοτρίωση της εν λόγω έκτασης, προκειμένου να επιτρέψουν τη ΔΕΗ να μπει για εκσκαφές στην κτηματική περιοχή, επιταχύνοντας παράλληλα και τη διαδικασία της πολυπόθυτης μετεγκατάστασης του οικισμού.
Οι αντίδικες πλευρές «ΔΕΗ - κάτοικοι» εξέφρασαν χτες σε δύο επίπεδα τη διάσταση απόψεων, ως προς τον καθορισμό της προσωρινής αποζημίωσης. Η πρώτη υποστήριξε ότι η αποζημίωση πρέπει αν γίνει ανά στρέμμα και όχι με τον αριθμό των δέντρων. Ακόμη υποστήριξε ότι «η περιοχή είναι υποβαθμισμένη», προτείνοντας έτσι χαμηλές τιμές ανά στρέμμα. Η πλευρά των κατοίκων επιχειρηματολόγησε ότι η αποζημίωση πρέπει να γίνει με βάση τον αριθμό των δέντρων που υπάρχουν, καθώς οι περισσότερες εκτάσεις είναι δεντροκαλλιέργειες. Επίσης υποστήριξε ότι πρόκειται στην πλειοψηφία για οικοπεδικές εκτάσεις, καθώς βρίσκονται δίπλα στην εθνική οδό, αλλά και στη βιομηχανική ζώνη. Επιπλέον είπαν ότι οι περισσότερες εκτάσεις διαθέτουν αρδευτικά συστήματα και ποτίζονται.
Πάντως, ένας εκ των δικηγόρων των κατοίκων, ο Κύρος Σπόντης, επικαλέστηκε το «δεδικασμένο», καθώς όπως είπε «υπάρχει η απόφαση 151/2010. του Εφετείου Δυτικής Μακεδονίας, που προβλέπει αποζημίωση ανά στρέμμα για την περίπτωση του Κομάνου, απορρίπτοντας πρωτόδικη απόφαση. Επίσης, σχεδόν όλα τα δικαστήρια εκδίδουν αποφάσεις για αποζημιώσεις με βάση τον αριθμό των δέντρων». Άλλωστε – πρόσθεσε – «αυτό είναι το λογικό και το νόμιμο. Και ο ΕΛΓΑ αποζημιώνει με το δέντρο και όχι με το στρέμμα. Η στρεμματική αποζημίωση είναι σα να απαλλοτριώνουμε με το στρέμμα έναν οικισμό, χωρίς να υπολογίζουμε την αξία των σπιτιών». Εν κατακλείδι, ο συνήγορος των κατοίκων εμφανίστηκε αισιόδοξος ότι «είμαστε σε καλό δρόμο γιατί και δεδικασμένο υπάρχει και οι κάτοικοι έχουν το δίκαιο με το μέρος τους».
Να σημειωθεί ότι η προσέγγιση των δύο πλευρών απέχει πολύ ως προς το ύψος της αποζημίωσης, καθώς σύμφωνα με τον Κ. Σπόντη, με την εκδοχή της ΔΕΗ μπορεί η αποζημίωση ανά στρέμμα να είναι κατά 10.000 – 15.000 ευρώ μικρότερη από την τιμή που προτείνουν οι κάτοικοι. Είπε επίσης ότι η ΔΕΗ προτείνει μικρά ποσά της τάξης των 900 – 1.300 ευρώ ανά στρέμμα μόνο για τις φυτείες, πέραν της αξίας της γης, την οποία υπολογίζει μόλις στα 380 ευρώ ανά στρέμμα. Οι κάτοικοι προτείνουν το ελάχιστο 5.000 ευρώ ανά στρέμμα για την αξία της γης και περί τα 50 ευρώ ανά τεμάχιο δέντρου, αναλόγως με το είδος και την ηλικία του.

Πηγή: Εφημερίδα Πτολεμαίος - ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΗΤΤΑΣ

Διαβάστε περισσότερα...

Δέκα Ελληνικές αλήθειες...

1.Το βαρέλι είναι ένα αντικείμενο που δεν έχει πάτο.
Πάντα υπάρχει και πιο κάτω.

2.Τα μαχαίρια ποτέ δε φτάνουν στο κόκαλο.
Ακόμη και «Σογκούν», δε διαπερνούν ποτέ την επιδερμίδα.

3.Δε χύνεται ποτέ φως, όταν αναζητούνται ευθύνες.
Ειδικά όταν προσδιορίζεται το φως ως «άπλετο», να περιμένεις άμεσα μπλακ-άουτ.

4.Οι εξεταστικές επιτροπές εξετάζουν κάθε φορά ενδελεχώς πώς θα συγκαλύψουν.
Καταλήγουν δε σε πολλά διαφορετικά πορίσματα, για να συσκοτιστεί η αλήθεια πληρέστερα.

5.Η συμμετοχή σε τηλεοπτικό πάνελ εξαργυρώνεται με εκλογή στη Βουλή.
Στη σπάνια περίπτωση που αυτό δε συμβεί, διατίθενται εναλλακτικές καριέρες (δημοτικός σύμβουλος/μέλος κριτικής επιτροπής σε talent show κλπ.).

6.Οι νέοι (πρωθ)υπουργοί παραλαμβάνουν πάντα «καμένη γη».
Παραδίδουν όμως πάντα «σπουδαίο έργο» σε εκείνους που τους διαδέχονται.

7.Στις τηλεφωνικές συνομιλίες μεταξύ παραγόντων ποδοσφαίρου εκφράζονται απλώς εκτιμήσεις ή αστεϊσμοί.
Ακόμη κι αν περιλαμβάνουν μια πρόταση που περιέχει αποκλειστικά τις λέξεις: «έχω», «τον διαιτητή», «στημένο», «παίξ’ το», «στο στοίχημα». Με αυτή τη σειρά.

8.Η «κοινή γνώμη» λέγεται έτσι, παρότι ο καθένας είναι ατομικός εκφραστής της.
Υπάρχουν δηλαδή, κατά τις εκτιμήσεις, έντεκα εκατομμύρια διαφορετικές κοινές γνώμες.

9.Ο κάθε Έλληνας έχει την προπονητική ικανότητα του Ρεχάγκελ στη μπάλα, τη σκέψη του Καποδίστρια στην πολιτική και τη διορατικότητα του Τζομπς στις μπίζνες.
Εντάξει, και τις επιδόσεις του Γκουσγκούνη... ξέρεις.

10.Οι Ελλοχίμ πετάνε αόρατοι, πάνω από τα πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου, χρυσού, αερίου, πλατίνας και κοκκινοχώματος του Αιγαίου.
Έχουν όμως τηλέφωνα επικοινωνίας και βρίσκονται σε μοναδική προσφορά - τρεις τόμοι 30 €. Τρέξε και πάρε, ακόμη κάθεσαι;

Πηγή: http://www.protagon.gr - Του Γιάννη Γερμανού

Διαβάστε περισσότερα...

Ο άνθρωπος με τις απαντήσεις...

Mπήκε στο βαγόνι και άρχισε το γνωστό τροπάρι: «Συγγνώμη, να σας κάνω μια ερώτηση;». Όταν τον έβλεπαν τον απέρριπταν αμέσως, γιατί καταλάβαιναν ποιά θα ήταν η ερώτηση. Και είτε τους περίσσευαν ψιλά είτε όχι, δεν είχαν καμία διάθεση να τα δώσουν σε αυτόν. Ένας στους -πολλούς- τόσους του έδινε, αλλά και αυτός συνήθως πριν τον αφήσει καν να προχωρήσει στην ερώτηση. Κατάλαβε τότε ότι έπρεπε να το πάρει αλλιώς. Πήγε σπίτι, ανάγκασε την μάνα του να του ανοίξει, πλύθηκε, λούστηκε, ξυρίστηκε, έβαλε καθαρά ρούχα και επέστρεψε στους σταθμούς και τα βαγόνια. «Συγγνώμη, να σας δώσω μια απάντηση;» άρχισε να ρωτά, και νά που τα αυτιά που ως τώρα ήταν κλειστά άνοιξαν, νά που η άμεση απόρριψη μετατρεπόταν σε άμεσο ενδιαφέρον. Τα νέα κυκλοφόρησαν αστραπιαία. Κάποιος τα τουίταρε, πάμπολλοι τα ριτουίταραν, τσίμπησαν και τα υπόλοιπα μίντια, τόσο τα σόσιαλ όσο και τα σοσιαλιστικά. Ανάμεσα μας κυκλοφορούσε ένας άνθρωπος που προσέφερε απαντήσεις. Μπορούσες να του κάνεις ό,τι είδους ερώτηση ήθελες. Δεν θα υπεξέφευγε («Υπάρχει Θεός;», τον ρώτησε ένας τριαντάχρονος. «Υπήρχε παλιά και θα ξαναϋπάρξει στο μέλλον. Αλλά τώρα όχι. Δεν υπάρχει». «Γιατί έπαψε να μου τηλεφωνεί το παιδί μου;», τον ρώτησε μια εβδομηντάχρονη. «Επειδή έτσι συνδυάζει την ηδονή της ελευθερίας με την ηδονή της ενοχής». «Ποιά είναι η πιο ωραία γεύση παγωτό στον κόσμο;», τον ρώτησε ένας δεκάχρονος. «Το σορμπέ λεμόνι». «Γιατί το ουίσκι έχει τόσο διαφορετική γεύση μέσα από τα χείλια της;», τον ρώτησε ένας εικοσιπεντάχρονος. «Επειδή το ποτό πρέπει να φιλιέται και το φιλί να πίνεται». «Θα ξαναβρώ γρήγορα δουλειά;», τον ρώτησε ένας άνεργος. «Αν σου κάνει η μαύρη, ναι». «Υπάρχουν φορές που σκέφτομαι να πέσω απ' το μπαλκόνι. Θα το κάνω;», τον ρώτησε μία με φόβο στη φωνή. «Όχι. Γιατί τότε θα το κάνω κι εγώ». «Υπάρχουν φορές που επί ώρες δεν κάνω τίποτε άλλο απ' το να κοιτάω τον τοίχο του σαλονιού. Γιατί;», τον ρώτησε ένας με θλίψη στη φωνή. «Επειδή έτσι είναι η φύση σου. Ή επειδή έτσι έγινες στην πορεία. Ή επειδή αν δεν υπήρχαν ιδιοσυγκρασίες σαν τη δική σου, τους τοίχους δεν θα τους πρόσεχε ποτέ κανείς». «Θα σοβαρευτώ ποτέ;», τον ρώτησε μία με γέλια στη φωνή. «Ναι, βέβαια. Και όχι βέβαια». «Θα ευτυχήσω ποτέ;», τον ρώτησε ένας με λυγμούς στη φωνή. «Όταν πάψεις να ψάχνεις ανθρώπους που σου μοιάζουν». «Με ποιό δικαίωμα νομίζεις ότι έχεις μια απάντηση για όλα;», τον ρώτησε ένας με βάρος στη φωνή. «Με αυτό της ελαφρότητας»). Όσο αιφνίδια ξεκίνησε, τόσο αιφνίδια σταμάτησε. Λίγες μέρες μετά, στη μέση ενός βαγονιού που πήγαινε προς αεροδρόμιο, διευκρίνισε ότι η επόμενη είναι η τελευταία ερώτηση που θα δεχθεί. Έπειτα θα ξανάμενε άπλυτος, άλουστος, αξύριστος και θα επέστρεφε στις τάξεις των ζωντανών σκουπιδιών αυτής της πόλης. («Μα γιατί;», τον ρώτησε ένας με γραβάτα στη φωνή. «Επειδή θα με αναζητήσετε»). Και πράγματι άρχισαν σύντομα να τον αναζητούν. Πολλοί από τους κανονικούς, όταν πια έβλεπαν σκουπίδια, αντί να αποφεύγουν το βλέμμα και να επιταχύνουν το βήμα, τα πλησίαζαν και προσπαθούσαν να τους πιάσουν κουβέντα: «Συγγνώμη, να σας κάνω μια ερώτηση;». Εκείνα τους απέρριπταν αμέσως, γιατί καταλάβαιναν ποιά θα ήταν η ερώτηση. Και είτε τους περίσσευαν απαντήσεις είτε όχι, δεν είχαν καμία διάθεση να τις δώσουν σε αυτούς.

Πηγή: http://old-boy.blogspot.com/

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

Ο Κήπος με τις Αυταπάτες...

«Αχ αγάπη, πως καταφέρνεις ν’αποχωρίζεσαι απ’ το στοιχείο του έρωτα! Πως τ’αφήνεις να φτάνει σε μιαν ύστατη έκρηξη και να εξαντλείται, τη στιγμή που εσύ ατάραχη συντηρείσαι και ανεβαίνεις όπως το λάδι πάνω απ’ το νερό, για να κρατήσεις αναμμένη την φλόγα μιας ατελεύτητης ημέρας. Με την κάθε μέρα που ζούμε γινόμαστε άθελά μας εκατομμυριούχοι θραυσμάτων από εικόνες που γεννάει το μέσα μας ασήμαντον. ’Οποιον δεν έτυχε να δει ποτέ του με πόση γρηγοράδα και χάρη ανεβοκατεβαίνει μέρα νύχτα και συναποκομίζει από το έδαφος άπειρα μικροπραγματάκια, σποράκια, πετρίτσες, φυλλαράκια, πευκοβελόνες, άχυρα και πούπουλα, μια μητέρα νεοσσών ώστε να μπορέσει να στεγάσει τα παιδιά της..όποιος δεν ξύπνησε τ’ άλλο πρωί να βρει μια φωλιά στο γείσο της ταράτσας του και να σαστίσει απ’αυτό το στιγμαίο μήνυμα ζωής και μαγικής μαστορίας, δεν θα μπορέσει να καταλάβει πως με το ίδιο τιποτένιο υλικό, αποκόμματα εικονογραφημένων περιοδικών, κάποτε και βιβλίων, μπορεί να φτάσει κανείς, με μιαν ανάλογη μαγική μαστοριά, στην τεχνική της συνεικόνας..και κατ’αναλογίαν να δώσει το όραμα ενός κόσμου όπου το γραφικό σήμα παίρνει τη θέση απλού ψηφίου και να μεταδώσει άλλου είδους ποιητικά μηνύματα, όσο κι αν η γραφή πάντοτε βγαίνει πρώτη στην τελική αναμέτρηση. Υπήρξαν μερικές περίοδοι που τις χαρήκαμε όπως ο τρελός την ελευθερία του . Το γραφείο μου – κείνο της αφανούς γεωμετρίας- κόντευε σχεδόν να μεταβληθεί σε προξενείο εμμόνων ιδεών και υπερβατικών σχημάτων. Κόρες του Αγίου Βορρά με υελώδη ωμοφόρια και άλλες με άλω χρυσή και προκαθορισμένη μέσα στο θερινό κατά τ’ άλλα εορτολόγιο θέση..βάρκες πρηνείς μέσα στα πρίνα ή μόλις ξυμυτίζοντας απ’την κρυψώνα τους..κομμάτια θάλασσας όπως κανείς ποτέ δε τα ‘δε, ιππάρια κυματοειδή, αύλακες αφρού περιουσίου. Μιλώ για κάτι που είναι και όχι. Κείνο το καίριο κι ένα, που το βρίσκεις σε μια πρώτη σελίδα κοριτσιού κι ώσπου να το ‘ξηγήσεις, χάνεται. Εχουμε τόσο πολύ τριφτεί πάνω στην κοινωνία και το κοινωνικό ψεύδος που και η ασήμαντη αλήθεια, ευθέως διατυπωμένη, μοιάζει παραδοξολογία. Στην διάρκεια ενός σιγαρέττου που είναι η ζωή μας και όπου χαιρόμαστε και αυτοκαταστρεφόμαστε όπως άλλωστε και στους έρωτες, τις απόπειρες δημιουργίες, και οπουδήποτε αλλού, το μόνο φωτάκι που δεν σβήνει ακόμη κι αν ο χρόνος μας το πατά χάμω είναι το κάλλος. Η απειροελάχιστη στιγμή όπου γευτήκαμε το κάλλος και την ενσωματώσαμε μια για πάντα μες στην ιδιωτική μας αιωνιότητα. Ανέκαθεν στον κόσμο αυτόν βασιλεύει μια κάποια όπως θα λέγαμε άνισος ισομετρία. Το ίδιο δυναμικό και για το καλό και για το κακό απαιτείται να καταβληθεί, αφού το φαρμάκι επενεργεί αρνητικά, όπως ακριβώς το αγαθόν θετικά, πάνω στους άλλους, που ξέρουν να κρατούν σωστά το κάτοπτρο της καθαρής αντίληψης στη σχέση τους με τους τρίτους. Είναι όμως διαφορετικό το μήκος των πεπρωμένων. Θεέ μου, πόσα πολλά πράγματα, και ν΄ αντιστοιχούν μόνο σ’ ένα σκέτο σπίρτο, που το τραβάς επάνω τους• και να! Μόνο μια λάμψη ο άνθρωπος• κι αν είδες, είδες!»

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

Διαβάστε περισσότερα...

Ρώτησε τον εαυτό σου τι σε κάνει να νιώθεις “ζωντανός”...

..και κάνε το, γιατί ο κόσμος χρειάζεται “ζωντανούς” ανθρώπους!” Μην αφήνεσαι στην καθημερινότητα και τους γρήγορους ρυθμούς της , μην παρασύρεσαι από τα προγράμματα και την συνήθεια.. Βρες λίγο χρόνο και κάνε κάτι που θα σε κάνει να περάσεις και να νιώσεις καλά! Μπορεί να είναι και κάτι πολύ απλό, πολύ μικρό, πολύ σύντομο αρκεί να είναι κάτι που θέλεις! Μην βρίσκεις συνέχεια δικαιολογίες ότι δεν έχεις χρόνο, ότι όλα τα άλλα πράγματα στη ζωή σου είναι σημαντικότερα. Κάνε κάτι που δεν είναι στο συνηθισμένο σου πρόγραμμα, κάτι διαφορετικό, κάτι που θα σε κάνει να νιώσεις “ζωντανός” και θα δεις ότι αυτό θα σου δώσει δύναμη να αντιμετωπίσεις και όλα τα υπόλοιπα!

Howard Thurman

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

«Κοζάνη Τόπος να ζεις» : Άλλη μια εβδομάδα με κοκτέιλ ρύπων στην περιοχή...

Τη Δευτέρα το πρωί, ο Λευτέρης Ιωαννίδης, δημοτικός σύμβουλος της Κίνησης «Κοζάνη, τόπος να ζεις», και ο Αντώνης Κύρινας περιφερειακός σύμβουλος της Εναλλακτικής Δράσης, επισκέφτηκαν τον εισαγγελέα Κοζάνης για να ζητήσουν την παρέμβασή του στο περιβαλλοντικό επεισόδιο το οποίο ήταν σε εξέλιξη αυτές τις μέρες.
Παράλληλα οι δύο αιρετοί θα καταθέσουν μήνυση κατά παντός υπευθύνου για τα συνεχιζόμενα επεισόδια ρύπανσης σε όλο το ενεργειακό λεκανοπέδιο.
Μετρήσεις του Κέντρου Περιβάλλοντος Δυτικής Μακεδονίας, τόσο το τελευταίο εξαήμερο (18-23/11), όσο και το πρώτο τετραήμερο του μήνα (1-4/11) κατέδειξαν τεράστιες υπερβάσεις σε όλη τη λεκάνη Κοζάνης – Εορδαίας – Αμυνταίου, (Ποντοκώμη, Μαυροπηγή, Πτολεμαίδα, Αγ. Ανάργυροι, κ.λ.π).
Ο δείκτης ρύπανσης που χρησιμοποιεί το Κέντρο Περιβάλλοντος έπιασε πολλές φορές την ανώτερη τιμή του (10 στην κλίμακα 1-10), επιβεβαιώνοντας ότι το φαινόμενο δεν ήταν στιγμιαίο, και συνιστούσε εκτεταμένο περιβαλλοντικό επεισόδιο.
Σε σχετική ανακοίνωση του και το Εργαστήριο Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης και Περιβαλλοντικής Φυσικής του ΤΕΙ Κοζάνης επιβεβαιώνει το περιβαλλοντικό επεισόδιο, υπογραμμίζει ότι οφείλεται στο συνδυασμό υψηλών συγκεντρώσεων σωματιδίων και μετεωρολογικών συνθηκών και υπενθυμίζει ότι και το Νοέμβριο του 2009 είχαμε παρόμοιο κρούσμα.
Παρότι όμως το φαινόμενο ήταν αρκετά έντονο, δεν φαίνεται να ιδρώνει και το αυτί κανενός. Συνηθίσαμε να ζούμε μαζί με το νέφος το οποίο πλέον μας επισκέπτεται όχι μόνο το καλοκαίρι (γεγονός χρόνιο και αναμενόμενο) αλλά και τη χειμερινή περίοδο. Έχουμε αποδεχτεί τη συνύπαρξη με την αιωρούμενη τέφρα και τα κοκτέιλ ρύπων, οπότε και οι αντιδράσεις συνήθως είναι περιορισμένες. Ανοσία λοιπόν, σε όλα αυτά που υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής των πολιτών και επιβαρύνουν την υγεία τους. Αλλά πώς να αντιδράσουν οι εκπρόσωποι μας, κοινοβουλευτικοί και αυτοδιοκητικοί, όταν είναι αυτοί που χρόνια τώρα υπερασπίζονται –ευθυγραμμιζόμενοι με τη ΔΕΗ -τη μονοκαλλιέργεια του λιγνίτη και υποστηρίζουν ένα ενεργειακό μοντέλο που έχει καταφέρει σοβαρά και μη αντιστρεπτά πλήγματα στο περιβάλλον και τους φυσικούς πόρους του τόπου μας. Ένα μοντέλο που δεν προετοίμασε εναλλακτικές λύσεις και πλέον είναι σε αδιέξοδο, απειλώντας με κατάρρευση και την περιοχή μας.
Τι αξιοπιστία να έχει η όποια αντίδραση των τοπικών αρχόντων, όταν πιστεύουν πώς μπορούν να έχουν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο;
Η Κίνησή μας καταγγέλλει για άλλη μια φορά την αδιαφορία των Αρχών που, παρά τις υποκριτικές διακηρύξεις, συνεχίζουν
• να στηρίζουν τη διατήρηση του ξεπερασμένου και «βρώμικου» συστήματος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας
• να συμφωνούν άνευ όρων στις επεκτάσεις και διανοίξεις ορυχείων
• να κάνουν τα «στραβά μάτια» ή να υποβαθμίζουν τις εγκληματικές για την δημόσια υγεία παραβιάσεις των ορίων των ρύπων.

Αποτελεί αρμοδιότητα της Πολιτείας και των τοπικών Αρχών (Περιφέρεια) όχι μόνο να καταγράφουν, αλλά και να αντιμετωπίζουν – προλαμβάνουν τη ρύπανση και να εξασφαλίζουν υγιές περιβάλλον στους πολίτες. Υπεύθυνοι να το διεκδικήσουν αυτό είναι καταρχάς η Τοπική Αυτοδιοίκηση, οι τοπικοί βουλευτές και φυσικά όλη η κοινωνία μας.

Απαιτείται :

• Να χρησιμοποιούνται όλες οι βέλτιστες τεχνικές στην εξόρυξη του λιγνίτη προκειμένου να περιορίζονται στο ελάχιστο οι εκπομπές σκόνης.
• Να εφαρμόζονται αυστηρά οι περιβαλλοντικοί όροι και τα αναρίθμητα πορίσματα του Συνηγόρου του Πολίτη και των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος που μένουν συνήθως στα συρτάρια.
• Να αναπτυχθεί επιτέλους ένα μοντέλο πρόβλεψης των επεισοδίων ρύπανσης, ώστε να λαμβάνονται έγκαιρα τα απαιτούμενα μέτρα.
• Να εκσυγχρονιστεί το θεσμικό πλαίσιο ώστε να υπάρχουν περισσότερα περιθώρια παρέμβασης των τοπικών αρχών, ακόμη και στην κράτηση των ρυπογόνων μονάδων. Τα πρόστιμα χάδια που επιβάλει κάθε φορά ο Περιφερειάρχης δεν έχουν αποδεδειγμένα κανένα αποτέλεσμα.
• Να ενταθούν οι έλεγχοι από τους αρμόδιους ελεγκτικούς φορείς (ΥΠΕΚΑ, Επιθεώρηση Μεταλλείων κλπ).

Σε μια περίοδο που τη δημοσιότητα μονοπωλεί το χαράτσι της ΔΕΗ και η παράνομη διακοπή της ηλεκτροδότησης, (ως τιμωρία όσων αδυνατούν να πληρώσουν και να υπακούσουν στην κυνική νομοθεσία του Μεσοπρόθεσμου), οι παραβιάσεις της περιβαλλοντικής νομοθεσίας και οι υπερβάσεις των ορίων στην περιοχή μας συνεχίζουν να μην τιμωρούνται και να διαιωνίζονται !

Δημοτική Κίνηση «Κοζάνη Τόπος να ζεις»
24-11-2011

Διαβάστε περισσότερα...

Γίνε πολιτικός αρχηγός, οδηγός για αρχάριους...

Επειδή εκλογές έρχονται και δεν είστε σαν τον Παπαδήμο, που τον φέραν ως σωτήρα, ξεχνώντας τον ρόλο που έπαιξε στην εισαγωγή της χώρας στην ευρωζώνη, σας δίνουμε τις βασικές οδηγίες για να γίνετε πολιτικός αρχηγός του δικού σας κόμματος.
1. Μαζεύετε μερικούς φίλους σας που έχουν κι αυτοί την ίδια τρέλα με εσάς.
2. Βρίσκετε το όνομα του κόμματός σας, που θα πρέπει να περιλαμβάνει λέξεις όπως πανελλήνιο ή νέα ή αναγέννηση ή πράσινη ή αριστερά ή πατριωτικό ή φιλελεύθερο!
3. Ψάχνετε το σύμβολο του νέου κόμματος, που θα πρέπει να περιλαμβάνει σύμβολα όπως γροθιά ή λαός ή χαμογελαστό παιδί ή φλόγα ή ουρανός ή ήλιος ή ελληνική σημαία και τον ανάλογο μοντέρνο χρωματισμό.
4. Οργανώνετε την πρώτη συγκέντρωση. Απαραίτητη προϋπόθεση η ύπαρξη καλού φαγητού ώστε να μαζέψετε κόσμο.
5. Κατασκευάζετε βιντεάκια στο YouTube για να δείξετε τη δράση σας και την ομιλία σας!
6. Στέλνετε μαζικά μηνύματα με e-mail με τίτλο διαβάστε κάτι ενδιαφέρον ή μια νέα πρόταση για το ελληνικό χρέος ή αυτό γιατί δεν το σκέφτηκε κανείς;
7. Πηγαίνετε σε όλες τις λαϊκές συγκεντρώσεις είτε πρόκειται για διαμαρτυρία είτε για τη διάλεξη το "παιδί μου κι εγώ"!
8. Αν είστε από τους τυχερούς βγαίνετε σε κάνα μικρό κανάλι γνωστού σας και μέσω του οποίου προσπαθείτε να προωθήσετε το κόμμα σας σε μεγαλύτερα κανάλια.
9. Κατασκευάζετε ιστοσελίδα, ώστε να σας βρίσκουν εύκολα!
10. Στις ομιλίες σας χρησιμοποιείτε τις εξής γενικές εκφράσεις:
α) Θα σβήσω το χρέος,
β) Θα πληρώσουν αυτοί που φέραν τη χώρα σε αυτήν την κατάσταση,
γ) κάνετε ιστορική αναδρομή στο ελληνικό χρέος,
δ) όταν αναφέρεστε στους σημερινούς πολιτικούς λέτε τις λέξεις προδότες, δωσίλογοι,
ε) οι δεσμεύσεις σας θα είναι πάλι γενικές, όπως επιστρέφουμε στη δραχμή ή παραμένουμε δυνατοί στο ευρώ, θα βοηθήσουμε την πρωτογενή υποδομή ώστε να παράγουμε τα προϊόντα μόνοι μας, δεν χρειαζόμαστε τη βοήθεια κανενός, το μεγαλείο του ελληνικού λαού θα μας σώσει, θα αντιμετωπίσουμε τη φοροδιαφυγή, θα ενισχύσουμε τις αδύναμες τάξεις και η κορυφαία πολιτική ατάκα "Θα αυξήσουμε τους μισθούς σας με αναδιανομή του πλούτου".
11. Για ερωτήσεις προς το πρόσωπό σας βάζετε κράχτες και παπαγαλάκια.
12. Προσοχή, δεν απαντάτε ευθέως σε ερωτήσεις, ειδικά σε ερωτήσεις όπως "Πώς θα γίνουν όλα αυτά".
13. Αν βρεθείτε σε δύσκολη θέση απαντάτε με ερώτηση!

Πηγή: mauripena.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα...

Προσοχή! Τα αυτιά έχουν τοίχους...

Που σημαίνει ότι δεν ακούμε ο ένας τον άλλο. Επικοινωνούμε επιφανειακά. Δανειζόμαστε το παραπάνω σύνθημα της εξέγερσης του Μάη του ’68, που φαίνεται να δημιουργεί ακόμη και σήμερα δύσπεπτα συναισθήματα και μας κάνει να προβληματιζόμαστε για τους ίδιους μας τους εαυτούς. Μέσα από το πρίσμα της ψυχανάλυσης, θα προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε αν υπάρχουν τοίχοι στην ψυχή των ανθρώπων και πόσο δυνατοί είναι αυτοί. Στην ανθρώπινη επικοινωνία υψώνονται τοίχοι, τόσο σε κοινωνικό επίπεδο όσο σε ατομικό και συναισθηματικό και μπορούν να γίνουν αντιληπτοί ως ψυχικές άμυνες. Είναι δηλαδή ένα ασυνείδητο όριο που βάζουμε στον εαυτό μας, το οποίο άλλοτε μας περιφρουρεί και μας προστατεύει και άλλοτε μας κρύβει τον κόσμο. Αυτό που κάνει καταρχήν ένας τοίχος είναι ότι θέτει κάποια όρια, κάνει διαχωρισμούς και μας βοηθάει να προσαρμοζόμαστε και να συμβαδίζουμε με τον παρόντα πολιτισμό. Ο ρόλος του τοίχου δεν είναι απαραίτητα κακός. Έχει και έναν αμυντικό, προστατευτικό ρόλο. Χρησιμοποιώντας τις ψυχικές άμυνες προστατεύουμε τα συναισθήματά και την ταυτότητά μας. Μπορείτε να φανταστείτε τον εαυτό σας τελείως αναγνώσιμο; Να καταλαβαίνουν οι γύρω σας τι νιώθετε και τι σκέφτεστε χωρίς να μιλάτε; Ίσως ο χειρότερος εφιάλτης! Σε κοινωνικό επίπεδο – ο τοίχος στα αυτιά. Τα πιστεύω και οι πεποιθήσεις ενός ανθρώπου είναι αυτά που πλαισιώνουν την ταυτότητά του. Όταν η ταυτότητά μας κλονίζεται από μια διαφορετική πεποίθηση, στηριζόμαστε ψυχικά πάνω στα δικά μας πιστεύω για να αμυνθούμε. Καθετί διαφορετικό χτυπάει πάνω σε έναν τέτοιο τοίχο και έτσι πολλές φορές δεν ακούμε τον άλλο, δεν επεξεργαζόμαστε αυτά που λέει και δεν επικοινωνούμε ουσιαστικά, για να μην χάσουμε μέρος της ταυτότητάς μας. Γύρω από τους τοίχους μας (τις πεποιθήσεις μας) νιώθουμε πιο ασφαλείς, ανεβαίνει η αυτοεκτίμησή μας και μας είναι πιο εύκολο να αμυνθούμε, εφόσον δεν είμαστε διατεθειμένοι να αλλάξουμε τα πιστεύω μας. Χρειάζεται ψυχική δύναμη για να κάνουμε συζήτηση με το διαφορετικό, όχι απαραίτητα να το ασπαστούμε, αλλά να το επεξεργαστούμε και να του απαντήσουμε. Χρειάζεται να είμαστε αρκετά ασφαλείς με τον εαυτό μας προκειμένου να μην απειλούμαστε από έναν διάλογο με το έτερο. Γι΄αυτό και οι λιγότερο ασφαλείς άνθρωποι είναι αυτοί που έχουν τους ισχυρότερους και τους πιο ψηλούς τοίχους. Έτσι, πιάνουμε τον εαυτό μας να λέει: «πως να επικοινωνήσω μαζί του; είναι αριστερός, κουμουνιστής, μετανάστης, δεξιός, δημοκράτης, μαύρος, κοντός, ξανθός, αγράμματος, δεν έχει πτυχίο κ.λπ.» Κοινωνικά, οι τοίχοι τις περισσότερες φορές υψώνονται απέναντι στο διαφορετικό, το οποίο συνήθως εξορίζουμε και απομονώνουμε. Σε συναισθηματικό επίπεδο – ο τοίχος στην καρδιά. Εκφράζουμε άραγε τα συναισθήματά μας; Φαίνεται ότι μας είναι πιο εύκολο να εκδηλώσουμε τα αρνητικά μας συναισθήματα απ’ ότι τα θετικά. Είναι πιο δύσκολο να εκφράσουμε την αγάπη, την τρυφερότητα, τη στοργή, ενώ πιο εύκολα εξωτερικεύουμε τον θυμό. Μας κυριεύει ο φόβος της εγκατάλειψης, της απόρριψης, της μοναξιάς. Φοβόμαστε ότι θα εκτεθούμε, θα εκλειφθεί η αγάπη μας ως αδυναμία, θα μας γυρίσουν την πλάτη, θα μας χλευάσουν και θα μας αφήσουν με τη μοναξιά μας. Και ποιός είναι ο μεγάλος χαμένος; Αυτός βέβαια που κουβαλάει τον βαρύ τούτο τοίχο μέσα του και δεν εκφράζει τα συναισθήματά του. Τα κρατάει για την πάρτη του, δεν τα εκδηλώνει, δεν τα εξελίσσει και άρα μένουν στάσιμα. Δεν ζει δηλαδή. Και οι υπόλοιποι βλέπουν απλά αυτό που τους δείχνει. Αν αυτό που δείχνει είναι ένας τοίχος, αυτό είναι που βλέπουν και οι άλλοι. Οριοθετούμε τα πιο ισχυρα, θετικά μας συναισθήματα, αυτά με τα οποία νιώθουμε πιο ευάλωτοι, νιώθουμε ότι είναι πιο εύκολο να πληγωθούμε. Πως γκρεμίζονται οι τοίχοι; Δυστυχώς ή ευτυχώς ο τοίχος στην ψυχή μας δεν γκρεμίζεται τόσο εύκολα δινοντάς του μια σφυριά. Τις περισσότερες φορές αποδομείται σιγά-σιγά, τούβλο-τούβλο. Χαμηλώνει σταδιακά και έτσι καταφέρνεις να δεις απέναντι. Αν δηλαδή ο τοίχος είναι 2 μέτρα και εσύ είσαι 1,60, μπορείς να τον φέρεις καταρχήν στα μέτρα σου. Έτσι ώστε και εσύ να επιτρέψεις στον εαυτό σου να δει πάνω απ’ αυτόν και οι άλλοι να σε δουν χωρίς να πανικοβάλλεσαι. Μπορεί να μην δουν τα πάντα, αλλά ένα μέρος. Βεβαιώνεσαι όμως ότι είναι καλύτερα έτσι, γιατί έχεις μεγαλύτερο ορίζοντα, βλέπεις πιο μακριά, συνειδητοποιείς ότι δεν είναι κακό να σε βλέπουν και οι άλλοι και σιγά-σιγά βγάζεις τα τούβλα. Απ’ την άλλη, αν δεν είσαι έτοιμος να αποδομήσεις τους τοίχους σου και πληγωθείς, τότε μπορεί να τους ξαναχτίσεις και να τους χτίσεις στραβά. Να μην κάνεις μια καλή άμυνα δηλαδή, να κάνεις μια στραβή άμυνα. Και ενώ έχεις πληγωθεί από κάτι συγκεκριμένο, να παρασυρθούν όλα και να περάσει πολύς καιρός, ακόμη και χρόνια μέχρι να ξαναβγάλεις το πρώτο τούβλο. Να λές: «α! εγώ αυτό δεν το ξανακάνω» μέσα από μια ασυνείδητη διαδικασία. Το συναίσθημα το οποίο περισσότερο από κάθετι, πολύ εύκολα, πολύ όμορφα και με έναν πολύ γλυκό τρόπο ανοίγει τρύπες στους τοίχους ή στη καλύτερη περίπτωση ανοίγει τεράστια παράθυρα είναι ο έρωτας. Τουλάχιστον για ένα διάστημα, σου ανοίγει διάπλατα την καρδιά, τα συναισθήματα, το μυαλό και νιώθεις πολύ ανοιχτός. Θα ήταν μια επαναστατική πράξη, αν μπορούσαμε να είμαστε συνέχεια ερωτευμένοι. Και βέβαια αυτά τα τείχη είναι τελείως ανύπαρκτα στην παιδική ηλικία, γι’ αυτό και ότι ζήσαμε τότε είναι πολύ βαθιά εντυπωμένο μέσα μας. Από την εφηβία και μετά αρχίζουν σιγά-σιγά οι άμυνες και στην ενήλικη ζωή σχεδόν έχουμε ξεχάσει πως βιώναμε σαν παιδιά τις σχέσεις, τα συναισθήματα, τα παιχνίδια, τους φίλους. Το να μπαίνουν κάποια όρια δεν είναι απαραίτητα κακό. Το θέμα είναι να έχεις έναν τοίχο στα μέτρα σου. Να μη σου κρύβει τον κόσμο και να είναι ελαστικός. Αν θες να τον ψηλώσεις, να ψηλώνει και αν θες να τον χαμηλώνεις, να χαμηλώνει. Γιατί αλλιώς η ζωή είναι πολύ φτωχή και άδεια. Φυσικά δεν μπορούμε να κάνουμε κάποιον να μας ακούσει, άμα ο ίδιος δεν το θέλει. Και δεν βοηθάει η επιμονή. Ένας τρόπος είναι να εκφράζουμε τη γνώμη μας, χωρίς να νιώθει ο άλλος ότι του επιτιθόμαστε. Αν ο άλλος καταλάβει ότι δεν θέλουμε να επιβάλλουμε κάτι και εκφραζόμαστε χωρίς να απαιτούμε να το δεχτεί, μπορεί να μας ακούσει. Ένας άλλος τρόπος είναι να μιλάμε για μας, να εκφράζουμε πρώτα εμείς τα συναισθήματά μας, να τα φανερώνουμε και να αποδομούμε πρώτα εμείς τους δικούς μας τοίχους. Έτσι, ανοίγουμε το χώρο και μπορεί ο συνομιλητής μας να νιώσει πιο άνετα και να μας ακούσει. Μπορείτε να διαβάσετε επιπλέον: Dolto Françoise , Solitude, (Για τη Μοναξιά), 1985 Jaccard Roland, L’exil intérieur, (η Εξορία Μέσα μας), 1975 Sartre Jean-Paul , Le Mur, (ο τοίχος),1939

Ευχαριστούμε θερμά την κυρία Φασούλη Παρασκευή, ψυχαναλύτρια-ψυχοθεραπεύτρια για την βοήθειά της στην κατανόηση των εννοιών και στη συγγραφή του παραπάνω άρθρου. Η φωτογραφία στο άρθρο είναι το project του Batuz, “the anti-wall for Berlin”

Πηγή: http://www.artivist.gr/ - Άσπα Ταμιωλάκη-Ομάδα Artivist

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

Ακαθάριστη Εθνική Ευτυχία...

Όταν το 1972, ο βασιλιάς του Μπουτάν καθιέρωσε τον όρο «Ακαθάριστη Εθνική Ευτυχία», σε απάντηση του όρου «Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν», οι ισχυροί ηγέτες του κόσµου, οι διεθνείς οργανισµοί, οι τράπεζες και οι επενδυτικοί οίκοι γελούσαν ειρωνικά και περιπαικτικά, µιλούσαν για το καπρίτσιο µιας χώρας που, έχοντας καταρρεύσει οικονοµικά, συγχέει το ΑΕΠ µε τις αρχές του Βουδισµού. Το χάσµα, τότε, ήταν τεράστιο. Eκείνοι µετρούσαν τους οικονοµικούς δείκτες, που ήταν πέρα και έξω από τις επιταγές της «θεάς» οικονοµίας και ο βασιλιάς του Μπουτάν, µιας χώρας µε πληθυσµό περίπου 700.000 κατοίκους και έκταση 47 τετραγωνικά χιλιόµετρα, µιλούσε για µια σύνθετη εξίσωση που δεν θα περιοριζόταν στα στεγνά οικονοµικά στοιχεία, αλλά που θα έδινε την πραγµατική εικόνα µιας χώρας συνυπολογίζοντας και άλλες παραµέτρους.
Τριάντα εννιά χρόνια µετά, οι εξπέρ της οικονοµίας θεωρούνται ξεπερασµένοι και η πολιτική του Μπουτάν δικαιώνεται, αφού ο όρος «Ακαθάριστη Εθνική Ευτυχία» («Gross National Happiness» – GNH) τείνει να αντικαταστήσει τον όρο «Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν» – ΑΕΠ («Gross National Product» – GNP). Ο ΟΟΣΑ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και µεµονωµένες χώρες, όπως η Βρετανία, η Γαλλία και ο Καναδάς, αρχίζουν να ζητούν από τους ειδικούς να εντρυφήσουν πάνω στην εξίσωση της «ευτυχίας» αφού η ευηµερία των οικονοµικών δεικτών δεν ταυτίζεται, πλέον, µε την πραγµατική ευηµερία µιας χώρας. Από το ΑΕΠ στην ΑΕΕ Μέχρι σήµερα, το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν, το εισόδηµα που αποκτούν οι κάτοικοι µιας χώρας, ανεξάρτητα από το σε ποια χώρα το έχουν αποκτήσει, αποτελεί τη µοναδική «µονάδα» µέτρησης της ευηµερίας µιας χώρας. «Μονάδα» µέτρησης που θεωρείται, πλέον, συµβατική και περιορισµένων δυνατοτήτων, αφού δεν λαµβάνει υπόψη την ποιότητα της ζωής, της ανάπτυξης, της διακυβέρνησης, των εργασιακών σχέσεων, της υγείας, του φυσικού περιβάλλοντος και του πολιτισµού. Σύµφωνα µε τους επιστήµονες που επεξεργάζονται το δύσκολο εγχείρηµα του προσδιορισµού της Ακαθόριστης Εθνικής Ευτυχίας, σε σηµείο που να αποτελεί επίσηµο διεθνές εργαλείο για την ανάπτυξη πολιτικών και τη λήψη µέτρων, οι απαραίτητοι ποιοτικοί και ποσοτικοί δείκτες που πρέπει να λαµβάνονται υπόψη είναι οι εξής:
♦ Οικονοµική ευηµερία: ένας συνδυασµός οικονοµικών στοιχείων όπως το καταναλωτικό χρέος, το µέσο εισόδηµα, η εισοδηµατική διανοµή αλλά και οι δείκτες τιµών της αγοράς.
♦ Περιβαλλοντική ευηµερία: συνδυασµός περιβαλλοντικών δεδοµένων όπως η ρύπανση, ο θόρυβος, το κυκλοφοριακό, η ανάπτυξη των πόλεων.
♦ Υγεία: δείκτης βασισµένος στα στατιστικά στοιχεία για την υγεία ♦ φυσική και ψυχική – του πληθυσµού µιας χώρας.
♦ Εργασιακή ευηµερία: σύνθετος δείκτης που λαµβάνει υπόψη τα ποσοστά της ανεργίας, της αλλαγής εργασίας και εργασιακών σχέσεων, τις καταγγελίες για καταπάτηση των εργασιακών κεκτηµένων, ακόµα και τον αριθµό των εργασιακών αντιπαραθέσεων που φτάνουν στα δικαστήρια. ♦ Κοινωνική ευηµερία: δείκτης που «αποτυπώνει» τη δηµόσια ασφάλεια, την εγκληµατικότητα, τις κοινωνικές διακρίσεις, ακόµα και τα ποσοστά διαζυγίων.
♦ Πολιτική ευηµερία: δείκτης που καταγράφει την ποιότητα της διακυβέρνησης, τον σεβασµό των ελευθεριών και των δικαιωµάτων.

Πρωτοβουλίες στην Ε.Ε.
Οι επισηµάνσεις των επιστηµόνων αποτελούν εδώ και τρία χρόνια προτεραιότητα του ΟΟΣΑ, ο οποίος υποστηρίζει, πλέον, το παγκόσµιο κίνηµα που αναπτύσσεται για τη δηµιουργία νέων στατιστικών µεθόδων – δεικτών µέτρησης της προόδου, αφού το κατά κεφαλή ΑΕΠ δεν ταυτίζεται µε τον δείκτη ευηµερίας και προόδου µιας χώρας. Οι επικεφαλής του ΟΟΣΑ υπογραµµίζουν ότι απαιτούνται νέα στατιστικά εργαλεία µέτρησης που να αποτυπώνουν τις αλλαγές όχι μόνο στα εισοδήματα των πολιτών, αλλά και στην ποιότητα της ζωής τους, με στόχο τη βελτίωση των πολιτικών που αποφασίζονται και του τρόπου που υλοποιούνται. Τη σκυτάλη μετά τον ΟΟΣΑ πήρε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία επίσης αναγνώρισε την ανάγκη βελτίωσης των δεδομένων και των δεικτών που «αποτυπώνονται» στο ΑΕΠ. Στο πλαίσιο αυτό, πριν από τέσσερα χρόνια, η Επιτροπή, σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τη Λέσχη της Ρώμης, το WWF και τον ΟΟΣΑ, οργάνωσε το Συνέδριο «Beyond GDP» («Πέραν του ΑΕΠ»), το οποίο ανέδειξε καταρχήν την ύπαρξη μιας ισχυρής υποστήριξης εκ μέρους πολιτικών αναλυτών αλλά και ειδικών επιστημόνων από τον χώρο της οικονομίας, του περιβάλλοντος και των κοινωνικών επιστημών. Οι αξιωματούχοι της Επιτροπής δεν έμειναν στις διαπιστώσεις, αλλά προχώρησαν στην υλοποίηση της ανάγκης βελτίωσης των δεδομένων και των δεικτών, μέσα από την ανάληψη συγκεκριμένων δράσεων. Ένα πρώτο κείμενο που έχει τεθεί επί τάπητος, υπογραμμίζει καταρχήν το γεγονός ότι η Ε.Ε. στηρίζει πολλές αποφάσεις και μέσα πολιτικής στο ΑΕΠ και παράλληλα επισημαίνει την ανάγκη τα μέτρα αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης να μη στηρίζονται μόνο σε αυτούς τους δείκτες, αλλά και σε άλλους, στο πλαίσιο της χάραξης νέων στρατηγικών στόχων για την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λισσαβώνας το 2012. Η Επιτροπή, μεταξύ άλλων, προτείνει πέντε δράσεις που θα πρέπει να εφαρμοστούν, και συγκεκριμένα την προσθήκη περιβαλλοντικών και κοινωνικών δεικτών στο ΑΕΠ. Όσον αφορά τους περιβαλλοντικούς δείκτες, προτείνεται να συνεκτιμώνται άξονες όπως:
♦ Αλλαγή του κλίματος και χρήση της ενέργειας.
♦ Φύση και βιοποικιλότητα.
♦ Ατμοσφαιρική ρύπανση και επιπτώσεις στην υγεία.
♦ Χρήση και ρύπανση των υδάτων.
♦ Παραγωγή αποβλήτων και χρήση των πόρων.
Στο κείμενο επισημαίνεται ακόμα ότι είναι αναγκαία η συμπλήρωση του ΑΕΠ με στατιστικές που θα καλύπτουν άλλες οικονομικές και κοινωνικές παραμέτρους, από τις οποίες εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η ευμάρεια του ανθρώπου. Η Επιτροπή θα πρέπει το αργότερο μέχρι το 2012 να έχει συντάξει έκθεση στην οποία θα περιγράφεται το πλαίσιο των νέων δεικτών που θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη αλλά και ο τρόπος εφαρμογής τους.

Video : από το GNH-Fund
Κείμενο : από το Ποντικί 

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011

Επεισόδια ρύπανσης...

Διαβάστε περισσότερα...

Γεωργική καινοτομία...

Διαβάστε περισσότερα...

Ιδιαίτερα ευάλωτα τα παιδιά στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής...

Εκατομμύρια παιδιά σε όλη την Ανατολική Ασία και τον Ειρηνικό ήδη υποφέρουν από έλλειψη πρόσβασης σε καθαρό νερό και κατάλληλες εγκαταστάσεις υγιεινής και είναι ευάλωτα σε διατροφικές κρίσεις και τον κίνδυνο ασθενειών. Η κλιματική αλλαγή αναμένεται να επιδεινώσει αυτή την κατάσταση.
Τα παραπάνω επισημαίνονται στη νέα έκθεση της UNICEF για το πόσο ευάλωτα είναι τα παιδιά στην κλιματική αλλαγή και τις επιπτώσεις των καταστροφών στην περιοχή της Ανατολικής Ασίας και του Ειρηνικού.
Όπως σημειώνεται, οι θεμελιώδεις αιτίες της παιδικής θνησιμότητας σε παγκόσμιο επίπεδο εξαρτώνται ιδιαίτερα από την κλιματική αλλαγή. Οι υψηλότερες θερμοκρασίες συνδέονται με αυξημένα ποσοστά υποσιτισμού, χολέρας, διαρροϊκές ασθένειες και μεταδιδόμενες ασθένειες, όπως ο δάγκειος πυρετός και η ελονοσία, ενώ το ανεπαρκώς αναπτυγμένο ανοσοποιητικό σύστημα των παιδιών τα θέτει σε πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο να προσβληθούν από τις ασθένειες αυτές και να υποκύψουν σε επιπλοκές τους.
Σύμφωνα με την έκθεση, το 70% των ανθρώπινων ζωών που χάνονται από καταστροφές παγκοσμίως συγκεντρώνεται στην περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού.
Την περίοδο 1975-2008, η Ασία και μόνο εμφανίζει το 88% των ανθρώπων που πλήττονται από καταστροφές σε όλο τον κόσμο, το 61% των θανάτων και το 47% των οικονομικών ζημιών.
Οι επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος, προβλέπεται να αυξήσουν τον αριθμό των παιδιών που πλήττονται από καταστροφές, από περίπου 66,5 εκατομμύρια ανά έτος στα τέλη του 1990, σε μέχρι και 175 εκατομμύρια ανά έτος (παγκοσμίως) κατά την επόμενη δεκαετία.
Παράλληλα, επισημαίνεται ότι ένα μέτρο άνοδος στη στάθμη της θάλασσας θα πλημμύριζε το 40% του Δέλτα του Κίτρινου Ποταμού στην Κίνα, το 45% του Δέλτα του Μεκόνγκ στο Βιετνάμ, το 23% της πόλης Ho Chi Minh και το 31% όλων των εδαφών στην Ασία και τον Ειρηνικό, που χρησιμοποιούνται για γεωργία και υδατοκαλλιέργειες, επηρεάζοντας τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων.
Η αλλαγή του κλίματος, υπογραμμίζεται στην έκθεση, θα μπορούσε να αυξήσει τον αριθμό των υποσιτισμένων παιδιών στην Ανατολική Ασία και τον Ειρηνικό κατά περίπου 38%, ενώ μοντέλα αλλαγής του κλίματος δείχνουν ένα πιθανό διπλασιασμό των τιμών των τροφίμων για όλες τις βασικές καλλιέργειες μέχρι το 2050, με τη γεωργία, που καταλαμβάνει πάνω από το 50% των μέσων βιοπορισμού στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, καθώς και ένα σημαντικό μέρος του ΑΕΠ για την πλειοψηφία των χωρών, να είναι πιο ευάλωτη στις μεταβολές της θερμοκρασίας, τις βροχοπτώσεις και την αλμυρότητα του νερού. Μάλιστα σημειώνεται, ότι μόλις ένας βαθμός άνοδος της θερμοκρασίας αναμένεται να μειώσει τις σοδιές ρυζιού στην Ταϊλάνδη κατά 6% -40% κατά τα επόμενα 50 χρόνια.
Επιπλέον, η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας προβλέπει ότι, μέχρι το 2030, το 5% των κρουσμάτων ελονοσίας παγκοσμίως θα οφείλεται στην κλιματική αλλαγή.
Η κατά κεφαλή διαθεσιμότητα του γλυκού νερού στην περιοχή της Ασίας-Ειρηνικού είναι η 2η χαμηλότερη στον κόσμο - 406 εκατομμύρια κάτοικοι της υπαίθρου και 60 εκατομμύρια κάτοικοι πόλεων ζουν χωρίς πρόσβαση σε καθαρό νερό.
Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, εκτιμά ότι μέσα στα επόμενα 50 χρόνια, 250 εκατομμύρια έως και 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι παγκοσμίως θα αναγκαστούν να μετακινηθούν λόγω των κλιματικών αλλαγών. Πολλοί από αυτούς θα είναι παιδιά.

Πηγή: AΠΕ

Διαβάστε περισσότερα...

Ψηλά τα χέρια...

«Παραμύθια» ;… Αι….λοιπόν θα σας πω κ΄ ένα παραμύθι, για να ξεκουραστείτε! Μια φορά κ’ έναν καιρό οι κλέφτες της πρώτης πολιτείας του κόσμου, αφού πλουτήνανε αρκετά, αποφασίσανε να ταχτοποιήσουνε τη ζωή τους. Μπλοκάρανε το λοιπόν τους φτωχούς της πολιτείας κι αφού τους μαζώξανε στην πλατέα, τους είπανε : «Ψηλά τα χέρια! Θέλουμε το καλό σας. Δε θα σας πάρουμε τα φκιάρια, τους κασμάδες, τα σκεπάρνια, τα δισάκια και τα ζεμπίλια σας με το ψωμοτύρι, τα τρύπια σας πουκάμισα με τις ψείρες και τις απάτωτες καλύβες σας, που κάνουνε νερά, σα βρέχει. Είσαστε λέφτεροι ! – (ψηλά τα χέρια !). Λέφτεροι να ζείτε κατά το κέφι σας, να κερδίζετε, να κάνετε κομπόδεμα, να μεθάτε, να χορέβετε, να γεννοβολάτε και να πεθαίνετε. Εμείς θα σας μαθαίνουμε τις… αλήθειες ! Θα σας δώσουμε πλούσια φαντασία κ’ αισθαντική καρδιά∙ θα σας δώσουμε κι αθάνατη ψυχή. Κι όποιος από σας του γουστάρει, θα μπορεί να γράφει ποιήματα, να σκαρώνει θεωρίες και να δοξάζεται ! Ο κυρίαρχος λαός θα σαστε σεις! Εμείς μονάχα θα σας κουμαντάρουμε, θα φροντίζουμε για την ασφάλεια της ζωής, της τιμής και της περιουσίας σας -μ’ ένα λόγο για τη λεφτεριά σας. Σεις θα δουλέβετε, κατα­πώς θέλετε κι ό,τι θέλετε κι οπότε θέλετε. Εμείς θα σας δίνουμε δουλειά, φτάνει να βρίσκεται, και σεις θα μας δίνετε τα κόπια σας. Και για να μη θαρρέψετε πως σας αδικούμε, θα πλερώνουμε κ’ εμείς το ίδιο δόσιμο στο Κράτος, -στον εαφτό μας ! »Κ’ εσείς κ’ εμείς θα χουμε πάνου από τα κεφάλια μας τους ίδιους θεούς, που θα προστάζουν εσάς να δουλέβετε και να μην τρώτε κ’ εμάς να καθόμαστε και να τρώμε. Κ’ εμείς κ’ εσείς θα χουμε πάνου από τα κεφάλια μας τους ίδιους νόμους, που εμείς θα σας τους δίνουμε κ’ εσείς θα τους ψηφίζετε σα βουλεφτάδες και θαν τους εφαρμόζετε σα δικαστάδες ενάντια στον εαφτό σας. Και για να μην πλακώνουν απ’ άλλες στεριές και θάλασσες κουρσάροι και κλέφτες ν’ αρπάζουνε το υστέρημά σας και να παίρνουνε σκλάβους κ’ εσάς και τις γυναίκες σας και τα παιδιά σας, θα σας αρματώνουμε, θα σας γυμνάζουμε, για να μπορείτε να διαφεντέβετε τους θεούς σας, τον εαφτό σας κ’ εμάς, δηλαδή την πατρίδα. Να σκοτώνεστε σεις και να ζούμε μεις. Κι’ επειδή μοναχοί σας δε θα μπορούσατε να σκεφτείτε το συφέρο σας και να φυλάξετε τον εαφτό σας, θα σας αναγκάζουμε με το ζόρι (ψηλά τα χέρια!). Ένα πράμα μοναχά σας απαγορέβουμε: να κλέβει ο ένας τον άλλονε. Γιατί μπορεί να κλέψετε κ’ εμάς». Έτσι λοιπόν ο λαός δούλεβε λέφτερα και λέφτερα σκεφτότανε. Και τραγουδούσε χαρούμενα στις ταβέρνες σαν τον κότσυφα στο κλαρί (στο κλουβί!). Κ’ οι σωτήρες του ξαπλωνόντανε τ’ ανάσκελα σε ζεστά παλάτια το χειμώνα και κάτου απ’ ανθισμένα δέντρα το καλοκαίρι -και σωρό γυναικούλες όμορφες τους ψειρίζανε το σβέρκο και τους χουχουλίζανε το ριζάφτι (πολύ συντελεί !). Κ΄ η εφτυχία τους, είτανε δύναμη της πατρίδας κ’ η ξετσιπωσιά τους καθαρμός. Κι αν κάπου βαριεστίζοντας ο λαός τους έδιωχνε, ζητούσε αμέσως άλλους να τόνε κλέβουνε: δεν μπορούσε πια μήτε να ζήσει μήτε να σκεφτεί χωρίς «σωτήρες». Γελάτε και με το δίκιο σας, ω άντρες Αθηναίοι. Τέτια παράξενη πολιτεία μήτε γίνηκε μήτε θα γίνει ποτές! Παραμύθι, βλέπετε. Τώρα θα μου ζητάτε κ’ επιμύθιο ! Που νάν το βρω !… Μοναχά σας λέω: «Αλίμονο στον αφτόδουλο πολίτη, που φτασμένος στα έσχατα της απελπισίας παραδίνεται, για να σωθεί, στο έλεος του Θεού και στους νόμους των Κλεφτών».

Πηγή: Κώστας Βάρναλης, Η αληθινή απολογία του Σωκράτη, §20-§23, Κέδρος, 1974, Εικονογράφηση: Γιάννης Ρίτσος.

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

Επεισόδια ρύπανσης...

Διαβάστε περισσότερα...

Το σπίτι της λογικής...

«Το «σπίτι» της λογικής σας είναι μπορντέλο». Καστοριάδης; Ισως. Ξεχνάμε με τα χρόνια τα λόγια, ακόμη και των φίλων. Η Ιστορία, όμως, κάθε τόσο επιστρέφει αμείλικτα για να μας τα θυμίζει. Σε ένα τέτοιο «σπίτι» φαίνεται πως έχουν σπιτώσει τη λογική εκείνοι που διαφεντεύουν τις τύχες μας. Δυο-τρία χρόνια τώρα, από τότε που ξέσπασε η κρίση, προσπαθούν να μας την πουλήσουν ως «κοινή λογική». Ομως, μολονότι ως τέτοια θα την περίμενε κανείς εύκολη, με ορθάνοιχτα τα σκέλια, να δείχνει ανοχή σε κάθε είδους διαστροφές, δεν τους φτάνει αυτό. Την υποβάλλουν σε καθημερινούς αποτρόπαιους βιασμούς. Ετσι την ίδια ώρα που όλα γύρω τους αρχίζουν πια να καταρρέουν, επιμένουν πεισματικά σε αυτά: Οτι οι κυβερνήσεις που άφησαν τις χώρες τους να βουλιάξουν, είναι αυτές που θα τις βγάλουν από την κρίση. Οτι ένας που πνίγεται στα χρέη, μπορεί να σωθεί με ακόμη περισσότερα χρέη. Οτι μια οικονομία που γονάτισε από τους τραπεζίτες, μπορεί να ξανασταθεί στα πόδια της μονάχα χάρη στους τραπεζίτες. Οτι οι φτωχοί πρέπει να πληρώνουν το κόστος της κρίσης που δεν πληρώνουν οι πλούσιοι. Οτι όσο περισσότεροι άνθρωποι θα βγαίνουν στην ανεργία τόσο περισσότεροι θα βρίσκουν δουλειά. Οτι όσο λιγότερα θα είναι τα δημόσια νοσοκομεία τόσο φθηνότερη και καλύτερη θα είναι η υγεία. Οτι όσο λιγότερα θα είναι τα δημόσια σχολεία τόσο φθηνότερη και καλύτερη θα είναι η παιδεία. Οτι όσο θα φτωχαίνουν οι εργαζόμενοι τόσο θα πλουτίζει η οικονομία. Και ότι, παρά την έντονη λαϊκή δυσφορία, οι κυβερνώντες που κατέστρεψαν τις χώρες τους με όλα αυτά παραμένουν τόσο δημοφιλείς, που, ακόμη και αν συνοδεύονται πάντα από σωματοφύλακες, είναι μονάχα για να μη συντριβούν από την υπερβολική αγάπη του λαού τους. «Τίποτα», λένε αυτοί οι κυβερνώντες. «Δεν παράγουμε τίποτα, άρα δεν αξίζουμε τίποτα. Και όταν μια χώρα δεν παράγει τίποτα, αξίζει να ξεπουληθεί». Σαν να μην είναι αυτός ένας ακόμη βιασμός κάθε λογικής. Η Πορτογαλία δεν αξίζει τίποτα. Η Ιρλανδία δεν αξίζει τίποτα. Οι αγορές τις υποβαθμίζουν σε «σκουπίδια». Και ωστόσο οι ίδιες αγορές σπεύδουν κι αγοράζουν εκεί όλα αυτά τα «τίποτα» σε τιμές ευκαιρίας. Αυτό δεν θα μπορούσε να είχε συμβεί ποτέ, αν δεν είχε καμφθεί πρώτα ο λαός από τη λογική του «τίποτα»: ένας λαός-«τίποτα», που κατοικεί σε μια χώρα-«τίποτα». Αυτή ακριβώς η λογική, λέει ο οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν, είναι η λογική της υποτέλειας. Επειδή όσο και αν είναι μια χώρα μικρή, όσο κι αν είναι η οικονομία της λιλιπούτεια, δεν παύει να είναι πάντα «κάτι», που συχνά κρύβει μέσα του αφάνταστες δυνατότητες προόδου και ανάπτυξης. Τα ίδια λόγια ακριβώς είπε και ο τούρκος πρώην υπουργός Οικονομικών Κεμάλ Ντερβίς. Για να πειστεί να χάσει τα πάντα, πρέπει κανείς πρώτα να πιστέψει πως δεν έχει τίποτα...

Πηγή: http://www.tanea.gr-Του Ρούσου Βραννά

Διαβάστε περισσότερα...

Overtime...

Μια ομάδα από μαριονέτες αρνείται να δεχθεί τον θάνατο του δημιουργού της και συνεχίζει σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Ωστόσο, είναι θέμα χρόνου μέχρι να το συνειδητοποιήσει. Το «Overtime» είναι ένα animation υπέροχης αισθητικής, γεμάτο με μουσική και χιούμορ, που σίγουρα θα μπορούσε να πει κάποιος, πως είναι ένας φόρος τιμής στον Τζιμ Χένσον των Μάπετς. Το φιλμ είναι μια δημιουργία των Oury Atlan, Thibaut Berland και Damien Ferrié, με την υπέροχη μουσική των Silberman Orchestra και Ornadel and the Starlight Symphony.
Overtime from ouryatlan on Vimeo.

Πηγή: http://ithaque.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

Επεισόδια ρύπανσης...

Διαβάστε περισσότερα...

Κάτι έχει αρχίσει να αλλάζει...

Σε Έρευνα που δημοσιεύτηκε στην athensvoice αποδεικνύεται η εποχή του «me» έγινε «we». Συμβαίνει μία ανατροπή και το m αναποδογυρίζει, μετατρέπεται σε w. Είναι τόσο απλό. Όσο και η αναζήτηση της ευτυχίας.
Τα πρώτα σημάδια είναι εμφανή και σε παγκόσμια κλίμακα. Η εποχή αλλάζει, το «εγώ» δίνει τη θέση του στο «εμείς». Κυρίως αυτό που φαίνεται να αλλάζει είναι το πώς αντιλαμβανόμαστε την έννοια της «προσωπικής επιτυχίας και της προόδου». Οι απαντήσεις είναι πολλές και σε προσωπικό επίπεδο διαφορετικές. Έχει όμως εξαιρετικό ενδιαφέρον να δει κανείς τη γενική τάση και σε διεθνές επίπεδο.
Η ερευνητική ομάδα του Future Laboratory διενήργησε δημοσκόπηση για λογαριασμό του Johnnie Walker και κατέδειξε ότι το 88% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι η επιτυχία στη ζωή περνάει μέσα από τη συλλογική και όχι την ατομική εργασία.
Έντεκα χιλιάδες άνθρωποι ηλικίας 25-45 ετών σε 11 χώρες απάντησαν στα ερωτηματολόγια της δημοσκόπησης. Και τα αποτελέσματα;
Έκπληξη! Η Ελλάδα αναδείχθηκε ως η πιο ρομαντική χώρα, με το 28% των Ελλήνων (σε σύγκριση με το 14% σε παγκόσμιο επίπεδο) να πιστεύει ότι είσαι επιτυχημένος όταν βρεις την αληθινή αγάπη.
Επίσης, το 23% των Ελλήνων (σε σχέση με το 15% σε παγκόσμιο επίπεδο) θεωρεί ότι η αναζήτηση της πραγματικής αγάπης θα είναι ό,τι πιο σημαντικό για το μέλλον.
Ως γνωστόν, τα πλούτη δεν φέρνουν την ευτυχία.
Και τα υλικά αγαθά δεν σημαίνουν επιτυχία. Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, ο κόσμος φαίνεται να πιστεύει την παλιά αυτή ρήση – 52% των ερωτηθέντων διεθνώς και 55% στην Ελλάδα. Λίγο παραπάνω για την Ισπανία, όπου το 68% συμφώνησε με αυτή τη θεωρία.
Η έρευνα επίσης έδειξε ότι το 81% των ανθρώπων διεθνώς πιστεύει ότι επιτυχία στη ζωή είναι να μπορείς να προσφέρεις στους συνανθρώπους σου.
Το 76% πιστεύει ότι για την κατάκτηση της επιτυχίας το ταξίδι είναι το πιο σημαντικό. «Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξίδι», όπως είπε και ο ποιητής…
Παρά τις δυσοίωνες οικονομικές συνθήκες σε πολλές από τις χώρες που πραγματοποιήθηκε η έρευνα, μόνο ένας στους πέντε (21%) θα ήταν διατεθειμένος να στηρίξει την επιτυχία του εις βάρος των άλλων, γεγονός που τονίζει περαιτέρω τη μετάβαση της κοινής γνώμης από τον ατομικισμό στη συλλογικότητα.
Και αυτό, αν μη τι άλλο, είναι μία καλή είδηση. Το μέλλον μπορεί να μην είναι τόσο ζοφερό όσο φαίνεται – αλλά είναι στο χέρι μας, όλων μαζί, να το σώσουμε.
Αυτό είναι το «we culture».

Πηγή: http://www.kala-nea.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Τo μεταλλείο του μέλλοντος δεν θα έχει εργάτες...

Ήδη μια από τις μεγαλύτερες μεταλλευτικές εταιρείες του κόσμου, η RIO TINTO, αντικαθιστά τους εργαζόμενους στο μεταλλείο σιδηρομεταλλεύματος Πιλμπάρα στην Αυστραλία με φορτηγά χωρίς οδηγό, τηλεχειριζόμενα από ένα Κέντρο Επιχειρήσεων πάνω από 1.500 χιλιόμετρα μακριά (πηγή: mining.com). Από το ίδιο Κέντρο Επιχειρήσεων θα γίνεται η διαχείριση και ο συντονισμός των logistics δεκατεσσάρων μεταλλείων, τριών λιμανιών και δυο σιδηροδρόμων, προφανώς περιορίζοντας και εκεί τους εργαζόμενους στον ελάχιστο δυνατό αριθμό.
Η “αυτόνομη” μεταφορά υλικού είναι ένα σημαντικό συστατικό του κατά την Rio Tinto “Μεταλλείου του Μέλλοντος”, αφού θα αυξήσει την ταχύτητα μεταφοράς, άρα και την παραγωγή και θα μειώσει σημαντικά το εργατικό κόστος. Άλλες μεγάλες εταιρείες του κλάδου, όπως η Fortescue Metals και η BHP Billiton, επίσης ενδιαφέρονται για την τεχνολογία των τηλεχειριζόμενων οχημάτων. Ποιος είπε ότι η ανθρώπινη εργασία είναι ταμπού;
Για να αντιληφθούμε την απόσταση των 1.500 χλμ, αν το μεταλλείο βρίσκεται π.χ. στις Σκουριές, το Κέντρο Ελέγχου μπορεί να βρίσκεται στο Βερολίνο ή το Παρίσι. Η μεγάλης κλίμακας εξόρυξη γίνεται ένα hi-tech video game. Έτσι αποκλείονται και οι πιθανές συναισθηματικές αντιδράσεις των εργαζομένων στην καταστροφή του δάσους των Σκουριών, αφού τις Σκουριές θα τις βλέπουν μόνο στην οθόνη, ως σκηνικό της πρώτης “πίστας”. Αφού καθαρίσει την πρώτη πίστα “Σκουριές”, η εταιρεία θα προχωρήσει στην επόμενη που θα λέγεται “Φισώκα” και μετά στην τρίτη, την “Τσικάρα”.
Για να πάρεις τη θέση θα είναι απαραίτητη η προϋπηρεσία στο Play Station και το Xbox. Oι ενδιαφερόμενοι καλό είναι να αρχίσουν εξάσκηση από τώρα.

Πηγή: http://antigoldgreece.wordpress.com

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

Το ρήγμα εξελίσσεται με δυναμική...

Τα ρήγματα και οι κατολισθήσεις της Μαυροπηγής εξακολουθούν να απειλούν ανά πάσα στιγμή τους κατοίκους του χωριού, καθώς, όπως διαπιστώθηκε σε σύσκεψη επιστημόνων και φορέων στην Κοζάνη, το γεωλογικό φαινόμενο είναι σε εξέλιξη και έχει δυναμική, γι’ αυτό χρήζει συνεχούς παρακολούθησης.
Στη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε προχτές στο διοικητήριο της περιφερειακής Ενότητας Κοζάνης, υπό τον αντιπεριφερειάρχη Γιάννη Σόκουτη, συμμετείχαν οι επιστημονικές ομάδες του ΑΠΘ, του ΙΓΜΕ, της ΔΕΗ και της ΑΝ.ΚΟ., η Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών Κοζάνης και ο πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Μαυροπηγής. Στο τέλος της σύσκεψης, οι επιστήμονες εξέδωσαν κοινό πόρισμα, σύμφωνα με το οποίο το φαινόμενο αξιολογείται ως ιδιαιτέρως σοβαρό και χρήζει συνεχούς παρακολούθησης, ως εκ τούτου απαιτείται επίσπευση των διαδικασιών μετεγκατάστασης της Μαυροπηγής, ωστόσο δεν υπάρχει λόγος εκκένωσης του οικισμού. Εκτός της συνεχούς παρακολούθησης του φαινομένου, απαιτείται η συνέχιση των αυτοψιών στα σπίτια, καθώς εκτιμάται ότι ο αριθμός των επικίνδυνων κατοικιών μπορεί να αυξάνει από μέρα σε μέρα. Πάντως, να σημειωθεί ότι δεν αποκλείστηκε η λήψη έκτακτων μέτρων από την Πολιτική Προστασία, εφόσον αυτό επιβληθεί από την περαιτέρω εξέλιξη του φαινομένου.
Με το πόρισμα που παρέδωσαν μετά τη σύσκεψη οι επιστήμονες στον αντιπεριφερειάρχη Γ. Σόκουτη, προτείνουν έξι συγκεκριμένα μέτρα:
-Επικαιροποίηση των επιτόπου αυτοψιών ως προς την ασφάλεια των κτισμάτων εντός του οικισμού της Μαυροπηγής.
-Επισημαίνεται η από το νόμο προβλεπόμενη απαγόρευση καλλιέργειας των γεωργικών εκτάσεων στο απαλλοτριωμένο τμήμα της ΔΕΗ καθώς και στα μη απαλλοτριωμένα αγροτεμάχια (Α.Τ. 29, 93, 94, 95, 102 και 121).
-Συστηματική παρακολούθηση του φαινομένου και συνέχιση των τοπογραφικών μετρήσεων από την ΑΝΚΟ με ένα πυκνότερο δίκτυο μαρτύρων προς τον οικισμό και εντός του οικισμού με άμεση αποστολή δεδομένων στο ΙΓΜΕ και στη ΔΕΗ για αξιολόγηση, μέσω της Περιφερειακής Ενότητας Κοζάνης.
-Διάνοιξη από τη ΔΕΗ 2-3 γεωτρήσεων με τοποθέτηση αποκλισιομέτρων, μεταξύ του οικισμού και του ορυχείου, με συνεχή λήψη μετρήσεων και ενημέρωση ως προς τα αποτελέσματα, μέσω της Π.Ε. Κοζάνης, των μελών της Επιτροπής. Η ενημέρωση πρέπει να είναι άμεση σε περίπτωση σε περίπτωση έξαρσης του ρυθμού των μετακινήσεων. (Η υπογράμμιση είναι των επιστημόνων συντακτών του πορίσματος).
-Άμεση λήψη μέτρων από την Πολιτική Προστασία αν, από την αξιολόγηση των δύο προηγούμενων παραγράφων προκύψει συστηματική εξέλιξη του φαινομένου.
-Επίσπευση των διαδικασιών μετεγκατάστασης του οικισμού.
Τέλος, να σημειωθεί ότι αποφασίστηκε τα πορίσματα της επιστημονικής επιτροπής να ανακοινωθούν στους κατοίκους της Μαυροπηγής σε γενική συνέλευση που θα διοργανωθεί στο προσεχές διάστημα.

Πηγή: Εφημερίδα Πτολεμαίος - ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΗΤΤΑΣ

Διαβάστε περισσότερα...

Επεισόδια ρύπανσης...

Διαβάστε περισσότερα...

"Μαγνήτης" βιοποικιλότητας το γαϊδουράγκαθο...

Μαγνήτης" βιοποικιλότητας αποδεικνύεται η καλλιέργεια αγριαγκινάρας (ή άλλως γαϊδουράγκαθο) στη χώρα μας, αφού στο χώρο όπου αναπτύσσεται "φιλοξενεί" ακόμη και πεταλούδες Αφρικής, που αναπαράγονται την άνοιξη πάνω στα φύλλα της!
Αυτό το γεγονός, μάλιστα, τράβηξε την προσοχή της ομάδας του National Geographic, που εντυπωσιάστηκαν από το θέαμα, όπως λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο επικεφαλής του γνωστού περιοδικού στη χώρα μας Νίκος Μάργαρης.
Όπως μας εξηγεί, επειδή η αγριαγκινάρα είναι η ίδια ζιζάνιο, όχι μόνο επιβιώνει χωρίς λιπάνσεις και αρδεύσεις, αλλά συγχρόνως, δείχνει να έχει δημιουργήσει στις καλλιέργειές της ιδιαίτερα μεγάλη βιοποικιλότητα. "Έμεινα άναυδος από το θέαμα των μεταναστευτικών πουλιών που αντίκρισα σε έκταση, όπου καλλιεργείται αγριαγκινάρα στην περιοχή της Λάρισας", μας λέει ο κ. Μάργαρης.
Μπορεί να είναι γνωστό ότι τα μεταναστευτικά πουλιά είναι εντομοφάγα και συνήθως έρχονται σε ελληνικό έδαφος στις αρχές της άνοιξης, όταν κατά κύριο λόγο εμφανίζονται τα έντομα, αλλά μέχρι σήμερα δεν είχε επισημανθεί ότι το εντυπωσιακό, όπως το χαρακτηρίζει ο κ. Μάργαρης, λουλούδι της αγριαγκινάρας, προσελκύει μεγάλο αριθμό εντόμων, τα οποία το γονιμοποιούν, τρεφόμενα από το νέκταρ του.
Αυτά τα έντομα με τη σειρά τους, όπως μας εξηγεί, είναι η επιθυμητή τροφή για μεγάλο αριθμό μεταναστευτικών πουλιών, τα οποία εγκαθίστανται στις καλλιέργειες, όπου και κατασκευάζουν τις φωλιές τους.
"Αν επισκεφθεί κάποιος αυτές τις καλλιέργειες τον Ιούνιο και τον Ιούλιο διαπιστώνει, όχι μόνον την εντυπωσιακή παρουσία των πουλιών, αλλά και των αυγών που επωάζουν και των νεοσσών τους, που με τη σειρά τους στηρίζουν, με τροφή, σειρά άλλων οργανισμών, όπως τα φίδια", αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Μάργαρης.

Πηγή: Εφημερίδα Real

Διαβάστε περισσότερα...

Η γραμμή τραβήχτηκε...

Αρκετά με τις πολιτισμένες κουβέντες. Τελικά για να καταλάβουν όλα αυτά τα σκουλήκια που κατοικοεδρεύουν στην πατρίδα των λίγων Ελλήνων πρέπει να χρησιμοποιηθούν τα χέρια μας και εφόσον τα χέρια μας έμειναν ορφανά από κασμά, από σφυρί , από ο,τιδήποτε θα έκανε αυτή την χώρα να μπορεί να σηκωθεί όρθια με καθαρή παραγωγή και δημιουργία, είναι καιρός να χρησιμοποιηθούν για την δεύτερη χρήση που τους δόθηκαν από την Φύση: Την βία εναντίον όσων περνούν την διαχωριστική γραμμή της ατομικής αξιοπρέπειας, της ατομικής επιβίωσης αλλά και της προσωπικής δικαιοσύνης.
Το αλάνθαστο φίλτρο ήταν αυτή η οικονομική πτώχευση της χώρας. Με μία χωρίστηκαν τα ξερά από τα χλωρά. Μέσα σε λίγους μήνες, με αποκορύφωμα τις τελευταίες ημέρες, είδαμε όλοι τι λαός είναι οι Νεοέλληνες. Έχουν μεταλλαχθεί τόσο από τον πασοκικό ιό που το μόνο που έχει αξία για αυτούς είναι η τσέπη τους και το τι θα χάσουν σε ατομικό επίπεδο. Είναι μπασμένοι σε μία δεκάδα κόμματα που ανήκουν καθαρά στο σύστημα και κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Δεν υπάρχει ουδεμία εξαίρεση. Όλα στο κόλπο και οι ψηφοφόροι να ρίχνουν νερό στο μύλο του συστήματος κρυμμένοι πίσω από δήθεν ιδεολογίες και εξεγέρσεις για γέλια. Τα μεν να κάνουν κολιγιά με τους κατακτητές, τα δε να κάνουν αντίσταση ζητώντας θρασύτατα εκλογές βασισμένες σε ένα πολιτικό και εκλογικό σύστημα που θα φέρει τα πράγματα σε χειρότερη κατάσταση από ό,τι είναι σήμερα, απλά για να μπουν κι άλλοι προδότες στο παιχνίδι του ξεπουλήματος. Σε χειρότερη κατάσταση από σήμερα διότι θα έχει γίνει και η αποσυμπίεση της οργής ακόμα και των εκατομμυρίων σκουληκιών που αυτό που δεν θέλουν να χάσουν είναι η ήσυχη βολεμένη και ξεπουλημένη τώρα πια ζωούλα τους.
Πολιτισμός τέλος για τους ελάχιστους που τελικά στην γωνία ήταν καθ όλη την εξέλιξη της ιστορίας αυτής της χώρας. Που μόνο στα δύσκολα τούς καλούσαν να μπουν μπροστά, διότι ακουμπούσαν την ευαίσθητη χορδή που λέγονταν Πατρίδα. Για αυτούς τους λίγους Πατρίδα πλέον είναι ό,τι κουβαλάνε μέσα τους και όχι τα τετραγωνικά ακινήτων, χωραφιών και ό,τι άλλο μετριέται με παράδες. Η πατρίδα ποτέ δεν είχε τσέπες ακριβώς όπως ο θάνατος και ίσως γι’ αυτό όσοι την λατρεύουν δεν λογαριάζουν και τον θάνατο.
Αλληλεγγύη τέλος διότι, μικρέ, αισχρέ μικράνθρωπε, η εξουσία που πρέπει να πατηθεί κάτω σαν το σκουλήκι είσαι ο διπλανός μου που ξεπουλάς τα πάντα για το τομάρι σου δηλώνοντας οπαδός οποιουδήποτε κόμματος. Εσύ της διπλανής πόρτας και εσύ του διπλανού γραφείου. Τώρα δεν ξέρω απλά ποιος είσαι αλλά και τι είσαι. Είσαι ο εχθρός μου που χρόνια την είχες δει πασάς και πάσαρες προσωπείο δημοκρατικού. Εσύ που ακόμα και τώρα στον πάτο του βαρελιού που βρισκόμαστε προσπαθείς να βρεις κεφάλι να πατήσεις κι ας είναι και του παιδιού σου.
Δημοκρατία τέλος διότι δεν είναι ψυχικά ανεκτό όταν χίλιοι είναι ηλίθιοι να πρέπει να γίνει και ο ένας που διαφέρει ίδιος με εσάς επειδή αυτό ορίζει το σύστημα. Τέλος για αυτή την μισητή δημοκρατία σου που την εκμεταλλεύθηκες σαν να ήταν πουτάνα και την έκανες ό,τι γούσταρε το άρρωστο μυαλό σου.
Από εδώ και στο εξής ο καθείς από μονάχος. Οι μάχες που θα δοθούν θα είναι σκληρές και ανελέητες. Κι αν θεωρείς ότι είσαι άθραυστος λόγω της κομματικών σου συμμάχων και αθάνατος λόγω των πουγκιών τα οποία γέμιζες λαίμαργα και ελπίζεις ακόμα να γεμίσεις, να γνωρίζεις τούτο: Καταβάθος είσαι πιο μονάχος από όλους τους λίγους μοναχικούς, αφού πατρίδα δεν έχεις να υπερασπιστείς.

Πηγή: http://simplemangreek.blogspot.com/

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

Η ανησυχία τείνει να γίνει πανικός στη Μαυροπηγή...



Πηγή: http://www.kozani.tv/

Διαβάστε περισσότερα...

Αιολική ενέργεια από τα φορτηγά...

Μια πρωτοποριακή αιολική μονάδα που συλλέγει και αξιοποιεί τις αέριες μάζες που μετακινούνται από το πέρασμα των φορτηγών και άλλων μεγάλων οχημάτων στους εθνικούς δρόμους ανέπτυξε μια γαλλική εταιρεία στη Βουργουνδία.
Την αιολική μονάδα κάθετου άξονα ανέπτυξαν το κέντρο τεχνολογίας Cetim και η εταιρεία CITA Productions, η οποία παρότι εξειδικεύεται στα υδραυλικά συστήματα πυρηνικών μονάδων αποφάσισε να πραγματοποιήσει μια «στροφή» προς τις πράσινες τεχνολογίες.
Η πρώτη πιλοτική μονάδα έχει εγκατασταθεί στον εθνικό δρόμο Α6 κοντά στη πόλη Οσέρ. Σκοπός των κατασκευαστών είναι όλες οι ηλεκτροδοτούμενες εγκαταστάσεις των εθνικών οδών της Γαλλίας να γίνουν ενεργειακά αυτόνομες, τοποθετώντας ανά 10 ή 15 χιλιόμετρα τα εναλλακτικά αιολικά.
Ήδη η εταιρεία Autoroutes Paris Rhin Rhône που εγκαθιστά κάμερες και συστήματα καταμέτρησης οχημάτων στις εθνικές οδούς έχει εκφράσει ενδιαφέρον, καθώς οι συσκευές της θα μπορούσαν να ηλεκτροδοτηθούν εξολοκλήρου από την αιολική ενέργεια των φορτηγών.

Πηγή: http://tvxs.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Επεισόδια ρύπανσης...

Διαβάστε περισσότερα...

Υπόσχομαι...


«Υπόσχομαι λοιπόν: Να είμαι τόσο δυνατός ώστε τίποτα να μην μπορεί να διαταράξει την ψυχική μου ηρεμία και γαλήνη. Να εύχομαι υγεία, ειρήνη και ευημερία σε όποιον συναντώ μπροστά μου. Να κάνω όλους μου τους φίλους να νιώσουν το αυτονόητο: ότι μέσα τους υπάρχει κάτι πολύ ιδιαίτερο. Να κοιτάζω την φωτεινή πλευρά των πραγμάτων και να κάνω τα πάντα ώστε η αισιοδοξία μου να γίνεται πραγματικότητα. Να σκέφτομαι μόνο το καλύτερο, να επικεντρώνω τις προσπάθειές μου στο καλύτερο και να περιμένω το καλύτερο. Να χαίρομαι για την επιτυχία των άλλων σα να επρόκειτω για τη δική μου. Να ξεχάσω τα λάθη του παρελθόντος και να προχωρήσω μπροστα, για άλλες μελλοντικές επιτυχίες. Να είμαι πάντα εύθυμος και να χαρίζω ένα αληθινό χαμόγελο σε όποιον συναντάω. Να αφιερώνω τόσο χρόνο στη δική μου πρόοδο ώστε να μη μου μένει χρόνος για να κρίνω τους άλλους. Να είμαι αρκετά μεγάλος ώστε να μην χωράνε μέσα μου ανησυχίες, αρκετά ευγενής ώστε να μην κρατάω θυμό, αρκετά δυνατός ώστε να μη νιώθω φόβο, αρκετά ευτυχισμένος ώστε να μην επιτρέπω να δημιουργούνται προβλήματα. Να έχω καλή γνώμη για τον εαυτό μου και να το διακηρύττω σε όλους, όχι με μεγάλα λόγια αλλά με μεγάλες πράξεις. Να ζω πιστεύοντας ότι ο κόσμος είναι με το δικό μου μέρος, εφόσον κι εγώ του δείχνω με ειλικρίνεια τον καλύτερό μου εαυτό.»

Joe Vitale

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

"Μπαλάκι ευθυνών" για τη Μαυροπηγή...



Πηγή: http://kozani.tv/

Διαβάστε περισσότερα...

Αξιότιμε κύριε άγνωστε...

Χθες το βράδυ ονειρεύτηκα! Ονειρεύομαι σημαίνει δημιουργώ με τη φαντασία μου... "Φαντασία", να και άλλη μια άγνωστη λέξη για εσάς προφανώς· όχι δεν θα την αναλύσω, ψάξτε την μόνος σας, αξίζει τον κόπο... Ονειρεύτηκα, που λέτε, το αύριο και μάλλον είμαι από την μειοψηφία πια των συνομηλίκων μου που το κάνουν. και ξέρετε γιατί; Γιατί πάτε να μας κόψετε και αυτό το δικαίωμα, αλλά όχι, αυτό το δικαίωμα δεν κόβεται. Ίσως θα πείτε «είναι οι ορμόνες, είναι που τα παιδιά δεν έχουν με κάτι άλλο να ασχοληθούν και διαμαρτύρονται κ.ά.», αλλά σίγουρα θα πείτε "άστα μωρέ, θα τους περάσει...". Σωστά, κύριε άγνωστε; Ναι, σωστά, γιατί έτσι πέρασε και σε εσάς. Εσείς η γενιά του ΄73, του υποδείγματος αγώνων και αντίστασης, γίνατε τώρα γενιά υποδείγματος βουλεύματος και λόγων του αέρα. Και πριν καταλήξω σαν και εσάς, θα ονειρευτώ και δεν θα αφήσω κανένα να με σταματήσει με κανένα μέτρο και καμία τρόικα.
Να σας πω όμως κάτι εμπιστευτικά; Εγώ σας θέλω στο μυαλό μου ως η γενιά του υποδείγματος αγώνων και όχι του βουλεύματος. Έτσι για να έχω ένα παράδειγμα, κάτι να μου ανοίγει το δρόμο, αλλά όπως βλέπετε, κύριε άγνωστε, ούτε αυτό...
Και ξέρω, πως η λέξη που σας είπα στην αρχή, κάτι σας θυμίζει. Το «όνειρο» προσπαθήσατε να το ζήσετε και εσείς, παλέψατε και κρεμαστήκατε σε κάγκελα γι’ αυτό, αλλά το θέμα είναι ότι πια είναι για εσάς μια ανάμνηση, μια λέξη που χρειάζεται υπενθύμιση και διευκρίνηση...
Δεν μπορώ να πω με ειλικρίνεια αν «γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον, στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε». Μάλλον, δεν μπορώ να τις γυρίσω, γιατί πρόκειται για το δικό μου μέλλον. Και θα μου πείτε, κύριε άγνωστε, «και πως παλεύεις για το δικό σου μέλλον, με εθιμοτυπικές καταλήψεις και τυπικές αποχές;». Μια κατάληψη πια μπορεί να φαίνεται εθιμοτυπική και σε πολλές περιπτώσεις είναι, ή μάλλον καταντάει. Υπάρχουν, όμως και παιδιά που δεν το αφήνουν αυτό να συμβεί, οργανώνουν πορείες και συνεργάζονται με άλλα σχολεία, θέλουν τους καθηγητές, τους γονείς και την κοινωνία στο πλάι τους, γράφουν κείμενα και αφήνουν την γνώμη τους να ακουστεί. Αυτά τα παιδιά παλεύουν για ένα όνειρο. Αυτά τα βήματα αγώνα τα αναγνωρίζετε;
Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο, να εξερευνήσουμε τα πάντα και να ρίξουμε το σύστημα. Μπορεί να τα καταφέρουμε· μπορεί και όχι, αλλά την προσπάθεια θα την κάνουμε! Είναι η σειρά μας, όπως ήταν η δική σας πριν 30 χρόνια, θυμάστε;

Πηγή: http://www.protagon.gr/-Της Ντίνας Χρύσα,16,Ρέθυμνο

Διαβάστε περισσότερα...

Wastelandscape από 65000 CDs...

Αν αναρωτιέστε τι να κάνετε με τα παλιά σας σκονισμένα CD, κατά αρχάς ξεχάστε την ιδέα να τα πετάξετε. Ένα CD χρειάζεται πάνω από 1 εκατομμύριο χρόνια για να αποσυντεθεί εντελώς σε χώρο υγειονομικής ταφής οπότε πάμε για κάτι καλύτερο..
Η καλλιτέχνης από την Γαλλία Elise Morin και η αρχιτέκτονας Clémence Eliard μάζεψαν 65000 παλιά CD και δημιούργησαν ένα τεράστιο 500 τετραγωνικών μέτρων κυματιστό τοπίο, το οποίο ονόμασαν «Wastelandscape» ή αν προτιμάτε «τοπίο αποβλήτων»...
Μάλλον σας λείπουν αρκετά από τα 65000 αλλά ξεκινήστε και φτιάξτε κάτι μικρότερο.. Ότι και να δημιουργήσετε θα είναι καλύτερο από το να τα πετάξετε!

Πηγή: http://www.dinfo.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

Δυσοίωνες προβλέψεις για το περιβάλλον από τον ΙΕΑ...

Αύξηση κατά 20% των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα ως το 2035 αναμένει ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (ΙΕΑ), θέτοντας τη θερμοκρασία του πλανήτη σε μια τροχιά ανόδου μεγαλύτερης των 3,5 βαθμών Κελσίου. Εφόσον οι προβλέψεις επαληθευτούν οι επιπτώσεις τόσο στο κλίμα όσο και στην παγκόσμια οικονομία θα είναι τεράστιες.
Τα στοιχεία και οι προβλέψεις εμπεριέχονται στην ετήσια έκθεσή του οργανισμού με τίτλο «Παγκόσμιες Ενεργειακές Προοπτικές», που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα.
«Η πόρτα της ανόδου κατά 2 βαθμούς Κελσίου που αποτελεί και το στόχο της διεθνούς κοινότητας παραμένει κλειστή εφόσον οι κυβερνήσεις δεν δεσμευθούν για νέες κλιματικές δράσεις έως το 2017», προειδοποιεί ο IEA, που συμβουλεύει για θέματα ενέργειας τις χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ.
Σύμφωνα με τον Οργανισμό, η αύξηση 20% των εκπομπών πρακτικά σημαίνει ότι το 2035 οι εκπομπές θα έχουν ανέλθει σε 36,5 γιγατόνους. Σε αυτή την περίπτωση οι εκπομπές μεταξύ 2010 και 2035 θα αντιστοιχούν στα ¾ των συνολικών εκπομπών των τελευταίων 110 ετών. Πρακτικά, αν οι χώρες δεν τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους, ο πλανήτης θα τεθεί σε τροχιά ανόδου της θερμοκρασίας κατά 6 βαθμούς Κελσίου.

Ποιες λύσεις προτείνει ο ΙΕΑ
Στην ίδια έκθεση ο ΙΕΑ προτείνει δύο λύσεις:
Α) Εξοικονόμηση ενέργειας και
Β) υλοποίηση προγραμμάτων δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα. Σχετικά με το δεύτερο, υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη της υπέρβασης νομικών και τεχνικών εμποδίων για την υιοθέτηση αυτής της λύσης, επισημαίνοντας ότι έως το 2035 η χρήση λιθανθράκων θα αυξηθεί σε ποσοστό 65%.

Πηγή: www.zougla.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Το Βασίλειο του Μιζεριστάν...

Σε μια μακρινή χώρα που την έλεγαν Μιζεριστάν κατοικούσαν πολλά μικρά ανθρωπάκια με σκυμμένο κεφάλι και θλιμμένο πρόσωπο. Ο βασιλιάς τους που ζούσε με τη μονάκριβη κόρη του σ’ ένα τρανό παλάτι με μια απέραντη αυλή, παρέα με νάνους, μαριονέτες που τσακώνονταν συνέχεια για την καλύτερη θέση στο ράφι, κάτι παράξενα πλασματάκια με τεράστιες γλώσσες που έκαναν ακροβατικά για να διασκεδάζουν το βασιλιά τους και μια ξύλινη κούκλα με μια πελώρια μύτη. Κάθε μέρα στο Μιζεριστάν ήταν τόσο ίδια με... την προηγούμενη που οι κάτοικοι της χώρας δεν ξεχώριζαν τη μέρα από τη νύχτα, το χειμώνα από το καλοκαίρι. Σκυμμένα κεφάλια και θλιμμένα πρόσωπα σε όλη τη χώρα, τσακωμοί και ακροβατικά στην απέραντη αυλή του βασιλιά ξανά και ξανά. Ώσπου μια μέρα, ένα από τα πλασματάκια με τις τεράστιες γλώσσες, εκείνο που συνήθιζε να κάνει τα πιο περίτεχνα ακροβατικά για να διασκεδάσει το βασιλιά, με με μια αλλόκοτη κωλοτούμπα βρίσκεται μπροστά του και του λέει: - Καλημέρα πολυχρονεμένε μου αφέντη! - Καλημέρα Αιθελόντη, απαντά ο βασιλιάς. - Άρχοντα μου, στην άλλη άκρη του βασιλείου σου, είπανε πως είδαν κάποιον από τους υπηκόους σου να χαμογελά και να σηκώνει ψηλά το κεφάλι του. Λένε μάλιστα πως αντίκρισε ακόμη τον ήλιο και τον ουρανό! Όλη η αυλή σάστισε και ο βασιλιάς έβγαλε μια φωνή που ακούστηκε στα πέρατα της χώρας: - Ψάξτε σε κάθε γωνιά της χώρας μου και βρείτε αυτόν που παράκουσε το λόγο μου! Όποιος τον βρει και τον οδηγήσει στο παλάτι μου θα πάρει το μισό βασίλειό μου! Οι νάνοι, οι μαριονέτες, τα πλασματάκια με τις τεράστιες γλώσσες και η ξύλινη κούκλα με την πελώρια μύτη βάλθηκαν να τρέχουν πανικόβλητα για να ικανοποιήσουν την επιθυμία του βασιλιά τους. Σκορπίστηκαν και όργωσαν το Μιζεριστάν από άκρη σε άκρη, προσπαθώντας να βρουν αυτόν που παράκουσε την εντολή του βασιλιά και ατίμωσε τη χώρα. Οι μαριονέτες περπατούσαν πολύ αργά, όχι μόνο γιατί τα χέρια και τα πόδια τους ήταν δεμένα με σχοινιά, αλλά και γιατί τσακώνονταν και πάλι μεταξύ τους για την καλύτερη διαδρομή όπως έκαναν προηγούμενα για την καλύτερη θέση στο ράφι. Οι νάνοι, όσο κι αν προσπαθούσαν, δεν μπορούσαν να φτάσουν τα ψηλά δέντρα για να ψάξουν τα κλαδιά τους, ούτε να δουν αν κρυβόταν κανείς πίσω από τα πανύψηλα τείχη του Μιζεριστάν. Τα πλασματάκια με την τεράστια γλώσσα λαχάνιασαν τόσο από το πολύ περπάτημα που η γλώσσα τους βγήκε ακόμη πιο έξω. Έγινε μάλιστα τόσο μεγάλη που με κόπο πια μπορούσαν να τη σηκώνουν. Τότε η ξύλινη κούκλα με την πελώρια μύτη σκέφτηκε: Κανείς από τους άλλους αυλικούς δεν κατάφερε να βρει τον υπήκοο που γελά και κοιτά τον ουρανό και τον ήλιο. Η μόνη ελπίδα του βασιλιά είμαι εγώ! Αλλά πώς θα τον αναγνωρίσω; Στο Μιζεριστάν δεν έχω δει ποτέ κανέναν που να μην έχει σκυμμένο κεφάλι και θλιμμένο πρόσωπο! Μετά από λίγη ώρα το αποφάσισε: θα πήγαινε στο βασιλιά να του πει ότι τον βρήκε και τον τρύπησε με την πελώρια μύτη του και για να μην τον κουβαλάει από την άλλη άκρη του Μιζεριστάν τον άφησε εκεί, μπρούμυτα στο χώμα. Η τιμωρία αυτή θα ικανοποιήσει το βασιλιά, σκέφτηκε και θα τον κάνει να μου δώσει αν όχι το μισό από το βασίλειό του, τουλάχιστον το ένα τέταρτο. Έτσι, λοιπόν, χαρούμενη πήρε το δρόμο του γυρισμού και για να γίνει πιο εύκολα πιστευτή από το βασιλιά, γρατζούνισε τη μύτη της σε 12 σημεία. Καθώς πλησίαζε στο παλάτι βλέπει ανάστατη την αυλή και το βασιλιά να κλαίει απαρηγόρητος σε μια γωνιά. - Θρίαμβος, άρχοντά μου! Ο ανυπάκουος υπήκοός σου τιμωρήθηκε. Εγώ ο ίδιος με την πελώρια μύτη μου τον κατατρόπωσα και τον τιμώρησα όπως του έπρεπε! Μου αξίζουν συγχαρητήρια για το ηρωικό μου κατόρθωμα! - Χάσου από τα μάτια μου, ψεύτρα! Είσαι η χειρότερη από όλους τους αυλικούς μου, άρχισε να φωνάζει ο βασιλιάς. Μα εγώ εκτέλεσα την εντολή σου κατά γράμμα, πολυχρονεμένε μου αφέντη! Και να η απόδειξη: η χτυπημένη σε 12 σημεία μύτη μου! - Πάρτε την από μπροστά μου και κλείστε τη στη φυλακή! Η κούκλα αυτή λέει ψέματα. Ο ανυπάκουος υπήκοός μου σήκωσε τόσο ψηλά το κεφάλι του που αντίκρισε τη μονάκριβη θυγατέρα μου! Εκείνη που ποτέ της δεν είχε δει κανέναν να χαμογελά, τον ερωτεύτηκε αμέσως και τον ακολούθησε. Κανένας σας δεν έκανε το παραμικρό για να την εμποδίσει, γιατί όλοι σας νοιαστήκατε μόνο για το βασίλειό μου που εκείνη χωρίς δεύτερη σκέψη εγκατέλειψε! - Κι εγώ ο ίδιος το αρνούμαι εδώ και τώρα, φώναξε ο βασιλιάς, φτάνει να ξαναδώ τη μονάκριβη θυγατέρα μου! Οι δυο νέοι που άκουσαν τη σπαρακτική φωνή του συγκινήθηκαν και έτρεξαν κοντά του, του χαμογέλασαν και τον αγκάλιασαν. Καμιά μέρα πια στη χώρα αυτή δεν ήταν ίδια με τις προηγούμενες και όλα τα ανθρωπάκια χαμογελούσαν πια ελεύθερα και κοιτούσαν ψηλά.

Πηγή: apneagr-Μαρία Ψαρρού

Διαβάστε περισσότερα...
 
back to top