Η Ελλάδα μπορεί;;;

Υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να λάβει σημαντικά μέτρα για τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, γιατί είναι μια μικρή χώρα που δεν παράγει πολλούς ρύπους και δεν μπορεί να επηρεάσει τους ισχυρούς του κόσμου. Αυτή είναι μια μοιρολατρική άποψη, που δεν λαμβάνει υπόψη ότι η Ελλάδα ως ανεπτυγμένη χώρα έχει μερίδιο ευθύνης.
Είναι μια άποψη που συντηρεί ένα ρυπογόνο μοντέλο ανάπτυξης, αγνοώντας ότι η προστασία του περιβάλλοντος μπορεί να φέρει σημαντικά οικονομικά οφέλη και κυρίως να διασφαλίσει την μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των πολιτικών μιας χώρας.
Η αδράνεια δεν μπορεί πλέον να αποτελεί επιλογή για την Ελλάδα. Αντιθέτως, η έγκαιρη και συνειδητή στροφή προς την «αειφόρο οικονομία» μπορεί να αποτελέσει το εφαλτήριο για μια Ελλάδα ανταγωνιστική και κυρίως βιώσιμη. Αυτήν την κρίσιμη στιγμή, το WWF Ελλάς καταθέτει στον δημόσιο διάλογο, ένα ισχυρό και ρεαλιστικό όραμα για την Ελλάδα, με ορίζοντα το 2050. Με τη νέα μελέτη του WWF Ελλάς «Λύσεις για την κλιματική αλλαγή: Όραμα βιωσιμότητας για την Ελλάδα του 2050», προτείνεται το μονοπάτι που πρέπει να ακολουθήσει η Ελλάδα και τις δέσμες μέτρων που μπορεί να υλοποιήσει, προκειμένου να τηρήσει τις μελλοντικές δεσμεύσεις της και να μειώσει εγκαίρως τις εκπομπές της, περιορίζοντας το όποιο βραχυπρόθεσμο οικονομικό κόστος.
Σύμφωνα με τα πορίσματα της μελέτης, η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να μειώσει τις εκπομπές της ως το 2050 κατά 67% σε σχέση με το έτος βάσης 1990. Η μείωση αυτή αντιστοιχεί στην έκλυση μόλις 36 εκ. τόνων διοξειδίου του άνθρακα (CO2) στην ατμόσφαιρα το 2050 (από 109 εκ. τόνους το 1990). Λαμβάνεται μάλιστα ως δεδομένο ότι ο περιορισμός των εκπομπών θα συνυπάρξει με την απρόσκοπτη ανάπτυξη της χώρας, θεωρώντας ότι η αύξηση του ΑΕΠ θα συνεχιστεί με ρυθμό 3% έως το 2020, για να μειωθεί ύστερα στο 1,5% ετησίως από το 2020 έως το 2050, προσεγγίζοντας έτσι το μέσο ευρωπαϊκό όρο.
Το τελικό αποτέλεσμα, δηλαδή η επίτευξη της μείωσης των εκπομπών και της κάλυψης των αναπτυξιακών αναγκών θα προέλθει μέσα από μια σειρά παρεμβάσεων και γενναίων πολιτικών σε όλους τους τομείς, δηλαδή στους τομείς της ηλεκτροπαραγωγής, βιομηχανίας, μεταφορών, κτιρίων, αποβλήτων και γεωργίας. Ειδικά για τον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής, που συμβάλλει τα μέγιστα στην κλιματική αλλαγή, προτείνεται η μετάβαση σε ένα μοντέλο που δίνει έμφαση στον περιορισμό της ζήτησης, στην εξοικονόμηση ενέργειας και στην προώθηση των ανανεώσιμων πηγών (ΑΠΕ). Συγκεκριμένα, η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα του 2050 μπορεί να ανέρχεται σε μόλις 73.000 GWh, καλυπτόμενη από ΑΠΕ κατά 58%, από φυσικό αέριο κατά 23% και από λιγνίτη κατά μόλις 16%, χωρίς τη χρήση του εξαιρετικού ρυπογόνου λιθάνθρακα και της επικίνδυνης πυρηνικής ενέργειας.
Ο ρεαλισμός της πρότασης του WWF Ελλάς προκύπτει και από το εκτιμώμενο κόστος παρεμβάσεων σε όλους τους τομείς. Η μείωση, λοιπόν, των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά 67% το 2050 θα έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός μέσου κόστους 20 € ανά τόνο μη εκλυόμενου CO2. Αυτό ισοδυναμεί με ετήσιες δαπάνες περίπου 0,7% του ΑΕΠ, ποσό ελάχιστο σε σχέση με το κόστος από την μη-εκπλήρωση των δεσμεύσεων της χώρας ή σε σχέση με τις νέες θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν π.χ. από την προώθηση των ανανεώσιμων πηγών, και την δημιουργία κατοικιών μηδενικής κατανάλωσης ενέργειας. Για παράδειγμα, η αδυναμία περιορισμού των εκπομπών στην ηλεκτροπαραγωγή θα έχει ως αποτέλεσμα η ΔΕΗ να καταβάλλει -μέσα από το σύστημα εμπορίας ρύπων- τουλάχιστον 2 δις € ετησίως από το 2013 και έπειτα, χωρίς κανένα όφελος για το περιβάλλον και τον καταναλωτή.
Η έγκαιρη μείωση των εκπομπών, εκτός του ότι θα βοηθήσει στην ομαλή και χωρίς κλυδωνισμούς μετάβαση της Ελλάδας σε μια αειφόρο και δικαιότερη οικονομία, θα διασφαλίσει την λήψη κατάλληλων μέτρων στον τομέα της προσαρμογής της χώρας στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής (π.χ. μέτρα καλύτερης διαχείρισης των υδάτινων πόρων, περιορισμού της ερημοποίησης κλπ). Οι απαιτούμενες παρεμβάσεις σε όλα τα επίπεδα είναι γενναίες και προϋποθέτουν ισχυρή και αταλάντευτη βούληση, καθώς πρέπει σε πολύ βραχύ χρονικό διάστημα να συντελεστεί η στροφή της χώρας προς μια κοινωνία «χαμηλής έντασης άνθρακα». Πλέον, οι εθνικές πολιτικές για την ενέργεια και την κλιματική αλλαγή δεν πρέπει να παραμείνουν προσκολλημένες σε προοπτικές τετραετίας, αλλά να θέτουν τις βάσεις για ευρύτερο και μακρόπνοο προγραμματισμό.
Ο δρόμος που οδηγεί στην «βιώσιμη ανάπτυξη» είναι ακόμα ανοιχτός και πρέπει να τον ακολουθήσουμε! Για αυτό το WWF Ελλάς ζητά από τους Έλληνες πολίτες να στηρίξουν με τη ψήφο τους όσους προσεγγίζουν με μεγαλύτερη σοβαρότητα το ζήτημα της βιώσιμης ανάπτυξης, να στηρίξουν όσους πραγματικά μπορούν να κάνουν πράξη το όραμα για μια βιώσιμη Ελλάδα του μέλλοντος.
Δείτε την επιστημονική έκθεση της οργάνωσης με τίτλο «Λύσεις για την κλιματική αλλαγή: όραμα βιωσιμότητας για την Ελλάδα του 2050»

(Η έκθεση υπάρχει και στο site του Συλλόγου μας www.pontokomi.com)