Κάποτε στο δάσος ζούσαν τρία μικρά γουρουνάκια, ο Χοντρούλης, ο Ζωηρούλης (! ) και ο Ατακτούλης. Το καλοκαίρι περνούσε και τα τρία γουρουνάκια έπαιζαν αμέριμνα και ξετρέλαιναν όλο το δάσος με τις φωνές και τα παιχνίδια τους.
Άρχισαν να πέφτουν τα πρώτα Φθινοπωρινά φύλλα και οι μικροί μας φίλοι αποφάσισαν πως θα έπρεπε να χτίσουν από ένα σπιτάκι για να περάσουν ένα ζεστό χειμώνα. Στο δάσος είχαν αρχίσει να κυκλοφορούν και κάποιες φήμες πολύ ανησυχητικές για τα γουρουνάκια μας. Ένας κακός λύκος είχες μετακομίσει από ένα κοντινό δάσος στο δικό τους δάσος και το χειρότερο από όλα ήταν ότι ο κακός λύκος τρελαινόταν για γουρουνίσιο μπριζολάκι στα κάρβουνα! Έτσι και τα τρία άρχισαν να καταστρώνουν σχέδια για το πώς θα κτίσουν τα σπιτάκια τους μόνα τους μιας και ο επίσημος αρχιτέκτονας του δάσους, ο σεβαστός κύριος κούνελος, είχε πάει για διακοπές στην Καροτούπολη και αποφάσισε να μη ξαναγυρίσει.
Ο Ατακτούλης, γνωστός τεμπελάκος και βολεψάκιας, αποφάσισε να φτιάξει το σπιτάκι του χωρίς κόπο με άχυρα. Μάζεψε λίγα άχυρα και σε μερικές ώρες έτοιμο το σπιτάκι. Ο Ζωηρούλης, λίγο πιο σοβαρός από τον Aτακτούλη καθότι μεγαλύτερος και λάτρης των χωριάτικων σπιτιών με προσωπικότητα, αποφάσισε να φτιάξει το δικό του σπιτάκι με ξύλο. Μια και δύο, σε δύο μέρες έκοψε τα ξύλα και το σπιτάκι ήταν έτοιμο. Ο Χοντρούλης που είχε και θείο μάστορα και ήξερε την τέχνη, το παίδεψε από δω το παίδεψε από κει και αποφάσισε να φτιάξει το δικό του σπιτάκι με πέτρες και τούβλα και λάσπη. Πέρασε μια εβδομάδα και ο Χοντρούλης ακόμα πάλευε με το σπιτάκι και αφού το έφτιαξε έψαξε να βρει όλες τις ατέλειες και να τις διορθώσει όσο πιο καλά και γερά μπορούσε.
Τα παιχνίδια και οι τρέλες συνεχίστηκαν μέχρι που μια μέρα ο κακός λύκος εμφανίζεται και τα τρία φιλαράκια μας έτρεξαν να κρυφτούν στα σπιτάκια τους για να γλιτώσουν από τα δόντια του που ήτανε και πολύ κοφτερά!
Ο λύκος βλέπει το αχυρένιο σπιτάκι του Ατακτούλη και αρχίζει να το σπρώχνει με δύναμη. Το σπιτάκι κατέρρευσε με τη μια και ο Ατακτούλης πανικόβλητος τρέχει στο σπίτι του Ζωηρούλη για καταφύγιο. Ο λύκος τον κυνηγάει μέχρι εκεί και σπρώχνει δυνατά το ξύλινο σπιτάκι. Μια και δυο, πάει η αρχιτεκτονική του Ζωηρούλη. Το σπιτάκι με τα δύο γουρουνάκια κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος.
Αρπάζει ένα κορμό από δίπλα και αρχίζει να χτυπάει το σπίτι με μανία. Αλλά μάταια. Είδε και απόειδε ο λύκος μας ο έρμος ( και πολύ πεινασμένος παρακαλώ) και αναγκάστηκε να φύγει και να μην ξαναγυρίσει ποτέ στα τρία γουρουνάκια…που έζησαν αυτά καλά και έμαθαν τελικά πως η καλή κατασκευή στον λύκο και στον σεισμό φαίνεται!
Τι μας λέει το παραμύθι για τις σχέσεις μας; Πολλά! Δείτε το κάθε γουρουνάκι σαν μια διαφορετική προσωπικότητα ανθρώπου. Ο Ατακτούλης με το αχυρένιο σπιτάκι είναι ο τύπος που δεν σκέφτεται και πολύ και έχει το μυαλό του συνεχώς στο παιχνίδι και στις εύκολες λύσεις – τις λύσεις του ποδαριού. Ποτέ δεν προβληματίστηκε, ποτέ δεν προσπάθησε αλλά πάντα έκανε προχειρότητες και επιπολαιότητες. Το αχυρένιο σπιτάκι του εκτός από τον αχυρένιο χαρακτήρα του μπορεί να αντιπροσωπεύει και την αχυρένια σχέση που αυτός ο τύπος ανθρώπου θα μπορούσε να είχε δημιουργήσει. Μια σχέση που μπάζει από παντού και πάει όπου την φυσάει ο άνεμος. Αυτός ο τύπος ανθρώπου δεν έχει δυνατό χαρακτήρα, έχει ατελή προσωπικότητα και πολλά ελαττώματα. Ενδοσκόπηση μηδέν και προβληματισμός στο απειροελάχιστο. Όλα καλά και όλα ανθηρά για τον φίλο μας και το σπιτάκι του όσο δεν υπάρχει καμία απειλή και κανένα πρόβλημα. Μόλις όμως μια απειλή εμφανίζεται στο προσκήνιο ο ίδιος μένει ανοχύρωτος στον κίνδυνο, το σπιτάκι του καταρρέει και τρέχει στους γύρω του για βοήθεια.
Ο Ζωηρούλης και το ξύλινο σπιτάκι του, αντιπροσωπεύουν το άτομο που έχει κάποιους προβληματισμούς μεν, αλλά δεν το ψάχνει και πολύ δε. Βολεύεται με ημίμετρα. Η ξύλινη σχέση που αντιπροσωπεύει το σπιτάκι του, έχει κάποιες βάσεις αλλά όχι ιδιαίτερα στέρεες. Οι απόψεις είναι συγκεχυμένες και οι προοπτικές της μάλλον αβέβαιες. Το άτομο αυτό προβληματίζεται λίγο, προσπαθεί στη σχέση του λίγο, αλλά το αποτέλεσμα αν και καθυστερημένα, έρχεται να δώσει την ίδια κατάληξη με αυτήν του προηγούμενου φίλου μας: την καταστροφή, την έκθεση στον κίνδυνο, το φόβο και το πλήγωμα.
Τέλος, το τρίτο γουρουνάκι, ο Χοντρούλης, αντιπροσωπεύει το άτομο με δυνατό χαρακτήρα, το άτομο που προσπαθεί, προβληματίζεται, θυσιάζεται κα αγωνίζεται για το καλύτερο. Η σχέση από τούβλα, πέτρες και λάσπη είναι η σχέση με γερές βάσεις, δυνατούς ψυχικούς δεσμούς και οχύρωση προς τους εξωτερικούς κινδύνους. Η σχέση που δονείται αλλά δεν καταρρέει, που δεν φθείρεται, που εξελίσσεται και βελτιώνεται με την πάροδο του χρόνου, που σηκώνει επισκευές και συντήρηση και αποτελεί καταφύγιο και στήριγμα ζωής.
Εσείς ποιο γουρουνάκι θα θέλατε να είστε; Προσωπικά θα επέλεγα το τρίτο, αυτό με την ισορροπημένη προσωπικότητα και την ασφάλεια που του προσφέρει το σπιτάκι του και μια όμορφη σχέση.
Ηθικά διδάγματα; Χτίστε ένα δυνατό εαυτό, μια στερεή προσωπικότητα με όσο το δυνατό λιγότερες ατέλειες. Φροντίζετε ασταμάτητα να εντοπίζετε τις ατέλειες σας με ειλικρίνεια και να προσπαθείτε να τις βελτιώσετε όσο το δυνατό καλύτερα. Οχυρώστε τη σχέση σας με τα πιο στέρεα και ανθεκτικά υλικά που είναι η αγάπη, η αφοσίωση, η τρυφερότητα, η επικοινωνία, το κοινό όραμα και τα όνειρα και κανένας, ποτέ, ούτε και εσείς οι ίδιοι, δε θα μπορέσετε να την γκρεμίσετε. Οι κακοί λύκοι βρίσκονται στο μυαλό μας και με το μυαλό μας μπορούμε να τους νικήσουμε, εκπαιδεύοντας το.
Οι όμορφες σχέσεις προϋποθέτουν προσωπική βελτίωση αλλά και φροντίδα. Φροντίστε τις σχέσεις σας, ενδιαφερθείτε για αυτές. Μην τις καταστρέφετε με καυγάδες, εγωισμούς, διαφωνίες. Μην τις παραμελείτε με τη δουλειά σας. Εντοπίστε και τα δικά τους προβλήματα και παλέψτε για την ευτυχία σας, για την αγάπη σας, για το / τη σύντροφο σας, για το κοινό σας ‘εμείς’.
Ποιος καταστρέφει τις σχέσεις μου; Ποιος ευθύνεται για την ευτυχία μου; Ποιος θα ζήσει καλά και ακόμα καλύτερα μέσα στο σπιτάκι μιας υπέροχης σχέσης…όταν το προσπαθήσει; Ακόμα αναρωτιέστε;
Απόσπασμα από το βιβλίο: ” Κι έζησαν αυτοί καλά…με εμάς τι γίνεται”
Πηγή: http://mybellavista.wordpress.com/
.gif)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου