Το άδικο...

«Το άδικο προχωράει σήμερα με βήμα όλο σιγουριά. Οι καταπιεστές προετοιμάζονται για δεκάδες χιλιάδες χρόνια. Η βία εξασφαλίζει: Οπως ακριβώς είναι, έτσι θα μείνει. Καμιά φωνή δεν αντηχεί έξω από τη φωνή των κυριάρχων. Και στις αγορές λέει η εκμετάλλευση αδιάντροπα: Τώρα εγώ πρώτη ξεκινάω.
Μα κι απ' τους καταπιεσμένους λένε πολλοί τώρα: Αυτό που θέλουμε, ποτέ δεν πρόκειται να γίνει.
Οποιος ακόμα ζει, δε λέει: Ποτέ! Το σίγουρο δεν είναι σίγουρο. Οπως ακριβώς είναι, έτσι δε μένει. Οταν πουν ό,τι είχανε οι κυρίαρχοι να πούνε Θα μιλήσουνε οι κυριαρχούμενοι. Ποιος τολμάει να πει: Ποτέ; Ποιος φταίει, σαν η καταπίεση παραμένει; Εμείς. Ποιος θα φταίει σαν η καταπίεση συντριβεί; Εμείς πάλι. Οποιος γονατισμένος είναι, όρθιος να σηκωθεί! Οποιος χαμένος είναι, να παλέψει!
Οποιος την κατάστασή του έχει αναγνωρίσει, πώς να εμποδιστεί; Γιατί οι νικημένοι του σήμερα είναι οι νικητές του αύριο Και το Ποτέ γίνεται: Σήμερα ακόμα!.»
Μπρεχτ