Μετά χρεωκοπίας...

"Ανάθεμα και κατάρα στους κλέφτες του δημόσιου βίου", "κρεμάλα στους πολιτικούς", "να πάνε φυλακή τα λαμόγια", "κάθαρση τώρα",είναι μερικές απ' τις κραυγές των αγανακτισμένων Ελλήνων για την κρίση. Κρίση που δείχνει αξεπέραστη όσα δις ευρώ και να μας δανείσουν, κρίση που δεν είναι μονό λογιστική, κρίση που δεν αποτυπώνεται μόνο σε οικονομικά μεγέθη, αλλά είναι κρίση βαθύτατη και ριζωμένη πια στις ζωές όλων μας। Είναι κρίση αξιων, νοοτροπιας και ήθους! Είμαι ένας πολίτης που ζούσα και εργαζόμουν στη χώρα αυτή και θεωρώ τον εαυτό μου μοναδικό και αναντικατάστατο, σπάνιο είδος της ανθρώπινης αλυσίδας που όλοι πρέπει να φροντίζουν για μένα, γιατί έχουμε δημοκρατία। Συνάνθρωπε μπορεί να μην καταχράστηκα δημόσιο χρήμα, μπορεί να μην έγινα πολιτικός, μπορεί να μην έχτισα βίλες, μπορεί να μην έκανα χλιδατους γαμους στο εξωτερικό, μπορεί να μη μπήκα σε κότερο ποτέ μου, αλλά σε έκλεψα και εγώ, και θα σε κλέβω συνέχεια και καθημερινά γιατί είμαι συμφεροντολόγος, ατομιστής, νάρκισσος, ασυνεπής που δεν ξέρω τι θα πει αυτοκριτική και πάντα μου φταίνε οι άλλοι. Σου κλεψα την ησυχία σου όταν για να επιδειχτώ στη γειτονιά πέρασα από το σπίτι σου με διαπασών τη μουσική και την εξάτμιση να μουγκρίζει. Σου κλεψα την γαλήνη σου όταν προσπάθησες να περάσεις τη διάβαση πεζών και εγώ εστεκα αγέρωχος με το 36 άτοκες δόσεις αυτοκίνητο μου πάνω της. Σου έκλεψα τη θέση παρκινγκ βάζοντας οριζόντια τη μηχανή μου γιατί στη γειτονιά υπάρχω μόνο εγώ και η γυναίκα μου πρέπει να παρκάρει χωρίς να δυσκολευτεί όταν έρθει απ τη δουλειά. Σου κλεψα τη ουρά στο σούπερ μάρκετ, γιατί βιαζόμουν. Σου ζήτησα 120 ευρώ για να σου βάλω ένα αιρ κοντισιον χωρίς να σου κόψω απόδειξη. Σου πήρα 100 ευρω την ημέρα για ένα δωμάτιο το χειμώνα σε χωριό της ελληνικής υπαίθρου γιατί μια καντηλήθρα στην παρουσίασα για τζάκι. Σου χρέωσα 4 ευρώ τον καφέ, 6 ευρώ τη χωριάτικη και 10 ευρώ το ποτό γιατί όλοι τόσο τα έχουν. Εκμεταλλεύτηκα την πετρελαϊκή κρίση και χωρίς καθυστέρηση σου ανέβασα την τιμή στα καύσιμα αισχροκερδώντας εις βάρος σου ενώ ξέχασα να τις κατεβάσω όταν πέρασε η κρίση. Σου στέρησα τα δελτία κοινωνικού τουρισμού γιατί μπορώ να αποκρύπτω εισοδήματα μου και να εμφανίζομαι σαν δικαιούχος. Πήρα επιδόματα και επιδοτήσεις με πλασματικά στοιχεία και τώρα φωνάζω να φέρουν πίσω τα κλεμμένα. Σήκωσα κομματικές σημαίες, ένιωθα δέος όταν με κέρναγε και με χαιρετούσε ο βουλευτής στο καφενείο, ψήφιζα για ιδιοτελείς σκοπούς, ξερογλειφόμουν στα πολιτικά γραφεία για να έχω έναν άνθρωπο για τις δουλειές μου και τώρα απαιτώ να πάει φυλακή. Έδωσα φακελάκι σε γιατρό για να σε παρακάμψω στη λίστα και να σωθώ εις βάρος σου. Λάδωσα το μηχανικό της πολεοδομίας να κάνει τα στραβά ματιά μέχρι να σηκώσω το αυθαίρετο σε δασική έκταση και μετά πήγα στο σύνταγμα σε καντηλοφορια να κλάψω για τα δάση που κάηκαν. Έψαξα και βρήκα γνωστο στην εφορία να γλιτώσω το πρόστιμο που μου επιβλήθηκε για φορολογικές παραβάσεις και μετά παραπονέθηκα για τη διαπλοκή. Πέταξα το άδειο πακέτο τσιγάρων απ το αυτοκίνητο και μετά θύμωσα με την αμέλεια των αρχών να καθαρίσουν τα φρεάτια και να πλημμυρίσει η γειτονιά μου. Σε εμπόδισα να περπατήσεις ελεύθερα στο πεζοδρόμιο γιατί άφησα το αυτοκίνητο, μιας και πετάχτηκα για δυο λεπτά σε μια δουλειά. Τα έβαλα με τους αλλοδαπούς που μολύνουν την χώρα μου ενώ τους εκμεταλλεύτηκα για φτηνή και ανασφάλιστη εργασία. Ενώ ήξερα πως τα τανκς που κατεβηκαν στους δρόμους, κατέλυσαν την δημοκρατία και ζημίωσαν τη χώρα μου, είδα πως οι αγρότες μπορούν να κλείνουν τους δρόμους, οι λιμενεργάτες τα λιμάνια γιατί τα αιτήματα των συντεχνιών είναι πιο πάνω απ τα δικα μου δικαιώματα. Ενώ ήξερα πώς είναι να φέρεσαι σαν πολίτης και σαν άνθρωπος έχοντας υποχρεώσεις και δικαιώματα προτίμησα να φερθώ σαν καταναλωτής και χουλιγκανος. Ενώ έλεγα πως οι πολιτικοί είναι εντολοδόχοι ξένων συμφερόντων και υπηρετούν οικονομικούς παράγοντες, με φανατισμό τους υποστήριζα στις εκλογές δίνοντας τους μια ακόμη ευκαιρία.και κάπως έτσι έφτασα να ζω το ψέμα μου συμπολίτες. Επιδόθηκα σε ασταμάτητη κατανάλωση προκειμένου να βρω ταυτότητα. Υποτίμησα τη σημασία της παιδείας και των αξιών και προτίμησα να μιμηθώ το life style της τηλεόρασης. Ταύτισα την ευτυχία με το τριήμερο στην Αράχοβα, το Καγιεν και το playstation. Η αυταπάτη της παντοδυναμίας μου ενισχύθηκε με την πιστωτική κάρτα॥ μπορούσα να αποκτήσω περισσότερα από όσα άντεχε η τσέπη μου. Χωρίς εγκράτεια ζήτησα να δανειστώ για να απολαύσω αγαθά που έβλεπα να απολαμβάνουν οι πλούσιοι και ήθελα να τους μοιάσω. Εγκατέλειψα το χωριό μου για να γίνω υπάλληλος των 700 ευρώ. Άφησα την ποιότητα ζωής στην ύπαιθρο για να ζήσω σε ένα δυαράκι στη Κυψέλη και χλεύασα τους χωριάτες. Ενιωθα σπουδαιος αν τη Δευτερα το πρωι μιλουσα στη δουλεια για το 2ημερο που πέρασα στα χιονια ή την κρεπαλη στα μπουζουκια. Χρεοκόπησα νεοέλληνα...γιατί πια δεν ξέρω τι είναι σωστό και τι λαθος, τι είναι δίκαιο και τι αδικο. ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΜΩΣ ΚΑΤΙ... δε θα λυτρωθώ απ τα spreads ούτε απ τους οίκους αξιολόγησης. Για να σηκωθώ ξανά χρειάζεται περισυλλογή συγκέντρωση και αυτοκριτική χρειάζεται εσωτερική επανάσταση. «Επανάσταση της συνείδησης» που λέει και ο Krishnamurti. Ηρθε ο καιρός να αλλάξω ,γιατί αν δε το κάνω, η νέα γενιά από λαμογια παραμονεύει να πάρει τη θέση των απερχομένων και το νέο κύμα σκανδαλών που θα παραξει ξανά το σύστημα θα με βρει πάλι να σκούζω σαν παρθένα. Οφείλω να παραδώσω ένα καλύτερο κόσμο στα παιδιά μου...

Αγνώστου Συγγραφέως...