Ο μύθος του Ερυσίχθωνα...

Ο Ερυσίχθων, νέος, ωραίος, δυνατός, πλούσιος και επιτυχημένος, βασιλιάς στην Θεσσαλία, είχε αποκτήσει μεγάλη φήμη, όχι για τα ηρωικά του κατορθώματα, ούτε για την καλοσύνη του, αλλά για την σκληρότητα του, τον οξύθυμο χαρακτήρα του, και την πλεονεξία του. Θέλοντας να χτίσει ένα μεγαλόπρεπο παλάτι αποφάσισε να κόψει ξύλα από ένα δάσος κοντά στο παλάτι του. Έτσι ο Ερυσίχθονας άρχισε να κόβει αλόγιστα τα δέντρα του δάσους. Οι υπήκοοι του έχοντας διαπιστώσει την κατάχρηση που έκανε εξαιτίας της πλεονεξίας του, προσπάθησαν να τον μεταπείσουν για την άσκοπη κοπή τόσων δένδρων, και του εξέφρασαν τους φόβους τους για το ενδεχόμενο να ξεσπούσε επάνω του η οργή της Δήμητρας.
Ο Ερυσίχθονας όχι μόνο δεν έλαβε υπόψιν του τις προειδοποιήσεις των ανδρών του, αλλά εκστόμισε σκληρά λόγια τόσο για τα δέντρα, τις νύμφες Αμαδρυάδες αλλά και για την θεά της γεωργίας. Όταν ο Ερυσίχθονας έκοψε το γηραιότερο δένδρο, η νύμφη που κατοικούσε εντός του τον προειδοποίησε πως θα τιμωρηθεί για την άσχημη συμπεριφορά του. Πράγματι η Δήμητρα εξοργίστηκε τόσο πολύ που αποφάσισε να τον τιμωρήσει παραδειγματικά. Πρόσταξε την θεά Πείνα να τον επισκεφτεί. Η Πείνα υπάκουσε αμέσως κάνοντας τον βασιλιά της Θεσσαλίας να πεινάει συνεχώς.
Ο Ερυσίχθονας άρχισε να υποφέρει καθώς έβλεπε ότι η πείνα του δε μπορούσε να κορεστεί με κανένα τρόπο, όσο και αν έτρωγε. Σύντομα άρχισε να χάνει όλο του την περιουσία, για να μπορεί να έχει χρήματα ώστε να αγοράζει φαγητό. Στο τέλος αναγκάστηκε να πουλήσει το παλάτι του, τους δούλους του και την όμορφη μοναχοκόρη του.Τελικά ο Ερυσίχθονας, λιμοκτονώντας έφαγε τις ίδιες του τις σάρκες.
Ο μύθος αυτός συμβολίζει την αδηφαγία, την αλόγιστη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, που χωρίς μέτρο καταναλώνει ο άνθρωπος και πάνω από τις φυσιολογικές του ανάγκες, στερώντας το μέλλον των παιδιών του και όλων των έμβιων όντων της φύσης.
Συμβολίζει επίσης τον ατομισμό, τον υπερκαταναλωτισμό, τον ανταγωνισμό και την παγκοσμιοποίηση της εξουσίας. Αυτές είναι οι αξίες μας σήμερα, αυτές προβάλλονται και επιβάλλονται από το marketing, τα advertising, τα ΜΜΕ, την κάθε υπερδύναμη. Σ’αυτές σκοτωνόμαστε να ανταποκριθούμε και σαν τον Ερυσίχθωνα τρώμε τις σάρκες μας και βλαστημάμε τη ζωή μας…