Επισημάνσεις...

Η αναφορά ενός θέματος κατʼ επανάληψη, πολλές φορές μπορεί να είναι ίσως κουραστική για τον αναγνώστη, αλλά όταν είναι ζωτικής σημασίας για κάποιους ανθρώπους τότε δεν μπαίνει το ίσως είναι χρήσιμη η επανάληψη. Τότε επιβάλλεται η επανάληψη. Τότε είναι ηθική υποχρέωση, όσων έχουν την δυνατότητα, να το επαναλαμβάνουν και να το δημοσιοποιούν διαρκώς, όχι ως επίκαιρη είδηση για τι κοινό, αλλά ως χρέος έναντι εκείνων που βιώνουν το γεγονός.
Το τοπικό διαμέρισμα Ακρινής που χρόνια βιώνει τις συνέπειες των περιβαλλοντικών προβλημάτων που επιφέρουν οι δραστηριότητες της ΔΕΗ στην περιοχή, όπως και άλλα βέβαια διαμερίσματα, σήμερα βρίσκεται στην δυσάρεστη θέση του απολογητή και του κατηγορούμενου! Κάποια στελέχη της ΔΕΗ που ποτέ δεν έμαθαν να σχεδιάζουν και να προβλέπουν, παρά μόνο έμαθαν και το έμαθαν καλά πως θα ανέβουν οι ίδιοι στην ιεραρχία, έκλεισαν τον επαρχιακό δρόμο του διαμερίσματος ρίχνοντας στον δρόμο μερικά φορτηγά από στείρα υλικά των αποθέσεων, αναγκάζοντας έτσι όσους κινούνται από και προς την Ακρινή να διασχίζουν τον δρόμο που κατασκεύασαν μέσα από παλιότερες αποθέσεις τέφρας!
Πως το επιτρέπουν αυτό οι θεσμικοί φορείς του νομού αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα που χρήζει ιδιαίτερης ανάλυσης και το προσπερνάμε, για να μην μεγιστοποιηθεί τι κείμενο και κουράσει. Άλλωστε κι αυτός ο δρόμος δεν φτάνει στην Ακρινή αφού περί τα 500 μέτρα είναι ιδιοκτησία του διαμερίσματος, δηλαδή του δήμου Ελλησπόντου, και ο οποίος δεν το παραχωρεί στην ΔΕΗ με απόφαση του Δ.Σ του Δήμου. Στην ουσία δηλαδή δεν υπάρχει δρόμος. Το ερώτημα είναι από πού θα γίνεται πλέον η οδική εξυπηρέτηση! ΚΤΕΛ, ασθενοφόρα, ταξί, σχολικά και όλοι οι πολίτες θα είναι αναγκασμένοι να περνάνε υποχρεωτικά από Τον Άγιο Δημήτριο και να φτάνουν στην Ακρινή και να ξαναγυρνάνε πίσω στον Άγιο Δημήτριο και να κατευθυνθεί ο καθένας στον προορισμό του!
Κι όλα αυτά την ώρα που ολάκερη περιοχή είναι ένα απέραντο ορυχείο, άναρχα δομημένο που όποιος το διασχίσει θα νομίσει ότι ζει σε άλλη χώρα. Δεν υπάρχει πουθενά, κότα, πρόβατο, πουλί πετάμενο, καρποφόρο δέντρο, πράσινο, παρά κάρβουνο, τέφρα, μπάζα, ταινιόδρομοι και ταινίες διάσπαρτες παντού πεταμένες και ότι μπορεί να φανταστεί ο καθένας. Αν επισκεφτεί κάποιος όμως το Θεαγένειο της Θεσσαλονίκης και ρωτήσει τους καρκινοπαθείς τον τόπο διαμονής τότε θα πάρει και την απάντηση για το περιβάλλον της περιοχής χωρίς να χρειάζεται τους ειδικούς αναλυτές της σκοπιμότητας και του κέρδους! Παρά ταύτα τα θύματα κατηγορούνται διαρκώς ως οι θύτες! Οι βιασμένοι κατά συρροή και κατʼ εξακολούθηση κατηγορούνται ως οι βιαστές!
Τέτοια έβλεπε σε αυτήν την χώρα ο ποιητής και έγραψε: Η χώρα μου δεν είναι ποια η χώρα των ποιητών, αλλά μια χώρα βουτηγμένη στο σκοτάδι και στην απουσία. Η χώρα μου δεν είναι η χώρα των ποιητών αλλά η χώρα του τάδε και του δείνα. Η χώρα μου δεν είναι ποια η χώρα των ποιητών αλλά η σκευωρία του εγώ και η συνωμοσία του «ποιος είσαι εσύ;»
Η χώρα μου έγινε η χώρα όπου διαιρούν τους άχρηστους και τους ανύπαρκτους σε δυο αντίπαλες φατρίες, εξίσου υπεύθυνες για το όνειδος.
Τα μαγαζιά τα υποχρεώνουν με νόμο να έχουν έξοδο κινδύνου και την Ακρινή της κόβουν τις εξόδους! Έσχισαν την περιοχή για να βγάλουν κάρβουνο, σχίζοντας ταυτόχρονα και τα όνειρα και τις ζωές των ανθρώπων της. Όλα αυτά τα βλέπουν, τα ξέρουν, όπως ξέρουν πως κρανίου τόπος θα είναι η περιοχή, αφού ο λιγνίτης σιγά – σιγά θα πάψει αν είναι η κύρια πηγή παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και αντί να φροντίζουν τα στελέχη της να διαμορφώσουν αυτό το χάος, ειρωνεύονται τους κατοίκους, υπό την προστασία της αστυνομίας. Και δυστυχώς κάποιοι από αυτούς κατάγονται και διαμένουν στον νομό και κυκλοφορούν χωρίς να ντρέπονται!
Όμως την απάντηση και για τις ευθύνες της κοινωνίας την έδωσε κάποιος κάτοικος, εκεί κάτω στις ταινίες απευθυνόμενους προς αυτούς και όχι μόνο, εκφράζοντας το παρελθόν το χωριού. «κάποτε για ακουμπήσει κάποιος την Ακρινή, που και να την βλάψει, έπρεπε να το σκεφτεί πολύ καλά όχι να το αποφασίσει. Τώρα όμως μάθατε ότι ψιλογίναμε γκέι και έρχεστε άφοβα να μας ………!

Υ.Γ Η απόφαση του Νομάρχη να αποφασίσει να «ξεθάψει» τον παλαιότερο επαρχιακό δρόμο ήταν η πιο εύστοχη, η πιο σύννομη, η πιο θεσμική και η πιο έξυπνη κίνηση. Απλά κάνει ΜΑΤ στη ΔΕΗ καταδεικνύοντας πως όχι μόνο θεσμικά αλλά και ουσιαστικά και πρακτικά πως αυτός είναι αφεντικό στο νομό και όχι η ΔΕΗ!

Του Πασχάλη Τσολάκη