Επισημάνσεις...

Στο έκτακτο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Ελλησπόντου, εκεί που όλα πήγαιναν καλά, όταν ήρθε η ώρα να αποφασίσουν για την αγωγή κατά της ΔΕΗ άρχισαν τα όργανα. Υπήρξαν διαφωνίες προς το ποσό της αποζημίωσης και τόριξαν στα παζαρέματα. Άλλοι πάλι ήθελαν μέσα στην αγωγή να μπει και το θέμα των προσλήψεων και γενικώς ότι σκέφτονταν ο καθένας και ότι τον βόλευε! Το ζητούμενο ήταν να παρθεί η απόφαση της αγωγής. Από εκεί και μετά υπάρχουν οι νομικοί που γνωρίζουν πώς να χειριστούν τέτοια θέματα και όχι κάθε πικραμένος και πρόταση!
Τελικά όμως για άλλη μια φορά ο μεγάλος χαμένος της υπόθεσης είναι το ίδιο το περιβάλλον. Το περιβάλλον που πυροβολείτε ασυστόλως και αδιακρίτως πανταχόθεν.
Εκτός αυτού γίνεται και αντικείμενο εκμετάλλευσης για να επιτευχθούν άλλοι στόχοι, άλλες σκοπιμότητες και άλλα συμφέροντα. Άλλοι το χρησιμοποιούν για να μετεγκατασταθούν, άλλοι για να το οικονομήσουν, άλλοι για να βρούνε δουλειά και πάει λέγοντας.
Κανένας περιβαλλοντικός Σύλλογος και κανένας φορέας, με αφορμή την περιβαλλοντική ζημιά ένεκα της διαρροής πετρελαίου που το μέγεθος και τις επιπτώσεις δεν γνωρίζει κανείς ακόμα, δεν αισθάνθηκε το χρέος να κάνει μια συμβολική κατάληψη ταινιών για 5 έστω λεπτά ή κάποια άλλη κίνηση για να καταδείξει όχι μόνο το πρόβλημα αλλά και την αντίδραση για ότι έγινε.
Μάλλον ανέτοιμο ήταν το σύστημα και απροετοίμαστο για κάτι τέτοιο! Για αυτό ακριβώς γίνονται όλα όσα γίνονται σε βάρος της κοινωνίας. Γιατί όταν ένας ζωντανός οργανισμός δέχεται ένα χτύπημα αντιδρά αστραπιαία. Είναι η πρώτη αντίδραση αυτοπροστασίας! Κι όταν ο αυθορμητισμός είναι χαμένος και κοιμώμενος, είναι χαμένο και το παιχνίδι!
Τέτοια σύμπτωση όμως! Το απόγευμα της ίδιας μέρας, λίγες ώρες πριν από την συνεδρίαση, είχε τόσο δυνατό αέρα που σήκωσε τα πάντα στον αέρα! Τέφρα, σκόνη, κάρβουνο, δημιούργησαν τέτοια ατμόσφαιρα που τύφλα να είχε η παλιά ελληνική ταινία ΟΡΑΡΟΤΗΣ ΜΗΔΕΝ! Άλλωστε και σκηνές από την ταινία του Αγγελόπουλου, ΤΟΠΙΟ ΣΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ στην ευρύτερη περιοχή γυρίστηκαν!
Καμία αναφορά σε αυτό το γεγονός από κανέναν ομιλητή. Το γκρίζο είναι το σήμα κατατεθέν της περιοχής. Έγινε σύμβολο και φαντάζει μη αναστρέψιμο και ανέφικτη κάθε αλλαγή. Η αλλαγή δεν έρχεται ψάχνοντας ενόχους και καταγγέλλοντας θύτες.
Ο ποιητής είπε. Η συμπεριφορά του άλλου απέναντί μας, εξαρτάται πάντα από εμάς τους ίδιους! Ποιος όμως ασχολείται τώρα με τους ποιητές. Οι ποιητές άλλωστε πάντα ενοχλούσαν την μάζα!

Του Πασχάλη Τσολάκη