Η μέρα που άλλαξε τον κόσμο...

Στις 11 Σεπτεμβρίου ο κόσμος όλος γονάτισε μπροστά στην ισχύ της Τρομοκρατίας: τρία επιβατικά αεροπλάνα, που βρίσκονται στα χέρια φανατικών μουσουλμάνων αεροπειρατών, χτυπούν δύο στόχους-κλειδιά στις Ηνωμένες Πολιτείες (τους Δίδυμους Πύργους και το Πεντάγωνο), σκορπούν τον τρόμο και τον πανικό και παρασύρουν στο θάνατο περισσότερους από 3.000 ανθρώπους.

Την ευθύνη αναλαμβάνει η Αλ Κάιντα και γίνεται έκτοτε ο νούμερο 1 εχθρός των Αμερικανών και του προέδρου Τζορτζ Μπους προσωπικά. Η 11η Σεπτεμβρίου θεωρείται «το γεγονός που άλλαξε τον κόσμο». Η κοσμογονική του διάσταση όμως δεν αποδίδεται τόσο στο μέγεθος της ίδιας της επίθεσης, όσο στο γεγονός ότι στόχος έγιναν οι ΗΠΑ, μια χώρα που μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και πολύ περισσότερο μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης είχε καταστεί ως η μοναδική και απόλυτη αυτοκρατορία στη συνείδηση όλου του κόσμου. Ίσως για πρώτη φορά στην ιστορία τους, οι Ηνωμένες Πολιτείες πραγματικά δεν είχαν τη δυνατότητα να καθορίσουν τους κανόνες του παιχνιδιού.

Οι τρομοκράτες απέδειξαν με τον πιο περίτρανο τρόπο αφενός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ευάλωτες, τρωτές και ουσιαστικά ανοχύρωτες και αφετέρου ότι όλος ο κόσμος είναι ανοχύρωτος, όταν είναι υπόλογος για κάτι.

Τα γεγονότα όπως πραγματικά έγιναν
Ο Μπους – ο οποίος είχε κερδίσει μια εξαιρετικά αμφισβητούμενη εκλογική μάχη μόλις ένα χρόνο πριν - βρισκόταν σε μια τάξη της δευτέρας δημοτικού σε σχολείο της Φλόριντα και διάβαζε στους μαθητές την ιστορία με το μικρό κατσικάκι. Είναι ακριβώς εκείνη τη στιγμή που ο αρχηγός του γενικού επιτελείου τον διακόπτει για του ανακοινώσει ότι οι ΗΠΑ χτυπήθηκαν από τρομοκράτες.
Στις 8.45 π.μ (τοπική ώρα), ένα αεροσκάφος της εταιρίας American Airlines με 92 επιβαίνοντες προσκρούει στο βόρειο πύργο του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης, προκαλώντας καταστροφική έκρηξη. Από τον 75ο όροφο και πάνω το κτίριο φλέγεται, δεκάδες άνθρωποι σκοτώνονται και άλλοι τόσοι πηδούν στο κενό. Επί τόπου σπεύδουν σωστικά συνεργεία και δημοσιογράφοι, και οι εικόνες από το φλεγόμενο κτίριο κάνουν το γύρο του κόσμου.
Λίγα λεπτά αργότερα, στις 9. 03 π.μ, ένα ακόμη αεροσκάφος της ίδιας εταιρίας – με 64 επιβαίνοντες - προσκρούει στο νότιο πύργο του Εμπορικού Κέντρου και η συντριβή μεταδίδεται σε απευθείας σύνδεση από τα τηλεοπτικά δίκτυα. Γκρίζος καπνός, αίμα, καμένη σάρκα και θάνατος. Ο στρατός αιφνιδιάστηκε και δεν ήξερε πως να αντιδράσει, στο κέντρο ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας επικράτησε πανικός, ενώ οι Αμερικανοί – και μαζί τους όλος ο κόσμος – κρατούν την ανάσα τους.
Το τρομοκρατικό σχέδιο, όμως, ήταν πολύ πιο «εμπνευσμένο» απ’ ότι θα το περίμενε ο αμερικανός πρόεδρος. Στις 9.43 π.μ, η πτήση 77 της American Airlines από Ουάσινγκτον προς Λος Άντζελες – πάλι με 64 επιβαίνοντες – προσκρούει στο Πεντάγωνο, προκαλώντας κατάρρευση σε ένα τμήμα του. Οι ΗΠΑ βιώνουν τον εφιάλτη της τρομοκρατίας και για λόγους προληπτικούς εκκενώνονται ο Λευκός Οίκος, το Καπιτώλιο, το υπουργείο Δικαιοσύνης, το Ανώτατο Δικαστήριο, όλα τα ομοσπονδιακά κτίρια στην Ουάσινγκτον, όπως επίσης και τα κτίρια των Ηνωμένων Εθνών και της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Ένα τέταρτο αεροσκάφος - της United Airlines αυτή τη φορά - με πτήση από Νιού Τζέρσεϊ προς Λος Άντζελες, κατέπεσε σε έρημο του Πίτσμπουργκ της Πενσιλβανίας, έπειτα από εξέγερση των επιβαινόντων. Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, είχαν ενημερωθεί για τα προηγούμενα τρομοκρατικά χτυπήματα και επιτέθηκαν κατά των αεροπειρατών τους, με αποτέλεσμα να ρίξουν το αεροσκάφος στο Πίτσμπουργκ. Πολλοί εικάζουν ότι το συγκεκριμένο αεροπλάνο είχε προορισμό την Ουάσιγκτον και το Λευκό Οίκο.

Τα γεγονότα, όπως τα κατέγραψε η αμερικανική συνείδηση
Είναι αρκετά δελεαστικό να συνδέσει κανείς την 11η Σεπτεμβρίου με τα γεγονότα του Περλ Χάρμπορ, όταν στις 7 Δεκεμβρίου του 1941 η Ιαπωνία εξαπολύει – χωρίς προειδοποίηση - αεροπορική επίθεση στον αμερικανικό στόλο που ήταν αγκυροβολημένος εκεί, προκαλώντας μεγάλες απώλειες: περίπου 2.400 νεκρούς και ζημιές σε πολλά πλοία. Με λίγα λόγια, η Ιαπωνία μόλις κήρυξε τον πόλεμο στις ΗΠΑ και εκείνες - που μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν αμέτοχες – εγκαταλείπουν την στάση ουδετερότητας, συσπειρώνονται και μπαίνουν στον πόλεμο.
Σε αντίθεση όμως με τους Αμερικανούς του 20ου αιώνα, εκείνοι της 11η Σεπτεμβρίου απέκτησαν μια συνείδηση άμυνας, φόβου και περιχαράκωσης και όχι μια συνείδηση αλλαγής. Σύμφωνα με τον καθηγητή Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αντώνη Λιάκο, υπεύθυνοι γι’ αυτό είναι οι υπερσυντηρητικοί κύκλοι της προεδρίας Μπους. Ενώ προηγουμένως οι Αμερικανοί υπεράσπιζαν ή διεκδικούσαν δικαιώματα, τώρα δέχονται πρόθυμα τον περιορισμό τους. Το επιχείρημα «εδώ δεν πρόκειται για τις ελευθερίες μας αλλά για τη ζωή μας» που ακούγεται παντού, είναι πλήρως απογυμνωμένο από ενστάσεις που αφορούν τη σημασία της ελευθερίας στον αμερικανικό τρόπο ζωής.
Επί Κλίντον, το δόγμα της εξωτερικής πολιτικής που επικρατούσε ήταν ο παρεμβατισμός για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Τώρα είναι η ασφάλεια των ΗΠΑ και κριτήριο για τις συμμαχίες με τις άλλες χώρες είναι η συμπαράταξη εναντίον της τρομοκρατίας και όχι η ποιότητα του εσωτερικού του καθεστώτος και η παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Ο Thomas Friedman, αρθρογράφος των «New York Times», αναρωτιόταν σε ένα κείμενό του: «Μήπως έχει μετατραπεί ο πόλεμος της Αμερικής εναντίον της τρομοκρατίας σε πόλεμο εναντίον της δημοκρατίας;».

Στο φως απόρρητη έκθεση για την 11/9
Η γαλλική εφημερίδα Liberation δημοσιεύσε μια απόρρητη αμερικανική έκθεση που, όπως υποστηρίζε, βλέπει για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας και στην οποία γίνεται ανασκόπηση των ενεργειών των 19 δραστών των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 κατά τους 18 μήνες που προηγήθηκαν. Η "βιογραφική έκθεση", έκτασης 198 σελίδες, έχει 19 κεφάλαια, ένα για κάθε δράστη. Συντάχθηκε από το Εθνικό Κέντρο Πληροφοριών για τα Ναρκωτικά που ανήκει στο υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ και παραδόθηκε στην ομοσπονδιακή αστυνομία (FBI) διόμισι μήνες μετά τις επιθέσεις.
Η έκθεση, που τιτλοφορείται "Twinbom-Pentbom", αναφέρει όλες τις σημαντικές κινήσεις των 19 δραστών κατά τους 18 μήνες που προηγήθηκαν των επιθέσεων: τα ψευδώνυμα που χρησιμοποιούσαν, τις αληθινές ή πλαστές ταυτότητές τους, τα τηλέφωνά τους, τις μετακινήσεις, τις τραπεζικές συναλλαγές, τις συναντήσεις με φίλους ή συνεργούς και τα σπίτια όπου διέμεναν. Σύμφωνα με την εφημερίδα στο έργο της υπηρεσίας αυτής φαίνεται πως "δεν αποτέλεσε εμπόδιο κανένας γεωγραφικός ή τεχνικός περιορισμός: είτε επρόκειτο για συναλλαγές των τρομοκρατών με τράπεζες του Κόλπου και άλλες της Αφρικής είτε για τις τηλεφωνικές γραμμές που χρησιμοποιούσαν στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα".
Όσον αφορά τις ενέργειες του ηγέτη των αεροπειρατών, Μοχάμεντ Άτα, στην έκθεση περιλαμβάνονται και ορισμένα μυστηριώδη στοιχεία. Στον κατάλογο των τηλεφώνων που χρησιμοποίησε υπάρχει και ένα από τη Ρουμανία - ωστόσο δεν είναι γνωστό τι αποτέλεσμα είχαν οι έρευνες που έγιναν προς αυτήν την κατεύθυνση. "Όπως και με έναν άλλο διεθνή αριθμό που αντιστοιχεί σε κινητό τηλέφωνο και για το οποίο δεν γνωρίζουμε για ποιο σκοπό το χρησιμοποίησε ο Άτα, για να επικοινωνήσει με κάποιο συνεργό ή υποστηρικτή του" σημειώνει η εφημερίδα.
Ερωτώμενος από τη Liberation ο Ρόμπιν Γκαζάουι, εκπρόσωπος του FBI στην πρεσβεία των ΗΠΑ στο Παρίσι, είπε ότι η υπηρεσία "συνεχίζει να ερευνά όλα τα μέλη της Αλ Κάιντα και τους συνεργάτες τους που οργάνωσαν τις τρομοκρατικές επιθέσεις στις ΗΠΑ".




Ο επίσημος αριθμός των νεκρών στους δίδυμους πύργους έφτασε τους 2.819.
Ο ακριβής αριθμός των ομογενών που σκοτώθηκαν κατά την διάρκεια των τρομοκρατικών χτυπημάτων σε Νέα Υόρκη και Ουάσιγκτον δεν έχει εξακριβωθεί μέχρι σήμερα, αλλά σύμφωνα με ονόματα και στοιχεία που έχουν δοθεί στην Ελληνορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Αμερικής και σε άλλους φορείς έχουν χάσει τη ζωή τους 25 άτομα ελληνικής καταγωγής: Ιωάννα Αχλαδιώτη, Αναστάσιος Αλικάκος, Κατερίνα Μπαντίς, Παναγιώτης Μπρέναν, Πίτερ Χάνσον, Πίτερ Μούτος, Τζέιμς Παπαγεωργίου, Γιώργος Πάρις, Θεόδωρος Πιγκίς, Μιχάλης Ταρρού, Βασίλης Τσελεπής, Θωμάς Δαμασκηνός, Αντώνης Δήμας, Κωνσταντίνος Οικονόμου, Λεωνίδας Χαλικιόπουλος, Βασίλειος Χαραμής, Γιάννης Κατσιματίδης, Ντανιέλα Κουσούλη, Γιώργος Μερκούρης, Νίκος Παπαδόπουλος, Βασίλης Παπαϊωάννου, Δάφνη Πουλέτσου, Στέφανος Πούλος, Μιχάλης Θεοδωρίδης και Προκόπιος Ζώης. Οι περισσότεροι ήταν ηλικίας από 22 μέχρι 35 xρονών. Τα λόγια δεν είναι ικανά να περιγράψουν τον ανθρώπινο πόνο...

Πηγή: Cosmo.gr και ΑΠΕ