Ήταν κάποτε ένα όμορφο χωριό που το έλεγαν Ποντοκώμη. Όμως τα φουγάρα της ΔΕΗ με το μαύρο καπνό που μολύνουν το περιβάλλον και οι τεράστιοι εκσκαφείς που τρώνε τα σπλάχνα της γης έχουν μετατρέψει την άλλοτε Ομορφοκώμη σε Γκριζοκώμη.
Με αυτή την εικόνα παρομοιάζουν το χωριό τους τα παιδιά του δημοτικού σχολείου Ποντοκώμης, τα οποία συμπύκνωσαν σε ένα βιβλίο τη δουλειά τους για το περιβάλλον, την οποία ετοίμαζαν τρεις μήνες. Με τη βοήθεια των δασκάλων και των μεγάλων, τα παιδιά φρόντισαν να παραλάβουν το βιβλίο με τις ζωγραφιές, τα ποιήματα, τις ιστορίες και τα θεατρικά κείμενα οι μεγάλοι της γης ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος.
Το πρωί της 5ης Ιουνίου, το περιβαλλοντικό πόνημα των μαθητών έφτασε με κούριερ στον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της ΔΕΗ.
Γιατί ο κ. Παναγιώτης Αθανασόπουλος είναι ʽο μεγάλος της γης;ʼρωτήσαμε τον Βασίλη, της Γ΄ τάξης. Επειδή εμείς, από τότε που γεννηθήκαμε, το πρώτο πράγμα που αντικρίσαμε ήταν οι καμινάδες της ΔΕΗ. Η ΔΕΗ είναι αυτή που άλλαξε τη ζωή μας, απάντησε ο μικρός Βασίλης.
Τα παιδιά της Ποντοκώμης, που γεννήθηκαν κάτω από τη μαυρίλα των καμινάδων, έχουν βιώσει την περιβαλλοντική υποβάθμιση. Την ίδια ώρα που ο κ. Αθανασόπουλος παραλάμβανε το βιβλίο, οι μαθητές του σχολείου παρουσίαζαν τις περιβαλλοντικές ανησυχίες και αγωνίες τους στους γονείς, τους δασκάλους και σε όλους τους κατοίκους σε μία μεγάλη εκδήλωση που διοργάνωσαν στο χώρο του σχολείου. Στο θεατρικό που παρουσίασαν, οι ηθοποιοί-μαθητές παρομοίασαν το μεγάλο εκσκαφέα των ορυχείων με δράκο. Έναν δράκο που με τα σιδερένια σαγόνια του σκίζει τα δέντρα και τα καταπίνει, τρώει τα χωράφια μας! Τι φοβερό!
Βλέποντας, λοιπόν, την περιβαλλοντική καταστροφή, οι χωρικοί της Ομορφοκώμης, που πλέον μετατράπηκε σε Γκριζοκώμη, οργανώθηκαν και απαίτησαν όλοι μαζί: “Θέλουμε το τέρας να φύγει, να μας δώσει πίσω τη ζωή, το γαλάζιο ουρανό, να δούμε, τα χαμένα όνειρά μας να βρούμε. Θέλουμε το τέρας να φύγει, το νερό να κυλήσει καθαρό, να πρασινίσουν οι κήποι και πάλι, και η γη μας τα καλά της να βάλει.
ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ
Μέσα από τις ζωγραφιές τους τα παιδιά ονειρεύονται τη Νέα Ποντοκώμη. Βλέπετε, το καταστροφικό έργο της ΔΕΗ θα τελειώσει μόνο όταν σκάψει το υπέδαφος του χωριού, για να πάρει από τα σπλάχνα τής γης το λιγνίτη. Γιʼ αυτό το χωριό βρίσκεται σε διαδικασία μετεγκατάστασης.
Η Βικτωρία, η Χριστίνα, η Ρένια και άλλα παιδιά ζωγραφίζουν το καινούργιο χωριό και το σπίτι των ονείρων τους μέσα στο πράσινο, στα δέντρα, τα ποτάμια. Εκεί, στο νέο χωριό, θέλουν να βλέπουν ουρανό και ήλιο. Δυστυχώς, στο χωριό που γεννήθηκαν, όπως γράφει η Ρένια στο γράμμα της προς τους αρμοδίους της ΔΕΗ, το εργοστάσιο με τα μεγάλα φουγάρα μολύνει την ατμόσφαιρα. Οι κάτοικοι αναπνέουν το μολυσμένο αέρα και δημιουργούνται πολλά προβλήματα στην υγεία τους. Γιʼ αυτό η συντάκτρια της επιστολής ονειρεύεται, όπως γράφει, στη ʽΝέα Ποντοκώμηʼ να μην υπάρχει αυτό το περιβάλλον, και επιτέλους να αναπνεύσουμε καθαρό αέρα.
Nα φύγουν τα εργοστάσια
Υπάρχουν, βεβαίως, και μαθητές που διαφωνούν με το σκεπτικό της μετεγκατάστασης της Ποντοκώμης, αντιπροτείνοντας να φύγουν τα εργοστάσια και όχι οι κάτοικοι. Ο Χριστόφορος γράφει χαρακτηριστικά: Δυστυχώς, νομίζω πως σχεδόν όλοι οι άνθρωποι θέλουν να σηκωθεί η Ποντοκώμη. Αν ήμουν ένας απʼ αυτούς, θα πρότεινα να φύγουν τα εργοστάσια, και όχι η όμορφή μας Ποντοκώμη. Την άποψη του Χριστόφορου συμμερίζεται και η Έλενα, η οποία γράφει: Θα ʼθελα να αναπνέω καθαρό αέρα, να μη ζω στα καυσαέρια, αυτό το εργοστάσιο να κάνει πέρα, οι αρρώστιες να είναι λίγες, να ʼχουμε πολλή ζωντάνια, να μη φύγουμε εμείς, αλλά το εργοστάσιο!.
Πηγή: https://www.makthes.gr/pontokomi-mathites-chromatizoyn-tis-kaminades-tis-dei-37301
Τρίτη 9 Ιουνίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου