Στα χρόνια που ζω υποσχέθηκα στον εαυτό μου να τα ζήσω όλα ανάποδα απ΄ ότι τα έζησα έως τώρα.
Να θυμώνω και μετά να σκέφτομαι, να γελώ και μετά ν' ακούω το αστείο, να σκουπίζω το αίμα και μετά ν' ανοίγω την πληγή,να μεθώ και αργότερα να πίνω,να τρώω και ακολούθως να περιμένω να με πιάσει η πείνα και στο τέλος θα ήθελα ν' αργώ και κατόπιν ν΄ αποφασίζω για τον προορισμό..
Είναι μια μορφή σχιζοφρένειας μου είπανε και "σιγά το νέο" είπα μέσα μου, αλλά θέλω να δώσω στο μυαλό μου το έναυσμα να σταματήσει να προσαρμόζεται σε αυτό που συμβαίνει.Δεν αξίζει τον κόπο γιατί το κατεστημένο δεν θέλει σκεπτόμενους οργανισμούς.Θα ποτίσω τη σκέψη μου με πιότερη παράνοια από αυτή που λαμβάνει όταν παίρνει στα σοβαρά αυτό που συμβαίνει εκεί έξω.Σώμα και μυαλό θα συμπράξουν ίσως και για πρώτη φορά με απόλυτη αρμονία για την δική μου, (για φαντάσου),αλλοπρόσαλλη διαμαρτυρία.Και δεν θα σταματήσω εδώ.Θα γίνω πιο επικίνδυνος όταν θα ρωτώ τους συν-ανθρώπους μου πως γίνεται, ενώ έχω σταματήσει να κοιμάμαι να βλέπω σαδιστικά το ίδιο πάντα όνειρο;Πως ενώ οι άρχοντες του τόπου μου λένε πως δεν μ΄ έχουν εξαπατήσει, εγώ μόνο όταν βιώνω την παράνοιά μου αισθάνομαι ότι μου λένε την αλήθεια.
Κάπου διάβασα ότι οι τράπεζες καταναλώνοντας τεράστια ποσά κατάφεραν επιτέλους να μπουν στο μυαλό μας κι έτσι στο εγγύς μέλλον μ΄ ένα επεξεργαστή που θ΄ αναλύει τον εγκέφαλό μας θα μπορούν να έχουν ασφαλή εικόνα για το αν θα είμαστε συνεπείς για το δάνειο που έχουμε αιτηθεί, έτσι ώστε να προχωρήσει η τελική έγκρισή του!! Δανεικά λεφτά, δανεικές σκέψεις, ι-δανική ζωή για να ζούμε.
Από εχτές κάνω απεργία πείνας, αλλά δεν έχω σταματήσει να τρώω!Θα το κάνω εν καιρώ και μόνο όταν δικαιωθώ στα ταπεινά αιτήματά μου, τα οποία βέβαια και δεν έχω βάλει σε μία σειρά για ευνόητους λόγους.Βρήκα μάλιστα και μια ψυχοθεραπεύτρια, αλλά και αυτή μου είπε πως την διαδικασία ανάποδα την ξεκίνησα, γιατί πρώτα έπρεπε να ξεκινήσω τις συνεδρίες και μετά να της πω τον μισθό μου που κάποιοι τον ονομάζουν ΒΑΣΙΚΟ!Της είπα να με κάνει καλά κι 'γω θα της δώσω και τα 500 ευρώ που παίρνω, αλλά μάταια.Έτσι πήρα την απόφαση να πάω τις φορές που αντέχω και μετά να τρελαθώ, που θα μου έρθει και ασορτί με το Δ.Ν.Τ της ζωής μου.
Λησμόνησα ν΄ αναφέρω ότι κάνω και ασκήσεις ηρεμίας με αναπνοές και διαλογισμό.Γιόγκα δηλαδή κάνω, αλλά δεν το λέω γιατί η δασκάλα μου είπε να είμαι ταπεινός.Εχτές μάλιστα πρόθυμα μου ζήτησε να με πάει σπίτι μου και ήταν πολύ ζεστά στα θερμαινόμενα δερμάτινα καθίσματα της mercedes που οδηγούσε κι εγώ την ρώτησα εάν πρώτα γίνεσαι ταπεινός και μετά πλουτίζεις, ή αντιθέτως άμα έχεις τα φράγκα σου μπορείς βολικά και ήσυχα να διεκδικήσεις την ταπεινότητα που σου αξίζει;
Έβαλα τα γυαλιά μου και καρτερώ τον ήλιο να φανεί.
Αυτός δεν θα με ξεγελάσει.Θα του πω αλήθειες και αυτός για να σβήσει την υποχρέωση θα ρίξει λίγο φως σε ότι μέσα μου παραμένει σκοτεινό και ανάποδα κινείται.Παράλληλα θα κατεβάσω τα χειμερινά γιατί καλοκαίρι έρχεται και σκέφτομαι τι ωραία που είναι να κλαίω χωρίς ακόμα να έχω ανταμώσει ότι μας περιμένει.
Θα σκοτώσω τέλος όποιον κόπτεται για το μέλλον μου και στον αντίποδα θα ανοίξω την πιο ζεστή αγκαλιά σ' εκείνον που παραβλέποντας τα μελλούμενα, θα μου αναλύσει το "σχέδιο" που συντελείται ερήμην μου, ενώ η δική μου μέγιστη διαμαρτυρία εξαντλείται στα διόδια που δεν πληρώνω και στην δίωρη "ειρηνική" πορεία μια φορά τον χρόνο για την μνήμη του αδικοχαμένου Αλέξη που οι κρατούντες έχουν διασφαλίσει για να σταματά μέχρι εκεί η εκτόνωσή μας.
Ερχονται απόκριες.Εμείς ας βγάλουμε τις μάσκες να δουν πόσο καθαρό παρέμεινε το χρώμα που έχουνε τα μάτια μας...
Πηγή: http://jo-kok.blogspot.com/
Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου