Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος...

Η μέρα αυτή δεν είναι για εορτασμό αλλά για αφύπνιση της συνείδησης των σημερινών ανθρώπων που χαρακτηρίζονται από ευφυΐα όχι όμως κι από σοφία.
Η κρίση του περιβάλλοντος μας λέει ότι υπάρχει κάποιο σοβαρό λάθος στον τρόπο που οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τη γη. Απειλείται η επιβίωση των επερχόμενων γενεών, αφού η υγεία του περιβάλλοντος δεν καθορίζει μόνο τη δική μας υγεία και την ασφαλή διαβίωση αλλά και των παιδιών μας και των παιδιών των παιδιών μας. Απαιτείται ένας κάτω από οικολογική σκέψη τρόπος ζωής, αφού τα προβλήματα του περιβάλλοντος έπαψαν να είναι μακρινά ζητήματα. Στο σημείο που φτάσαμε ο κόσμος δε σώζεται με λόγια.
Ας αλλάξουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε και την κλίμακα ιεράρχησης των στόχων μας.
Ας πάψει να μας χαρακτηρίζει ‘’ το σύνδρομο του Μίδα’’ αποκτώντας ό,τι αγγίζει η βούλησή μας.
Τότε μόνο θ΄ αλλάξουμε καθημερινές συνήθειες που είναι επιβαρυντικές για το περιβάλλον.Αμφιβάλλουμε αν η σημερινή «Ημέρα του Περιβάλλοντος» μπορεί να χαρακτηρισθεί σαν μέρα γιορτής για το περιβάλλον. Σε μια εποχή που το περιβάλλον είναι βαθιά πληγωμένο μάλλον σαν ημέρα θρήνου θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίζαμε. Μου θυμίζει τις εκδηλώσεις για τη ‘’Γενοκτονία’’ της φυλής μου.
Δυστυχώς όμως αυτή η μέρα έχει μετατραπεί σε μια μέρα εθιμοτυπίας, όπου όλοι μαζεύονται με τις σακούλες τους (συνήθως μικρές!!!) για να μαζέψουν τα σκουπίδια που όλες τις υπόλοιπες 364 ημέρες αφήνουν στις παραλίες, στα πάρκιγκ και τέλος πάντων παντού, εκπληρώνοντας έτσι το χρέος τους προς το περιβάλλον. Σήμερα το περιβάλλον έχει ανάγκη πολιτικής ευαισθητοποίησης απέναντι στην ανεξέλεγκτη κερδοσκοπία, απέναντι στα καταναλωτικά μοντέλα που μας επιβάλλονται, απέναντι στη διεθνή μαφία που πουλά και αγοράζει ρύπους για να εκπληρωθούν (!!!!) οι δεσμεύσεις των ανεπτυγμένων χωρών στο πρωτόκολλο του Κιότο.
Μοιάζει ατελείωτος και συνεχώς επαναλαμβανόμενος ο κατάλογος των εγκλημάτων κατά του περιβάλλοντος σε όλα τα επίπεδα καθώς και υποκριτική η στάση όλων μας απέναντι στο περιβάλλον.
Η μόλυνση από τα εργοστάσια της ΔΕΗ στον τόπο μας κάνει απαγορευτικό το δικαίωμα στη ζωή για τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής που βλέπουν, όπως κάποτε οι αγρότες, τα ΜΑΤ να ‘’ξεφουσκώνουν’’ τα λάστιχα των οραμάτων τους και τις αποθέσεις να θάβουν τους ήδη νεκρούς ξανά, στη διπλανή Χάρμπινα!
Και ήρθαν μετέπειτα οι δικές μας κινητοποιήσεις, όπου για άλλη μια φορά τα ΜΑΤ ‘’ξυλοφόρτωσαν’’ τα όνειρα μας για ζωή, τα καθήλωσαν σε ομηρία και τα κατέστησαν δέσμια δικαστικών αποφάσεων.
Δυστυχώς όμως και η φετινή ημέρα θα είναι το ίδιο θλιβερή με την περυσινή και ίσως ακόμη περισσότερο γιατί διαπιστώνουμε ότι σε παγκόσμιο, εθνικό και τοπικό επίπεδο, οι διοικούντες, είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν το περιβάλλον στο όνομα της κερδοφορίας και της ψευτο-ανάπτυξης.
Πως μου ξέφυγε;;; Τώρα που το περιβάλλον έγινε μόδα ο πλανήτης θα σωθεί; Τώρα που οικολογία σημαίνει φτιάχνω έναν σέρβερ που καίει 10% λιγότερο ρεύμα και πλένω τα ρούχα μου στους 30ο και άλλα ωραία κόλπα του μάρκετινγκ για να ξεπλένουμε τις τύψεις μας από πράσινους λεκέδες θα είναι όλα καλύτερα;

Αναστάσιος Μεντεσίδης (εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής στα Δ.Δ Αγίου Δημητρίου και Ακρινής, κάτοικος Δ.Δ Κοιλάδας)
Σε συνεργασία με το Τοπικό Συμβούλιο Νέων Ελλησπόντου
ΤΟΠΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΝΕΩΝ ΔΗΜΟΥ ΕΛΛΗΣΠΟΝΤΟΥ