Αχ ανθρωπάκο...

Αν κοίταζες έστω και για μια στιγμή την ύπαρξή σου όχι απο σκοπιά θρησκευτική, βιομηχανική, κυβερνητική, πολιτιστική, αλλά απο την σκοπιά της ποιότητας ζωής, ίσως να έθετες επιτέλους τα απλά σημαντικά ερωτήματα της ζωής, που είναι τόσο απλά, που τα απορρίπτεις κατ' ευθείαν σαν ανόητα, αφελή και παράλογα.
Ποιά είναι αυτά με ρωτάς.
Πρώτα απο όλα τι είναι ζωή.
Γιατί σου φαίνεται ανόητη, αφελής και παράλογη αυτή η ερώτηση ανθρωπάκο; Είμαι σίγουρος ότι όταν το παιδί σου σου έκανε την ίδια ερώτηση, χαμογέλασες με εκείνο το άθλιο μειδίαμα του μεγάλου που πρέπει να απαντήσει σε μια αφελή παιδική ερώτηση, και γελώντας, συμβούλευσες το παιδί σου να πάει να παίξει με τα παιχνίδια του και να μήν κάνει ανόητες ερωτήσεις, ή του απάντησες κάποια άλλη εγκληματική ανοησία που έμαθες στο σχολείο, είδες σε καποιο ντοκυμαντέρ, ή σου ειπε ο πνευματικός σου πατέρας.
Και δεν απαντησες στην ερώτηση ανθρωπάκο. Οχι μόνο γιατί δεν ξέρεις, αλλά γιατί δεν ξερεις καν ότι δεν ξέρεις. Δεν ξέρεις καν ότι η ερώτηση υπάρχει. Μέσα σου. Και ζητάει απάντηση. Και δεν είναι η μονη ερώτηση ανθρωπακο. Υπάρχουν πολλές ακόμα μέσα σου.
Γιατί απέτυχαν όλα τα πολιτικά συστήματα; Γιατί απέτυχε ο κομμουνισμος ο οποίος στο μανιφέστο του έθεσε σαν σκοπό του την ευημερία των ανθρώπων; Γιατί απέτυχε η χριστιανική αγάπη πρός τον συνάνθρωπο; Γιατί απέτυχε το αμερικάνικο σύνταγμα; Γιατί απέτυχε η διακήρυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Γιατι απέτυχε η κοινωνική δημοκρατία του Λένιν;
Γιατι κανένα απο τα συστήματα αυτά δεν καταφερε να απαλύνει την δυστυχία και να μετριάσει την μιζέρια που ζούν οι άνθρωποι σε όλη τη γή; Πως γίνεται ολοι οι άνθρωποι να αγαπούν την ειρήνη και να γίνονται τόσοι πόλεμοι; γιατί είναι τόσο δύσκολο να επικρατήσει η αλήθεια παρά το ψέμα; Γιατι ο άνθρωπος απεχθανεται καθε καινουρια και σωστή σκεψη; Πώς γίνεται μια χουφτα δυνάστες να καταπιέζουν τόσα δισεκατομμύρια ανθρώπους; Γιατι όλοι ζητάνε την ψήφο σου όταν πρόκειται να εκλεγεί κάποιος δημόσιος λειτουργός αλλά ποτέ δεν στην ζητανε όταν πρέπει να παρθούν αποφασεις πολύ σημαντικές για πολλούς ανθρώπους;
Ω! μα φυσικά και γνωρίζεις την απάντηση ανθρωπάκο:
Ολα αυτα συμβαίνουν γιατί ο άνθρωπος είναι "ζώον πολιτικόν", γιατί φταίει το κόμμα που ήταν στην κυβέρνηση πρίν, γιατί φταίνε οι καπιταλιστές, οι εβραίοι, οι αριστοκράτες, οι μουσουλμάνοι, οι αμαρτωλοί.
Και τώρα που απάντησες νιώθεις καλύτερα ανθρωπακο. Μπορείς να επιστρέψεις ήσυχος στις ασχολίες σου, να χαμογελάσεις λιγάκι με την αφέλειά σου, να δείς τηλεόραση, να βγείς λίγο έξω, να χαζέψεις ένα περιοδικό, να ψωνίσεις κανένα ρούχο. Να περάσεις την ώρα σου τέλος πάντων.
Ειλικρινά ανθρωπάκο, δεν μπορώ να κατανοήσω αυτην την αποστροφή σου για τα ερωτήματα τα σχετικά με τη ζωή. Κατέληξα να πιστεύω ότι φταίει ο φόβος σου για δύο πράγματα: τον Θεό, και τον Θάνατο.
Δεν ανοίγεις το σεντουκι μέσα σου, ανθρωπακο, γιατί κατα βάθος ξέρεις , ότι μέσα στο σεντούκι σου θα δείς αυτά που φοβάσαι. Και θα καταλάβεις ότι ο Θεός είναι μέσα σου ("πανταχού παρών"), οτι ο Θεός αυτος μπορεί να αλλάξει τα πάντα ("πάντα πληρών"), ότι μπορεί να σε σώσει απο τον φόβο του θανάτου ("σωτήρας"), να σου δειξει το φώς, ("Εγώ είμαι το φώς"") να σε σώσει απο την πείνα, την δυστυχία και την μιζέρια. Οτι Είναι αυτό που μπορείς να γίνεις όταν δείς την αλήθεια και μεταμορφωθείς απο ανθρωπάκος σε Ανθρωπο. Θα καταλάβεις ότι ο θάνατος δεν είναι παρά συμπλήρωμα της ζωής, και ότι η ζωή δεν θα είχε καμία αξία χωρίς τον θανατο. Και ότι ο θάνατός σου δεν είναι τόσο φοβερός ούτε για εσένα ούτε για τους άλλους, αφού είναι απλώς μια ακομα διαδικασία της ζωής όπως και η γέννηση.
Αλλά προτιμάς ανθρωπάκο να δεχεσαι όσα σου μάθανε οι γονείς σου, το σχολείο σου, ο παπάς της ενορίας σου, και όλοι οι υπόλοιποι "σοφοί", περί αθανασίας, μετεμψύχωσης, παράδεισου και κόλασης, δευτέρας παρουσιας και τα υπόλοιπα, και όχι μόνο τα προτιμάς, αλλά θα κυνηγήσεις ανελέητα οποιονδήποτε τα αμφισβητίσει, προκειμένου να μην δεις την αλήθεια.
Και όποιον δείς ότι έσπασε τις αλυσίδες του, τον αναγορεύεις κατευθείαν Θεό, υιό του Θεου, προφήτη, απεσταλμενο, εξωγήϊνο, σατανικό. Οτιδήποτε εκτός απο άνθρωπο.
Γιατί ανθρωπακο, αν δεχθείς ότι είναι άνθρωπος, τότε δεν θα μπορείς παρα να θέλεις να του μοιάσεις, ίσως και να τα καταφέρεις, ίσως να γίνεις και εσύ άνθρωπος.
Και τοτε δεν θα μπορείς άλλο να διασκεδάζεις.

Πηγή:http://thalamofilakas.blogspot.com/