Ταξίδι στο τούνελ του χρόνου...

"μυρίζω τέφρα κι ανοίγω τα μάτια
μπροστά μου απλώνεται κενό
στους δρόνους της καρδιάς μου γυρίζω
μια πόλη που σβήνει για να βρω

η σκόνη πνίγει τον αέρα
νερά μολυσμένα με μεθούν
στο γκρίζο φόντο
βουλιάζει ο ήλιος
οι ώρες γλυστρούν και με προσπερνούν

σημάδια των καιρών μου είπες
κατάντια λέω εγώ
ταξίδι στο τούνελ του χρόνου
δίχως γυρισμό
στρέφεις αλλού το βλέμμα
κάνεις πως δεν ακούς
η τιμωρία την πόρτα χτυπάει
την ακούς;

προγραμματισμένο τέλος
κι εσύ χορό υπνωτικό
εφιαλτική ημέρα
σε ένα τοπίο σεληνιακό
ερείπια ψυχής βομβαρδισμένης
στο στρόβιλο παρασυρμένα
όνειρα πλαστά
στης επαρχίας το περιθώριο πεταμένα"