"Ζούμε σ' έναν κακομεταφρασμένο κόσμο. Άλλοι κόσμοι, χειρότεροι ίσως, είχαν μια "κοινή γλώσσα", κοινά κατανοητούς κώδικες. Σήμερα όλα θέλουν μετάφραση, όλα αυθαίρετα φορούν την ταμπελίτσα που τα βολεύει. Τίποτα σ' αυτή την εποχή της εικόνας δε δείχνει τι είναι, όλα δείχνουν κάτι άλλο. Λέμε φύγε κι εννοούμε μείνε, λέμε καλημέρα κι εννοούμε άι στο διάολο, λέμε καλώς όρισες κι εννοούμε ξεκουμπίδια. Όσο για τους πολιτικούς, η μετάφραση είναι αδύνατη. Όσο πιο αδύνατη, τόσο πιο πετυχημένος ο πολιτικός. Η τέχνη είναι απ' τη φύση της ανοχύρωτη κι έτσι ήταν εύκολο θύμα. Όσο πιο ασαφής, τόσο καλύτερα, λένε οι πορνοβοσκοί της. Άλλο περίπλοκο, άλλο περίτεχνο, άλλο ασαφές, αλλά ποιος νοιάζεται, μιας και μπερδεμένη βολεύει καλύτερα!
Άλλωστε ποιος έχει χρόνο. Time is money, poulaki mou! Ζούμε σ' έναν κακομεταφρασμένο κόσμο, γι' αυτό τσακωθήκαμε. Εσύ με μετέφραζες λάθος. Εγώ νόμιζα ότι με μεταφράζεις σωστά. Το γελοίο είναι ότι δεν χρειαζότανε μετάφραση"
ΑΡΛΕΤΑ
Παρασκευή 10 Απριλίου 2009
Χαμένοι στη μετάφραση...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
.gif)
1 σχόλιο:
"μυρίζω τέφρα κι ανοίγω τα μάτια
μπροστά μου απλώνεται κενό
στους δρόνους της καρδιάς μου γυρίζω
μια πόλη που σβήνει για να βρω
η σκόνη πνίγει τον αέρα
νερά μολυσμένα με μεθούν
στο γκρίζο φόντο
βουλιάζει ο ήλιος
οι ώρες γλυστρούν και με προσπερνούν
σημάδια των καιρών μου είπες
κατάντια λέω εγώ
ταξίδι στο τούνελ του χρόνου
δίχως γυρισμό
στρέφεις αλλού το βλέμμα
κάνεις πως δεν ακούς
η τιμωρία την πόρτα χτυπάει
την ακούς;
προγραμματισμένο τέλος
κι εσύ χορό υπνωτικό
εφιαλτική ημέρα
σε ένα τοπίο σεληνιακό
ερείπια ψυχής βομβαρδισμένης
στο στρόβιλο παρασυρμένα
όνειρα πλαστά
στης επαρχίας το περιθώριο πεταμένα"
Δημοσίευση σχολίου