Ξεκινάς με την ορμή της πρώτης προσπάθειας, την φιλοδοξία της καλυτέρευσης, την ενεργητικότητα του οράματος για ένα μέλλον που έπεται, σ’ ένα παρόν που ακόμη δεν έχει «ξυπνήσει» και σ’ ένα παρελθόν που βυθίζεται.
Καταλήγεις, άλλοτε επιτυχημένα κατατρεγμένος ή αποτυχημένα βολεμένος
Σε ένα σύνολο κοινωνικό, άτυπα συνδεδεμένο με τις προσωπικές φιλοδοξίες των εκάστοτε φατριών, που ορίζουν και άγραφα θεσμοθετούν τους κανόνες της κοινωνίας.
Όμως, η κοινωνίες δεν αποτελούνται μόνο από τους (προ)εξέχοντες από το σύνολο, αλλά, και από τη βάση, το ισορροπημένο εκείνο κομμάτι της που απλά επιθυμεί να ζήσει και να απολαύσει τα απολύτως απαραίτητα.
Η έλλειψη συνοχής στο κοινωνικό σύνολο δεν οφείλεται μόνο στις διαφορετικές επιθυμίες και θέλω, αλλά και στα υποδείγματα των «αρχόντων» του. Αυτοί που επηρεάζουν, σε μεγάλο βαθμό τις ζωές μας, και προέρχονται από τα «εξέχοντα» πρόσωπα, εκείνα δηλαδή που όχι υπερτερούν σε αρετές από τους υπόλοιπους, αλλά, απλά εκμεταλλεύονται επιτυχώς την αδιαφορία των υπολοίπων για «αξιώματα»....Καθίστανται απλά εξυπνότεροι ή περισσότερο παιδευμένοι;
Πιο πονηροί ίσως...Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν έχουν ως κίνητρο το όραμα ενός καλύτερου συνολικού «αύριο» αλλά ενός καλύτερου «αύριο» που περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό τους.
Ο λαός, ως έννοια, είναι ένα σύνολο που εμπεριέχει και τους «εξέχοντες», κι αυτό είναι το όπλο τους, η προέλευσή τους από την ίδια μήτρα.
Οι Κάιν και οι Άβελ , που αντάλλαξαν, άλλος την αρετή του κι άλλος τη συνείδησή του, για να ξεχωρίσουν, ο καθένας με τον δικό του τρόπο.
Όμως, σε μια επιτυχημένη και εύρωστη – ηθικά και υλικά- κοινωνία, αυτός που πρέπει να φαίνεται και να ξεχωρίζει είναι το σύνολο και όχι το πρόσωπο.
Η επιτυχημένη κοινωνία της Ελλάδας, κι όχι του τάδε ή του δείνα.
Άρα λοιπόν, η δύναμη ανήκει στους πολίτες, κι όχι στους «άρχοντες». Εκείνοι είναι το μέσο της εξέλιξης και καλυτέρευσής μας κι όχι η αιτία. Δεν θα έπρεπε να τους ανήκει μόνο η επιτυχία, αλλά, η αποτυχία να χρεώνεται στους πολίτες.
Να αυτοχρίζονται επιτυχημένοι και να μας κατονομάζουν αποτυχημένους.
Τελείωσε το δόγμα του «όλοι φταίμε» επειδή συμμετέχουμε στην ίδια κοινωνία.
Τελείωσε ο φασισμός του «όποιος δεν είναι μαζί μου, είναι εναντίον μου»
Αρχίζει η δημοκρατία εκεί απ’ όπου ξεκίνησε, τους πολίτες.
Πηγή: http://elafivolion.blogspot.com
.gif)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου