Αποτιμώντας την βιοποικιλότητα στην Ευρώπη το 2010...

«Η Ευρώπη απέχει πολύ ακόμα από την επίτευξη του στόχου διατήρησης της βιοποικιλότητας για το 2010 και εξακολουθεί να διατρέχει τον κίνδυνο της μη επίτευξης των μελλοντικών στόχων εκτός και αν αλλάξει τον τρόπο διαχείρισης του περιβάλλοντός μας», αναφέρεται στην έκθεση για τη βιοποικιλότητα, που έδωσε στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία για το Περιβάλλον. Η έκθεση θα παρουσιαστεί στη 10η συνάντηση των χωρών, που μετέχουν στη Σύμβαση για τη Βιοποικιλότητα στη Ναγκόγια της Ιαπωνίας (18 με 29 Οκτωβρίου).
«Για να υπάρξει αλλαγή, χρειαζόμαστε, κατά πρώτον, ευρύτερη κατανόηση και εκτίμηση από το κοινό της βιοποικιλότητας και του ρόλου της στη στήριξη των κοινωνιών και οικονομιών μας. Δεύτερον, οι υπεύθυνοι για τη χάραξη της πολιτικής πρέπει να κατανοήσουν τους παράγοντες που οδηγούν στην απώλεια της βιοποικιλότητας και το πώς μπορούμε να την σταματήσουμε», επισημαίνει η εκτελεστική διευθύντρια της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος, καθηγήτρια Ζακλίν Μακγκλέιντ και προσθέτει: «Αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς την εμπέδωση της βιοποικιλότητας στην οικονομία». Στην έκθεση διαπιστώνεται ότι η ευρωπαϊκή βιοποικιλότητα έχει εξασθενίσει δραματικά τους τελευταίους δύο αιώνες. Ως μείζονες κίνδυνοι αναγνωρίζονται η καταστροφή και ο κατακερματισμός των οικοσυστημάτων, η επιβολή και επέκταση των αλλόχθονων ειδών, η μόλυνση από ύδατα από αγροτικές καλλιέργειες, η άντληση νερού, η υπερεκμετάλλευση και ο αυξανόμενος αντίκτυπος από την κλιματική αλλαγή.
Αναγνωρίζεται, ωστόσο, ότι οι πολιτικές που υιοθετήθηκαν και υλοποιήθηκαν σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο είχαν θετικό αντίκτυπο σε ορισμένες πλευρές της βιοποικιλότητας, όπως η αύξηση της δασικής κάλυψης τις τελευταίες δύο δεκαετίες στη βόρεια Ευρώπη ή η βελτίωση της κατάστασης σε πολλές πλωτές οδούς, συνεπεία της μείωσης της ρύπανσης από βιομηχανικές και αγροτικές δραστηριότητες.

Οι σημαντικότερες συστάσεις, που κάνουν οι συντάκτες της έκθεσης «Αποτιμώντας την βιοποικιλότητα στην Ευρώπη-2010» είναι:

1. Τα μέτρα διαφύλαξης, όπου υλοποιήθηκαν επιτυχώς, είχαν θετικό αντίκτυπο. Ωστόσο, αρνητική παραμένει η κατάσταση διατήρησης ενός μεγάλου αριθμού οικοσυστημάτων και ειδών, παρέχοντας ένδειξη για ανάγκη εντατικοποίησης των προσπαθειών διατήρησης.

2. Οι δραστηριότητες διατήρησης δεν επαρκούν από μόνες τους για την αντιμετώπιση της απώλειας βιοποικιλότητας, καθώς πολλές από τις αιτίες προέρχονται από τομείς πέραν του ελέγχου των παρεμβάσεων διατήρησης. Άλλοι τομείς που επιδρούν στη βιοποικιλότητα, όπως το εμπόριο, η γεωργία, η αλιεία, οι μεταφορές, η υγεία, ο τουρισμός και ο χρηματοοικονομικός τομέας πρέπει να λάβουν υπόψη τους την οικονομική αξία της βιοποικιλότητας και να αναδιαμορφωθούν ώστε να υποστηρίζουν τη διατήρησή της.

3. Οι πολιτικές και τα μέτρα για την αντιμετώπιση της βιοποικιλότητας πρέπει να διαμορφώνονται κατά τρόπο που να απαντούν σε όλες τις πιέσεις και απειλές σε ένα οικοσύστημα, μη λαμβάνοντας υπόψη τα διοικητικά σύνορα σε ξηρά και θάλασσα και εξασφαλίζοντας, ταυτόχρονα, συνεργασία μεταξύ όλων των τομέων.

4. Η κάλυψη των κενών στη γνώση μέσω περαιτέρω παρακολούθησης, έρευνας και αποτίμησης θα δώσει τη δυνατότητα για καλύτερη λήψη αποφάσεων και καλύτερες πολιτικές στον τομέα της ευρωπαϊκής βιοποικιλότητας.

5. Το πλαίσιο πολιτικής πρέπει να συνοδευτεί και να συμπληρωθεί από προσπάθειες για την ευαισθητοποίηση του κοινού, με στόχο την ενθάρρυνση της δράσης σε ατομικό επίπεδο και την ενίσχυση της απαίτησης των πολιτών για αλλαγές στις σημερινές πολιτικές.

Πηγή: http://www.agrotypos.gr