Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

Παραχώρηση του δάσους της Μαυροπηγής

Θετικά γνωμοδότησε η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου Πτολεμαίδας σχετικά με την παραχώρηση κοινόχρηστης έκτασης του αγροκτήματος της Μαυροπηγής για τις εργασίες επέκτασης – διάνοιξης του ομώνυμου Ορυχείου κατά την πρόσφατη συνεδρίαση του. Στην εισήγηση του ο δήμαρχος Πτολεμαίδας Γρηγόρης Τσιούμαρης ανέφερε ότι ο Δήμος θα πρέπει να αποφασίσει για την παραχώρηση του δάσους υπό προϋποθέσεις ώστε να εκδοθεί στη συνέχεια Προεδρικό διάταγμα συνδέοντας τη διαδικασία αυτή με την κατασκευή της νέας Μονάδας αντιρρυπαντικής τεχνολογίας σε αντικατάσταση της παλαιάς του ΑΗΣ Πτολεμαίδας και όχι με την μετεγκατάσταση της Μαυροπηγής. Σημείωσε ότι οι εργασίες θα παρακολουθούνται από επιτροπή προκειμένου να διαπιστωθεί εάν τηρούνται οι όροι της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου 6 μήνες μετά την έναρξη των διαδικασιών τις οποίες προσδιόρισε σε 5 χρόνια.
Οι προυποθέσεις που έθεσε στην πρόταση του υπαγορεύουν α) την ανάγκη συναίνεσης όλων των εμπλεκόμενων φορέων β) την αποκατάσταση των εδαφών που θα είναι πενταπλάσια γ) την κατάθεση προτάσεων για τη φυσική θωράκιση του οικισμού δ) την κατάθεση από πλευράς της ΔΕΗ ΑΕ σαφούς διαγράμματος εξορυκτικής δραστηριότητας. Με την πρόταση διαφώνησαν οι επικεφαλής αλλά και Δημοτικοί σύμβουλοι των πτερύγων της ελάσσονος Αντιπολίτευσης εκτιμώντας ότι η συζήτηση με τη ΔΕΗ ΑΕ να γίνει σε άλλη βάση διαφορετικά θα «τα πάρουν όλα και θα φύγουν» ενώ διατυπώθηκε η άποψη πως με την παραχώρηση της έκτασης του δάσους αναζητείται διέξοδος ώστε οι εργασίες να προχωρήσουν προς την Ποντοκώμη αφήνοντας την Μαυροπηγή στο έλεος της ΔΕΗ. Από την πλευρά του ο πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Μαυροπηγής Σπύρος Μήτρου ζήτησε να διασφαλιστεί γραπτά η μετεγκατάσταση της Μαυροπηγής και να αυξηθεί το ποσοστό μοριοδότησης για τις προσλήψεις των νέων του οικισμού στη ΔΕΗ με την προσμέτρηση των δεσμευμένων εκτάσεων θέση με την οποία συμφώνησε και ο Πέτρος Τσολάκης Δημοτικός Σύμβουλος της μείζονος Αντιπολίτευσης. Στην ίδια συνεδρίαση το Δημοτικό Συμβούλιο επικύρωσε το αποτέλεσμα του τοπικού δημοψηφίσματος της Μαυροπηγής για την μετεγκατάσταση του οικισμού στην τοποθεσία «Κουρί» Πτολεμαίδας. Ο κ. Τσιούμαρης εξέφρασε την έντονη διαμαρτυρία του για κάποιες ενέργειες που καταγράφονται με στόχο την αμφισβήτηση του εκλογικού αποτελέσματος προσθέτοντας «να μη γίνουμε δύο Καρδιές».

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Επειδή δεν το γνωρίζω καλά το θέμα, μπορείτε να μου πείτε αν αυτό το "δάσος της Μαυροπηγής" είναι το ίδιο για το οποίο είχε εκδοθεί η ακυρωτική απόφαση 998/2005 του ΣτΕ;
Αν είναι, τότε πώς από μια ακυρωτική απόφαση φτάσαμε εδώ;

Ανώνυμος είπε...

αμ
συνηθες καταστασει εδω στα Καιλαρια Beuch
Αριθμός απόφασης: ΣτΕ 998/2005 Τμήμα: Ολομέλεια Πρόεδρος: Χ. Γεραρής Εισηγητής: Α. Ράντος
Εξόρυξη λιγνίτη σε ορυχείο επιφανείας-Πράξη έγκρισης περιβαλλοντικών όρων
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Για την εξόρυξη λιγνίτη σε ορυχείο επιφανείας απαιτείται η τήρηση της διαδικασίας προηγουμένου εφοδιασμού του έχοντος το μεταλλευτικό δικαίωμα με την πράξη έγκρισης περιβαλλοντικών όρων. Στοιχεία που εξετάζονται στη διαδικασία αυτή. Οι διατάξεις, κατά το μέρος που καταργούν, στη συγκεκριμένη περίπτωση, το αυτοτελές στάδιο της προέγκρισης χωροθέτησης της δραστηριότητας, μεταθέτουν όμως την εξέταση όλων των κατά νόμο στοιχείων στο στάδιο της έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων, δεν παραβιάζουν το άρθρο 24 του Συντάγματος και το Κοινοτικό Δίκαιο. Αντίθετη μειοψηφία. Δεκτή η αίτηση ακύρωσης.
7. Επειδή, κατά τις παραγράφους 1 και 2α του άρθρου 4 του ν. 1650/1986, για την πραγματοποίηση νέων ή την επέκταση και τον εκσυγχρονισμό υφισταμένων δημοσίων ή ιδιωτικών έργων ή δραστηριοτήτων απαιτείται η έγκριση όρων για την προστασία του περιβάλλοντος, μετά από υποβολή, για τα έργα της πρώτης κατηγορίας του προηγούμενου άρθρου 3 παρ. 1, δηλαδή τα έργα που είναι πιθανόν να προκαλέσουν σοβαρούς κινδύνους για το περιβάλλον, μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Εξ άλλου, κατά την παρ. 6 του αυτού άρθρου 4 του ν. 1650/1986, εν συνδυασμώ προς το άρθρο 8 παρ. 1 της κατ’ εξουσιοδότηση του νόμου αυτού εκδοθείσης κοινής υπουργικής αποφάσεως αριθ. 69269/5387/24.10.1990, για νέα έργα ή δραστηριότητες της κατά τα ανωτέρω κατηγορίας, καθώς και για τον εκσυγχρονισμό ή επέκταση υφισταμένων, εφ’ όσον, στην τελευταία αυτή περίπτωση, επέρχονται ουσιαστικές διαφοροποιήσεις σε σχέση με τις επιπτώσεις τους στο περιβάλλον, απαιτείται προέγκριση που αφορά τη χωροθέτηση. Στην ομάδα II της ως άνω πρώτης κατηγορίας έργων κατατάσσεται, κατά το άρθρο 4 της κοινής αυτής υπουργικής αποφάσεως, και η εξόρυξη λιγνίτη σε ορυχείο επιφανείας (αριθ. 2ε). Περαιτέρω, με το άρθρο 12 παρ. 1 του ν. 2837/2000 (Α΄ 178), ορίζεται ότι «1.α. Ο χώρος στον οποίο εντοπίζεται κοίτασμα μεταλλευτικών, βιομηχανικών ορυκτών και μαρμάρων θεωρείται εκ του νόμου χωροθετημένο μεταλλείο ή λατομείο αντίστοιχα, β. Για την έρευνα και εκμετάλλευση όλων των παραπάνω έχουν εφαρμογή οι διατάξεις του δευτέρου εδαφίου της παρ. 3 του άρθρου 9 του Ν. 1428/1984, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 9 του Ν. 2115/1993. γ. Πριν από την έναρξη εργασιών έρευνας και εκμετάλλευσης λατομείου απαιτείται να εφοδιασθεί ο έχων μεταλλευτικό δικαίωμα, με την προβλεπόμενη από τις διατάξεις του άρθρου 4 του Ν. 1650/1986 έγκριση περιβαλλοντικών όρων». Εξ άλλου, η ως άνω διάταξη του δευτέρου εδαφίου της παρ. 3 του άρθρου 9 του ν. 1428/1984, όπως αντικαταστάθηκε, στην οποία παραπέμπει το άρθρο 12 παρ. 1 του ν. 2837/2000, ορίζει ότι «Για την εκμετάλλευση λατομείων αδρανών υλικών δεν απαιτείται η υπό της παραγράφου 6 του άρθρου 4 του ν. 1650/1986 (ΦΕΚ 160 Α΄) προβλεπόμενη προέγκριση χωροθετήσεως», ενώ, κατά τους ορισμούς των άρθρων 1 και 2 παρ. 1 περ. ζ΄ του Μεταλλευτικού Κωδικός (ν.δ. 210/1973, Α΄ 277), ο λιγνίτης θεωρείται ως μεταλλευτικό ορυκτό. Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, για την εξόρυξη λιγνίτη σε ορυχείο επιφανείας δεν απαιτείται η τήρηση της διαδικασίας προεγκρίσεως της χωροθετήσεως του ορυχείου, απαιτείται, όμως, η τήρηση της διαδικασίας προηγούμενου εφοδιασμού του έχοντος το μεταλλευτικό δικαίωμα με την κατά το άρθρο 4 του ν. 1650/1986 πράξη εγκρίσεως περιβαλλοντικών όρων. Η ρύθμιση αυτή, ερμηνευόμενη σε συνδυασμό τόσο με τις διατάξεις του άρθρου 24 παρ. 1 του Συντάγματος, όσο και με τις διατάξεις των οδηγιών 84/360/ΕΟΚ και 85/337/ΕΟΚ του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, σε συμμόρφωση προς τις οποίες εξεδόθη η προμνημονευθείσα κ.υ.α. 69269/1990, προϋποθέτει ότι, κατά τη διαδικασία εκδόσεως της πράξεως εγκρίσεως των περιβαλλοντικών όρων, εξετάζονται όχι μόνο τα στοιχεία που, κατά την οικεία νομοθεσία, ερευνώνται πάντοτε κατά το στάδιο αυτό, αλλά και όλα τα λοιπά στοιχεία που, κατά τις ανωτέρω διατάξεις του εθνικού και του κοινοτικού δικαίου, αποτελούν αντικείμενο εξετάσεως κατά το αυτοτελές στάδιο της διαδικασίας προεγκρίσεως της χωροθετήσεως της δραστηριότητος. Τα στοιχεία αυτά είναι, μεταξύ άλλων, η κατ’ αρχήν συμβατότητα της ασκήσεως της συγκεκριμένης εξορυκτικής δραστηριότητος προς τις απαιτήσεις προστασίας του περιβάλλοντος, η οποία δεν αποκλείεται να καταλήξει, υπό τις ειδικές εκάστοτε περιστάσεις, σε παντελή αδυναμία ασκήσεως της δραστηριότητος ακόμη και σε περιοχή όπου έχει εντοπισθεί κοίτασμα μεταλλευτικών ορυκτών, καθώς και η συγκεκριμένη περιοχή από την οποία θα εκκινήσει ή στην οποία θα εντοπισθεί η εξορυκτική δραστηριότητα, σε συνδυασμό πάντοτε προς τις τυχόν εκάστοτε υφιστάμενες γενικότερες κατευθύνσεις του χωροταξικού σχεδιασμού. Κατά τη διαδικασία, εξ άλλου, εγκρίσεως, κατά τις ειδικές αυτές διατάξεις, των περιβαλλοντικών όρων ασκήσεως της εξορυκτικής δραστηριότητος τηρούνται, επίσης, και όλες οι απαιτήσεις της κοινοτικής και εθνικής νομοθεσίας για την εξέταση εναλλακτικών λύσεων και για την ενημέρωση και συμμετοχή του κοινού στη διαδικασία εγκρίσεως του οικείου σχεδίου. Με την ερμηνεία αυτή, οι ως άνω διατάξεις, κατά το μέρος που καταργούν, στη συγκεκριμένη περίπτωση, το αυτοτελές στάδιο της προεγκρίσεως χωροθετήσεως της δραστηριότητος, μεταθέτουν, όμως, την εξέταση όλων των κατά νόμο στοιχείων στο στάδιο της εγκρίσεως των περιβαλλοντικών όρων, δεν παραβιάζουν τις ως άνω διατάξεις του Συντάγματος και του κοινοτικού δικαίου, δεδομένου ότι η διαδικασία έρευνας των περιβαλλοντικών επιπτώσεων συγκεκριμένου έργου σε δύο αυτοτελή στάδια δεν έχει έρεισμα στο Σύνταγμα ή σε ορισμούς των ως άνω κοινοτικών οδηγιών (αντίθ. μειοψ.).
8. Επειδή, κατά της προσβαλλομένης πράξεως, με την οποία ενεκρίθησαν οι περιβαλλοντικοί όροι εκμεταλλεύσεως λιγνιτωρυχείου της Δ.Ε.Η. στη θέση «Δυτικό Πεδίο» περιοχής Δήμου Πτολεμαΐδος, με επιφανειακή εξόρυξη του λιγνίτη, προβάλλεται, ως λόγος ακυρώσεως, ότι μη νομίμως εξεδόθη χωρίς προηγουμένως να έχει τηρηθεί η διαδικασία προεγκρίσεως της χωροθετήσεως του ορυχείου. Ο λόγος αυτός ακυρώσεως πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, δεδομένου ότι, κατά τα εκτεθέντα στην προηγουμένη σκέψη, εφ’ όσον στην επίμαχη περιοχή είχε ήδη εντοπισθεί κοίτασμα λιγνίτη, δεν ήταν εν προκειμένω αναγκαία η έκδοση πράξεως προεγκρίσεως της χωροθετήσεως του ορυχείου πριν από την έκδοση της προσβαλλομένης πράξεως, στο προοίμιο, άλλωστε, της οποίας γίνεται επίκληση, μεταξύ άλλων, και της ως άνω διατάξεως του άρθρου 12 του ν. 2837/2000 (αντίθ. μειοψ.).
9. Επειδή, περαιτέρω, όπως προκύπτει από την προσβαλλομένη πράξη, σε συνδυασμό με τα έγγραφα και στοιχεία, των οποίων γίνεται επίκληση στο προοίμιό της, καθώς και με τα λοιπά στοιχεία του φακέλου, μεταξύ των οποίων και η υποβληθείσα από τη Δ.Ε.Η. μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων (αρχική μελέτη, 1996, επικαιροποιημένη περίληψη, 2000), όλα τα βασικά στοιχεία για την εκμετάλλευση του επίμαχου ορυχείου θεωρήθηκαν, κατά την έκδοση της προσβαλλομένης πράξεως, ελλείψει αυτοτελούς προεγκρίσεως χωροθετήσεως, ως δεδομένα, η δε έγκριση των περιβαλλοντικών όρων περιορίσθηκε στη διατύπωση ειδικότερων όρων για τον τρόπο εκτελέσεως των σχετικών εργασιών. Ειδικότερα, θεωρήθηκε ως δεδομένη η εκμετάλλευση ολοκλήρου του «Δυτικού πεδίου», η πορεία των σχετικών εργασιών, η καταστροφή του δημοσίου δάσους της Μαυροπηγής, εκτάσεως 406 στρεμμάτων, κυρίως δε η μη μετεγκατάσταση του οικισμού της Μαυροπηγής, παρά το γεγονός μάλιστα, ότι, για το τελευταίο αυτό στοιχείο, είχε υποβληθεί από τον αιτούντα Δήμο ειδική μελέτη για τις επιπτώσεις της εξορυκτικής δραστηριότητος στον ως άνω οικισμό και για την εντεύθεν ανάγκη μετεγκαταστάσεώς του, η δε θετική γνωμοδότηση του Νομαρχιακού Συμβουλίου Κοζάνης για την εκμετάλλευση του ορυχείου συναρτήθηκε με το ζήτημα της μετεγκαταστάσεως του οικισμού. Με τα δεδομένα αυτά, κατά τα εκτεθέντα στην έβδομη σκέψη, η προσβαλλομένη έγκριση περιβαλλοντικών όρων δεν εξεδόθη νομίμως, εφ’ όσον δεν εξετάσθηκαν πριν από την έκδοσή της, με την οικεία μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, τα ως άνω στοιχεία, αλλά θεωρήθηκε ως δεδομένη, με την εκτεθείσα έννοια, η χωροθέτηση του ορυχείου. Για τον λόγο, συνεπώς, αυτόν η κρινομένη αίτηση πρέπει, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα, να γίνει δεκτή και να ακυρωθεί η προσβαλλομένη πράξη, αποβαίνει δε περιττή η εξέταση των λοιπών προβαλλομένων λόγων ακυρώσεως, ενώ πρέπει να απορριφθεί η παρέμβαση. Δέχεται την αίτηση εν μέρει.ν.δ.σ.

Ανώνυμος είπε...

Κάλλιο αργά παρά ποτέ λένε....Για να σου απαντήσω antigoldgreece στην ερώτησή σου, πρόκειται για το ίδιο δάσος. Μέχρι να βγει η απόφαση ανεβήκαμε έναν Γολγοθά αλλά δυστυχώς συνεχίζει... Γολγοθάς χωρίς τέλος! Παλεύουμε να σώσουμε από τη ΔΕΗ και τους τοπικούς "άρχοντες" (δηλ από το στόμα των λύκων) ό,τι μπορούμε...

 
back to top